۱،‏ ۲.‏ پیش از این که پولُس و سیلاس در فیلیپی به زندان انداخته شوند،‏ چه اتفاقاتی برایشان رخ داد؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

حدود نیمه‌شب است.‏ پولُس و سیلاس که هر دو میسیونر هستند در سلولی که در وسط زندان شهر فیلیپی قرار دارد،‏ حبس شده‌اند.‏ پاهایشان را در کُنده بسته‌اند و پشت‌شان به دلیل چوبِ بسیاری که خورده بودند،‏ هنوز درد داشت.‏ (‏اعما ۱۶:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد.‏ گروهی اوباش بدون هیچ هشداری آنان را کشان‌کشان به بازار نزد حکّام برده و در آنجا برایشان محکمه‌ای تشکیل دادند.‏ سپس جامه‌های آنان را پاره کرده،‏ از تنشان درآوردند و آنان را به‌شدّت با چوب زدند.‏ (‏اعما ۱۶:‏۱۶-‏۲۲‏)‏ به‌راستی که با آنان ناعادلانه رفتار شد!‏ پولُس شهروندی رومی بود و باید دادگاهی قانونی برای او تشکیل می‌دادند.‏ *

^۲ وقتی که پولُس در آن زندان تاریک در حبس بود،‏ به اتفاقات آن روز فکر کرد.‏ به این فکر کرد که چرا مردم فیلیپی برخلاف مردم شهرهای دیگر در شهر خود کنیسه ندارند.‏ یهودیان باید برای عبادت در بیرون دروازهٔ شهر در کنار رودخانه گرد هم می‌آمدند.‏ (‏اعما ۱۶:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ برای تأسیس کنیسه،‏ لازم بود که ده مرد یهودی در آن شهر وجود داشته باشد.‏ آیا در فیلیپی ده مرد یهودی وجود  نداشت؟‏ به علاوه،‏ مردم فیلیپی به تابعیت رومی خود بسیار می‌بالیدند.‏ (‏اعما ۱۶:‏۲۱‏)‏ شاید به همین دلیل بود که فکر نمی‌کردند پولُس و سیلاس که یهودی بودند،‏ شهروندانی رومی باشند.‏ حال به هر دلیلی که بود این مردان با بی‌عدالتی به زندان انداخته شده بودند.‏

۳‏.‏ چرا پولُس احتمالاً از زندانی شدنش متعجب شده بود،‏ اما چگونه رفتار کرد؟‏

^۳ شاید پولُس به اتفاقات چند ماه پیش نیز فکر می‌کرد،‏ وقتی که در آن سوی دریای اژه در آسیای صغیر بود.‏ در آنجا روح‌القدس چندین بار او را از موعظه در برخی مناطق منع کرد.‏ این طور به نظر می‌رسید که روح‌القدس او را برای موعظه به جایی دیگر هدایت می‌کرد.‏ (‏اعما ۱۶:‏۶،‏ ۷‏)‏ اما کجا؟‏ هنگامی که او در تْروآس بود در رؤیایی به او اینچنین گفته شد:‏ «به مقدونیه بیا.‏» خواست یَهُوَه خدا کاملاً آشکار شده بود،‏ پس پولُس بی‌درنگ آن دعوت را پذیرفت.‏ ‏(‏اعمال ۱۶:‏۸-‏۱۰ خوانده شود.‏)‏ پس از آن چه اتفاقی افتاد؟‏ بلافاصله بعد از ورود او به مقدونیه او را به زندان انداختند!‏ چرا یَهُوَه خدا اجازه داد که چنین اتفاقی برای پولُس بیفتد؟‏ او چه مدت باید در زندان می‌ماند؟‏ شاید این پرسش‌ها سخت فکر پولُس را به خود مشغول کرده بود،‏ اما او نگذاشت که این افکار ایمانش را ضعیف کند و شادی‌اش را برباید.‏ پولُس و سیلاس،‏ هر دو ‹مشغول دعا کردن شدند و با خواندن سرود،‏ خدا را ستایش کردند.‏› (‏اعما ۱۶:‏۲۵‏)‏ آرامش خدا دل و ذهن آنان را تسکین داد.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ از چه لحاظ ممکن است وضعیت‌مان مشابه وضعیت پولُس باشد؟‏ ب)‏ چگونه وضعیت پولُس به طور غیرمنتظره تغییر کرد؟‏

