1. (α) Τι κοινό είχαν ο κριτής Ιεφθάε και η Άννα; (Βλέπε εικόνες στην αρχή του άρθρου.) (β) Ποια ερωτήματα θα απαντηθούν σε αυτό το άρθρο;

ΕΚΕΙΝΟΣ ήταν ένας ατρόμητος ηγέτης. Εκείνη ήταν μια υποτακτική σύζυγος. Εκείνος ήταν ένας γενναίος πολεμιστής. Εκείνη ήταν μια ταπεινή νοικοκυρά. Πέρα από το ότι λάτρευαν τον ίδιο Θεό, τι άλλο κοινό θα μπορούσαν να έχουν ο κριτής Ιεφθάε και η σύζυγος του Ελκανά, η Άννα; Ο καθένας τους υπόκειτο σε μια ευχή προς τον Θεό, εκπλήρωσαν δε πιστά και οι δύο την ευχή τους. Είναι εξαίρετα παραδείγματα για άντρες και γυναίκες σήμερα που επιλέγουν να κάνουν ευχές στον Ιεχωβά. Ωστόσο, εγείρονται κάποια καίρια ερωτήματα: Τι είναι ευχή; Πόσο σοβαρό είναι το να κάνει κάποιος μια ευχή στον Θεό; Τι μπορούμε να μάθουμε από τον Ιεφθάε και την Άννα;

2, 3. (α) Τι είναι ευχή; (β) Τι λένε οι Γραφές για τις ευχές που κάνουμε στον Θεό;

² Όπως χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή, η ευχή είναι μια επίσημη υπόσχεση που δίνεται στον Θεό. Ένα άτομο υπόσχεται να εκτελέσει κάποια πράξη, να προσφέρει κάποιο δώρο, να εισέλθει σε κάποια μορφή υπηρεσίας ή να απέχει από ορισμένα πράγματα. Οι ευχές γίνονται οικειοθελώς, με την ελεύθερη βούληση κάποιου. Ωστόσο, είναι ιερές και δεσμευτικές στα μάτια του Θεού επειδή έχουν την ισχύ ενός όρκου—μιας ένορκης δήλωσης—σύμφωνα με τον οποίο κάποιος υπόσχεται ότι θα κάνει ή δεν θα κάνει κάτι συγκεκριμένο. (Γέν. 14:22, 23· Εβρ. 6:16, 17) Τι λένε οι Γραφές για το πόσο σοβαρό είναι το να κάνει κάποιος ευχές στον Θεό;

 ³ Ο Μωσαϊκός Νόμος δήλωνε: «Σε περίπτωση που κάποιος άντρας κάνει ευχή στον Ιεχωβά ή ορκιστεί όρκο για να δεσμεύσει την ψυχή του με ευχή . . . , δεν θα αθετήσει το λόγο του. Σύμφωνα με όλα όσα βγήκαν από το στόμα του πρέπει να ενεργήσει». (Αριθ. 30:2) Αργότερα, ο Σολομών έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Όποτε ευχηθείς ευχή στον Θεό, μη διστάσεις να την εκπληρώσεις, γιατί δεν υπάρχει ευχαρίστηση στους άφρονες. Ό,τι ευχηθείς εκπλήρωσέ το». (Εκκλ. 5:4) Ο Ιησούς επιβεβαίωσε τη σοβαρότητα των ευχών όταν είπε: «Ειπώθηκε στους ανθρώπους των αρχαίων καιρών: “Δεν πρέπει να ορκιστείς χωρίς να εκτελέσεις, αλλά πρέπει να εκπληρώσεις τις ευχές σου προς τον Ιεχωβά”».—Ματθ. 5:33.

