იეჰოვა ღორონთი ურაგად ქრისტიანეფს, უჸორდან მშვიდობა. მშვიდობა მთავარ ოკო რდას ჩქინ ცხოვრებას. მუჟამსით ვოცადუთ მშიდობიანეფი ვორდათ, შედეგი თინა რე, ნამდა ჭეშმარიტ თაყვანიშმცემელეფს ართმაჟიაწკუმა მშვიდობა უღნა დო თეცალ საქციელით თინეფს ხოლო იზიდენა, მიდგას ვაკო კონფლიქტი.

მაგალთო მადაგასკარს ართ ექიმბაში, ნამუთ შელორსათ კურნენდ ხალხის, ოკვირუდ მუნერ მშვიდობიანო რდეს ართიანწკუმა იეჰოვაშ მოწმეეფი. თიქ მუშ დუც უწუ: „დღას ნამთინ რელიგიას ქიმვაჸუნ-და, თენა იეჰოვაშ მოწმეეფიშ რელიგია იჸი“. დროხანიშ უკულ თიქ მიოტუ სპირიტიზმწკუმა კავშირ, კანონიერო დარეგისტრირ ქორწინება დო გინირთ მშვიდობაშ ღორონთიშ, იეჰოვაშ თაყვანიშმცემელო.

თე პიროვნებაცალო, ირ წანას ანთასობით კოჩი, ნამუსით მანგარო ოკო მშვიდობა, ორწყე, ნამდა ნამდვილ მშვიდობა ქრისტიანულ კრებას რე. ბიბლიაშე იძირე, ნამდა მენჯარიშობას დო შუღლის შეულებ ეკარღვას მეგობრობა დო პრობლემეფი გარჩქინას (იაკ. 3:14—16). მარა ბიბლიას ჯგირ რჩევეფი რე მოჩამილ, მუჭო ავარიდათ დუდ თე პრობლემეფს დო ხოლო უმოსო შეუნწყუათ ხე მშვიდობას. მორთ, გუვარჩუათ მუსხირენ რეალურ სიტუაცია, სოვრეშეთ ქობძირუნთ, მუჭო შემლებნა თე რჩევეფიშ გიმორნაფა.

„პრობლემა მიღუდ ართ ჯიმაწკუმა, ნამდგაწკუმა ართო მუბშენდ. არჩა მუჟამსით ართიანს უღვარანდით, ჟირ კოჩიქ გემნორთ დო ირფელ ქიგეგონ“ (კრისი).

„ართ დაწკუმა ხშირას გილეფში მსახურებაშა, მარა თიქ უცფას მიოტუ ჩქიმწკუმა მსახურება. ჭიჭეხანშა რაგად ხოლო მემტუ. აზრის ვა ვორდ, მუშენ“ (ჯანეტი).

„სუმ კოჩი ართო ბრაგადანდით ტელეფონს. ართიქ დემემშვიდობეს დო მა იფიფქრი, ნამდა თიქ ტელეფონ გოთიშ. მა მაჟიაწკუმა გუვაგრძელ ჩიება დო გლახა მუდგარენეფ იფჩი თი პიროვნებაშენ, მიდგაქ დემემშვიდობეს, მარა თის ტელეფონ ვაჸოფ გოთიშილ“ (მაიკლი).

„ჩქინ კრებას ჟირ პიონერს ართიანწკუმა პრობლემეფ უღუდ. თინეფ ართმაჟიას უღაჭალდეს. თინეფიშ საქციელი შხვეფწკუმა გლახათ მოქმედენდ“ (გარი).

შილებე ფიქრენდათ, ნამდა თე სიტუაციეფ ვართ ფერ მნიშვნელოვან რე. მარა თექ შილებე კოჩის ემოციურ ჭუა ქუმუღას დო სულიერო დასუსტას. ალბათ, გურშა ელაიკინანა თიშ გაგება, ნამდა თი და დო ჯიმალეფქ, მიდგა ბიბლიაშ ხემძღვანელობას მეჸუნდუნ, აღადგინეს მშვიდობა. ნამ ბიბლიურ რჩევეფ გიმირნეს თინეფქ?

