ბოლო დღალეფს ფცხოვრენთინ თიშენ, იეჰოვაშ ხალხის ხოლო უმოსო მოსაჭირნა მოთვინებაშ გიმორჩქინა (2 ტიმ. 3:1—5). ჩქი თიცალ მსოფლიოს ფცხოვრენთ, სოდეთ ხალხის მუშ დუდ უჸორს, მუთუნიშ გაგება ვაკო დო დუც ვაკონტროლენს. თი კათა, მისით თეცალ თვისებეფ უღუნ, შუროთ ვეგმირჩქინანს მოთვინებას. ათეშენ არძა ქრისტიანქ ოკო კითხას მუშ დუც: მა ხოლო ხომ ვამჭირს მოთვინებაშ გიმორჩქინა? მუ მიშურს ნამდვილ მოთვინებაშა? მუჭო შემლებნა გუვავითარათ თე ქრისტიანულ თვისება?

ბიბლიურ გაგებათ, სიტყვა მოთვინება უმოს მეტის ნიშნენს ვინემ უბრალოთ რთულ სიტუაციაშ გარზება. პიროვნება, ნამუთ ღორონთიშ მოსაწონ მოთვინებას გიმირჩქინანსინ, თეს მუდგარენ მიზანით ორთჷ. თე პიროვნება ხვალე მუშ საჭიროებეფს ვარწყე, თინა დაინტერესებულ რე თი კოჩიშ ჯგირობუათ ხოლო, მით პრობლემას უქმნენს. ათეშენ, მუჟამსით მომთმენ პიროვნებას არასწორას ოქცუნან, თინა ვადინუანს თიშ იმენდის, ნამდა ურთიერთობა გექშენწყუაფ. თაშ ნამდა, ვა რე გასაკვირ, მუჟამსით ღორონთიშ სიტყვა იჩიებ, ნამდა მოთვინება ჸოროფაშე მოურს * (1 კორ. 13:4). თეს გეძინელ, ბიბლია მოთვინებას შურიშ ნაყოფ შქას მიშინუანს (გალ. 5:22, 23). მუ ოკო ვაკეთათ, ნამდა თე თვისება გუვავითარათ?

მოთვინება გუვავითარათინ, თეშო საჭირო რე, ღორონც ლოცვას ქოფთხუათ წმინდა შურ, ნამუსით თინეფს არზენს, მით თიშ ნდობას გიმირჩქინანს (ლუკ. 11:13). მართალ რე, ღორონთიშ შურს დიდ ძალა უღჷ, მარა საჭირო რე, ჩქინ მხარეშე ირფელ გუვაკეთათ, ნამდა მუდგაშე ბლოცულენთინ, საქმეეფით დუვამტკიცათ (ფსალმ. 86:10, 11). თენა თის ნიშნენს, ნამდა ირნერო ქივეცადათ ირ დღას გეგმიფრჩქინათ მოთვინება დო თეგვარო, თე თვისება ჩქინ პიროვნებაშ ნაწილო გინვოშქვათ. მარა კანკალეშა შილებე თექ ვეგშამრთან. მუ მიმეხვარებნა მოთვინებაშ გავითარებას?

მოთვინებაშ გავითარებას მიმეხვარებნა ქრისტეშ სრულყოფილ მაგალითიშ მეჸუნა. მოციქულ პავლე იჩიებუდ „ახალ პიროვნებათ“ გინორთაშ გურშენ, მუდგაშა მოთვინებაშ გიმორჩქინა მიშურს. თეს გეძინელ, თიქ ელამჩეს: „თქვან გურეფს ქრისტეშ მშვიდობა ბატონენდას“ (კოლ. 3:10, 12, 15). ქუმოკონა ჩქინ გურეფს „ქრისტეშ მშვიდობაქ“ ქიბატონას-და, ოკო მივაჸუნათ იესოშ რწმენაშ მაგალითის დო ბჯერდან, ნამდა ღორონთ საჭირო დროს ირფელს ქიმკაჯინე. ვა უღჷ მნიშვნელობა მუ ხვადუ ჩქინ გარშემო, მუჟამსით იესოშ მაგალითის მეპჸუნთინ, ვა ვოდინუანთ მოთვინებას (იოან. 14:27; 16:33).

მართალ რე ველუთ ღორონთიშ დუნაპირებ ახალ ქიანას, მარა მოთვინებას ბგურაფლენთ, მუჟამსით ფიფქრენთ, მუჭო მითვინენა იეჰოვა. ღორნთიშ სიტყვა მარწმუნენა: „იეჰოვა ვაგვიანუანს  დუნაპირებუშ შესრულებას, ნამთინეს დაგვიანებათ მიორჩქუნ, თინა გითვინენა, მუშენდა ვაკო მითინქ დოღურას, თის ოკო, არძაქ მინანუას“ (2 პეტ. 3:9). მუჟამსით იეჰოვაშ გიმორჩქინელ მოთვინებაშე ფიფქრენთინ, ჩქი ხოლო მოკონა თე თვისება შხვეფწკუმა გეგმიფრჩქინათ (რომ. 2:4). ნამ სიტუაციეფს მოსაჭირნა მოთვინებაშ გიმორჩქინა?