4. (α) Πόσο σοβαρό είναι το να κάνουμε μια ευχή στον Θεό; (β) Τι θέλουμε να μάθουμε για τον Ιεφθάε και την Άννα;

⁴ Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι οι υποσχέσεις που δίνονται στον Θεό είναι πολύ σοβαρό ζήτημα. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις ευχές μας επηρεάζει τη σχέση μας με τον Ιεχωβά. Ο Δαβίδ έγραψε: «Ποιος μπορεί να ανεβεί στο βουνό του Ιεχωβά και ποιος μπορεί να σταθεί στον άγιο τόπο του; Όποιος . . . δεν έχει ορκιστεί ψευδώς στη ζωή Μου [του Ιεχωβά] ούτε έχει πάρει όρκο με δόλο». (Ψαλμ. 24:3, 4, ΜΝΚ [στην αγγλική]· υποσ.) Τι ευχήθηκαν ο Ιεφθάε και η Άννα, και πόσο εύκολο τους ήταν να εκπληρώσουν την ευχή τους;

5. Τι ευχήθηκε ο Ιεφθάε, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁵ Ο Ιεφθάε τήρησε πιστά την υπόσχεση που είχε δώσει στον Ιεχωβά όταν πήγε να πολεμήσει κατά των Αμμωνιτών, οι οποίοι τρομοκρατούσαν τον λαό του Θεού. (Κριτ. 10:7-9) Επιθυμώντας ολόψυχα τη νίκη, ο Ιεφθάε υποσχέθηκε: «Αν πράγματι δώσεις τους γιους του Αμμών στο χέρι μου, τότε όποιος βγει από τις πόρτες του σπιτιού μου να με συναντήσει όταν επιστρέψω με ειρήνη από τους γιους του Αμμών θα γίνει του Ιεχωβά». Το αποτέλεσμα; Οι Αμμωνίτες ηττήθηκαν, και αυτή που βγήκε να συναντήσει τον Ιεφθάε όταν επέστρεψε νικηφόρος ήταν η αγαπημένη του κόρη. Εκείνη θα “γινόταν του Ιεχωβά”. (Κριτ. 11:30-34) Τι σήμαινε αυτό για την ίδια;

6. (α) Πόσο εύκολο ήταν για τον Ιεφθάε και την κόρη του να εκπληρώσουν την ευχή του προς τον Θεό; (β) Τι σας εντυπώνουν τα εδάφια Δευτερονόμιο 23:21, 23 και Ψαλμός 15:4 σχετικά με τις ευχές που κάνετε στον Θεό;

⁶ Για να εκπληρώσει την ευχή του πατέρα της, η κόρη του Ιεφθάε έπρεπε να υπηρετεί τον Ιεχωβά ολοχρόνια στο αγιαστήριό του. Μήπως ήταν απερίσκεπτη η ευχή του Ιεφθάε; Όχι, επειδή μπορεί κάλλιστα να γνώριζε ότι η κόρη του ίσως να ήταν αυτή που θα έβγαινε από το σπίτι του για να τον συναντήσει. Ακόμα και έτσι, όμως, ήταν μια συναισθηματικά δύσκολη κατάσταση για τον πατέρα και την κόρη—μια πραγματική θυσία και για τους δύο. Όταν ο Ιεφθάε την είδε, «έσκισε τα ενδύματά του» και είπε ότι τον έκανε να λυγίσει. Η κόρη του “έκλαψε για την παρθενία της”. Γιατί; Ο Ιεφθάε δεν είχε γιο, και η μοναχοκόρη του δεν θα μπορούσε ποτέ να παντρευτεί και να του χαρίσει εγγόνια. Δεν θα υπήρχε τρόπος να συνεχιστεί το οικογενειακό όνομα και η κληρονομιά. Αλλά δεν ήταν αυτό που τον απασχολούσε περισσότερο. Ο Ιεφθάε είπε: «Άνοιξα το στόμα μου προς τον Ιεχωβά και δεν μπορώ να κάνω πίσω». Και η κόρη του απάντησε: «Κάνε σε εμένα σύμφωνα με ό,τι βγήκε από το στόμα σου». (Κριτ. 11:35-39) Επρόκειτο για όσια άτομα που ποτέ δεν θα σκέφτονταν να αθετήσουν μια ευχή που είχαν κάνει στον Ύψιστο Θεό—άσχετα με το προσωπικό κόστος.—Διαβάστε Δευτερονόμιο 23:21, 23· Ψαλμός 15:4.

