អត្ថបទសិក្សា ១០
តើអ្វីរារាំងខ្ញុំពីការទទួលការជ្រមុជទឹក?
«ទាំងភីលីពទាំងមន្ត្រីនោះបានចុះទៅក្នុងទឹក ហើយភីលីពជ្រមុជទឹកឲ្យមន្ត្រីនោះ»។—សកម្ម. ៨:៣៨
ចម្រៀងលេខ៥២ ការប្រគល់ខ្លួនធ្វើជាគ្រិស្តសាសនិក
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើអាដាមនិងអេវ៉ាបានបាត់បង់អ្វី ហើយតើនោះមានលទ្ធផលអ្វី?
តើអ្នកគិតថាអ្នកណាគួរកំណត់ខ្នាតតម្រាចំពោះអ្វីដែលល្អនិងអ្វីដែលអាក្រក់? ពេលអាដាមនិងអេវ៉ាបរិភោគផ្លែពីដើមដឹងខុសត្រូវ ពួកគេបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ពួកគេមិនបានទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ានិងខ្នាតតម្រារបស់លោក។ ពួកគេបានសម្រេចចិត្តកំណត់ខ្នាតតម្រាដោយខ្លួនឯងចំពោះអ្វីដែលល្អនិងអ្វីដែលអាក្រក់។ (លោ. ៣:២២) ប៉ុន្តែ សូមគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេបានបាត់បង់។ ពួកគេបានបាត់បង់ចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេក៏បានបាត់បង់ឱកាសរស់ជារៀងរហូត ហើយបានចម្លងភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់ដល់កូនចៅរបស់ពួកគេផងដែរ។ (រ៉ូម ៥:១២) ការសម្រេចចិត្តរបស់អាដាមនិងអេវ៉ានាំមកនូវទុក្ខវេទនា។
បន្ទាប់ពីមន្ត្រីជនជាតិអេចូពីម្នាក់បានទទួលដំណឹងល្អអំពីលោកយេស៊ូ គាត់ចង់ទទួលការជ្រមុជទឹកភ្លាមៗ (សូមមើលវគ្គ២-៣)
២-៣. (ក) តើមន្ត្រីជនជាតិអេចូពីម្នាក់មានប្រតិកម្មយ៉ាងណាពេលភីលីពបានផ្សព្វផ្សាយដល់គាត់? (ខ) តើយើងទទួលពរអ្វីពីការទទួលការជ្រមុជទឹក ហើយតើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះ?
២ សូមគិតអំពីភាពខុសគ្នារវាងការប្រព្រឹត្តរបស់អាដាមនិងអេវ៉ាទៅនឹងការប្រព្រឹត្តរបស់មន្ត្រីជនជាតិអេចូពីម្នាក់ពេលដែលភីលីពផ្សព្វផ្សាយដល់គាត់។ មន្ត្រីនោះបានឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានធ្វើសម្រាប់គាត់ ហើយនោះជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យទទួលការជ្រមុជទឹកភ្លាមៗ។ (សកម្ម. ៨:៣៤-៣៨) ពេលយើងប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះដោយទទួលការជ្រមុជទឹកដូចមន្ត្រីនោះបានធ្វើ យើងបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានធ្វើសម្រាប់យើង។ យើងក៏បង្ហាញដែរថាយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលស្គាល់ថាគឺមានតែលោកប៉ុណ្ណោះដែលគួរកំណត់ខ្នាតតម្រាអំពីអ្វីដែលល្អនិងអ្វីដែលអាក្រក់។
៣ សូមគិតអំពីពរដែលយើងទទួលពេលយើងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ពរមួយ គឺថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលអ្វីទាំងអស់ដែលអាដាមនិងអេវ៉ាបានបាត់បង់ រួមទាំងឱកាសរស់ជារៀងរហូត។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើងពេលយើងធ្វើខុស ហើយឲ្យយើងនូវសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យខ្លួនដែលមិនផ្ដន្ទាទោស ដោយសារយើងមានជំនឿលើលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ (ម៉ាថ. ២០:២៨; សកម្ម. ១០:៤៣) យើងក៏ទៅជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលពោរពេញទៅដោយពួកអ្នកបម្រើដែលលោកពេញចិត្ត។ (យ៉ូន. ១០:១៤-១៦; រ៉ូម ៨:២០, ២១) ទោះជាមានពរដ៏អស្ចារ្យទាំងអស់នេះក្ដី អ្នកខ្លះដែលស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា នៅតែស្ទាក់ស្ទើរធ្វើតាមគំរូរបស់មន្ត្រីជនជាតិអេចូពីនោះ។ តើអ្វីប្រហែលជារារាំងពួកគេពីការទទួលការជ្រមុជទឹក? តើពួកគេអាចយកឈ្នះការពិបាកទាំងនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
ការពិបាកដែលរារាំងអ្នកខ្លះ ពីការទទួលការជ្រមុជទឹក
ការពិបាកដែលអ្នកខ្លះមានមុនសម្រេចចិត្តទទួលការជ្រមុជទឹក
ការខ្វះទំនុកចិត្ត (សូមមើលវគ្គ៤-៥) *
៤-៥. តើប្អូនអេវឺរីនិងប្អូនហាណាមានការពិបាកអ្វីខ្លះ?
