۱-‏۳.‏ الف)‏ قطع‌نظر از موقعیت ما اولویت‌مان در زندگی چیست؟‏ ب)‏ آنان که زبان جدیدی را می‌آموزند با چه مشکلات خاصّی روبرویند،‏ و در این رابطه چه پرسش‌هایی مطرح می‌شود؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

امروزه هزاران شاهد یَهُوَه در تحقق این رؤیای نبوی که خبر خوش باید به «هر ملت و طایفه و زبان و قوم» اعلام شود،‏ شرکت فعال دارند.‏ (‏مکا ۱۴:‏۶‏)‏ آیا شما نیز زبان دیگری را می‌آموزید؟‏ آیا به عنوان میسیونر مشغول به خدمتید؟‏ آیا در منطقهٔ خارجی که نیاز به کمک است خدمت می‌کنید یا در کشور خودتان در جماعت زبان خارجی فعالید؟‏

^۲ ما خادمان خدا،‏ باید در زندگی به سلامت روحانی خود و خانواده‌مان اولویت دهیم.‏ (‏مت ۵:‏۳‏)‏ گاه شاید به دلیل مشغله‌های روزمره برایمان دشوار باشد که مطالعهٔ شخصی مفیدی داشته باشیم.‏ اما آنان که در محدوده‌های خارجی فعالند با مشکلات دیگری نیز روبرویند.‏

^۳ آنان که در محدودهٔ زبان خارجی خدمت می‌کنند در کنار یادگیری زبانی دیگر،‏ نیاز دارند اطمینان حاصل کنند که از غذای قوی روحانی نیز تغذیه می‌کنند.‏ (‏۱قر ۲:‏۱۰‏)‏ حال اگر کاملاً به زبانی که در جماعت صحبت می‌شود تسلّط ندارند،‏ چه  می‌توانند بکنند؟‏ همچنین چرا والدین مسیحی باید اطمینان حاصل کنند که کلام خدا در دل فرزندشان جای می‌گیرد؟‏

۴.‏ چه چیز خطری برای سلامت روحانی ماست؟‏ مثالی بزنید.‏

^۴ اگر نتوانیم کلام خدا را به زبان خارجی به خوبی درک کنیم،‏ خطری برای سلامت روحانی ماست.‏ در قرن پنجم ق.‏م.‏ وضعیتی نِحِمیا را نگران کرد.‏ او متوجه شد که برخی از فرزندان خانواده‌های یهودی که از بابِل بازگشته بودند،‏ نمی‌توانستند به زبان عبری صحبت کنند.‏ ‏(‏نِحِمیا ۱۳:‏۲۳،‏ ۲۴ خوانده شود.‏)‏ در واقع آنان هویت خود را به عنوان خادم خدا از دست داده بودند،‏ چرا که نمی‌توانستند کلام خدا را کاملاً درک کنند.‏—‏نح ۸:‏۲،‏ ۸‏.‏

۵،‏ ۶.‏ برخی والدین که در محدودهٔ زبان خارجی خدمت می‌کنند متوجه چه نکته‌ای شده‌اند،‏ و چرا چنین است؟‏

^۵ برخی والدین مسیحی که در محدودهٔ زبان خارجی خدمت می‌کنند،‏ متوجه شده‌اند که علاقهٔ فرزندانشان به حقیقت کم شده است.‏ از آنجا که فرزندان کاملاً آنچه در جماعت گفته می‌شود درک نمی‌کنند،‏ از برنامه‌هایی که در سالن جماعت اجرا می‌شود فایدهٔ لازم را نمی‌برند و مطالب روحانی بر دلشان نمی‌نشیند.‏ پِدرو،‏ ^‏[۱]‏که خانواده‌اش را از آمریکای جنوبی به استرالیا برد،‏ می‌گوید:‏ «گفتگو در مورد موضوعات روحانی باید بر دل و احساسات شخص تأثیر بگذارد.‏»—‏لو ۲۴:‏۳۲‏.‏

