БИРИНҸИ әсрин сонларында Гај вә диҝәр мәсиһиләр чәтинликләрлә үзләшмишдиләр. Сахта тәлимләр јајан бәзиләри јығынҹағы зәифләтмәјә вә парчаламаға чалышырды (1 Јәһ. 2:18, 19; 2 Јәһ. 7). Диотреф адлы бир нәфәр һәвари Јәһја вә диҝәр гардашлар һагда пис данышыр, јығынҹаға гонаг ҝәлән гардашлара гонагпәрвәрлик ҝөстәрмирди. Үстәлик, башгаларыны да, өзү кими, давранмаға тәһрик едирди (3 Јәһ. 9, 10). Јәһја Гаја мәктуб јазанда јығынҹаг бу вәзијјәтдә иди. Ерамызын 98-ҹи илиндә һәвари Јәһјанын јаздығы бу мәктуб Инҹилдә «Үчүнҹү Јәһја» ады илә јер алыб.

Бу чәтинликләрә бахмајараг, Гај сонадәк Јеһоваја сәдагәтлә хидмәт етди. Онун сәдагәти нәдән ҝөрүнүрдү? Биз ондан нәдә нүмунә ҝөтүрә биләрик? Јәһјанын мәктубу бу ишдә бизә неҹә көмәк едә биләр?

«Үчүнҹү Јәһја» бөлмәсини јазан шәхс өзү һагда «ағсаггал» сөзүнү ишләдиб. Бу сөз кифајәт иди ки, Гај мәктубу јазанын она һәгигәти чатдыран һәвари Јәһја олдуғуну билсин. Јәһја Гаја: «үрәкдән севдијим әзиз гардашым», — дејә мүраҹиәт етмишди. Сонра она ҹан сағлығы вә руһани ишләрдә мөһкәм галмағы арзуламышды. Бу, чох тәсирли вә хош диләк иди! (3 Јәһ. 1, 2, 4).

Мәктубда дәгиг дејилмәсә дә, еһтимал ки, Гај јығынҹагда нәзарәтчи иди. О, һәр кәсә, һәтта танымадығы гардашлара белә, гонагпәрвәрлик ҝөстәрирди. Һәвари Јәһја буна ҝөрә Гајы тәрифләмиш вә демишди ки, бу, онун сәдагәтиндән хәбәр верир. Чүнки гонагпәрвәрлик ҝөстәрмәк Аллаһын хидмәтчиләринин сәҹијјәви хүсусијјәтидир (Јар. 18:1—8; 1 Тим. 3:2; 3 Јәһ. 5).

Јәһјанын Гајын ҝөстәрдији гонагпәрвәрлик һагда дедији бу хош сөзләрдән ҝөрүнүр ки, гардашлар мүнтәзәм олараг Јәһјанын јанындан јығынҹаглара баш чәкмәјә ҝәлирдиләр. Бу гардашлар онлара ҝөстәрилән мүнасибәт һагда Јәһјаја данышырдылар. Ола билсин, Јәһја јығынҹаглардан мәһз бу јолла хәбәр тутурду.

Шүбһәсиз, гонаг ҝәлән мәсиһиләр өз диндашларынын евиндә галмаг истәјәҹәкдиләр, чүнки һәмин дөврдә меһманханалар пис ад чыхармышды. Орада хидмәт сәвијјәси чох ашағы иди, һәмчинин әхлагсызлыг баш алыб ҝедирди. Буна ҝөрә дә узаг јолдан ҝәлән мәсиһиләр диндашларынын, диҝәр инсанлар исә өз достларынын евиндә галмаға чалышырды.

Јәһја Гајы бундан сонра да гонагпәрвәр олмаға сәсләмишди вә ондан хаһиш етмишди ки, «онлары [ҝәлән гардашлары] Аллаһымыза лајиг тәрздә» јола салсын. Бу исә о демәк иди ки, гардашлар орадан чыхыб башга јерә чатана гәдәр јолда һеч нәдән корлуг чәкмәсинләр дејә лазым олан һәр шејлә тәмин едилмәли идиләр. Ҝөрүнүр, Гај әввәлки гонаглара да бу ҹүр гајғы ҝөстәрмишди, белә ки, онлар Јәһјаја онун иманындан вә мәһәббәтиндән бәһс етмишдиләр (3 Јәһ. 3, 6).

