របៀបការពារខ្លួនពីអន្ទាក់មួយរបស់សាថាន
កាលដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យបុរាណកំពុងត្រៀមខ្លួនឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ដើម្បីចូលក្នុងស្រុកដែលព្រះបានសន្យា មានមនុស្សមួយចំនួនបានមករកពួកគេ។ អ្នកទាំងនោះជាស្ត្រីជនជាតិដទៃដែលបានអញ្ជើញពួកប្រុសៗឲ្យទៅពិធីជប់លៀងមួយ។ នេះប្រហែលជាមើលទៅជាឱកាសដ៏កម្រមាន។ ការរាប់អានមិត្តភក្ដិថ្មី ការរាំ និងការបរិភោគម្ហូបអាហារដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់អាចជាអ្វីដែលគួរឲ្យទាក់ទាញ។ ទោះជាស្ត្រីទាំងនោះមានសីលធម៌និងទំនៀមទម្លាប់ខុសពីអ្វីដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលធ្លាប់រៀនពីច្បាប់របស់ព្រះក្ដី បុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលខ្លះប្រហែលជាបានគិតថា ‹មិនអីទេ ពួកគេនឹងមិនមានឥទ្ធិពលលើយើងឡើយ។ យើងនឹងប្រុងប្រយ័ត្ន›។
តើអ្វីបានកើតឡើង? កំណត់ហេតុដែលព្រះបានដឹកនាំឲ្យសរសេរអំពីពេលនោះចែងថា៖ «បណ្ដាជនចាប់តាំងសហាយស្មន់នឹងពួកកូនស្រីរបស់សាសន៍ម៉ូអាប់»។ តាមពិត ស្ត្រីទាំងនោះចង់ឲ្យបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលគោរពបូជាព្រះមិនពិតរបស់ពួកគេ ហើយបុរសទាំងនោះបានគោរពបូជាព្រះទាំងនោះមែន! ហេតុនេះហើយ ‹ព្រះយេហូវ៉ា ឆួលឡើងទាស់នឹងគេ›។—ជន. ២៥:១-៣
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងនោះបានបំពានច្បាប់របស់ព្រះពីរយ៉ាង។ ទី១ ពួកគេបានគោរពបូជារូបព្រះ និងទី២ពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរាប់ពាន់នាក់បានស្លាប់ដោយសារពួកគេមិនបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។ (និក្ខ. ២០:៤, ៥, ១៤; ចោ. ១៣:៦-៩) ប៉ុន្តែអ្វីដែលធ្វើឲ្យរឿងនេះរឹតតែគួរឲ្យខ្លោចផ្សានោះគឺពេលវេលា។ បើបុរសរាប់ពាន់នាក់នោះមិនបានបំពានច្បាប់របស់ព្រះទេ មិនយូរទៀត ពួកគេនឹងបានឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ចូលក្នុងស្រុកដែលព្រះបានសន្យា។—ជន. ២៥:៥, ៩
ស្តីអំពីហេតុការណ៍ទាំងនោះ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ការទាំងនេះបានកើតឡើងដល់ពួកគេទុកជាគំរូ ក៏បានត្រូវកត់ទុកជាការព្រមានដល់យើងដែលរស់នៅគ្រាចុងបញ្ចប់នៃសម័យនេះ»។ (១កូ. ១០:៧-១១) សាថានប្រាកដជាសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលខ្លះបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយហេតុនេះពួកគេមិនបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យចូលស្រុកដែលព្រះបានសន្យា។ គឺជាការឈ្លាសវៃដែលយើងចងចាំអំពីការព្រមាននេះ ដោយដឹងថាសាថាននឹងសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់បើវាអាចធ្វើឲ្យយើងមិនអាចចូលពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះ!