7. (α) Τι ευχήθηκε η Άννα και γιατί, και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; (β) Τι σήμαινε η ευχή της Άννας για τον Σαμουήλ; (Βλέπε υποσημείωση.)

⁷ Η Άννα είναι άλλο ένα άτομο που τήρησε πιστά την ευχή που είχε κάνει στον Ιεχωβά. Έδωσε την υπόσχεσή της ενώ ένιωθε  μεγάλη οδύνη και στενοχώρια επειδή ήταν στείρα και δεχόταν συνέχεια προσβολές. (1 Σαμ. 1:4-7, 10, 16) Η Άννα έχυσε την ψυχή της ενώπιον του Θεού και ευχήθηκε: «Ιεχωβά των στρατευμάτων, αν όντως προσέξεις την ταλαιπωρία της δούλης σου και με θυμηθείς, και αν δεν ξεχάσεις τη δούλη σου και δώσεις στη δούλη σου αρσενικό απόγονο, εγώ θα τον δώσω στον Ιεχωβά όλες τις ημέρες της ζωής του και ξυράφι δεν θα ανεβεί στο κεφάλι του». * (1 Σαμ. 1:11) Το αίτημα της Άννας έγινε δεκτό και γέννησε το πρώτο της παιδί—έναν γιο. Πόση χαρά τής έφερε αυτό! Αλλά δεν ξέχασε την ευχή που είχε κάνει στον Θεό. Όταν γέννησε το αγοράκι της, είπε: «Από τον Ιεχωβά τον ζήτησα».—1 Σαμ. 1:20.

8. (α) Πόσο εύκολο ήταν για την Άννα να εκπληρώσει την ευχή της; (β) Πώς σας θυμίζουν οι εκφράσεις του Δαβίδ που είναι καταγραμμένες στον 61ο Ψαλμό την υποδειγματική στάση της Άννας;

⁸ Μόλις ο μικρός Σαμουήλ απογαλακτίστηκε, σε ηλικία περίπου τριών ετών, η Άννα έκανε ακριβώς ό,τι είχε ευχηθεί στον Θεό. Ούτε καν της πέρασε από το μυαλό να κάνει κάτι άλλο. Πήρε τον Σαμουήλ και τον πήγε στον αρχιερέα Ηλεί στη σκηνή της μαρτυρίας στη Σηλώ και είπε: «Αναφορικά με αυτό το αγόρι προσευχόμουν να κάνει δεκτό ο Ιεχωβά το αίτημά μου το οποίο του υπέβαλα. Γι’ αυτό και εγώ τον δάνεισα στον Ιεχωβά. Όλες τις ημέρες που θα υπάρχει, αυτός θα είναι κάποιος που έχει ζητηθεί για τον Ιεχωβά». (1 Σαμ. 1:24-28) Εκεί, «το αγόρι, ο Σαμουήλ, συνέχισε να μεγαλώνει κοντά στον Ιεχωβά». (1 Σαμ. 2:21) Αλλά τι σήμαινε αυτό για την Άννα; Αγαπούσε πολύ το αγοράκι της, αλλά τώρα δεν θα μπορούσε να έχει καθημερινή επαφή μαζί του στα παιδικά του χρόνια. Σκεφτείτε πόσο λαχταρούσε να τον αγκαλιάσει, να παίξει μαζί του, να τον αναθρέψει—να αποτελεί και εκείνη κομμάτι των τρυφερών αναμνήσεων που μια στοργική μητέρα φυλάει στην καρδιά της καθώς βλέπει το παιδάκι της να μεγαλώνει. Ακόμα και έτσι, όμως, η Άννα δεν είχε μετανιώσει για το ότι κράτησε την υπόσχεσή της στον Θεό. Η καρδιά της αγαλλόταν σε σχέση με τον Ιεχωβά.—1 Σαμ. 2:1, 2· διαβάστε Ψαλμός 61:1, 5, 8.

9. Ποιες ερωτήσεις μένουν να απαντηθούν;

⁹ Τώρα που καταλαβαίνουμε πόσο σοβαρό είναι το να κάνουμε μια ευχή στον Θεό, ας εξετάσουμε τις εξής ερωτήσεις: Τι είδους ευχές θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς ως Χριστιανοί; Επίσης, πόσο αποφασισμένοι πρέπει να είμαστε να τηρούμε τις ευχές μας;

10. Ποια είναι η πιο σημαντική ευχή που μπορεί να κάνει ένας Χριστιανός, και τι περιλαμβάνει αυτή;

¹⁰ Η πιο σημαντική ευχή που μπορεί να κάνει ένας Χριστιανός είναι αυτή με την οποία αφιερώνει τη ζωή του στον Ιεχωβά. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή, με κατ’ ιδίαν προσευχή, υπόσχεται επίσημα στον Ιεχωβά ότι θα χρησιμοποιεί τη ζωή του ώστε να υπηρετεί τον Θεό για πάντα, ό,τι και αν γίνει. Για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Ιησού, κάποιος με αυτόν τον τρόπο “απαρνείται τον εαυτό του”, παραιτείται από κάθε δικαίωμα που έχει πάνω στον εαυτό του και κάνει την ευχή να βάζει το θέλημα του Θεού πάνω από οτιδήποτε άλλο στη ζωή του. (Ματθ. 16:24) Από εκείνη τη μέρα και έπειτα, “ανήκει στον Ιεχωβά”. (Ρωμ. 14:8) Όποιος κάνει μια ευχή αφιέρωσης πρέπει να την παίρνει πολύ στα σοβαρά, όπως και ο ψαλμωδός ο οποίος είπε για τις ευχές που είχε κάνει στον Θεό: «Τι θα ανταποδώσω στον Ιεχωβά για όλες τις ευεργεσίες του προς εμένα; Θα εκπληρώσω τις ευχές μου προς τον Ιεχωβά, ναι, μπροστά σε όλο το λαό του».—Ψαλμ. 116:12, 14.

11. Τι συνέβη τη μέρα του βαφτίσματός σας;

¹¹ Έχετε αφιερώσει τη ζωή σας στον Ιεχωβά και έχετε συμβολίσει την αφιέρωσή  σας με το βάφτισμα; Αν ναι, αυτό είναι υπέροχο! Θυμηθείτε ότι τη μέρα του βαφτίσματός σας, μπροστά σε αυτόπτες μάρτυρες, κληθήκατε να απαντήσετε αν είχατε αφιερώσει τον εαυτό σας στον Ιεχωβά και αν κατανοούσατε ότι «η αφιέρωση και το βάφτισμά σας σάς προσδιορίζουν ως Μάρτυρα του Ιεχωβά, συνταυτισμένο με την οργάνωση του Θεού που κατευθύνεται από το πνεύμα του». Οι καταφατικές σας απαντήσεις αποτέλεσαν δημόσια διακήρυξη της ανεπιφύλακτης αφιέρωσής σας και έδειξαν ότι είχατε τα προσόντα για βάφτισμα ως χειροτονημένος διάκονος του Ιεχωβά. Πρέπει να είχατε κάνει τον Ιεχωβά πολύ χαρούμενο!

