1, 2. Me cilat sfida u përball Josiu pas vdekjes së Moisiut?

JOSIUT i kumbonin akoma në vesh këto fjalë të Jehovait: «Moisiu, shërbëtori im, vdiq, ndaj ngrihu bashkë me tërë popullin, kalo Jordanin dhe hyr në vendin që po u jap.» (Jos. 1:1, 2) Çfarë ndryshimi i befasishëm për Josiun, që kishte qenë gati 40 vjet ndihmës i Moisiut!

² Moisiu e kishte udhëhequr Izraelin për një kohë mjaft të gjatë, prandaj Josiu ndoshta vriste mendjen si do të reagonte populli i Perëndisë ndaj udhëheqjes së tij. (Ligj. 34:8, 10-12) Një vepër biblike referimi komenton për Josiun 1:1, 2: «Si në kohët e lashta, edhe në kohën tonë, një nga periudhat më të rrezikshme për sigurinë e një shteti është kalimi i udhëheqjes nga një palë te tjetra.»

3, 4. Nga e dimë se besimi i Josiut te Perëndia nuk çoi në zhgënjim, dhe cilën pyetje mund t’i bëjmë vetes?

³ Josiu duhet të ketë qenë me të drejtë i frikësuar. Megjithatë, brenda pak ditësh veproi me vendosmëri. (Jos. 1:9-11) Dhe besimi i tij te Perëndia nuk çoi në zhgënjim. Siç tregon Bibla, Jehovai i udhëhoqi vërtet Josiun dhe popullin e Tij, Izraelin, duke  përdorur një engjëll si përfaqësues. Është e arsyeshme të mendojmë se ai engjëll ishte Fjala, ose Biri i parëlindur i Perëndisë.—Dal. 23:20-23; Gjoni 1:1.

⁴ Me ndihmën e Jehovait, Izraeli e përballoi me sukses periudhën e kalimit të udhëheqjes nga Moisiu te Josiu. Edhe ne jetojmë në kohë ndryshimesh historike, e ndoshta pyesim veten: «Ndërsa organizata e Perëndisë ecën para me shpejtësi të madhe, a kemi arsye të forta për pasur besim te Jezui si Udhëheqësi ynë i emëruar?» (Lexo Mateun 23:10.) Për të marrë përgjigje, le të shqyrtojmë në ç’mënyrë siguroi në të kaluarën Jehovai një udhëheqje të besueshme në kohë ndryshimesh.

5. Kë takoi Josiu ndërsa po i afrohej Jerikosë? (Shih figurën hapëse.)

⁵ Pak pasi Izraeli kaloi Jordanin, Josiu pati një takim të papritur. Teksa i afrohej Jerikosë, takoi një burrë me shpatë në dorë. Duke mos e ditur kush ishte i panjohuri, Josiu e pyeti: «Je me ne apo me kundërshtarët tanë?» Për çudinë e Josiut, luftëtari e zbuloi identitetin e vet: ishte pikërisht ‘princi [kreu, shën., NWT, botimi 2013] i ushtrisë së Jehovait’, që ishte gati të mbronte popullin e Perëndisë. (Lexo Josiun 5:13-15.) Ndonëse në vende të tjera Shkrimet tregojnë se Jehovai fliste drejtpërdrejt me Josiun, s’ka dyshim se Perëndia fliste nëpërmjet përfaqësuesit të tij engjëllor, siç kish bërë shpesh në të kaluarën.—Dal. 3:2-4; Jos. 4:1, 15; 5:2, 9; Vep. 7:38; Gal. 3:19.

6-8. (a) Pse disa udhëzime të Jehovait mund të jenë dukur të pazakonta nga pikëpamja njerëzore? (b) Nga e dimë se ato udhëzime ishin edhe të mençura, edhe në kohën e duhur? (Shih edhe shënimin.)