^۴ شاید شما نیز همچون پولُس گاه در زندگی‌تان برای تصمیم گرفتن از خدا کمک خواسته‌اید و حس کرده‌اید که روح‌القدس شما را هدایت می‌کند.‏ اما سپس اتفاقاتی غیرمنتظره برایتان رخ داده است.‏ برای مثال،‏ شاید با مشکلاتی روبرو شدید یا در وضعیت‌هایی قرار گرفتید که لازم بود تغییرات بزرگی در زندگی‌تان ایجاد کنید.‏ (‏جا ۹:‏۱۱‏)‏ وقتی به گذشته نگاه می‌کنید،‏ شاید برخی از سؤالات هنوز برایتان بی‌جواب مانده است؛‏ مانند این که چرا یَهُوَه اجازه داد برخی اتفاقات رخ دهد؟‏ اگر این امر در مورد شما صدق می‌کند،‏ چگونه می‌توانید همچنان با صبر و شکیبایی کاملاً به یَهُوَه خدا اعتماد داشته باشید؟‏ برای پاسخ به این پرسش،‏ می‌خواهیم گزارشی را که در مورد پولُس و سیلاس است،‏ بررسی کنیم.‏

^۵ هنگامی که پولُس و سیلاس با خواندن سرود خدا را ستایش می‌کردند،‏ یک سری اتفاقات غیرمنتظره روی داد.‏ ناگهان زلزله‌ای شدید رخ داد.‏ درهای زندان کاملاً گشوده شد و زنجیرهای همهٔ زندانیان باز شد.‏ پولُس مانع خودکشی زندانبان شد.‏ زندانبان و همهٔ خانواده‌اش تعمید گرفتند.‏ هنگامی که صبح شد والیان شهر مأمورانی فرستادند تا پولُس و سیلاس را آزاد کنند.‏ آن مأموران از پولُس و سیلاس خواهش کردند که با آرامش شهر را ترک کنند.‏ وقتی والیان شهر فهمیدند که پولُس و سیلاس شهروندان رومی هستند و اشتباه در مورد آنان قضاوت کرده‌اند،‏ خود آمدند و آنان را تا بیرون زندان همراهی کردند و از آنان خواستند که شهر را ترک کنند.‏ اما پولُس و سیلاس اصرار کردند که پیش از ترک شهر از خواهر جدیدشان لیدیا خداحافظی کنند.‏ همچنین آنان از فرصت استفاده نموده،‏ ایمان برادرانشان را تقویت کردند.‏ (‏اعما ۱۶:‏۲۶-‏۴۰‏)‏ به‌راستی که چقدر سریع همه چیز تغییر کرد!‏

۶.‏ چه موضوعاتی را بررسی خواهیم کرد؟‏

^۶ ما از این گزارش چه درسی می‌آموزیم؟‏ هنگام رویارویی با مشکلات نباید نگرانی به دل راه دهیم،‏ زیرا یَهُوَه قادر است برای کمک به ما آنچه را که دور از انتظار ماست،‏ انجام دهد.‏ بی‌شک این درسی بود که روی  پولُس تأثیر عمیقی گذاشت،‏ چون او بعدها در نامهٔ خود به فیلیپیان در مورد آرامش خدا و مقابله با نگرانی صحبت کرد.‏ حال می‌خواهیم نخست سخنان پولُس را که در فیلیپیان ۴:‏۶،‏ ۷ آمده است،‏ بررسی کنیم.‏ ‏(‏خوانده شود.‏)‏ سپس،‏ به نمونه‌هایی در کتاب مقدّس اشاره خواهیم کرد که کارهای غیرمنتظرهٔ یَهُوَه را آشکار می‌سازد.‏ در پایان خواهیم دید که چگونه «آرامش خدا» به ما کمک می‌کند تا با صبر و شکیبایی کاملاً به یَهُوَه خدا اعتماد داشته باشیم.‏

