ບົດຄວາມສຶກສາທີ 7

ໃຫ້ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນແລະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ

ເປີດ

“ທຸກຄົນໃນໂລກທີ່ຖ່ອມຕົວ . . . ຂໍໃຫ້ມາຫາພະເຢໂຫວາ . . . ແລະເປັນຄົນຖ່ອມຕົວ.”—ຊໂຟ. 2:3, ລ.ມ.

ເພງ 80 “ລອງຊີມແລ້ວຈະຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາດີ”

ໃຈຄວາມສຳຄັນ *

1-2. (ກ) ໂມເຊເປັນຄົນແນວໃດ ແລະລາວເຮັດຫຍັງແດ່? (ຂ) ເປັນຫຍັງເຮົາຢາກພັດທະນາຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ?

ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ໂມເຊເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນທີ່ສຸດໃນໂລກ.” (ຈົດເຊັນ. 12:3, ລ.ມ.) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າລາວເປັນຄົນອ່ອນແອ ບໍ່ກ້າຕັດສິນໃຈ ແລະຢ້ານການປະເຊີນໜ້າບໍ? ບາງຄົນອາດຄິດວ່າຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເປັນແບບນີ້ ແຕ່ນັ້ນບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ. ໂມເຊເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ເຂັ້ມແຂງ ເດັດຂາດ ແລະກ້າຫານ. ຍ້ອນພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຫຼືອລາວ ລາວຈຶ່ງກ້າປະເຊີນໜ້າກັບກະສັດເອຢິບທີ່ມີອຳນາດຫຼາຍ ແລະນຳພາປະຊາຊົນປະມານ 3 ລ້ານຄົນເດີນທາງຜ່ານທະເລຊາຍແລະຊ່ວຍຊາດອິດສະລາແອນໃຫ້ເອົາຊະນະສັດຕູ.

²ເຮົາບໍ່ໄດ້ເຈິຂໍ້ທ້າທາຍຄືກັບໂມເຊ ແຕ່ທຸກໆມື້ເຮົາຕ້ອງຮັບມືກັບຜູ້ຄົນແລະສະຖານະການທີ່ເຮັດໃຫ້ເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນໄດ້ຍາກ. ແນວໃດກໍຕາມ ເຮົາມີແຮງຈູງໃຈທີ່ດີທີ່ຢາກຈະພັດທະນາຄຸນລັກສະນະນີ້ ເພາະພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າ: “ຄົນທີ່ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນຈະໄດ້ຢູ່ໃນໂລກ.” (ເພງ. 37:11, ລ.ມ.) ເຈົ້າຄິດວ່າເຈົ້າເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນບໍ? ຄົນອື່ນບອກວ່າເຈົ້າເປັນຄົນແບບນັ້ນບໍ? ກ່ອນຈະຕອບຄຳຖາມສຳຄັນເຫຼົ່ານີ້ ເຮົາຕ້ອງຮູ້ກ່ອນວ່າການເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເປັນຄົນແນວໃດ?

ຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເປັນຄົນແນວໃດ?

3-4. (ກ) ຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເປັນຄົນແນວໃດ? (ຂ) ເຮົາຕ້ອງມີຄຸນລັກສະນະ 4 ຢ່າງຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?

³ຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ *ເປັນຄືກັບຮູບແຕ້ມທີ່ສວຍງາມ. ຄືກັນແນວໃດ? ນັກສິລະປິນຈະປະສົມສີຕ່າງໆເພື່ອແຕ້ມຮູບພາບໃຫ້ອອກມາໄດ້ສວຍງາມ ຄ້າຍຄືກັນ ເຮົາກໍຕ້ອງມີຄຸນລັກສະນະຫຼາຍຢ່າງລວມກັນເພື່ອຈະເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ. ຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆເຫຼົ່ານັ້ນຄື: ຄວາມຖ່ອມ ການເຊື່ອຟັງ ຄວາມອ່ອນໂຍນ ແລະຄວາມເຂັ້ມແຂງ. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງມີຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ ຖ້າເຮົາຢາກເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ?

