ບົດຄວາມສຶກສາທີ 9
ຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳສະໄໝອິດສະລາແອນບູຮານ
“ພະອົງຮັກຄວາມຖືກຕ້ອງຊອບທຳແລະຄວາມຍຸຕິທຳ ໂລກເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຂອງພະເຢໂຫວາ.”—ເພງ. 33:5, ລ.ມ.
ເພງ 3 ເປັນກຳລັງ ຄວາມຫວັງ ແລະຄວາມໝັ້ນໃຈຂອງເຮົາ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1-2. (ກ) ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງການຫຍັງ? (ຂ) ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໃນເລື່ອງຫຍັງ?
ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງການຄວາມຮັກແລະຢາກຖືກປະຕິບັດແບບຍຸຕິທຳ. ຖ້າເຮົາບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳ ເຮົາອາດຮູ້ສຶກບໍ່ມີຄ່າແລະບໍ່ມີຄວາມຫວັງ.
2 ພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າເຮົາຢາກໄດ້ຮັບຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳ. (ເພງ. 33:5) ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຈົ້າຮັກເຮົາຫຼາຍແລະຢາກໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮັບຄວາມຍຸຕິທຳ. ເຮົາເຫັນເລື່ອງນີ້ໄດ້ແຈ້ງຈາກກົດໝາຍທີ່ພະເຈົ້າໃຫ້ຊາດອິດສະລາແອນຜ່ານທາງໂມເຊ. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈເມື່ອຄົນອື່ນບໍ່ໄດ້ປະຕິບັດກັບເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຮັກຫຼືຄວາມຍຸຕິທຳ ຂໍໃຫ້ມາເບິ່ງວ່າກົດໝາຍຂອງໂມເຊ *ສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າພະເຢໂຫວາຮັກແລະເປັນຫ່ວງປະຊາຊົນຂອງພະອົງ.
3. (ກ) ຕາມທີ່ອະທິບາຍໃນໂລມ 13:8-10 ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງເມື່ອສຶກສາກົດໝາຍຂອງໂມເຊ? (ຂ) ບົດຄວາມນີ້ຈະຕອບຄຳຖາມຫຍັງ?
3 ເມື່ອເຮົາສຶກສາກົດໝາຍຂອງໂມເຊ ເຮົາກໍຈະເຫັນຄວາມຮັກທີ່ອົບອຸ່ນຂອງພະເຢໂຫວາ. (ອ່ານໂລມ 13:8-10) ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະພິຈາລະນາກົດໝາຍບາງຂໍ້ທີ່ພະເຈົ້າໃຫ້ກັບຊາວອິດສະລາແອນ ແລະຈະຕອບຄຳຖາມຕໍ່ໄປນີ້: ເປັນຫຍັງເຮົາເວົ້າໄດ້ວ່າກົດໝາຍນີ້ເກີດຈາກຄວາມຮັກ? ເປັນຫຍັງເຮົາເວົ້າໄດ້ວ່າກົດໝາຍນີ້ສະໜັບສະໜູນປະຊາຊົນໃຫ້ເປັນຄົນຍຸຕິທຳ? ຜູ້ນຳໃນສະໄໝນັ້ນເອົາກົດໝາຍນີ້ໄປໃຊ້ແນວໃດ? ກົດໝາຍນີ້ປົກປ້ອງຄົນແບບໃດເປັນພິເສດ? ຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີກຳລັງໃຈ ມີຄວາມຫວັງ ແລະໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາຜູ້ເປັນພໍ່ຂອງເຮົາຫຼາຍຂຶ້ນ.—ກິດ. 17:27; ໂລມ 15:4
ກົດໝາຍຂອງໂມເຊມີພື້ນຖານມາຈາກຄວາມຮັກ
4. (ກ) ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າກົດໝາຍຂອງໂມເຊມີພື້ນຖານມາຈາກຄວາມຮັກ? (ຂ) ໃນມັດທາຍ 22:36-40 ພະເຍຊູໄດ້ເນັ້ນຄຳສັ່ງຫຍັງ?
4 ເຮົາສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າກົດໝາຍຂອງໂມເຊມີພື້ນຖານມາຈາກຄວາມຮັກກໍຍ້ອນວ່າພະເຢໂຫວາເຮັດທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງດ້ວຍຄວາມຮັກ. (1 ໂຢ. 4:8) ກົດໝາຍທຸກຂໍ້ທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊມີພື້ນຖານມາຈາກກົດໝາຍ 2 ຂໍ້ຄື: ຮັກພະເຈົ້າແລະຮັກເພື່ອນບ້ານ. (ເລວີ. 19:18; ບັນຍັດ. 6:5; ອ່ານມັດທາຍ 22:36-40) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄາດໝາຍໄດ້ວ່າກົດໝາຍທັງ 600 ຂໍ້ລວມທັງກົດໝາຍອື່ນໆທີ່ເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງກົດໝາຍຂອງໂມເຊຈະສອນເຮົາກ່ຽວກັບຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ. ຂໍໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງບາງຕົວຢ່າງນຳກັນ.
5-6. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຜົວເມຍປະຕິບັດຕໍ່ກັນແນວໃດ ແລະພະອົງເຫັນຫຍັງ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
5 ໃຫ້ສັດຊື່ຕໍ່ຄູ່ແຕ່ງດອງແລະເບິ່ງແຍງລູກຂອງເຈົ້າ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຜົວແລະເມຍເຕີມຄວາມຮັກໃຫ້ກັນຕະຫຼອດຊີວິດ. (ຕົ້ນ. 2:24; ມັດ. 19:3-6) ການຫຼິ້ນຊູ້ເປັນການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດຢ່າງໜຶ່ງ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເໝາະສົມທີ່ກົດໝາຍຂໍ້ທີ່ 7 ຂອງພະບັນຍັດ 10 ປະການບອກວ່າ ຢ່າຫຼິ້ນຊູ້. (ບັນຍັດ. 5:18) ການຫຼິ້ນຊູ້ເປັນການ “ເຮັດບາບຕໍ່ສູ້ພະເຈົ້າ” ແລະເປັນການເຮັດຊົ່ວຕໍ່ຄູ່ຂອງຕົວເອງ. (ຕົ້ນ. 39:7-9, ທ.ປ.) ຝ່າຍທີ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດອາດຮູ້ສຶກເຈັບປວດໄປຫຼາຍສິບປີຍ້ອນຖືກທໍລະຍົດ.
6 ພະເຢໂຫວາຮູ້ດີວ່າຜົວເມຍຄວນປະຕິບັດຕໍ່ກັນແນວໃດ. ພະອົງຢາກໃຫ້ຜູ້ເປັນເມຍໄດ້ຮັບການເບິ່ງແຍງຢ່າງດີ. ຜົວທີ່ນັບຖືກົດໝາຍຂອງໂມເຊຈະຮັກເມຍແລະບໍ່ຢ່າຮ້າງກັບເມຍຍ້ອນເຫດຜົນເລັກໆນ້ອຍໆ. (ບັນຍັດ. 24:1-4; ມັດ. 19:3, 8) ແຕ່ຖ້າມີບັນຫາຮ້າຍແຮງເກີດຂຶ້ນແລະຕ້ອງການຈະຢ່າຮ້າງກັບເມຍ ລາວຕ້ອງເຮັດໜັງສືຢ່າຮ້າງໃຫ້ເມຍ. ໜັງສືຢ່າຮ້າງນີ້ຈະປົກປ້ອງຜູ້ຍິງຈາກຂໍ້ກ່າວຫາວ່າເຮັດຜິດສິນລະທຳ. ນອກຈາກນັ້ນ ກ່ອນທີ່ຜົວຈະເຮັດໜັງສືຢ່າຮ້າງໃຫ້ເມຍ ລາວຕ້ອງປຶກສາພວກຜູ້ເຖົ້າແກ່ຂອງເມືອງ. ໂດຍວິທີນີ້ພວກຜູ້ເຖົ້າແກ່ກໍຈະມີໂອກາດຊ່ວຍຜົວແລະເມຍໃຫ້ຮັກສາຊີວິດຄູ່. ເມື່ອຊາວອິດສະລາແອນບາງຄົນຢ່າຮ້າງກັບເມຍຍ້ອນເຫດຜົນທີ່ເຫັນແກ່ຕົວ ພະເຢໂຫວາກໍບໍ່ໄດ້ເຂົ້າແຊກແຊງເລື່ອງນີ້ສະເໝີໄປ. ແຕ່ພະອົງເຫັນນ້ຳຕາແລະຄວາມເຈັບປວດຂອງຜູ້ເປັນເມຍ.—ມລກີ. 2:13-16
ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເດັກນ້ອຍຮູ້ສຶກໝັ້ນຄົງປອດໄພໃນຂະນະທີ່ໄດ້ຮັບການລ້ຽງດູແລະການສອນຈາກພໍ່ແມ່ດ້ວຍຄວາມຮັກ (ເບິ່ງຂໍ້ 7-8) *
7-8. (ກ) ພະເຢໂຫວາສັ່ງພໍ່ແມ່ໃຫ້ເຮັດຫຍັງ? (ເບິ່ງຮູບໜ້າປົກ) (ຂ) ເຮົາໄດ້ຮຽນບົດຮຽນຫຍັງ?
7 ກົດໝາຍຂອງໂມເຊສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເດັກນ້ອຍມີຄວາມສຸກແລະປອດໄພ. ພະເຢໂຫວາສັ່ງພໍ່ແມ່ບໍ່ພຽງແຕ່ໃຫ້ເບິ່ງແຍງຄວາມຈຳເປັນຂອງລູກທາງຮ່າງກາຍ ແຕ່ຕ້ອງເບິ່ງແຍງທາງຄວາມເຊື່ອນຳ. ພໍ່ແມ່ຄວນໃຊ້ທຸກໂອກາດເພື່ອສອນລູກໃຫ້ເຂົ້າໃຈແລະເຫັນຄຸນຄ່າກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາແລະຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຮັກພະອົງ. (ບັນຍັດ. 6:6-9; 7:13) ເຫດຜົນໜຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາລົງໂທດຊາວອິດສະລາແອນກໍຄືເຂົາເຈົ້າທຳຮ້າຍລູກຂອງຕົນໃນແບບທີ່ໂຫດຮ້າຍ. (ຢເຣ. 7:31, 33) ພໍ່ແມ່ຕ້ອງຄິດວ່າລູກບໍ່ແມ່ນສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈຫຼືຢາກເຮັດຫຍັງກໍໄດ້ ແຕ່ລູກເປັນມໍລະດົກຫຼືຂອງຂວັນຈາກພະເຢໂຫວາທີ່ພໍ່ແມ່ຕ້ອງທະນຸຖະໜອມໄວ້.—ເພງ. 127:3
8 ບົດຮຽນ: ພະເຢໂຫວາສັງເກດເບິ່ງວິທີທີ່ຜົວເມຍປະຕິບັດຕໍ່ກັນ. ພະອົງຍັງຢາກໃຫ້ພໍ່ແມ່ຮັກລູກ ແລະພະອົງຈະພິພາກສາພໍ່ແມ່ ຖ້າເຂົາເຈົ້າເຮັດບໍ່ດີຕໍ່ລູກ.
9-11. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງໃຫ້ກົດໝາຍວ່າຢ່າໂລບ?
9 ຢ່າໂລບ. ກົດໝາຍຂໍ້ສຸດທ້າຍຂອງພະບັນຍັດ 10 ປະການບອກວ່າຢ່າໂລບ ຫຼືມີຄວາມຄິດຢາກໄດ້ສິ່ງຂອງຂອງຄົນອື່ນຢ່າງບໍ່ຖືກຕ້ອງ. (ບັນຍັດ. 5:21) ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກົດໝາຍນີ້ເພື່ອສອນບົດຮຽນທີ່ມີຄ່າຢ່າງໜຶ່ງນັ້ນຄື ປະຊາຊົນຂອງພະອົງຕ້ອງປົກປ້ອງຫົວໃຈຕົວເອງ ເຊິ່ງໝາຍເຖິງຄວາມຄິດແລະຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຂົາເຈົ້າ. ພະອົງຮູ້ວ່າການເຮັດຊົ່ວເລີ່ມຕົ້ນມາຈາກຄວາມຄິດແລະຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ຊົ່ວໆ. (ສຸພາ. 4:23) ຖ້າຊາວອິດສະລາແອນຄົນໜຶ່ງຍອມໃຫ້ຄວາມຕ້ອງການທີ່ຜິດໆມີຫຼາຍຂຶ້ນໃນຫົວໃຈ ລາວກໍຈະປະຕິດບັດກັບຄົນອື່ນແບບທີ່ບໍ່ດີ. ຕົວຢ່າງ: ທີ່ຈິງກະສັດດາວິດເປັນຄົນດີ ແຕ່ມີເທື່ອໜຶ່ງລາວໄດ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ເພາະລາວໂລບຢາກໄດ້ເມຍຂອງຄົນອື່ນ. ຄວາມຢາກໄດ້ນີ້ເຮັດໃຫ້ລາວເຮັດບາບ. (ຢໂກ. 1:14, 15) ດາວິດຫຼິ້ນຊູ້ແລະພະຍາຍາມຫຼອກລວງຜົວຂອງຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນ ແລະຕໍ່ມາກໍເຮັດໃຫ້ລາວຕາຍ.—2 ຊາມ. 11:2-4; 12:7-11
10 ພະເຢໂຫວາຮູ້ເມື່ອຊາວອິດສະລາແອນບໍ່ເຊື່ອຟັງກົດໝາຍທີ່ບໍ່ໃຫ້ໂລບ ເພາະພະອົງອ່ານຫົວໃຈໄດ້. (1 ຂ່າວ. 28:9) ກົດໝາຍທີ່ບອກວ່າຢ່າໂລບບອກປະຊາຊົນຂອງພະອົງໃຫ້ຮູ້ວ່າ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຫຼີກລ່ຽງຄວາມຄິດທີ່ຈະນຳໄປສູ່ການເຮັດຊົ່ວ. ພະເຢໂຫວາເປັນພໍ່ທີ່ສະຫຼາດແລະຮັກເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ!
