ថ្ងៃទី១២-១៨ ខែមីនា
ម៉ាថាយ ២២-២៣
ចម្រៀងលេខ៥១ និងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន
ពាក្យផ្ដើម (៣នាទី ឬខ្លីជាង)
ចំណេះវិសេសពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ
«ចូរធ្វើតាមបញ្ញត្ដិពីរសំខាន់ជាងគេ»: (១០នាទី)
ម៉ាថ. ២២:៣៦-៣៨—យោងតាមខទាំងនេះ តើបញ្ញត្ដិទីមួយ ហើយសំខាន់ជាងគេតម្រូវឲ្យធ្វើអ្វី? («ដួងចិត្ដ» «ព្រលឹង» «សមត្ថភាពរិះគិត» nwtsty-E ការពន្យល់បន្ថែមនៅម៉ាថ. ២២:៣៧)
ម៉ាថ. ២២:៣៩—តើអ្វីជាបញ្ញត្ដិសំខាន់ទីពីរនៅក្នុងច្បាប់? («ទីពីរ» «អ្នកជិតខាង» nwtsty-E ការពន្យល់បន្ថែមនៅម៉ាថ. ២២:៣៩)
ម៉ាថ. ២២:៤០—បទគម្ពីរភាសាហេប្រឺទាំងមូលមានមូលដ្ឋានលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ («ច្បាប់ . . . ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ» «មូលដ្ឋាន» nwtsty-E ការពន្យល់បន្ថែមនៅម៉ាថ. ២២:៤០)
ចូរខំស្វែងរកចំណេះវិសេសពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ: (៨នាទី)
ម៉ាថ. ២២:២១—តើ«អ្វីដែលជារបស់សេសារ»មានអ្វីខ្លះ ហើយតើ«អ្វីដែលជារបស់ព្រះ»មានអ្វីខ្លះ? («អ្វីដែលជារបស់សេសារ» «អ្វីដែលជារបស់ព្រះ» nwtsty-E ការពន្យល់បន្ថែមនៅម៉ាថ. ២២:២១)
ម៉ាថ. ២៣:២៤—តើប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូមានន័យយ៉ាងណា? («ត្រងសត្វសុចចេញ តែលេបសត្វអូដ្ឋវិញ» nwtsty-E ការពន្យល់បន្ថែមនៅម៉ាថ. ២៣:២៤)
តើអំណានគម្ពីរសប្ដាហ៍នេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេហូវ៉ា?
តើអ្នកបានរកឃើញចំណេះវិសេសណាខ្លះក្នុងអំណានគម្ពីរសប្ដាហ៍នេះ?
អំណានគម្ពីរ: (៤នាទី ឬខ្លីជាង) ម៉ាថ. ២២:១-២២
ចូរខំព្យាយាមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ
ការជួបលើកដំបូង: (២នាទី ឬខ្លីជាង) សូមប្រើការសន្ទនាគំរូ។
វីដេអូអំពីការត្រឡប់ទៅជួបលើកទី១: (៥នាទី) សូមបង្ហាញនិងពិគ្រោះអំពីវីដេអូ។
ការបង្រៀនគម្ពីរ: (៦នាទី ឬខ្លីជាង) bhs ទំ. ១៩៩ វ. ៨-៩—អ្នកបង្រៀនលើកទឹកចិត្ដសិស្សឲ្យអញ្ជើញអ្នកឯទៀតចូលរួមពិធីរំលឹក។
របៀបរស់នៅជាគ្រិស្ដសាសនិក
ចម្រៀងលេខ៣៧
«របៀបបណ្ដុះសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះនិងអ្នកជិតខាង»: (១៥នាទី) ការពិគ្រោះ។ ដើម្បីបង្ហាញអំពីសារៈសំខាន់នៃការប្រើសមត្ថភាពស្រមៃគិតអំពីកំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរ សូមចាក់មួយផ្នែកខ្លីនៃអំណានគម្ពីរបែបល្ខោននិយាយ ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាព្រះពិតតែមួយ កាលដែលអ្នកស្តាប់ផ្ទៀងតាមនៅពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:១៧-៤៦។
ការសិក្សាគម្ពីរជាក្រុមជំនុំ: (៣០នាទី) jy ជំ. ៤
សើរើកម្មវិធីឡើងវិញ រួចប្រាប់អំពីកម្មវិធីសប្ដាហ៍បន្ទាប់ (៣នាទី)
ចម្រៀងលេខ៣៦ និងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន
