SANG Marso 26, 1937, duha ka lalaki nga kapoy sa biyahe ang mahinay nga nagapadalagan sang ila salakyan nga puno sang yab-ok pabalik sa Sydney, Australia. Isa ka tuig na ang nagligad sang maghalin sila sa sini nga siudad kag nakabiyahe na sila sing sobra 19,300 ka kilometro sa pinakamalayo kag pinakamabudlay kadtuan nga mga lugar sang kontinente. Ini nga mga lalaki wala naglakbay para magdiskobre sang bag-o nga mga lugar ukon para maglagaw. Sanday Arthur Willis kag Bill Newlands ang duha sa madamo nga payunir nga makugi nga nagabantala sang maayong balita sang Ginharian sang Dios sa malapad nga kaumhan sang Australia.

Asta sa talipuspusan sang dekada ’20, diutay pa lang ang mga Estudyante sang Biblia * sa Australia kag nagkonsentrar lang sila sa pagbantala sa mga siudad kag banwa malapit sa baybay kag sa palibot sini. Pero, ang Australia may kigas nga kaumhan nga mas malapad sangsa katunga sang Estados Unidos. Diutay lang ang pumuluyo sa sining malapad nga lugar. Nahibaluan sang mga kauturan nga ang mga sumulunod ni Jesus dapat magpanaksi parte sa iya “tubtob sa pinakamalayo nga bahin sang duta,” lakip ang kaumhan sang Australia. (Binu. 1:8) Paano nila mahimo ini? Ginhimo nila ang ila bug-os nga masarangan, kag nagsalig sila nga pakamaayuhon ini ni Jehova.

Sang 1929, ang kongregasyon sa Queensland kag sa Western Australia naghimo sang pila nila ka salakyan nga daw balay para makabantala sila sa mga kaumhan. Ang nagadrayb sang mga salakyan amo ang mabukod nga mga payunir nga sagad magdrayb sa mabudlay nga mga dalan kag kabalo magkay-o sang salakyan. Nakadtuan sini nga mga payunir ang madamo nga lugar nga wala pa mabantalaan.

Ang mga payunir nga indi makabakal sing salakyan nagbantala sa kaumhan nga ginagamit ang bisikleta. Halimbawa, sang 1932, ang 23 anyos nga si Bennett Brickell naglakbay halin sa Rockhampton, Queensland, pakadto sa naaminhan nga bahin sini para magbantala sing lima ka bulan sa malayo nga mga lugar. Kargado ang iya bisikleta sing mga habol, bayo, pagkaon, kag madamo nga libro. Bisan indi na mapuslan ang goma sang iya bisikleta,  nagpadayon sia gihapon kag nagsalig sia kay Jehova. Gintulod niya na lang ang iya bisikleta sing 320 ka kilometro kag naglabay sia sa mga lugar nga madamo ang napatay tungod sa kauhaw. Sa sulod sang 30 ka tuig, si Utod Brickell nakalakbay sing linibo ka kilometro sa bilog nga Australia paagi sa bisikleta, motorsiklo, kag awto. Ginsugdan niya ang pagbantala sa mga Aborigine (mga tumandok didto) kag nakabulig sia nga matukod ang bag-o nga mga kongregasyon, gani kilala sia kag ginatahod sa bilog nga kaumhan.

Ang Australia ang isa sa may pinakadiutay nga populasyon sa kalibutan kon basihan ang kalaparon sang lugar, ilabi na kay diutay lang ang nagaistar sa malapad nga kaumhan. Gani, ginpanikasugan gid sang katawhan ni Jehova nga mabantalaan ang malayo nga mga lugar sa kontinente.

Amo ini ang ginhimo sang mga payunir nga sanday Stuart Keltie kag William Torrington. Sang 1933, gintabok nila ang malapad nga Simpson Desert para bantalaan ang banwa sang Alice Springs, nga ara sa sentro sang kontinente. Sang maguba ang ila awto, ginbilin na lang nila ini kag nagpadayon sila sa pagbantala. Nahimo ini ni Utod Keltie bisan pa may artipisyal sia nga tiil nga human sa kahoy, kag kamelyo na ang iya ginasakyan! Nagbunga ang ila panikasog sang makilala nila ang manedyer sang hotel sa William Creek, nga isa ka malayo nga estasyon sang tren. Sang ulihi, ang manedyer nga si Charles Bernhardt nagbaton sang kamatuoran, ginbaligya ang iya hotel, kag nagpayunir nga nagaisahanon sing 15 ka tuig sa pinakamainit kag pinakamalayo nga lugar sa Australia.

Kinahanglan gid sang una nga mga payunir ang kaisog kag determinasyon para malandas ang madamo nga kabudlayan. Sang nagbantala sanday Arthur Willis kag Bill Newlands sa kaumhan sang Australia, nga ginsambit sa umpisa, duha ka semana sila nga binudlayan sa pagbiyahe sing 32 ka kilometro sa lunangon nga desyerto bangod sang madamol nga ulan. Kon kaisa, grabe ang ila balhas kag pamuersa sa nagatagiti nga init para itulod ang ila salakyan sa mga bungyod sang balas, kag nagaagi sila sa batuhon nga mga nalupyakan kag nagatabok sa balasbalason nga mga suba. Kon maguba ang ila salakyan, nga masami nagakatabo, nagalakat sila ukon nagabisikleta sing pila ka adlaw pakadto sa pinakamalapit nga banwa kag dayon nagahulat sila sing pila ka semana nga mag-abot ang piyesa. Wala sapayan sini nga mga kabudlayan, malipayon gihapon sila. Amo ini ang ginsiling ni Arthur Willis sang ulihi, nga ginbase niya sa isa ka dinalan sang magasin nga The Golden Age: “Indi makapugong ang mabudlay nga dalan ukon ang malawig nga paglakbay sa Iya mga saksi.”

Ang madugay na nga payunir nga si Charles Harris nagpaathag nga ang kalayuon sang kaumhan kag ang mga kabudlayan didto nagpasuod pa gid sa iya kay Jehova. Nagdugang pa sia: “Mas maayo ang kabuhi kon diutay lang ang imo pagkabutang. Handa si Jesus nga magtulog bisan sa wayang, gani dapat handa man kita nga himuon ini kon kinahanglanon sa aton asaynment.” Kag amo sini ang ginhimo sang madamo nga payunir. Bangod sang ila panikasog, nakalab-ot ang maayong balita sa tanan nga bahin sang kontinente, kag nabuligan ang madamo nga tawo nga magdampig sa Ginharian sang Dios.