1. Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Πέτρου 3:8, γιατί μας αρέσει να περιστοιχιζόμαστε από ανθρώπους που νοιάζονται για τα αισθήματά μας και για το καλό μας;

ΜΑΣ αρέσει να περιστοιχιζόμαστε από ανθρώπους που νοιάζονται για τα αισθήματά μας και για το καλό μας. Προσπαθούν να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση μας και να διακρίνουν τι μας απασχολεί και πώς νιώθουμε. Προβλέπουν τις ανάγκες μας και προσφέρουν βοήθεια, μερικές φορές προτού καν τη ζητήσουμε. Εκτιμούμε τους ανθρώπους που δείχνουν ότι έχουν κατανόηση * για εμάς.​—Διαβάστε 1 Πέτρου 3:8.

2. Γιατί ίσως χρειαζόμαστε δουλειά όσον αφορά την εκδήλωση συμπόνιας;

² Ως Χριστιανοί, όλοι μας θέλουμε να δείχνουμε συμπόνια, ή αλλιώς κατανόηση για τους άλλους. Για να είμαστε ειλικρινείς όμως, ίσως χρειαζόμαστε δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Γιατί; Κατ’ αρχάς, είμαστε ατελείς. (Ρωμ. 3:23) Πρέπει λοιπόν να καταπολεμούμε την έμφυτη τάση να σκεφτόμαστε κυρίως τον εαυτό μας. Επίσης, μερικοί από εμάς ίσως δυσκολεύονται να δείχνουν συμπόνια λόγω του τρόπου με τον οποίο μεγάλωσαν ή εξαιτίας παλιών βιωμάτων. Τέλος, θα μπορούσαμε να επηρεαστούμε από τη στάση των ανθρώπων γύρω μας. Σε αυτές τις τελευταίες ημέρες, πολλοί δεν ενδιαφέρονται για τα αισθήματα των άλλων. Απεναντίας, «αγαπούν μόνο τον εαυτό τους». (2 Τιμ. 3:1, 2) Τι θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες που μας εμποδίζουν να δείχνουμε ενδιαφέρον για τα αισθήματα των άλλων;

3. (α) Πώς μπορούμε να βελτιωθούμε ως προς την εκδήλωση κατανόησης για τους άλλους; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Μπορούμε να βελτιωθούμε ως προς την εκδήλωση κατανόησης  για τους άλλους αν μιμούμαστε τον Ιεχωβά Θεό και τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό. Ο Ιεχωβά είναι Θεός αγάπης και θέτει το καλύτερο παράδειγμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τους άλλους. (1 Ιωάν. 4:8) Ο Ιησούς μιμούνταν τέλεια την προσωπικότητα του Πατέρα του. (Ιωάν. 14:9) Όταν βρισκόταν στη γη, έδειξε έμπρακτα πώς μπορεί ένας άνθρωπος να δείχνει συμπόνια. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε πρώτα πώς ο Ιεχωβά και ο Ιησούς έχουν δείξει ενδιαφέρον για τα αισθήματα των άλλων. Έπειτα θα εξετάσουμε πώς μπορούμε να μιμηθούμε το παράδειγμά τους.

4. Πώς δείχνουν τα εδάφια Ησαΐας 63:7-9 ότι ο Ιεχωβά νοιάζεται για τα αισθήματα των υπηρετών του;

⁴ Η Γραφή διδάσκει ότι ο Ιεχωβά νοιάζεται για τα αισθήματα των υπηρετών του. Για παράδειγμα, σκεφτείτε πώς ένιωθε ο Ιεχωβά όταν οι αρχαίοι Ισραηλίτες αντιμετώπιζαν δοκιμασίες. Ο Λόγος του Θεού λέει: «Σε όλες τις στενοχώριες τους αυτός στενοχωριόταν». (Διαβάστε Ησαΐας 63:7-9) Αργότερα, μέσω του προφήτη Ζαχαρία, ο Ιεχωβά δήλωσε πως, όταν ο λαός του υφίσταται κακομεταχείριση, εκείνος το παίρνει προσωπικά. Ο Ιεχωβά είπε στους υπηρέτες του: «Όποιος αγγίζει εσάς αγγίζει την κόρη του ματιού μου». (Ζαχ. 2:8) Τι δυναμική απεικόνιση του ενδιαφέροντος του Ιεχωβά για τον λαό του!