۷.‏ پولُس در نامهٔ خود به فیلیپیان چه درسی به آنان داد و ما از آن چه می‌آموزیم؟‏

^۷ بی‌شک،‏ وقتی برادران فیلیپی نامهٔ پولُس را خواندند،‏ اتفاقی را که برای او رخ داده بود به یاد آوردند،‏ و این که چگونه یَهُوَه کاری را انجام داد که برای همهٔ آنان غیرمنتظره بود.‏ پولُس چه درسی می‌خواست به آنان بدهد؟‏ در واقع،‏ او می‌خواست بگوید نگران نباشید.‏ دعا کنید و آرامش خدا را دریافت خواهید کرد.‏ توجه کنید که پولُس گفت:‏ «آرامش خدا .‏ .‏ .‏ فراتر از درک بشر است.‏» مفهوم این گفتهٔ پولُس چیست؟‏ برخی مترجمان عبارت «فراتر از درک بشر» را «فراتر از تصوّرات بشر» یا «برتر از افکار بشر» ترجمه کرده‌اند.‏ در واقع،‏ پولُس می‌خواست بگوید که «آرامش خدا» شگفت‌انگیزتر از آن است که ما بتوانیم تصوّر کنیم.‏ بنابراین،‏ گاه ممکن است ما انسان‌ها نتوانیم برای مشکلاتمان راه‌حلی پیدا کنیم،‏ اما یَهُوَه می‌تواند و قادر است کارهای غیرمنتظره انجام دهد.‏—‏۲پِطرُس ۲:‏۹ خوانده شود.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ با این که در شهر فیلیپی با پولُس ناعادلانه رفتار شد،‏ نتیجهٔ آن چه بود؟‏ ب)‏ چرا اعضای جماعت فیلیپی می‌توانستند کاملاً به سخنان پولُس اعتماد کنند؟‏

^۸ وقتی که برادران و خواهران جماعت فیلیپی نامهٔ پولُس را خواندند و به آنچه یَهُوَه در ده سال گذشته انجام داده بود فکر کردند،‏ ایمانشان تقویت شد.‏ یَهُوَه اجازه داده بود که با پولُس و سیلاس ناعادلانه رفتار شود.‏ اما آن اتفاقات سرانجام امکان «دفاع از فعالیت بشارت و به ثبت رساندن قانونی آن» را فراهم ساخت.‏ (‏فیلیپ ۱:‏۷‏)‏ والیان شهر فیلیپی به دلیل اتفاقاتی که رخ داده بود،‏ دیگر جرأت نمی‌کردند به اعضای جماعت جدید مسیحی در آن شهر اذیت و آزار رسانند.‏ شاید به خاطر اتفاقاتی که در آن شهر برای پولُس روی داد،‏ همکار و همسفر او لوقا که پزشک بود توانست بعد از این که پولُس و سیلاس فیلیپی را ترک کردند،‏ در آن شهر بماند.‏ به این شکل،‏ لوقا توانست به برادران و خواهران جدید خود یاری بیشتری برساند.‏

^۹ اعضای جماعت فیلیپی می‌دانستند که سخنان پولُس تنها نظرات شخصی او نبود،‏ بلکه خود شخصاً آن‌ها را تجربه کرده بود.‏ او با مصیبت‌های زیادی روبرو شده بود.‏ حتی هنگامی که برای فیلیپیان نامه می‌نوشت در روم در خانهٔ خود زندانی بود.‏ با این حال،‏ او نشان داد که از «آرامش خدا» برخوردار است.‏ —‏ فیلیپ ۱:‏۱۲-‏۱۴؛‏ ۴:‏۷،‏ ۱۱،‏ ۲۲‏.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ وقتی نگران هستیم چه کار باید بکنیم و پس از آن چه انتظاری می‌توانیم داشته باشیم؟‏

^۱۰ چگونه می‌توانیم نگران هیچ چیز نبوده و از «آرامش خدا» برخوردار باشیم؟‏ از سخنان پولُس به فیلیپیان پی می‌بریم که دعا پادزهر اضطراب و نگرانی است.‏ بنابراین،‏ وقتی که نگران هستیم باید به جای این که در نگرانی غرق شویم،‏ در دعا آن را به خدا بسپاریم.‏ ‏(‏۱پِطرُس ۵:‏۶،‏ ۷ خوانده شود.‏)‏ با ایمان کامل به یَهُوَه دعا کنید و مطمئن باشید که او به فکر شماست.‏ «با شکرگزاری» به او دعا کنید و برکاتی را که نصیب‌تان شده است،‏ فراموش نکنید.‏ اطمینان داشته باشید که او ‹می‌تواند فوق‌العاده بیشتر از آنچه بخواهید یا تصوّر کنید،‏ برایتان انجام دهد!‏› —‏ افس ۳:‏۲۰‏.‏

