មិនយូរទៀត ព្រះនឹងបំបាត់ចោលទុក្ខវេទនាទាំងអស់
«ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! តើឲ្យខ្ញុំស្រែកសុំលោកជួយដល់កាលណាទៅទើបលោកព្រមស្ដាប់? តើត្រូវឲ្យខ្ញុំសុំជំនួយដល់កាលណាទៀត ទើបលោកជួយខ្ញុំឲ្យរួចពីអំពើឃោរឃៅ?»។ (ហាបាគុក ១:២, ៣) នេះជាពាក្យរបស់ហាបាគុក។ គាត់ជាបុរសល្អត្រឹមត្រូវដែលទទួលការពេញចិត្តពីព្រះ។ តើការអង្វរសុំរបស់គាត់បង្ហាញថាគាត់គ្មានជំនឿឬ? មិនមែនទាល់តែសោះ! ព្រះបានពង្រឹងទំនុកចិត្តហាបាគុកថា លោកមានពេលកំណត់ដែលលោកនឹងបំបាត់ចោលទុក្ខវេទនា។—ហាបាគុក ២:២, ៣
ពេលអ្នក ឬបុគ្គលដែលជិតស្និទ្ធនឹងអ្នកកំពុងរងទុក្ខវេទនា គឺងាយស្រួលឲ្យសន្មតថាព្រះយឺតនឹងជួយ ហើយថាលោកគួរតែធ្វើអន្តរាគមន៍ឥឡូវ។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាមិនយឺតក្នុងការធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោក ដូចមនុស្សខ្លះគិតថាយឺតនោះទេ។ ប៉ុន្តែ លោកអត់ធ្មត់នឹងអ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះលោកមិនចង់ឲ្យអ្នកណាម្នាក់ត្រូវបំផ្លាញចោលឡើយ តែចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់មានឱកាសប្រែចិត្ត»។—ពេត្រុសទី២ ៣:៩
តើព្រះនឹងចាត់វិធានការនៅពេលណា?
មិនយូរទៀត! លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថាជំនាន់មួយនឹងទៅជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីស្ថានភាពផ្សេងៗដែលជាសញ្ញាសម្គាល់គ្រាចុងក្រោយបង្អស់នៃ«របៀបរបបពិភពលោក»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣-៤២) ការសម្រេចទំនាយរបស់លោកយេស៊ូនៅសម័យយើងបញ្ជាក់ថា ព្រះកំពុងធ្វើអន្តរាគមន៍ក្នុងស្ថានភាពរបស់មនុស្ស។ *
ក៏ប៉ុន្តែ តើតាមរបៀបណាព្រះនឹងបំបាត់ចោលទុក្ខវេទនាទាំងអស់? ពេលលោកយេស៊ូនៅផែនដី លោកបានសម្រាលការឈឺចាប់របស់មនុស្សជាតិ។ នេះបង្ហាញអំពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះអំពីរឿងនេះ។
មហន្តរាយធម្មជាតិ: កាលដែលលោកយេស៊ូនិងពួកសាវ័កលោកកំពុងធ្វើដំណើរតាមសមុទ្រកាលីឡេ ខ្យល់ព្យុះដ៏ខ្លាំងមួយហៀបនឹងធ្វើឲ្យទូករបស់ពួកគាត់លិច។ តែលោកយេស៊ូបានបង្ហាញថាលោកនិងបិតារបស់លោកអាចគ្រប់គ្រងលើអំណាចធម្មជាតិ។ (កូឡុស ១:១៥, ១៦) លោកយេស៊ូគ្រាន់តែមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរស្ងៀមទៅ!»។ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? «រួចខ្យល់ក៏ស្ងប់ ហើយក៏កើតមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ក្រៃលែង»។—ម៉ាកុស ៤:៣៥-៣៩
ជំងឺ: លោកយេស៊ូបានត្រូវគេស្គាល់ជាទូទៅតាមរយៈសមត្ថភាពរបស់លោកក្នុងការធ្វើឲ្យមនុស្សឈឺជាសះស្បើយ ដូចជាមនុស្សងងឹតភ្នែក ខ្វិន ឆ្កួតជ្រូក ឃ្លង់ ឬពិការភាពឯទៀតជាដើម។ «លោកក៏បានធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលមានជំងឺជាសះស្បើយដែរ»។—ម៉ាថាយ ៤:២៣, ២៤; ៨:១៦; ១១:២-៥
ការអត់ឃ្លាន: លោកយេស៊ូបានប្រើឫទ្ធានុភាពពីបិតារបស់លោក ដើម្បីធ្វើឲ្យអាហារតែបន្តិចបន្តួចទៅជាអាហារដ៏ច្រើន។ គម្ពីរចែងថាក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោក អស់ពីរដងលោកបានផ្ដល់អាហារដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់។—ម៉ាថាយ ១៤:១៤-២១; ១៥:៣២-៣៨
សេចក្ដីស្លាប់: ព្រះយេហូវ៉ាមានឫទ្ធានុភាពបំបាត់ចោលសេចក្ដីស្លាប់ នេះបានត្រូវសឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់តាមរយៈការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ ដែលបានត្រូវកត់ទុកក្នុងគម្ពីរ។ ក្នុងចំណោមបុគ្គលដែលលោកបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ មានបុគ្គលម្នាក់បានស្លាប់អស់រយៈពេលបួនថ្ងៃ។—ម៉ាកុស ៥:៣៥-៤២; លូកា ៧:១១-១៦; យ៉ូហាន ១១:៣-៤៤
^ វគ្គ 5 សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ សូមមើលមេរៀនទី៣២ ក្នុងសៀវភៅសប្បាយនឹងជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់! ដែលបោះពុម្ពផ្សាយដោយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ហើយអាចថតចម្លងដោយឥតគិតថ្លៃនៅwww.pr418.com/km។