۱،‏ ۲.‏ بعد از این که شاگردان در دریای جلیل تمام شب را صرف ماهیگیری کردند،‏ چه اتفاقی برای پِطرُس افتاد؟‏

هفت نفر از شاگردان عیسی تمام شب را صرف ماهیگیری در دریای جلیل کرده بودند،‏ اما حتی یک ماهی هم صید نکردند.‏ عیسای رستاخیزیافته که از ساحل آنان را نظاره می‌کرد به آنان گفت:‏ «‹تور را به طرف راست قایق بیندازید و ماهی‌هایی خواهید یافت.‏› پس تور را انداختند.‏ اما به دلیل ماهی‌های فراوان در آن تور،‏ قادر نبودند آن را به داخل قایق بکشند.‏»—‏یو ۲۱:‏۱-‏۶‏.‏

^۲ عیسی مسیح پس از این که صبحانه‌ای برای آنان فراهم کرد،‏ به شَمعون پِطرُس رو کرد و گفت:‏ «شَمعون،‏ پسر یوحنا آیا به من بیشتر از این‌ها محبت داری؟‏» پِطرُس علاقهٔ زیادی به ماهیگیری داشت.‏ بنابراین به نظر می‌رسد که عیسی با مطرح کردن این سؤال می‌خواست بداند که چه چیز برای پِطرُس اولویت دارد.‏ آیا پِطرُس به ماهی و ماهیگیری بیش از عیسی و تعالیمش علاقه داشت؟‏ پِطرُس در پاسخ گفت:‏ «بله سَرور،‏ می‌دانی که دوستت دارم.‏» (‏یو ۲۱:‏۱۵‏)‏ مطمئناً پِطرُس هماهنگ با پاسخش عمل کرد.‏ او از آن زمان به بعد با مشغول ماندن در  کار شاگردسازی یکی از ستون‌های جماعت مسیحی در قرن اول شد و به این شکل علاقه و محبتی را که به مسیح داشت،‏ ثابت کرد.‏

۳.‏ مسیحیان باید از چه خطری آگاه باشند؟‏

^۳ ما از گفته‌های عیسی به پِطرُس چه می‌آموزیم؟‏ باید بسیار مراقب و هوشیار باشیم که محبتمان به عیسی مسیح سرد نشود و همواره به پادشاهی خدا اولویت دهیم.‏ عیسی مسیح به خوبی آگاه بود که زندگی در این دنیای شریر،‏ مشغله‌ها و نگرانی‌هایی به همراه دارد.‏ او در مثل برزگر گفت که برخی «پیام پادشاهی» را می‌پذیرند و پیشرفت نیز می‌کنند،‏ اما «نگرانی‌های این دنیا و قدرت فریبندهٔ ثروت،‏ کلام را خفه می‌کند.‏» (‏مت ۱۳:‏۱۹-‏۲۲؛‏ مرق ۴:‏۱۹‏)‏ در واقع اگر مراقب نباشیم نگرانی‌های هرروزهٔ زندگی،‏ دلمان را گرفتار می‌سازد و ما را از نظر روحانی سست و ضعیف می‌کند.‏ به همین دلیل عیسی به شاگردانش چنین هشدار داد:‏ «مراقب خود باشید مبادا پرخوری،‏ میگساری و نگرانی‌های زندگی دل‌های شما را گرفتار سازد و آن روز ناگهان بر شما آید.‏»—‏لو ۲۱:‏۳۴‏.‏

۴.‏ چطور می‌توانیم عمق محبتمان به مسیح را بسنجیم؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۴ ما نیز مانند پِطرُس رسول باید وظیفه‌ای را که عیسی مسیح به ما محوّل کرده است در اولویت قرار دهیم و به این شکل عمق محبتمان را به او ثابت کنیم.‏ اما چطور می‌توانیم همواره به این کار ادامه دهیم؟‏ بجاست که گهگاه از خود بپرسیم:‏ ‹عشق و علاقهٔ من در زندگی به چیست؟‏ آیا فعالیت‌های دنیوی به من شادی بیشتری می‌بخشد یا فعالیت‌های روحانی؟‏› در این رابطه سه جنبه از زندگی را بررسی می‌کنیم که اگر دیدی متعادل به آن‌ها نداشته باشیم باعث می‌شود محبتمان به مسیح سرد شود و در فعالیت‌های روحانی سست شویم.‏ این سه جنبه عبارتند از:‏ شغل،‏ تفریحات و مادیات.‏

۵.‏ بر طبق کتاب مقدّس سرپرستان خانواده چه وظیفه‌ای دارند؟‏

^۵ برای پِطرُس ماهیگیری تنها یک سرگرمی نبود،‏ بلکه او از این راه امرار معاش می‌کرد.‏ امروزه سرپرستان خانواده می‌دانند که بر طبق کتاب مقدّس موظفند به نیازهای مادی خانواده‌شان رسیدگی کنند.‏ (‏۱تیمو ۵:‏۸‏)‏ بدین منظور آنان باید سخت کار کنند.‏ اما در این روزهای آخر شغل و حرفه عاملی برای نگرانی‌های بیشتر بوده است.‏

۶.‏ امروزه کارمندان در محیط کار چه استرس‌ها و نگرانی‌هایی دارند؟‏

^۶ به دلیل کمبود شغل و رقابت‌های شدید برای استخدام،‏ بسیاری از کارمندان ناچارند که ساعات بیشتری را اغلب با درآمد ناچیز کار کنند.‏ به علاوه تقاضا برای تولیدات بیشتر،‏ مردم را از لحاظ جسمی،‏ فکری و عاطفی تحت فشار گذاشته است.‏ کارمندانی که برای نفع یک شرکت،‏ از خود انعطاف‌پذیری نشان نمی‌دهند ممکن است شغلشان را از دست بدهند.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ ما در درجهٔ اول باید به چه کسی وفادار بمانیم؟‏ ب)‏ برادری از تایلند در رابطه با شغلش به چه نتیجه‌ای رسید؟‏

^۷ ما مسیحیان باید در درجهٔ اول به یَهُوَه خدا وفادار بمانیم،‏ نه به کارفرمایمان.‏ (‏لو ۱۰:‏۲۷‏)‏ در واقع شغل و حرفه به ما کمک می‌کند که نیازهای اساسی خود را تأمین کنیم و به خدمت موعظه بپردازیم.‏ اما اگر هوشیار و مراقب نباشیم،‏ ممکن است شغلمان مانع پرستشمان شود یا آن را مختل سازد.‏ برای مثال،‏ برادری از تایلند می‌گوید:‏ «از شغلم که تعمیرات کامپیوتر بود بسیار لذّت می‌بردم،‏ اما مجبور بودم ساعات طولانی کار کنم.‏ به همین دلیل وقت زیادی برای امور روحانی نداشتم.‏ بعد از مدتی به این نتیجه رسیدم که اگر بخواهم به پادشاهی خدا اولویت دهم باید شغلم را  عوض کنم.‏» این برادر در نهایت چه تصمیمی گرفت؟‏

^۸ او می‌گوید:‏ «بعد از یک سال برنامه‌ریزی تصمیم گرفتم دستفروشی کنم و در خیابان‌ها بستنی بفروشم.‏ در ابتدا از نظر مالی تحت فشار بودم و دلسرد شدم.‏ وقتی همکاران قبلی‌ام را می‌دیدم با تمسخر به من می‌گفتند که چرا فکر می‌کنم بستنی‌فروشی بهتر از تعمیرات کامپیوتر در محیطی خنک و راحت است.‏ به یَهُوَه خدا دعا کردم.‏ از او خواستم برای مقابله با مشکلم به من کمک کند که وقت بیشتری برای امور روحانی داشته باشم.‏ طولی نکشید که شرایطم بهتر شد.‏ فهمیدم که مشتریانم چه نوع بستنی‌ای دوست دارند و در درست کردن بستنی مهارت بیشتری یافتم.‏ از آن به بعد بستنی‌هایم را در طول یک روز کاملاً می‌فروختم.‏ وضعیت مالی‌ام نسبت به زمانی که کامپیوتر تعمیر می‌کردم بهتر شد.‏ به علاوه،‏ اکنون دیگر استرس و نگرانی گذشته را ندارم و خوشحال‌ترم.‏ از همه مهم‌تر احساس می‌کنم که به یَهُوَه نزدیک‌تر شده‌ام.‏»—‏مَتّی ۵:‏۳،‏ ۶ خوانده شود.‏

۹.‏ چطور می‌توانیم به شغل و حرفه‌مان دیدی متعادل داشته باشیم؟‏

^۹ یَهُوَه خدا برای تلاش و سخت‌کوشی ما ارزش قائل است و آن را برکت می‌دهد.‏ (‏امث ۱۲:‏۱۴‏)‏ اما همان طور که برادرمان از تایلند تجربه کرد،‏ باید دیدی متعادل به شغل و حرفه‌مان داشته باشیم.‏ عیسی مسیح گفت:‏ «پس،‏ همواره نخست،‏ در پی پادشاهی خدا و عدالت او باشید و همهٔ این چیزهای دیگر [نیازهای مادی] برای شما مهیا خواهد شد.‏» (‏مت ۶:‏۳۳‏)‏ برای این که بدانیم چه دیدی به امور مادی و مسئولیت‌های روحانی‌مان داریم،‏ بجاست خود را محک بزنیم و از خود بپرسیم:‏ ‹آیا شغلم برایم لذّت‌بخش و هیجان‌انگیز است،‏ اما فعالیت‌های روحانی به نظرم عادی و حتی کسل‌کننده هستند؟‏› با تعمّق بر این که نسبت به فعالیت‌های روحانی و دنیوی واقعاً چه احساسی داریم،‏ تشخیص می‌دهیم که به کدام یک عشق و علاقهٔ بیشتری داریم.‏

۱۰.‏ عیسی دربارهٔ اولویت‌های زندگی چه درس مهمی به مارتا داد؟‏

^۱۰ عیسی مسیح به ما معیاری داد که بتوانیم تعادل را در امور مادی و روحانی حفظ کنیم.‏ او یک روز به ملاقات مریم و خواهرش مارتا رفت.‏ مارتا حسابی مشغول آماده کردن غذا شد،‏ در حالی که مریم جلوی پاهای عیسی نشسته بود و به صحبت‌های عیسی گوش می‌داد.‏ مارتا از این که خواهرش مریم به او کمک نمی‌کرد،‏ دلخور شد و شکایت کرد.‏ عیسی در پاسخ به مارتا گفت:‏ «مریم نصیب بهتر را برگزید و از او گرفته نخواهد شد.‏» (‏لو ۱۰:‏۳۸-‏۴۲‏)‏ عیسی با این گفته موضوع مهمی را به مارتا تعلیم داد.‏ برای این که اجازه ندهیم امور مادی و دنیوی حواسمان را پرت سازد باید همواره ‹نصیب بهتر را برگزینیم› و به امور روحانی اولویت دهیم.‏

۱۱.‏ کتاب مقدّس در مورد استراحت و تفریح چه تعلیمی می‌دهد؟‏

^۱۱ همهٔ ما بعد از کار و تلاش فراوان به کمی استراحت نیاز داریم تا نیروی تازه بگیریم.‏ در کلام خدا آمده است:‏ «آدمی را چیزی بهتر از آن نیست که بخورد و بنوشد و از محنت خویش خرسند باشد.‏» (‏جا ۲:‏۲۴‏)‏ عیسی مسیح نیز می‌دانست که گاهی اوقات نیاز به استراحت است.‏ او پس از یک فعالیت ویژه در خدمت موعظه به شاگردانش گفت:‏ «بیایید تنها به مکانی خلوت و دورافتاده برویم تا آنجا کمی استراحت کنید.‏»—‏مَرق ۶:‏۳۱،‏ ۳۲‏.‏

۱۲.‏ در رابطه با تفریح و سرگرمی چه نکته‌ای را باید در نظر بگیریم؟‏ نمونه‌ای ذکر کنید.‏

^۱۲ در واقع تفریح و استراحت یکی از نیازهای مهم ما را برطرف می‌کند.‏ اما خطری نیز وجود دارد،‏ این که  تفریح و خوش‌گذرانی برایمان بیش از حد اهمیت پیدا کند و در اولویت قرار گیرد.‏ در قرن اول بسیاری بر این باور بودند که باید ‹بخورند و بیاشامند؛‏ زیرا فردا خواهند مرد.‏› (‏۱قر ۱۵:‏۳۲‏)‏ چنین طرز فکری امروزه نیز در سراسر دنیا رواج یافته است.‏ برای مثال،‏ سال‌ها پیش در اروپای غربی مردی جوان شروع به شرکت در جلسات مسیحی کرد،‏ اما وقت گذاشتن برای تفریحات به قدری برای او مهم بود که ارتباطش را با شاهدان یَهُوَه قطع کرد.‏ بعد از مدتی او متوجه شد که اولویت دادن به تفریحات باعث ناامیدی و دلسردی می‌شود و برایش مشکلاتی نیز ایجاد می‌کند.‏ بنابراین،‏ او دوباره مطالعهٔ کتاب مقدّس را شروع کرد و برای مبشّر شدن واجد شرایط شد.‏ او بعد از تعمیدش گفت:‏ «تنها از یک چیز پشیمانم،‏ این که خیلی دیر متوجه شدم خدمت به یَهُوَه خدا بسیار بیشتر از تفریحات دنیوی به ما شادی می‌دهد.‏»‏

