1, 2. Welke gebeurtenissen leidden ertoe dat Paulus en Silas werden gevangengenomen? (Zie beginplaatje.)

HET is ongeveer middernacht. Twee zendelingen, Paulus en Silas, zitten in Filippi in de gevangenis — in het binnenste deel ervan. Hun voeten zijn in het blok gesloten en hun rug doet nog pijn van de slagen die ze net hebben gekregen (Hand. 16:23, 24). Het was allemaal snel gegaan. Zonder waarschuwing waren ze door een groep mensen naar het marktplein gesleept waar ze in alle haast berecht waren. Hun kleren waren hun van het lijf gescheurd en ze hadden stokslagen gekregen (Hand. 16:16-22). Wat een onrecht! Als Romeins burger verdiende Paulus een eerlijk proces. *

² Terwijl Paulus in het donker zit, overdenkt hij de gebeurtenissen van de dag. Hij denkt aan de inwoners van Filippi. Ze hebben niet eens een Joodse synagoge in de stad, in tegenstelling tot veel andere steden die hij heeft bezocht. Het is zelfs zo dat de Joden voor aanbidding buiten de stadspoorten moeten bijeenkomen, ‘langs een rivier’ (Hand. 16:13, 14). Is dat omdat er niet eens tien Joodse mannen in de stad wonen, het aantal  dat vereist is voor een synagoge? De inwoners van Filippi zijn duidelijk enorm trots op hun Romeins burgerschap, ook al is het maar een soort beperkt burgerschap (Hand. 16:21). Is dat misschien de reden waarom de Filippenzen zich niet kunnen voorstellen dat deze Joden, Paulus en Silas, Romeinse burgers zijn? Wat de reden ook is, hier zitten ze dan: onrechtmatig in de gevangenis.

3. Waarom kan Paulus het verwarrend hebben gevonden dat hij in de gevangenis belandde, maar hoe reageerde hij?

³ Misschien denkt Paulus ook aan wat er de afgelopen maanden allemaal is gebeurd. Toen hij aan de andere kant van de Egeïsche Zee, in Klein-Azië, was, weerhield de heilige geest hem er herhaaldelijk van om in bepaalde gebieden te prediken. Het was alsof de heilige geest hem ergens anders naartoe wilde sturen (Hand. 16:6, 7). Maar waarnaartoe? Het antwoord kwam door middel van een visioen toen hij in Troas was. Er werd tegen hem gezegd: ‘Kom over naar Macedonië.’ Het was nu heel duidelijk wat Jehovah wilde, en Paulus ondernam onmiddellijk actie. (Lees Handelingen 16:8-10.) Maar wat gebeurde er? Kort nadat hij in Macedonië was aangekomen, belandde hij in de gevangenis! Waarom liet Jehovah dat toe? Hoelang zou hij nog vastzitten? Misschien spookten die vragen wel door zijn hoofd. Toch liet hij niet toe dat dit zijn geloof en vreugde aantastte. Hij en Silas begonnen te ‘bidden en God te loven met een lied’ (Hand. 16:25). De vrede van God had een kalmerende invloed op hun hart en geest.

4, 5. (a) Hoe kan onze situatie op die van Paulus lijken? (b) Hoe kwam er plotseling een verandering in Paulus’ situatie?

⁴ Misschien heb je weleens net zoiets als Paulus meegemaakt: je dacht dat je de leiding van de heilige geest volgde, maar de dingen liepen anders dan je had verwacht. Je kreeg te maken met moeilijkheden of nieuwe omstandigheden waardoor je leven een heel andere wending kreeg (Pred. 9:11). Als je terugkijkt, vraag je je misschien af waarom Jehovah bepaalde dingen heeft toegelaten. Als dat zo is, wat kan je dan helpen te blijven volharden in het volste vertrouwen dat Jehovah je zal helpen? Het verslag over Paulus en Silas geeft antwoord op die vraag.

⁵ Terwijl Paulus en Silas lofliederen zingen, gebeuren er een aantal totaal onverwachte dingen. Eerst is er een grote aardbeving. Alle deuren in de gevangenis gaan open en bij alle gevangenen raken de boeien los. De bewaker wil zich van het leven beroven, maar Paulus weerhoudt hem daarvan. Daarna laten de bewaker en zijn hele gezin zich dopen. De volgende ochtend sturen de magistraten beambten om Paulus en Silas vrij te laten. De beambten vragen hun om in vrede de stad te verlaten. Als de magistraten beseffen dat Paulus en Silas Romeinse burgers zijn, zien ze in dat ze een enorme blunder hebben gemaakt. Daarom gaan ze persoonlijk naar de twee mannen toe om ze uitgeleide te doen. Maar Paulus en Silas willen eerst afscheid nemen van hun pasgedoopte zuster Lydia. Ze maken van de gelegenheid gebruik om de broeders te versterken (Hand. 16:26-40). Wat een plotselinge veranderingen!

6. Wat gaan we in dit artikel bespreken?

⁶ Wat kunnen we hieruit leren? Jehovah kan het onverwachte doen, en daarom hoef je niet bang te zijn als je te maken krijgt met moeilijkheden. Die les zal veel indruk hebben gemaakt op  Paulus, zoals blijkt uit wat hij later aan de broeders in Filippi schreef over bezorgdheid en de vrede van God. Laten we eerst Paulus’ woorden uit Filippenzen 4:6, 7 bespreken. (Lees.) Daarna gaan we nog een paar Bijbelse voorbeelden bespreken waarbij Jehovah het onverwachte deed. Tot slot gaan we bekijken hoe ‘de vrede van God’ ons kan helpen te volharden terwijl we op Jehovah blijven vertrouwen.

7. Welke les benadrukte Paulus in zijn brief aan de broeders in Filippi, en wat kunnen we uit zijn woorden opmaken?

⁷ Toen de broeders in Filippi Paulus’ brief lazen, dachten ze ongetwijfeld terug aan wat hem overkomen was en aan de onverwachte manier waarop Jehovah hem had geholpen. Wat Paulus hun in zijn brief wilde leren kwam hierop neer: Maak je geen zorgen. Bid, en je zult de vrede van God krijgen. Maar merk op dat Paulus zegt dat de vrede van God ‘alle gedachte te boven gaat’. Wat betekent dat? Sommige vertalers geven deze uitspraak weer met ‘die al onze dromen te boven gaat’ of ‘die alle menselijke plannen overstijgt’. Paulus zei in feite dat ‘de vrede van God’ veel bijzonderder is dan we ons kunnen voorstellen. Dus hoewel we van menselijk standpunt uit bezien misschien geen uitweg zien voor onze problemen, ziet Jehovah wel een uitweg, en hij kan het onverwachte doen. (Lees 2 Petrus 2:9.)

8, 9. (a) Welke goede resultaten had het dat Jehovah had toegelaten dat Paulus onrecht was aangedaan? (b) Waarom konden de broeders in Filippi Paulus’ woorden serieus nemen?

⁸ Het moet voor de broeders in Filippi aanmoedigend zijn geweest om na te denken over wat er in de tien jaar sinds die gebeurtenissen allemaal was bereikt. Wat Paulus schreef, was waar. Hoewel Jehovah onrecht had toegelaten, had dit uiteindelijk ‘het verdedigen en wettelijk bevestigen van het goede nieuws’ als resultaat gehad (Fil. 1:7). De magistraten zouden in het vervolg goed nadenken voordat ze de nieuwe christelijke gemeente in hun stad zouden tegenwerken. Dat Paulus gezegd had dat hij een Romein was, heeft het misschien mogelijk gemaakt dat Lukas in Filippi kon blijven. Dan zal Lukas de nieuwe christenen daar extra hulp hebben kunnen geven.

⁹ Toen de broeders in Filippi Paulus’ brief lazen, wisten ze dat het niet zomaar woorden waren van een geleerde die ergens vanachter zijn bureau brieven schreef. Paulus had te maken gehad met extreme beproevingen; toch had hij laten zien dat hij ‘de vrede van God’ had. Het is zelfs zo dat toen Paulus de brief schreef, hij in Rome onder huisarrest was. Maar hij liet nog steeds zien dat hij ‘de vrede van God’ had (Fil. 1:12-14; 4:7, 11, 22).

10, 11. Wat moeten we doen als we ons ergens te veel zorgen over maken, en wat is redelijk om te verwachten?

¹⁰ Wat kan je helpen je nergens zorgen over te maken en ‘de vrede van God’ te ervaren? Uit Paulus’ woorden aan de Filippenzen blijkt wat het tegengif tegen bezorgdheid is: bidden. Dus als we ons zorgen maken, moeten we onze zorgen omzetten in gebeden. (Lees 1 Petrus 5:6, 7.) Bid tot Jehovah in het volste vertrouwen dat hij voor je zal zorgen. Bid tot hem ‘met dankzegging’, dankbaar voor alle zegeningen die je hebt gekregen. Ons vertrouwen in hem wordt versterkt als we in gedachte houden dat hij ‘overvloedig veel meer kan doen dan alles wat wij vragen of waarvan wij ons een denkbeeld kunnen vormen’ (Ef. 3:20).

 ¹¹ Net zoals Jehovah in Filippi iets onverwachts deed voor Paulus en Silas, doet hij dat soms ook voor ons. Misschien is het niet spectaculair, maar het is altijd wat we nodig hebben (1 Kor. 10:13). Dit betekent natuurlijk niet dat het voldoende is om achterover te leunen en te wachten tot Jehovah de situatie rechtzet of ons probleem oplost. We moeten naar onze gebeden handelen (Rom. 12:11). Onze daden laten zien dat we het echt menen en ze geven Jehovah iets om te zegenen. Maar tegelijkertijd moeten we beseffen dat Jehovah veel meer kan doen dan waar wij om vragen of wat wij van hem verwachten. Soms verrast hij ons door het onverwachte te doen. We gaan nu enkele Bijbelverslagen bespreken die ons vertrouwen zullen versterken in Jehovah’s vermogen om het onverwachte voor ons te doen.

12. (a) Wat deed koning Hizkia toen hij door de Assyrische koning Sanherib werd bedreigd? (b) Wat leren we van de manier waarop Jehovah het probleem oploste?

¹² Als je de Bijbel leest, zul je keer op keer voorbeelden lezen van situaties waarin Jehovah het onverwachte deed. In de tijd van koning Hizkia viel koning Sanherib van Assyrië Juda binnen en veroverde alle versterkte steden, met uitzondering van Jeruzalem (2 Kon. 18:1-3, 13). Maar toen richtte Sanherib zich op Jeruzalem. Wat deed koning Hizkia? Hij bad Jehovah om hulp en vroeg Jehovah’s profeet Jesaja om raad (2 Kon. 19:5, 15-20). Ook betaalde Hizkia de schatting die Sanherib hem oplegde (2 Kon. 18:14, 15). Later trof Hizkia voorbereidingen voor een langdurige belegering (2 Kron. 32:2-4). Maar hoe werd de situatie uiteindelijk opgelost? Jehovah stuurde een engel om 185.000 soldaten van Sanherib in één nacht te doden. Die wending had zelfs Hizkia niet zien aankomen! — 2 Kon. 19:35.

13. (a) Wat kunnen we leren van wat Jozef overkwam? (b) Hoe gebeurde het onverwachte in het geval van Abrahams vrouw Sara?

¹³ Denk ook eens aan het voorbeeld van Jozef, een zoon van Jakob. Had hij, toen hij als jonge man in een gevangenishol (letterlijk: ‘regenput’) zat, ooit kunnen bedenken dat hij de op één na hoogste positie in Egypte zou krijgen? Of dat hij door Jehovah gebruikt zou worden om zijn familie van de hongerdood te redden? (Gen. 40:15, vtn.; 41:39-43; 50:20) Wat Jehovah deed, ging waarschijnlijk al Jozefs verwachtingen te boven. En neem het voorbeeld van Jozefs overgrootmoeder Sara. Zou ze op oudere leeftijd nog verwacht hebben dat ze dankzij Jehovah een eigen zoon kreeg, en niet alleen maar een zoon via haar slavin? De geboorte van Isaäk was ongetwijfeld iets wat Sara nooit had durven dromen (Gen. 21:1-3, 6, 7).

14. Welk vertrouwen kunnen we hebben?

 ¹⁴ We verwachten natuurlijk niet dat Jehovah vóór de beloofde nieuwe wereld door een wonder al onze problemen zal wegnemen of dat er spectaculaire dingen in ons leven zullen gebeuren. Maar we weten wel dat de God die zijn aanbidders in het verleden op verbazingwekkende manieren heeft geholpen ook onze God is. (Lees Jesaja 43:10-13.) Dat helpt ons op hem te vertrouwen. We kunnen er zeker van zijn dat hij ons de kracht zal geven die we nodig hebben om zijn wil volledig te doen (2 Kor. 4:7-9). De voorbeelden van Hizkia, Jozef en Sara laten zien dat als we trouw aan Jehovah blijven, hij ons kan helpen om het schijnbaar onoverwinnelijke te overwinnen.

15. Wat zal ons helpen om zelfs bij problemen ‘de vrede van God’ te hebben, en waardoor is dit mogelijk?

¹⁵ Hoe kun je zelfs als je problemen hebt ‘de vrede van God’ ervaren? Door je band met Jehovah sterk te houden. Zo’n band is alleen mogelijk ‘door bemiddeling van Christus Jezus’, die zijn leven als loskoopoffer gaf. In de losprijs voorzien is één van de vele verbazingwekkende dingen die Jehovah gedaan heeft. Jehovah gebruikt de losprijs om onze zonden te bedekken en om ons in staat te stellen een rein geweten en een goede band met hem te hebben (Joh. 14:6; Jak. 4:8; 1 Petr. 3:21).

16. Wat zal het resultaat zijn als we ‘de vrede van God’ hebben? Illustreer.

¹⁶ Wat zal het resultaat zijn als we ‘de vrede van God, die alle gedachte te boven gaat’ krijgen? De Bijbel beantwoordt die vraag door te zeggen dat die vrede je hart en je verstand door Christus Jezus zal ‘behoeden’ (Fil. 4:7). Het oorspronkelijke woord dat met ‘behoeden’ is weergegeven, is een militaire uitdrukking. Het verwijst naar een garnizoen soldaten die een stad moesten bewaken. Filippi was zo’n stad. De inwoners konden ’s nachts rustig slapen, omdat ze wisten dat soldaten de poorten van de stad bewaakten. Als we ‘de vrede van God’ hebben, zullen we rust hebben in ons hoofd en in ons hart. We weten dat Jehovah voor ons zorgt en dat hij wil dat het goed met ons gaat (1 Petr. 5:10). Die kennis kan ons beschermen zodat we niet overmand worden door zorgen of ontmoediging.

17. Wat zal ons helpen de toekomst vol vertrouwen tegemoet te zien?

¹⁷ Binnenkort zal de mensheid de grootste verdrukking meemaken die er ooit op aarde zal zijn (Matth. 24:21, 22). We weten niet tot in detail wat dat voor ons persoonlijk zal betekenen. Maar we hoeven ons er niet al te veel zorgen over te maken. We weten niet wat Jehovah allemaal zal doen, maar we weten wel hoe hij is. Door voorbeelden uit het verleden weten we dat Jehovah zijn voornemen altijd realiseert, wat er ook gebeurt. En soms doet hij dat op een onverwachte manier. Elke keer dat Jehovah zoiets voor ons doet, kunnen we weer op een nieuwe manier de vrede van God ervaren die alle begrip te boven gaat.