12. (α) Τι θα ήταν καλό να αναρωτηθούμε; (β) Ποιες ιδιότητες είπε ο Πέτρος ότι πρέπει να αναζητούμε στον εαυτό μας;

¹² Το βάφτισμα όμως είναι απλώς η αρχή. Από εκεί και έπειτα, θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε σύμφωνα με την αφιέρωσή μας υπηρετώντας πιστά τον Θεό. Συνεπώς, μπορούμε να αναρωτηθούμε: “Πώς έχει προοδεύσει η πνευματική μου ζωή από τότε που βαφτίστηκα; Συνεχίζω να υπηρετώ τον Ιεχωβά ολόκαρδα; (Κολ. 3:23) Προσεύχομαι, διαβάζω τον Λόγο του Θεού, παρακολουθώ τις συναθροίσεις και συμμετέχω στη διακονία όσο πιο συχνά μπορώ; Ή μήπως έχουν ελαττωθεί κάπως αυτές οι πνευματικές μου δραστηριότητες;” Ο απόστολος  Πέτρος εξήγησε ότι, αν συνεχίσουμε να εφοδιάζουμε την πίστη μας με γνώση, υπομονή και θεοσεβή αφοσίωση, δεν θα γίνουμε αδρανείς στην υπηρεσία μας.—Διαβάστε 2 Πέτρου 1:5-8.

13. Τι πρέπει να συνειδητοποιήσει ένας αφιερωμένος, βαφτισμένος Χριστιανός;

¹³ Δεν γίνεται να αναιρέσουμε μια ευχή αφιέρωσης, παίρνοντας πίσω ό,τι υποσχεθήκαμε στον Θεό. Αν κάποιος κουραστεί να υπηρετεί τον Ιεχωβά ή να ζει σύμφωνα με τον Χριστιανικό τρόπο ζωής, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ποτέ δεν είχε αφιερωθεί πραγματικά και ότι το βάφτισμά του ήταν άκυρο. * Από κάθε άποψη, παρουσίασε τον εαυτό του ως κάποιον που ήταν πλήρως αφιερωμένος στον Θεό. Θα είναι υπόλογος ενώπιον του Ιεχωβά και της εκκλησίας για οποιεσδήποτε σοβαρές αμαρτίες πιθανώς διαπράξει. (Ρωμ. 14:12) Ας μην ειπωθεί ποτέ για εμάς ότι “αφήσαμε την αγάπη που είχαμε πρώτα”. Αντίθετα, θέλουμε να μπορεί να πει για εμάς ο Ιησούς: «Γνωρίζω τα έργα σου, και την αγάπη και την πίστη και τη διακονία και την υπομονή σου, και ότι τα έργα σου τα τελευταία είναι περισσότερα από τα προηγούμενα». (Αποκ. 2:4, 19) Ας συνεχίσουμε να τηρούμε με ζήλο την ευχή της αφιέρωσής μας—και ο Ιεχωβά θα χαίρεται πολύ.

14. Ποια είναι η δεύτερη σε σπουδαιότητα ευχή που μπορεί να κάνει κάποιος, και γιατί;

¹⁴ Η δεύτερη σε σπουδαιότητα ευχή που μπορεί να κάνει κάποιος είναι η γαμήλια υπόσχεση. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή ο γάμος είναι ιερός. Ενώπιον του Θεού και αυτοπτών μαρτύρων, η νύφη και ο γαμπρός ανταλλάσσουν τις γαμήλιες υποσχέσεις τους. Συνήθως υπόσχονται ότι θα αγαπούν, θα περιθάλπουν και θα σέβονται ο ένας τον άλλον και ότι θα το κάνουν αυτό “για όσο διάστημα και οι δυο [τους] θα ζουν μαζί πάνω στη γη σύμφωνα με τη γαμήλια διευθέτηση του Θεού”. Κάποιοι άλλοι ίσως δεν είπαν ακριβώς αυτά τα λόγια, αλλά και πάλι έκαναν μια ευχή ενώπιον του Θεού. Στη συνέχεια, ανακηρύσσονται αντρόγυνο, και ο γάμος τους πρέπει να είναι ισόβιος δεσμός. (Γέν. 2:24· 1 Κορ. 7:39) «Άρα λοιπόν», για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Ιησού, «αυτό που ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος να μην το χωρίζει»—ούτε ο γαμπρός ούτε η νύφη ούτε κανένας άλλος. Επομένως, τα ζευγάρια που παντρεύονται πρέπει να έχουν την άποψη ότι το διαζύγιο δεν αποτελεί αποδεκτή επιλογή.—Μάρκ. 10:9.