អន្ទាក់ដ៏គ្រោះថ្នាក់
នៅសព្វថ្ងៃនេះ សាថានចង់ឲ្យគ្រិស្តសាសនិកជាប់អន្ទាក់ ហើយវាធ្វើដូច្នេះដោយប្រើកលល្បិចដែលធ្លាប់មានប្រសិទ្ធភាពពីមុន។ ដូចដែលយើងបានរៀនរួចហើយ សាថានបានប្រើអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទដើម្បីទាក់ទាញជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ នៅសម័យយើងដែរ អំពើប្រាសចាកសីលធម៌នៅតែជាអន្ទាក់ដ៏គ្រោះថ្នាក់។ ការមើលរូបអាសអាភាសជារបៀបមួយដែលអាចធ្វើឲ្យយើងជាប់អន្ទាក់នោះ។
សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សអាចមើលរូបអាសអាភាសបានដោយគ្មានអ្នកណាដឹងទេ។ ប៉ុន្មានទសវត្សរ៍មុន អ្នកដែលចង់មើលរូបអាសអាភាសប្រហែលជាត្រូវទៅរោងកុនដើម្បីមើលរឿងដែលមិនសមរម្យ ឬត្រូវទៅហាងលក់សៀវភៅអាសអាភាសដើម្បីទិញសៀវភៅដែលមានរូបអាសអាភាស។ ដោយសារមនុស្សជាច្រើនខ្មាសគេ ហើយមិនចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតឃើញថាពួកគេនៅកន្លែងនោះឬនៅជិតទីនោះ នេះទំនងជាបានធ្វើឲ្យពួកគេចៀសផុតពីការមើលរូបអាសអាភាស។ ប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សដែលអាចភ្ជាប់ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតអាចមើលរូបអាសអាភាសនៅកន្លែងធ្វើការ ឬសូម្បីតែនៅក្នុងឡាន ក៏ពួកគេអាចមើលបានដែរ។ នៅប្រទេសជាច្រើន ទាំងប្រុសទាំងស្រីអាចមើលរូបអាសអាភាសដោយមិនចាំបាច់ចេញពីផ្ទះរបស់ពួកគេឡើយ។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ទូរស័ព្ទដៃនិងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកផ្សេងៗបានធ្វើឲ្យការមើលរូបអាសអាភាសកាន់តែមានភាពងាយស្រួល។ ពេលមនុស្សដើរតាមផ្លូវ ជិះឡានក្រុង ឬរថភ្លើង ពួកគេអាចមើលរូបអាសអាភាសក្នុងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកដែលពួកគេមាននៅក្នុងដៃ។
ដោយសារការមើលរូបអាសអាភាសកាន់តែមានភាពងាយស្រួល ហើយជាអ្វីដែលពួកគេអាចលាក់ពីអ្នកឯទៀត ការមើលរូបអាសអាភាសជាបញ្ហាធំជាងពេលមុនៗទៅទៀត។ អ្នកដែលមើលរូបអាសអាភាសបានបំផ្លាញចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេ លែងឲ្យតម្លៃចំពោះខ្លួន និងមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យខ្លួនដែលផ្ដន្ទាទោស។ អាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេអាចបាត់បង់ចំណងមិត្តភាពដែលពួកគេមានជាមួយនឹងព្រះ។ មែនហើយ អ្នកអាចឃើញច្បាស់ថាបុគ្គលដែលមើលរូបអាសអាភាសទទួលផលវិបាក។ ក្នុងករណីជាច្រើន ការមើលរូបអាសអាភាសនាំមកនូវវិបត្ដិផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ។ វិបត្ដិទាំងនោះប្រហែលជាអាចព្យាបាលបាន ប៉ុន្តែប្រហែលជាបន្សល់ទុកនូវស្លាកស្នាមដ៏យូរអង្វែង។
ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ យើងគួរចាំថាព្រះយេហូវ៉ាអាចការពារយើងពីអន្ទាក់របស់សាថាន។ បើយើងចង់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ាការពារយើង យើងត្រូវធ្វើអ្វីដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណមិនបានធ្វើ ពោលគឺ«ស្ដាប់តាម»លោក។ (និក្ខ. ១៩:៥) យើងត្រូវទទួលស្គាល់ថាព្រះយេហូវ៉ាស្អប់រូបអាសអាភាស។ ហេតុអ្វីយើងនិយាយដូច្នេះ?
