Әсфирә, батша менән һөйләшер өсөн, уңайлы ваҡытты көтөп алған (Әс 7:2; ia 140 б., 15, 16 абз.).

Ул әйтер һүҙен ихтирам сағылдырып, әҙәпле генә итеп әйткән (Әс 7:3; ia 140 б., 17 абз.).

Ул, бер нәмәне лә йәшермәйенсә, хәлде асыҡ итеп һөйләп биргән (Әс 7:4; ia 141 б., 18, 19 абз.).

ҮҘЕҢДӘН ҺОРА: «Ғаилә ағзалары менән һөйләшкәндә, мин Әсфирәнән нисек үрнәк ала алам?»