⁴ສະເພາະຄົນຖ່ອມຕົວເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະຍອມເຮັດຕາມໃຈປະສົງຂອງພະເຈົ້າ. ການເປັນຄົນອ່ອນໂຍນເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງການເຮັດຕາມໃຈປະສົງຂອງພະເຈົ້າ. (ມັດ. 5:5; ຄລາ. 5:23) ເມື່ອເຮົາເຮັດຕາມໃຈປະສົງຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາກໍເຮັດໃຫ້ຊາຕານໃຈຮ້າຍຫຼາຍ. ດັ່ງນັ້ນ ຫຼາຍຄົນທີ່ຢູ່ຝ່າຍມັນຈຶ່ງກຽດຊັງເຮົາ ເຖິງວ່າເຮົາຈະເປັນຄົນຖ່ອມຕົວແລະອ່ອນໂຍນກໍຕາມ. (ໂຢ. 15:18, 19) ສະນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງເຂັ້ມແຂງເພື່ອຈະຕ້ານທານຊາຕານໄດ້.

5-6. (ກ) ເປັນຫຍັງຊາຕານກຽດຊັງຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ? (ຂ) ເຮົາຈະໄດ້ຮັບຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມຫຍັງ?

⁵ກົງກັນຂ້າມກັບຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນຄືຄົນຍິ່ງຈອງຫອງ ລາວຈະບໍ່ຄວບຄຸມຄວາມໃຈຮ້າຍແລະບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ຊາຕານກໍເປັນແບບນັ້ນ. ບໍ່ແປກເລີຍທີ່ມັນກຽດຊັງຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ! ເຂົາເຈົ້າສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຊາຕານຊົ່ວຮ້າຍຫຼາຍສ່ຳໃດ ເພາະເຂົາເຈົ້າມີຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຕ່າງໆເຊິ່ງຊາຕານບໍ່ມີ. ແລະເຂົາເຈົ້າພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າຊາຕານຂີ້ຕົວະ. ຍ້ອນຫຍັງ? ບໍ່ວ່າມັນຈະເວົ້າຫຼືເຮັດຫຍັງ ມັນກໍບໍ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໄດ້!—ໂຢບ 2:3-5

⁶ເມື່ອໃດທີ່ເຮົາຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ? ແລະເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນຕໍ່ໆໄປ? ເພື່ອຈະຕອບຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ ໃຫ້ເຮົາຈະມາພິຈາລະນາຕົວຢ່າງຂອງໂມເຊ ຊາຍຊາວເຫບເລີ 3 ຄົນທີ່ເປັນຊະເລີຍຢູ່ບາບີໂລນ ແລະພະເຍຊູ.

ເມື່ອໃດທີ່ຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ?

7-8. ໂມເຊເຮັດແນວໃດເມື່ອຄົນອື່ນບໍ່ນັບຖືລາວ?

⁷ເມື່ອມີອຳນາດເໜືອຄົນອື່ນ. ເປັນເລື່ອງທ້າທາຍສຳລັບຄົນທີ່ມີອຳນາດທີ່ຈະຮັກສາຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ ໂດຍສະເພາະເມື່ອບາງຄົນທີ່ຢູ່ໃຕ້ອຳນາດຂອງລາວບໍ່ສະແດງຄວາມນັບຖືລາວ ຫຼືບໍ່ເຊື່ອໃນການຕັດສິນໃຈຂອງລາວ. ເຈົ້າເຄີຍປະສົບເລື່ອງແບບນີ້ບໍ? ຖ້າສະມາຊິກຄອບຄົວຂອງເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນກັບເຈົ້າເດ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດ? ໃຫ້ເຮົາມາພິຈາລະນາວ່າໂມເຊເຮັດແນວໃດກັບສະຖານະການນີ້.

⁸ພະເຢໂຫວາແຕ່ງຕັ້ງໂມເຊໃຫ້ເປັນຜູ້ນຳຊາວອິດສະລາແອນແລະໃຫ້ລາວຂຽນກົດໝາຍສຳລັບຊາດນີ້. ແນ່ນອນພະເຢໂຫວາໄດ້ສະໜັບສະໜູນໂມເຊ. ເຖິງວ່າຈະເປັນແບບນັ້ນ ມີລີອາມກັບອາໂລນເຊິ່ງເປັນເອື້ອຍແລະອ້າຍຂອງລາວກໍເວົ້າບໍ່ດີໃຫ້ລາວແລະບອກວ່າລາວຕັດສິນບໍ່ສຸຂຸມໃນການເລືອກເມຍ. ບາງຄົນທີ່ມີຕຳແໜ່ງຄືກັບໂມເຊອາດໃຈຮ້າຍຫຼາຍເມື່ອເຈິແບບນີ້ ແຕ່ໂມເຊບໍ່ເປັນແບບນັ້ນລາວບໍ່ໄດ້ໃຈຮ້າຍງ່າຍໆ. ລາວເຖິງກັບຂໍຮ້ອງພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຊົາລົງໂທດມີລີອາມ. (ຈົດເຊັນ. 12:1-13) ເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງເຮັດແບບນັ້ນ?

ໂມເຊຂໍພະເຢໂຫວາເຊົາລົງໂທດມີລີອາມ (ເບິ່ງຂໍ້ 8)

9-10. (ກ) ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍໂມເຊໃຫ້ເຂົ້າໃຈເລື່ອງຫຍັງ? (ຂ) ຫົວໜ້າຄອບຄົວແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງຈາກໂມເຊ?

⁹ໂມເຊຍອມໃຫ້ພະເຢໂຫວາຝຶກລາວ. ປະມານ 40 ປີກ່ອນໜ້ານັ້ນ ລາວເປັນສະມາຊິກຂອງລາຊະວົງເອຢິບ ຕອນນັ້ນໂມເຊບໍ່ໄດ້ເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ. ທີ່ຈິງ ລາວໃຈຮ້າຍງ່າຍຫຼາຍຈົນຂ້າຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງເຊິ່ງລາວຄິດວ່າຄົນນັ້ນເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ດີ. ໂມເຊຄິດວ່າພະເຢໂຫວາຄົງຈະເຫັນດີກັບສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ. ພະເຢໂຫວາໃຊ້ເວລາ 40 ປີເພື່ອຊ່ວຍໂມເຊໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າລາວຕ້ອງມີບໍ່ພຽງແຕ່ຄວາມກ້າຫານເພື່ອຈະນຳໜ້າຊາດອິດສະລາແອນ ແຕ່ລາວຕ້ອງເປັນຄົນທີ່ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນນຳ. ເພື່ອຈະເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ ລາວຕ້ອງຖ່ອມຕົວ ເຊື່ອຟັງ ແລະອ່ອນໂຍນ. ລາວໄດ້ຮຽນຮູ້ເລື່ອງນີ້ເປັນຢ່າງດີ ແລະກາຍເປັນຜູ້ດູແລທີ່ດີເລີດຫຼາຍ.—ອົບ. 2:11, 12; ກິດ. 7:21-30, 36

¹⁰ປັດຈຸບັນຫົວໜ້າຄອບຄົວແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄວນຮຽນແບບໂມເຊ. ເມື່ອມີບາງຄົນເຮັດບາງສິ່ງທີ່ບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມນັບຖື ຢ່າຟ້າວໃຈຮ້າຍງ່າຍໆ. ເຈົ້າຕ້ອງເປັນຄົນຖ່ອມຕົວແລະຍອມຮັບຄວາມຜິດ. (ຜູ້ປ. 7:9, 20) ໃຫ້ເຊື່ອຟັງການຊີ້ນຳຂອງພະເຢໂຫວາເມື່ອຈັດການກັບບັນຫາແລະຕອບຢ່າງອ່ອນໂຍນສະເໝີ. (ສຸພາ. 15:1) ຫົວໜ້າຄອບຄົວແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ເຮັດແບບນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ ລາວຈະຮັກສາສັນຕິສຸກ ແລະເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃນເລື່ອງການເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ.

11-13. ຊາຍເຫບເລີ 3 ຄົນວາງຕົວຢ່າງຫຍັງທີ່ດີໃຫ້ເຮົາ?

¹¹ເມື່ອຖືກຂົ່ມເຫງ. ຕະຫຼອດປະຫວັດສາດ ຜູ້ປົກຄອງທີ່ເປັນມະນຸດໄດ້ຂົ່ມເຫງປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາ ເຂົາເຈົ້າອາດກ່າວຫາວ່າເຮົາເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ດີ ແຕ່ເຫດຜົນທີ່ແທ້ຈິງທີ່ເຂົາເຈົ້າໃຈຮ້າຍຄືເຮົາເລືອກ “ຟັງພະເຈົ້າຫຼາຍກວ່າຟັງມະນຸດ.” (ກິດ. 5:29) ເຮົາອາດຖືກເຍາະເຍີ້ຍ ຕິດຄຸກ ຫຼືເຖິງກັບຖືກທຳຮ້າຍຮ່າງກາຍ. ຍ້ອນພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາ ເຮົາຈຶ່ງບໍ່ຕອບໂຕ້ ແຕ່ເຮົາຍັງມີຄວາມອ່ອນໂຍນຢູ່ເຖິງວ່າຈະຖືກທົດສອບ.

