1, 2. Gözümüzü Yehova’dan ayırmamak ne demektir?

‘ÇETİN ve bunalımlı bir dönemde’ yaşıyoruz (2. Tim. 3:1). Yehova bu kötü dünyayı yok edip barış getirene dek hayat daha da zorlaşacak. Dolayısıyla kendimize “Yardım ve rehberlik için kime bakıyorum?” diye sormalıyız. Tabii ki bu soruya hemen “Yehova’ya” diye cevap veririz ve bu en doğru cevaptır.

² Peki bu ne anlama gelir? Sorunlar yaşadığımızda gözümüzü Yehova’dan ayırmamayı nasıl başarabiliriz? Yüzyıllar önce bir mezmur yazarı, yardıma ihtiyacımız olduğunda Yehova’ya bakmamızın önemini dile getirdi (Mezmur 123:1-4’ü okuyun). O bizim Yehova’ya bakmamızı, bir hizmetkârın efendisinin eline bakmasına benzetti. Mezmur yazarı ne demek istedi? Bir hizmetkâr efendisinden temel ihtiyaçlarını karşılamasını bekler. Fakat aynı zamanda, efendisinin isteklerini anlamak ve karşılamak için de gözü daima onda olmalıdır. Benzer şekilde, biz de Yehova’nın bizden ne beklediğini anlamak ve yapmak için her gün  O’nun Sözünü dikkatle incelemeliyiz. Ancak o zaman Yehova’nın bize ihtiyacımız olduğunda yardım edeceğinden emin olabiliriz (Efes. 5:17).

3. Gözümüzü Yehova’dan ayırmamıza ne yol açabilir?

³ Daima Yehova’ya bakmanın önemini bilsek de bazen dikkatimiz dağılabilir. İsa’nın yakın arkadaşı Marta tam böyle bir şey yaşadı. O, “bir sürü işe koşuşturmaktan dikkatini toplayamıyordu” (Luka 10:40-42) Marta imanlı biriydi, ayrıca İsa’nın yanındaydı. Buna rağmen onun dikkati dağıldıysa, aynısı bizim de başımıza gelebilir. Peki dikkatimizin dağılmasına ve gözümüzü Yehova’dan ayırmamıza ne yol açabilir? Bu makalede başkalarının davranışlarının dikkatimizi nasıl dağıtabileceğini inceleyeceğiz. Ayrıca daima Yehova’ya bakmayı nasıl başarabileceğimizi göreceğiz.

4. Musa’nın Vaat Edilmiş Topraklara girme ayrıcalığını kaybetmesi bizi neden şaşırtabilir?

⁴ Musa rehberlik için kesinlikle Yehova’ya bakan biriydi. O, “görünmeyen Kişiyi görüyormuş gibi kararlılığını korudu” (İbraniler 11:24-27’yi okuyun). Kutsal Kitap “Yehova’nın Musa gibi yakından tanıdığı başka bir peygamber çıkmadı” der (Tekr. 34:10). Musa Yehova’yla böylesine yakın bir ilişkiye sahip olsa da, Vaat Edilmiş Topraklara girme ayrıcalığını kaybetti (Say. 20:12). Musa neden tökezledi?

5-7. (a) İsrailoğulları Mısır’dan çıktıktan kısa süre sonra hangi sorun baş gösterdi? (b) Musa o durumda nasıl davrandı?

⁵ İsrailoğulları Mısır’dan çıkalı 2 ay bile olmamıştı, hatta henüz Sina Dağı’na varmamışlardı ki ciddi bir sorun çıktı. Halk susuzluktan yakınmaya başladı. Musa’ya söylendiler ve durum çok ciddi bir hal aldı. Musa Yehova’ya şöyle yakardı: “Ben bu halkla ne yapacağım? Neredeyse beni taşlayacaklar!” (Çık. 17:4). Yehova bunun üzerine ona net talimatlar verdi. Musa’ya değneğini almasını ve Horeb’deki kayaya vurmasını söyledi. “O da İsrail ihtiyarlarının gözü önünde bunu yaptı.” Kayadan sular fışkırdı ve İsrailoğulları kana kana içtiler. Böylece sorun çözüldü (Çık. 17:5, 6).

⁶ Kayıt şöyle devam eder: “Musa o yerin adını Massa ve Meriba koydu; çünkü İsrailoğulları onunla tartışmış, ‘Yehova bizimle mi, değil mi?’ diyerek Yehova’yı sınamışlardı” (Çık. 17:7). Bu isimler çok yerindeydi, çünkü Massa “sınama” ve Meriba “tartışma” anlamına gelir.

⁷ Yehova Meriba’da yaşananlar hakkında ne hissetti? O’nun bakış açısından İsrailoğulları sadece Musa’ya isyan etmemişti, Kendi Tanrılığını da sınamışlardı (Mezmur 95:8, 9’u okuyun). İsrailoğullarının yaptığı çok yanlıştı. O olayda Musa doğru davranarak Yehova’dan gözünü ayırmadı ve talimatlarına titizlikle uydu.