ირ დღას შეფხვადუთ თიცალ სიტუაციეფს, სოდეთ ჩქინ მოთვინება გიმიცადებ. მაგალთო, მუჟამსით ფიფქრენთ, ნამდა მუდგარენ მნიშვნელოვან მაფნა ორაგადე, მოთვინება ოკო გიმიფრჩქინათ დო შხვეფს რაგადის ვევეცილათ (იაკ. 1:19) თეს გეძინელ, შილებე თე თვისებაშ გიმორჩქინაქ თიმწკუმა ხოლო დემესაჭირან, მუჟამსით თანაქრისტიანიშ ჩვევეფ მაღიზიანენა. თიშ მანგიორო, ნამდა თე ირფელ გურშა მიბღათინ, ბრძნულ იჸუაფ დეფიფქრათ, მუჭო უჯინენა იეჰოვა დო იესო ჩქინ სისუსტეეფს. თინეფ კრიტიკულ თოლით ვა უჯინენა ჩქინ უმნიშვნელო შეცდომეფს. თეშ გინაწონს, თინეფ ორწყენა ჩქინ ჯგირ თვისებეფს დო მოთვინებათ მოკვირნა, მუჭო ვოცადუთ გაუჯგუშებას (1 ტიმ. 1:16; 1 პეტ. 3:12).

ჩქინ მოთვინებაქ შილებე თიმწკუმა ხოლო გიმიცადას, მუჟამსით მიდგარენ იჩიებ, ნამდა მუდგარენ არასწორას ქოფთქვით ვარდა გუვაკეთით. ხშირ შემთხვევას შილებე უცბას გებღიზიანათ დო დუდიშ გიშაღალას ვეცადათ. მარა ღორონთიშ სიტყვა გვალო შხვა მუდგარენს ელამჩანა: „მომთმენ კოჩ უჯგჷ დუდძირგალს. ვეჩქარას სქან შურქ განაწყენება, მუშენდა განაწყენება სულელეფწკუმა რე“ (ეკლ. 7:8, 9). ათეშენ, თიმწკუმა ხოლო, მუჟამსით ბრალს უსამართლოდ გებდვანან, მოთვინება ოკო გიმიფრჩქინათ დო დევეკვირათ მუნერ პასუხის ვარზენთ. იესო მეჸუნდ თე პრინციპის, მუჟამსით თის უსამართლოდ გიაძიცანდეს (მათ. 11:19).

მშობლეფს განსაკუთრებულო სქუალეფწკუმა ოსაჭირნა თე თვისებაშ გიმორჩქინა. განსაკუთრებულო თი დროს, მუჟამსით ოხვარნა თინეფს, დოთირუან არასწორ დამოკიდებულება დო ვარია ქოთქუან გლახა სურვილეფშე. მორთ, გუვარჩუათ მატიასიშ მაგალით, ნამუთ სკანდინავიაშ ბეთელიშ ოჯახიშ წევრი რე. მუჟამსით თინა სკოლას გურაფლენდუნ, თექ რწმენაშ გურშენ გიაძიცანდეს. დუდშე მშობლეფს ვა უჩქუდეს თენა. მარა უკულ, თინეფქ ქოძირეს, ნამდა მუნეფიშ ბოშის ეჭვეფქ რწმენაშ გურშენ გურჩქინდჷ. მატიასიშ მუმა ილისი იშინანს: „თე სიტუაციას მოთვინებაშ გიმორჩქინა რდუ საჭირო“. მატიას თეცალ კითხვეფს სვენდჷ: „მი რე ღორონთ? დასურო ღორონთიშ სიტყვა რენო ბიბლია? სოვრეშე მიჩქნა, ნამდა დასურო ღორონთ ითხინს თეს ჩქინდე?“. თინა მუამუშის ოკითხუდ: „მუშენ ოკო გუმასამართლას მიდგაინქ, სი რწანსინ თიშ მა ვა ბწანს-და?“.

ილისი ეთმონწყუნს: „მინშა ჩქინ ბოშ გურმულირო სვენდჷ კითხვფს, მარა თინა ჩქიმდე დო ჩქიმ ოსურშე ვარინ, ჭეშმარიტებაშე რდუ გლახათ განწყობილ. მუშენდა ფიქრენდჷ, ნამდა თინა ცხოვრებას ურთულენდჷ“. მუჭო იქციებუდ ილისი თე სიტუაციას? თინა იჩიებ: „მინშა მა დო ჩქიმ სქუა ვოხედით დო საათობით იფჩიებუდით. მა ძირითადო ვურჩქილედ დო კითხვეფს ვუსვენდჷ, ნამდა ბოლოშა ქიგებგიკო თიშ გრძნობეფ დო შეხედულებეფ. მინშა მა  მუდგარენს გევუნწყუნდჷ დო ვურაგადუდ, ნამდა ქუფირქებუდკო თეშე დო მუსხირენ დღაშა კინ დუვართუდით თე საკითხის. შხვა დროს მა ვურაგადუდ, ნამდა ქიფიფქრენდჷ თი აზრეფშე, მუთ თიქ მიწუ. თეცალ რეგულარულ ჩიებაშ უკულ მატიასიქ ჭიჭე-ჭიჭეთ სულიერო წოხოლე მიდართჷ. თიქ ქინანჭჷ დო დეთანხმჷ თიცალ ბიბლიურ გურაფეფს მუნერით რე, გიშაჸიდირალ, ღორონთიშ უზენაესობა დო იეჰოვაშ გიმორჩქინელ ჸოროფა. თეს დროქ დესაჭირ დო ადვილ ვა რდუ თეშ კეთება, მარა იეჰოვაშ ჸოროფაქ ჭიჭე-ჭიჭეთ მირდჷ თიშ გურს. მა დო ჩქიმ ოსურ ბედნერეფ ვორეთ, ნამდა ჩქინ სქუაწკუმა გიმორჩქინელ მოთვინებას ჯგირ შედეგეფქ ქუმაჸუნ დო თიშ გურწკუმა იმოქმედ“.

ილისის დო მუშ ოსურს იეჰოვაშ მოხვარაშ იმენდ უღდეს დო მოთვინებათ ოქცუდეს მუშ სქუას. მუჟამსით ულირს იშინანსინ, ილისი იჩიებ: „მატიასის ხშირას ვურაგადუდ, ნამდა თიშ ჸოროფაქ გინმოჭყვიდრაფეს მა დო დიამუშის უმოს მანგარო მილოცებდესკო, ნამდა იეჰოვაქ ქიმეხვარკო თის ჭეშმარიტებაშ გაგებას“. მატიასიშ მშობლეფ დასურო ბედნერეფ რენა, მუშენდა თინეფქ მოთვინება გიმირქჩინეს დო ვა უდინუაფნა იმენდ!

სულიერ მოხვარაწკუმა ართო ქრისტიანეფქ მოთვინება თიმწკუმა ხოლო ოკო გიმირქჩინან, მუჟამსით ქრონიკულ ლახალა უღუნ ფერ ოჯახიშ წევრის ულუანა. მორთ, გუვარჩუათ ელენაშ * მაგალით, ნამუთ ევროპას ცხოვრენს.

ბრუო წანაშ წოხოლე ელენაშ ქომონჯიქ ჟირშა მიღჷ ინსულტ დო ტვინიშ ფუნქციონირებაქ დეზიან. შედეგო, თის ვეშულებ გეგმოხანტას ბედნერობა, გურჭუა დო შხვეფიშ გაჭირება გურშა მიღას. თენა ელენაშო მანგარ რთულ გარზებელ რე. თინა იჩიებ: „დიდ მოთვინება მოსაჭირ დო ბრელს ბლოცულენქ“. თინა გითმუძინანს: «ჩქიმო გურიშ ემაკინალ რე ფილიპელეფიშ 4:13-ს ინოჭარილ სიტვეფ: „ირფელიშ კეთებაშ ძალა მიღჷ ჩქიმ გუმამანგარებელიშ მოხვარათ“». თაშ ნამდა, იეჰოვაშ ჭყოლოფათ, ელენა მოთვინებათ ურზუ განსაცდელს დო სრულაშე რე დარწმუნებულ იეჰოვაშ მოხვარას (ფსალმ. 62:5, 6).

მუშო ოკო რაგად, მოთვინებაშ გიმორჩქინაშ არძაშ უჯგუშ მაგალითის იეჰოვა მარზენა (2 პეტ. 3:15). ბიბლიას ბრელ შემთხვევა რე მოშინაფილ, მუჟამსით იეჰოვაქ დიდ მოთვინება გიმირჩქინ (ნეემ. 9:30; ეს. 30:18). მაგალთო, მუნერ რეაქცია უღუდ იეჰოვას, მუჟამსით აბრაამქ სოდომიშ მოსპუალაშ გურშენ კითხჷ? პირველ რიგის, იეჰოვაქ ქაცალ აბრაამს ჩიება დო ყურადღებათ ურჩქილედ თიშ კითხვეფს. უკულ ღორონთიქ გემეორ თიშ ნარაგად დო დარწმუნ, ნამდა თექ ვით მარათალ კოჩ ვარა ქორდუკონ, ვა მოსპუნდჷ ქალაქის (დაბ. 18:22—33). მოთვინებათ მორჩქილაფაშ მუშმაჯგირა მაგალით რე თენა!

ღორონთიშ მოსაწონ მოთვინება ახალ პიროვნებაშ მნიშვნელოვან ნაწილ რე, ნამუთ არძა ქრისტიანქ ოკო გიმირჩქინას. მუჟამსით ირნერო ვოცადუთ თე მნიშვნელოვან თვისებაშ გავითარებასინ, თეთ პატის ფცენთ ჩქინ მოჸოროფე დო მომთმენ ზეციერ მუმას. თეს გეძინელ, თინეფ შკას იპჸუაფუთ, „მით რწმენათ დო მოთვინებათ ღებულენა არძა დუნაპირებუს“ (ებრ. 6:10—12).