¹²ຂໍໃຫ້ມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງຊາຍໜຸ່ມເຫບເລີ 3 ຄົນທີ່ເປັນຊະເລີຍຢູ່ບາບີໂລນຄື: ຫານາເນຍ ມີຊາເອນ ກັບອາຊາເຣຍ. * ກະສັດບາບີໂລນສັ່ງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກົ້ມລົງຂາບໄຫວ້ຮູບປັ້ນທອງຄຳຂະໜາດໃຫຍ່. ເຂົາເຈົ້າອະທິບາຍຢ່າງອ່ອນໂຍນຕໍ່ກະສັດວ່າເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າບໍ່ນະມັດສະການຮູບປັ້ນນັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າເຖິງວ່າກະສັດຂູ່ວ່າຈະຖິ້ມເຂົາເຈົ້າລົງໃນເຕົາໄຟ. ພະເຢໂຫວາເລືອກທີ່ຈະປົກປ້ອງຊາຍໜຸ່ມສາມຄົນນັ້ນທັນທີ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ຄິດເອົາເອງວ່າພະອົງຈະຕ້ອງຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າ. ທີ່ຈິງ ເຂົາເຈົ້າເຕັມໃຈຍອມຮັບທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຍອມໃຫ້ເກີດຂຶ້ນ. (ດາ. 3:1, 8-28) ເຂົາເຈົ້າພິສູດວ່າຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເປັນຄົນທີ່ກ້າຫານແທ້ໆ ບໍ່ມີຜູ້ປົກຄອງຄົນໃດ ການຂົ່ມຂູ່ ຫຼືການລົງໂທດໃດທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເຊົາ “ນະມັດສະການ [ພະເຢໂຫວາ] ພຽງຜູ້ດຽວ.”—ອົບ. 20:4, 5

¹³ເມື່ອຄວາມພັກດີຂອງເຮົາຕໍ່ພະເຈົ້າຖືກທົດສອບ ເຮົາຈະຮຽນແບບຊາຍເຫບເລີ 3 ຄົນນີ້ໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາຕ້ອງຖ່ອມຕົວແລະໄວ້ວາງໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະເບິ່ງແຍງ. (ເພງ. 118:6, 7) ເຮົາຈະຕອບຜູ້ທີ່ກ່າວຫາເຮົາຢ່າງສຸພາບແລະສະແດງຄວາມນັບຖື. (1 ເປ. 3:15) ແລະເຮົາປະຕິເສດທຸກສິ່ງທີ່ຈະທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາພໍ່ທີ່ຮັກຂອງເຮົາ.

ເມື່ອຄົນອື່ນຕໍ່ຕ້ານເຮົາ ເຮົາຕອບດ້ວຍຄວາມນັບຖື (ເບິ່ງຂໍ້ 13)

14-15. (ກ) ເມື່ອເຮົາເຄັ່ງຕຶງ ເຮົາອາດເປັນແນວໃດ? (ຂ) ໃນເອຊາອີ 53:7, 10 ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າພະເຍຊູເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງຄົນທີ່ສະແດງຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເມື່ອປະສົບຄວາມເຄັ່ງຕຶງ?

¹⁴ເມື່ອເຮົາມີເລື່ອງທີ່ເຄັ່ງຕຶງ. ມີຫຼາຍເຫດຜົນທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງ. ເຮົາອາດຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງກ່ອນຈະສອບເສັງຢູ່ໂຮງຮຽນ ຫຼືກ່ອນຈະເຮັດວຽກບາງຢ່າງ ຫຼືເຮົາຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງເມື່ອຄິດວ່າເຮົາຈະຮັບການປິ່ນປົວແນວໃດ. ເມື່ອເຮົາເຄັ່ງຕຶງກໍເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ເຮົາຈະເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ. ເລື່ອງປົກກະຕິທີ່ບໍ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາໃຈຮ້າຍກໍອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາໃຈຮ້າຍໄດ້. ເຮົາອາດໃຊ້ຄຳເວົ້າທີ່ແຮງໆແລະເວົ້າສຽງແຂງ. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງຕົວຢ່າງຂອງພະເຍຊູ.

