သိပ်ကောင်းတဲ့ အလားအလာ​ပါပဲ။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဖန်ဆင်းရှင်​က ဒီ​ကမ္ဘာပေါ်မှာ​ပဲ ထာဝရ​အသက် ပေးမယ်​လို့ ကတိပေးထားတယ်။ လူအများအတွက်တော့ မယုံနိုင်​စ​ရာ​ပဲ။ ‘လူ​ဆိုတာ တစ်ချိန်​မဟုတ် တစ်ချိန် သေရ​မယ်။ သေခြင်းနဲ့ ရှင်ခြင်းက သဘာဝတရားပါပဲ’ လို့ တချို့ ပြောကြတယ်။ တချို့ကျတော့ ထာဝရ​အသက်​ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ ဒီ​ကမ္ဘာပေါ်​မှာတော့ မဟုတ်ဘူး၊ သေပြီးနောက် ကောင်းကင်​ရောက်မှပဲ ထာဝရ​အသက် ရမယ်လို့ ပြောကြတယ်။ သင် ဘယ်လို ထင်သလဲ။

အဖြေ​မပေးခင် ဒီ​မေးခွန်း​သုံးခုကို ကျမ်းစာ ဘယ်လို အဖြေပေးသလဲဆိုတာ သုံးသပ်ကြည့်ပါ– လူကို ပြုလုပ်​ထား​ပုံ​က ဘယ်လောက်ကြာကြာ အသက်ရှင်​နိုင်တယ်လို့ ဖော်ပြသလဲ။ မြေကြီးနဲ့ လူသားတွေ​အတွက် ဘုရားသခင့် မူလ​ရည်ရွယ်ချက်​က ဘာလဲ။ လူ့​မိသားစု​ထဲ သေခြင်း ဘယ်လို ဝင်လာသလဲ။

ကမ္ဘာပေါ်မှာ ဘုရား ဖန်ဆင်း​ထားတဲ့ သက်ရှိ​အားလုံးမှာ လူဟာ သိပ်ထူးခြားတယ်။ ဘာကြောင့်လဲ။ လူသားတွေကိုပဲ ဘုရားသခင့် “ပုံသဏ္ဌာန်​အတိုင်း” ဖန်ဆင်းထားတယ်လို့ ကျမ်းစာ ဆိုတယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၁:၂၆၊ ၂၇) ဘာကို ဆိုလိုသလဲ။ ချစ်ခြင်း၊ တရားမျှတမှု လိုလား​ခြင်း စတဲ့ ဘုရားရဲ့ အရည်အသွေးတွေ လူတွေမှာ ရှိတယ်ဆိုတဲ့ သဘော​ပဲ။

ဒါ့အပြင်၊ တွေးခေါ်​နိုင်စွမ်း၊ စဉ်းစား​ဆင်ခြင်​နိုင်စွမ်း၊ အမှားအမှန် ခွဲခြား​နိုင်စွမ်း ရှိတဲ့​အပြင် ဘုရားသခင်ကို ဝတ်ပြုလိုစိတ်လည်း ရရှိထားတယ်။ အဲဒါကြောင့် စကြဝဠာ​ရဲ့ ခမ်းနားမှု၊ သဘာဝ​လောကရဲ့ အံ့ဖွယ်ရာတွေ၊ အနုပညာ၊ တေးဂီတ၊ ကဗျာ​လင်္ကာ​တို့ကို ခံစား​နိုင်​ကြတယ်။ အထူးခြားဆုံး​ကတော့ ဖန်ဆင်းရှင်ကို ဝတ်ပြု​ကိုးကွယ်​လို​စိတ် ရှိကြတာပါပဲ။ ဒီ​အရည်အသွေးတွေ​က လူနဲ့ တခြား​သက်ရှိ​အားလုံးကို ကွဲပြား​ခြားနား​စေတယ်။

ဒါကြောင့် သုံးသပ်ကြည့်ပါ– ဘုရားက လူတွေကို ခဏပဲ အသက်ရှင်ဖို့ ဖန်ဆင်း​တယ်​ဆိုရင် အကန့်အသတ်မဲ့ တိုးတက်​ကောင်းမွန်စေနိုင်​တဲ့ ဒီ​အရည်အသွေးကောင်းတွေကို ထည့်သွင်းပေးထားပါ့မလား။ ဒီ​ထူးခြားတဲ့ အရည်အသွေးတွေ၊ စွမ်းရည်​တွေ ပေးထားတဲ့​အကြောင်း​က ကမ္ဘာပေါ်မှာ ထာဝစဉ် အသက်ရှင်နိုင်ဖို့​ပဲ။