៤ ការខ្វះទំនុកចិត្ត: ឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូនប្រុសអេវឺរីជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ឪពុករបស់គាត់មានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះជាឪពុកដែលយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកូននិងជាអ្នកចាស់ទុំដ៏ខ្នះខ្នែង។ ប៉ុន្តែ ប្អូនអេវឺរីស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការទទួលការជ្រមុជទឹក។ ហេតុអ្វី? គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំមិនអាចធ្វើបានល្អដូចឪពុកខ្ញុំទេ»។ ប្អូនអេវឺរីក៏ខ្លាចថាគាត់មិនអាចបំពេញភារកិច្ចដែលគាត់ប្រហែលជានឹងទទួលនៅពេលអនាគត។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំបារម្ភអំពីការអធិដ្ឋាននៅមុខបងប្អូនឯទៀត ថ្លែងសុន្ទរកថា ឬដឹកនាំក្រុមផ្សព្វផ្សាយ»។
៥ ប្អូនស្រីហាណាដែលមានអាយុ១៨ឆ្នាំខ្វះទំនុកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់បានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំដោយឪពុកម្ដាយដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ គាត់នៅតែគិតថាគាត់ប្រហែលជាមិនអាចរស់នៅសមស្របតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ហេតុអ្វី? ប្អូនហាណាមិនឲ្យតម្លៃខ្លួនឯងឡើយ។ ជួនកាល គាត់ពិបាកចិត្តខ្លាំងរហូតដល់គាត់ធ្វើបាបខ្លួន ហើយនោះធ្វើឲ្យគាត់កាន់តែពិបាក។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនដែលប្រាប់អ្នកណាអំពីអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើទេ សូម្បីតែឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំ ក៏ខ្ញុំមិនបានប្រាប់ដែរ។ ដោយសារខ្ញុំធ្វើបាបខ្លួនឯង ខ្ញុំសន្និដ្ឋានថាព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើជាអ្នកបម្រើលោកទេ»។
ឥទ្ធិពលពីមិត្តភក្ដិ (សូមមើលវគ្គ៦) *
៦. តើអ្វីបានរារាំងបងវ៉ាន់នេសាពីការទទួលការជ្រមុជទឹក?
៦ ឥទ្ធិពលពីមិត្តភក្ដិ: បងស្រីវ៉ាន់នេសាដែលមានអាយុ២២ឆ្នាំនិយាយថា៖«ខ្ញុំមានមិត្តជិតស្និទ្ធដែលខ្ញុំបានរាប់អានជិត១០ឆ្នាំហើយ»។ ប៉ុន្តែ មិត្តភក្ដិរបស់បងវ៉ាន់នេសាមិនបានគាំទ្រគាត់ឲ្យមានគោលដៅទទួលការជ្រមុជទឹកទេ។ នេះបានធ្វើឲ្យបងវ៉ាន់នេសាឈឺចិត្ត។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំពិបាករាប់អានមិត្តភក្ដិថ្មី ហើយខ្ញុំបានបារម្ភថាបើខ្ញុំឈប់រាប់អានគាត់ ខ្ញុំនឹងមិនអាចមានមិត្តភក្ដិជិតស្និទ្ធដូចគាត់ទៀតទេ»។
ការភ័យខ្លាចថាខ្លួននឹងធ្វើខុស (សូមមើលវគ្គ៧) *
៧. តើបងម៉ាខៃឡាភ័យខ្លាចអំពីអ្វី ហើយហេតុអ្វី?
៧ ការភ័យខ្លាចថាខ្លួននឹងធ្វើខុស: ពេលបងស្រីម៉ាខៃឡាមានអាយុប្រាំឆ្នាំ បងប្រុសរបស់គាត់បានត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាព។ កាលដែលគាត់ធំឡើង គាត់បានឃើញឪពុកម្ដាយគាត់ឈឺចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដោយសារការប្រព្រឹត្តរបស់បងប្រុសគាត់។ បងម៉ាខៃឡានិយាយថា៖ «ខ្ញុំខ្លាចថាបើខ្ញុំទទួលការជ្រមុជទឹក ខ្ញុំនឹងធ្វើខុស ត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាព ហើយធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំកាន់តែឈឺចិត្ត»។
ការភ័យខ្លាចចំពោះការប្រឆាំង (សូមមើលវគ្គ៨) *
៨. តើបងម៉ែលភ័យខ្លាចអំពីអ្វី?
៨ ការភ័យខ្លាចចំពោះការប្រឆាំង: ឪពុកម្ដាយរបស់បងប្រុសម៉ែលបានលែងលះគ្នា។ ឪពុករបស់បងម៉ែលជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ប៉ុន្តែម្ដាយរបស់គាត់មិនមែនជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាទេ។ បងម៉ែលនិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានរស់នៅជាមួយនឹងម្ដាយរបស់ខ្ញុំអស់រយៈពេល១៨ឆ្នាំ ហើយខ្ញុំមិនហ៊ានប្រាប់គាត់ថាខ្ញុំចង់ទទួលការជ្រមុជទឹកទេ។ ខ្ញុំឃើញប្រតិកម្មរបស់គាត់ពេលឪពុកខ្ញុំបានក្លាយទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះខ្ញុំខ្លាចថាគាត់នឹងរករឿងខ្ញុំ»។
តើអ្នកអាចយកឈ្នះការពិបាក យ៉ាងដូចម្ដេច?
៩. តើអ្វីទំនងជានឹងកើតឡើងពេលអ្នកយល់អំពីចិត្តអត់ធ្មត់និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
៩ ដោយសារអាដាមនិងអេវ៉ាមិនបានបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា នោះពួកគេបានសម្រេចចិត្តមិនបម្រើលោក។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាបានអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេរស់នៅយូរល្មមដើម្បីបង្កើតកូននិងសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងអំពីរបៀបដែលពួកគេចិញ្ចឹមអប់រំកូន។ លទ្ធផលនៃការសម្រេចចិត្តរបស់អាដាមនិងអេវ៉ាក្នុងការបដិសេធការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើគឺឆោតល្ងង់ខ្លាំងណាស់។ កូនប្រុសច្បងរបស់ពួកគេបានសម្លាប់ប្អូនប្រុសរបស់ខ្លួនដែលគ្មានកំហុស ហើយមិនយូរក្រោយមកពិភពលោកពោរពេញដោយអំពើហិង្សានិងការគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ (លោ. ៤:៨; ៦:១១-១៣) ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំវិធីមួយដើម្បីសង្គ្រោះកូនចៅរបស់អាដាមនិងអេវ៉ាដែលចង់បម្រើលោក។ (យ៉ូន. ៦:៣៨-៤០, ៥៧, ៥៨) កាលដែលអ្នកយល់កាន់តែច្បាស់អំពីចិត្តអត់ធ្មត់និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា អ្នកទំនងជានឹងស្រឡាញ់លោកកាន់តែខ្លាំងឡើង។ យ៉ាងនេះ អ្នកនឹងមិនចង់ធ្វើដូចអាដាមនិងអេវ៉ាទេ តែអ្នកនឹងសម្រេចចិត្តប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា។
របៀបដែលអ្នកអាចយកឈ្នះការពិបាកទាំងនោះ
(សូមមើលវគ្គ៩-១០) *
១០. ហេតុអ្វីការរំពឹងគិតអំពីទំនុកតម្កើង ១៩:៧អាចជួយអ្នកឲ្យសម្រេចចិត្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ា?
