Astrologia to forma przepowiadania przyszłości oparta na założeniu, że gwiazdy, Księżyc i planety mają znaczący wpływ na życie ludzi. Astrolodzy twierdzą, że układ tych ciał niebieskich w chwili narodzin człowieka kształtuje jego osobowość i przyszłość.

Chociaż korzenie astrologii sięgają starożytnego Babilonu, to nadal cieszy się ona popularnością. Według sondażu przeprowadzonego w roku 2012 w Stanach Zjednoczonych jedna trzecia ankietowanych uznała, że astrologia jest „po części naukowa”, a 10 procent — że jest „zdecydowanie naukowa”. A jak jest naprawdę? Oto kilka faktów:

• Planety i gwiazdy nie emitują żadnej energii, która mogłaby wpływać na ludzi w taki sposób, o jakim mówią astrolodzy.

• Przepowiednie często są na tyle ogólne, że można je odnieść do każdego.

• Dzisiejsze obliczenia astrologiczne opierają się na starożytnym przekonaniu, że planety krążą wokół Ziemi, a w rzeczywistości krążą wokół Słońca.

• Przepowiednie różnych astrologów dotyczące tej samej osoby nie są ze sobą zgodne.

• Astrologia przypisuje człowiekowi jeden z 12 znaków zodiaku w zależności od daty urodzenia. Znakom tym przypisano nazwy gwiazdozbiorów, na tle których w określonych datach przesuwało się Słońce. Ponieważ jednak na przestrzeni wieków położenie kuli ziemskiej w kosmosie uległo zmianie, dzisiaj znaki zodiaku i powiązane z nimi daty nie pokrywają się już z datami, kiedy Słońce przesuwa się na tle tych gwiazdozbiorów.

Znaki zodiaku rzekomo pozwalają określić czyjś charakter. Ale ludzie urodzeni tego samego dnia nie mają identycznych cech. Data urodzenia nie wyjawia niczego o osobowości człowieka. Zamiast widzieć ludzi takimi, jakimi są naprawdę, astrolodzy oceniają ich zachowanie i charakter na podstawie z góry przyjętych założeń. Czy nie można tego nazwać uprzedzeniem?

Już w starożytności korzystano z usług wróżbitów. Niektórzy z nich dopatrywali się szczególnych znaków we wnętrznościach zwierząt i ludzi albo w tym, w jaki sposób kogut dziobie ziarno. Inni próbowali wywróżyć przyszłość z fusów po kawie lub herbacie. Dzisiaj do tego celu używa się między innymi kart tarota, kryształowych kul i kości do gry. Czy wróżbiarstwo jest wiarygodnym sposobem przewidywania przyszłości? Nie. Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Rozważmy kwestię spójności. Wróżby powstałe w wyniku wykorzystania różnych metod często są ze sobą sprzeczne. Jest tak nawet wtedy, gdy użyje się jednej i tej samej metody. Na przykład jeśli ktoś zapyta o przyszłość dwie wróżki, a one użyją takich samych kart, to logicznie rzecz biorąc, odpowiedzi powinny być jednakowe. Ale zazwyczaj tak nie jest.

Metody i motywy działania wróżek budzą wątpliwości. Zdaniem krytyków karty oraz kryształowe kule to zwykłe rekwizyty, a wróżki czytają raczej z ludzkich reakcji niż z takich przedmiotów. Doświadczona wróżka zadaje ogólne pytanie, po czym obserwuje werbalne i niewerbalne sygnały, które powiedzą jej coś o kliencie. Wtedy przypisuje sobie zasługi za znajomość faktów, które klient sam nieświadomie jej wyjawił. Kiedy wróżka zdobędzie już zaufanie klienta, może zarabiać na nim grube pieniądze.

Astrologia i wróżbiarstwo sugerują, że nasza przyszłość jest z góry ustalona. Czy to prawda? Biblia mówi, że sami możemy wybrać, w co będziemy wierzyć i co będziemy robić, oraz że te decyzje mają wpływ na naszą przyszłość (Jozuego 24:15).

Ci, którzy oddają cześć Bogu, mają dodatkowy powód, żeby odrzucić astrologię i wróżbiarstwo — On potępia wszelkie takie praktyki. W Biblii czytamy: „Nie może być wśród was nikogo, (...) kto zajmuje się wróżbiarstwem lub magią, kto wypatruje znaków wróżebnych, uprawia czary, rzuca na innych zaklęcia, zasięga rady u medium spirytystycznego albo u wróżbity ani nikogo, kto wypytuje się umarłych. Bo każdy, kto tak robi, budzi w Jehowie obrzydzenie a” (Powtórzonego Prawa 18:10-12).