1-3. (a) Wat moet onze prioriteit zijn, ongeacht onze omstandigheden? (b) Met welke specifieke uitdagingen hebben degenen te maken die een nieuwe taal leren, en welke vragen gaan we bespreken? (Zie beginplaatje.)

DUIZENDEN Getuigen van Jehovah werken mee aan de vervulling van de profetie dat het goede nieuws bekendgemaakt zou worden ‘aan elke natie en stam en taal en elk volk’ (Openb. 14:6). Leer ook jij een andere taal? Dien je misschien als zendeling of need-greater in het buitenland, of ben je in je eigen land begonnen de vergaderingen te bezoeken van een anderstalige gemeente?

² Als Gods aanbidders moeten we allemaal prioriteit geven aan ons geestelijke welzijn en dat van ons gezin (Matth. 5:3). Toch kan het soms een uitdaging zijn om ondanks een druk leven een routine van zinvolle persoonlijke studie te hebben. Maar voor degenen die in een buitenlands veld dienen, is dat niet de enige uitdaging.

³ Naast het leren van een nieuwe taal moeten ze er ook nog voor zorgen dat ze zich regelmatig voeden met vast geestelijk  voedsel (1 Kor. 2:10). Hoe kunnen ze dat doen als ze het onderwijs in de anderstalige gemeente niet volledig begrijpen? En waarom moeten ouders er extra alert op zijn dat Gods Woord het hart van hun kinderen raakt?

4. Wat kan een bedreiging vormen voor ons geestelijke welzijn? Geef een voorbeeld.

⁴ Als je het Bijbelse onderwijs in een andere taal niet begrijpt, kan dat een bedreiging vormen voor je geestelijke welzijn. In de vijfde eeuw v.Chr. was Nehemia bezorgd over het feit dat sommige kinderen van Joden die waren teruggekeerd uit Babylon de Hebreeuwse taal niet spraken. (Lees Nehemia 13:23, 24.) Omdat ze de betekenis van Gods Woord niet volledig begrepen, werd hun band met Jehovah zwakker (Neh. 8:2, 8).

5, 6. Wat hebben sommige ouders in anderstalige gemeenten gemerkt?

⁵ Sommige ouders in anderstalige gemeenten hebben gemerkt dat de belangstelling van hun kinderen voor de waarheid afnam. De kinderen begrepen niet volledig wat er op de vergaderingen werd gezegd, waardoor ze niet geraakt werden door het onderwijs. ‘Wanneer er over geestelijke zaken wordt gesproken,’ zegt Pedro ^[1], die met zijn gezin van Zuid-Amerika naar Australië is verhuisd, ‘moeten het hart en het gevoel erbij betrokken zijn’ (Luk. 24:32).

⁶ Als we iets in een andere taal lezen, is ons hart er waarschijnlijk minder bij betrokken dan als we iets in onze eigen taal lezen. Bovendien kan het mentaal en geestelijk heel zwaar zijn om in een andere taal te communiceren. Dus als je je verlangen sterk wilt houden om Jehovah in een anderstalig veld te dienen, moet je moeite doen om geestelijk sterk te blijven (Matth. 4:4).

7. Hoe probeerden de Babyloniërs Daniël te laten opgaan in hun religie en cultuur?

⁷ Toen Daniël en zijn vrienden in ballingschap waren, probeerden de Babyloniërs hen te laten opgaan in hun cultuur. Zo moesten ze ‘de taal van de Chaldeeën’ leren. En van de hofbeambte die verantwoordelijk was voor hun opleiding, kregen ze Babylonische namen (Dan. 1:3-7). De naam die Daniël kreeg, verwees naar Bel, de hoofdgod van Babylon. Waarschijnlijk wilde koning Nebukadnezar Daniël het idee voorhouden dat Jehovah was verslagen door de god van Babylon (Dan. 4:8).