^۶ خواندن مطلبی به زبان مادری بسیار بیش از خواندن آن به زبان بیگانه بر دلمان تأثیر می‌گذارد.‏ به علاوه،‏ عدم توانایی ایجاد ارتباطی خوب به زبانی دیگر می‌تواند ما را از لحاظ روحانی ضعیف و از لحاظ ذهنی خسته کند.‏ پس همچنان که میل و شوقمان را به خدمت به یَهُوَه در محدودهٔ زبان خارجی زنده نگاه می‌داریم،‏ لازم است به سلامت روحانی خود نیز توجه کنیم.‏—‏مت ۴:‏۴‏.‏

۷.‏ چگونه بابِلیان تلاش کردند دانیال را جذب فرهنگ و مذهب خود کنند؟‏

^۷ زمانی که دانیال و دیگر جوانان یهودی در اسارت بودند،‏ بابِلیان کوشیدند با آموزش «زبان و ادبیات کَلدانی» آنان را جذب فرهنگ خود کنند.‏ (‏دان ۱:‏۳-‏۷‏)‏ نامی که برای دانیال برگزیدند به خدای اصلی بابِلیان،‏ «بِل» اشاره داشت.‏ به احتمال قوی به این وسیله پادشاه نبوکدنصر می‌خواست به دانیال القا کند که یَهُوَه،‏ خدای او تحت فرمان خدای بابِلیان قرار گرفته است.‏—‏دان ۴:‏۸‏.‏

۸.‏ دانیال با وجود زندگی در سرزمینی بیگانه چگونه رابطه‌اش را با یَهُوَه خدا حفظ کرد؟‏

^۸ با این که به دانیال پیشنهاد شد که از خوراک پادشاه بخورد او «در دل خود عزم کرد» که خود را «نجس نسازد.‏» (‏دان ۱:‏۸‏)‏ دانیال «کلام خداوند» را به زبان مادری‌اش مطالعه می‌کرد،‏ از این رو با وجود زندگی در سرزمینی بیگانه رابطه‌اش را با یَهُوَه خدا حفظ کرده بود.‏ (‏دان ۹:‏۲‏)‏ به این ترتیب حتی ۷۰ سال پس از زندگی در بابِل،‏ باز هم او را به نام عبری‌اش می‌شناختند.‏—‏دان ۵:‏۱۳‏.‏

۹.‏ با توجه به مزمور ۱۱۹ کلام خدا چه تأثیری بر نگارندهٔ این مزمور داشته است؟‏

^۹ نویسندهٔ مزمور ۱۱۹ از کلام خدا قدرت یافت که با وجود مخالفت و تحقیر حُکام،‏ جانب راستی را بگیرد.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۲۳،‏ ۶۱‏)‏ چرا که بر آن بود که کلام خدا عمیقاً در دلش جای داشته باشد.‏—‏مزمور ۱۱۹:‏۱۱،‏ ۴۶ خوانده شود.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ هدف ما از مطالعهٔ کلام خدا چه باید باشد؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم به هدف خود برسیم؟‏ مثالی بزنید.‏

^۱۰ هر چند که فعالیت‌های روحانی و وظایف روزمره می‌تواند ما را بسیار مشغول کند،‏ تمامی ما باید برای مطالعهٔ شخصی و پرستش خانوادگی نیز وقت بگذاریم.‏ (‏افس ۵:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ البته هدف ما نباید صرفاً مطالعهٔ چند صفحه یا تنها آماده کردن جواب برای جلسات باشد.‏ ما باید توجه کنیم که کلام خدا در دلمان جای گیرد و ایمانمان را استوار سازد.‏

^۱۱ برای رسیدن به این هدف،‏ هنگام مطالعه و تأمّل باید تعادل را میان رفع نیازهای دیگران و رفع نیازهای روحانی خودمان حفظ کنیم.‏ (‏فیلیپ ۱:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ وقتی خود را برای خدمت موعظه یا جلسه یا تهیهٔ گفتار آماده می‌کنیم،‏ لزوماً نیاز روحانی ما را رفع نمی‌شود.‏ برای مثال آشپزی را در نظر بگیرید.‏ او پیش از کشیدن غذا آن را می‌چشد تا برای دیگران دلپذیر باشد،‏ اما مسلّم است که این کار نیاز او را به غذا رفع نمی‌کند.‏ برای کسب نیرو و سلامت جسمی باید برای خود غذایی مغذی تهیه کند.‏ مشابهاً،‏ ما نیز باید تلاش کنیم که با خوراک روحانی مناسب و مغذی نیازهای شخصی خود را تأمین کنیم.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ چرا مطالعهٔ مرتب به زبان مادری برای بسیاری که در محدودهٔ خارجی‌زبان خدمت می‌کنند،‏ مفید بوده است؟‏