„შარას ვენირზათ“ (დაბ. 45:24). იოსებიქ თე რჩევა მეჩუ მუშ ჯიმალეფს, მუჟამსით უკახლე  ირთუდეს მუნეფიშ მუმაშა. მუ ბრძნულ რდუ თიშ სიტყვეფ! მუჟამსით კოჩ ვა კონტროლენს მუშ გრძნობეფს დო ადვილო იღიზიანებუნ, შილებე თექ შხვეფი ხოლო გაღიზიანას. კრისიქ ქიმეხვად, ნამდა მუშ სისუსტე სიამაყე რდუ დო ათეშ გურშენ უჭირდ ქიმიაჸუნკო ბიბლიურ ხემძღვანელობას. კრისიქ მინდომ დუთირუდკო მუშ პიროვნება, ათეშგურშენ თიქ ბოდიშ ქუწუ თი ჯიმას მიდგას ოჩხუპუდ დო თეშ უკულ მუშ დუდშე ქიდიჭყ მუშება, ნამდა აკონტროლკო ემოციეფი. მუჟამსით თე ჯიმაქ ქოძირ კრისიშ მონდომა, ნამდა თის ოკოდ დითირკონ, მუქ ხოლო თაშ ქიმიქცუ. ასე თინეფს ჯგირ ურთიერთობა უღნა დო ართო ომსახურნა იეჰოვას.

„გურგინოფაჩილ რაგადიშ უმშო გეგმეფი ეკოცენს“ (იგავ. 15:22). ჯანეტიქ ქიმეხვად, ნამდა თე რჩევა ოკო გეთვალისწინკო. ათეშგურშენ გეგნოჭყვიდ, ქუდურაგადუკო თი დას. თე რაგადიშ დროს ჯანეტიქ ტაქტიანო ქოკითხ თე დას, მუშ საქციელით მუთუნ ხომ ვა წყინებაფუ. დუდშე შილებე ჟირხოლო ჩხე გურით რდესკონ, მარა სიტუაციაქ გეგშენწყუ, მუჟამსით მუნეფიშ პრობლემეფშენ გურგინოფაჩილო ქიჩუეს. თე დაქ ქიმეხვად თის, ნამდა მუდგარენ არასწორო გეგუ დო ჯანეტი მუთუნ შქას ვა რდუ. თიქ ჯანეტის ბოდიშ უწუ დო ასე, კინ ართო ომსახურნა იეჰოვას.

„ძღვინს ქიმიღანქ სამსხვერპლოშა დო თექ ქუგგაშინე, ნამდა სქან ჯიმას მუდგარენ უღუ სქან წინააღმდეგ-და, ქიდიტე სქან ძღვინ სამსხვერპლოწკუმა, მეუ, დიო სქან ჯიმას გერიგ დო, მუჟამს დირთუქინ, უკულ შეწირ სქან ძღვინ“ (მათ. 5:23, 24). თე რჩევა იესოქ გვალას ქადაქებაშ დროს თქუ. მაიკლი გლახათ გინაფლენდ დუც, მუშენდა ქიმეხვად, ნამდა დაუფიქრებელო დო არასწორო მიქცუ. თიქ გეგნოჭყვიდ ირფელ გუკეთებუდკო მშვიდობაშ დართინაფალო. პირადო ქეშეხვად თე ჯიმას დო ოწყინებაფუნ თიშ გურშენ, მუბოდიშუ. მუქ მაჸუნ თეს? მაიკლი იჩიებ: „ჩქიმ ჯიმაქ ქუმაპატუ“. თინეფ კინ მეგობრეფ რენა.

„მუთვინით დო მთელ გურით ქაპატით ართიანს, მითინშა ჩიულიშ მიზეზ გიღუნან-და“ (კოლ. 3:12—14). ჟირ პიონერს უხუცესიქ მეხვარ, დეფიქრესკო თიცალ კითხვეფშე, მუნერით რე: მიღუნანო ჩქი ჟირს თიშ უფლება, შხვეფ ხოლო შევაწუხათ ჩქინ უთანხმოებაშ გურშენ? ქიჸუაფუნო სწორ ართიანწკუმა პრობლემა მიღუდან დო თაშ ვემსახურათ იეჰოვას? თინეფქ გეგმირინუეს უხუცესიშ რჩევა დო ამდღა ართო ქადაქენა სახიოლო ამბეს.

ბიბლიურ მითითებაშ გიმორნაფა, ნამუთ მოჩამილ რე კოლოსელებიშ 3:12—14, მიმეხვარებნა ვორდათ თანდაბალეფ, ქუვაპატუათ პიროვნებას, მიდგაქ მოწყინებაფუეს დო გიბჭყოლიდუათ ირფელ. მარა თე სიტუაციაშ მაგვარებელო ხოლო უმოსიშ კეთება ქორე საჭირო-და, მათეშ 18:15-ის მოჩამილ მითითება  მიმეხვარებნა. იესო თე მუხლის ყურადღებას ამახვილენს თიშა, მუჭო ოკო მიფქცუათ თიმწკუმა, მუჟამსით მითინ სერიოზულო ცოდენს, მარა თე მითითებას მოჩამილ პრინციპიქ შილებე თეცალ დროს ხოლო გიმმოდირთან. უბრალოთ ოკო ქიმერთათ დაშა ვარდა ჯიმაშა, ქეცადათ გემუან ნინათ, თანდაბლურო ქორაგადუათ თე საკითხიშ გურშენ დო მაგვარათ თინა.

