آیا تا به حال چنان تحت فشار روحی بوده‌اید که احساس کنید دیگر نمی‌خواهید زندگی کنید؟‏ اگر چنین بوده است،‏ احساس اُدریانا را درک می‌کنید.‏ او از اضطراب حاد رنج می‌برد و غمگین و ناامید بود.‏ پزشکان تشخیص دادند که مبتلا به افسردگی بالینی است.‏

مردی ژاپنی به نام کائورو از والدین بیمار و سالمندش نگهداری می‌کرد.‏ کائورو می‌گوید:‏ «بعضی اوقات در محل کار تحت فشار شدید قرار می‌گرفتم.‏ گاه اشتهایم را از دست می‌دادم و خوابم مختل می‌شد.‏ این فکر به سرم خطور کرد که اگر بمیرم راحت می‌شوم.‏»‏

مردی اهل نیجریه به نام اوجبودی می‌گوید:‏ «همیشه غمگین بودم،‏ مرتب اشکم سرازیر می‌شد.‏ به دنبال راه‌هایی بودم که به زندگی‌ام پایان دهم.‏» جای خوشحالی است که این سه نفر اوجبودی،‏ کائورو و اُدریانا خودکشی نکردند.‏ اما هر ساله هزاران نفر چنین می‌کنند.‏

خودکشی در میان مردان بیش از زنان است،‏ چون بسیاری از آنان از درخواست کمک خجالت می‌کشند.‏ عیسی گفت که افراد بیمار نیاز به پزشک دارند.‏ (‏لوقا ۵:‏۳۱‏)‏ اگر شما چنین احساسی دارید به هیچ وجه از کمک خواستن خجالت نکشید.‏ معالجات پزشکی به بسیاری از افراد افسرده کمک کرده است.‏ اوجبودی،‏ کائورو و اُدریانا به متخصص مراجعه کردند و اکنون خیلی بهتر با مشکلاتشان کنار می‌آیند.‏

برای درمان افسردگی ممکن است پزشک با شما صحبت کند یا از دارو استفاده کند یا هر دو شیوه را به کار گیرد.‏ همچنین فرد افسرده نیاز به حمایت عاطفی،‏ صبر و پشتیبانی خانواده و دوستانش دارد.‏ بهترین دوستی که هر کس می‌تواند داشته باشد،‏ یَهُوَه خداست که از طریق کلامش،‏ کتاب مقدّس به ما کمک‌های فوق‌العاده می‌کند.‏

فرد افسرده اغلب نیاز به معالجهٔ دراز مدت دارد و باید بیاموزد با موقعیتش کنار بیاید و تغییراتی در زندگی‌اش ایجاد کند.‏ با این همه اگر شما هم مبتلا به افسردگی هستید،‏ مد نظر داشتن آینده‌ای روشن می‌تواند به شما کمک کند.‏ برای اوجبودی،‏ چنین بود.‏ او می‌گوید:‏ «من چشم‌انتظار تحقق این پیشگویی در اِشَعْیا ۳۳:‏۲۴ هستم که زمانی می‌رسد که دیگر کسی نخواهد گفت ‹بیمارم!‏›» همچون اوجبودی شما نیز می‌توانید از وعدهٔ خدا در مورد «زمینی جدید» جایی که دیگر «درد» نخواهد بود،‏ دلگرمی و تسلّی یابید.‏ (‏مکاشفه ۲۱:‏۱،‏ ۴‏)‏ این وعده شامل از میان رفتن دردهای عاطفی،‏ روحی و روانی نیز می‌شود.‏ احساسات تلخ و دردناک برای همیشه از میان خواهد رفت و «دیگر به یاد آورده نخواهد شد،‏ و از ذهن نخواهد گذشت.‏»—‏اِشَعْیا ۶۵:‏۱۷‏.‏