5. Δείξτε με παράδειγμα πώς αναλάμβανε δράση ο Ιεχωβά για να βοηθάει τους υπηρέτες του που υπέφεραν.

⁵ Ο Ιεχωβά δεν περιορίζεται στο να νιώθει συμπόνια για τους υπηρέτες του που υποφέρουν. Αναλαμβάνει δράση για να τους βοηθήσει. Για παράδειγμα, όταν οι Ισραηλίτες υπέφεραν ως δούλοι στην Αίγυπτο, ο Ιεχωβά καταλάβαινε τον πόνο τους και υποκινήθηκε να τους ανακουφίσει. Είπε στον Μωυσή: «Ασφαλώς είδα την ταλαιπωρία του λαού μου . . . και άκουσα την κραυγή που υψώνουν . . . Γνωρίζω καλά πόσο υποφέρουν. Θα κατεβώ για να τους σώσω από το χέρι των Αιγυπτίων». (Έξοδ. 3:7, 8) Επειδή ο Ιεχωβά ένιωθε συμπόνια για τον λαό του, τους απελευθέρωσε από τη δουλεία. Αιώνες αργότερα, στην Υποσχεμένη Γη, οι Ισραηλίτες δέχονταν επιθέσεις από εχθρούς. Πώς αντιδρούσε ο Ιεχωβά; «Λυπόταν για τον στεναγμό που τους προκαλούσαν οι δυνάστες και οι καταπιεστές τους». Και πάλι, η συμπόνια ωθούσε τον Ιεχωβά να βοηθάει τον λαό του. Έστελνε κριτές για να σώζουν τους Ισραηλίτες από τους εχθρούς τους.​—Κριτ. 2:16, 18.

6. Αναφέρετε ένα παράδειγμα του πώς ο Ιεχωβά υπολόγισε τα αισθήματα κάποιου που δεν είχε σωστό τρόπο σκέψης.

 ⁶ Ο Ιεχωβά υπολογίζει τα αισθήματα των υπηρετών του​—ακόμα και όταν ο τρόπος σκέψης τους δεν είναι πάντα σωστός. Πάρτε για παράδειγμα τον Ιωνά. Ο Θεός έστειλε αυτόν τον προφήτη να διακηρύξει ένα άγγελμα κρίσης εναντίον των Νινευιτών. Όταν εκείνοι μετανόησαν, ο Θεός επέλεξε να τους δείξει έλεος. Ο Ιωνάς όμως δεν ευχαριστήθηκε με αυτή την εξέλιξη. «Άναψε από θυμό» επειδή δεν συνέβη η συμφορά που προφήτευσε. Αλλά ο Ιεχωβά ήταν μακρόθυμος με τον Ιωνά και τον βοήθησε να διορθώσει τον τρόπο σκέψης του. (Ιωνάς 3:10–4:11) Τελικά ο Ιωνάς κατάλαβε το σημείο, και ο Ιεχωβά μάλιστα τον χρησιμοποίησε για να καταγράψει αυτή την αφήγηση προς όφελός μας.​—Ρωμ. 15:4. *

7. Για ποιο πράγμα μάς διαβεβαιώνει ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Ιεχωβά απέναντι στους υπηρέτες του;

⁷ Ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Ιεχωβά απέναντι στον λαό του μας διαβεβαιώνει ότι νιώθει συμπόνια για τους υπηρέτες του. Ξέρει τον πόνο και τα βάσανα του καθενός μας. Ο Ιεχωβά “γνωρίζει πραγματικά την καρδιά του ανθρώπου”. (2 Χρον. 6:30) Καταλαβαίνει τις ενδόμυχες σκέψεις μας, τα βαθύτερα συναισθήματά μας και τους περιορισμούς μας. Και “δεν θα μας αφήσει να πειραστούμε πέρα από αυτό που αντέχουμε”. (1 Κορ. 10:13) Πόσο παρηγορητική είναι αυτή η διαβεβαίωση!

