Ang Diyos ay Espiritu, at ang mga anghel din ay di-nakikitang mga espiritu na “walang laman at mga buto.” Nakatira ang tapat na mga anghel sa langit at direktang nakalalapit sa presensiya ng Diyos.—Lucas 24:39; Mateo 18:10; Juan 4:24.

May mga pagkakataong nagkakatawang-tao ang mga anghel para gawin ang iniatas ng Diyos sa kanila sa lupa, at pagkatapos na maisagawa ang mga iyon, hinuhubad nila ang kanilang katawang-tao.—Hukom 6:11-23; 13:15-20.

Sa Bibliya, ang mga anghel ay inilalarawan bilang mga lalaki at laging nagkakatawang-tao bilang mga lalaki. Pero ang totoo, wala silang kasarian. Hindi sila nag-aasawa at nagkakaanak. Hindi rin sila nabuhay sa lupa bilang mga tao—sanggol, bata, o adulto—bago naging mga anghel. Ang mga anghel ay nilalang ni Jehova; kaya tinatawag sila ng Bibliya bilang “mga anak ng tunay na Diyos.”—Job 1:6; Awit 148:2, 5.

Ipinakikita ng Bibliya na ang mga anghel ay may wika at pananalita. Ginamit ng Diyos ang mga anghel para makipag-usap sa mga tao, pero hindi niya tayo pinahihintulutang sambahin ang mga anghel o manalangin sa kanila.—1 Corinto 13:1; Apocalipsis 22:8, 9.

Laksa-laksa ang bilang ng mga anghel, malamang na bilyon-bilyon. *—Daniel 7:10; Apocalipsis 5:11.

Ang mga anghel ay “makapangyarihan sa kalakasan”—mas makapangyarihan at mas matalino kaysa sa mga tao. Maliwanag, nakapaglalakbay sila nang napakabilis, mas mabilis pa kaysa sa maiisip mo.—Awit 103:20; Daniel 9:20-23.

Kahit na mas matalino sila at mas makapangyarihan, may mga limitasyon pa rin ang mga anghel, at may mga bagay na hindi nila alam.—Mateo 24:36; 1 Pedro 1:12.

Ang mga anghel ay nilalang na may mga katangiang tulad ng sa Diyos at may kalayaang magpasiya. Kaya tulad ng mga tao, may kalayaan silang gawin ang tama o ang mali. Nakalulungkot, may mga anghel na piniling magrebelde sa Diyos.—Judas 6.