15. Γιατί δεν πρέπει να υιοθετήσουν οι Χριστιανοί την επιπόλαιη στάση του κόσμου απέναντι στον γάμο;

¹⁵ Φυσικά, δεν έχει υπάρξει ποτέ τέλειος γάμος. Ο κάθε γάμος αποτελείται από δύο ατελείς ανθρώπους. Να γιατί η Γραφή λέει ότι οι παντρεμένοι «θα έχουν θλίψη» κάποιες φορές. (1 Κορ. 7:28) Δυστυχώς, πολλά άτομα σε αυτόν τον κόσμο έχουν επιπόλαιη στάση απέναντι στον γάμο. Όταν δημιουργείται ένταση στη σχέση τους, τα παρατούν και εγκαταλείπουν τον γαμήλιο σύντροφό τους. Αλλά αυτός δεν είναι ο Χριστιανικός τρόπος. Το να αθετήσει κάποιος τη γαμήλια υπόσχεσή του ισοδυναμεί με το να πει ψέματα στον Θεό, και ο Θεός μισεί τους ψεύτες! (Λευιτ. 19:12· Παρ. 6:16-19) Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Είσαι δεμένος με γυναίκα; Μη ζητάς αποδέσμευση». (1 Κορ. 7:27) Ο Παύλος μπορούσε να το πει αυτό επειδή γνώριζε ότι ο Ιεχωβά μισεί επίσης και το δόλιο διαζύγιο.—Μαλ. 2:13-16.

16. Τι λέει η Γραφή για το διαζύγιο και τον χωρισμό;

¹⁶ Ο Ιησούς δίδαξε ότι η μόνη Γραφική βάση για την ακύρωση της γαμήλιας υπόσχεσης είναι όταν το αθώο μέλος επιλέξει να μη συγχωρήσει τον μοιχό σύντροφό του. (Ματθ. 19:9· Εβρ. 13:4) Τι γίνεται, όμως, αν κάποιος χωρίσει, φεύγοντας από τον γαμήλιο  σύντροφό του χωρίς να πάρει διαζύγιο; Η Γραφή είναι ξεκάθαρη και σε αυτό το ζήτημα. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 7:10, 11) Βέβαια, δεν αναφέρει συγκεκριμένες αιτίες για χωρισμό δίχως διαζύγιο. Ωστόσο, κάποιοι παντρεμένοι Χριστιανοί έχουν θεωρήσει ορισμένες καταστάσεις αιτία χωρισμού, όπως τον ακραίο κίνδυνο για τη ζωή ή την πνευματικότητα κάποιου από έναν βάναυσο ή αποστάτη σύντροφο. *

17. Πώς μπορεί ένα ζευγάρι Χριστιανών να κάνει τον γάμο του διαρκή ένωση;

¹⁷ Όταν κάποιοι πλησιάζουν τους πρεσβυτέρους ζητώντας συμβουλές για γαμήλια προβλήματα, εκείνοι είναι καλό να ρωτούν το ζευγάρι αν έχουν δει πρόσφατα το βίντεο Τι Είναι Αληθινή Αγάπη; και αν έχουν μελετήσει μαζί το ειδικό βιβλιάριο Μπορείτε να Έχετε Ευτυχισμένη Οικογένεια. Γιατί; Επειδή αυτά τα εργαλεία τονίζουν τις θεϊκές αρχές που έχουν βοηθήσει πολλούς να ενισχύσουν τον γάμο τους. Ένα ζευγάρι είπε: «Από τότε που αρχίσαμε να μελετάμε αυτό το ειδικό βιβλιάριο, ο γάμος μας είναι πιο ευτυχισμένος από ποτέ». Μια σύζυγος, που είναι παντρεμένη επί 22 χρόνια και ο γάμος της κόντευε να διαλυθεί, είπε: «Είμαστε και οι δυο μας βαφτισμένοι, αλλά από συναισθηματική άποψη ήμασταν ο καθένας στον κόσμο του. Αυτό το βίντεο ήρθε πάνω στην ώρα! Τα πηγαίνουμε πολύ καλύτερα τώρα ως ζευγάρι». Είστε εσείς παντρεμένοι; Πάση θυσία λοιπόν, να εφαρμόζετε τις αρχές του Ιεχωβά στον γάμο σας. Κάνοντάς το αυτό, θα μπορείτε να τηρείτε τη γαμήλια υπόσχεσή σας—με χαρά!

18, 19. (α) Τι έχουν κάνει πολλοί Χριστιανοί γονείς; (β) Τι μπορούμε να πούμε για όσους είναι στην ειδική ολοχρόνια υπηρεσία;

¹⁸ Αντιληφθήκατε τι άλλο κοινό είχαν ο Ιεφθάε και η Άννα; Χάρη στις ευχές τους, η κόρη του Ιεφθάε και ο γιος της Άννας αφιερώθηκαν στην ειδική, ιερή υπηρεσία στη σκηνή της μαρτυρίας. Αυτό σήμαινε έναν άκρως ανταμειφτικό τρόπο ζωής. Σήμερα, πολλοί Χριστιανοί γονείς παρακινούν τα παιδιά τους να αναλάβουν την ολοχρόνια διακονία και να επικεντρώσουν τη ζωή τους στην υπηρεσία τους προς τον Θεό. Όσοι το έχουν κάνει αυτό αξίζουν ειλικρινή έπαινο.—Κριτ. 11:40· Ψαλμ. 110:3.

¹⁹ Επί του παρόντος, υπάρχουν περίπου 67.000 μέλη της Παγκόσμιας Τάξης των Ειδικών Ολοχρόνιων Υπηρετών των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Κάποιοι υπηρετούν στο Μπέθελ, άλλοι συμμετέχουν στην οικοδόμηση ή στο έργο περιοχής, υπηρετούν ως εκπαιδευτές στον αγρό ή ειδικοί σκαπανείς ή ιεραπόστολοι ή υπηρέτες Αίθουσας Συνελεύσεων ή εγκαταστάσεων Βιβλικών σχολών. Όλοι τους δεσμεύονται από την «Ευχή Υπακοής και Φτώχειας», με την οποία συμφωνούν να κάνουν ό,τι τους ανατίθεται με σκοπό την προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας, να διάγουν έναν απλό τρόπο ζωής και να απέχουν από κοσμική επαγγελματική δραστηριότητα για την οποία δεν τους έχει δοθεί η σχετική άδεια. Δεν είναι οι άνθρωποι αλλά οι διορισμοί τους που θεωρούνται ειδικοί. Αντιλαμβάνονται πόσο σοβαρό είναι να τηρούν ταπεινά την επίσημη ευχή τους για όσο διάστημα παραμένουν στην ειδική ολοχρόνια υπηρεσία.

20. Τι πρέπει να κάνουμε «κάθε ημέρα», και γιατί;

²⁰ Πόσες από τις ευχές τις οποίες εξετάσαμε έχετε κάνει εσείς στον Θεό—μία, δύο ή και τις τρεις; Σίγουρα αντιλαμβάνεστε ότι δεν πρέπει να παίρνετε στα ελαφρά τις ευχές σας. (Παρ. 20:25) Αν κάποιος δεν κρατήσει τον λόγο του απέναντι στον Ιεχωβά και δεν εκπληρώσει μια ευχή μπορεί να υπάρξουν σοβαρές συνέπειες. (Εκκλ. 5:6) Ας αναπέμπουμε λοιπόν με χαρά “μελωδία στο όνομα του Ιεχωβά πάντοτε, ώστε να εκπληρώνουμε τις ευχές μας κάθε ημέρα”.—Ψαλμ. 61:8.