ບົດຄວາມສຶກສາທີ 40
ດຸໝັ່ນເຮັດວຽກປະກາດຕໍ່ໆໄປໃນໄລຍະທ້າຍໆຂອງ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ”
“ພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກ ຂໍໃຫ້ໝັ້ນຄົງໄວ້ ຢ່າຫວັ່ນໄຫວ ໃຫ້ທຸ່ມເທກັບວຽກຂອງຜູ້ເປັນນາຍທີ່ມີໃຫ້ເຮັດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.”—1 ໂກ. 15:58, ລ.ມ.
ເພງ 58 ຊອກຫາຄົນທີ່ມັກຄວາມສະຫງົບສຸກ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ສິ່ງໃດເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າເຮົາມີຊີວິດຢູ່ໃນ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ”?
ເຈົ້າເກີດຫຼັງປີ 1914 ບໍ? ຖ້າແມ່ນ ເຈົ້າກໍມີຊີວິດຢູ່ໃນ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ” ຂອງລະບົບປັດຈຸບັນນີ້. (2 ຕີໂມ. 3:1, ລ.ມ.) ເຮົາທຸກຄົນໄດ້ຍິນໄດ້ເຫັນເຫດການຕ່າງໆທີ່ພະເຍຊູບອກລ່ວງໜ້າກ່ຽວກັບສະໄໝນີ້ເຊັ່ນ: ສົງຄາມ ການຂາດແຄນອາຫານ ແຜ່ນດິນໄຫວ ໂລກລະບາດ ຄວາມຊົ່ວຈະເພີ່ມຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາຈະຖືກຂົ່ມເຫງ. (ມັດ. 24:3, 7-9, 12; ລືກາ 21:10-12) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງເຫັນການປະພຶດຂອງຜູ້ຄົນຄືກັບທີ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລບອກໄວ້ລ່ວງໜ້າ. (ເບິ່ງຂອບ “ ຜູ້ຄົນໃນສະໄໝນີ້ເປັນແນວໃດ?”) ເຮົາທີ່ເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາໝັ້ນໃຈວ່າ ເຮົາມີຊີວິດຢູ່ໃນ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ.”—ມີເກ 4:1, ລ.ມ.
2. ເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມຫຍັງແດ່?
2 ເນື່ອງຈາກເວລາຜ່ານໄປຫຼາຍປີແລ້ວຕັ້ງແຕ່ປີ 1914 ຕອນນີ້ເຮົາກໍແຮ່ງຢູ່ໃນໄລຍະທ້າຍໆຂອງ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ.” ແລະເນື່ອງຈາກຈຸດຈົບຂອງລະບົບຊົ່ວນີ້ໃກ້ເຂົ້າມາແລ້ວ ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງຮູ້ຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມທີ່ສຳຄັນບາງຢ່າງ ເຊັ່ນ: ມີເຫດການຫຍັງແດ່ທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນໄລຍະທ້າຍໆຂອງ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ”? ແລະພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງໃນຂະນະທີ່ລໍຖ້າເຫດການເຫຼົ່ານັ້ນເກີດຂຶ້ນ?
ມີເຫດການຫຍັງແດ່ທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນຕອນຈົບຂອງ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ”?
3. ຕາມຄຳພະຍາກອນໃນ 1 ເທຊະໂລນີກ 5:1-3 ຊາດຕ່າງໆຈະປະກາດຫຍັງ?