ចូរស្អប់រូបអាសអាភាស ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាស្អប់
ច្បាប់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលគឺខុសពីច្បាប់ដែលប្រជាជាតិឯទៀតមាននៅសម័យនោះ។ ដូចជញ្ជាំង ច្បាប់ទាំងនោះអាចការពារជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពីប្រជាជាតិផ្សេងៗដែលនៅជុំវិញ និងពីការប្រព្រឹត្តដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់ពួកគេ។ (ចោ. ៤:៦-៨) ច្បាប់ទាំងនោះបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ថា ព្រះយេហូវ៉ាស្អប់អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។
ពេលព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបរាប់អំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ដែលប្រជាជាតិនៅជុំវិញប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលបានប្រព្រឹត្ត លោកបានប្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖ «មិនត្រូវឲ្យ[ឯងរាល់គ្នា]ប្រព្រឹត្តតាមអំពើដែលគេធ្វើនៅស្រុកកាណាន ជាស្រុកដែលអញនាំឯងរាល់គ្នាទៅនៅនោះ . . . ស្រុកគេក៏ត្រូវស្មោកគ្រោកដែរ បានជាអញទំលាក់អំពើទុច្ចរិតរបស់គេទៅលើគេវិញ»។ ចំពោះព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល របៀបរស់នៅរបស់ជនជាតិកាណានគឺគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមក្រៃលែងរហូតដល់ស្រុកដែលគេរស់នៅបានទៅជាមិនស្អាតឬស្មោកគ្រោក។—លេវី. ១៨:៣, ២៥
ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់ទោសជនជាតិកាណានក្ដី មនុស្សឯទៀតបានបន្តប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ ជាង១.៥០០ឆ្នាំក្រោយមក ប៉ូលបានរៀបរាប់អំពីមនុស្សដែលរស់នៅប្រទេសដែលមានគ្រិស្តសាសនិកថា៖ «ពួកគេលែងស្គាល់ល្អស្គាល់អាក្រក់»។ តាមការពិត«ពួកគេបណ្ដោយខ្លួនទៅតាមសីលធម៌ធូររលុង ដើម្បីធ្វើអំពើស្មោកគ្រោកគ្រប់បែបយ៉ាងដោយចិត្តលោភលន់»។ (អេភ. ៤:១៧-១៩) នៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ មនុស្សជាច្រើនប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ ហើយក៏គ្មានការអៀនខ្មាសចំពោះទង្វើទាំងនោះដែរ។ ក្នុងនាមជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ពិត យើងត្រូវខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីជៀសវាងពីការមើលអ្វីៗដែលទាក់ទងនឹងអំពើប្រាសចាកសីលធម៌។
រូបអាសអាភាសជាអ្វីមួយដែលប្រមាថព្រះ។ លោកបានបង្កើតមនុស្សឲ្យមានភាពដូចលោក ហើយឲ្យយើងនូវសមត្ថភាពចេះសម្គាល់អ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវ។ ព្រះបានបង្ហាញអំពីប្រាជ្ញារបស់លោក ដោយឲ្យច្បាប់អំពីការរួមភេទ។ តាមគោលបំណងរបស់លោក ការរួមភេទគឺនាំឲ្យប្ដីប្រពន្ធមានអំណរ។ (លោ. ១:២៦-២៨; សុភ. ៥:១៨, ១៩) ប៉ុន្តែ តើពួកអ្នកដែលផលិតឬផ្សាយអំពីរូបអាសអាភាសធ្វើអ្វីវិញ? ពួកគេមិនអើពើទាល់តែសោះនឹងខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់ព្រះ។ មែនហើយ មនុស្សដែលផ្សាយអំពីរូបអាសអាភាសធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាអាប់ឱនកិត្ដិយស។ ព្រះនឹងវិនិច្ឆ័យទោសពួកអ្នកដែលមិនអើពើនឹងខ្នាតតម្រារបស់លោក ដោយផលិតឬផ្សាយអំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌។—រ៉ូម ១:២៤-២៧
ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាអំពីមនុស្សដែលអានឬមើលរូបអាសអាភាស? អ្នកខ្លះប្រហែលជាគិតថានេះជាការកម្សាន្តដែលគ្មានគ្រោះថ្នាក់ទេ។ ប៉ុន្តែ តាមការពិតពួកគេកំពុងគាំទ្រពួកអ្នកដែលមិនអើពើនឹងខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេប្រហែលជាមិនមានបំណងធ្វើដូច្នេះទេ ពេលពួកគេបានចាប់ផ្ដើមមើលរូបអាសអាភាស។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ គម្ពីរបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា ពួកអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះពិត គួរតែស្អប់ខ្ពើមរូបអាសអាភាស។ គម្ពីរដាស់តឿនថា៖ «ឱពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ដល់ព្រះយេហូវ៉ាអើយ ចូរស្អប់ការអាក្រក់ចុះ»។—ទំនុក. ៩៧:១០
សូម្បីតែបុគ្គលដែលចង់ជៀសវាងពីការមើលរូបអាសអាភាសក៏អាចមានការពិបាកក្នុងការធ្វើបែបនេះ។ យើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយយើងប្រហែលជាត្រូវតយុទ្ធនឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងផ្លូវភេទដែលមិនស្អាតស្អំ។ បន្ថែមទៅទៀត ដោយសារយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ យើងប្រហែលជាអនុញ្ញាតឲ្យចិត្តរបស់យើងរកលេសដើម្បីយើងមិនធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះ។ (យេ. ១៧:៩) ប៉ុន្តែបុគ្គលជាច្រើនដែលបានទៅជាគ្រិស្តសាសនិកបានយកឈ្នះបញ្ហានេះ។ នេះអាចលើកទឹកចិត្តអ្នក បើអ្នកមានបញ្ហាស្រដៀងនឹងនេះ។ សូមកត់សម្គាល់អំពីរបៀបដែលបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចជួយអ្នកឲ្យជៀសវាងពីរូបអាសអាភាសដែលជាអន្ទាក់របស់សាថាន។
ចូរកុំបន្តគិតអំពីសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាប្រាសចាកសីលធម៌
ដូចដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជាច្រើនបានអនុញ្ញាតឲ្យសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសឆ្គងកើតមានកាន់តែខ្លាំងឡើងៗក្នុងចិត្ត រហូតដល់ពួកគេបានប្រព្រឹត្តអ្វីដែលនាំមកនូវផលវិបាក។ នេះអាចកើតឡើងនៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ។ យ៉ាកុបដែលជាប្អូនប្រុសរបស់លោកយេស៊ូបានរៀបរាប់អំពីគ្រោះថ្នាក់នោះថា៖ «មនុស្សទាំងអស់ត្រូវល្បងលដោយសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួនទាក់ទាញនិងល្បួងលួងលោម។ រួចមក ពេលដែលសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានោះចាប់មានគភ៌ នោះក៏សម្រាលចេញជាអំពើខុសឆ្គង»។ (យ៉ា. ១:១៤, ១៥) បើបុគ្គលណាម្នាក់អនុញ្ញាតឲ្យសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាប្រាសចាកសីលធម៌រីកដុះដាលឡើងក្នុងចិត្ត យូរៗទៅគាត់ទំនងជានឹងប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ ដូច្នេះ យើងត្រូវលះចោលគំនិតប្រាសចាកសីលធម៌ មិនមែនបណ្ដែតបណ្ដោយខ្លួនឲ្យគិតអំពីអ្វីទាំងនោះទេ។
បើអ្នកឃើញថាអ្នកបន្តគិតអំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ សូមចាត់វិធានការភ្លាមៗ។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើដៃម្ខាងឬជើងម្ខាងរបស់អ្នកបណ្ដាលឲ្យអ្នកជំពប់ដួល ចូរកាត់វាចេញ ហើយបោះចោលឲ្យឆ្ងាយទៅ។ . . . ម្យ៉ាងទៀត ប្រសិនបើភ្នែកម្ខាងរបស់អ្នក បណ្ដាលឲ្យអ្នកជំពប់ដួល ចូរខ្វេះវាចេញ ហើយបោះចោលឲ្យឆ្ងាយទៅ»។ (ម៉ាថ. ១៨:៨, ៩) លោកយេស៊ូមិនចង់មានប្រសាសន៍ថាយើងគួរបង្ខូចរូបកាយរបស់យើងទេ។ លោកប្រើឧទាហរណ៍នេះដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់ថាយើងត្រូវស្វែងយល់អំពីដើមហេតុដែលនាំឲ្យយើងមានគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ ហើយបន្ទាប់មកកែប្រែភ្លាមៗ។ តើយើងអាចធ្វើតាមយោបល់នេះយ៉ាងដូចម្ដេចស្តីអំពីរូបអាសអាភាស?
បើអ្នកឃើញរូបអាសអាភាស សូមកុំគិតថា‹មិនអីទេសម្រាប់ខ្ញុំ›។ ចូរបែរមុខចេញភ្លាមៗ។ ចូរបិទទូរទស្សន៍តែម្ដង។ ចូរបិទកុំព្យូទ័រឬទូរស័ព្ទដៃភ្លាម។ ចូរគិតអំពីអ្វីដែលស្អាតស្អំវិញ។ ការធ្វើដូច្នេះអាចជួយអ្នកឲ្យគ្រប់គ្រងលើគំនិតរបស់អ្នកជាជាងឲ្យសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសឆ្គងគ្រប់គ្រងលើអ្នក។
ចុះបើអ្នកនៅតែនឹកឃើញអំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ដែលអ្នកធ្លាប់មើលនៅអតីតកាល?
រូបឬគំនិតអាសអាភាសអាចដក់ជាប់ក្នុងគំនិតអស់រយៈពេលយូរ ហើយអាចលេចមកដោយមិនបានរំពឹងទុក។ ចុះបើអ្នកបានឈប់មើលរូបអាសអាភាស តែយូរៗម្ដងអ្វីដែលអ្នកធ្លាប់មើលលេចមកក្នុងគំនិតរបស់អ្នក? បើនេះកើតឡើង អ្នកប្រហែលជាមានចិត្តចង់ធ្វើអ្វីដែលមិនស្អាតស្អំ ដូចជាស្ទាបអង្អែលអវយវៈភេទរបស់ខ្លួនដើម្បីបំពេញចំណង់ផ្លូវភេទ។ សូមដឹងថាគំនិតបែបនេះប្រហែលជានឹងលេចមកក្នុងគំនិតរបស់អ្នក តែសូមតាំងចិត្តតយុទ្ធនឹងគំនិតទាំងនេះ។
ចូរតាំងចិត្តកាន់តែខ្លាំងដើម្បីមានគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តដែលព្រះពេញចិត្ត។ ចូរធ្វើដូចសាវ័កប៉ូលដែលសុខចិត្ត«វាយដំរូបកាយរបស់[ខ្លួន] ហើយបង្ខំឲ្យចុះចូលដូចខ្ញុំបម្រើ»។ (១កូ. ៩:២៧) ចូរកុំធ្វើជាខ្ញុំបម្រើនៃសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាមិនស្អាតស្អំ។ ‹ចូរទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង ដោយផ្លាស់ប្ដូរជាថ្មីនូវរបៀបគិតគូររបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ ដើម្បីឲ្យអ្នកពិសោធមើលដោយខ្លួនអ្នកឲ្យដឹងនូវបំណងប្រាថ្នាដ៏ប្រសើរ សមរម្យ និងល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះ›។ (រ៉ូម ១២:២) សូមចាំថា ការមានគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តដែលសមស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ នាំឲ្យស្កប់ចិត្តជាងឆ្ងាយណាស់ពីការធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសឆ្គង។
ការមានគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តដែលសមស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ នាំឲ្យស្កប់ចិត្តជាងឆ្ងាយណាស់ពីការធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសឆ្គង
ចូរព្យាយាមចាំបទគម្ពីរមួយចំនួន។ រួចពេលមានគំនិតខុសឆ្គងលេចមក ចូរបង្ខំខ្លួនឲ្យគិតអំពីបទគម្ពីរទាំងនោះ។ បទគម្ពីរដូចជាទំនុកតម្កើង ១១៩:៣៧; អេសាយ ៥២:១១; ម៉ាថាយ ៥:២៨; អេភេសូរ ៥:៣; កូឡុស ៣:៥; និងថែស្សាឡូនិចទី១ ៤:៤-៨ នឹងជួយអ្នកកែតម្រង់ទស្សនៈរបស់អ្នកឲ្យសមស្របនឹងទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះរូបអាសអាភាស ហើយអំពីអ្វីដែលលោកតម្រូវពីអ្នក។