8. Wat hielp Daniël geestelijk sterk te blijven terwijl hij in het buitenland woonde?

⁸ Hoewel Daniël lekkernijen van de koning aangeboden kreeg, besloot hij ‘in zijn hart dat hij zich niet zou verontreinigen’ (Dan. 1:8). Hoe bleef hij geestelijk sterk terwijl hij in het buitenland woonde? Doordat hij de heilige boeken in zijn moedertaal bleef bestuderen (Dan. 9:2). Het is interessant dat hij 70 jaar later nog steeds bekendstond onder zijn Hebreeuwse naam (Dan. 5:13).

9. Welk effect had Gods Woord op de schrijver van Psalm 119?

⁹ De schrijver van Psalm 119 ondervond tegenstand van sommige leden van het koninklijk hof. Maar Gods Woord gaf hem kracht om het goede te doen (Ps. 119:23, 61). Hij zorgde ervoor dat Gods woorden een grote invloed hadden op zijn hart. (Lees Psalm 119:11, 46.)

10, 11. (a) Wat moet ons doel zijn als we Gods Woord bestuderen? (b) Hoe kunnen we ons doel bereiken? Illustreer.

¹⁰ Ook al hebben we het misschien heel druk met theocratische en andere verantwoordelijkheden, we moeten allemaal tijd maken voor persoonlijke studie en gezinsaanbidding (Ef. 5:15, 16). Daarbij moet ons doel niet zijn om een bepaald aantal bladzijden te lezen. Of om alleen antwoorden voor te bereiden voor op de vergadering. We willen dat Gods Woord ons hart raakt en ons geloof versterkt.

¹¹ Om dat doel te bereiken, moeten we tijdens het studeren het evenwicht zien te vinden tussen de behoeften van anderen en onze eigen geestelijke behoeften (Fil. 1:9, 10). We moeten bedenken dat als we ons op de velddienst, de vergaderingen of een lezing voorbereiden, we vooral anderen aan het opbouwen zijn. Ter illustratie. Hoewel een chef-kok gerechten moet proeven voordat ze uitgeserveerd worden, kan hij niet leven op die kleine hoeveelheden eten. Als hij gezond wil blijven, moet hij voedzame maaltijden voor zichzelf klaarmaken. Zo moeten ook wij onszelf versterken met geestelijk voedsel dat in onze eigen behoeften voorziet.

12, 13. Waarom vinden veel broeders en zusters in een anderstalig veld het nuttig om regelmatig de Bijbel in hun moedertaal te bestuderen?

¹² Veel broeders en zusters in een anderstalig veld vinden het nuttig om regelmatig de Bijbel in hun moedertaal te bestuderen (Hand. 2:8). Zelfs zendelingen erkennen dat als ze geestelijk sterk willen blijven, ze niet genoeg hebben aan het onderwijs op de vergaderingen.

 ¹³ Alain, die ongeveer acht jaar Perzisch aan het leren is, geeft toe: ‘Als ik me in het Perzisch op de vergadering voorbereid, heb ik de neiging om me op de taal zelf te concentreren. Omdat ik dan vooral verstandelijk bezig ben, wordt mijn hart niet per se geraakt door wat ik lees. Daarom zet ik regelmatig tijd opzij om de Bijbel en andere publicaties in mijn moedertaal te bestuderen.’

14. Waar moeten ouders alert op zijn, en waarom?

¹⁴ Ouders moeten er alert op zijn dat Gods Woord het hart van hun kinderen raakt. Na meer dan drie jaar in een anderstalig veld te hebben gediend, merkten Serge en Muriel dat hun 17-jarige zoon niet echt genoot van theocratische activiteiten. Muriel zegt: ‘Hij zag ertegenop om in een andere taal te prediken. Toen hij nog in zijn moedertaal, het Frans, kon prediken, vond hij het heerlijk om in de velddienst te gaan.’ Serge legt uit: ‘Toen we ons realiseerden dat de situatie een obstakel voor onze zoon was om geestelijk te groeien, besloten we terug te gaan naar onze vroegere gemeente.’

15. (a) Door welke factoren zouden ouders kunnen beslissen terug te gaan naar een gemeente waar de taal wordt gesproken die hun kinderen het best begrijpen? (b) Welke aansporing geeft Deuteronomium 6:5-7 aan ouders?

¹⁵ Door welke factoren zouden ouders kunnen beslissen terug te gaan naar een gemeente waar de taal wordt gesproken die hun kinderen het best begrijpen? Eén factor is dat ze vaststellen dat ze onvoldoende tijd en mogelijkheden hebben om hun kinderen liefde voor Jehovah bij te brengen en ze tegelijkertijd een andere taal te leren. Of ze merken misschien dat hun kinderen niet zo genieten van geestelijke activiteiten of niet zo geïnteresseerd zijn in het anderstalige veld waarin ze dienen. In zulke omstandigheden zouden ouders kunnen beslissen om uit het buitenlandse veld te gaan totdat hun kinderen een krachtig standpunt voor de waarheid innemen. (Lees Deuteronomium 6:5-7.)

16, 17. Hoe hebben sommige ouders het geloof van hun kinderen kunnen versterken terwijl ze in een buitenlands veld dienden?

¹⁶ Aan de andere kant hebben sommige ouders manieren gevonden om hun kinderen te onderwijzen in hun moedertaal terwijl ze de vergaderingen in een anderstalige gemeente of groep bezochten. Charles, een vader van drie dochters in de leeftijd van 9 tot 13, bezoekt een Lingala-groep. Hij legt uit: ‘We hebben besloten om met de kinderen studie en gezinsaanbidding in onze moedertaal te hebben. Maar we doen ook oefenperiodes en spelletjes in het Lingala zodat de kinderen de taal leren terwijl ze veel lol hebben.’

¹⁷ Kevin heeft twee dochters, van 5 en van 8. Hij heeft maatregelen getroffen om te compenseren wat zijn kinderen niet begrijpen op de vergaderingen in een andere taal. Hij legt uit: ‘Mijn vrouw en ik studeren met elk van onze kinderen in het Frans, hun moedertaal. We hebben ons ook ten doel gesteld om één keer in de maand een vergadering in het Frans te bezoeken, en in onze vakanties bezoeken we een congres in onze moedertaal.’

18. (a) Welk principe uit Romeinen 15:1, 2 kan je helpen te bepalen wat het beste is voor je kinderen? (b) Welke suggesties hebben andere ouders gegeven? (Zie de eindnoot.)

¹⁸ Elk gezin moet natuurlijk zelf bepalen wat in geestelijk opzicht het beste is voor hun kinderen (Gal. 6:5). ^[2] Muriel, die eerder genoemd is, vertelt dat zij en haar man hun persoonlijke voorkeur  hebben moeten opgeven voor het geestelijke welzijn van hun zoon. (Lees Romeinen 15:1, 2.) Serge vindt dat ze, achteraf gezien, de juiste beslissing hebben genomen. Hij zegt: ‘Vanaf het moment dat we zijn teruggegaan naar een Franstalige gemeente begon onze zoon geestelijke vorderingen te maken. Later werd hij gedoopt en nu pioniert hij. Hij denkt er zelfs over na om terug te gaan naar een anderstalig veld!’

19, 20. Hoe kunnen we laten zien dat we liefde voor Gods Woord hebben?

¹⁹ Uit liefde heeft Jehovah zijn Woord beschikbaar gemaakt in honderden talen, zodat ‘alle soorten van mensen (...) nauwkeurige kennis van de waarheid’ kunnen krijgen (1 Tim. 2:4). Hij weet dat onze band met hem sterker wordt als we zijn woorden kunnen lezen in de taal van ons hart.

²⁰ Wees vastbesloten je te voeden met vast geestelijk voedsel, wat je omstandigheden ook zijn. Als je regelmatig de Bijbel in de taal van je hart bestudeert, zal zowel jij als je gezin geestelijk sterk blijven. Ook laat je op die manier zien dat je Gods woorden kostbaar vindt (Ps. 119:11).