1. İmanımız hakkında ne hissetmeliyiz?

İMAN, her insanın sahip olmadığı çok değerli bir niteliktir (2. Sel. 3:2). Yehova Kendisine ibadet eden herkesin iman geliştirmesini sağlar (Rom. 12:3; Gal. 5:22). İmanımız olduğu için ne kadar minnettar olsak azdır!

2, 3. (a) İmanlı biri hangi nimetleri tadabilir? (b) Şimdi hangi soruları ele alacağız?

² İsa Mesih gökteki Babasının, Oğlu aracılığıyla insanları Kendisine çektiğini söyledi (Yuhn. 6:44, 65). İsa’ya iman etmek, kişinin günahlarının bağışlanmasını mümkün kılar. Bu da, Yehova’yla dost olma ve sonsuza dek yaşama ümidi sağlar (Rom. 6:23). Böyle harika nimetleri hak ettiğimizi söyleyebilir miyiz? Günahkâr insanlar olarak hak ettiğimiz tek şey ölümdür (Mezm. 103:10). Ancak Yehova bizde iyi olanı yapma potansiyeli gördü. Büyük bir lütuf göstererek yüreğimizi iyi habere açtı. Böylece İsa’ya iman etmeye başladık  ve sonsuza dek yaşama ümidine sahip olduk (1. Yuhanna 4:9, 10’u okuyun).

³ Peki iman tam olarak nedir? Sadece Tanrı’nın vaat ettiği nimetleri bilmek midir? Daha da önemlisi imanımızı hangi yollarla göstermeliyiz?

4. İman neden Tanrı’nın amacını kavramaktan fazlasını kapsar?

⁴ İman, Tanrı’nın amacını kavramaktan çok daha fazlasını kapsar. Bu nitelik içimizde, Tanrı’nın isteğiyle uyumlu davranmak üzere çok güçlü bir istek uyandırır. Ayrıca Tanrı’nın kurtuluşumuz için yaptığı düzenlemeye iman etmek bizi iyi haberi başkalarıyla paylaşmak üzere harekete geçirir. Pavlus şöyle dedi: “İsa’nın Efendimiz olduğunu açıkça bildirirsen ve Tanrı’nın onu ölüyken dirilttiğine yüreğinle iman edersen kurtulacaksın. Yürekle iman ederek doğruluğa erişilir, imanı ağızla açıkça bildirerek de kurtuluşa erişilir” (Rom. 10:9, 10; 2. Kor. 4:13).

5. İman neden çok önemlidir? İmanımızı nasıl güçlü tutabiliriz? Örnek verin.

⁵ Şu açıktır ki, Tanrı’nın yeni dünyasında sonsuza dek yaşama ümidimiz imanlı olmamıza ve imanımızı güçlü tutmamıza bağlıdır. İmanı bir bitkiye benzetebiliriz. Yapay bitkilerin aksine, gerçek bir bitki suya ihtiyaç duyar. Düzenli olarak su verilirse büyümeye devam eder, ama susuz kalırsa bir zamanlar sağlıklı olsa bile solar. Benzer şekilde, imanımızı da ihmal edersek zayıflar ve ölür (Luka 22:32; İbr. 3:12). Fakat gerektiği gibi özen gösterirsek canlı kalır ve ‘güçlenmeye’ devam eder. Böylece ‘sağlam bir imanımız’ olur (2. Sel. 1:3; Tit. 2:2).

6. İbraniler 11:1’deki tanım imanın hangi iki yönüne dikkat çeker?

⁶ İbraniler 11:1’deki tanım imanın iki yönüne dikkat çeker (Okuyun). (1) İman, ‘ümit edilen şeylerle ilgili güvenceli bir bekleyiştir.’ “Ümit edilen şeyler” arasında, vaat edilen ama henüz gerçekleşmemiş olayları sayabiliriz. Örneğin tüm kötülüklerin yok edileceğinden ve yeni dünyanın geleceğinden eminiz. (2) İman, “görülmeyen gerçeklere dair kanıtların açıkça görülmesidir.” Örneğin Yehova Tanrı’yı, İsa Mesih’i, melekleri ve gökteki Krallığı görmüyoruz, fakat onların varlığına inanıyoruz (İbr. 11:3). Peki Tanrı’nın vaatlerine ve göremediğimiz şeylere gerçekten iman ettiğimizi nasıl gösterebiliriz? Sözlerimizle ve davranışlarımızla. Bunlar olmaksızın imanımız eksik kalır.

7. Nuh’tan imanın anlamıyla ilgili ne öğreniyoruz? (Makalenin başındaki resme bakın.)

⁷ İbraniler 11:7 Nuh’un imanına dikkat çeker. O, “henüz görülmeyen şeylerle ilgili Tanrısal uyarıyı aldıktan sonra Tanrı korkusuyla davrandı ve ev halkının kurtulması için bir gemi yaptı.” Nuh devasa bir gemi inşa ederek imanını ortaya koydu. Komşuları ona neden bu kadar büyük bir inşa işine giriştiğini sormuş olmalı. Acaba Nuh bu durumda sessiz mi kaldı? Kesinlikle hayır! İmanı onu cesurca şahitlikte bulunmak ve insanları Tanrı’nın yaklaşan hükmü konusunda uyarmak üzere harekete geçirdi. Büyük ihtimalle Nuh Yehova’nın kendisine söylediği şu sözleri onlara aynen aktardı: “Artık tüm insanlığın sonu geldi, çünkü onların yüzünden yeryüzü  zorbalıkla doldu. . . . . Ben, yeryüzüne tufan getireceğim; gök altında, içinde hayat kuvveti olan tüm canlıları yok edeceğim. Yeryüzündeki her şey yok olacak.” Ayrıca Nuh, Tanrı’nın “Gemiye gireceksin” diyerek açıkladığı tek kurtuluş yolunu insanlara bildirmiş olmalı. Böylece Nuh “doğruluk habercisi” olarak da imanını gösterdi (Başl. 6:13, 17, 18; 2. Pet. 2:5).

8. Öğrenci Yakup imanın anlamını nasıl açıkladı?

⁸ İmandan bahseden başka bir Kutsal Kitap yazarı da Yakup’tur. O, mektubunu muhtemelen Pavlus imanın tanımını kaleme aldıktan kısa süre sonra yazdı. Tıpkı Pavlus gibi o da gerçek Hıristiyanların imanının sadece bir inanç meselesi olmadığını söyledi. Şu sözlerle davranışların önemine dikkat çekti: “Sen bana imanını işler olmaksızın göster, ben de sana imanımı işlerimle göstereyim” (Yak. 2:18). Ardından Yakup iman etmek ile sadece inanmanın birbirinden ne kadar farklı olduğunu vurguladı. Örneğin cinler Tanrı’nın var olduğuna inanıyorlar fakat O’na iman etmiyorlar. Hatta Tanrı’nın amaçlarının gerçekleşmesini  engellemeye çalışarak imansızca davranıyorlar (Yak. 2:19, 20). Öte yandan biri Tanrı’ya iman ediyorsa iyi davranışlarda bulunarak O’nu memnun eder. İbrahim böyle biriydi. Yakup onun hakkında şöyle dedi: “Babamız İbrahim, oğlu İshak’ı sunak üzerinde sunduktan sonra, işleri sayesinde aklanmadı mı? Görüyorsun ki, onun imanına işleri eşlik etti ve işleri imanının tamamlayıcısı oldu.” Sonra imanın mutlaka işlerle gösterilmesi gerektiğini şöyle vurguladı: “Ruhtan yoksun beden nasıl ölüyse, işlerden yoksun iman da öyle ölüdür” (Yak. 2:21-23, 26).

9, 10. Yuhanna imanın önemini anlamamıza nasıl yardım eder?

⁹ 30 yılı aşkın bir süre sonra elçi Yuhanna, İncil kaydını ve üç mektubunu kaleme aldı. Diğer Kutsal Kitap yazarları gibi o da imanın anlamını kavramıştı. Yuhanna, bazen “iman etmek” olarak tercüme edilen Yunanca fiili diğer tüm Kutsal Kitap yazarlarından daha sık kullandı.

¹⁰ Örneğin o şöyle yazdı: “Oğula iman edenin sonsuz yaşamı olur, Oğula itaat etmeyen ise yaşam görmeyecektir; Tanrı’nın gazabından kaçamaz” (Yuhn. 3:36). İman İsa’nın emirlerine itaat etmeyi gerektirir. Yuhanna’nın kaydından, sonsuz yaşam armağanını almak için iman etmenin şart olduğunu İsa’nın sık sık vurguladığını görüyoruz (Yuhn. 3:16; 6:29, 40; 11:25, 26; 14:1, 12).

11. Hakikati öğrendiğimiz için duyduğumuz minnettarlığı nasıl göstermeliyiz?

¹¹ Yehova kutsal ruhunu kullanarak bize hakikati “açtı” ve iyi habere iman etmemizi mümkün kıldı. Bunun için ne kadar minnettar olsak azdır! (Luka 10:21’i okuyun). “İmanımızın öncüsü ve tamamlayıcısı” olan Oğlu aracılığıyla bizi Kendisine çektiği için Yehova’ya daima şükretmeliyiz (İbr. 12:2). Gösterdiği bu lütfa takdirimizi ortaya koymak için, dua ederek ve Tanrı’nın Sözünü inceleyerek imanımızı sürekli güçlendirmeliyiz (Efes. 6:18; 1. Pet. 2:2).

12. İmanımızı hangi yollarla göstermeliyiz?

¹² Yehova’nın vaatlerine iman ettiğimizi davranışlarımızla göstermeyi sürdürmeliyiz. Bunun bir yolu, Tanrı’nın Krallığını duyurmaya ve öğrenci yetiştirme işine katılmaya devam etmektir. Bunun yanı sıra, ‘herkes için, fakat özellikle iman kardeşlerimiz için iyilik yapmayı’ sürdürürüz (Gal. 6:10). Ayrıca ‘alışkanlıklarıyla birlikte eski kişiliği üzerimizden çıkarıp atmak’ ve bizi ruhen zayıflatabilecek herhangi bir şeye karşı kendimizi korumak için çok çalışırız (Kol. 3:5, 8-10).

13. “Tanrı’ya iman” ne kadar önemlidir? Neden?

¹³ Kutsal Kitap şöyle der: “İman olmaksızın Tanrı’yı hoşnut etmek olanaksızdır. Tanrı’ya yaklaşan kişi O’nun varlığına ve Kendisini ciddiyetle arayanları ödüllendirdiğine iman etmelidir” (İbr. 11:6). Ayrıca Kutsal Kitaba göre “Tanrı’ya iman” İsa’nın takipçisi olabilmek ve böyle kalabilmek için atmamız gereken ‘temelin’ bir kısmıdır (İbr. 6:1, 2). Hıristiyanlar, ‘Tanrı’nın sevgisinden ayrılmamak’ için imanlarına diğer önemli nitelikleri de ‘katmalıdır’ (2. Petrus 1:5-7’yi okuyun; Yahd. 20, 21).

14, 15. Sevgi neden imandan daha önemlidir?

 ¹⁴ Yunanca Kutsal Yazıları kaleme alanlar imandan yüzlerce kez söz ederek bu niteliğin önemini vurguladılar. Başka hiçbir niteliğe bu kadar sık değinmediler. Peki bu, geliştirmemiz gereken en önemli niteliğin iman olduğu anlamına mı gelir?

¹⁵ Pavlus, imanı sevgiyle karşılaştırarak şöyle yazdı: “Dağları yerinden kaldıracak imanım varsa, fakat sevgim yoksa, bir hiçim” (1. Kor. 13:2). İsa “Kanundaki en büyük emir hangisidir?” diye soran bir adama verdiği cevapta en önemli niteliğin Tanrı sevgisi olduğunu ortaya koydu (Mat. 22:35-40). İman da dahil birçok önemli niteliği geliştirebilmek için sevgiye ihtiyacımız var. Kutsal Kitap ‘sevgi her şeye inanır’ der. Dolayısıyla sevgi Tanrı’nın Kutsal Kitapta söylediği her şeye inanmamıza, yani iman etmemize yardım eder (1. Kor. 13:4, 7).

16, 17. (a) Kutsal Kitap iman ve sevgi hakkında ne der? (b) İman ve sevgiden hangisi daha büyüktür? Neden?

¹⁶ Hem iman hem de sevgi çok önemli olduğu için, Yunanca Kutsal Yazıları kaleme alanlar bu iki nitelikten defalarca birlikte, hatta sık sık aynı cümle içinde söz ettiler. Örneğin Pavlus iman kardeşlerini ‘iman ve sevgi zırhını’ giymeye teşvik etti (1. Sel. 5:8). Petrus şöyle yazdı: “Sizler, [İsa’yı] hiç görmemiş olmanıza rağmen seviyorsunuz. Onu şu anda görmüyor olsanız da, ona iman ediyorsunuz” (1. Pet. 1:8). Yakup meshedilmiş kardeşlerine şöyle sordu: “Tanrı, dünyaya göre yoksul olanları iman yoluyla zenginleşsinler ve Kendisini sevenlere vaat ettiği krallığın mirasçıları olsunlar diye seçmedi mi?” (Yak. 2:5). Yuhanna da şöyle yazdı: “[Tanrı’nın] emri, Oğlu İsa Mesih’in adına iman etmemiz ve birbirimizi onun emrettiği gibi sevmemizdir” (1. Yuhn. 3:23).

¹⁷ İman çok önemli olsa da gelecekte Tanrı’nın yeni dünyayla ilgili vaatlerine iman etmemiz gerekmeyecek, çünkü bunlar gerçekleşmiş olacak. Fakat Tanrı’ya ve komşumuza olan sevgimizi daima güçlendirmemiz gerekecek. Bu nedenle Pavlus şöyle dedi: “İman, ümit, sevgi, bu üçü var olmaya devam ediyor; yine de bunların en büyüğü sevgidir” (1. Kor. 13:13).

18, 19. Bugün imanın hangi güçlü kanıtını görüyoruz? Bunun için övgüyü hak eden kimdir?

¹⁸ Bugün Yehova’nın toplumu O’nun Krallığına iman ettiğini gösteriyor. Bu, 8 milyonu aşkın kişinin oluşturduğu ruhi bir cennetle sonuçlandı. Ruhi cennetimizde Tanrı’nın ruhunun meyvesi olan nitelikler açıkça görülüyor (Gal. 5:22, 23). Gerçek Hıristiyanlar olarak iman ve sevgiye sahip olduğumuzu gösteren ne harika bir kanıt!

¹⁹ Bu birlik için övgüyü hak eden tek Kişi Tanrımızdır. Evet, ruhi cennetimiz “Yehova’ya nam olacak; sonsuza dek silinmeyecek bir işaret olacak” (İşa. 55:13). Gerçekten de ‘imanımızdan ötürü kurtulmamız’ Tanrı’nın armağanıdır (Efes. 2:8). Ruhi cennetimiz büyümeye devam edecek ve sonunda yeryüzü Yehova’nın ismini sonsuza dek yüceltecek kusursuz, doğruluğu seven ve mutlu insanlarla dolacak. O gün gelene kadar Yehova’nın vaatlerine iman etmeye devam edelim.