អត្ថបទសិក្សា ៨
មូលហេតុបង្ហាញអំណរគុណ
«ចូរបង្ហាញអំណរគុណ»។—កូឡ. ៣:១៥
ចម្រៀងលេខ៤៦ យើងអរគុណព្រះយេហូវ៉ា
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់ដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យជាសះស្បើយបានបង្ហាញអំណរគុណយ៉ាងដូចម្ដេច?
បុរស១០នាក់បានស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាកណាស់។ ពួកគេកើតជំងឺឃ្លង់ ហើយគ្មានសង្ឃឹមថានឹងជាពីជំងឺនេះឡើយ។ ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃមួយពួកគេបានឃើញលោកយេស៊ូដែលជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរពីចម្ងាយ។ ពួកគេបានឮថាលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យមនុស្សជាសះស្បើយពីជំងឺគ្រប់បែបយ៉ាង ហើយពួកគេបានជឿជាក់ថាលោកក៏អាចធ្វើឲ្យពួកគេជាសះស្បើយដែរ។ ដូច្នេះ ពួកគេបានស្រែកថា៖ «លោកគ្រូយេស៊ូ! សូមមេត្ដាជួយយើងផង!»។ បុរស១០នាក់នោះបានជាសះស្បើយ។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាច្បាស់ជាមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះសេចក្ដីសប្បុរសរបស់លោកយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ មានម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេមិនគ្រាន់តែមានចិត្តកតញ្ញូប៉ុណ្ណោះទេ គាត់ក៏បានបង្ហាញអំណរគុណ *ចំពោះលោកយេស៊ូ។ បុរសជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់ដែលបានជាសះស្បើយនោះ មានអារម្មណ៍ថាគាត់ត្រូវសរសើរតម្កើងព្រះ«ដោយបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំង»។—លូក. ១៧:១២-១៩
២-៣. (ក) ហេតុអ្វីយើងប្រហែលជាភ្លេចបង្ហាញអំណរគុណ? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
២ ដូចជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់នោះ យើងចង់បង្ហាញចិត្តកតញ្ញូចំពោះពួកអ្នកដែលមានចិត្តសប្បុរស។ ប៉ុន្តែ ជួនកាលយើងប្រហែលជាភ្លេចបង្ហាញអំណរគុណតាមរយៈពាក្យសម្ដីឬការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។
៣ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលការបង្ហាញអំណរគុណតាមរយៈពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តគឺសំខាន់។ យើងនឹងរៀនពីគំរូរបស់បុគ្គលខ្លះក្នុងគម្ពីរដែលបានបង្ហាញអំណរគុណនិងអំពីគំរូរបស់បុគ្គលឯទៀតដែលមិនបានបង្ហាញអំណរគុណ។ បន្ទាប់មក យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបមួយចំនួនដែលយើងអាចបង្ហាញអំណរគុណ។
ហេតុអ្វីយើងគួរបង្ហាញអំណរគុណ?
៤-៥. ហេតុអ្វីយើងគួរបង្ហាញអំណរគុណ?
៤ ព្រះយេហូវ៉ាទុកគំរូឲ្យយើងស្តីអំពីការបង្ហាញអំណរគុណ។ របៀបមួយដែលលោកធ្វើដូច្នេះ គឺដោយឲ្យពរដល់ពួកអ្នកដែលធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត។ (២សាំ. ២២:២១; ទំនុក. ១៣:៦; ម៉ាថ. ១០:៤០, ៤១) ម្យ៉ាងទៀត បទគម្ពីរលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យ«យកតម្រាប់តាមព្រះ ក្នុងនាមជាកូនជាទីស្រឡាញ់របស់លោក»។ (អេភ. ៥:១) ដូច្នេះ មូលហេតុដ៏សំខាន់មួយដែលយើងគួរបង្ហាញអំណរគុណគឺដោយសារយើងចង់ធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
៥ សូមគិតអំពីមូលហេតុមួយទៀតដែលយើងចង់បង្ហាញអំណរគុណដល់អ្នកឯទៀត។ ពេលយើងដឹងថាអ្នកឯទៀតមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះអ្វីដែលយើងបានធ្វើ យើងសប្បាយចិត្ត។ ពេលយើងបង្ហាញអំណរគុណ យើងធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតសប្បាយចិត្ត។ បុគ្គលដែលទទួលអំណរគុណពីយើងដឹងថាការខំព្យាយាមរបស់គាត់ដើម្បីជួយយើង ឬផ្ដល់ឲ្យយើងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវការ ពិតជាមានប្រយោជន៍។ ជាលទ្ធផល យើងកាន់តែមានចំណងមិត្តភាពរឹងមាំជាមួយនឹងបុគ្គលនោះ។
៦. តើមានអ្វីស្រដៀងគ្នារវាងពាក្យសម្ដីដែលបង្ហាញអំណរគុណនិងផ្លែសារីដែលធ្វើពីមាស?
៦ ការបង្ហាញអំណរគុណចំពោះអ្នកឯទៀតតាមរយៈពាក្យសម្ដីរបស់យើងគឺមានតម្លៃណាស់។ គម្ពីរចែងថា៖ «ពាក្យសំដីដែលនិយាយចំពេល នោះធៀបដូចជាផ្លែសារីមាសឆ្លាក់ភ្ជាប់នឹងក្បាច់ប្រាក់»។ (សុភ. ២៥:១១) សូមស្រមៃគិតថាផ្លែសារីមាសឆ្លាក់ភ្ជាប់នឹងក្បាច់ប្រាក់គឺស្អាតយ៉ាងណា ហើយមានតម្លៃថ្លៃយ៉ាងណាទៅ! បើអ្នកទទួលអំណោយដូចនោះ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? ស្រដៀងគ្នាដែរ ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកដែលបង្ហាញអំពីអំណរគុណចំពោះបុគ្គលឯទៀតក៏អាចមានតម្លៃថ្លៃវិសេសដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត សូមពិចារណាអំពីចំណុចនេះ ផ្លែសារីធ្វើពីមាសគឺមិនចេះខូចទេ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកដែលបង្ហាញអំពីអំណរគុណ ប្រហែលជាអ្វីដែលអ្នកនោះនឹងនឹកចាំ ហើយឲ្យតម្លៃអស់មួយជីវិត។
ពួកគេបានបង្ហាញអំណរគុណ
៧. ដូចពាក្យរបស់ដាវីឌនៅទំនុកតម្កើង ២៦:៦-៨ តើគាត់និងអ្នកតែងទំនុកតម្កើងឯទៀតបានបង្ហាញអំណរគុណរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ អ្នកបម្រើជាច្រើនរបស់ព្រះនៅអតីតកាលបានបង្ហាញអំណរគុណ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីដាវីឌ។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ២៦:៦-៨) គាត់ឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ហើយគាត់បានបង្ហាញអំពីអារម្មណ៍របស់គាត់តាមរយៈការប្រព្រឹត្ត។ គាត់បានជូនវិភាគទានជាច្រើនសម្រាប់កិច្ចការសាងសង់វិហារ។ កូនចៅរបស់អេសាភបានបង្ហាញអំណរគុណដោយសរសេរទំនុកតម្កើង ឬបទចម្រៀងសរសើរព្រះ។ ក្នុងបទចម្រៀងមួយ ពួកគេបានថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះនិងប្រកាសអំពីការកោតស្ងើចដែលពួកគេមានចំពោះ«ការអស្ចារ្យ»របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (ទំនុក. ៧៥:១) ដាវីឌនិងកូនចៅរបស់អេសាភចង់បង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាថាពួកគេឲ្យតម្លៃចំពោះពរទាំងអស់ដែលពួកគេបានទទួលពីលោក។ តើអ្នកអាចយកតម្រាប់អ្នកតែងទំនុកតម្កើងទាំងនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
តើសំបុត្ររបស់ប៉ូលទៅកាន់បងប្អូននៅក្រុងរ៉ូមជួយយើងឲ្យរៀនអ្វីអំពីការបង្ហាញអំណរគុណ? (សូមមើលវគ្គ៨-៩) *
៨-៩. តើសាវ័កប៉ូលបានបង្ហាញអំណរគុណចំពោះបងប្អូនរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច ហើយតើនោះប្រាកដជាមានលទ្ធផលអ្វី?