3 ອ່ານ 1 ເທຊະໂລນີກ 5:1-3. ຄຳວ່າ ‘ວັນຂອງພະເຢໂຫວາ’ ທີ່ໂປໂລເວົ້າເຖິງໃນຂໍ້ນີ້ໝາຍເຖິງໄລຍະທີ່ເລີ່ມຕົ້ນຈາກການໂຈມຕີ “ບາບີໂລນໃຫຍ່” ເຊິ່ງກໍຄືສາສະໜາປອມທັງໝົດທີ່ຢູ່ທົ່ວໂລກແລະຈະຈົບລົງດ້ວຍສົງຄາມອະລະມະເຄໂດນ. (ຄຳປ. 16:14, 16; 17:5) ແຕ່ກ່ອນທີ່ ‘ວັນຂອງພະເຢໂຫວາ’ ຈະເລີ່ມຂຶ້ນ ຊາດຕ່າງໆຈະປະກາດວ່າຈະມີ “ຄວາມສຸກສຳລານແລະຄວາມຢູ່ສຳບາຍ [ຫຼື “ສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແລ້ວ,” ລ.ມ.]” ບາງເທື່ອ ຜູ້ນຳຂອງໂລກກໍໃຊ້ສຳນວນທີ່ຄ້າຍຄືກັນເມື່ອພວກເຂົາເວົ້າກ່ຽວກັບຄວາມສຳພັນທີ່ໝັ້ນຄົງລະຫວ່າງປະເທດຕ່າງໆ. * ແນວໃດກໍຕາມ ຄຳປະກາດທີ່ວ່າ “ສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແລ້ວ, ລ.ມ.” ໃນຄຳພີໄບເບິນພັດເວົ້າແຕກຕ່າງ. ຍ້ອນຫຍັງ? ເມື່ອເຫດນີ້ເກີດຂຶ້ນ ຫຼາຍຄົນຈະຄິດວ່າຜູ້ນຳຂອງໂລກໄດ້ປະສົບຜົນສຳເລັດທີ່ເຮັດໃຫ້ໂລກປອດໄພແລະໝັ້ນຄົງຫຼາຍຂຶ້ນ. ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວເມື່ອ “ຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່” ເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ ‘ຄວາມຈິບຫາຍຈະມາເຖິງເຂົາທັນທີ.’—ມັດ. 24:21
ຢ່າຫຼົງເຊື່ອຄຳປະກາດຂອງຊາດຕ່າງໆທີ່ວ່າ “ສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແລ້ວ” (ເບິ່ງຂໍ້ 3-6) *
4. (ກ) ເຮົາຍັງບໍ່ທັນຮູ້ຫຍັງກ່ຽວກັບຄຳປະກາດທີ່ວ່າ “ສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແລ້ວ”? (ຂ) ແຕ່ເຮົາຮູ້ຫຍັງກ່ຽວກັບຄຳປະກາດນັ້ນ?
4 ເຮົາຮູ້ບາງສິ່ງກ່ຽວກັບຄຳປະກາດທີ່ວ່າ “ສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແລ້ວ, ລ.ມ.” ແຕ່ກໍມີບາງສິ່ງທີ່ເຮົາຍັງບໍ່ຮູ້. ເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າສິ່ງໃດຈະເປັນສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ມີຄຳປະກາດ ແລະຈະປະກາດແນວໃດ ແລະເຮົາກໍບໍ່ຮູ້ວ່າມັນຈະເປັນຄຳປະກາດໃຫຍ່ບາດດຽວຫຼືເປັນຄຳປະກາດນ້ອຍໆທີ່ອອກມາຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ. ແຕ່ບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນ ເຮົາກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາບໍ່ຄວນຫຼົງເຊື່ອຜູ້ນຳຂອງໂລກວ່າຈະສາມາດເຮັດໃຫ້ໂລກນີ້ມີສັນຕິສຸກໄດ້. ແທນທີ່ຈະເປັນແບບນັ້ນ ຄຳປະກາດນີ້ເປັນສັນຍານບອກວ່າ ‘ວັນຂອງພະເຢໂຫວາ’ ກຳລັງຈະເລີ່ມຂຶ້ນ!
5. 1 ເທຊະໂລນີກ 5:4-6 ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ພ້ອມສຳລັບ ‘ວັນຂອງພະເຢໂຫວາ’ ແນວໃດ?
5 ອ່ານ 1 ເທຊະໂລນີກ 5:4-6. ໂປໂລເຕືອນເຮົາແນວໃດເພື່ອທີ່ເຮົາຈະກຽມພ້ອມສຳລັບ ‘ວັນຂອງພະເຢໂຫວາ’? ເຮົາ “ຢ່ານອນຫຼັບເໝືອນດັ່ງຄົນອື່ນ.” ແຕ່ເຮົາຕ້ອງ “ເຝົ້າລະວັງ” ແລະຕື່ນຕົວຢູ່ສະເໝີ. ຕົວຢ່າງ: ເຮົາຕ້ອງລະວັງແທ້ໆເພື່ອຈະຮັກສາຄວາມເປັນກາງແລະບໍ່ຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບການເມືອງ. ຖ້າຫາກວ່າເຮົາກ່ຽວຂ້ອງ ເຮົາກໍອາດເປັນ “ຄົນຂອງໂລກນີ້.” (ໂຢ. 15:19, ລ.ມ.) ເຮົາຮູ້ວ່າມີພຽງແຕ່ການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ໂລກນີ້ມີສັນຕິສຸກ.
6. ເຮົາຢາກຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ເຮັດຫຍັງ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
6 ນອກຈາກເຮົາຈະເຝົ້າລະວັງຢູ່ສະເໝີແລ້ວ ເຮົາຍັງຢາກຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນບອກລ່ວງໜ້າວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນໃນໂລກ. ຂໍໃຫ້ເຮົາຈື່ວ່າ ເມື່ອຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່ເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ ມັນກໍຊ້າເກີນໄປທີ່ຜູ້ຄົນຈະຫັນມາຫາພະເຢໂຫວາ. ນັ້ນຄືສາເຫດທີ່ວຽກປະກາດຂອງເຮົາເປັນເລື່ອງທີ່ຮີບດ່ວນຫຼາຍ! *
ດຸໝັ່ນເຮັດວຽກປະກາດຕໍ່ໆໄປ
ເມື່ອເຮົາໄປປະກາດເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ມີພຽງແຕ່ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ໂລກມີຄວາມສຸກສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແທ້ (ເບິ່ງຂໍ້ 7-9)
7. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງໃນຕອນນີ້?
7 ໃນໄລຍະເວລາສັ້ນໆກ່ອນທີ່ ‘ວັນຂອງພະເຢໂຫວາ’ ຈະເລີ່ມຂຶ້ນ ພະອົງຢາກໃຫ້ເຮົາດຸໝັ່ນເຮັດວຽກປະກາດຕໍ່ໆໄປ. ເຮົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ເຮົາ “ທຸ່ມເທກັບວຽກຂອງຜູ້ເປັນນາຍທີ່ມີໃຫ້ເຮັດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.” (1 ໂກ. 15:58, ລ.ມ.) ພະເຍຊູບອກລ່ວງໜ້າວ່າເຮົາຈະເຮັດຫຍັງ. ເມື່ອເພິ່ນເວົ້າກ່ຽວກັບເຄື່ອງໝາຍສຳຄັນທີ່ຈະເກີດໃນສະໄໝສຸດທ້າຍແລ້ວ ເພິ່ນກໍເວົ້າຕື່ມວ່າ: “ແຕ່ກ່ອນທີ່ຈຸດຈົບຈະມາເຖິງ ຈະຕ້ອງມີການປະກາດຂ່າວດີກັບຄົນທຸກຊາດກ່ອນ.” (ມໂກ. 13:4, 8, 10, ລ.ມ.; ມັດ. 24:14) ຂໍໃຫ້ຄິດເບິ່ງວ່າ: ທຸກຄັ້ງທີ່ເຈົ້າໄປເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ ເຈົ້າກໍມີສ່ວນຮ່ວມໃນການເຮັດໃຫ້ຄຳພະຍາກອນໃນຄຳພີໄບເບິນສຳເລັດເປັນຈິງ.
8. ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າວຽກປະກາດກຳລັງກ້າວໜ້າ?
8 ແລ້ວວຽກປະກາດກຳລັງສຳເລັດເປັນຈິງຕາມຄຳພະຍາກອນແນວໃດ? ທຸກໆປີມີຜູ້ຄົນມາຟັງຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ຕົວຢ່າງ: ລອງຄິດເຖິງຈຳນວນຜູ້ປະກາດທົ່ວໂລກທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຫຼາຍໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ. ໃນປີ 1914 ມີຜູ້ປະກາດ 5.155 ຄົນໃນ 43 ດິນແດນ ແຕ່ດຽວນີ້ມີຜູ້ປະກາດປະມານ 8.500.000 ຄົນໃນ 240 ດິນແດນ! ແນວໃດກໍຕາມ ວຽກຂອງເຮົາຍັງບໍ່ຈົບພຽງເທົ່ານີ້. ເຮົາຕ້ອງປະກາດຕໍ່ໆໄປວ່າມີພຽງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະແກ້ໄຂບັນຫາທັງໝົດຂອງມະນຸດໄດ້.—ເພງ. 145:11-13
9. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຕໍ່ໆໄປ?
