Ufaj Jehowie i żyj!

Ufaj Jehowie i żyj!

„Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu” (PRZ. 3:5).

PIEŚNI: 152, 49

1. Dlaczego wszyscy potrzebujemy pocieszenia?

WSZYSCY potrzebujemy pocieszenia. Możliwe, że zmartwienia, rozczarowanie i niepokój stały się nieodłącznymi elementami naszego życia. Może cierpimy z powodu choroby, starości lub utraty ukochanej osoby. Część z nas spotyka się ze złym traktowaniem. Coraz powszechniejsza jest przemoc. Oczywiście rozumiemy, że te „krytyczne czasy trudne do zniesienia” to dowód, że żyjemy w „dniach ostatnich” i że każdy mijający dzień przybliża nas do nowego świata (2 Tym. 3:1). Ale być może już od dawna wyczekujemy spełnienia obietnic Jehowy, a liczba problemów, z którymi się zmagamy, cały czas się zwiększa. Gdzie możemy znaleźć pocieszenie?

2, 3. (a) Co wiemy o Habakuku? (b) Dlaczego przeanalizujemy teraz Księgę Habakuka?

2 W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie przeanalizujemy Księgę Habakuka. Chociaż Pismo Święte nie podaje żadnych szczegółów dotyczących życia i działalności Habakuka, biblijna księga nosząca jego imię bardzo podnosi nas na duchu. Imię Habakuk prawdopodobnie znaczy „serdeczny uścisk”. Może chodzić o pokrzepiający uścisk Jehowy albo o sposób, w jaki Jego słudzy starają się trzymać blisko Niego. W rozmowie z Bogiem Habakuk zadał bardzo ważne pytania. W pewnym sensie zrobił to dla nas, ponieważ Jehowa natchnął go, by zapisał treść ich rozmowy (Hab. 2:2).

3 Wszystko, co wiemy o Habakuku, wiemy właśnie z tego dialogu udręczonego proroka z Jehową. Księga Habakuka wchodzi w skład „wszystkiego, co niegdyś napisano” i co zostało zachowane w Słowie Bożym, „abyśmy przez naszą wytrwałość i przez pociechę z Pism mieli nadzieję” (Rzym. 15:4). Jaką korzyść każdy z nas może odnieść z Księgi Habakuka? Pomaga nam ona lepiej zrozumieć, co to znaczy ufać Jehowie. Oprócz tego upewnia nas, że bez względu na to, jakie próby nas spotykają, możemy zachować spokój. Mając to na uwadze, przeanalizujmy nieco uważniej treść tej Księgi.

MÓDL SIĘ DO JEHOWY

4. Co gnębiło Habakuka?

4 Odczytaj Habakuka 1:2, 3. Habakuk żył w bardzo trudnych czasach. Był głęboko zasmucony otaczającą go niegodziwością i przemocą. Gdziekolwiek spojrzał, widział okrucieństwo i nieuczciwość swoich rodaków. Czy to się kiedykolwiek zmieni? Dlaczego Jehowa tak długo zwleka? Prorok czuł się bezradny i błagał Boga, żeby coś z tym zrobił. Mógł zacząć myśleć, że On już się nie troszczy o swój lud i że zbyt długo zwleka z podjęciem działań. Czy kiedyś czułeś się podobnie?

5. Czego ważnego uczymy się z Księgi Habakuka? (Zobacz ilustrację tytułową).

5 Czy Habakuk stracił zaufanie do Jehowy? Czy zabrakło mu wiary w Boże obietnice? W żadnym razie! Sam fakt, że ze swoimi zmartwieniami zwrócił się do Jehowy, a nie do ludzi, pokazuje, że nie dał się pochłonąć rozpaczy. Habakuk był przygnębiony i trochę zagubiony. Nie rozumiał, dlaczego Jehowa czeka z podjęciem działań i pozwala, żeby tak bardzo cierpiał. To, że Jehowa natchnął Habakuka, żeby napisał o swoich uczuciach, uczy nas czegoś ważnego. Jehowa chce, żebyśmy wiedzieli, że bez wahania możemy mówić Mu o naszych smutkach i wątpliwościach. Wręcz zachęca nas do mówienia Mu o tym, co dokładnie czujemy (Ps. 50:15; 62:8). W Księdze Przysłów 3:5 znajdujemy natchnioną radę: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu”. Habakuk prawdopodobnie znał te słowa i wziął je sobie do serca.

6. Dlaczego modlitwy są ważne?

6 Habakuk ufał swojemu Ojcu i Przyjacielowi, Jehowie, i podejmował działania, żeby się do Niego przybliżyć. Zamiast tylko zamartwiać się swoją sytuacją albo próbować samemu znaleźć jakieś rozwiązanie, modlił się i o swoich uczuciach mówił Jehowie. Dał nam w ten sposób dobry przykład. Jehowa, ‛który wysłuchuje modlitwę’, zachęca nas, żebyśmy Mu ufali i pokazywali to, mówiąc Mu o swoich zmartwieniach (Ps. 65:2). Kiedy tak robimy, możemy zobaczyć, jak On odpowiada — pociesza nas i prowadzi, a my czujemy Jego serdeczny uścisk (Ps. 73:23, 24). Bez względu na to, jakie próby przechodzimy, Jehowa pomoże nam zrozumieć, jak On patrzy na daną sytuację, dzięki czemu uda nam się zachować bardziej zrównoważone spojrzenie. Modlenie się do Boga z głębi serca to jeden z najlepszych sposobów pokazywania, jak bardzo Mu ufamy.

SŁUCHAJ JEHOWY

7. Jak Jehowa zareagował, kiedy Habakuk powiedział Mu o swoich zmartwieniach?

7 Odczytaj Habakuka 1:5-7. Kiedy Habakuk powiedział Jehowie, co go martwi, mógł się zastanawiać, jaka będzie reakcja. Jehowa, kochający Ojciec, rozumiał jego uczucia. Wiedział, że prorok cierpi, a jego słowa są wynikającym z desperacji wołaniem o pomoc. Dlatego go nie zganił, tylko powiedział, że już wkrótce ukarze niewiernych Żydów. Możliwe, że Habakuk był pierwszym człowiekiem, któremu Jehowa wyjawił, że wykonanie wyroku jest bardzo bliskie.

8. Dlaczego odpowiedź Jehowy zaskoczyła Habakuka?

8 Jehowa pokazał Habakukowi, że jest gotowy działać — niebawem posłuży się Chaldejczykami, czyli Babilończykami, żeby ukarać niegodziwych mieszkańców Judy. Mówiąc, że stanie się to „za waszych dni”, dał do zrozumienia, że dokona sądu jeszcze za życia Habakuka lub otaczających go ludzi. Habakuk zupełnie nie spodziewał się takiej odpowiedzi. Czy nie zwrócił się do Boga z wołaniem o pomoc? Przecież to, co zapowiedział Jehowa, oznaczało, że mieszkańców Judy czekają jeszcze większe cierpienia. Babilończycy byli brutalni, znacznie gorsi niż jego rodacy, którzy przynajmniej znali zasady Jehowy. Dlaczego Jehowa chciał się posłużyć tymi bezwzględnymi poganami, żeby sprowadzić nieszczęście na swój lud? Jak ty byś się poczuł, gdybyś otrzymał od Boga taką odpowiedź?

9. Jakie pytania mógł sobie zadawać Habakuk?

9 Odczytaj Habakuka 1:12-14, 17. Chociaż Habakuk przyjął do wiadomości, że Jehowa wykona karę, posługując się Babilończykami, to nadal był zbity z tropu. Mimo to pokornie powiedział, że Jehowa dalej jest dla niego „Skałą” (Powt. Pr. 32:4; Izaj. 26:4). Habakuk nie zwątpił w miłość ani życzliwość Jehowy, dlatego nie obawiał się zadać Mu kolejnych pytań: Dlaczego Jehowa chce pozwolić, żeby sytuacja jeszcze się pogorszyła? Czemu nie zareaguje natychmiast? Dlaczego miałby dopuścić do jeszcze większych cierpień? Dlaczego milczy i toleruje niegodziwość? Jest przecież Święty, a Jego oczy są ‛zbyt czyste, aby spoglądać na zło’.