11 ບົດຮຽນ: ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເບິ່ງທີ່ພາຍນອກເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ພະອົງເບິ່ງເຂົ້າໄປໃນຫົວໃຈແລະຕົວຕົນທີ່ແທ້ຈິງຂອງເຮົາ. (1 ຊາມ. 16:7) ບໍ່ມີໃຜສາມາດປົກປິດຄວາມຄິດ ຄວາມຮູ້ສຶກ ແລະການກະທຳຈາກພະອົງໄດ້. ພະອົງຊອກຫາສິ່ງດີໃນຕົວເຮົາແລະຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດດີ. ແຕ່ພະອົງກໍຢາກໃຫ້ເຮົາກວດສອບແລະຄວບຄຸມຄວາມຄິດທີ່ບໍ່ດີ ກ່ອນທີ່ມັນຈະກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ເຮັດຜິດ.—2 ຂ່າວ. 16:9; ມັດ. 5:27-30
ກົດໝາຍທີ່ສົ່ງເສີມຄວາມຍຸຕິທຳ
12. ກົດໝາຍຂອງໂມເຊສອນຫຍັງເຮົາ?
12 ກົດໝາຍຂອງໂມເຊສອນເຮົາວ່າພະເຢໂຫວາຮັກຄວາມຍຸຕິທຳ. (ເພງ. 37:28; ເອຊາ. 61:8) ພະອົງວາງຕົວຢ່າງທີ່ສົມບູນແບບໃຫ້ເຮົາໃນເລື່ອງການປະຕິບັດກັບຄົນອື່ນຢ່າງຍຸຕິທຳ. ເມື່ອຊາວອິດສະລາແອນເຊື່ອຟັງກົດໝາຍທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ ພະອົງກໍອວຍພອນເຂົາເຈົ້າ. ເມື່ອເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົນໃຈມາດຕະຖານທີ່ຍຸຕິທຳຂອງພະອົງ ເຂົາເຈົ້າກໍປະສົບຜົນເສຍຫາຍ. ຂໍໃຫ້ເຮົາພິຈາລະນາກົດໝາຍອີກ 2 ຂໍ້ໃນພະບັນຍັດ 10 ປະການ.
13-14. ກົດໝາຍ 2 ຂໍ້ທຳອິດໃນພະບັນຍັດ 10 ປະການແມ່ນຫຍັງ ແລະການເຊື່ອຟັງກົດໝາຍເຫຼົ່ານັ້ນເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຊາວອິດສະລາແອນແນວໃດ?
13 ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ. ກົດໝາຍ 2 ຂໍ້ທຳອິດໃນພະບັນຍັດ 10 ປະການບອກວ່າຊາວອິດສະລາແອນຕ້ອງນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ ແລະຢ່ານະມັດສະການຮູບເຄົາລົບ. (ອົບ. 20:3-6) ກົດໝາຍເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ໄດ້ມີຂຶ້ນເພື່ອປະໂຫຍດຂອງພະເຢໂຫວາ ແຕ່ເພື່ອປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນຂອງພະອົງ. ຖ້າເຂົາເຈົ້າຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະອົງ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະມີຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກ. ແຕ່ຖ້າເຂົາເຈົ້າໄປນະມັດສະການພະຂອງຊາດອື່ນ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະມີແຕ່ຄວາມທຸກລຳບາກ.
14 ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງຊາວການາອານ. ເຂົາເຈົ້ານະມັດສະການຮູບເຄົາລົບທີ່ບໍ່ມີຊີວິດ ແທນທີ່ຈະນະມັດສະການພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ທີ່ມີຊີວິດ. ເຂົາເຈົ້າຫຼຸດສັກສີຂອງຕົວເອງລົງ. (ເພງ. 115:4-8) ພິທີກຳຢ່າງໜຶ່ງໃນການນະມັດສະການຂອງເຂົາເຈົ້າ ແມ່ນການເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດທີ່ໜ້າລັງກຽດແລະເອົາລູກມາເຜົາເປັນເຄື່ອງບູຊາຢ່າງໂຫດຫ້ຽມ. ຄ້າຍຄືກັນ ເມື່ອຊາວອິດສະລາແອນບໍ່ສົນໃຈພະເຢໂຫວາແລະເລືອກນະມັດສະການຮູບເຄົາລົບ ເຂົາເຈົ້າກໍຫຼຸດສັກສີຂອງຕົວເອງລົງແລະທຳຮ້າຍຄອບຄົວຂອງຕົວເອງ. (2 ຂ່າວ. 28:1-4) ພວກຜູ້ນຳຂອງອິດສະລາແອນບໍ່ສົນໃຈມາດຕະຖານທີ່ຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຂົາເຈົ້າໃຊ້ອຳນາດໃນທາງທີ່ຜິດແລະກົດຂີ່ຂົ່ມເຫງຄົນທີ່ອ່ອນແອ. (ເອເຊກ. 34:1-4) ພະເຢໂຫວາເຕືອນຊາວອິດສະລາແອນວ່າພະອົງຈະຕັດສິນລົງໂທດຄົນທີ່ເຮັດບໍ່ດີຕໍ່ຜູ້ຍິງແລະເດັກນ້ອຍທີ່ບໍ່ມີທາງສູ້. (ບັນຍັດ. 10:17, 18; 27:19) ແຕ່ພະເຢໂຫວາຈະອວຍພອນເຂົາເຈົ້າ ຖ້າເຂົາເຈົ້າພັກດີຕໍ່ພະອົງແລະປະຕິບັດຕໍ່ກັນຢ່າງຍຸຕິທຳ.—1 ກະ. 10:4-9
ພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາແລະຮູ້ວ່າເຮົາປະສົບຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳ (ເບິ່ງຂໍ້ 15)
15. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກພະເຢໂຫວາ?
15 ບົດຮຽນ: ບໍ່ແມ່ນຄວາມຜິດຂອງພະເຢໂຫວາເມື່ອຄົນທີ່ອ້າງວ່າຮັບໃຊ້ພະອົງບໍ່ສົນໃຈມາດຕະຖານຂອງພະອົງແລະເຮັດບໍ່ດີຕໍ່ປະຊາຊົນຂອງພະອົງ. ແຕ່ພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາ ແລະຮູ້ຕອນທີ່ເຮົາປະສົບກັບຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳ. ພະອົງຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມເຈັບປວດຂອງເຮົາຫຼາຍກວ່າແມ່ທີ່ຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມເຈັບປວດຂອງລູກນ້ອຍ. (ເອຊາ. 49:15) ເຖິງວ່າພະອົງບໍ່ໄດ້ເຂົ້າແຊກແຊງທັນທີ ແຕ່ເມື່ອເຖິງເວລາ ພະອົງຈະຕັດສິນລົງໂທດຄົນທີ່ເຮັດບໍ່ດີຕໍ່ຄົນອື່ນແລະບໍ່ກັບໃຈ
ຄວນຈະໃຊ້ກົດໝາຍຂອງໂມເຊແນວໃດ?
16-18. ກົດໝາຍຂອງໂມເຊໃຊ້ກັບເລື່ອງຫຍັງແດ່ໃນຊີວິດ ແລະເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງ?
16 ກົດໝາຍຂອງໂມເຊກວມລວມທຸກແງ່ມຸມໃນຊີວິດຂອງຊາວອິດສະລາແອນ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ພວກຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງຈະຕ້ອງຕັດສິນຄະດີຂອງປະຊາຊົນຢ່າງຍຸຕິທຳ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ພຽງແຕ່ຕັດສິນເລື່ອງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການນະມັດສະການເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງລວມເຖິງເລື່ອງຄວາມຂັດແຍ່ງແລະການເຮັດຜິດກົດໝາຍອື່ນໆນຳ. ຂໍເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຕໍ່ໄປນີ້.
17 ຖ້າຊາວອິດສະລາແອນຄົນໜຶ່ງຂ້າຄົນຕາຍ ລາວຈະບໍ່ຖືກປະຫານຊີວິດທັນທີ. ພວກຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນເມືອງທີ່ລາວອາໄສຢູ່ຈະພິຈາລະນາເລື່ອງນັ້ນ ກ່ອນຈະຕັດສິນວ່າລາວສົມຄວນມີໂທດເຖິງຕາຍຫຼືບໍ່. (ບັນຍັດ. 19:2-7, 11-13) ນອກຈາກນັ້ນ ພວກຜູ້ເຖົ້າແກ່ຍັງຕ້ອງຕັດສິນເລື່ອງທົ່ວໆໄປໃນຊີວິດນຳອີກເຊັ່ນ ເລື່ອງເງິນຄຳຈົນຮອດເລື່ອງຜົວເມຍ. (ອົບ. 21:35; ບັນຍັດ. 22:13-19) ຖ້າຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃຫ້ຄວາມຍຸຕິທຳແລະຊາວອິດສະລາແອນເຊື່ອຟັງກົດໝາຍຂອງໂມເຊ ທຸກຄົນກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດ ແລະທັງຊາດກໍຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນ.—ເລວີ. 20:7, 8; ເອຊາ. 48:17, 18
18 ບົດຮຽນ: ທຸກເລື່ອງໃນຊີວິດຂອງເຮົາສຳຄັນສຳລັບພະເຢໂຫວາ. ພະອົງຢາກໃຫ້ເຮົາຍຸຕິທຳແລະຮັກກັນ. ພະອົງສັງເກດສິ່ງທີ່ເຮົາເວົ້າແລະເຮັດເຖິງວ່າເຮົາຈະຢູ່ເຮືອນຄົນດຽວ.—ເຫບ. 4:13
19-21. (ກ) ພວກຜູ້ເຖົ້າແກ່ແລະຜູ້ຕັດສິນຄວນປະຕິບັດກັບປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າແນວໃດ? (ຂ) ກົດໝາຍຂອງໂມເຊປົກປ້ອງປະຊາຊົນແນວໃດ ແລະເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງນີ້?
19 ພະເຢໂຫວາຢາກຊ່ວຍປະຊາຊົນບໍ່ໃຫ້ຮັບອິດທິພົນທີ່ບໍ່ດີຈາກປະເທດອ້ອມຂ້າງ. ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງຕ້ອງການໃຫ້ຜູ້ເຖົ້າແກ່ແລະຜູ້ຕັດສິນໃຊ້ກົດໝາຍຢ່າງຍຸຕິທຳ. ແຕ່ຜູ້ທີ່ຕັດສິນຄະດີບໍ່ຄວນປະຕິບັດກັບຜູ້ຄົນໃນແບບທີ່ຮຸນແຮງ ຫຼືເຂັ້ມງວດເກີນໄປ ແລະເຂົາເຈົ້າຄວນຈະຮັກຄວາມຍຸຕິທຳ.—ບັນຍັດ. 1:13-17; 16:18-20
20 ພະເຢໂຫວາຮັກແລະເມດຕາປະຊາຊົນຂອງພະອົງ ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງໃຫ້ກົດໝາຍເພື່ອປົກປ້ອງເຂົາເຈົ້າຈາກຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳ. ຕົວຢ່າງ: ກົດໝາຍມີຂໍ້ກຳນົດບາງຢ່າງທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ຄົນໜຶ່ງບໍ່ຖືກກ່າວຫາຢ່າງຜິດໆໄດ້ງ່າຍໆ. ຄົນທີ່ຖືກກ່າວຫາມີສິດທີ່ຈະຮູ້ວ່າໃຜກ່າວຫາລາວ. (ບັນຍັດ. 19:16-19; 25:1) ກ່ອນທີ່ລາວຈະຖືກຕັດສິນວ່າມີຄວາມຜິດ ຕ້ອງມີພະຍານຢູ່ໃນເຫດການຢ່າງໜ້ອຍ 2 ຄົນ. (ບັນຍັດ. 17:6; 19:15) ຖ້າຫາກຊາວອິດສະແອນຄົນໜຶ່ງເຮັດຜິດ ແລ້ວມີຄົນດຽວເຫັນເດ? ລາວບໍ່ຄວນຄິດວ່າພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ລົງໂທດລາວ ເພາະພະອົງເຫັນສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ. ໃນຄອບຄົວ ພໍ່ໄດ້ຮັບອຳນາດ ແຕ່ກໍມີຂີດຈຳກັດ. ຖ້າເກີດຄວາມຂັດແຍ່ງບາງຢ່າງໃນຄອບຄົວ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຂອງເມືອງມີສິດທີ່ຈັດການກັບບັນຫານັ້ນແລະຕັດສິນຂັ້ນສຸດທ້າຍ.—ບັນຍັດ. 21:18-21
21 ບົດຮຽນ: ພະເຢໂຫວາເປັນຕົວຢ່າງທີ່ສົມບູນແບບ ພະອົງເຮັດສິ່ງທີ່ຍຸຕິທຳສະເໝີ. (ເພງ. 9:7) ພະອົງຈະໃຫ້ລາງວັນຄົນທີ່ເຊື່ອຟັງມາດຕະຖານຂອງພະອົງ ແຕ່ຈະລົງໂທດຄົນທີ່ໃຊ້ອຳນາດຢ່າງຜິດໆ. (2 ຊາມ. 22:21-23; ເອເຊກ. 9:9, 10) ບາງຄົນອາດເຮັດຊົ່ວແລະເບິ່ງຄືວ່າຈະຫຼົບຫຼີກການລົງໂທດໄດ້ ແຕ່ເມື່ອເຖິງເວລາທີ່ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າເໝາະສົມ ພະອົງກໍຈະຕັດສິນລົງໂທດເຂົາເຈົ້າ. (ສຸພາ. 28:13) ແລະຖ້າເຂົາເຈົ້າບໍ່ກັບໃຈ ບໍ່ດົນເຂົາເຈົ້າກໍຈະຮູ້ວ່າ: “ຄັນຕົກໃນມືຂອງພະເຈົ້າຜູ້ເປັນຊີວິດຢູ່ກໍເປັນການໜ້າພິລຶກເພີງກົວ.”—ເຫບ. 10:30, 31
ກົດໝາຍຂອງໂມເຊປົກປ້ອງໃຜເປັນພິເສດ?