8-10. Ποιοι παράγοντες πιθανότατα συνέβαλλαν στο ενδιαφέρον του Ιησού για τους άλλους;

⁸ Ως άνθρωπος στη γη, ο Ιησούς ενδιαφερόταν βαθιά για τους άλλους. Τουλάχιστον τρεις παράγοντες πρέπει να συνέβαλλαν στο ενδιαφέρον του. Πρώτον, όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, ο Ιησούς αντανακλούσε τέλεια την προσωπικότητα του ουράνιου Πατέρα του. Όπως ο Πατέρας του, έτσι και ο Ιησούς αγαπούσε τους ανθρώπους. Παρότι ευφραινόταν για όλα όσα είχε βοηθήσει τον Ιεχωβά να δημιουργήσει, ο Ιησούς “έβρισκε ιδιαίτερη χαρά στους γιους των ανθρώπων”. (Παρ. 8:31) Η αγάπη τον ωθούσε να νοιάζεται για τα αισθήματα των άλλων.

⁹ Δεύτερον, όπως ο Ιεχωβά, έτσι και ο Ιησούς μπορούσε να διαβάζει καρδιές. Ήταν σε θέση να ξέρει τα κίνητρα και τα αισθήματα των άλλων. (Ματθ. 9:4· Ιωάν. 13:10, 11) Όταν λοιπόν διέκρινε ότι οι άνθρωποι είχαν συντετριμμένη καρδιά, το ενδιαφέρον του για αυτούς τον υποκινούσε να τους παρηγορεί.​—Ησ. 61:1, 2· Λουκ. 4:17-21.

¹⁰ Τρίτον, ο ίδιος ο Ιησούς βίωσε κάποιες από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι. Για παράδειγμα, μεγάλωσε προφανώς σε φτωχή οικογένεια. Δουλεύοντας στο πλάι του θετού του πατέρα, του Ιωσήφ, έμαθε να κάνει σκληρή χειρωνακτική εργασία. (Ματθ. 13:55· Μάρκ. 6:3) Φαίνεται πως ο Ιωσήφ πέθανε κάποια στιγμή πριν από το τέλος της διακονίας του Ιησού. Πιθανώς λοιπόν ο Ιησούς ένιωσε τον πόνο της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. Επίσης, ήξερε πώς είναι να υπάρχουν διαφορετικές θρησκευτικές αντιλήψεις μέσα σε μια οικογένεια. (Ιωάν. 7:5) Αυτές και άλλες περιστάσεις πιθανότατα τον βοηθούσαν να καταλαβαίνει τα προβλήματα και τα αισθήματα των συνηθισμένων ανθρώπων.

11. Πότε γινόταν ιδιαίτερα έκδηλο το ενδιαφέρον του Ιησού; Εξηγήστε. (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

¹¹ Το ενδιαφέρον του Ιησού ήταν ιδιαίτερα έκδηλο όταν έκανε θαύματα. Ο Ιησούς δεν έκανε θαύματα απλώς και μόνο από καθήκον. “Ένιωθε ευσπλαχνία” για όσους υπέφεραν. (Ματθ. 20:29-34· Μάρκ. 1:40-42) Για παράδειγμα, φανταστείτε τα αισθήματά του όταν πήρε έναν κουφό μακριά από το πλήθος και τον θεράπευσε ή όταν ανέστησε τον μοναχογιό  μιας χήρας. (Μάρκ. 7:32-35· Λουκ. 7:12-15) Ο Ιησούς συμμεριζόταν τον πόνο εκείνων των ανθρώπων και ήθελε να τους βοηθήσει.