⁶ Ai Udhëheqës engjëllor i dha Josiut udhëzime të qarta se si ta pushtonte qytetin e Jerikosë. Në fillim, disa udhëzime mund të mos jenë dukur një strategji e mirë. Për shembull, Jehovai urdhëroi të rrethpriteshin të gjithë burrat, e si pasojë ata do të ishin të pamundur për disa ditë. A ishte vërtet ky momenti i duhur që të rrethpriteshin ata burra të aftë për luftë?—Zan. 34:24, 25; Jos. 5:2, 8.

⁷ Ata ushtarë izraelitë që s’mbronin dot veten, ka shumë mundësi që vritnin mendjen si do ta mbronin familjen e tyre nëse luftëtarët armiq mësynin kampin. Por befas u erdhi lajmi se Jerikoja ishte «krejtësisht e mbyllur nga frika që kishin prej bijve të Izraelit». (Jos. 6:1) Sa shumë duhet t’ua ketë forcuar besimin te drejtimi i Perëndisë kjo kthesë e papritur e ngjarjeve!

⁸ Veç kësaj, izraelitët morën urdhrin të mos e sulmonin Jerikonë, por të marshonin rreth e qark qytetit një herë në ditë për gjashtë ditë dhe shtatë herë ditën e shtatë. Disa ushtarë mbase kanë menduar: «Gjithë kjo kohë dhe energji të harxhuara kot!» Ama, Udhëheqësi i padukshëm i Izraelit e dinte për bukuri ç’po bënte. Strategjia e Jehovait jo vetëm u forcoi besimin izraelitëve, por edhe i kurseu nga një luftë ballore me ushtarët e fuqishëm të Jerikosë.​—Jos. 6:2-5; Hebr. 11:30. *

9. Pse duhet të ndjekim udhëzimet që marrim nga organizata e Perëndisë? Jepni një shembull.

⁹ Ç’mund të mësojmë nga ky tregim biblik? Hera-herës mund të mos i kuptojmë plotësisht arsyet e iniciativave të reja që ndërmerr organizata. Për shembull, në fillim ndoshta e shihnim me dyshim përdorimin e  pajisjeve elektronike për studim personal, në shërbim dhe në mbledhje. Tani ka shumë të ngjarë që e kuptojmë sa e dobishme është t’i përdorim këto pajisje, nëse është e mundur. Kur shohim rezultatet pozitive të këtyre përmirësimeve, pavarësisht nga çdo dyshim që mund të kemi pasur, na forcohet besimi dhe uniteti.

10. Kush qëndronte pas mbledhjes së rëndësishme të trupit udhëheqës që u mbajt në Jerusalem?

¹⁰ Rreth 13 vjet pasi Korneli përqafoi besimin e krishterë, disa besimtarë judenj përkrahnin akoma rrethprerjen. (Vep. 15:1, 2) Kur në Antioki plasi një grindje për këtë, u morën masa që Pavli të shkonte për këtë çështje te trupi udhëheqës në Jerusalem. Por, kush qëndronte pas këtij drejtimi? Pavli tha: «U ngjita si rrjedhojë e një zbulese.» Është e qartë se Krishti i drejtoi gjërat në mënyrë që trupi udhëheqës ta zgjidhte debatin.​—Gal. 2:1-3.

11. (a) Cila situatë vazhdoi të ekzistonte mes besimtarëve judenj lidhur me rrethprerjen? (b) Si u vu në provë gatishmëria e Pavlit për të mbështetur pleqtë në Jerusalem? (Shih edhe shënimin.)