9 ວຽກປະກາດຂອງເຮົາຈະຍັງບໍ່ແລ້ວຈົນກວ່າພະເຢໂຫວາຈະບອກວ່າພໍແລ້ວ. ຍັງເຫຼືອເວລາຫຼາຍປານໃດທີ່ຜູ້ຄົນຈະມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູຄລິດ? (ໂຢ. 17:3) ເຮົາບໍ່ຮູ້. ແຕ່ເຮົາຮູ້ວ່າໃຜກໍຕາມທີ່ “ເປັນທີ່ຕັ້ງໄວ້ສຳລັບຊີວິດອັນຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ” ຈະຕອບຮັບຂ່າວດີຈົນກວ່າຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່ຈະເລີ່ມຂຶ້ນ. (ກິດ. 13:48) ເຮົາຈະຊ່ວຍຄົນເຫຼົ່ານີ້ກ່ອນທີ່ມັນຈະຊ້າເກີນໄປໄດ້ແນວໃດ?
10. ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາແນວໃດເພື່ອສອນຄວາມຈິງໃຫ້ກັບຜູ້ຄົນ?
10 ພະເຢໂຫວາໃຫ້ທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງມີເພື່ອສອນຄວາມຈິງໃຫ້ກັບຜູ້ຄົນໂດຍຜ່ານທາງອົງການຂອງພະອົງ. ຕົວຢ່າງ: ເຮົາໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມທຸກອາທິດໃນການປະຊຸມກາງອາທິດ. ການປະຊຸມຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່າຈະເວົ້າແນວໃດເມື່ອປະກາດເທື່ອທຳອິດຫຼືກັບໄປຢາມ ແລະຍັງສອນເຮົາໃຫ້ຮູ້ວິທີນຳການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ. ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຍັງໄດ້ຈັດກຽມເຄື່ອງມືເຫຼົ່ານີ້ໄວ້ໃນກ່ອງເຄື່ອງມືສຳລັບການສອນ ຂອງເຮົາເຊິ່ງຊ່ວຍເຮົາ . . .
-
ເລີ່ມສົນທະນາ
-
ຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ສົນໃຈຄຳພີໄບເບິນ
-
ກະຕຸ້ນຜູ້ຄົນໃຫ້ຢາກຮຽນຄຳພີໄບເບິນ
-
ສອນນັກສຶກສາໃຫ້ຮູ້ຄວາມຈິງໃນຄຳພີໄບເບິນ
-
ເຊີນຜູ້ສົນໃຈໃຫ້ເຂົ້າເວັບໄຊແລະໄປຫໍປະຊຸມ.
ແນ່ນອນວ່າການມີແຕ່ເຄື່ອງມືເຫຼົ່ານັ້ນຍັງບໍ່ພໍ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງໃຊ້ມັນໃຫ້ເປັນ. * ຕົວຢ່າງ: ຫຼັງຈາກທີ່ເຮົາໄດ້ລົມກັບຜູ້ສົນໃຈແລະຝາກແຜ່ນພັບຫຼືປຶ້ມໄວ້ໃຫ້ລາວ ລາວກໍຈະສາມາດອ່ານຕໍ່ຈົນກວ່າຈະໄດ້ພົບເຮົາອີກ. ມັນເປັນໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງເຮົາທີ່ຕ້ອງດຸໝັ່ນເຮັດວຽກປະກາດໃຫ້ຫຼາຍທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ເຮັດໄດ້ໃນແຕ່ລະເດືອນ.
11. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຈັດໃຫ້ມີການຮຽນຄຳພີໄບເບິນແບບອອນລາຍ?