ကမ္ဘာပေါ်မှာ လူတွေ ထာဝစဉ် အသက်ရှင်ဖို့ ဘုရား မရည်ရွယ်ခဲ့ပါဘူး​လို့ တချို့ ပြောကြတယ်။ မြေကြီး​က လူတွေရဲ့ ယာယီ​စံအိမ် ဖြစ်တယ်၊ ကောင်းကင်မှာ ဘုရားနဲ့ အမြဲ​နေနိုင်ဖို့ ဘယ်သူက သင့်တော်​သလဲ​ဆိုတာ စမ်းသပ်တဲ့​နေရာ ဖြစ်တယ်လို့ ဆိုကြတယ်။ အဲဒီ​အတိုင်းသာ​ဆိုရင် ကမ္ဘာပေါ်​က ဆိုးသွမ်းမှု​အားလုံး​အတွက် ဘုရား​မှာ တာဝန်ရှိတယ် ဆိုတဲ့သဘော သက်​ရောက်​မနေဘူးလား။ ဒါဆိုရင် ဘုရားရဲ့ တကယ့်​ဂုဏ်ရည်တော်​နဲ့ ဆန့်ကျင်​မနေဘူးလား။ ဘုရားနဲ့ပတ်သက်ပြီး  ကျမ်းစာက ဒီလို​ဆိုတယ်– “နည်းလမ်းတော်​တွေ တရားမျှတတယ်။ သစ္စာရှိတဲ့​ဘုရား၊ မတရားမှု​ကင်းတဲ့​ဘုရား၊ ဖြောင့်မတ်၊ မှန်ကန်​တဲ့​ဘုရား​ပဲ။”—တရားဟောရာ ၃၂:၄။

ကမ္ဘာမြေ​အတွက် ဘုရားသခင့် မူလ​ရည်ရွယ်ချက်ကို ကျမ်းစာက ဒီလို ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြထားတယ်– “ယေဟောဝါက ကောင်းကင်ကို ပိုင်တယ်။ ကမ္ဘာမြေ​ကိုတော့ လူသားတွေ​အတွက် ပေးထားတယ်။” (ဆာ ၁၁၅:၁၆) မှန်ပါတယ်၊ ကမ္ဘာမြေကို လူသားတွေရဲ့ လှပတဲ့ ထာဝရ​စံအိမ်​အဖြစ် ဘုရား ဖန်ဆင်း​ထားတယ်။ အဓိပ္ပာယ်​ပြည့်ဝ​တဲ့ အဆုံးမဲ့​အသက်နဲ့ နေထိုင်​နိုင်ဖို့ လိုအပ်တာ​မှန်သမျှ ဖြည့်ဆည်း​ပေးထားတယ်။—ကမ္ဘာဦး ၂:၈၊ ၉။

“ယေဟောဝါက ကောင်းကင်ကို ပိုင်တယ်။ ကမ္ဘာမြေ​ကိုတော့ လူသားတွေ​အတွက် ပေးထားတယ်။”​—ဆာလံ ၁၁၅:၁၆။

လူသားတွေ​အတွက် ဘုရားသခင့် ရည်ရွယ်ချက်ကိုလည်း ကျမ်းစာမှာ ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြထားပါတယ်။ “ကမ္ဘာမြေကို ပြည့်စေ​ပြီး အုပ်ထိန်း​ကြ။ ပင်လယ်​ငါး​တွေ၊ မိုးကောင်းကင်မှာ​ပျံတဲ့ ငှက်​တွေ၊ ကုန်းသတ္တဝါတွေကို အုပ်စိုး​ကြ” ဖို့ ပထမ လူသား​မောင်နှံ​ကို တာဝန်​ပေးခဲ့တယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၁:၂၈) ပရဒိသု​စံအိမ်ကို စောင့်ရှောက်​ပြီး ကမ္ဘာတစ်ခွင် တိုးချဲ့ဖို့ အခွင့်အရေးကြီးပါပဲ။ အာဒံနဲ့ ဧဝ၊ နောင်လာနောင်သားတွေအတွက် ကောင်းကင်မှာ မဟုတ်ဘဲ မြေကြီးပေါ် ထာဝစဉ် အသက်ရှင်ဖို့ အလားအလာ ရှိနေတယ်။

ဒါဆိုရင် ဘာကြောင့် သေကြ​ရသလဲ။ စာတန်​မာရ်နတ်လို့ ခေါ်တဲ့ ပုန်ကန်​သူ နာမ်ဝိညာဉ်​တစ်ပါး​က ဧဒင်​ဥယျာဉ်​နဲ့​ပတ်သက်တဲ့ ဘုရားရဲ့ အစီအစဉ်ကို ဖျက်လိုဖျက်ဆီး လုပ်ခဲ့တယ်လို့ ကျမ်းစာမှာ ဖော်ပြတယ်။ ဘယ်လိုနည်းနဲ့လဲ။

စာတန်နဲ့ ပူးပေါင်းပြီး ဘုရားကို ပုန်ကန်​ဖို့ အာဒံနဲ့ ဧဝ​ကို သွေးဆောင်ခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်က လူသားတွေရဲ့ အကျိုးအတွက် တစ်ခုခုကို ထိမ်ချန်​ထားတယ်၊ တစ်နည်း​အားဖြင့် အမှားအမှန် ဆုံးဖြတ်​ပိုင်ခွင့် မပေးဘူးလို့ စာတန် စွပ်စွဲတယ်။ ဒါကြောင့် အာဒံနဲ့ ဧဝ​က စာတန်နဲ့​အတူ ဘုရားကို ကျောခိုင်း​ခဲ့ကြတယ်။ အကျိုးဆက်​အ​နေနဲ့ ဘုရား ပြောတဲ့​အတိုင်း သေဆုံး​သွားခဲ့ကြတယ်။ မြေကြီး ပရဒိသု​ပေါ် ထာဝစဉ် အသက်ရှင်ဖို့ အလားအလာကို ဆုံးရှုံး​ခဲ့ကြတယ်။—ကမ္ဘာဦး ၂:၁၇။ ၃:၁-၆။ ၅:၅။