¹¹ Nën drejtimin e Krishtit, trupi udhëheqës e bëri të qartë se nuk ishte e nevojshme që të krishterët jojudenj të rrethpriteshin. (Vep. 15:19, 20) Mirëpo vite pas atij vendimi, shumë besimtarë judenj vazhdonin t’i rrethpritnin fëmijët. Kur pleqtë në Jerusalem dëgjuan që për Pavlin ishin hapur fjalë lart e poshtë se nuk zbatonte Ligjin e Moisiut, i dhanë disa udhëzime të papritura. * (Vep. 21:20-26) I kërkuan të merrte me vete katër burra e të shkonin në tempull, që njerëzit të nxirrnin përfundimin se Pavli ‘e mbante Ligjin’. Pavli mund ta kishte vënë në dyshim mençurinë e asaj që i kërkuan dhe mund të kundërshtonte se problemi i vërtetë qëndronte te të krishterët judenj që nuk e kuptonin qartë çështjen e rrethprerjes. Megjithatë, duke treguar se e mbështeste  dëshirën e pleqve për të nxitur unitetin mes besimtarëve, Pavli iu bind me përulësi urdhrave që iu dhanë. Por ndoshta pyesim veten: «Pse lejoi Jezui që ajo çështje të mbetej e pazgjidhur aq gjatë, ndërkohë që vdekja e tij e kishte shfuqizuar Ligjin e Moisiut?»​—Kolos. 2:13, 14.

12. Cila mund të jetë arsyeja pse Krishti lejoi të kalonte kohë para se të zgjidhej çështja e rrethprerjes?

¹² Disave u duhet kohë të përshtaten me një kuptueshmëri të qartësuar. Të krishterëve judenj u duhej kohë e mjaftueshme për të ndrequr pikëpamjen e tyre. (Gjoni 16:12) Disa e kishin të vështirë ta pranonin se rrethprerja nuk ishte më shenjë e një marrëdhënieje të veçantë me Perëndinë. (Zan. 17:9-12) Të tjerë, nga frika e përndjekjes, ngurronin të spikatnin si të ndryshëm në komunitetet judeje. (Gal. 6:12) Por, me kalimin e kohës, Krishti siguroi drejtim të mëtejshëm nëpërmjet letrave të frymëzuara që shkroi Pavli.​—Rom. 2:28, 29; Gal. 3:23-25.

13. Ç’mund të na ndihmojë ta çmojmë udhëheqjen e Krishtit sot?

¹³ Kur nuk i kuptojmë plotësisht arsyet e disa ndryshimeve organizative, bëjmë mirë të meditojmë për mënyrën si e udhëhiqte Krishti popullin e Perëndisë në të kaluarën. Si në kohën e Josiut, edhe në shekullin e parë, Krishti ka siguruar gjithmonë drejtim të mençur që ta mbrojë popullin e Perëndisë si një të tërë, t’u forcojë besimin dhe të ruajë unitetin mes shërbëtorëve të Perëndisë.​—Hebr. 13:8.

14-16. Si pasqyrohet qartë te drejtimi i ‘skllavit të besueshëm dhe të matur’ meraku i Krishtit që ta ruajmë besimin të fortë?

¹⁴ Meraku i dashur i Jezuit që ne ta ruajmë besimin të fortë, pasqyrohet qartë te drejtimi në kohën e duhur që jep «skllavi i besueshëm dhe i matur». (Mat. 24:45) Marku, baba i katër fëmijëve, thotë: «Satanai po orvatet t’i dobësojë kongregacionet duke sulmuar familjet. Tani që inkurajohemi të drejtojmë çdo javë adhurimin familjar, mesazhi për kryefamiljarët është i qartë​—mbroni familjen tuaj!»

¹⁵ Kur e dallojmë drejtimin e Krishtit, ndiejmë sa thellë interesohet ai që të përparojmë. Patriku, që shërben si plak, shprehet: «Në fillim disave u dukej shkurajuese të mblidheshin në grupe të vogla shërbimi gjatë fundjavës. Por te kjo masë shihet qartë një nga cilësitë kryesore të Jezuit​—interesimi i tij për njerëzit e thjeshtë. Tani vëllezërit e motrat që nuk bien në sy ose që ishin më pak aktivë, ndihen më të vlerësuar e më të dobishëm dhe, si rezultat, kanë përparuar në të vërtetën.»

¹⁶ Përveçse kujdeset për nevojat tona në adhurimin e Jehovait, Krishti na ndihmon të mbetemi të përqendruar te vepra më e rëndësishme që po kryhet sot në tokë. (Lexo Markun 13:10.) Andrea, një plak i sapoemëruar, ka qenë përherë vigjilent ndaj ndryshimeve në drejtim brenda organizatës së Perëndisë. Ai thotë: «Pakësimi i personelit të zyrave të degëve, na kujton urgjencën e kohës dhe nevojën që t’i përqendrojmë energjitë tek aktiviteti i predikimit.»

17, 18. Pse është shpërblyese të reflektojmë për dobitë që kemi korrur nga përshtatja me ndryshimet e kohëve të fundit?

¹⁷ Siç e tregon drejtimi i tij aktiv, Mbreti ynë në fron, Jezu Krishti, pa dyshim që po mendon për të ardhmen. Prandaj, le të gëzojmë për dobitë që na sjell përshtatja me ndryshimet e kohëve të fundit. Mund të jetë inkurajuese të diskutoni gjatë adhurimit familjar se si keni nxjerrë dobi nga ndryshimet në mbledhjet javore ose në shërbim.

 ¹⁸ Nëse dallojmë frymën e udhëzimeve që marrim nga organizata e Jehovait dhe ndikimin e dobishëm që kanë te ne, ka shumë të ngjarë që ta ndjekim me kënaqësi atë drejtim. Patjetër e kuptojmë se pakësimi i sasisë së literaturës që shtypet kursen pará, dhe përdorimi i teknologjive të reja na jep mundësi ta çojmë para veprën e Mbretërisë anekënd botës. Kur e mbajmë në mendje këtë, ndoshta mund t’i përdorim më gjerësisht botimet elektronike dhe median, nëse është e mundur. Kështu, do të pasqyrojmë merakun e Krishtit që të ardhurat e organizatës të përdoren me mençuri.

19. Pse duhet ta mbështetim drejtimin e Krishtit?

¹⁹ Kur e mbështetim me gjithë shpirt drejtimin e Krishtit, u forcojmë besimin të tjerëve dhe i kontribuojmë unitetit. Ndërsa mediton për zvogëlimin e familjes mbarëbotërore Bethel, Andrea thotë: «Fryma e shkëlqyer e ish-bethelitëve që u përshtatën me ndryshime të tilla, më forcon besimin dhe më ngjall respekt. Ata ecin në një hap me karrocën e Jehovait duke gjetur gëzim në çdo caktim që u jepet.»

20, 21. (a) Pse mund të kemi besim te Krishti, Udhëheqësi ynë? (b) Cilën pyetje do të shqyrtojmë në artikullin tjetër?

²⁰ Udhëheqësi ynë i emëruar, Jezu Krishti, së shpejti ‘do të plotësojë fitoren e tij’ dhe do të bëjë «gjëra të frikshme». (Zbul. 6:2; Psal. 45:4) Ndërkohë, ai po e përgatit popullin e Perëndisë për jetën pas përfundimit të këtij sistemi, kur secili nga ne do të marrë pjesë në veprën kolosale të mësimdhënies e të ndërtimit që do të ndodhë gjatë ringjalljes.

²¹ Mbreti ynë i mirosur do të na udhëheqë me sukses për në botën e re, nëse vazhdojmë të kemi besim absolut tek ai, pavarësisht nga ndryshimi i rrethanave. (Lexo Psalmin 46:1-3.) Hera-herës ndoshta është një luftë kur përballemi me ndryshime, sidomos kur jeta jonë merr një kthesë të papritur. Si mund ta ruajmë, pra, paqen e brendshme dhe besimin e plotë te Jehovai? Kjo pyetje do të jetë tema e artikullit tjetër.