11 ອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາໃຊ້ເພື່ອຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງຄື ການຮຽນຄຳພີໄບເບິນທາງອອນລາຍ ໃນເວັບໄຊ jw.org®. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຈັດໃຫ້ມີການຮຽນແບບນີ້ຂຶ້ນມາ? ໃນແຕ່ລະເດືອນ ມີຜູ້ຄົນເປັນພັນເປັນໝື່ນທົ່ວໂລກເຂົ້າໄປຮຽນຄຳພີໄບເບິນທາງອອນລາຍ. ບົດຮຽນທີ່ຢູ່ໃນເວັບໄຊສາມາດຊ່ວຍຄົນເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ຢາກຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມຈິງໃນຄຳພີໄບເບິນ. ຖ້າບາງຄົນທີ່ເຈົ້າລົມນຳຮູ້ສຶກລັງເລທີ່ຈະຕອບຮັບການສຶກສາເປັນສ່ວນຕົວ ໃຫ້ເຈົ້າພາລາວເບິ່ງສ່ວນນີ້ໃນເວັບໄຊຫຼືສົ່ງລິ້ງການຮຽນແບບອອນລາຍໃຫ້ລາວ. *
12. ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ເລື່ອງຫຍັງຈາກການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນທາງອອນລາຍ?
12 ການຮຽນຄຳພີໄບເບິນທາງອອນລາຍຍັງມີຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ເຊັ່ນ: “ຄຳພີໄບເບິນແລະຜູ້ປະພັນຄຳພີໄບເບິນ” “ບຸກຄົນຫຼັກໃນຄຳພີໄບເບິນ” ແລະ “ຂ່າວສານເລື່ອງຄວາມຫວັງຈາກຄຳພີໄບເບິນ.” ໃນຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ຈະສຶກສາກ່ຽວກັບ:
-
ຄຳພີໄບເບິນສາມາດຊ່ວຍຜູ້ຄົນແນວໃດ?
-
ພະເຢໂຫວາ ພະເຍຊູ ແລະທູດສະຫວັນແມ່ນໃຜ?
-
ເປັນຫຍັງພະເຈົ້າຈຶ່ງສ້າງມະນຸດ?
-
ເປັນຫຍັງຈຶ່ງມີຄວາມທຸກແລະຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ?
ນອກຈາກນັ້ນ ບົດຮຽນເຫຼົ່ານີ້ຍັງບອກວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຈະ . . .
-
ເຮັດໃຫ້ຄວາມທຸກແລະຄວາມຕາຍໝົດໄປ
-
ເຮັດໃຫ້ຄົນຕາຍກັບມາມີຊີວິດອີກ
-
ເຮັດໃຫ້ການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າມາແທນທີ່ການປົກຄອງຂອງມະນຸດ.
13. ການຮຽນຄຳພີໄບເບິນທາງອອນລາຍຈະປ່ຽນແທນການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແບບຈັດກຽມສະເພາະໄດ້ບໍ? ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍ.
13 ການຮຽນຄຳພີໄບເບິນທາງອອນລາຍບໍ່ສາມາດປ່ຽນແທນການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແບບຈັດກຽມສະເພາະໄດ້. ພະເຍຊູໃຫ້ສິດທິພິເສດເຮົາໃນການສອນຄົນໃຫ້ເປັນລູກສິດ. ການຮຽນຄຳພີໄບເບິນທາງອອນລາຍອອກແບບມາເພື່ອໃຫ້ຜູ້ສົນໃຈເຂົ້າໄປສຶກສາ ເຫັນຄຸນຄ່າຕໍ່ສິ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮຽນ ແລະຢາກຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນ. ຖ້າເປັນແບບນັ້ນ ບາງເທື່ອພວກເຂົາອາດຈະຢາກສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແບບຈັດກຽມສະເພາະໄດ້. ໃນສ່ວນທ້າຍຂອງແຕ່ລະບົດຮຽນ ຜູ້ຮຽນສາມາດຂໍໃຫ້ມີຄົນມາສອນຄຳພີໄບເບິນກັບລາວເປັນສ່ວນຕົວໄດ້. ໂດຍສະເລ່ຍຕໍ່ມື້ໜຶ່ງ ເຮົາໄດ້ຮັບການຮ້ອງຂໍທີ່ຢາກໃຫ້ໄປສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນສ່ວນຕົວຫຼາຍກວ່າ 230 ລາຍ! ການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນສ່ວນຕົວສອງຕໍ່ສອງເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍ!
ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ຄົນເປັນລູກສິດຕໍ່ໆໄປ
14. ຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຍຊູໃນມັດທາຍ 28:19, 20 ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມເຮັດຫຍັງສຸດຄວາມສາມາດ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
14 ອ່ານມັດທາຍ 28:19, 20. ເມື່ອເຮົານຳການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມສຸດຄວາມສາມາດທີ່ຈະ “ກະທຳໃຫ້ . . . ເປັນລູກສິດ . . . ສັ່ງສອນເຂົາໃຫ້ຖືຮັກສາສິ່ງທັງປວງທີ່ [ພະເຍຊູ] ໄດ້ສັ່ງໄວ້.” ເຮົາຕ້ອງຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າການເລືອກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາແລະສະໜັບສະໜູນການປົກຄອງຂອງພະອົງເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍສຳລັບພວກເຂົາ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມກະຕຸ້ນຜູ້ຄົນໃຫ້ໃຊ້ສິ່ງທີ່ພວກເຂົາຮຽນຮູ້ ອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະຮັບບັບເຕມາ ແລ້ວພວກເຂົາກໍຈະລອດໃນວັນຂອງພະເຢໂຫວາ.—1 ເປ. 3:21
15. ເຮົາບໍ່ຢາກເສຍເວລາກັບຫຍັງ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
15 ດັ່ງທີ່ໄດ້ເວົ້າໄປແລ້ວກ່ອນໜ້ານີ້ ຍັງເຫຼືອເວລາໜ້ອຍດຽວແທ້ໆທີ່ລະບົບນີ້ຈະຖືກທຳລາຍ. ຍ້ອນເຫດຜົນນີ້ ເຮົາຈຶ່ງບໍ່ຢາກເສຍເວລາກັບຄົນທີ່ບໍ່ປ່ຽນແປງຊີວິດເພື່ອຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. (1 ໂກ. 9:26) ວຽກຂອງເຮົາຮີບດ່ວນຫຼາຍ! ຍັງມີອີກຫຼາຍຄົນທີ່ຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຍິນຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າກ່ອນທີ່ຈະຊ້າເກີນໄປ.
ບໍ່ມີສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງກັບສາສະໜາປອມ
16. ຕາມຄຳປາກົດ 18:2, 4, 5, 8 ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງເຮັດຫຍັງ? (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ)
16 ອ່ານຄຳປາກົດ 18:2, 4, 5, 8. ຂໍ້ຄຳພີເຫຼົ່ານີ້ບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຜູ້ນະມັດສະການຂອງພະອົງເຮັດຫຍັງ. ຄລິດສະຕຽນແທ້ທຸກຄົນຕ້ອງເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າພວກເຂົາບໍ່ມີສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງໃດໆກັບສາສະໜາປອມ. ກ່ອນຮຽນຄວາມຈິງນັກສຶກສາຄຳພີໄບເບິນອາດເປັນສະມາຊິກຂອງສາສະໜາປອມ. ລາວອາດເຂົ້າຮ່ວມພິທີກຳແລະເຮັດກິດຈະກຳທາງສາສະໜາ ຫຼືລາວອາດບໍລິຈາກເງິນເພື່ອສະໜັບສະໜູນສາສະໜານັ້ນ. ກ່ອນທີ່ນັກສຶກສາຄຳພີໄບເບິນຈະສາມາດເປັນຜູ້ປະກາດທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບບັບເຕມາ ລາວຕ້ອງບໍ່ມີສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງກັບສາສະໜາປອມໃດໆທັງສິ້ນ ແລະລາວຄວນຂຽນຈົດໝາຍລາອອກຫຼືເຊົາເປັນສະມາຊິກຂອງໂບດຫຼືອົງການໃດກໍຕາມທີ່ມີສ່ວນກ່ຽວກັບສາສະໜາ. *
17. ວຽກແບບໃດທີ່ຄລິດສະຕຽນຕ້ອງຫຼີກລ່ຽງ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
17 ຄລິດສະຕຽນແທ້ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າວຽກທີ່ພວກເຂົາເຮັດບໍ່ໄດ້ກ່ຽວຂ້ອງກັບສາສະໜາປອມເລີຍ. (2 ໂກ. 6:14-17) ຕົວຢ່າງ: ລາວຈະບໍ່ເປັນພະນັກງານຢູ່ໂບດ. ນອກຈາກນັ້ນ ຄລິດສະຕຽນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ບ່ອນອື່ນກໍບໍ່ຄວນເຮັດວຽກໃດກໍຕາມທີ່ເປັນການສົ່ງເສີມສາສະໜາປອມ. ແລະຖ້າລາວມີທຸລະກິດເປັນຂອງຕົວເອງ ລາວຈະບໍ່ໄປປະມູນວຽກຫຼືເຮັດສັນຍາກັບສາສະໜາປອມ. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງເຄັ່ງປານນີ້? ເພາະເຮົາບໍ່ຢາກມີສ່ວນຮ່ວມໃນຄຳສອນປອມແລະສິ່ງທີ່ສາສະໜາປອມເຮັດເຊິ່ງພະເຈົ້າບອກວ່າເປັນມົນທິນ.—ເອຊາ. 52:11. *
18. ຜູ້ດູແລຄົນໜຶ່ງຍຶດໝັ້ນກັບຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນແນວໃດໃນເລື່ອງວຽກ?