^۱۱ همچون پولُس و سیلاس،‏ ما نیز ممکن است از  کمک‌های یَهُوَه شگفت‌زده شده باشیم.‏ گاه شاید برخی از کمک‌های او چشمگیر نباشند،‏ اما همیشه آن چیزی است که ما به آن نیاز داریم.‏ (‏۱قر ۱۰:‏۱۳‏)‏ البته دریافت کمک از یَهُوَه به این مفهوم نیست که بنشینیم و هیچ کاری نکنیم و از او انتظار داشته باشیم که وضعیت‌مان را بهبود بخشد یا مشکل‌مان را حل کند.‏ ما باید بر طبق دعایی که کرده‌ایم،‏ خود نیز برای بهبود بخشیدن به وضعیت‌مان تلاش کنیم.‏ (‏روم ۱۲:‏۱۱‏)‏ تلاش ما نشان می‌دهد که آن موضوع تا چه حد برایمان مهم و جدّی است و یَهُوَه به تلاش ما برکت می‌دهد.‏ اما نباید فراموش کنیم که یَهُوَه قادر است خیلی بیشتر از آنچه از او خواسته‌ایم یا انتظار داریم،‏ انجام دهد.‏ گاه او برای یاری رساندن به ما دست به کارهای غیرمنتظره می‌زند که باعث شگفتی ما می‌شود.‏ گزارشات کتاب مقدّس به ما نشان می‌دهد که یَهُوَه توانایی انجام دادن کارهای غیرمنتظره را دارد.‏ حال می‌خواهیم به برخی از گزارشات توجه کنیم که اعتماد ما را به این توانایی یَهُوَه خدا بیشتر می‌کند.‏

۱۲.‏ الف)‏ وقتی حِزْقیا از سوی پادشاه آشور سِنحاریب تهدید شد،‏ چه کرد؟‏ ب)‏ یَهُوَه چگونه مشکل را برطرف کرد و ما چه درسی از آن می‌آموزیم؟‏

^۱۲ در کتاب مقدّس نمونه‌های زیادی از کارهای غیرمنتظرهٔ یَهُوَه آمده است.‏ برای مثال،‏ پادشاه آشور سِنحاریب در دورانی که حِزْقیا پادشاه یهودا بود،‏ به یهودا لشکرکشی کرد و به جز اورشلیم همهٔ شهرهای آن را تسخیر کرد.‏ (‏۲پاد ۱۸:‏۱-‏۳،‏ ۱۳‏)‏ سِنحاریب پس از آن به اورشلیم هجوم برد.‏ حِزْقیای پادشاه چه کرد؟‏ نخست،‏ به یَهُوَه دعا کرد و از او کمک خواست و برای مشورت و دریافت پند و اندرز نزد نبی یَهُوَه اِشَعْیا رفت.‏ (‏۲پاد ۱۹:‏۵،‏ ۱۵-‏۲۰‏)‏ سپس،‏ حِزْقیا سعی کرد که معقولانه عمل کند و باجی را که سِنحاریب بر او تحمیل کرده بود،‏ بپردازد.‏ (‏۲پاد ۱۸:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ در پایان،‏ حِزْقیا شهر را برای محاصره‌ای طولانی آماده کرد.‏ (‏۲توا ۳۲:‏۲-‏۴‏)‏ نتیجه چه بود؟‏ یَهُوَه فرشته‌ای را فرستاد تا ۱۸۵٬۰۰۰ سرباز آشوری را در یک شب هلاک سازد.‏ حتی خود حِزْقیا انتظار چنین کاری را از یَهُوَه نداشت!‏ —‏ ۲پاد ۱۹:‏۳۵‏.‏

۱۳.‏ الف)‏ از سرگذشت یوسف چه درسی می‌گیریم؟‏ ب)‏ سارا همسر ابراهیم با چه رویداد غیرمنتظره‌ای روبرو شد؟‏

^۱۳ یوسف را که یکی از پسران یعقوب بود،‏ در نظر بگیرید.‏ هنگامی که او در سیاه‌چالی در مصر زندانی بود،‏ هرگز تصوّر نمی‌کرد که روزی دومین شخص قدرتمند مصر شود و یَهُوَه از طریق او خانواده‌اش را از گرسنگی نجات دهد.‏ (‏پیدا ۴۰:‏۱۵؛‏ ۴۱:‏۳۹-‏۴۳؛‏ ۵۰:‏۲۰‏)‏ بی‌شک یوسف هرگز انتظار چنین اعمال شگفت‌انگیزی را از یَهُوَه نداشت.‏ سارا مادرِ مادربزرگ یوسف را در نظر بگیرید.‏ او که نازا بود و پسر کنیز خود را به فرزندی قبول کرده بود،‏ آیا می‌توانست انتظار داشته باشد که در سن پیری اسحاق را به دنیا آورد؟‏ سارا هرگز نمی‌توانست تصوّر کند که روزی صاحب فرزندی شود.‏ —‏ پیدا ۲۱:‏۱-‏۳،‏ ۶،‏ ۷‏.‏

۱۴.‏ چه اعتمادی می‌توانیم به یَهُوَه داشته باشیم؟‏

^۱۴ البته ما انتظار نداریم که یَهُوَه به گونه‌ای معجزه‌آسا  همهٔ مشکلات‌مان را پیش از ورود به دنیای جدید برطرف کند.‏ همچنین انتظار نداریم که او برای یاری رساندن به ما اعمال غیرمنتظره انجام دهد.‏ اما می‌دانیم که یَهُوَه خدای ما همان خدایی است که همیشه به خادمان خود به طور خارق‌العاده‌ای کمک کرده است.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۴۳:‏۱۰-‏۱۳ خوانده شود.‏)‏ چنین اعتمادی به ما کمک می‌کند که همیشه به او ایمان داشته،‏ توکّل کنیم.‏ ما اطمینان داریم که او به ما قدرت لازم را می‌دهد تا خواست او را انجام دهیم.‏ (‏۲قر ۴:‏۷-‏۹‏)‏ بنابراین،‏ چه درسی از این گزارشات کتاب مقدّس می‌گیریم؟‏ سرگذشت حِزْقیا،‏ یوسف و سارا نشان می‌دهد که اگر به یَهُوَه وفادار بمانیم،‏ او حتی در سخت‌ترین شرایط نیز به ما کمک می‌کند.‏

۱۵.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند که از «آرامش خدا» برخوردار شویم و این امر چگونه امکان‌پذیر است؟‏

^۱۵ چگونه می‌توانیم در سختی‌ها و مشکلات از «آرامش خدا» برخوردار شویم؟‏ به این طریق که همواره رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه خدا داشته باشیم.‏ چنین رابطه‌ای تنها «از طریق مسیحْ عیسی» امکان‌پذیر است؛‏ او که برای فراهم ساختن بهای رهایی بشر جان خود را فدا کرد.‏ فراهم ساختن بهای رهایی یکی دیگر از کارهای خارق‌العادهٔ پدر آسمانی‌مان یَهُوَه خداست.‏ یَهُوَه از طریق بهای رهایی گناهان ما را می‌پوشاند،‏ این امکان را فراهم می‌کند که وجدانی پاک داشته باشیم و با او رابطه‌ای نزدیک برقرار کنیم.‏ —‏ یو ۱۴:‏۶؛‏ یعقو ۴:‏۸؛‏ ۱پطر ۳:‏۲۱‏.‏

۱۶.‏ ‏«آرامش خدا» چه تأثیری بر ما خواهد گذاشت؟‏ توضیح دهید.‏

^۱۶ ‏«آرامش خدا که فراتر از درک بشر است» چه تأثیری بر ما خواهد گذاشت؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید که این آرامش از دل و ذهن ما «محافظت» خواهد کرد.‏ (‏فیلیپ ۴:‏۷‏)‏ عبارتی که در فارسی «محافظت» ترجمه شده است،‏ در زبان اصلی کلمه‌ای است که در ارتش به کار می‌رود و به گروهی از سربازان اشاره می‌کند که برای محافظت از یک شهر گماشته شده‌اند.‏ شهر فیلیپی با چنین سربازانی محافظت می‌شد.‏ اهالی آن شهر می‌توانستند با فکری آسوده بخوابند،‏ چون می‌دانستند از شهر محافظت می‌شود.‏ مشابهاً،‏ ما نیز وقتی از «آرامش خدا» برخورداریم،‏ دیگر نگران نیستیم و دل و ذهن ما در آرامش است.‏ ما می‌دانیم که یَهُوَه خدا به فکر ماست و خواست او این است که در زندگی موفق باشیم.‏ (‏۱پطر ۵:‏۱۰‏)‏ آگاهی از این امر باعث می‌شود که بر احساس نگرانی و ناامیدی غلبه کنیم.‏

۱۷.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند که در مصیبت عظیم به یَهُوَه اعتماد داشته باشیم؟‏

^۱۷ به زودی همهٔ بشر دچار مصیبت عظیم خواهند شد.‏ (‏مت ۲۴:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ ما دقیقاً نمی‌دانیم که چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.‏ اما نباید بیش از حد نگران آن زمان باشیم.‏ ما از همهٔ کارهایی که یَهُوَه انجام خواهد داد باخبر نیستیم،‏ اما او را می‌شناسیم‏.‏ ما می‌دانیم که او در گذشته برای خادمان وفادار خود چه کرده است.‏ همچنین دیدیم که یَهُوَه تحت هر شرایطی مقصود و خواستش را به انجام می‌رساند و گاه ممکن است کارهایی انجام دهد که ما هرگز انتظار آن را نداریم!‏ بنابراین،‏ هر بار که یَهُوَه خدا کاری برای ما انجام می‌دهد،‏ می‌توانیم ‹آرامش خدا را که فراتر از درک بشر است› به شکلی در زندگی خود حس کنیم.‏