៨ សាវ័កប៉ូលឲ្យតម្លៃចំពោះបងប្អូនរបស់គាត់ ហើយបង្ហាញដូច្នេះតាមរបៀបដែលគាត់និយាយអំពីពួកគេ។ ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានផ្ទាល់ខ្លួន គាត់តែងតែអរគុណព្រះដោយសារគាត់មានពួកគេ។ គាត់ក៏បានថ្លែងអំណរគុណពេលគាត់សរសេរសំបុត្រទៅកាន់ពួកគេ។ នៅរ៉ូម ១៦:១-១៥ ប៉ូលបានលើកឈ្មោះរបស់បងប្អូនគ្រិស្តសាសនិក២៧នាក់។ ជាពិសេសប៉ូលបាននឹកចាំថាព្រីស្កានិងអាគីឡា«បានប្រថុយជីវិតដើម្បីសង្គ្រោះជីវិត»គាត់ ហើយគាត់ក៏រៀបរាប់ថាភីបេបាន«ជួយការពារបងប្អូនជាច្រើននាក់» រួមទាំងគាត់ផ្ទាល់។ គាត់បានសរសើរបងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ទាំងនោះដែលធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់។—រ៉ូម ១៦:១-១៥
៩ ប៉ូលដឹងថាបងប្អូនរបស់គាត់ជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ប៉ុន្តែក្នុងសេចក្ដីបញ្ចប់នៃសំបុត្ររបស់គាត់ទៅកាន់បងប្អូននៅក្រុងរ៉ូម គាត់បានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើគុណសម្បត្ដិរបស់ពួកគេ។ សូមស្រមៃគិតថាពេលបងប្អូនទាំងនោះបានឮពាក្យរបស់ប៉ូល ដែលបានត្រូវអានឮៗនៅក្នុងក្រុមជំនុំ ពួកគេបានទទួលការលើកទឹកចិត្តខ្លាំងយ៉ាងណាទៅ! ជាលទ្ធផល ពួកគេច្បាស់ជាមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាងមុនជាមួយនឹងប៉ូល។ តើអ្នកបង្ហាញអំណរគុណជារឿយៗចំពោះអ្វីល្អៗដែលបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំនិយាយឬធ្វើឬទេ?
១០. តើយើងអាចរៀនអ្វីពីរបៀបដែលលោកយេស៊ូបង្ហាញអំណរគុណដល់ពួកអ្នកកាន់តាមលោក?
១០ ក្នុងប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូទៅកាន់ក្រុមជំនុំនានានៅតំបន់អាស៊ីប៉ែកខាងលិច លោកបានថ្លែងអំណរគុណសម្រាប់កិច្ចការដែលអ្នកកាន់តាមលោកបានធ្វើ។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងពាក្យផ្ដើមរបស់លោកទៅកាន់ក្រុមជំនុំនៅក្រុងធាទេរ៉ា លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំស្គាល់ការប្រព្រឹត្ត សេចក្ដីស្រឡាញ់ ជំនឿ កិច្ចបម្រើ និងការស៊ូទ្រាំរបស់អ្នក ក៏ដឹងថាការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកឥឡូវនេះ គឺល្អប្រសើរជាងការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកកាលពីមុន»។ (បប. ២:១៩) លោកយេស៊ូមិនគ្រាន់តែបានមានប្រសាសន៍អំពីអ្វីដែលពួកគេបានរីកចម្រើនប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏សរសើរពួកគេចំពោះគុណសម្បត្ដិដែលបានជំរុញចិត្តពួកគេឲ្យធ្វើល្អ។ ទោះជាលោកយេស៊ូត្រូវឲ្យឱវាទដល់បងប្អូនខ្លះនៅក្រុងធាទេរ៉ាក្ដី លោកនៅតែចាប់ផ្ដើមនិងបញ្ចប់ប្រសាសន៍របស់លោកទៅកាន់ពួកគេដោយពាក្យលើកទឹកចិត្ត។ (បប. ២:២៥-២៨) សូមគិតអំពីអំណាចដែលលោកយេស៊ូមានក្នុងនាមជាប្រមុខនៃក្រុមជំនុំទាំងឡាយ។ លោកមិនចាំបាច់អរគុណយើងសម្រាប់កិច្ចការដែលយើងធ្វើដើម្បីលោកទេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ លោកនៅតែបង្ហាញអំណរគុណ។ លោកទុកគំរូដ៏ល្អប្រសើរសម្រាប់ពួកអ្នកចាស់ទុំ!