მუშო ოკო რაგად, ბიბლია შხვა პრაქტიკულ რჩევეფს ხოლო მარზენა. თე რჩევეფქ ქიმოქმედასინ თიშენ, ოკო გეგმიფრჩქინათ „შურიშ ნაყოფ . . . ჸოროფა, ხიოლი, მშვიდობა, მოთვინება, ჯგირობუა, სიჯგირე, რწმენა, ლიბ ხასიათ, დუდშეკება“ (გალ. 5:22, 23). მუჭოთ ზეთელ მექანიზმი მუშენს ჯგირო თეშ, ჯგირ თვისებეფ ხოლო ხეს უნწყუნს მშვიდობას დო ჯგირ ურთიერთობეფს.

არძას შხვადოშხვანერ ხასიათ მიღნა, ათეშგურშენ ნამთინე საკითხის შხვადოშხვანერო უჯინეთ დო ვაფასენთ. თე ირფელ მეგობრობას უმოს საინტერესოს გინმართინუანს. მარა მინშა შილებე თექ გაუგებრობაშ მიზეზიქ ქიჸუას. ართ ბრელ ხანიშ უხუცეს იჩიებ: „ნამთინე შილებე მორდებუან რდას, ათეშგურშენ უჭირდას თინეფწკუმა ურთიერთობა, მით უმოს თამამ ხასიათიშ რე. თე განსხვავებულობა შილებე ართ მეჯინათ მუთუნ ვარდას, მარა თეს სერიოზულ პრობლემეფქ ქუმაჸუნას“. ფიქრენთო, ნამდა განსხვავებულ ხასიათ უღუნან ფერ კათას ირიათო პრობლემეფ აღვენუნა? გუვარჩუათ ჟირ მოციქულიშ მაგალით. მუშ რაგად შემლებნა პეტრეშე? შილებე ფიქრენდათ, თინა თამამ დო იმპულსურ რდუ. მუ ირაგადე იოანეშე? ალბათ ფიფქრენთ, თინა საჸოროფო ჯიმა რდუ, ნამუთ ირო ოკვირუდ მუშ სიტყვეფს დო საქციელს. შილებე მიღუდან თიშ მიზეზი, თეშნერო შევაფასათ თე ჟირ მოციქულ, მუშენდა თინეფს შხვადოშხვანერ ხასიათ უღდეს. თეშ უმკუჯინუო თინეფ ართო მსახურენდეს (საქ. 8:14; გალ. 2:9). თე მაგალითშე იძირე, ნამდა ამდღა ხოლო შეულებნა განსხვავებულ ხასიათიშ ქრისტიანეფს, ართიანწკუმა ითანამშრომლან.

 შილებე სქან კრებას რდას თიცალ და ვარდა ჯიმა, ნამუშ სიტყვეფ დო ქცევეფი გაღიზიანენს. თე დროს ჯგირ იჸუაფ ქიგიშინე, ნამდა იესოქ თეცალ პიროვნებაშენ ღურ დო თეშ გურშენ გიჸორდას ოკო თინა (იოან. 13:34, 35; რომ. 5:6—8). თიშ მანგიორო, ნამდა ვემეგობრენ დო დუდ არიდე თე პიროვნებაწკუმა ურთიერთობას, ჯგირ იჸუაფ ქოკითხე სქან დუც: ორთუნო ჩქიმ და ვარდა ჯიმა თიცალ მუდგარენს, ნამუთ ღორონთიშ კანონს ოწინააღმდეგ? სპეციალურო ელმოჭუანსო გურს, დო ვარ უბრალოთ შხვადოშხვანერ ხასიათეფ მიღუნა? დეფიქრით ხოლო ართ მნიშვნელოვან კითხვაშენ: „ნამ ჯგირ თვისება უღუ თის, ნამუთ შემლებ მა ხოლო გეგმიფრჩქინე?“.

თე ბოლო შეკითხვა მნიშვნელეოვან რე. მაგალთო შილებე პიროვნება მორაგადე რდას, თქვა პირიქით, წყნარ რდათ. დეფიქრით, მუ ადვილო დიჭყანს თინა ქადაქებაშ დროს რაგადის. შეილებნა ართო ქიმსახურათ დო ქიდეკვირათ, მუშ გურაფა შეილებნა თიშე. და ვარდა ჯიმა ხე გოფაჩილ ქორედო თქვა ხე მონჭირელ-და, ჯგირ იჸუაფ ქიდეკვირათ, მუ ხიოლ მოუღ, მუჟამსით ელურეთ ხანშა მიშულირეფს, ლეხეფს ვარდა შხვეფს, მიდგას მოხვარა ოსაჭირ. თაშ ნამდა, შხვადოშხვანერ ხასიათიშ უმკუჯინუო, შხვეფიშ ჯგირ თვისებეფს ქიმიაქცით ყურადღება დო ართიანწკუმა ხოლოშიან ურთიერთობა გიღდან. თეშნერ მოქციებათ შილებე ხოლოშიან მეგობრეფქ ვეჸუათ, მარა თეთ ჯგირ ურთიერთობა გაღვენუნა დო ხეს შეუნწყუთ მშვიდობას, მუჭოთ ართიანწკუმან, თეშ მთელ კრებას.