Гонаглар, чох еһтимал ки, тәблиғ сәјаһәтиндә оланлар, Јәһјанын ҝөндәрдији вә ја јығынҹаглары зијарәт едән гардашлар иди. Һәр һалда, бу гардашлар хош хәбәри дәстәкләмәк наминә сәјаһәт едирдиләр. Јәһја демишди: «Онлар Онун ады наминә јола чыхыб» (3 Јәһ. 7). Бу ајәдә Јәһја «Онун ады наминә» демәклә Јеһованын адына истинад едирди (6-ҹы ајәјә бахын). Беләликлә, гардашлар мәсиһи јығынҹағынын бир һиссәси олдуглары үчүн хош гаршыланмаға лајиг идиләр. Неҹә ки Јәһја јазмышды: «Белә гардашлары гонагпәрвәрликлә гәбул етмәк бизим борҹумуздур ки, һәгигәт јолунда әмәкдаш олаг» (3 Јәһ. 8).

Јәһјанын Гаја мәктуб јазмагда мәгсәди тәкҹә она миннәтдарлыг билдирмәк дејилди. О һәмчинин ҹидди проблемин һәллиндә дә она көмәк етмәк истәјирди. Јығынҹағын үзвләриндән бири олан Диотреф јығынҹағы зијарәт едән гардашлары һөрмәтлә гәбул етмирди, бу азмыш кими, гонагпәрвәрлик ҝөстәрмәк истәјәнләрә дә мане олурду (3 Јәһ. 9, 10).

Шүбһәсиз, һеч бир садиг мәсиһи Диотрефин евиндә галмаг истәмәзди. О, јығынҹагда башчылыг етмәји севир, Јәһјадан ҝәлән ҝөстәришләри һөрмәтлә гәбул етмир, һәвари Јәһјаны вә диҝәр гардашлары писләјирди. Јәһја Диотрефи һеч вахт сахта мүәллим адландырмамышды. Буна бахмајаг, Диотреф һәмишә она гаршы чыхырды. Диотреф јүксәк мөвгејә ҹан атырды. Бу, мәсиһијә јарашмајан һәрәкәт иди вә онун садиглијини суал алтына гојурду. Диотрефин нүмунәсиндән ҝөрүнүр ки, шөһрәтпәрәст вә тәкәббүрлү инсанлар јығынҹаға мәнфи тәсир ҝөстәрә биләр. Буна ҝөрә дә Јәһја Гаја пис иш ҝөрәнләрә бәнзәмәмәји төвсијә етмишди. Бу мәсләһәт бизә дә аиддир (3 Јәһ. 11).

Диотрефдән фәргли олараг, Јәһја Деметри адлы гардаш һагда мүсбәт данышырды. Јәһја јазмышды: «Деметри һаггында исә һамы јахшы данышыр... Биз дә бу дејиләнләри тәсдигләјирик вә сән сөзүмүзүн доғру олдуғуну билирсән» (3 Јәһ. 12). Јәгин ки, Деметријә Гајын көмәји лазым иди вә һәвари үчүнҹү мәктубунда бунунла бағлы мәсләһәтләр вә ҝөстәришләр вермишди. Ола билсин, мәктубу Гаја чатдыран елә Деметри олмушду. Јәһјанын елчиләриндән бири олан Деметри (еһтимал ки, һәм дә сәјјар нәзарәтчи иди) онун јаздығы мәктубу тәфсилаты илә чатдырмышды.

Гај гонагпәрвәр олдуғу һалда нәјә ҝөрә Јәһја ону јенә дә буна сәсләјирди? Бәлкә Јәһја дүшүнүрдү ки, Гајы ҹәсарәтләндирмәк лазымдыр? Јахуд Диотрефин һөрмәтсиз давранышынын Гаја пис тәсир едәҹәјинә ҝөрә нараһат иди? Һәр неҹә олурса олсун, «јахшылыг едән Аллаһдандыр» демәклә Јәһја Гајы јахшы әмәлиндән дөнмәмәјә сәсләјирди (3 Јәһ. 11). Јахшылыг етмәк үчүн бундан ҝөзәл сәбәб ола билмәз!