១០ ចូរបន្តរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា: កាលដែលអ្នករៀនកាន់តែច្រើនអំពីព្រះយេហូវ៉ា អ្នកនឹងកាន់តែមានទំនុកចិត្តថាអ្នកអាចបម្រើលោកដោយជោគជ័យ។ ប្អូនអេវឺរីដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើ និយាយថា៖ «ការអាននិងរំពឹងគិតអំពីសេចក្ដីសន្យាដែលមាននៅទំនុកតម្កើង ១៩:៧បានពង្រឹងទំនុកចិត្តខ្ញុំ»។ (សូមអាន) ពេលប្អូនអេវឺរីបានឃើញរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចសេចក្ដីសន្យានេះ គាត់ស្រឡាញ់លោកកាន់តែខ្លាំងឡើង។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនគ្រាន់តែពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជួយយើងឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើព្រះយេហូវ៉ានិងអ្វីដែលលោកចង់ឲ្យយើងធ្វើ។ ប្អូនហាណាដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើនិយាយថា៖ «តាមរយៈការអានគម្ពីរនិងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ខ្ញុំដឹងថាពេលខ្ញុំធ្វើឲ្យខ្លួនឯងឈឺចាប់ ខ្ញុំក៏ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាឈឺចាប់ដែរ»។ (១ពេ. ៥:៧) ប្អូនហាណាបាន«ទៅជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តតាមបណ្ដាំរបស់ព្រះ»។ (យ៉ា. ១:២២) តើនេះនាំឲ្យមានលទ្ធផលអ្វី? គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែខ្លាំង ពេលខ្ញុំឃើញថាការស្ដាប់បង្គាប់លោកនាំឲ្យខ្ញុំទទួលប្រយោជន៍ជាច្រើន។ ឥឡូវ ខ្ញុំជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងតែងតែណែនាំខ្ញុំពេលខ្ញុំត្រូវការជំនួយពីលោក»។ ប្អូនហាណាបានយកឈ្នះចិត្តដែលចង់ធ្វើបាបខ្លួនឯង។ គាត់បានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយបានទទួលការជ្រមុជទឹក។
(សូមមើលវគ្គ១១) *
១១. តើបងវ៉ាន់នេសាបានធ្វើអ្វីដើម្បីមានមិត្តភក្ដិល្អ ហើយតើយើងអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់គាត់?
១១ ចូរជ្រើសរើសមិត្តភក្ដិដោយឈ្លាសវៃ: នៅទីបំផុតបងវ៉ាន់នេសាដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើ បានដឹងថាមិត្តភក្ដិរបស់គាត់គឺជាអ្វីដែលរារាំងគាត់ពីការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ គាត់ឈប់សេពគប់បុគ្គលនោះទៀត។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ បងវ៉ាន់នេសាក៏បានព្យាយាមរាប់អានមិត្តភក្ដិថ្មីនៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ គាត់និយាយថាគំរូរបស់ណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានជួយគាត់។ គាត់ក៏និយាយថា៖ «មនុស្សនៅជុំវិញពួកគេសុទ្ធតែជាអ្នកដែលមិនស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែពួកគេបានសេពគប់ជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារដែលជាអ្នកបម្រើព្រះ ហើយនោះជាការសេពគប់ល្អ»។ ក្រោយពីបងវ៉ាន់នេសាបានទទួលការជ្រមុជទឹក គាត់បានទៅជាអ្នកត្រួសត្រាយ។ ឥឡូវគាត់និយាយថា៖ «ការធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយជួយខ្ញុំឲ្យមានមិត្តភក្ដិល្អៗ មិនគ្រាន់តែក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក្នុងក្រុមជំនុំផ្សេងទៀតដែរ»។ អ្នកក៏អាចមានមិត្តភក្ដិល្អៗ បើអ្នកជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចការដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសុំយើងឲ្យធ្វើ។—ម៉ាថ. ២៤:១៤
(សូមមើលវគ្គ១២-១៥) *
១២. តើអាដាមនិងអេវ៉ាបានខ្វះការភ័យខ្លាចបែបណា ហើយតើនេះនាំឲ្យមានលទ្ធផលអ្វី?