10. Dlaczego czasem możemy się czuć podobnie jak Habakuk?

10 Czasem możemy się czuć jak Habakuk. Słuchamy Jehowy. Całkowicie Mu ufamy. Czytamy i studiujemy Jego Słowo, co umacnia naszą nadzieję. Słyszymy też udzielane przez organizację pouczenia i przypomnienia dotyczące obietnic Jehowy. Ale mimo to zastanawiamy się, kiedy nasze cierpienia się skończą. Zobaczmy, czego możemy się nauczyć z tego, co Habakuk zrobił potem.

CZEKAJ NA JEHOWĘ

11. Co Habakuk był zdecydowany robić?

11 Odczytaj Habakuka 2:1. Rozmowa z Jehową uspokoiła Habakuka. Postanowił cierpliwie czekać, aż Jehowa zadziała. Nie była to reakcja wywołana chwilowymi emocjami. Nieco później Habakuk powtórzył swoje postanowienie, że będzie „spokojnie czekać na dzień udręki” (Hab. 3:16). Również inni wierni słudzy Jehowy cierpliwie na Niego czekali. Ich przykład podnosi nas na duchu, bo dowodzi, że my również jesteśmy w stanie to robić (Mich. 7:7; Jak. 5:7, 8).

12. Czego możemy się nauczyć od Habakuka?

12 Czego uczymy się od Habakuka? Po pierwsze, bez względu na okoliczności nigdy nie przestawajmy modlić się do Jehowy. Po drugie, słuchajmy, co Jehowa do nas mówi przez swoje Słowo i organizację. I po trzecie, cierpliwie czekajmy, aż Jehowa podejmie działania, i ufajmy, że przyniesie nam ulgę w odpowiednim momencie. Jeśli naśladujemy Habakuka, będziemy się cieszyć wewnętrznym spokojem i zdołamy wytrwać. Nadzieja pomoże nam okazywać cierpliwość i zaznawać szczęścia bez względu na to, z jakimi problemami się zmagamy. Jesteśmy pewni, że nasz niebiański Ojciec podejmie działania na naszą rzecz (Rzym. 12:12).

13. Jakie zapewnienie znajdujemy w Habakuka 2:3?

13 Odczytaj Habakuka 2:3. Możemy być pewni, że decyzja Habakuka, żeby cierpliwie czekać, podobała się Jehowie. Wszechmocny doskonale wiedział, w jak trudnym położeniu znalazł się prorok. Dlatego pocieszył go i zapewnił, że już niedługo odpowie na jego pytania. Już niedługo sprawi, że Habakuk odczuje ulgę. To tak, jakby powiedział: „Bądź cierpliwy i mi zaufaj. Chociaż może ci się wydawać, że zwlekam, na pewno odpowiem na twoją modlitwę”. Jehowa przypomniał prorokowi, że już wyznaczył czas, kiedy spełni swoje obietnice. Zachęcił go, żeby nadal wyczekiwał tej chwili. Ostatecznie na pewno nie spotka go rozczarowanie.

Dlaczego jesteśmy zdecydowani służyć Jehowie w miarę swoich najlepszych możliwości? (Zobacz akapit 14)

14. Na co powinniśmy być zdecydowani, kiedy przechodzimy trudności?

14 Cierpliwe czekanie na Jehowę i zwracanie bacznej uwagi na to, co do nas mówi, umocni nasze zaufanie do Niego i da nam spokój umysłu bez względu na okoliczności. Jezus zachęcił nas, żebyśmy nie koncentrowali się na „czasach lub porach”, których Jehowa nam nie wyjawił (Dzieje 1:7). Musimy ufać, że Jehowa najlepiej wie, kiedy zadziałać. Nie poddawajmy się więc. Bądźmy pokorni i cierpliwi oraz miejmy silną wiarę. Wykorzystujmy też mądrze pozostały czas i służmy Jehowie najlepiej, jak potrafimy (Marka 13:35-37; Gal. 6:9).

JEHOWA DAJE ŻYCIE TYM, KTÓRZY MU UFAJĄ

15, 16. (a) Jakie obietnice znajdujemy w Księdze Habakuka? (b) Czego nas uczą te obietnice?

15 Jehowa obiecał, że „prawy będzie żył dzięki swej wierności” oraz że „ziemia będzie pełna poznania chwały Jehowy” (Hab. 2:4, 14). Osoby, które są cierpliwe i ufają Jehowie, zostaną nagrodzone życiem wiecznym.

16 Na pierwszy rzut oka obietnica zapisana w Księdze Habakuka 2:4 może się wydawać tylko ogólnym stwierdzeniem. Jednak dla apostoła Pawła była tak ważna, że zacytował ten werset trzy razy! (Rzym. 1:17; Gal. 3:11; Hebr. 10:38). Niezależnie od tego, jakie trudności nas spotykają, jeśli ufamy Jehowie i zachowujemy silną wiarę, będziemy mogli zobaczyć spełnienie Jego obietnic. Bóg zachęca nas, żebyśmy koncentrowali się na naszej nadziei na przyszłość.

17. O czym zapewnia nas Jehowa w Księdze Habakuka?

17 Księga Habakuka uczy nas, żyjących w dniach ostatnich, czegoś bardzo ważnego. Wszystkim prawym osobom, które pielęgnują wiarę i ufają Bogu, obiecuje On życie. Umacniajmy więc swoją wiarę i ufajmy Jehowie niezależnie od sytuacji. Poprzez proroka Habakuka Bóg zapewnia, że będzie nas wspierał i że nas ocali. Życzliwie prosi, żebyśmy Mu ufali i czekali na wyznaczony przez Niego czas, kiedy Królestwo zacznie panować nad ziemią. Zostanie ona wtedy napełniona szczęśliwymi i pokojowo usposobionymi sługami Jehowy (Mat. 5:5; Hebr. 10:36-39).

UFAJ JEHOWIE I ZACHOWUJ RADOŚĆ

18. Jak słowa Jehowy wpłynęły na Habakuka?

18 Odczytaj Habakuka 3:16-19. Słowa Jehowy wywarły na Habakuka ogromny wpływ. Prorok zaczął rozmyślać o wspaniałych rzeczach, których w przeszłości Jehowa dokonał dla swojego ludu. To umocniło jego zaufanie. Nabrał pewności, że Bóg już niedługo zadziała! Podniosło go to na duchu, chociaż rozumiał, że jego cierpienia mogą jeszcze przez jakiś czas trwać. Wcześniejsze wątpliwości przerodziły się w niezachwianą pewność, radość i pełne zaufanie w zbawczą moc Jehowy. Jego słowa zapisane w wersecie 18 są być może najbardziej niezwykłym wyrazem zaufania do Jehowy, jaki znajdujemy w Biblii. Niektórzy uczeni uważają, że werset ten znaczy dosłownie: „Będę skakał z radości w Panu; z rozkoszy w Bogu będę tańczył”. Jakże niezwykłe zapewnienie znajdujemy w tych wersetach! Jehowa nie tylko dał nam cudowne obietnice na przyszłość, ale też zapewnia nas, że właśnie w tej chwili pracuje nad ich realizacją.

19. Jak możemy zaznać takiego samego pocieszenia jak Habakuk?

19 Zasadnicze przesłanie płynące z Księgi Habakuka brzmi: Ufaj Jehowie (Hab. 2:4). Żeby rozwinąć takie zaufanie, musimy umacniać łączącą nas z Nim więź. W tym celu powinniśmy 1) wytrwale się modlić i mówić Jehowie o wszystkich naszych zmartwieniach, 2) słuchać, co Jehowa do nas mówi poprzez swoje Słowo i organizację, oraz 3) wiernie i cierpliwie czekać na Boga. Właśnie to robił Habakuk. Chociaż rozpoczynając rozmowę z Jehową, był pogrążony w smutku, pod koniec czuł się zachęcony i wykrzykiwał z radości. Bierzmy z niego wzór, a my też poczujemy, jak Jehowa serdecznie nas obejmuje. Czy cokolwiek w tym niegodziwym świecie może się z tym równać?