ពួកគេមិនបានបង្ហាញអំណរគុណ
១១. ដូចដែលបានត្រូវចែងនៅហេប្រឺ ១២:១៦ តើអេសាវមានចិត្តគំនិតបែបណាចំពោះអ្វីដ៏ពិសិដ្ឋ?
១១ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ បុគ្គលខ្លះក្នុងគម្ពីរមិនបានបង្ហាញអំណរគុណទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ទោះជាអេសាវបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំដោយឪពុកម្ដាយដែលគោរពនិងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយ គាត់មិនបានឲ្យតម្លៃទៅលើអ្វីដ៏ពិសិដ្ឋឡើយ។ (សូមអាន ហេប្រឺ ១២:១៦) តើចិត្តគំនិតរបស់គាត់បានត្រូវសឲ្យឃើញច្បាស់យ៉ាងដូចម្ដេច? អេសាវបានលក់សិទ្ធិជាកូនច្បងភ្លាមៗឲ្យទៅយ៉ាកុបដែលជាប្អូនគាត់ ដើម្បីបានសម្លមួយចាន។ (លោ. ២៥:៣០-៣៤) ក្រោយមក អេសាវបានសោកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែ គាត់មិនបានឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលគាត់មាន ដូច្នេះគាត់គ្មានហេតុត្អូញត្អែរពេលគាត់មិនបានទទួលពរជាកូនច្បងទេ។
១២-១៣. តើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាពួកគេមិនឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលព្រះបានធ្វើ ហើយតើនោះមានលទ្ធផលអ្វី?
១២ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានមូលហេតុជាច្រើនដើម្បីបង្ហាញអំណរគុណ។ ពួកគេបានត្រូវរំដោះពីការធ្វើជាខ្ញុំបម្រើ បន្ទាប់ពីព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យមានទុក្ខវេទនាទាំង១០ប្រការនៅស្រុកអេស៊ីប។ ក្រោយមកព្រះបានសង្គ្រោះពួកគេដោយបំផ្លាញកងទ័ពអេស៊ីបទាំងអស់នៅក្នុងសមុទ្រក្រហម។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានចិត្តកតញ្ញូយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានច្រៀងចម្រៀងជ័យជម្នះសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែក្រោយមក តើពួកគេបានបន្តមានចិត្តកតញ្ញូឬទេ?
១៣ ពេលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជួបប្រទះនឹងការពិបាកផ្សេងទៀត ពួកគេស្រាប់តែបានភ្លេចអំពីអ្វីល្អៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើចំពោះពួកគេ។ បន្ទាប់មក ពួកគេបានបង្ហាញថាពួកគេមិនឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីទាំងនោះទេ។ (ទំនុក. ១០៦:៧) តើតាមរបៀបណា? «ពួកជំនុំកូនចៅអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ក៏ត្អូញត្អែរនឹងម៉ូសេ ហើយនឹងអើរ៉ុន» តែតាមការពិតពួកគេកំពុងត្អូញត្អែរនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ (និក្ខ. ១៦:២, ៨) លោកបានខកចិត្តចំពោះរាស្ត្ររបស់លោកដែលមានចិត្តគំនិតបែបនេះ។ ក្រោយមក លោកបានប្រកាសទុកជាមុនថាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជំនាន់នោះទាំងអស់នឹងត្រូវស្លាប់ក្នុងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ លើកលែងតែយ៉ូស្វេនិងកាលែប។ (ជន. ១៤:២២-២៤; ២៦:៦៥) សូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចជៀសវាងពីការធ្វើតាមគំរូមិនល្អទាំងនេះ ហើយធ្វើតាមគំរូល្អវិញ។
ចូរបង្ហាញអំណរគុណនៅសព្វថ្ងៃនេះ
១៤-១៥. (ក) តើគូអាពាហ៍ពិពាហ៍អាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាពួកគេឲ្យតម្លៃចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក? (ខ) តើឪពុកម្ដាយអាចបង្រៀនកូនឲ្យបង្ហាញអំណរគុណតាមរបៀបណា?
១៤ ក្នុងក្រុមគ្រួសារ: ក្រុមគ្រួសារទាំងមូលទទួលប្រយោជន៍ពេលសមាជិកម្នាក់ៗបង្ហាញអំណរគុណ។ ការដែលគូអាពាហ៍ពិពាហ៍កាន់តែបង្ហាញអំណរគុណចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ពួកគេកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងគ្នា។ ពួកគេក៏កាន់តែស្រួលអភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកចំពោះកំហុសដែលពួកគេមាន។ ប្ដីដែលឲ្យតម្លៃចំពោះប្រពន្ធមិនគ្រាន់តែកត់សម្គាល់អ្វីល្អៗដែលប្រពន្ធនិយាយនិងធ្វើប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ក៏«ក្រោកឈរឡើងសរសើរនាងដែរ»។ (សុភ. ៣១:១០, ២៨) រីឯប្រពន្ធដែលមានប្រាជ្ញាសរសើរប្ដីយ៉ាងចំៗអំពីចំណុចល្អៗរបស់គាត់។
១៥ ក្នុងនាមជាឪពុកម្ដាយ តើអ្នកអាចបង្រៀនកូនរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យបង្ហាញអំណរគុណ? សូមចាំថាកូនរបស់អ្នកនឹងធ្វើតាមការប្រព្រឹត្តនិងពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក។ ដូច្នេះ សូមទុកគំរូល្អដោយនិយាយអរគុណពេលកូនៗធ្វើអ្វីល្អចំពោះអ្នក។ ម្យ៉ាងទៀត សូមបង្រៀនកូនរបស់អ្នកឲ្យចេះនិយាយអរគុណពេលបុគ្គលឯទៀតធ្វើអ្វីល្អចំពោះពួកគេ។ សូមជួយកូនរបស់អ្នកឲ្យយល់ថាការបង្ហាញអំណរគុណគឺផុសចេញពីចិត្ត ហើយថាពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេ អាចមានឥទ្ធិពលល្អលើអ្នកឯទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ បងស្រីក្លាឌីនិយាយថា៖ «ម៉ាក់ខ្ញុំមានកូនបីនាក់ ហើយពេលគាត់អាយុ៣២ឆ្នាំ ស្រាប់តែមានបញ្ហាកើតឡើង ដែលធ្វើឲ្យគាត់ត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំកូនតែម្នាក់ឯង។ ពេលខ្ញុំអាយុ៣២ឆ្នាំ ខ្ញុំបានយល់ថាច្បាស់ជាពិបាកខ្លាំងណាស់សម្រាប់ម៉ាក់ខ្ញុំ ដែលគាត់ត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំយើងតែម្នាក់ឯងពេលគាត់មានអាយុនោះ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថាខ្ញុំមានចិត្តកតញ្ញូខ្លាំងណាស់សម្រាប់ការលះបង់ដែលគាត់បានធ្វើដើម្បីចិញ្ចឹមអប់រំខ្ញុំនិងបងប្អូនខ្ញុំ។ ថ្មីៗនេះគាត់បាននិយាយថា ពាក្យសម្ដីនោះមានតម្លៃចំពោះគាត់ ហើយថាគាត់ច្រើនតែគិតអំពីពាក្យនោះ។ គាត់ក៏និយាយថានោះធ្វើឲ្យគាត់សប្បាយចិត្ត»។
សូមបង្រៀនកូនរបស់អ្នកឲ្យបង្ហាញអំណរគុណ (សូមមើលវគ្គ១៥) *
១៦. សូមលើកឧទាហរណ៍អំពីរបៀបដែលការបង្ហាញអំណរគុណអាចលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀត។
១៦ ក្នុងក្រុមជំនុំ: យើងលើកទឹកចិត្តបងប្អូនរបស់យើង ពេលយើងបង្ហាញអំណរគុណចំពោះពួកគេ។ ជាឧទាហរណ៍ បងប្រុសហូហេដែលជាអ្នកចាស់ទុំដែលមានអាយុ២៨ឆ្នាំ បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់។ គាត់មិនអាចចូលរួមកិច្ចប្រជុំអស់មួយខែ។ ទោះជាគាត់ចាប់ផ្ដើមមកកិច្ចប្រជុំម្ដងទៀតក្ដី គាត់នៅតែមិនអាចថ្លែងសុន្ទរកថានៅកិច្ចប្រជុំបានឡើយ។ បងហូហេនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃដោយសារសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំមានកម្រិតនិងដោយសារខ្ញុំមិនអាចបំពេញភារកិច្ចផ្សេងៗនៅក្នុងក្រុមជំនុំបានទេ។ ប៉ុន្តែក្រោយកិច្ចប្រជុំមួយ បងប្រុសម្នាក់បានប្រាប់ខ្ញុំថា៖ ‹ខ្ញុំចង់អរគុណបង ដោយសារបងបានទុកគំរូល្អសម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ ក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ យើងពិតជាចូលចិត្តសុន្ទរកថាដែលបងបានថ្លែង។ សុន្ទរកថាទាំងនោះបានពង្រឹងជំនឿរបស់យើង›។ ខ្ញុំរំជួលចិត្តជាខ្លាំងរហូតដល់ស្រក់ទឹកភ្នែក។ ពាក្យសម្ដីរបស់គាត់គឺជាអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវការ»។
១៧. យោងទៅតាមកូឡុស ៣:១៥ តើយើងអាចបង្ហាញអំណរគុណចំពោះចិត្តទូលាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ចំពោះព្រះរបស់យើងដែលមានចិត្តទូលាយ: ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យយើងជាបរិបូរនូវសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងទទួលការណែនាំតាមរយៈកិច្ចប្រជុំ ទស្សនាវដ្ដី និងគេហទំព័ររបស់យើង។ តើអ្នកធ្លាប់ស្ដាប់សុន្ទរកថា អានអត្ថបទណាមួយ ឬមើលកម្មវិធីJWទូរទស្សន៍ រួចគិតថា ‹នោះជាអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវការ›ឬទេ? តើយើងអាចបង្ហាញអំណរគុណរបស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមអាន កូឡុស ៣:១៥) របៀបមួយគឺដោយអរគុណលោកជារឿយៗក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងសម្រាប់របស់ល្អទាំងនេះ។—យ៉ា. ១:១៧
ការជួយសម្អាតសាលប្រជុំគឺជារបៀបដ៏ល្អមួយដើម្បីបង្ហាញអំណរគុណ (សូមមើលវគ្គ១៨)
១៨. តើតាមរបៀបណាខ្លះយើងអាចបង្ហាញអំណរគុណដោយសារយើងមានសាលប្រជុំ?
១៨ យើងក៏បង្ហាញអំណរគុណចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងរក្សាសាលប្រជុំរបស់យើងឲ្យនៅស្អាតបាតនិងមានរបៀបរៀបរយ។ យើងចូលរួមក្នុងការសម្អាតនិងការជួសជុលសាលប្រជុំជាទៀងទាត់។ ម្យ៉ាងទៀត បងប្អូនដែលត្រូវប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិករបស់ក្រុមជំនុំ ប្រើអ្វីទាំងនោះដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។ ពេលយើងថែទាំសាលប្រជុំរបស់យើងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ យើងអាចប្រើវាបានយូរជាង ហើយវានឹងមិនសូវត្រូវការការជួសជុលធំៗដែលអស់លុយច្រើននោះទេ។ យ៉ាងនេះ យើងជួយសន្សំសំចៃលុយដើម្បីអាចសាងសង់និងជួសជុលសាលប្រជុំឯទៀតនៅទូទាំងពិភពលោក។
១៩. តើអ្នករៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលម្នាក់និងប្រពន្ធរបស់គាត់?
១៩ ចំពោះពួកអ្នកដែលធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់សម្រាប់យើង: ពេលយើងបង្ហាញអំណរគុណ ពាក្យសម្ដីរបស់យើងអាចជួយឲ្យអារម្មណ៍របស់បងប្អូនណាម្នាក់ដែលកំពុងជួបការពិបាក ឲ្យល្អប្រសើរឡើង។ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលម្នាក់និងប្រពន្ធរបស់គាត់។ ក្រោយពីពួកគេបានផ្សព្វផ្សាយពេញមួយថ្ងៃក្នុងអាកាសធាតុដ៏ត្រជាក់ខ្លាំង ពួកគេបានត្រឡប់ទៅកន្លែងស្នាក់នៅវិញទាំងអស់កម្លាំង។ ដោយសារត្រជាក់ខ្លាំង ប្រពន្ធរបស់គាត់បានគេងដោយពាក់អាវធំដ៏ក្រាស់។ នៅព្រឹកឡើង នាងប្រាប់ប្ដីរបស់នាងថានាងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមិនអាចបន្តក្នុងកិច្ចការធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យទៀតទេ។ នៅព្រឹកថ្ងៃដដែលនោះតែម្ដង ពួកគេបានទទួលសំបុត្រមួយពីការិយាល័យសាខាដែលសរសេរជូននាង។ ក្នុងសំបុត្រនោះមានពាក្យសរសើរយ៉ាងកក់ក្ដៅចំពោះកិច្ចបម្រើនិងការស៊ូទ្រាំរបស់នាង។ សំបុត្រនោះបានសរសេរថាការរើកន្លែងស្នាក់នៅពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយជារៀងរាល់សប្ដាហ៍គឺមិនស្រួលទេ។ ប្ដីនោះនិយាយថា៖ «ពាក្យសរសើរទាំងនោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងលើចិត្តរបស់ប្រពន្ធខ្ញុំ ហើយគាត់មិនដែលនិយាយអំពីការឈប់ធ្វើកិច្ចការធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យទៀតទេ។ តាមពិតទៅ គាត់បានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំអស់ប៉ុន្មានដងឲ្យបន្តធ្វើកិច្ចការនោះ ពេលដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាចង់ឈប់»។ ប្ដីប្រពន្ធមួយគូនោះបានបន្តក្នុងកិច្ចការធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យអស់ជិត៤០ឆ្នាំ។
២០. តើយើងគួរព្យាយាមធ្វើអ្វីជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយហេតុអ្វី?
២០ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ សូមយើងព្យាយាមបង្ហាញអំណរគុណតាមរយៈពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។ ការប្រព្រឹត្តឬពាក្យសម្ដីដ៏ស្មោះអស់ពីចិត្តរបស់យើង ប្រហែលជាអ្វីដែលអ្នកណាម្នាក់ត្រូវការ ដើម្បីស៊ូទ្រាំមួយថ្ងៃទៀតក្នុងពិភពលោកនេះដែលមិនចេះបង្ហាញអំណរគុណ។ ម្យ៉ាងទៀត ការបង្ហាញអំណរគុណនឹងនាំឲ្យយើងមានចំណងមិត្តភាពជាមួយអ្នកឯទៀតដែលនឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត។ សំខាន់បំផុត យើងនឹងយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់យើងដែលមានចិត្តទូលាយ និងដែលតែងតែបង្ហាញអំណរគុណ។
ចម្រៀងលេខ២០ លោកបានឲ្យបុត្រជាទីស្រឡាញ់
^ វគ្គ 5 ស្តីអំពីការបង្ហាញអំណរគុណ តើយើងអាចរៀនអ្វីពីព្រះយេហូវ៉ា លោកយេស៊ូ និងជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់ដែលកើតឃ្លង់? ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីគំរូទាំងនេះនិងគំរូឯទៀត។ យើងក៏នឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលការបង្ហាញអំណរគុណគឺសំខាន់ណាស់ ហើយអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើដូច្នេះ។
^ វគ្គ 1 ការពន្យល់ពាក្យ: ការមានចិត្តកតញ្ញូឬអំណរគុណចំពោះបុគ្គលណាម្នាក់ឬអ្វីណាមួយ មានន័យថាយើងទទួលស្គាល់តម្លៃរបស់បុគ្គលនោះឬអ្វីនោះ។
^ វគ្គ 55 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: សំបុត្ររបស់ប៉ូលបានត្រូវអានឮៗឲ្យក្រុមជំនុំនៅក្រុងរ៉ូមស្ដាប់។ អាគីឡា ព្រីស៊ីល ភីបេ និងអ្នកឯទៀតសប្បាយចិត្តពេលដែលឮឈ្មោះរបស់ពួកគេ។
^ វគ្គ 57 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ម្ដាយម្នាក់ជួយកូនស្រីរបស់គាត់ឲ្យបង្ហាញអំណរគុណចំពោះបងស្រីវ័យចាស់ដែលបានទុកគំរូល្អ។
