1, 2. Йәһва Худа Униң аилисиниң әзаси болушимизға қандақ йол ачқан вә немә үчүн?

 ЙӘҺВА ХУДА бизни Өз хизмәтчилириниң чоң аилисигә җәлип қилған. Бу биз үчүн чоң шан-шәрәп әмәсму? Аилимиз өзлирини Йәһва Худаға беғишлиған вә Оғлиниң төләм қурбанлиғиға ишәнч қилған адәмләрдин тәшкилләнгән. Биз бир бәхитлик аилә. Биз мәналиқ һаят кәчүрмәктә. Биз бәкму хошал, чүнки бирлиримизниң йәр йүзидики җәннәттә, йәнә бирлиримизниң асманда мәңгү яшаш үмүтимиз бар.

² Йәһва Худа бизни бәкму яхши көргәчкә, Униң аилисиниң әзаси болушимизға йол ачқан. Лекин буниң үчүн У зор бәдәл төлигән (Йоһ. 3:16). Бизни «қиммәт баһаға» сетивелинған (Кор. 1-х. 6:20). Төләм қурбанлиғиниң асасида, биз Йәһва Худа билән йеқин мунасивәттә болалаймиз. Биз аләмдики әң Улуқ Шәхсни «Ата» дәп чақириш шан-шәрипигә егә. Өткән мақалидә көргинимиздәк, Йәһва Худа әң яхши Ата.

3. Йәһва Худаниң барлиқ яхшилиқлири тоғрилиқ ойлиғанда қандақ соал пәйда болуши мүмкин? (Шундақла « Йәһва Худа маңа көңүл бөләмду?» намлиқ рамкиға қараң.)

³ Муқәддәс китапниң бир язғучисиға охшаш бизму: «Йәһва Рәббимгә маңа қилған барлиқ яхшилиқлири үчүн немә қайтуримән?»— дәп соришимиз мүмкин (Зәб. 116:12). Биз Асмандики Атимизниң қилған яхшилиғини һечқачан қайтуралмаймиз. Шундақ болсиму, Униң меһир-муһәббити бизниму Уни яхши көрүшкә дәвәт қилиду. Әлчи Йоһан: «Биз болсақ сөйүмиз, сәвәви У бизни биринчи болуп сөйди»,— дәп язған (Йоһ. 1-х. 4:19). Асмандики Атимизға меһир-муһәббитимизни қандақ усуллар билән көрситәләймиз?

4. а) Яқуп 4:8гә асасән биз немә үчүн Йәһва Худаға йеқинлишишқа тиришишимиз керәк? ә) Биз Йәһва Худаға қандақ йеқинлишалаймиз?

⁴ Йәһва бизниң Униңға йеқинлишишимизни вә Униң билән сөзлишишимизни халайду (Яқуп 4:8ни оқуң). У бизни дайим  дуа қилишқа дәвәт қилиду вә бизни тиңшашқа тәйяр (Рим. 12:12). Йәһва Худа бизни тиңшаш үчүн һәрқачан вақит тапиду вә У һечқачан һармайду. Биз Муқәддәс китап вә уни чүшинишкә ярдәм беридиған башқа әдәбиятларни оқуғанда, Йәһва Худани тиңшаймиз. Йәһвани тиңшашниң йәнә бир йоли — җамаәт учришишлирида ейтилғанларни зәң қоюп тиңшаш. Балилар билән ата-аниларниң дайим сөзлишип туруши йеқин мунасивәттә болушиға ярдәм бериду. Шуниңға охшаш, бизму Йәһва Худа билән дайим сөзләшсәк, Униңға йеқин болалаймиз.

5. Дуалиримизниң сапасини қандақ яхшилиталаймиз?

⁵ Дуалириңизниң сапаси тоғрилиқ ойлап көрүң. Йәһва Худа сизниң Униңға ич-сириңизни төкүшиңизни халайду (Зәб. 62:8). Мону һәққидә ойлап көрүң: «Йәһваға дуа қилғинимда, қайта-қайта охшаш сөзләрни ейтимәнму яки жүригимниң чоңқур қатламлиридики сөзләрни ейтимәнму?» Шәк-шүбһисизки, сиз Йәһва Худани бәк яхши көрисиз вә Униң билән йеқин мунасивәтни сақлашни халайсиз. Буниң үчүн сиз Униң билән дайим сөзлишип турушиңиз керәк. Униңға ич бағриңизни төкүп бериң. Униңға хошаллиқлириңиз вә қайғулириңиз тоғрилиқ ейтип бериң. Униңдин һәрқачан ярдәм соралайдиғанлиғиңизға ишәнч қилиң.

6. Йәһва Худаға йеқин яшаш үчүн немә қилишимиз керәк?