18 ຫຼາຍປີມາແລ້ວທີ່ຜູ້ດູແລຄົນໜຶ່ງເຊິ່ງມີອາຊີບອິດສະຫຼະໄດ້ຖືກຜູ້ຮັບເໝົາມາຂໍໃຫ້ລາວເຮັດວຽກກ່ຽວກັບໄມ້ຢູ່ໂບດແຫ່ງໜຶ່ງໃນເມືອງຂອງລາວ. ຜູ້ຮັບເໝົາຮູ້ວ່າຜູ້ດູແລຄົນນີ້ມັກບອກວ່າຈະບໍ່ເຮັດວຽກໃຫ້ຖ້າເປັນວຽກໃນໂບດ ແຕ່ເທື່ອນີ້ຜູ້ຮັບເໝົາຊອກຄົນຍາກ. ແນວໃດກໍຕາມ ຜູ້ດູແລກໍຍຶດໝັ້ນກັບຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນແລະປະຕິເສດວຽກນັ້ນ. ອາທິດຕໍ່ມາ ໜັງສືພິມທ້ອງຖິ່ນກໍໄດ້ລົງຮູບຂອງຊ່າງໄມ້ຄົນໜຶ່ງທີ່ກຳລັງຕິດໄມ້ກາງເຂນໃສ່ໂບດ. ຖ້າຜູ້ດູແລຍອມເຮັດວຽກນັ້ນ ໃນໜັງສືພິມນັ້ນກໍຄືຊິເປັນຮູບຂອງລາວ. ລອງຄິດເບິ່ງວ່າມັນຈະທຳລາຍຊື່ສຽງຂອງລາວແນວໃດໃນທ່າມກາງພີ່ນ້ອງ! ແລະລອງຄິດເບິ່ງວ່າພະເຢໂຫວາຈະຮູ້ສຶກແນວໃດ.
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງແດ່?
19-20. (ກ) ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ແລ້ວ? (ຂ) ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງຮຽນຮູ້ຫຍັງອີກ?
19 ຕາມຄຳພະຍາກອນໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຫດການສຳຄັນທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນຕໍ່ໄປໃນໂລກກໍຄື ຊາດຕ່າງໆຈະປະກາດວ່າ “ສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແລ້ວ, ລ.ມ.” ເນື່ອງຈາກພະເຢໂຫວາສອນເຮົາ ເຮົາຈຶ່ງຮູ້ວ່າຊາດຕ່າງໆຈະບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແທ້. ກ່ອນມີຄຳປະກາດທີ່ນຳໄປສູ່ການທຳລາຍ ເຮົາຄວນເຮັດຫຍັງ? ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາດຸໝັ່ນປະກາດເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຕໍ່ໄປແລະເຮັດໃຫ້ຄົນເປັນລູກສິດຫຼາຍຂຶ້ນ. ໃນເວລາດຽວກັນ ເຮົາຕ້ອງບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສາສະໜາປອມໃດໆທັງນັ້ນ ເຊິ່ງລວມເຖິງການລາອອກຈາກການເປັນສະມາຊິກຫຼືບໍ່ເຮັດວຽກໃນອົງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສາສະໜາປອມ.