အာဒံနဲ့ ဧဝ​ရဲ့ ပုန်ကန်မှု​အကျိုးဆက်ကို ဒီနေ့​အထိ လူသား​အားလုံး ခံစားနေရတယ်။ “အပြစ်ဟာ လူ​တစ်ယောက် [အာဒံ] ကြောင့် လူ့​လောက​ထဲ ရောက်လာတယ်။ အပြစ်​ကြောင့် သေခြင်းလည်း ပေါ်ပေါက်လာတယ်။ ဒါကြောင့် လူအားလုံးဟာ အပြစ်ရှိသူတွေ ဖြစ်သွားတဲ့အတွက် သေဆုံး​ကြရတယ်” လို့ ကျမ်းစာမှာ ဖော်ပြတယ်။ (ရောမ ၅:၁၂) ကြိုတင်​သတ်မှတ်​ထားလို့၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ နားလည်ရ​ခက်တဲ့ ‘အစီအစဉ်’ ကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ကနဦး မိဘတွေဆီက အပြစ်နဲ့ သေခြင်းကို အမွေ​ရထားလို့ လူတွေ သေရ​ကြ​တာ။

ဧဒင်​မှာ​ဖြစ်တဲ့ ပုန်ကန်မှု​ကြောင့် လူသားတွေနဲ့ ကမ္ဘာမြေ​အတွက် ဘုရားသခင့် မူလ​ရည်ရွယ်ချက် ပျက်မသွားပါဘူး။ ပြည့်ဝ​စုံလင်တဲ့ မေတ္တာတော်နဲ့ တရားမျှတမှု​ကြောင့် ဘုရားသခင်က လူတွေ အပြစ်နဲ့ သေခြင်း ချုပ်နှောင်​မှု​အောက်ကနေ လွတ်မြောက်​နိုင်တဲ့နည်း​ကို ပြင်ဆင်​ပေးခဲ့တယ်။ “အပြစ်ကပေးတဲ့ အခဟာ သေခြင်း​ပဲ။ ဘုရားသခင်​ပေးတဲ့ ဆု​ကျေးဇူး​ကတော့ သခင်​ခရစ်တော် ယေရှု​အားဖြင့် ထာဝရ​အသက်​ပဲ” လို့ တမန်တော် ပေါလု ရှင်းပြတယ်။ (ရောမ ၆:၂၃) ဘုရားသခင်က မေတ္တာတော်​ကြောင့် “မိမိရဲ့​သားကို ယုံကြည်သက်ဝင်သူတိုင်း ဖျက်ဆီးမခံရဘဲ ထာဝရ​အသက် ရနိုင်ဖို့ အဲဒီ​တစ်ဦးတည်းသော သားကိုတောင် ပေးအပ်​ခဲ့တယ်။” (ယောဟန် ၃:၁၆) ယေရှုကလည်း ရွေးဖိုး​ပူဇော်သက္ကာ​အဖြစ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပေးဆက်ခြင်းအားဖြင့် အာဒံ​ကြောင့် ဆုံးရှုံးခဲ့သမျှကို ပြန်ရွေးပေးခဲ့တယ်။ a

မကြာခင်​မှာ ဘုရား​ကတိပြုထားတဲ့ မြေကြီး​ပရဒိသု အမှန်တကယ် ဖြစ်​လာတော့​မယ်။ “ကျဉ်းတဲ့​တံခါး​ကနေ ဝင်ကြပါ။ ပျက်စီးခြင်း​ကို ပို့ဆောင်​တဲ့ တံခါး​ဟာ ကျယ်ဝန်း​ပြီး လမ်းကလည်း ပြန့်ပြူး​တဲ့အတွက် ဝင်တဲ့​သူ​တွေ များတယ်။ အသက်ရှင်ခြင်းကို ပို့ဆောင်​တဲ့ တံခါးကတော့ ကျဉ်းမြောင်းပြီး လမ်းကလည်း ကြမ်းတဲ့အတွက် ရှာတွေ့​သူ​တွေ နည်းတယ်” ဆိုတဲ့ ယေရှုရဲ့ စကားကို လိုက်နာမယ်​ဆိုရင် အဲဒီ​အနာဂတ် အလားအလာကို ပိုင်ဆိုင်​နိုင်ပါတယ်။ (မဿဲ ၇:၁၃၊ ၁၄) မှန်ပါတယ်၊ သင့်အနာဂတ်​က သင့်​လက်ထဲမှာ​ပဲ ရှိတယ်။ သင် ဘာလုပ်မလဲ။