ევოდიას დო სინტიქეს შილებე შხვადოშხვანერ თოლწონუა დო ხასიათ უღდესკონ. ათეშგურშენ მოციქულ პავლექ თინეფშენ თქუ: „ართ აზრი უღუდან უფალს“ (ფილ. 4:2). ჩქინ მიზან ხოლო თინა რე, და დო ჯიმალეფწკუმა ართო ვემსახურათ იეჰოვას დო ხე შეუნწყუათ მშვიდობას კრებას.

უარყოფით გრძნობეფ გუ ღვანძგილს, ნამუთ ყვავილეფიშ ბაღის ირდუ. ღვანძგილ ხეთეშე  ვეიჸოთიდ-და, თინა მთელ ბაღის მადვალუ; თეგვარო უარყოფით გრძნობეფი ხეთეშე ვეჩეფთხინეთ-და, თენა ჯგირს ვემიღანს, მუჭოთ ჩქინო თეშ, მთელ კრებაშო. იეჰოვა დო და დო ჯიმალეფიშ ჸოროფა მიმეხვარებნა, ირფელ გუვაკეთათ თიშო, ნამდა კრებას მშვიდობაქ ქიჸუას.

შხვადოშხვანერ ხასიათიშ ვარდა უთანხმოებეფიშ დროს, ჩქინ მიზან მშვიდობაშა ხეშ შენწყუალა ქორენ-და, თეს ჯგირ შედეგეფ მაჸუნუ. გუვარჩუათ ართ ქრისტიანიშ მაგალით, ნამუთ იჩიებუ: „ართ და თეშ მოქცუდ ითამ ჭიჭე ბაღანა ვორდიკო. თეცალ საქციელ მაღიზიანენდ. მუთ უმოსის ფიფქრენდ თიშ საქციელშენ, თით უმოსის იბღიზიანებუდ. მიმორჩქუდ, ნამდა თინა თეშ ვაფცენდ პატის, მუჭოთ მოკუთნუდ, ათეშგურშენ ვართ მა მილამუდ პატი ფციკო“.

თე დაქ დეფიქრ მუშ საქციელშე დო თქუ: „ქიმეფხვად, ნამდა პრობლემა ჩქიმ აზროვნებას რდუ დო თენა ოთირალ მაფუდ. იეჰოვას ლოცვათ ქივეჩი თე საკითხიშ გურშენ, უკულ თე დას ქოუჸიდ ჭიჭე საჩუქარ დო წერილ დუჭარ, სოდეთ პატიება ფთხი ჩქიმ გლახა საქციელშენ. ჩქი ართიანს ქუვახუტოლით დო მიბრაგადეთ, ნამდა ირფელს გიბჭყოლიდუანდით. თეშ უკულ მუთუნნერ პრობლემა ვა მიღნა ართიანწკუმა“.

ხალხის მშვიდობა ოსაჭირ. მარა მუჟამსით, თინეფი წინააღმდეგობას დო სიამაყეს შხვეფშე შეხვადუნან, თიცალ მოქმედებას იჭყანა, ნამუთ მშვიდობიან ვა რე. თაშ თინეფ იქციებნა, მით ვარენა იეჰოვაშ მსახურეფი. მარა ღორონთიშ ართგურ ხალხწკუმა მშვიდობა დო ართობა ოკო რდას. ღორონთიშ შურით პავლექ ჭარ: „მა . . . გოხვეწუთ, თი მოწოდებაშ ღირსო გილართათ, ნამუთით მოწოდებულეფ რეთ, მთელ თანდაბლობათ, ლიბ ხასიათით დო მოთვინებათ, ნამდა ჸოროფათ უთვინენდათ ართიანს დო შურ დო გურით იცვენდათ ართობას მშვიდობაშ გუმაართიანებელ კავშირით“ (ეფეს. 4:1—3). თე „მშვიდობაშ გუმაართიანებელ კავშირ“ ძვირფას რე. მორთ, უმოსო გუვამანგარათ თინა დო მუვაგვარათ უთანხმოებეფ, ნამუთ შილებე მაღვენუან და დო ჯიმალეფწკუმა.