۱۳.‏ الف)‏ در چه صورتی تفریحات می‌تواند برایمان خطرناک باشد؟‏ مثالی بزنید.‏ ب)‏ چطور می‌توانیم دیدی متعادل به تفریحات داشته باشیم؟‏

^۱۳ هدف از تفریح و سرگرمی این است که به ما نشاط،‏ شادی و نیروی تازه بخشد.‏ اما برای این که چنین نتیجه‌ای حاصل شود باید بدانیم که چقدر وقت صرف آن کنیم.‏ این مقایسه را در نظر بگیرید:‏ همهٔ ما دوست داریم که گاهی کیک و شیرینی بخوریم.‏ از طرف دیگر می‌دانیم که اگر در خوردن کیک و شکلات زیاده‌روی کنیم،‏ برای سلامت‌مان خطر دارد.‏ بنابراین سعی می‌کنیم که بیشتر غذاهایی سالم و مقوی بخوریم.‏ به طور مشابه،‏ زیاده‌روی کردن در تفریح و سرگرمی نیز برای سلامت روحانی‌مان خطرناک است و برای جلوگیری از چنین اتفاقی باید همواره در فعالیت‌های روحانی مشغول باشیم.‏ حال چطور می‌توانیم تشخیص دهیم که دیدی متعادل به تفریحات داریم؟‏ ساعاتی را که در یک هفته به فعالیت‌های روحانی پرداخته‌اید حساب کنید؛‏ برای مثال شرکت در جلسات و خدمت موعظه و یا مطالعهٔ شخصی و خانوادگی کتاب مقدّس.‏ سپس ساعاتی را که در همان هفته صرف تفریحات کردید حساب کنید؛‏ برای مثال ورزش،‏ تماشای تلویزیون،‏ بازی و سرگرمی‌های دیگر.‏ حال جمع ساعات را با هم مقایسه کنید.‏ نتیجهٔ مقایسه چه چیز را نشان می‌دهد؟‏ آیا لازم است که در برنامهٔ خود تغییری ایجاد کنید و به اصطلاح کمتر «شیرینی» بخورید؟‏—‏اِفِسُسیان ۵:‏۱۵،‏ ۱۶ خوانده شود.‏

۱۴.‏ بر اساس چه معیاری باید تفریحاتمان را انتخاب کنیم؟‏

^۱۴ سرپرستان خانواده و اشخاص دیگر می‌توانند هر تفریحی را که دوست دارند انتخاب کنند،‏ اما به شرط این که با اصول کتاب مقدّس هماهنگ باشد.‏ * تفریح سالم «موهبتِ خداست.‏» (‏جا ۳:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ انتخاب تفریح بستگی به سلیقهٔ شخص دارد.‏ (‏غلا ۶:‏۴،‏ ۵‏)‏ هر تفریحی که انتخاب کنیم باید حد و مرز آن را بدانیم.‏ عیسی مسیح گفت:‏ «هر جا که گنج توست،‏ دل تو نیز آنجا خواهد بود.‏» (‏مت ۶:‏۲۱‏)‏ بنابراین،‏ محبت به عیسی مسیح ما را برمی‌انگیزد که در افکار،‏ گفتار و اعمالمان نشان دهیم که فعالیت‌های روحانی بیش از هر چیز دیگری برایمان اهمیت دارد.‏—‏فیلیپ ۱:‏۹،‏ ۱۰‏.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ مادی‌گرایی چطور می‌تواند دامی برای مسیحیان باشد؟‏ ب)‏ عیسی مسیح چه پند حکیمانه‌ای در رابطه با مادیات داد؟‏

^۱۵ امروزه بسیاری از مردم به دنبال این هستند که لباس‌های مد روز و آخرین مدل دستگاه‌های الکترونیکی را داشته باشند.‏ بنابراین هر شخص  مسیحی باید مرتباً خود را محک بزند و از خود چنین سؤالاتی بپرسد:‏ ‹آیا وقتم را بیشتر صرف جستجو و فکر کردن دربارهٔ آخرین مدل ماشین و لباس می‌کنم و وقت کمتری دارم تا خود را برای جلسات آماده کنم؟‏ آیا آنقدر درگیر امور روزمرهٔ زندگی شده‌ام که وقت کمتری برای مطالعهٔ کتاب مقدّس و دعا کردن دارم؟‏› اگر متوجه شویم که عشق به مادیات در ما بیش از عشق به مسیح شده است،‏ باید همان طور که عیسی مسیح گفت،‏ «از هر گونه طمع دوری کنیم.‏» (‏لو ۱۲:‏۱۵‏)‏ چرا او چنین هشدار جدّی‌ای به ما می‌دهد؟‏

^۱۶ عیسی مسیح گفت:‏ «هیچ کس نمی‌تواند به دو ارباب خدمت کند؛‏ زیرا یا از یکی نفرت و دیگری را دوست خواهد داشت یا به یکی وفادار و از دیگری بیزار خواهد بود.‏ شما نمی‌توانید هم غلام خدا و هم غلام ثروت باشید.‏» (‏مت ۶:‏۲۴‏)‏ غیر ممکن است که بتوانیم هم یَهُوَه را به بهترین شکل خدمت کنیم و هم به دنبال مادیات باشیم.‏ ما انسان‌های ناکامل باید تمام تلاش خود را بکنیم تا با «امیال نفسانی» خود بجنگیم که شامل مادی‌گرایی نیز می‌شود.‏—‏افس ۲:‏۳‏.‏

۱۷.‏ الف)‏ چرا کسانی که افکار دنیوی دارند نمی‌توانند دیدی متعادل به مادیات داشته باشند؟‏ ب)‏ ما چطور می‌توانیم با مادی‌گرایی مقابله کنیم؟‏

^۱۷ برای کسانی که افکار دنیوی دارند،‏ داشتن دیدی متعادل به مادیات آسان نیست.‏ زیرا دید روحانی آنان تیره و تار شده است.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۲:‏۱۴ خوانده شود.‏)‏ زمانی که قدرت درک این افراد ضعیف می‌شود،‏ نمی‌توانند به راحتی خوب را از بد تشخیص دهند.‏ (‏عبر ۵:‏۱۱-‏۱۴‏)‏ در نتیجه عشق به مادیات در آنان قوی و قوی‌تر می‌شود.‏ چنین افرادی به آنچه دارند قانع نیستند و همیشه چیزهای بیشتری می‌خواهند.‏ (‏جا ۵:‏۱۰‏)‏ خوشبختانه راه‌حلی برای مقابله با چنین طرز فکری وجود دارد؛‏ یعنی مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس.‏ (‏۱پطر ۲:‏۲‏)‏ تعمّق بر حکمت یَهُوَه خدا به عیسی کمک کرد تا بر وسوسه‌ها غلبه کند.‏ امروزه نیز ما با به‌کارگیری حکمت خدا در زندگی‌مان،‏ می‌توانیم با مادی‌گرایی مقابله کنیم.‏ (‏مت ۴:‏۸-‏۱۰‏)‏ به این شکل نشان می‌دهیم که به عیسی مسیح بیش از مادیات عشق می‌ورزیم.‏

۱۸.‏ شما مصمم به چه کاری هستید؟‏

^۱۸ عیسی از پِطرُس پرسید:‏ «آیا به من بیشتر از این‌ها محبت داری؟‏» در واقع،‏ عیسی با این سؤال به او یادآور شد که باید امور روحانی را در اولویت قرار دهد.‏ پِطرُس که مفهوم نامش «قطعه سنگ» می‌باشد،‏ دقیقاً مطابق با این نام زندگی کرد و شخصیتی استوار داشت.‏ ما نیز امروزه مصمم هستیم که استوار بوده،‏ همواره به عیسی مسیح عشق بورزیم و نسبت به شغل،‏ تفریحات و مادیات دیدی متعادل داشته باشیم.‏ باشد که با تصمیماتمان نشان دهیم احساسی همچون احساس پِطرُس رسول داریم که به عیسی گفت:‏ «سَرور،‏ می‌دانی که دوستت دارم.‏» (‏اعما ۴:‏۵-‏۲۰‏)‏