⁶ Асмандики Атимизға йеқин яшаш үчүн биз Униңға дайим миннәтдарлиғимизни билдүрүшимиз керәк. Биз зәбур язғучисиниң мону сөзлиригә қошулумиз: «Йәһва Пәрвәрдигарим, пәхрим, Сениң мөҗүзилириң көптур. Сениң биз һәққидә нийәтлириң қанчә маһийәтликтур! һечким Саңа тәң келәлмәйду» (Зәб. 40:5). Биз пәқәт миннәтдар болупла қоймай, Йәһва Худаға миннәтдарлиғимизни сөзлиримиз вә иш-һәрикәтлиримиз билән билдүрүмиз. Бу бизни башқа адәмләрдин пәриқлиқ қилиду. Биз Худаниң қиливатқан яхшилиқлирини қәдирлимәйдиған адәмләрниң арисида яшаватимиз. Әмәлийәттә, бизниң ахир заманда яшаватқанлиғимизниң бир испати миннәтдарсиз адәмләрниң көпийип кетиши (Тим. 2-х. 3:1, 2). Биз шундақ адәмләр қатарида болушни халимаймиз, шундаққу?

7. Йәһва Худа бизниң немә қилишимизни халайду вә немә үчүн?

⁷ Ата-ана балилириниң бир-бири билән уруш-җедәл қилишини халимайду, әксинчә уларниң чиқишип инақ өтүшини халайду. Дәл шуниңдәк, Йәһва Худаму Өзигә ибадәт қилғучиларниң бир-бири билән дост болушни халайду. Аримиздики меһир-муһәббәт бизниң Мәсиһниң һәқиқий әгәшкүчилири екәнлигимизни дәлилләйду (Йоһ. 13:35). Биз зәбур язғучисиниң: «Нәқәдәр яхши һәм әҗайип қериндашлар билән инақлиқ-бирликтә яшимақ»— дегән сөзлири билән келишимиз (Зәб. 133:1). Биз қериндашлиримизға меһир-муһәббәт көрсәткәндә, Йәһва Худани яхши көридиғанлиғимизни испатлаймиз (Йоһ. 1-х. 4:20). Бир-биригә мулайим вә меһрибан болған қериндашлардин тәркип тапқан аилиниң әзаси болуш қәлбимизни әҗайип шат-хорамлиққа чөмдүриду! (Әфәс. 4:32).

8. Йоһанниң 1-хети 5:3кә асасән, Йәһва Худаға итаәт қилишниң әң муһим сәвәви немә?

⁸ Йәһва Худа балиларниң өз ата-анисиға бойсунушини халайду, шуниңдәк бизниңму Униңға итаәтчан болушимизни халайду (Әфәс. 6:1). Йәһва бизниң Яратқучимиз, Һаятниң Мәнбәси вә әң дана Ата болғанлиқтин, Униңға қулақ селишимиз керәк. Лекин Атимизға итаәт қилишимизниң әң муһим  сәвәви — Униңға болған меһир-муһәббитимиздур (Йоһанниң 1-хети 5:3ни оқуң). Гәрчә Униңға чоқум бойсунушимиз керәк вә шундақ қилишниң сәвәплири көп болсиму, У бизни Өзигә бойсунушқа мәҗбурлимайду. Йәһва Худа бизгә таллаш әркинлигини соға қилғачқа, чин жүрәктин бойсунсақ, У бәк хошал болиду.

9, 10. Йәһва Худаниң өлчәмлирини билиш вә уларға бойсунуш немә үчүн муһим?

⁹ Ата-анилар балилири үчүн тинч-аманлиқни тиләйду. Шуңа, балилирини қоғдаш үчүн қаидә-түзүмләрни орнитиду. Балилар шу қаидә-түзүмләргә бойсунғанда, ата-анисини һөрмәтләйдиғанлиғини вә уларға ишинидиғанлиғини көрситиду. Ундақта, Атимиз Йәһваниң қаидә-түзүмлири яки өлчәмлирини билиш вә уларға риайә қилиш техиму муһим әмәсму?! Йәһва Худаға итаәт қилсақ, Униңға һөрмәт вә меһир-муһәббитимизни ипадиләймиз, өзүмизму пайда алимиз (Йәшая 48:17, 18). Лекин Йәһва Худани вә Униң өлчәмлирини рәт қилидиғанлар ахирида зиян тартиду (Гал. 6:7, 8).

¹⁰ Йәһва Худаниң жүригини хошал қилғудәк яшисақ, өзүмизниң саламәтлигимизгә зиян йәткүзидиған, көңлүмизни ғәш қилидиған яки Йәһва Худа билән болған мунасивитимизни бузидиған нәрсиләрдин қоғдаймиз. Йәһва биз үчүн неминиң әң яхши екәнлигини билиду. Қошма Штатларда яшайдиған Аврора мундақ дәйду: «Йәһваға бойсунушниң нәтиҗиси — әң яхши һаят екәнлигини билимән». Бу һәммимиз үчүнму  шундақ. Сиз Йәһва Худаға бойсунуп яшашниң қандақ пайдисини көрдиңиз?

11. Дуа қилиш бизгә қандақ ярдәм бериду?