12. Πώς δείχνουν τα εδάφια Ιωάννης 11:32-35 τη συμπόνια του Ιησού για τη Μάρθα και τη Μαρία;

¹² Ο Ιησούς έδειξε συμπόνια για τη Μάρθα και τη Μαρία. Όταν είδε τη θλίψη τους για τον θάνατο του αδελφού τους, του Λαζάρου, «ο Ιησούς ξέσπασε σε δάκρυα». (Διαβάστε Ιωάννης 11:32-35) Δεν έκλαψε απλώς επειδή είχε χάσει τη συντροφιά ενός στενού φίλου. Άλλωστε ήξερε ότι επρόκειτο να αναστήσει τον Λάζαρο. Ο Ιησούς έκλαψε επειδή καταλάβαινε τον πόνο των αγαπημένων του φίλων και αυτός ο πόνος τον άγγιζε.

13. Γιατί είναι ενθαρρυντικό να γνωρίζουμε ότι ο Ιησούς έδειχνε κατανόηση για τους άλλους;

¹³ Ωφελούμαστε πολύ όταν μαθαίνουμε πώς έδειχνε ο Ιησούς κατανόηση για τους άλλους. Βέβαια, εμείς δεν είμαστε τέλειοι όπως εκείνος. Ωστόσο, τον αγαπάμε για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόταν στους άλλους. (1 Πέτρ. 1:8) Είναι ενθαρρυντικό να γνωρίζουμε ότι τώρα κυβερνάει ως Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού. Σύντομα θα εξαλείψει όλα τα βάσανα. Είναι ο πιο κατάλληλος για να βοηθήσει την ανθρωπότητα να αναρρώσει από τα τραύματα που της έχει προξενήσει η διακυβέρνηση του Σατανά, διότι και ο Ιησούς υπήρξε κάποτε άνθρωπος. Πράγματι, είναι ευλογία να έχουμε έναν Άρχοντα ο οποίος μπορεί «να μας συμπονέσει για τις αδυναμίες μας».​—Εβρ. 2:17, 18· 4:15, 16.

14. Σύμφωνα με τα εδάφια Εφεσίους 5:1, 2, τι υποκινούμαστε να κάνουμε;

¹⁴ Όταν σκεφτόμαστε το παράδειγμα του Ιεχωβά και του Ιησού, υποκινούμαστε να προσπαθούμε να δείχνουμε και εμείς περισσότερη κατανόηση για τους άλλους. (Διαβάστε Εφεσίους 5:1, 2) Εμείς βέβαια δεν μπορούμε να διαβάζουμε καρδιές. Μπορούμε όμως να προσπαθούμε να καταλάβουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων. (2 Κορ. 11:29) Σε αντίθεση με τον ιδιοτελή κόσμο που μας περιβάλλει, αγωνιζόμαστε να “φροντίζουμε, όχι μόνο για τα δικά μας συμφέροντα, αλλά και για τα συμφέροντα των άλλων”.​—Φιλιπ. 2:4.

15. Ποιοι ιδιαίτερα χρειάζεται να δείχνουν κατανόηση για τους άλλους;

¹⁵ Ιδιαίτερα οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να δείχνουν κατανόηση για τους άλλους. Ξέρουν ότι θα δώσουν λογαριασμό για τα πρόβατα που είναι εμπιστευμένα στη φροντίδα τους. (Εβρ. 13:17) Για να βοηθούν τους ομοπίστους τους, χρειάζεται να εκδηλώνουν συμπόνια. Πώς μπορούν λοιπόν οι πρεσβύτεροι να δείχνουν κατανόηση για τους άλλους;

16. Τι κάνει ο συμπονετικός πρεσβύτερος, και γιατί είναι σημαντικό αυτό;

¹⁶ Ο συμπονετικός πρεσβύτερος αφιερώνει χρόνο στους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές του. Κάνει ερωτήσεις και κατόπιν ακούει προσεκτικά και υπομονετικά. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν ένα από αυτά τα αγαπητά πρόβατα θέλει να ανοίξει την καρδιά του αλλά δεν βρίσκει τα σωστά λόγια. (Παρ. 20:5) Προσφέροντας πρόθυμα τον χρόνο του, ο πρεσβύτερος δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς εμπιστοσύνης, φιλίας και αγάπης με τους αδελφούς του.​—Πράξ. 20:37.