តើអ្នកគួរធ្វើអ្វី បើមានពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាការមើលឬការគិតអំពីអ្វីដែលប្រាសចាកសីលធម៌គឺពិបាកតយុទ្ធយ៉ាងខ្លាំង? ចូរដើរតាមលំអានដានរបស់បុគ្គលដែលបានទុកគំរូឲ្យយើង ពោលគឺលោកយេស៊ូ។ (១ពេ. ២:២១) ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានទទួលការជ្រមុជទឹក សាថានល្បួងលោកម្ដងហើយម្ដងទៀត។ តើលោកយេស៊ូបានធ្វើអ្វី? លោកទប់ទល់នឹងការល្បួងនោះម្ដងហើយម្ដងទៀត។ ដោយលើកឡើងនូវបទគម្ពីរម្ដងមួយៗ លោកបានបដិសេធការល្បួងពីសាថាន។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «នែ! សាថាន! ចូរទៅឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ!» រួចសាថានបានចាកចេញពីលោក។ ដូចដែលលោកយេស៊ូមិនបានឈប់ព្យាយាមតយុទ្ធនឹងមេកំណាច អ្នកក៏មិនគួរឈប់ព្យាយាមដែរ។ (ម៉ាថ. ៤:១-១១) សាថាននិងពិភពលោករបស់វានឹងបន្តព្យាយាមធ្វើឲ្យអ្នកគិតអំពីអ្វីដែលប្រាសចាកសីលធម៌ តែសូមកុំឈប់ព្យាយាមតយុទ្ធជាមួយនឹងពួកវា។ អ្នកអាចយកឈ្នះការមើលរូបអាសអាភាសបាន។ ដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាអ្នកអាចយកឈ្នះសត្រូវរបស់អ្នក។
ចូរអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ហើយស្ដាប់បង្គាប់លោក
ចូរពឹងផ្អែកទៅលើព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈការអធិដ្ឋាន។ ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ចូរជម្រាបព្រះអំពីសំណូមពររបស់អ្នករាល់គ្នា ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ហើយសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះដែលហួសពីការនឹកស្មាន នឹងការពារចិត្តនិងសមត្ថភាពរិះគិតរបស់អ្នករាល់គ្នា តាមរយៈគ្រិស្តយេស៊ូ»។ (ភី. ៤:៦, ៧) ព្រះនឹងឲ្យអ្នកនូវសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្តដើម្បីជួយអ្នកឲ្យទប់ទល់នឹងការធ្វើអ្វីដែលខុស។ បើអ្នកចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា «លោកនឹងចូលមកជិតអ្នក»ដែរ។—យ៉ា. ៤:៨
ការការពារដ៏ល្អបំផុតពីអន្ទាក់របស់សាថានគឺដោយមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងអ្នកគ្រប់គ្រងលើសកលលោក។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះ[សាថាន]ជិតមកដល់ហើយ។ អ្នកនោះមិនមានអំណាចលើខ្ញុំទេ»។ (យ៉ូន. ១៤:៣០) ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូមានទំនុកចិត្តបែបនេះ? លោកបានពន្យល់ថា៖ «លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកក៏នៅជាមួយនឹងខ្ញុំ។ លោកមិនបានចោលខ្ញុំឲ្យនៅតែម្នាក់ឯងទេ ពីព្រោះខ្ញុំតែងតែធ្វើអ្វីដែលលោកពេញចិត្ត»។ (យ៉ូន. ៨:២៩) បើអ្នកព្យាយាមធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ដែលអ្នកធ្វើ អ្នកក៏អាចប្រាកដថាលោកនឹងមិនបោះបង់ចោលអ្នកដែរ។ ចូរជៀសវាងពីការមើលរូបអាសអាភាស នោះសាថាននឹងមិនអាចធ្វើឲ្យអ្នកជាប់អន្ទាក់វាបានឡើយ។