20 ຍັງມີເຫດການອື່ນໆອີກທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນໄລຍະທ້າຍໆຂອງ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ.” ນອກຈາກນັ້ນຍັງມີສິ່ງອື່ນໆອີກທີ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດ. ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນຫຍັງ ແລະເຮົາຈະກຽມຕົວໃຫ້ພ້ອມສຳລັບທຸກສິ່ງທີ່ຈະເກີດໃນອະນາຄົດອັນໃກ້ນີ້ໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາຈະມາເບິ່ງນຳກັນໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ.
ເພງ 71 ເຮົາເປັນກອງທັບຂອງພະເຢໂຫວາ!
^ ຂໍ້ 5 ອີກບໍ່ດົນເຮົາກໍຈະໄດ້ຍິນຜູ້ນຳຂອງໂລກປະກາດວ່າ “ສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແລ້ວ!” ເຊິ່ງເປັນສັນຍານບອກວ່າ ຄວາມທຸກຍາກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່ກຳລັງຈະເລີ່ມຂຶ້ນ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງໃນຕອນນີ້ຈົນຮອດມື້ທີ່ມີຄຳປະກາດນັ້ນ? ບົດຄວາມນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄດ້ຄຳຕອບ.
^ ຂໍ້ 3 ຕົວຢ່າງ: ໃນເວັບໄຊຂອງສະຫະປະຊາຊາດບອກວ່າ “ຮັກສາສັນຕິພາບແລະຄວາມໝັ້ນຄົງລະຫວ່າງຊາດ.”
^ ຂໍ້ 6 ເບິ່ງບົດຄວາມ “ທຸກຄັ້ງທີ່ພະເຈົ້າຕັດສິນລົງໂທດ—ພະອົງໃຫ້ເວລາໃນການເຕືອນພໍບໍ?” ຢູ່ໃນສະບັບນີ້.
^ ຂໍ້ 10 ສຳລັບລາຍລະອຽດກ່ຽວກັບວິທີໃຊ້ເຄື່ອງມືໃນກ່ອງເຄື່ອງມືສຳລັບການສອນ ເບິ່ງບົດຄວາມ “ສອນຄວາມຈິງ” ໃນຫໍສັງເກດການ ເດືອນຕຸລາ 2018.
^ ຂໍ້ 11 ການຮຽນຄຳພີໄບເບິນແບບອອນລາຍມີໃຫ້ໃຊ້ໃນພາສາອັງກິດແລະພາສາປອກຕຸຍການ ແລະກຳລັງຈະມີໃນພາສາອື່ນໆ.
^ ຂໍ້ 16 ເຮົາຍັງຕ້ອງບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມກັບບັນດາອົງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສາສະໜາເຊັ່ນ ສູນຕ່າງໆສຳລັບເຍົາວະຊົນທີ່ເຮັດກິດຈະກຳທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສາສະໜາ. ອົງການເຫຼົ່ານີ້ພະຍາຍາມເຮັດກິດຈະກຳເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເບິ່ງຄືວ່າເປັນເລື່ອງສາສະໜາ ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວກໍມີສາສະໜາຢູ່ເບື້ອງຫຼັງ.
^ ຂໍ້ 17 ສຳລັບລາຍລະອຽດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບມຸມມອງຂອງຄຳພີໄບເບິນເລື່ອງການເຮັດວຽກທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບອົງການສາສະໜາ ເບິ່ງ “ຄຳຖາມຈາກຜູ້ອ່ານ” ໃນຫໍສັງເກດການ 15 ເມສາ 1999 (ພາສາໄທ).
^ ຂໍ້ 83 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ລູກຄ້າທີ່ນັ່ງຢູ່ຮ້ານກາເຟກຳລັງເບິ່ງ “ຂ່າວດ່ວນ” ຢູ່ໂທລະທັດກ່ຽວກັບຄຳປະກາດທີ່ວ່າ “ສະຫງົບສຸກແລະປອດໄພແລ້ວ.” ແຕ່ພະຍານພະເຢໂຫວາຄູ່ໜຶ່ງທີ່ນັ່ງພັກຢູ່ຫັ້ນຕອນປະກາດບໍ່ໄດ້ຫຼົງເຊື່ອຂ່າວນັ້ນ.