ເມື່ອຕ້ອງຕັດສິນຄວາມ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຕ້ອງສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາ (ເບິ່ງຂໍ້ 22) *
22-24. (ກ) ກົດໝາຍຂອງໂມເຊປົກປ້ອງໃຜເປັນພິເສດ ແລະເຮົາໄດ້ຮຽນເລື່ອງຫຍັງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ? (ຂ) ໃນອົບພະຍົບ 22:22-24 ເຮົາພົບຄຳເຕືອນຫຍັງ?
22 ກົດໝາຍຂອງໂມເຊໄດ້ປົກປ້ອງບາງຄົນເປັນພິເສດເຊັ່ນ: ລູກກຳພ້າ ແມ່ໝ້າຍ ແລະຄົນຕ່າງຊາດ ເຊິ່ງຄົນເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ສາມາດປົກປ້ອງຕົວເອງໄດ້. ຜູ້ຕັດສິນອິດສະລາແອນໄດ້ຮັບແຈ້ງວ່າ: “ເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ຄວາມຍຸຕິທຳເມື່ອຕັດສິນຄະດີຄວາມຂອງຄົນຕ່າງຊາດຫຼືລູກກຳພ້າພໍ່ ແລະຢ່າຍຶດເສື້ອຄຸມຂອງແມ່ໝ້າຍມາເປັນຂອງປະກັນການກູ້ຢືມ.” (ບັນຍັດ. 24:17, ລ.ມ.) ພະເຢໂຫວາຮັກແລະເປັນຫ່ວງຄົນທີ່ອ່ອນແອທີ່ສຸດໃນຊຸມຊົນ ແລະພະອົງຈະລົງໂທດຄົນທີ່ເຮັດບໍ່ດີຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ.—ອ່ານອົບພະຍົບ 22:22-24
23 ນອກຈາກນັ້ນ ກົດໝາຍຍັງປົກປ້ອງສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຈາກການມີເພດສຳພັນລະຫວ່າງຄົນໃນຄອບຄົວແລະຍາດພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດທຸກຮູບແບບ. (ເລວີ. 18:6-30) ຊາດອື່ນທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບຊາວອິດສະລາແອນໄດ້ຍອມຮັບການເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້. ແຕ່ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາຕ້ອງເບິ່ງການກະທຳເຫຼົ່ານັ້ນຄືກັບພະເຢໂຫວາເບິ່ງວ່າເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າລັງກຽດ.
24 ບົດຮຽນ: ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຜູ້ມີອຳນາດທີ່ພະອົງແຕ່ງຕັ້ງເອົາໃຈໃສ່ເບິ່ງແຍງຄົນທີ່ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງແຍງ. ພະອົງກຽດຊັງການເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດແລະຢາກເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າທຸກຄົນ ໂດຍສະເພາະຄົນທີ່ອ່ອນແອທີ່ສຸດໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງແລະຄວາມຍຸຕິທຳ.
ກົດໝາຍເປັນ “ເງົາແຫ່ງສິ່ງຂອງດີທີ່ຈະມາພາຍໜ້າ”
25-26. (ກ) ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳເປັນຄືກັບຊີວິດແລະລົມຫາຍໃຈ? (ຂ) ເຮົາຈະພິຈາລະນາເລື່ອງຫຍັງໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປຂອງບົດຄວາມຊຸດນີ້?
25 ຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳເປັນຄືກັບຊີວິດແລະລົມຫາຍໃຈ ໃນໂລກນີ້ຈະມີຢ່າງໜຶ່ງແລະຂາດອີກຢ່າງໜຶ່ງບໍ່ໄດ້. ຖ້າເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາປະຕິບັດຕໍ່ເຮົາຢ່າງຍຸຕິທຳ ເຮົາກໍຈະຮັກພະອົງຫຼາຍຂຶ້ນ. ເມື່ອເຮົາຮັກພະອົງແລະມາດຕະຖານທີ່ຍຸຕິທຳຂອງພະອົງ ເຮົາກໍຖືກກະຕຸ້ນໃຫ້ຮັກຄົນອື່ນແລະປະຕິດບັດຕໍ່ເຂົາເຈົ້າຢ່າງຍຸຕິທຳ.
26 ກົດໝາຍຂອງໂມເຊເປັນສິ່ງທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ຊາວອິດສະລາແອນສາມາດມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຈົ້າ. ແຕ່ກົດໝາຍນີ້ກໍຖືກຍົກເລີກຫຼັງຈາກທີ່ພະເຍຊູມາເຮັດໃຫ້ກົດໝາຍນັ້ນສຳເລັດ ແລະຖືກແທນທີ່ດ້ວຍສິ່ງທີ່ດີກວ່າ. (ໂລມ 10:4) ໂປໂລອະທິບາຍວ່າກົດໝາຍເປັນ “ເງົາແຫ່ງສິ່ງຂອງດີທີ່ຈະມາພາຍໜ້າ.” (ເຫບ. 10:1) ບົດຄວາມຕໍ່ໄປຂອງບົດຄວາມຊຸດນີ້ຈະເວົ້າເຖິງບາງສິ່ງທີ່ດີກວ່າເຫຼົ່ານັ້ນ ແລະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນວ່າຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳສຳຄັນແນວໃດໃນປະຊາຄົມ.
ເພງ 109 ຮັກທີ່ແຮງກ້າສຸດຫົວໃຈ
^ ຂໍ້ 5 ນີ້ເປັນບົດຄວາມທຳອິດໃນບົດຄວາມຊຸດ 4 ເລື່ອງທີ່ຈະອະທິບາຍວ່າ ເປັນຫຍັງເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນຫ່ວງເຮົາ. ບົດຄວາມທີ່ເຫຼືອອີກ 3 ເລື່ອງຈະອອກໃນຫໍສັງເກດການ ສະບັບພຶດສະພາ 2019. ບົດຄວາມເຫຼົ່ານັ້ນມີຊື່ວ່າ: “ຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ” “ຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳປົກປ້ອງເຮົາໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຊົ່ວ” ແລະ “ຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນທີ່ເຄີຍຖືກທຳຮ້າຍທາງເພດໄດ້ແນວໃດ?”
^ ຂໍ້ 2 ການອະທິບາຍສຳນວນ: ກົດໝາຍ 600 ຂໍ້ລວມທັງກົດໝາຍຂໍ້ອື່ນໆທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊເອີ້ນວ່າ: “ກົດໝາຍຂອງໂມເຊ” “ກົດໝາຍ” ແລະ “ພະບັນຍັດ.” ນອກຈາກນັ້ນ ພະທຳ 5 ເຫຼັ້ມທຳອິດຂອງຄຳພີໄບເບິນ (ຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນເດີມຫາພະບັນຍັດ) ກໍມັກຖືກເອີ້ນວ່າກົດໝາຍຂອງໂມເຊຄືກັນ. ບາງເທື່ອມີການໃຊ້ຄຳນີ້ເມື່ອເວົ້າເຖິງພະຄຳພີພາກພາສາເຫບເລີທັງໝົດ.
^ ຂໍ້ 60 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ໃນຂະນະທີ່ກຽມອາຫານ ແມ່ຄົນໜຶ່ງທີ່ເປັນຊາວອິດສະລາແອນມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ລົມກັບລູກສາວ. ໃນພາບດ້ານຫຼັງ ພໍ່ກຳລັງສອນລູກຊາຍໃຫ້ຮູ້ວິທີເບິ່ງແຍງແກະ.
^ ຂໍ້ 64 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ຢູ່ໜ້າປະຕູເມືອງກຳລັງຊ່ວຍແມ່ໝ້າຍແລະລູກຂອງລາວຈາກພໍ່ຄ້າທ້ອງຖິ່ນທີ່ປະຕິບັດແບບບໍ່ດີຕໍ່ລາວ.
ເລື່ອງທີ່ເຈົ້າອາດຈະມັກ
ຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ
ຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ
ກົດໝາຍຂອງພະຄລິດໝາຍເຖິງຫຍັງແລະສົ່ງເສີມຄວາມຍຸຕິທຳແນວໃດ?
ຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ
ຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳປົກປ້ອງເຮົາໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຊົ່ວ
ພໍ່ແມ່ຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອປົກປ້ອງລູກຈາກການລ່ວງລະເມີດທາງເພດ? ແລະຜູ້ເຖົ້າຄວນເຮັດແນວໃດເພື່ອປົກປ້ອງພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ?
ຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ
ຈະປອບໃຈຄົນທີ່ເຄີຍຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດໄດ້ແນວໃດ?
ຄຳພີໄບເບິນ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ ແລະພີ່ນ້ອງຍິງທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະປອບໃຈຄົນທີ່ເຄີຍຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດໄດ້ແນວໃດ?