Јәһјанын јаздығы мәктуб Гајы бундан сонра да гонагпәрвәр олмаға тәшвиг етдими? «Үчүнҹү Јәһја» бөлмәсинин Мүгәддәс Китабда јер алмасы вә башгаларыны «јахшыдан нүмунә ҝөтүр»мәјә тәшвиг етмәси ҝөстәрир ки, орада јазыланлар Гајы да руһландырмышды.

Гајын һәјатынын сонракы илләри һагда мәлуматымыз олмаса да, онун һәјаты илә бағлы бу гыса мәлуматдан чох шеј өјрәнә биләрик.

Биринҹиси, бизләрдән чоху һәгигәт һагда алдығымыз билијә ҝөрә мүәјјән мәнада хош хәбәрин диҝәр әразиләрә јајылмасы үчүн чалышан садиг мәсиһиләрә борҹлујуг. Дүздүр, бу ҝүн јығынҹагдакы мәсиһиләрин һәр бири хош хәбәри чатдырмаг үчүн узун мәсафәләр гәт етмир. Бунунла белә, биз Гајдан нүмунә ҝөтүрәрәк јығынҹағымыза зијарәт едән рајон нәзарәтчисини вә онун һәјат јолдашыны руһландыра биләрик. Јахуд тәблиғчиләрә еһтијаҹ олан әразијә көчән баҹы-гардашлара лазыми көмәји ҝөстәрә биләрик. Беләликлә, ҝәлин гонагпәрвәр олаг (Ром. 12:13; 1 Тим. 5:9, 10).

Икинҹиси, бу ҝүн дә јығынҹагда кимләринсә сәлаһијјәтинә һөрмәтсизлик ҝөстәриләрсә, буна тәәҹҹүбләнмәмәлијик. Һәвари Јәһја кими, Булусун да сәлаһијјәтинә һөрмәтсизлик олунурду (2 Кор. 10:7—12; 12:11—13). Бәс биз јығынҹағымызда охшар чәтинликлә үзләшсәк, буна неҹә јанашмалыјыг? Һәвари Булус Тимутијә мәсләһәт вермишди: «Рәббин гулу чәкишмәләрдән узаг дурмалы, һамыјла мүлајим давранмалы, тәлим вермәјә јарарлы олмалы, һагсызлыгла гаршылашанда өзүнү әлә алмалы, гаршы чыханлара һәлимликлә нәсиһәт вермәлидир» (2 Тим. 2:24, 25). Иттиһамлара мәруз галанда белә, һәлимлијимизи горусаг, тәнгид едән инсанлар мәнфи мүнасибәтләрини дәјишә биләрләр. Јеһова Аллаһ да «онларын төвбә етмәсинә изин верәр вә онлар һәгигәт барәсиндә дәгиг билијә јијәләнәрләр» (2 Тим. 2:24, 25).

Үчүнҹүсү, Јеһоваја сәдагәтлә хидмәт едән һәр бир мәсиһинин сәлаһијјәтинә һөрмәтлә јанашмалы вә садиглијинә ҝөрә ону тәрифләмәлијик. Һәвари Јәһја Гајы руһландырырды вә доғру ишләр ҝөрдүјүнә әмин едирди. Јәһјадан нүмунә ҝөтүрәрәк ағсаггаллар да баҹы-гардашлары руһландырмалыдыр ки, онлар тагәтдән дүшмәсинләр (Әшј. 40:31; 1 Салон. 5:11).

Орижинал мәтндә ҹәми 219 сөздән ибарәт олан Јәһјанын Гаја јаздығы бу мәктуб Мүгәддәс Китабын ән гыса бөлмәсидир. Бунунла белә, орада јазыланлар һәр биримиз үчүн чох дәјәрлидир.