¹⁵ກ່ອນທີ່ພະເຍຊູຈະຕາຍ ເພິ່ນມີຄວາມເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍ. ເພິ່ນຮູ້ວ່າຈະຖືກຂ້າແລະຕ້ອງທົນທຸກທໍລະມານ. (ໂຢ. 3:14, 15; ຄລາ. 3:13) ຫຼາຍເດືອນກ່ອນທີ່ຈະຕາຍ ເພິ່ນບອກວ່າເພິ່ນທຸກໃຈຫຼາຍແທ້ໆ. (ລືກາ 12:50) ແລະບໍ່ເທົ່າໃດມື້ກ່ອນຈະຕາຍ ເພິ່ນກໍບອກວ່າ: “ຂ້ອຍທຸກໃຈຫຼາຍ.” ເຮົາເຫັນຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນຂອງເພິ່ນຕໍ່ພະເຈົ້າຕອນທີ່ເພິ່ນລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກໃນຄຳອະທິດຖານວ່າ: “ພໍ່ເອີຍ ຂໍຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ຜ່ານຊ່ວງເວລານີ້ໄປໄດ້ ເຖິງແນວໃດ ຂ້ອຍກໍຕ້ອງເຈິກັບຄວາມທຸກຄັ້ງນີ້ ທີ່ຂ້ອຍມາກໍເພາະເຫດນີ້. ພໍ່ເອີຍ ຂໍໃຫ້ຊື່ຂອງພະອົງໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງ.” (ໂຢ. 12:27, 28, ລ.ມ.) ເມື່ອເວລານັ້ນມາເຖິງ ພະເຍຊູກໍກ້າສະແດງຕົວອອກມາຫາສັດຕູຂອງພະເຈົ້າທີ່ຈະຂ້າເພິ່ນໃນແບບທີ່ເຈັບປວດແລະອັບອາຍຂາຍໜ້າ. ເຖິງວ່າພະເຍຊູຈະເຄັ່ງຕຶງແລະທຸກໃຈຫຼາຍ ແຕ່ເພິ່ນກໍຖ່ອມຕົວເຮັດຕາມໃຈປະສົງຂອງພະເຈົ້າ. ແນ່ນອນ ເຮົາເວົ້າໄດ້ຢ່າງໝັ້ນໃຈວ່າພະເຍຊູເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງຄົນທີ່ສະແດງຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເມື່ອປະສົບຄວາມເຄັ່ງຕຶງ.—ອ່ານເອຊາອີ 53:7, 10

ພະເຍຊູເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີເລີດໃນການເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ (ເບິ່ງຂໍ້ 16-17) *

16-17. (ກ) ໝູ່ສະໜິດຂອງພະເຍຊູໄດ້ເຮັດຫຍັງເຊິ່ງອາດເຮັດໃຫ້ຍາກທີ່ເພິ່ນຈະອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນແບບພະເຍຊູໄດ້ແນວໃດ?