១២ ចូរមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការភ័យខ្លាច: ការភ័យខ្លាចខ្លះមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើង។ ជាឧទាហរណ៍ យើងត្រូវកោតខ្លាចព្រះ ពោលគឺភ័យខ្លាចឬមិនចង់ធ្វើអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ត។ (ទំនុក. ១១១:១០) បើអាដាមនិងអេវ៉ាមានការកោតខ្លាចបែបនេះ ពួកគេនឹងមិនបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ប៉ុន្តែពួកគេបានបះបោរ។ ក្រោយមក ភ្នែករបស់ពួកគេបានភ្លឺឡើង ក្នុងន័យថាពួកគេបានដឹងច្បាស់ថាពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ ពួកគេអាចឲ្យកូនចៅរបស់ពួកគេតែភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់ប៉ុណ្ណោះ។ ដោយសារពួកគេបានដឹងថាពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង ពួកគេមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាសដោយព្រោះខ្លួននៅអាក្រាត ហើយពួកគេបានយកអ្វីមកបិទបាំងរាងកាយ។—លោ. ៣:៧, ២១
១៣-១៤. (ក) យោងទៅតាមពេត្រុសទី១ ៣:២១ ហេតុអ្វីយើងមិនចាំបាច់ខ្លាចស្លាប់ខ្លាំងពេក? (ខ) តើមានមូលហេតុអ្វីខ្លះឲ្យយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៣ យើងត្រូវកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា តែយើងមិនចាំបាច់ខ្លាចស្លាប់ខ្លាំងពេកទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំផ្លូវដើម្បីឲ្យយើងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ បើយើងប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង ប៉ុន្តែបានប្រែចិត្តយ៉ាងស្មោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់យើង។ លោកនឹងអភ័យទោសឲ្យយើងដោយសារយើងបង្ហាញជំនឿលើគ្រឿងបូជាលោះរបស់បុត្រលោក។ របៀបដ៏សំខាន់បំផុតមួយដែលយើងបង្ហាញថាយើងមានជំនឿ គឺដោយប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក។—សូមអាន ពេត្រុសទី១ ៣:២១
១៤ មានមូលហេតុជាច្រើនឲ្យយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា។ លោកមិនគ្រាន់តែផ្ដល់អ្វីល្អៗឲ្យយើងជារៀងរាល់ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែលោកក៏បង្រៀនសេចក្ដីពិតដល់យើងអំពីលោកនិងគោលបំណងរបស់លោក។ (យ៉ូន. ៨:៣១, ៣២) លោកបានផ្ដល់ឲ្យយើងនូវក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដើម្បីណែនាំនិងគាំទ្រយើង។ លោកជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហារបស់យើងនៅឥឡូវនេះ ហើយលោកក៏ផ្ដល់ឲ្យយើងនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតក្នុងស្ថានភាពដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៅពេលអនាគត។ (ទំនុក. ៦៨:១៩; បប. ២១:៣, ៤) ពេលយើងរំពឹងគិតអំពីអ្វីៗជាច្រើនដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដើម្បីបង្ហាញថាលោកស្រឡាញ់យើង នោះយើងកាន់តែស្រឡាញ់លោក។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា យើងមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការភ័យខ្លាច។ យើងភ័យខ្លាចក្នុងន័យថាយើងមិនចង់ធ្វើឲ្យលោកដែលជាបុគ្គលដែលយើងស្រឡាញ់ឈឺចិត្ត។
១៥. តើតាមរបៀបណាបងម៉ាខៃឡាបានយកឈ្នះការភ័យខ្លាចថាខ្លួននឹងធ្វើខុស?
១៥ បងម៉ាខៃឡាដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើបានយកឈ្នះការភ័យខ្លាចថាខ្លួននឹងធ្វើខុស ពេលគាត់យល់អំពីការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ បងម៉ាខៃឡានិយាយថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាយើងទាំងអស់គ្នាជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយនឹងធ្វើខុស។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំក៏យល់ដែរថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើង ហើយលោកនឹងអភ័យទោសឲ្យយើងដោយមានមូលដ្ឋានលើថ្លៃលោះ»។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គាត់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាបានជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យប្រគល់ខ្លួនជូនលោក ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក។
(សូមមើលវគ្គ១៦) *
១៦. តើអ្វីបានជួយបងម៉ែលឲ្យយកឈ្នះការភ័យខ្លាចចំពោះការប្រឆាំង?
១៦ បងម៉ែលដែលបានខ្លាចថាម្ដាយគាត់នឹងចំទាស់ចំពោះការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ក្នុងការទទួលការជ្រមុជទឹក បានសុំយោបល់ពីអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌល។ បងម៉ែលនិយាយថា៖ «អ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលនោះក៏បានធំឡើងក្នុងក្រុមគ្រួសារដែលមានតែឪពុកជាសាក្សីដែរ។ គាត់បានជួយខ្ញុំឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលខ្ញុំអាចនិយាយដើម្បីជួយម្ដាយខ្ញុំឲ្យយល់ថាខ្ញុំជាអ្នកសម្រេចចិត្តថាខ្ញុំចង់ទទួលការជ្រមុជទឹក ហើយថាឪពុករបស់ខ្ញុំមិនបានបង្ខំខ្ញុំឲ្យធ្វើដូច្នេះទេ»។ ម្ដាយរបស់បងម៉ែលមិនសប្បាយចិត្តចំពោះការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ទេ។ នៅទីបំផុត គាត់ត្រូវរើចេញពីផ្ទះរបស់ម្ដាយគាត់ ប៉ុន្តែគាត់បានបន្តធ្វើតាមការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់។ បងម៉ែលនិយាយថា៖ «ការរៀនអំពីអ្វីល្អៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើសម្រាប់ខ្ញុំមានឥទ្ធិពលលើចិត្តខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូ ខ្ញុំដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់ខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ នេះបានជំរុញចិត្តខ្ញុំឲ្យប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក»។
ចូរបន្តធ្វើតាមការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នក
យើងអាចបង្ហាញថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់យើង(សូមមើលវគ្គ១៧)
១៧. តើយើងមានឱកាសអ្វី?
១៧ ពេលអេវ៉ាបានបរិភោគផ្លែពីដើមដឹងខុសត្រូវនៅក្នុងសួនអេដែន នាងបង្ហាញថានាងមិនព្រមទទួលស្គាល់បិតារបស់នាង។ ពេលអាដាមបរិភោគផ្លែនោះ គាត់បង្ហាញថាគាត់មិនឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីល្អៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើសម្រាប់គាត់។ យើងទាំងអស់គ្នាមានឱកាសបង្ហាញថាយើងមិនដូចអាដាមនិងអេវ៉ាទេ។ ផ្ទុយពីពួកគេយើងឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើសម្រាប់យើង។ ពេលយើងទទួលការជ្រមុជទឹក យើងបង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាថា យើងជឿថាលោកមានសិទ្ធិសម្រេចចិត្តអំពីអ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវសម្រាប់យើង។ យើងបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់និងទុកចិត្តបិតារបស់យើង។
១៨. តើអ្នកអាចទទួលជោគជ័យក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៨ យើងមានការពិបាកមួយទៀតបន្ទាប់ពីយើងទទួលការជ្រមុជទឹក គឺការមានរបៀបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដែលស្របតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ា មិនមែនរបស់ខ្លួនទេ។ តែមនុស្សរាប់លាននាក់កំពុងមានរបៀបរស់នៅបែបនេះ។ អ្នកក៏អាចធ្វើដូចពួកគេដែរ បើអ្នកបន្តបង្កើនការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ សេពគប់ជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់អ្នកជាទៀងទាត់ និងប្រាប់អ្នកឯទៀតយ៉ាងខ្នះខ្នែងនូវអ្វីដែលអ្នកបានរៀនអំពីបិតារបស់អ្នកដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (ហេ. ១០:២៤, ២៥) ពេលអ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្ត សូមស្ដាប់តាមការណែនាំដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យអ្នកតាមរយៈបណ្ដាំរបស់លោកនិងអង្គការរបស់លោក។ (អេ. ៣០:២១) យ៉ាងនេះអ្នកនឹងទទួលជោគជ័យក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ដែលអ្នកធ្វើ។—សុភ. ១៦:៣, ២០
១៩. តើអ្នកគួរគិតជានិច្ចអំពីអ្វី ហើយហេតុអ្វី?
១៩ ពេលអ្នកគិតជានិច្ចអំពីប្រយោជន៍ជាច្រើនដែលមកពីការស្ដាប់តាមការណែនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា អ្នកនឹងកាន់តែស្រឡាញ់លោកនិងខ្នាតតម្រារបស់លោក។ យ៉ាងនេះ សាថានមិនអាចធ្វើឲ្យយើងឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាបានឡើយ។ សូមស្រមៃគិតអំពីអនាគតមួយពាន់ឆ្នាំខាងមុខនៅក្នុងសួនឧទ្យាន ពេលអ្នកគិតអំពីការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នកក្នុងការទទួលការជ្រមុជទឹកនៅសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកនឹងយល់ថានោះជាការសម្រេចចិត្តដ៏ល្អបំផុតដែលអ្នកបានធ្វើ!
ចម្រៀងលេខ២៨ ការចងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា
^ វគ្គ 5 ការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់បំផុតដែលអ្នកនឹងធ្វើក្នុងជីវិត គឺថាអ្នកនឹងទទួលការជ្រមុជទឹកឬមិនទទួល។ ហេតុអ្វីការសម្រេចចិត្តនេះគឺសំខាន់ម្ល៉េះ? អត្ថបទនេះនឹងផ្ដល់ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ។ អត្ថបទនេះក៏នឹងជួយពួកអ្នកដែលកំពុងគិតអំពីការទទួលការជ្រមុជទឹកឲ្យយកឈ្នះការពិបាកដែលប្រហែលជារារាំងពួកគេពីការសម្រេចគោលដៅនេះ។
^ វគ្គ 56 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ទំនុកចិត្ត: ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងម្នាក់ភ័យពេលគាត់ចង់ឆ្លើយនៅកិច្ចប្រជុំ។
^ វគ្គ 58 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: មិត្តភក្ដិ: ប្អូនស្រីម្នាក់ដែលជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមានការសេពគប់មិនល្អ ហើយមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាសពេលគាត់ឃើញសាក្សីឯទៀត។
^ វគ្គ 60 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: កំហុស: ពេលបងប្រុសរបស់គាត់បានត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាពនិងចាកចេញពីផ្ទះ ក្មេងស្រីម្នាក់ព្រួយបារម្ភថាគាត់ក៏នឹងធ្វើខុសដែរ។
^ វគ្គ 62 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ការប្រឆាំង: ក្មេងប្រុសម្នាក់ភ័យពេលអធិដ្ឋានដោយសារម្ដាយរបស់គាត់ដែលមិនមែនជាអ្នកជឿមើលមកគាត់។
^ វគ្គ 65 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ទំនុកចិត្ត: ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងម្នាក់បង្កើនការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន។
^ វគ្គ 67 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: មិត្តភក្ដិ: ប្អូនស្រីម្នាក់ដែលជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ារៀនឲ្យមានមោទនភាពក្នុងការធ្វើជាសាក្សី។
^ វគ្គ 69 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: កំហុស: ក្មេងស្រីម្នាក់បានពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក។
^ វគ្គ 71 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ការប្រឆាំង: ក្មេងប្រុសម្នាក់ពន្យល់អំពីជំនឿរបស់គាត់ទៅកាន់ម្ដាយដោយចិត្តក្លាហាន។
