1. To waut jeft Jehova ons Frieheit?

JEHOVA jeft ons de Frieheit to entscheiden, woo wie läwen wellen. Hee lieet ons, woo wie ons rajcht entscheiden kjennen, un wan wie daut doonen, dan halpt hee ons, daut daut goot utkjemt (Psa. 119:173). Je mea wie ons no dän weisen Rot en sien Wuat rechten, je bäta woa wie entscheiden kjennen (Heb. 5:14).

2. Waut passieet eenjemol, wan wie ons to waut eenich woaren?

² Oba mau rajcht bie de baste Entscheidunk es wellen un doonen tweeatlei. See wie mol een poa Biespels: Een junga Brooda well de Bibel von Aunfank bat Enj derchläsen. De ieeschte poa Wäakj läst hee flietich, oba dan hieet hee wäajen irjenteene Uasoak opp. Eene Sesta well Pionia woaren, oba dee schift daut emma wada opp. Un de Eltestasch von eene Vesaumlunk beräden sikj, daut see de Breeda foakna Moot toospräakjen wellen, oba no een poa Moonat haben dee noch emma nich doamet aunjefongen. Dise Biespels haben eent äwareen: Aule bleewen bloos biem wellen. De Christen, waut ieeschtemma en Korint wonden, hauden uk meist soonen Trubbel. Waut kjenn wie doarut lieren?

3. To waut worden de Korinta sikj eenich, oba woo kjeem daut ut?

³ Rom 55 n. Chr. worden de Korinta sikj eenich, äare Gloowesbreeda en Jerusalem un en Judäa to halpen. Dee hauden jehieet, daut dee oam wieren un väl derchmuaken un daut aundre Vesaumlungen Jelt fa dee toopkollakjten deeden. Wiels de Korinta leeftolich un friejäwrich wieren, fruagen see dän Apostel Paulus, woo see uk halpen kunnen. Hee  leet dee daut weeten un stald Titus aun, daut hee an met de Gowen halpen sull (1. Kor. 16:1; 2. Kor. 8:6). Oba een poa Moonat lota wort Paulus en, daut et noch nuscht jejäft haud. Nu wudden de Korinta äare Gowen woomäajlich nich reed komen, daut see dee met de Gowen von de aundre Vesaumlungen toop kunnen no Jerusalem schekjen (2. Kor. 9:4-5).

4. Waut rod Paulus de Korinta too, soo aus 2. Korinta 8:7, 10-11 sajcht?

⁴ De Korinta wieren sikj to waut goodet eenich jeworden, un Paulus lowd an, wiels see eenen grooten Gloowen hauden un friejäwrich sennen wullen. Oba hee must an uk sajen, daut see daut sullen foadich moaken, waut see aunjefongen hauden (läs 2. Korinta 8:7, 10-11). Daut lieet ons, daut mau rajcht woare Christen oppaussen motten, daut et nich bloos biem wellen blift.

5. Waut vonne Froagen woa wie derchgonen?

⁵ Krakjt soo aus de Korinta felt ons daut woomäajlich uk schwoa, daut to doonen, waut wie ons väajenomen haben. Wuarom? Wiels wie onvolkomen sent un daut veleicht emma wada oppschuwen ooda wiels doa onverhofs waut mank kjemt (Liera 9:11; Reem. 7:18). Waut kaun ons halpen, wan wie äwa onse Entscheidungen nodenkjen un nich weeten, aus wie doa waut aun endren sellen? Un woo kjenn wie daut foadich moaken, wan wie waut aunjefongen haben?

6. Wanea mott wie veleicht eene Entscheidunk endren?

⁶ Eenje Entscheidungen sent soo wichtich, daut wie dee nienich endren wellen. Biejlikj sent wie ons gaunz eenich, Jehova emma to deenen un onsen Ehepoatna tru to bliewen (Mat. 16:24; 19:6). Oba aundre Entscheidungen mott wie veleicht lota endren. Wuarom? Wäajen de Omstend sikj endren. Waut kaun ons halpen, de baste Entscheidungen to moaken?

7. Om waut sell wie bäden, un wuarom?

⁷ Bäd om Weisheit. Jehova leet Jakobus oppschriewen: “Wan daut bie irjentwäm von junt aun Weisheit fält, dan saul hee Gott doano froagen. Wiels Gott jiedrem jieren jeft” (Jak. 1:5). Ons aulem fält daut en jewesse Stekjen “aun Weisheit”. Doawäajen sell wie ons opp Jehova veloten, wan wie waut entscheiden motten ooda wan wie äwalajen, aus wie bie eene Entscheidunk bliewen sellen. Dan woat Jehova ons doabie halpen.

8. Waut sell wie doonen, ea wie waut entscheiden?

⁸ Unjasto die daut. Sieekj en Gott sien Wuat, läs de Bieekja von Jehova siene Organisazion un räd met soone, wua du die opp veloten kaust (Spr. 20:18). Aul dit es sea wichtich, ea eena sikj eenich woat, eene aundre Oabeit to sieekjen, omtotrakjen ooda sikj soo utlieren to loten, daut eena Jehova flietich deenen kaun un uk sien Läwen moaken.

9. Wuarom sell wie ons nich selfst waut orrajchtet enbillen?

⁹ Äwalaj, wuarom du eene Sach doonen west. Jehova kjikjt doano, ut waut fa eenen Senn wie waut doonen (Spr. 16:2). Hee well, daut wie emma opprechtich sent. Doawäajen well wie ons selfst ooda aundre kjeenmol waut orrajchtet enbillen, wuarom wie waut doonen wellen. Sest kunn ons daut lota schwoa sennen, daut notokomen. Een junga Brooda woat sikj veleicht eenich, met dän Pioniadeenst auntofangen. Oba lota haft hee nich väl Freid em Deenst un kaun nich siene Stunden vollmoaken. Veleicht docht hee, daut hee Pionia wort, om Jehova to jefaulen. Oba kunn daut nich sennen, daut hee daut dolla doawäajen deed, wiels hee siene Elren ooda sestwäm jefaulen wull, waut hee väl räakjend?

10. Waut es needich, daut eena sikj endren kaun?

 ¹⁰ Denkj mol aun eenen, waut de Bibel studieet un daut schmieekjen tochloten well. Eent ooda twee Wäakj schmieekjt hee nich, wan am daut uk schwoa felt. Oba dan kaun hee sikj nich mea hoolen un schmieekjt wada. Met de Tiet kaun hee oba gaunz doamet opphieren. Wuarom? Wäajen hee eene groote Leew fa Jehova haft un am jefaulen well (Kol. 1:10; 3:23).

11. Wuarom mott wie kjikjen, woo wie waut doonen wellen?

¹¹ Kjikj, woo du daut krakjt doonen west. Wan du die krakjt äwatalst, woo du eene Sach doonen west, woascht du daut leichta nokomen kjennen. Veleicht west du foakna de Bibel läsen. Oba wan du daut nich plonst, woat die daut woomäajlich nich jlekjen. * Ooda veleicht wellen de Eltestasch von eene Vesaumlunk de Breeda foakna Moot toospräakjen. Oba lota woaren see en, daut et bloos emma biem wellen blift. Dan wudden see kjennen äwalajen: “Hab wie ons eene List jemoakt, woone Breeda un Sestren daut besonda togood komen wudd, wan wie dee besochten? Hab wie ons daut äwajetalt, wanea wie daut krakjt wellen?”

12. Waut mott wie woomäajlich doonen, un wuarom?

¹² Sie derchjedocht. Kjeena haft jenuach Tiet, Jelt ooda Krauft toom aules doonen, waut dän jankat. Doawäajen sell wie derchjedocht sennen un ons nich too väl väanämen. Eenjemol woa wie veleicht en, daut wie bie eene Entscheidunk waut endren motten, wiels wie dee goanich derchfieren kjennen (Liera 3:6). Oba saj wie mol, wie haben goot äwa eene Entscheidunk nojedocht un aules soo enjeplont, daut wie nu jleewen, daut wie dee uk derchfieren kjennen. Woone fief Sachen kjennen ons doabie halpen?

13. Woo kjenn wie de Krauft kjrieen, daut to doonen, waut wie ons väajenomen haben?

¹³ Bäd om de Krauft, daut to doonen. Gott kaun die halpen, “daut foadich [to] moaken”, waut du die väajenomen hast (Filip. 2:13). Froag Jehova, daut hee die derch sienen heiljen Jeist de Krauft jeft, waut du brukst. Hia nich opp to bäden, wan du uk denkjst, daut dien Jebäd noch nich erhieet wort. Jesus säd je: “Froacht, un junt woat [heilja Jeist] jejäft woaren” (Luk. 11:9, 13).

14. Woo kaun de Gruntsauz en Spricha 21:5 ons halpen, daut foadich to moaken, waut wie doonen wellen?

¹⁴ Moak eenen Plon (läs Spricha 21:5). Wan eena eene jratre Oabeit doonen well, mott eena daut plonen un sikj dan uk doaraun hoolen. Krakjt soo saul eena uk de Eenselheiten plonen, wan eena eene Entscheidunk moakt. Wan eena sikj waut jratret väanemt, dan wudd eena daut kjennen bietawies doonen, daut eena leichta enwoat, woo eena aul veraunjekomen es. Paulus rod de Korinta too, daut see “aun jieda ieeschten Dach en de Wäakj” sullen Jelt fa de Gowen tosied lajen enne Städ to wachten, bat hee kjeem, un dan ieescht auntofangen (1. Kor. 16:2). Wan eena eene jratre Sach bietawies deit, dan feelt eena sikj uk nich soo leicht äwafoddat.

15. Waut kjenn wie doonen, wan wie waut plonen?

¹⁵ Wan wie aules fein plonen un ons daut uk oppschriewen, dan kjenn wie daut leichta nokomen (1. Kor. 14:40). Wan biejlikj de Eltestasch waut entscheiden, dan saul eent von dee sikj daut emma oppschriewen un uk wäa daut doonen saul un bat wanea. Wan de Eltestasch sikj daut oppschriewen, dan felt dee daut leichta, daut  uk notokomen (1. Kor. 9:26). Biejlikj soo kjenn wie daut uk doonen. Wie kjennen ons eene List moaken, waut wie jieda Dach doonen motten, un daut, waut wie daut ieeschte doonen motten, doa gaunz bowen noppschriewen. Daut kaun ons halpen, daut wie daut foadich moaken, waut wie aunjefongen haben, un uk mea jedonen kjrieen.

16. Waut es needich, daut eena daut nokomen kaun, waut eena sikj äwajetalt haft, un woo paust Reema 12:11 doa bie?

¹⁶ Strenj die aun. Eena mott sikj aunstrenjen, om sikj aun eenen Plon to hoolen un daut foadich to moaken, waut eena aunjefongen haft (läs Reema 12:11). Paulus jeef Timotäus dän Rot, aunhoolent to sennen un “doabie [to] bliewen”, een bätra Liera to woaren. Krakjt soo es daut uk bie aundre Sachen, waut wie fa Jehova doonen wellen (1. Tim. 4:13, 16).

17. Woo kaun Efeesa 5:15-16 ons halpen, daut to doonen, waut wie ons äwajetalt haben?

¹⁷ Bruck diene Tiet rajcht (läs Efeesa 5:15-16). Wan du die best to waut eenich jeworden, dan tal die daut äwa, wanea du daut doonen west, un hool die uk doaraun. Wacht nich, bat de baste Tiet fa daut jekomen es, wiels dee woat woomäajlich kjeenmol komen (Liera 11:4). Lot die nich von Sachen, waut nich soo wichtich sent, de Tiet un Krauft stälen, waut du fa wichtjeret brukst (Filip. 1:10). Wan daut mäajlich es, dan doo daut, wua du die best too eenich jeworden, to eene Tiet, wua du nich too sea aufjelenkjt woascht. Saj de aundre, daut du Tiet fa daut brukst, waut du jeplont hast. Un äwalaj, aus du nich wurscht sellen dien Fon utmoaken un diene E-Mails ooda aundret em Internet lota läsen. *

18-19. Waut kaun ons halpen nich opptojäwen, wan wie ons sent to waut goodet eenich jeworden?

¹⁸ Stal die väa, woo goot daut utkomen woat. Daut goode, waut diene Entscheidunk brinjen woat, es soo aus eene Städ, wua du hanreisen west. Wan du doa opp iernst hanwest, dan woascht du mau rajcht dan wiedareisen, wan eene Gauss too es un du eene aundre nämen motst. Krakjt soo es daut, wan wie ons eenich woaren, waut to doonen. Wan wie doaraun denkjen, woo väl goodet daut brinjen woat, dan woa wie nich fuaz oppjäwen, wan daut uk mol schwoa es ooda nich krakjt soo schauft, aus wie wellen (Gal. 6:9).

¹⁹ Daut haft noch waut opp sikj, goode Entscheidungen to moaken un daut dan uk notokomen. Oba Jehova kaun ons de Weisheit un de Krauft jäwen, daut foadich to moaken, waut wie aunjefongen haben.