^۱۲ بسیاری از آنان که در محدودهٔ خارجی‌زبان فعالند،‏ مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس به ‹زبانی که در آن تولّد یافته‌اند› برایشان مفید بوده است.‏ (‏اعما ۲:‏۸‏،‏ پاورقی)‏ حتی میسیونرها برای این که در کشوری خارجی از لحاظ روحانی قوی بمانند،‏ تشخیص داده‌اند که نمی‌توانند تنها به درک سطحی خوراک روحانی که در جلسات جماعت کسب می‌کنند،‏ قناعت کنند.‏

^۱۳ آلن که اکنون حدود هشت سال است که زبان  فارسی را فرا می‌گیرد،‏ می‌گوید:‏ «وقتی خود را برای جلسات به زبان فارسی آماده می‌کنم،‏ بیشتر روی زبان تمرکز می‌کنم.‏ چون درگیر فعالیتی فکری هستم،‏ لزوماً دلم دخیل نیست و نکات روحانی‌ای که می‌خوانم در دلم جای نمی‌گیرد.‏ از این رو،‏ مرتب وقت می‌گذارم تا کتاب مقدّس و دیگر نشریات را به زبان مادری‌ام مطالعه کنم.‏»‏

۱۴.‏ والدین باید از چه امری اطمینان حاصل کنند،‏ و به چه دلیل؟‏

^۱۴ والدین مسیحی باید اطمینان حاصل کنند که کلام خدا به تدریج در ذهن و دل فرزندشان بنشیند.‏ سِرج و همسرش،‏ مورییِل بیش از سه سال در محدودهٔ خارجی‌زبان خدمت کردند و پس از این مدت متوجه شدند که پسر هفده‌ساله‌شان از فعالیت‌های مسیحی لذّت نمی‌برد.‏ مورییِل در مورد او می‌گوید:‏ «رفتن به خدمت موعظه به زبانی دیگر برایش آزاردهنده بود،‏ در حالی که پیش از آن عاشق خدمت موعظه به زبان مادری‌اش یعنی فرانسوی بود.‏» سِرج می‌گوید:‏ «زمانی که متوجه شدیم خدمت در محدودهٔ خارجی مانع رشد روحانی پسرمان می‌شود،‏ تصمیم گرفتیم که به جماعت قبلی‌مان بازگردیم.‏»‏

۱۵.‏ الف)‏ والدین برای بازگشت به جماعتی که فرزندشان زبان آن را بهتر درک می‌کند،‏ چه نکاتی را باید در نظر بگیرند؟‏ ب)‏ در تَثنیه ۶:‏۵-‏۷ چه پندی به والدین داده شده است؟‏

^۱۵ اگر والدین از خود می‌پرسند که آیا لازم است به جماعتی بازگردند که فرزندشان زبان آن را بهتر درک می‌کند،‏ توجه به چه نکاتی اهمیت دارد؟‏ نخست،‏ آنان باید برای خود مشخص کنند که آیا اکنون زمان و نیروی کافی دارند که در دل فرزندشان محبت به یَهُوَه خدا را جای دهند و در عین حال زبانی دیگر به او بیاموزند؟‏ دوم،‏ ممکن است متوجه کم‌علاقگی او به فعالیت‌های روحانی و محدودهٔ خارجی‌زبانی که خدمت می‌کنند،‏ بشوند.‏ در چنین موقعیتی شاید لازم باشد والدین مسیحی تا زمانی که فرزندشان از لحاظ روحانی ریشه گرفته و قوی شود،‏ به جماعتی بروند که او زبان آن را بهتر درک می‌کند.‏—‏تَثنیه ۶:‏۵-‏۷ خوانده شود.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ چگونه برخی والدین با وجود این که در محدودهٔ خارجی‌زبان فعالند،‏ فرزندانشان را از لحاظ روحانی آموزش می‌دهند؟‏

^۱۶ از سوی دیگر برخی والدین راه‌هایی یافته‌اند که بتوانند در عین حال که در جماعت یا گروه خارجی‌زبان فعالند،‏ به فرزندشان به زبان خودشان آموزش دهند.‏ چارلز سه دختر بین ۹ تا ۱۳ سال دارد.‏ این خانواده در گروهی شرکت دارند که به زبان لینگالا صحبت می‌کنند.‏ چارلز می‌گوید:‏ «ما تصمیم گرفتیم مطالعات و پرستش خانوادگی را با فرزندانمان به زبان خودمان انجام دهیم.‏ اما در کنار آن بازی‌ها و برنامه‌های کاربردی‌ای نیز به زبان لینگالا برای آنان ترتیب می‌دهیم تا با سرگرمی و شادی زبان را بیاموزند.‏»‏

^۱۷ کِوین دو دختر پنج‌ساله و هشت‌ساله دارد.‏ آنان در جماعتی خارجی‌زبان فعالند.‏ کِوین برای جبران کمبودی که فرزندانش در درک مطالب جماعت دارند،‏ روشی یافته است.‏ او می‌گوید:‏ «من و همسرم هر دو با دخترانمان به زبان فرانسه،‏ زبان مادری‌شان مطالعه می‌کنیم.‏ همین طور ماهی یک بار در جماعت فرانسوی زبان شرکت می‌کنیم و از تعطیلی‌هایمان برای شرکت در کنگره‌های فرانسوی بهره می‌گیریم.‏»‏

۱۸.‏ الف)‏ چگونه رومیان ۱۵:‏۱،‏ ۲ می‌تواند به شما یاری رساند تا برای سلامت روحانی فرزندانتان بهترین تصمیم را بگیرید؟‏ ب)‏ پیشنهاد برخی والدین چیست؟‏ (‏پی‌نوشت ملاحظه شود.‏)‏

^۱۸ مسلّماً هر خانواده خود باید تشخیص دهد که چه تصمیمی برای سلامت روحانی فرزندانشان بهترین است.‏ ^‏[۲]‏ (‏غلا ۶:‏۵‏)‏ مورییِل که پیش‌تر از او نقل کردیم  می‌گوید که او و همسرش باید به خاطر پسرشان از آنچه خود مایل به انجامش بودند،‏ چشم‌پوشی می‌کردند.‏ ‏(‏رومیان ۱۵:‏۱،‏ ۲ خوانده شود.‏)‏ سِرج وقتی به گذشته فکر می‌کند بر این عقیده است که تصمیمی درست گرفتند و می‌گوید:‏ «از زمانی که به جماعت فرانسوی زبان بازگشتیم،‏ پسرمان از لحاظ روحانی شکوفا شد و تعمید گرفت.‏ اکنون به عنوان پیشگام خدمت می‌کند و حتی در فکر این است که به گروه خارجی‌زبان بازگردد.‏»‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ چگونه می‌توانیم عشق و علاقه‌مان را به کلام خدا نشان دهیم؟‏

^۱۹ یَهُوَه خدا از روی محبت،‏ کلامش کتاب مقدّس را به صدها زبان فراهم کرده است تا «همه گونه افراد نجات یابند و به شناخت دقیق حقیقت برسند.‏» (‏۱تیمو ۲:‏۴‏)‏ او می‌داند که اگر انسان‌ها افکار او را به زبان دلشان بخوانند نیاز روحانی‌شان سیراب می‌شود.‏

^۲۰ موقعیت ما هر چه که باشد،‏ باید مصمم باشیم که به دلمان خوراک مغذی روحانی برسانیم.‏ اگر مرتباً کلام خدا را به زبان خودمان،‏ زبان دلمان مطالعه کنیم،‏ می‌توانیم سلامت روحانی خود و خانواده‌مان را حفظ کنیم و نشان دهیم که حقیقتاً برای سخنان یَهُوَه خدا ارزش قائلیم.‏—‏مز ۱۱۹:‏۱۱‏.‏