8. İsrailoğullarının 40 yıllık çöl yolculuğunun sonuna doğru nasıl bir olay yaşandı?

⁸ Bundan 40 yıl kadar sonra yine benzer bir durum yaşandı. İsrailoğulları çöldeki yolculuklarının neredeyse sonuna gelmişti. Vaat Edilmiş Toprakların sınırına yakın, Kadeş civarında bir yere vardılar. Buraya da Meriba adı  verildi. * Çünkü halk bir kez daha susuzluktan şikâyet etti (Say. 20:1-5). Ancak bu sefer Musa ciddi bir hata yaptı.

9. Yehova Musa’ya hangi talimatları verdi? Fakat o ne yaptı? (Makalenin başındaki resme bakın.)

⁹ Bu isyan karşısında Musa ne yaptı? Rehberlik için yine Yehova’ya baktı. Fakat bu kez Yehova ona kayaya vurmasını söylemedi. Asasını almasını, halkı kayanın önünde toplamasını, sonra da kayaya seslenmesini istedi (Say. 20:6-8). Ancak Musa kayaya seslenmek yerine, öfkesine yenilip halka bağırdı. ‘Ey asiler, dinleyin! Bu kayadan size su çıkarmamızı istiyor musunuz?’ Sonra da kayaya asasıyla vurdu, hem de iki kez! (Say. 20:10, 11).

10. Yehova Musa’nın davranışına ne tepki verdi?

¹⁰ Yehova Musa’ya çok öfkelendi (Tekr. 1:37; 3:26). Neden? Bunun bir nedeni Musa’nın Yehova’dan aldığı yeni talimatlara uymaması olabilir.

11. Musa’nın kayaya vurması Yehova’nın mucizesine nasıl gölge düşürmüş olabilir?

¹¹ Yehova’nın öfkelenmesinin başka bir nedeni daha olabilir. İlk Meriba’nın bulunduğu yerdeki kayalar sert granittir. Granite ne kadar şiddetli vurursanız vurun, kimse böyle bir kayadan su çıkmasını beklemez. Ancak ikinci Meriba’nın bulunduğu yerde kayaların yapısı çok farklıdır. Çoğunlukla, granitten daha yumuşak olan kireçtaşından oluşurlar. Kireçtaşının gözenekli yapısından dolayı böyle bölgelerde yeraltı suyu birikir. İnsanlar kayalarda delik açarak bu suya erişebilir. Dolayısıyla, Musa kayaya seslenmek yerine vurduğunda İsrailoğulları suyun kendiliğinden çıktığını düşünmüş olabilir mi? Acaba Musa böyle davranarak Yehova’nın mucizesine gölge mi düşürdü? * Bu konuda kesin bir şey söyleyemeyiz.

12. Yehova’nın Musa’ya ve Harun’a öfkelenmesinin başka bir nedeni ne olabilir?

¹² Yehova’nın Musa’ya ve Harun’a öfkelenmesinin başka bir açıklaması daha olabilir. Dikkat ederseniz Musa halka şöyle dedi: “Bu kayadan size su çıkarmamızı istiyor musunuz?” Musa “çıkarmamızı” derken, muhtemelen kendisinden ve Harun’dan söz ediyordu. Musa bu sözlerle o mucizenin tek kaynağı olan Yehova’ya büyük saygısızlık etti. Mezmur yazarının şu sözleri bu ihtimali destekliyor olabilir: “Meriba sularında öfkeye yol açtılar, onlar yüzünden Musa zarar gördü. Çünkü onu kızdırdılar, o da düşünmeden konuşmaya başladı” * (Mezm. 106:32, 33; Say. 27:14). Musa Yehova’yı hak ettiği şekilde yüceltmedi. Yehova ona ve Harun’a “Emrime karşı geldiniz” dedi (Say. 20:24). Bu ciddi bir günahtı.

13. Yehova’nın Musa’ya verdiği hüküm neden yerinde ve tutarlıydı?

 ¹³ Musa ve Harun halkın önderleri olduğundan Yehova onlardan daha çok şey bekliyordu (Luka 12:48). Daha önce Yehova tüm bir nesilden hiç kimsenin Kenan diyarına girmesine izin vermemişti, çünkü onlar Kendisine isyan etmişti (Say. 14:26-30, 34). Yehova’nın, Musa’ya isyanı nedeniyle aynı hükmü vermesi hem yerinde hem de tutarlı bir davranıştı. Tıpkı diğer isyankârlar gibi o da Vaat Edilmiş Topraklara giremeyecekti.

14, 15. Musa Yehova’ya neden isyan etti?

¹⁴ Musa’nın Yehova’ya isyan etmesine ne yol açtı? Mezmur 106:32, 33’e bir kez daha bakalım: “Meriba sularında öfkeye yol açtılar, onlar yüzünden Musa zarar gördü. Çünkü onu kızdırdılar, o da düşünmeden konuşmaya başladı.” Aslında İsrailoğulları Yehova’ya isyan etmişti ama kızan Musa oldu. Özdenetim göstermemesi, sonuçlarını düşünmeden konuşmasına yol açtı.

¹⁵ Musa başkalarının davranışları yüzünden dikkatinin dağılmasına izin verdi ve Yehova’ya bakmayı bıraktı. İlk olayda doğru davranmıştı (Çık. 7:6). Ancak isyankâr İsrailoğullarıyla uzun yıllar geçirdikten sonra yorulmuş ve yılmış olabilir. Belki de Musa Yehova’yı nasıl yüceltebileceğini düşünmek yerine kendi duygularına odaklandı.

16. Musa’nın davranışları üzerinde neden düşünmeliyiz?

¹⁶ Musa imanlı bir peygamberdi. Buna rağmen dikkati dağılıp tökezlediyse, aynısı kolayca bizim de başımıza gelebilir. Musa Vaat Edilmiş Topraklara girmek üzereydi, bugün biz de yeni dünyaya girmek üzereyiz (2. Pet. 3:13). Hiçbirimiz bu harika ayrıcalığı kaybetmek istemiyoruz. Ancak hedefimize ulaşabilmek için gözümüzü Yehova’dan ayırmamalı ve daima O’nun isteğini yerine getirmeye çalışmalıyız (1. Yuhn. 2:17). O halde Musa’nın hatasından hangi dersleri çıkarmalıyız?

17. Öfkemize yenilmekten nasıl kaçınabiliriz?

¹⁷ Öfkenize yenilmeyin. Defalarca aynı sorunlarla mücadele etmemiz gerekse de, “iyi olanı yapmaktan vazgeçmeyelim, çünkü yorulmazsak mevsimi geldiğinde biçeceğiz” (Gal. 6:9; 2. Sel. 3:13). Bizi sinirlendiren durumlarla karşılaştığımızda veya başkalarıyla tekrar tekrar kişilik çatışmaları yaşadığımızda, acaba dilimizi tutuyor ve öfkemize hâkim oluyor muyuz? (Özd. 10:19; 17:27; Mat. 5:22). İnsanlar bizi kışkırttığında ‘Tanrı’nın gazabına yer bırakmayı’ öğrenmeliyiz (Romalılar 12:17-21’i okuyun). Gözümüzü Yehova’dan ayırmazsak ‘O’nun gazabına yer bırakır’, yani gerekli gördüğü zamanda harekete geçmesini sabırla bekleriz. Bu O’na saygımızı gösterir. Tersini yapıp bir şekilde öç alırsak Yehova’ya saygısızlık etmiş oluruz.

18. Talimatlara uyma konusunda neyi unutmamalıyız?

¹⁸ Son talimatlara titizlikle uyun. Yehova’dan gelen son talimatlara  sadakatle uyuyor muyuz? Bunu yaparsak, alıştığımız yöntemleri izlemeye devam etmeyeceğiz. Bunun yerine, Yehova’nın teşkilatı aracılığıyla verdiği her yeni talimata hemen uyacağız (İbr. 13:17). Aynı zamanda, ‘yazılanların dışına çıkmamaya’ dikkat edeceğiz (1. Kor. 4:6). Böylece gözümüzü Yehova’dan ayırmamış olacağız.

19. Başkalarının hataları yüzünden Yehova’yla ilişkimizin bozulmasına nasıl engel olabiliriz?

¹⁹ Başkalarının hatalarının Yehova’yla ilişkinize zarar vermesine izin vermeyin. Gözümüzü Yehova’dan ayırmazsak, başkalarının davranışları yüzünden öfkelenmeyeceğiz ve Yehova’yla ilişkimizi bozmayacağız. Eğer Musa gibi, Tanrı’nın teşkilatında bazı sorumluluklarımız varsa bu daha da önemlidir. Her birimizin ‘korkuyla titreyerek kurtuluşa erişmeye çalışması’ gerekse de Yehova bizi katı bir standarda göre yargılamaz (Filip. 2:12). Bununla birlikte, ne kadar çok sorumluluğumuz varsa Yehova bizden o kadar çok şey bekler (Luka 12:48). Eğer Yehova’yı gerçekten seviyorsak bizi hiçbir şey tökezletmeyecek ve O’nun sevgisinden ayırmayacak (Mezm. 119:165; Rom. 8:37-39).

20. Neye kararlı olmalıyız?

²⁰ Sıkıntılarla dolu bir dönemde yaşıyoruz. Bu nedenle gözümüzü ‘göklerde oturan’ Yehova’dan ayırmamamız çok önemlidir. Çünkü bizden ne yapmamızı istediğini ancak bu sayede anlayabiliriz. Yehova’yla ilişkimizin başkalarının davranışları yüzünden olumsuz etkilenmesine asla izin vermeyelim. Musa’nın yaşadıklarından ibret alalım. Çevremizdeki kişilerin kusurlarına aşırı tepki vermeyelim, bunun yerine ‘Tanrımız Yehova’ya bakalım, O’ndan lütuf bekleyelim’ (Mezm. 123:1, 2).