¹¹ Дуа қилиш һәтта қийин болғандиму итаәтчан болушимизға ярдәм бериду. Бәзидә Худаға бойсунуш интайин тәс, лекин биз гуна қилиш майиллиғимизға қарши һәрдайим күрәш қилишимиз керәк. Зәбур язғучиси Худаға: «Егилик роһуң мени күчләндүрсун»,— дәп ялвурған (Зәб. 51:12). Пионер болуп хизмәт қилидиған Дениз мундақ дәйду: «Йәһваниң бир қануниға бойсунуш қийин болғанда, мән Униңға дуа қилип, тоғра һәрикәт қилишқа күч беришини сораймән». Шәк-шүбһисизки, Йәһва Худа шундақ дуаларға һәрқачан җавап бериду (Луқа 11:9—13).

12. Әфәсликләргә 5:1гә асасән, биз немә қилишимиз керәк?

¹² Әфәсликләргә 5:1ни оқуң. Йәһва Худаниң «сөйүмлүк пәрзәнтлири» болғачқа, биз Униңдин үлгә елиш үчүн пүтүн күчимизни чиқиримиз. Биз башқиларға меһир-муһәббәт көрситип, уларға меһрибан вә кәчүрүмчан болғанда, Худани үлгә қилимиз. Худаға ишәнмәйдиған адәмләр үлгилик жүрүш-турушимизни көргәндә, Йәһва Худа тоғрилиқ көпирәк билишкә қизиқиши мүмкин (Пет. 1-х. 2:12). Ата-анилар балилириға қандақ муамилә қилишта Йәһва Худадин үлгә елишқа тиришиши керәк. Шундақ қилса, балилири меһрибан Атимиз Йәһва билән дост болушини халиши мүмкин.

13. Җүръәтлик болушимиз үчүн немә қилишимиз керәк?

 ¹³ Кичик бала өз дадисидин пәхирлиниду вә униң тоғрилиқ сөзләшни яхши көриду. Шуниңға охшаш, бизму Асмандики Атимиз Йәһвадин пәхирлинимиз вә башқиларниң Униң тоғрилиқ билишини халаймиз. Бизму Давут падишаға охшаш чин жүрәктин: «Йәһва билән қәлбим шатлиқтур»,— дәп ейталаймиз (Зәб. 34:2). Лекин биз уялчақ болсақчу? Қандақ җүръәтлик болалаймиз? Йәһва Худа тоғрилиқ сөзлисәк Униң жүриги қанчилик хошал болидиғанлиғи вә адәмләрниң У тоғрилиқ билим елишниң қанчилик муһим екәнлиги һәққидә ойлиниш җүръәтлик болушимизға ярдәм  бериду. Йәһва Худа бизгә керәклик җасарәтни бериду. У биринчи әсирдики хизмәтчилириниң җүръәтлик болушиға ярдәм бәргинидәк, бизгиму ярдәм бериду (Сал. 1-х. 2:2).

14. Вәз ишиға қатнишишниң қандақ муһим сәвәплири бар?

¹⁴ Йәһва Худа барлиқ инсанларни тәң көриду. Адәмләрниң келип чиқишиға қаримай, һәммисини яхши көргәнлигимизни көргәндә, Униң қәлби сөйүнүп хошал болиду (Әлч. 10:34, 35). Башқиларға меһир-муһәббәт көрситишниң әң яхши йоли — уларға хуш хәвәрни ейтиш (Мәт. 28:19, 20). Вәз ишиниң қандақ пайдиси бар? Хуш хәвәргә қулақ салған кишиләр һазир һаятида яхши өзгиришләрни қилалайду вә келәчәктә мәңгү яшаш үмүтигә егә болалайду (Тим. 1-х. 4:16).

15, 16. Бәхитлик болушимизға қандақ сәвәпләр бар?

¹⁵ Йәһва Худа көйүмчан Ата болғачқа, аилисиниң бәхитлик болушини халайду (Йәшая 65:14). Қийинчилиқларға дуч кәлсәкму, һәтта һазирниң өзидә хошал болушқа нурғун сәвәплиримиз бар. Мәсилән, көйүмчан Атимизниң бизни бәк яхши көридиғанлиғиға ишәнчимиз камил. Худаниң Сөзи, Муқәддәс китаптики һәқиқәтни билимиз (Йәр. 15:16). Шундақла биз Йәһва Худа вә Униң жуқури әхлақий өлчәмлирини һәмдә бир-бирини яхши көридиған адәмләрдин тәркип тапқан алаһидә бир аилиниң әзалири болуш шан-шәрипигә егә (Зәб. 106:4, 5).

¹⁶ Келәчәктә һаятимизниң техиму яхши болидиғанлиғиға ишәнгәчкә, биз һәрқачан хошал болуп жүримиз. Пат арида Йәһва Худа рәзил адәмләрни йоқ қилип, Падишалиқниң һөкүмранлиғи астида йәр йүзи җәннәткә айлинидиғанлиғини билимиз. Шундақла өлүп кәткән йеқинлиримиз тирилип, қайтидин биз билән җәм болиду дәйдиған әҗайип үмүтимиз бар (Йоһ. 5:28, 29). Кишини шат-хорамлиққа чөмдүридиған вақитқа интизармиз! Әң муһими, йеқин арида асмандикиләрниң вә йәрдикиләрниң һәммиси көйүмчан Атимиз Йәһваға шан-шәрәпни кәлтүрүп, Уни мәдһийиләп, баричә Униңғила ибадәт қилиду.