¹⁶ໃນຄືນສຸດທ້າຍທີ່ພະເຍຊູຢູ່ເທິງໂລກ ພວກໝູ່ສະໜິດຂອງເພິ່ນໄດ້ທົດສອບຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນຂອງເພິ່ນ. ລອງຄິດເບິ່ງວ່າໃນຄືນນັ້ນພະເຍຊູຈະຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍສ່ຳໃດ. ເພິ່ນຈະຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຈົນຕາຍໄດ້ບໍ? ຖ້າເພິ່ນບໍ່ສັດຊື່ ກໍບໍ່ມີໃຜມີໂອກາດໄດ້ຮັບຊີວິດ. (ໂລມ 5:18, 19) ສຳຄັນກວ່ານັ້ນຄືຊື່ສຽງຂອງພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນກໍກ່ຽວຂ້ອງນຳ. (ໂຢບ 2:4) ໃນລະຫວ່າງທີ່ເພິ່ນກິນອາຫານມື້ສຸດທ້າຍກັບພວກອັກຄະສາວົກເຊິ່ງເປັນໝູ່ສະໜິດ ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ຖຽງກັນວ່າ “ຜູ້ໃດແຕ່ພວກເຂົາຈະເປັນທີ່ຖືວ່າເປັນຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ.” ພະເຍຊູເຄີຍແກ້ໄຂເຂົາເຈົ້າກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ຫຼາຍເທື່ອແລ້ວ ລວມເຖິງກ່ອນໜ້ານັ້ນໃນຕອນແລງມື້ດຽວກັນ! ແຕ່ເປັນຕາງຶດ ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ໃຈຮ້າຍເລີຍແລະຍັງມີຄວາມອ່ອນໂຍນ. ເພິ່ນໄດ້ອະທິບາຍອີກເທື່ອໜຶ່ງຢ່າງໜັກແໜ້ນແຕ່ກໍກະລຸນາວ່າເຂົາເຈົ້າຄວນມີຄວາມຄິດແບບໃດ. ແລ້ວເພິ່ນກໍຊົມເຊີຍພວກໝູ່ໃຫ້ສະໜັບສະໜູນເພິ່ນຢ່າງພັກດີ.—ລືກາ 22:24-28; ໂຢ. 13:1-5, 12-15

¹⁷ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດຖ້າເຈິສະຖານະການທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້? ເຮົາສາມາດຮຽນແບບພະເຍຊູແລະຮັກສາຄວາມສະຫງົບໃຈໄດ້ເຖິງວ່າຈະເຄັ່ງຕຶງ. ຂໍໃຫ້ເຮົາເຕັມໃຈເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ວ່າໃຫ້ ‘ອົດກັ້ນກັນແລະກັນ’ ຕໍ່ໄປ. (ໂກໂລ. 3:13) ເຮົາຈະເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງນີ້ ຖ້າເຮົາຈື່ວ່າເຮົາທຸກຄົນກໍເຄີຍເວົ້າແລະເຮັດບາງສິ່ງໃຫ້ຄົນອື່ນຫງຸດຫງິດຄືກັນ. (ສຸພາ. 12:18; ຢໂກ. 3:2, 5) ຂໍໃຫ້ພະຍາຍາມເວົ້າເຖິງຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຂອງຄົນອື່ນ.—ເອເຟ. 4:29

ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຕ້ອງອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນສະເໝີ?

18. ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນແນວໃດໃຫ້ຕັດສິນໃຈຢ່າງສະຫຼາດ? ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຫຍັງ?

¹⁸ເຮົາຈະຕັດສິນໃຈໄດ້ດີຂຶ້ນ. ເມື່ອເຮົາມີເລື່ອງຍາກໆທີ່ຕ້ອງຕັດສິນໃຈ ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕັດສິນໃຈຢ່າງສະຫຼາດ. ແຕ່ພະອົງຈະຊ່ວຍສະເພາະຖ້າເຮົາຖ່ອມເທົ່ານັ້ນ. ພະອົງສັນຍາວ່າຈະຟັງ “ຄວາມປາຖະໜາຂອງຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈອ່ອນຫວານ [“ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ,” ລ.ມ.]” (ເພງ. 10:17) ແລະພະອົງຈະເຮັດຫຼາຍກວ່າຟັງຄຳຂໍຂອງເຮົາ ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈອ່ອນຫວານ ພະອົງຈະພາໄປໃນທາງສັດຊື່ ແລະທາງຂອງພະອົງ ພະອົງຈະສັ່ງສອນແກ່ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈອ່ອນຫວານ.” (ເພງ. 25:9) ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳແນະນຳໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນແລະໜັງສືຕ່າງໆຂອງອົງການ * ລວມທັງວິດີໂອແລະການປະຊຸມຕ່າງໆທີ່ “ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ” ຈັດໃຫ້. (ມັດ. 24:45-47, ລ.ມ.) ເຮົາຕ້ອງຖ່ອມຕົວຍອມຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາ ໂດຍສຶກສາຄົ້ນຄວ້າສິ່ງທີ່ພະອົງຈັດກຽມໃຫ້ແລະນຳເອົາສິ່ງທີ່ຮຽນຮູ້ໄປໃຊ້.

19-21. ໂມເຊໄດ້ເຮັດຜິດຫຍັງຢູ່ທີ່ກາເດຊ ແລະເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງນີ້?

¹⁹ເຮົາຈະຫຼີກລ່ຽງການເຮັດຜິດພາດ. ຂໍຄິດເຖິງຕົວຢ່າງໂມເຊອີກເທື່ອໜຶ່ງ. ລາວອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນແລະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈຫຼາຍສິບປີ. ແຕ່ໄລຍະທ້າຍໆການເດີນທາງ 40 ປີໃນປ່າກັນດານ ໂມເຊບໍ່ໄດ້ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ. ຕອນນັ້ນເອື້ອຍທີ່ຊ່ວຍຊີວິດລາວໃນເອຢິບຫາກໍຕາຍແລະຖືກຝັງຢູ່ກາເດຊ. ຊາວອິດສະລາແອນກໍຍັງມາຈົ່ມອີກວ່າເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຮັບການເບິ່ງແຍງຢ່າງດີ ແລະຕອນນີ້ “ເຂົາໄດ້ຖຽງກັນກັບທ່ານໂມເຊ” ເລື່ອງບໍ່ມີນ້ຳກິນ. ເຖິງວ່າຊາວອິດສະລາແອນຈະເຫັນການອັດສະຈັນຫຼາຍຢ່າງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດຜ່ານທາງໂມເຊແລະໂມເຊກໍເປັນຜູ້ນຳທີ່ບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍຍັງຈົ່ມ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຈົ່ມພຽງແຕ່ເລື່ອງນ້ຳ ແຕ່ຍັງຈົ່ມວ່າເປັນຄວາມຜິດຂອງໂມເຊທີ່ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຫິວນ້ຳ.—ຈົດເຊັນ. 20:1-5, 9-11

²⁰ໂມເຊໃຈຮ້າຍຫຼາຍຈົນເຊົາອ່ອນໂຍນ. ແທນທີ່ລາວຈະສະແດງຄວາມເຊື່ອໂດຍເວົ້າກັບຫີນຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງ ລາວເວົ້າໃຫ້ປະຊາຊົນແລະບອກວ່າລາວຈະເຮັດການອັດສະຈັນ. ແລ້ວລາວກໍຕີຫີນຕັ້ງ 2 ເທື່ອແລະນ້ຳກໍພຸ່ງອອກມາ. ຄວາມຍິ່ງແລະຄວາມໃຈຮ້າຍເຮັດໃຫ້ລາວເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ. (ເພງ. 106:32, 33) ການທີ່ໂມເຊບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນພຽງແຕ່ບຶດດຽວ ກໍເຮັດໃຫ້ລາວບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ.—ຈົດເຊັນ. 20:12

²¹ຈາກຕົວຢ່າງນີ້ ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍ. ທຳອິດ ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນສະເໝີ. ຖ້າເຮົາຢຸດພຽງແຕ່ບຶດດຽວ ເຮົາກໍອາດເປັນຄົນຍິ່ງເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເວົ້າຫຼືເຮັດສິ່ງທີ່ໂງ່ໆອອກມາ. ສອງ ຄວາມເຄັ່ງຕຶງອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍ່ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນພະຍາຍາມເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ ເຖິງວ່າເຮົາຈະຖືກກົດດັນ.

22-23. (ກ) ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນສະເໝີ? (ຂ) ຄຳເວົ້າໃນໂຊໂຟນີ 2:3 ບອກໃຫ້ຮູ້ເລື່ອງຫຍັງ?

²²ເຮົາຈະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ. ອີກບໍ່ດົນ ພະເຢໂຫວາຈະທຳລາຍຄົນຊົ່ວທັງໝົດໄປຈາກໂລກ ແລະຈະມີແຕ່ຄົນທີ່ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເທົ່ານັ້ນທີ່ຍັງຢູ່. ແລ້ວໂລກກໍຈະມີຄວາມສະຫງົບສຸກຢ່າງແທ້ຈິງ. (ເພງ. 37:10, 11) ເຈົ້າຢາກຢູ່ໃນທ່າມກາງຄົນທີ່ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນບໍ? ເຈົ້າຈະໄດ້ຢູ່ ຖ້າຫາກເຈົ້າເຮັດຕາມຄຳເຊີນອັນອົບອຸ່ນຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຜູ້ພະຍາກອນໂຊໂຟນີບັນທຶກໄວ້.—ອ່ານໂຊໂຟນີ 2:3 *