17. Τι λένε πολλοί αδελφοί και αδελφές ότι εκτιμούν περισσότερο στους πρεσβυτέρους; Δώστε παράδειγμα.

¹⁷ Πολλοί αδελφοί και αδελφές λένε ότι η ιδιότητα που εκτιμούν περισσότερο στους πρεσβυτέρους είναι το ενδιαφέρον τους για τα αισθήματα των άλλων. Γιατί; «Είναι ευκολότερο να τους μιλήσεις, επειδή ξέρεις ότι θα σε καταλάβουν», εξηγεί η Άντελεϊντ, και προσθέτει: «Διακρίνεις ότι έχουν κατανόηση για εσένα από τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται όταν τους μιλάς». Ένας αδελφός θυμάται με εκτίμηση: «Κάποια φορά που συζητούσα με έναν πρεσβύτερο, είδα τα μάτια του να γεμίζουν δάκρυα καθώς  συλλογιζόταν την κατάστασή μου. Αυτή η εικόνα θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου».​—Ρωμ. 12:15.

18. Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε κατανόηση για τους άλλους;

¹⁸ Βέβαια, οι πρεσβύτεροι δεν είναι οι μόνοι που χρειάζεται να δείχνουν κατανόηση για τους άλλους. Όλοι μας μπορούμε να αναπτύξουμε αυτή την ιδιότητα. Πώς; Να προσπαθείτε να καταλαβαίνετε τι περνάνε τα μέλη της οικογένειάς σας και οι ομόπιστοί σας. Να δείχνετε ενδιαφέρον για τους εφήβους στην εκκλησία καθώς και για τους αρρώστους, τους ηλικιωμένους και όσους έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα. Να τους ρωτάτε πώς τα πάνε. Να ακούτε με προσοχή καθώς εκφράζονται. Να τους κάνετε να νιώθουν ότι καταλαβαίνετε πραγματικά τι αντιμετωπίζουν. Να προσφέρεστε να βοηθάτε με όποιον τρόπο μπορείτε. Όταν το κάνουμε αυτό, δείχνουμε έμπρακτα γνήσια αγάπη.​—1 Ιωάν. 3:18.

19. Γιατί χρειάζεται να είμαστε ευέλικτοι όταν προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους άλλους;

¹⁹ Χρειάζεται να είμαστε ευέλικτοι όταν προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους άλλους. Γιατί; Επειδή οι αντιδράσεις των ανθρώπων στις δυσκολίες ποικίλλουν. Μερικοί λαχταρούν να μιλήσουν, ενώ άλλοι είναι πιο επιφυλακτικοί. Παρότι λοιπόν θέλουμε να βοηθήσουμε, πρέπει να αποφεύγουμε τις πολύ προσωπικές ερωτήσεις. (1 Θεσ. 4:11) Ακόμα και όταν οι άλλοι εκφράζονται ανοιχτά, ίσως να μη συμφωνούμε πάντα με την άποψή τους. Οφείλουμε όμως να αναγνωρίζουμε ότι έτσι νιώθουν εκείνοι. Πρέπει να είμαστε γρήγοροι στο να ακούμε και αργοί στο να μιλάμε.​—Ματθ. 7:1· Ιακ. 1:19.

20. Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

²⁰ Εκτός από το να δείχνουμε κατανόηση για τους άλλους στην εκκλησία, πρέπει να εκδηλώνουμε αυτή την ωραία ιδιότητα και στη διακονία μας. Πώς μπορούμε να δείχνουμε κατανόηση για τους άλλους όταν κάνουμε μαθητές; Αυτό θα το εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο.