1. Ποιες αξιοθαύμαστες ικανότητες χάρισε ο Ιεχωβά στους ανθρώπους;

Ο ΙΕΧΩΒΑ δημιούργησε τους ανθρώπους χαρίζοντάς τους αξιοθαύμαστες ικανότητες. Μας έδωσε ικανότητα σκέψης ώστε να λύνουμε προβλήματα και να κάνουμε σχέδια για το μέλλον. (Παρ. 2:11) Μας έδωσε τη δύναμη να υλοποιούμε τα σχέδιά μας, καθιστώντας μας ικανούς να εργαζόμαστε για να πετυχαίνουμε κατάλληλους στόχους. (Φιλιπ. 2:13) Μας προίκισε επίσης με συνείδηση—μια έμφυτη αίσθηση περί ορθού και εσφαλμένου—που μπορεί να μας βοηθάει να αποφεύγουμε την αδικοπραγία και να διορθώνουμε τα λάθη μας όταν σφάλλουμε.—Ρωμ. 2:15.

2. Πώς αναμένει ο Ιεχωβά να χρησιμοποιούμε τις ικανότητές μας;

² Ο Ιεχωβά αναμένει να κάνουμε καλή χρήση των ικανοτήτων μας. Γιατί; Επειδή μας αγαπάει και γνωρίζει ότι, όταν χρησιμοποιούμε αυτά τα δώρα, νιώθουμε ικανοποίηση. Μέσω του Λόγου του, ο Ιεχωβά μάς συμβουλεύει επανειλημμένα να χρησιμοποιούμε τις ικανότητές μας για καλό σκοπό. Παραδείγματος χάρη, στις Εβραϊκές Γραφές, διαβάζουμε: «Τα σχέδια του επιμελή οδηγούν αναμφίβολα σε όφελος», και «όλα όσα βρίσκει το χέρι σου να κάνει, κάνε τα με τη δύναμή σου». (Παρ.  21:5· Εκκλ. 9:10) Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές μάς λένε: «Ενόσω έχουμε καιρό ευνοϊκό για αυτό, ας εργαζόμαστε το καλό προς όλους», και «ανάλογα με το χάρισμα που έλαβε ο καθένας, να το χρησιμοποιείτε στο να διακονείτε ο ένας τον άλλον». (Γαλ. 6:10· 1 Πέτρ. 4:10) Σαφώς, ο Ιεχωβά θέλει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ωφελούμε τον εαυτό μας και τους άλλους.

3. Ποιους περιορισμούς έχουν οι άνθρωποι;

³ Ταυτόχρονα, ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι οι άνθρωποι έχουν περιορισμούς. Από μόνοι μας, δεν μπορούμε ποτέ να εξαλείψουμε την ατέλεια, την αμαρτία και τον θάνατο. Ούτε μπορούμε να ελέγξουμε τους άλλους ανθρώπους, εφόσον όλοι έχουν ελεύθερη βούληση. (1 Βασ. 8:46) Και ανεξάρτητα από το πόση γνώση ή πείρα αποκτούμε, θα είμαστε πάντα σαν παιδιά σε σύγκριση με τον Ιεχωβά.—Ησ. 55:9.

4. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

⁴ Σε όλες τις καταστάσεις, χρειάζεται να βασιζόμαστε στον Ιεχωβά για καθοδηγία, εμπιστευόμενοι σε εκείνον για να μας στηρίζει και να κάνει για εμάς αυτό που δεν μπορούμε να καταφέρουμε μόνοι μας. Ταυτόχρονα, εμείς πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε, αναλαμβάνοντας κατάλληλη δράση για να λύνουμε προβλήματα και να βοηθάμε άλλους. (Διαβάστε Ψαλμός 37:3) Με λίγα λόγια, χρειάζεται και “να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά και να κάνουμε το καλό”, χρειάζεται “να φερόμαστε με πιστότητα”. Σε σχέση με αυτό, ας εξετάσουμε τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμα του Νώε, του Δαβίδ και άλλων πιστών υπηρετών του Θεού που στηρίζονταν στον Ιεχωβά και αναλάμβαναν κατάλληλη δράση. Όπως θα δούμε, αυτό περιλάμβανε το να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα σε αυτά που δεν μπορούσαν να κάνουν και σε αυτά που μπορούσαν να κάνουν, και στη συνέχεια να ενεργούν ανάλογα.

5. Περιγράψτε την κατάσταση που βίωνε ο Νώε.

⁵ Ο Νώε ζούσε σε έναν κόσμο “γεμάτο βία” και ανηθικότητα. (Γέν. 6:4, 9-13) Γνώριζε ότι ο Ιεχωβά θα τερμάτιζε τελικά εκείνον τον κακό κόσμο. Ωστόσο, ο Νώε πρέπει να θλιβόταν με αυτές τις ασεβείς συνθήκες. Σε αυτή την κατάσταση, αναγνώρισε ότι υπήρχαν κάποια πράγματα που δεν μπορούσε να κάνει αλλά και κάποια που μπορούσε να κάνει.

6, 7. (α) Τι δεν μπορούσε να κάνει ο Νώε; (β) Πώς βρισκόμαστε εμείς σε παρόμοια κατάσταση με τον Νώε;

⁶ Τι δεν μπορούσε να κάνει ο Νώε: Αν και ο Νώε κήρυττε πιστά το προειδοποιητικό άγγελμα του Ιεχωβά, δεν μπορούσε να αναγκάσει  τους κακούς ανθρώπους γύρω του να δεχτούν αυτό το άγγελμα, ούτε και μπορούσε να κάνει τον Κατακλυσμό να έρθει νωρίτερα. Ο Νώε έπρεπε να έχει την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα τηρούσε την υπόσχεση που είχε δώσει να τερματίσει την κακία, πιστεύοντας ότι ο Θεός θα το έκανε αυτό ακριβώς την κατάλληλη στιγμή.—Γέν. 6:17.

⁷ Και εμείς επίσης ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο κακία, και ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά έχει υποσχεθεί να τον καταστρέψει. (1 Ιωάν. 2:17) Στο μεταξύ, δεν μπορούμε να αναγκάσουμε τους ανθρώπους να δεχτούν «τα καλά νέα της βασιλείας». Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να επισπεύσουμε την έναρξη της “μεγάλης θλίψης”. (Ματθ. 24:14, 21) Όπως ο Νώε, χρειαζόμαστε και εμείς ισχυρή πίστη, έχοντας την πεποίθηση ότι ο Θεός θα παρέμβει σύντομα. (Ψαλμ. 37:10, 11) Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα επιτρέψει σε αυτόν τον κακό κόσμο να συνεχίσει να υπάρχει ούτε μία μέρα παραπάνω από όσο απαιτεί ο σκοπός του.—Αββακ. 2:3.

8. Πώς επικεντρώθηκε ο Νώε σε αυτά που μπορούσε να κάνει; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

⁸ Τι μπορούσε να κάνει ο Νώε: Αντί να παραιτηθεί εξαιτίας αυτών που δεν μπορούσε να κάνει, ο Νώε επικεντρώθηκε σε αυτά που μπορούσε να κάνει. Ως “κήρυκας δικαιοσύνης”, διακήρυξε με πιστότητα το προειδοποιητικό άγγελμα που του είχε δοθεί. (2 Πέτρ. 2:5) Αναμφίβολα, αυτό τον βοήθησε να διατηρήσει την πίστη του ισχυρή. Πέρα από το κήρυγμα, ο Νώε χρησιμοποίησε επίσης τις σωματικές και τις διανοητικές του ικανότητες για να φέρει σε πέρας το έργο που του είχε αναθέσει ο Θεός, την κατασκευή μιας κιβωτού.—Διαβάστε Εβραίους 11:7.

9. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε το παράδειγμα του Νώε;

⁹ Όπως ο Νώε, έτσι και εμείς αγωνιζόμαστε να έχουμε “πολλά να κάνουμε στο έργο του Κυρίου”. (1 Κορ. 15:58) Αυτό το έργο μπορεί να περιλαμβάνει την οικοδόμηση και συντήρηση χώρων λατρείας, την εθελοντική υπηρεσία στις συνελεύσεις ή την εκπλήρωση διορισμών σε ένα γραφείο τμήματος ή σε κάποιο απομακρυσμένο μεταφραστικό γραφείο. Πάνω από όλα, παραμένουμε πολυάσχολοι στο έργο κηρύγματος, γνωρίζοντας ότι αυτό το έργο ενισχύει την ελπίδα μας για το μέλλον. Μια πιστή αδελφή το έθεσε ως εξής: «Όταν μιλάς σε άλλους σχετικά με τις ευλογίες της Βασιλείας του Θεού, βλέπεις ότι οι ακροατές σου είναι εντελώς απελπισμένοι και ότι θεωρούν τα προβλήματά τους μόνιμα». Πράγματι, η συμμετοχή  στο έργο κηρύγματος ενισχύει τη θετική μας άποψη για το μέλλον και την αποφασιστικότητά μας να μην παραιτηθούμε από τον αγώνα για ζωή.—1 Κορ. 9:24.

10. Περιγράψτε την κατάσταση που βίωσε ο Δαβίδ.

¹⁰ Ο Ιεχωβά περιέγραψε τον Βασιλιά Δαβίδ ως «άντρα σε αρμονία με την καρδιά [του]». (Πράξ. 13:22) Συνολικά μιλώντας, η πορεία της ζωής του Δαβίδ ήταν πορεία πιστότητας. Εντούτοις, σε κάποιες περιπτώσεις υπέπεσε σε σοβαρή αμαρτία. Διέπραξε μοιχεία με τη Βηθ-σαβεέ. Σαν να μην έφτανε αυτό, προσπάθησε να κρύψει την αμαρτία κανονίζοντας να σκοτωθεί ο σύζυγός της, ο Ουρίας, στη μάχη. Ο Δαβίδ έβαλε μάλιστα τον Ουρία να μεταφέρει με τα ίδια του τα χέρια αυτό που ισοδυναμούσε με τη θανατική του καταδίκη! (2 Σαμ. 11:1-21) Αναπόφευκτα, οι αμαρτίες του ήρθαν στο φως. (Μάρκ. 4:22) Όταν συνέβη αυτό, πώς αντέδρασε ο Δαβίδ;

11, 12. (α) Όταν αμάρτησε ο Δαβίδ, τι δεν μπορούσε να κάνει; (β) Αν μετανοούμε όταν κάνουμε σοβαρά λάθη, τι μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι θα κάνει ο Ιεχωβά για εμάς;

¹¹ Τι δεν μπορούσε να κάνει ο Δαβίδ: Ο Δαβίδ δεν μπορούσε να αναιρέσει όσα είχε κάνει. Ούτε μπορούσε να γλιτώσει από τις συνέπειες των λαθών του. Μάλιστα, κάποιες από αυτές τις συνέπειες θα τον ακολουθούσαν για το υπόλοιπο της ζωής του. (2 Σαμ. 12:10-12, 14) Συνεπώς, ο Δαβίδ χρειαζόταν πίστη. Έπρεπε να έχει την πεποίθηση ότι, όταν μετανοούσε ειλικρινά, ο Ιεχωβά θα τον συγχωρούσε και θα τον βοηθούσε να υπομείνει τις συνέπειες των πράξεών του.

¹² Εφόσον είμαστε ατελείς, όλοι μας αμαρτάνουμε. Μερικά λάθη είναι πιο σοβαρά από κάποια άλλα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως να μην μπορούμε να αναιρέσουμε τα λάθη μας. Ίσως πρέπει απλώς να ζήσουμε με τις συνέπειες. (Γαλ. 6:7) Αλλά εμπιστευόμαστε στα λόγια του Θεού, έχοντας την πεποίθηση ότι, αν μετανοούμε, ο Ιεχωβά θα μας στηρίζει στις δύσκολες περιόδους—ακόμα και αν για αυτές τις δυσκολίες ευθυνόμαστε εμείς οι ίδιοι.—Διαβάστε Ησαΐας 1:18, 19· Πράξεις 3:19.

13. Πώς ανέρρωσε πνευματικά ο Δαβίδ;

¹³ Τι μπορούσε να κάνει ο Δαβίδ: Ο Δαβίδ άφησε τον Ιεχωβά να τον βοηθήσει να αναρρώσει πνευματικά. Ένας τρόπος με τον οποίο το έκανε αυτό ήταν δεχόμενος διόρθωση από τον εκπρόσωπο του Ιεχωβά, τον προφήτη Νάθαν. (2 Σαμ. 12:13) Επίσης, ο Δαβίδ προσευχήθηκε στον Ιεχωβά, ομολογώντας τις αμαρτίες του και εκφράζοντας ειλικρινή επιθυμία να αποκατασταθεί στην εύνοιά Του. (Ψαλμ. 51:1-17) Αντί να παραλύσει από τις ενοχές, ο Δαβίδ έμαθε από τα λάθη του. Μάλιστα, ποτέ δεν επανέλαβε εκείνες τις σοβαρές αμαρτίες. Χρόνια αργότερα, πέθανε πιστός. Το υπόμνημα ακεραιότητάς του σφραγίστηκε ακλόνητα στη μνήμη του Ιεχωβά.—Εβρ. 11:32-34.

14. Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμα του Δαβίδ;

¹⁴ Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμα του Δαβίδ; Αν πέσουμε σε σοβαρή αμαρτία, χρειάζεται να μετανοήσουμε ειλικρινά και να ζητήσουμε τη συγχώρηση του Ιεχωβά. Πρέπει να ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας σε αυτόν. (1 Ιωάν. 1:9) Χρειάζεται επίσης να πλησιάσουμε τους πρεσβυτέρους, οι οποίοι μπορούν να μας προσφέρουν πνευματική βοήθεια. (Διαβάστε Ιακώβου 5:14-16) Επωφελούμενοι από τις διευθετήσεις του Ιεχωβά, δείχνουμε ότι εμπιστευόμαστε την υπόσχεση που έχει δώσει να μας γιατρεύει και να μας συγχωρεί. Κατόπιν, είναι καλό να μάθουμε από τα λάθη μας, να προχωρήσουμε στην υπηρεσία μας προς τον Ιεχωβά και να ατενίζουμε το μέλλον με πεποίθηση.—Εβρ. 12:12, 13.

15. Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμα της Άννας;

¹⁵ Πιθανότατα, μπορείτε να σκεφτείτε και άλλους πιστούς υπηρέτες της αρχαιότητας οι οποίοι εμπιστεύονταν στον Ιεχωβά ενώ παράλληλα αναλάμβαναν κατάλληλη δράση. Για παράδειγμα, η Άννα δεν μπορούσε να ξεπεράσει από μόνη της το πρόβλημα της στειρότητας. Αλλά είχε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα την παρηγορούσε, γι’ αυτό συνέχισε  να αποδίδει λατρεία στη σκηνή της μαρτυρίας και να ανοίγει την καρδιά της μέσω προσευχής. (1 Σαμ. 1:9-11) Δεν αποτελεί αυτό καλό παράδειγμα και για εμάς; Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα υγείας ή άλλες δυσκολίες πέρα από τον έλεγχό μας, ρίχνουμε την ανησυχία μας στον Ιεχωβά, έχοντας την πεποίθηση ότι εκείνος ενδιαφέρεται για εμάς. (1 Πέτρ. 5:6, 7) Και κάνουμε όλα όσα μπορούμε για να ωφελούμαστε από τις Χριστιανικές συναθροίσεις και από άλλες πνευματικές προμήθειες.—Εβρ. 10:24, 25.

16. Τι μπορούν να μάθουν οι γονείς από τον ηλικιωμένο Σαμουήλ;

¹⁶ Τι θα πούμε για τους πιστούς γονείς των οποίων τα παιδιά έχουν ξεστρατίσει; Ο ηλικιωμένος Σαμουήλ δεν μπορούσε να αναγκάσει τους ενήλικους γιους του να παραμείνουν όσιοι στους δίκαιους κανόνες που τους είχε διδάξει. (1 Σαμ. 8:1-3) Έπρεπε να αφήσει το ζήτημα στα χέρια του Ιεχωβά. Παρ’ όλα αυτά, ο Σαμουήλ μπορούσε να διακρατεί τη δική του ακεραιότητα και να ευαρεστεί τον ουράνιο Πατέρα του, τον Ιεχωβά. (Παρ. 27:11) Σήμερα, αρκετοί Χριστιανοί γονείς βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση. Έχουν την πεποίθηση ότι, όπως ο πατέρας στην παραβολή για τον άσωτο γιο, ο Ιεχωβά είναι σε συνεχή εγρήγορση για να καλοδεχτεί τους αμαρτωλούς που μετανοούν. (Λουκ. 15:20) Ταυτόχρονα, αυτοί οι γονείς εργάζονται σκληρά για να παραμένουν όσιοι στον Ιεχωβά, ελπίζοντας ότι το παράδειγμά τους θα υποκινήσει τα παιδιά τους να επιστρέψουν στο ποίμνιο.

17. Γιατί είναι ενθαρρυντικό το παράδειγμα της άπορης χήρας;

¹⁷ Σκεφτείτε επίσης την άπορη χήρα της εποχής του Ιησού. (Διαβάστε Λουκάς 21:1-4) Εκείνη δεν μπορούσε να κάνει σχεδόν τίποτα για τις διεφθαρμένες συνήθειες που λάβαιναν χώρα στον ναό. (Ματθ. 21:12, 13) Και πιθανότατα δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα για να βελτιώσει την οικονομική της κατάσταση. Ωστόσο, συνεισέφερε με τη θέλησή της εκείνα τα «δύο μικρά νομίσματα», τα οποία ήταν «όλο το βιος που είχε». Αυτή η πιστή γυναίκα έδειξε ολόκαρδη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, γνωρίζοντας ότι, αν έβαζε τα πνευματικά πράγματα πρώτα, εκείνος θα προμήθευε για τις υλικές της ανάγκες. Η εμπιστοσύνη της χήρας την υποκίνησε να υποστηρίξει την υπάρχουσα διευθέτηση για αληθινή λατρεία. Παρόμοια και εμείς, εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά πεπεισμένοι ότι, αν επιζητούμε πρώτα τη Βασιλεία, εκείνος θα φροντίζει να έχουμε όσα χρειαζόμαστε.—Ματθ. 6:33.

18. Αναφέρετε την περίπτωση κάποιου αδελφού στη σύγχρονη εποχή που είχε τη σωστή άποψη για τα πράγματα.

¹⁸ Πολλοί σύγχρονοι ομόπιστοί μας έχουν δείξει και εκείνοι εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά και έχουν αναλάβει κατάλληλη δράση. Δείτε την περίπτωση του αδελφού Μάλκολμ, ο οποίος παρέμεινε πιστός μέχρι τον θάνατό του το 2015. Στο διάβα των δεκαετιών στις οποίες εκείνος και η σύζυγός του υπηρέτησαν τον Ιεχωβά, έζησαν καλές και κακές στιγμές. «Ώρες ώρες, η ζωή είναι απρόβλεπτη, αβέβαιη, ακόμη και σκληρή», είπε. «Αλλά ο Ιεχωβά ευλογεί όσους στηρίζονται σε εκείνον». Η συμβουλή του Μάλκολμ; «Να προσεύχεσαι στον Ιεχωβά ζητώντας του να είσαι όσο το δυνατόν πιο παραγωγικός και δραστήριος στην υπηρεσία του. Να σκέφτεσαι τι μπορείς να κάνεις, όχι τι δεν μπορείς». *

19. (α) Γιατί είναι εύστοχο το εδάφιο του έτους για το 2017; (β) Πώς θα εφαρμόσετε το εδάφιο του έτους για το 2017 στη δική σας ζωή;

¹⁹ Καθώς αυτό το σύστημα πραγμάτων πηγαίνει «από το κακό στο χειρότερο», μπορούμε να αναμένουμε ότι θα αντιμετωπίζουμε ολοένα και μεγαλύτερες δυσκολίες. (2 Τιμ. 3:1, 13) Γι’ αυτό, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να παραλύει μπροστά σε τέτοιες προκλήσεις. Απεναντίας, χρειάζεται να καλλιεργούμε ισχυρή εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά ενώ παράλληλα αναλαμβάνουμε οποιαδήποτε κατάλληλη δράση μπορούμε. Πόσο εύστοχο είναι λοιπόν το εδάφιο του έτους για το 2017: «Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά και να κάνεις το καλό»!—Ψαλμ. 37:3.