²³ເປັນຫຍັງໂຊໂຟນີ 2:3 (ລ.ມ.) ບອກວ່າ: “ເພື່ອວ່າພະເຢໂຫວາຈະປົກປ້ອງເຈົ້າ”? ຄຳເວົ້ານີ້ບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ສາມາດປົກປ້ອງຄົນທີ່ຮັກພະອົງແລະຢາກເຮັດພະອົງພໍໃຈ. ກົງກັນຂ້າມຂໍ້ນີ້ບອກວ່າເຮົາຕ້ອງເຮັດບາງຢ່າງເພື່ອຈະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ. ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນແລະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ ເຮົາອາດຈະລອດຊີວິດຜ່ານ “ວັນທີ່ພະອົງຈະມາລົງໂທດ” ແລະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ.

ເພງ 120 ຮຽນແບບຄວາມອ່ອນໂຍນຂອງພະຄລິດ

^ ຂໍ້ 5 ໃນພວກເຮົາບໍ່ມີໃຜເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນມາຕັ້ງແຕ່ເກີດ. ເຮົາຕ້ອງພັດທະນາໃຫ້ມີຄຸນລັກສະນະນີ້. ເຮົາອາດຮູ້ສຶກວ່າເຮົາສາມາດເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນເມື່ອຢູ່ກັບຄົນທີ່ມັກສັນຕິສຸກ ແຕ່ອາດເປັນເລື່ອງຍາກຖ້າເຮົາຢູ່ກັບຄົນທີ່ຍິ່ງ. ບົດຄວາມນີ້ຈະພິຈາລະນາຂໍ້ທ້າທາຍບາງຢ່າງທີ່ເຮົາຈະຕ້ອງເອົາຊະນະເພື່ອຈະມີຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ.

^ ຂໍ້ 3 ການອະທິບາຍສຳນວນ: ຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ. ຄົນທີ່ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນຈະເປັນຄົນສຸພາບອ່ອນໂຍນເມື່ອຕິດຕໍ່ກັບຄົນອື່ນ ແລະເມື່ອຖືກຍົວະໃຫ້ໃຈຮ້າຍລາວກໍຍັງອ່ອນໂຍນຢູ່. ຄວາມຖ່ອມ. ຄົນຖ່ອມຈະບໍ່ຍິ່ງຫຼືທະນົງຕົວ ລາວຈະເບິ່ງວ່າຄົນອື່ນດີກວ່າຕົວເອງ. ເມື່ອເວົ້າເຖິງພະເຢໂຫວາວ່າເປັນຜູ້ທີ່ຖ່ອມຕົວ ໝາຍຄວາມວ່າພະອົງຕິດຕໍ່ກັບຄົນທີ່ຕ່ຳຕ້ອຍກວ່າດ້ວຍຄວາມຮັກແລະຄວາມເມດຕາ.

^ ຂໍ້ 12 ຊາວບາບີໂລນຕັ້ງຊື່ໃຫ້ຊາຍເຫບເລີ 3 ຄົນນີ້ວ່າ: ຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂຄ.—ດາ. 1:7

^ ຂໍ້ 18 ຕົວຢ່າງໃນຫໍສັງເກດການ ສະບັບ 15 ເມສາ 2011 (ບໍ່ມີໃນພາສາລາວ) ບົດຄວາມ: “ຈົ່ງຕັດສິນໃຈຢ່າງທີ່ພະເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບການສັນລະເສີນ.”

^ ຂໍ້ 22 ໂຊໂຟນີ 2:3 (ລ.ມ.): “ທຸກຄົນໃນໂລກທີ່ຖ່ອມຕົວແລະເຮັດຕາມກົດໝາຍທີ່ຍຸຕິທຳຂອງພະອົງ ຂໍໃຫ້ມາຫາພະເຢໂຫວາ ພະຍາຍາມເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງຊອບທຳ ແລະເປັນຄົນຖ່ອມຕົວເພື່ອວ່າພະເຢໂຫວາຈະປົກປ້ອງເຈົ້າໃນວັນທີ່ພະອົງຈະມາລົງໂທດ.”

^ ຂໍ້ 60 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພະເຍຊູເປັນຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນສະເໝີແລະແກ້ໄຂຄວາມຄິດຂອງລູກສິດຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາເຈົ້າຖຽງກັນວ່າໃຜຈະເປັນໃຫຍ່.

ຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