ບົດຄວາມສຶກສາທີ 9
ໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ສະບາຍໃຈຂຶ້ນ
“ເມື່ອຂ້ອຍກັງວົນ ພະອົງກໍປອບໃຈຂ້ອຍແລະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍສະບາຍໃຈຂຶ້ນ.”—ເພງ. 94:19, ລ.ມ.
ເພງ 44 ຄຳອະທິດຖານຂອງຄົນທຸກໃຈ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ເຮົາອາດຮູ້ສຶກກັງວົນຫຼືເຄັ່ງຕຶງຍ້ອນຫຍັງ ແລະມັນສົ່ງຜົນຕໍ່ເຮົາແນວໃດ?
ເຈົ້າເຄີຍກັງວົນແລະເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍບໍ? * ເຈົ້າອາດຮູ້ສຶກກັງວົນຫຼືເຄັ່ງຕຶງຍ້ອນຄຳເວົ້າຫຼືການກະທຳຂອງຄົນອື່ນ ຫຼືບໍ່ກໍຄຳເວົ້າແລະການກະທຳຂອງຕົວເອງ. ຕົວຢ່າງ: ເຈົ້າອາດເຮັດຜິດແລະຢ້ານວ່າພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ຍົກໂທດໃຫ້ເຈົ້າ. ຮ້າຍແຮງກວ່ານັ້ນຄື ເຈົ້າອາດຄິດວ່າການທີ່ເຈົ້າກັງວົນຫຼາຍໂພດເປັນຍ້ອນຄວາມເຊື່ອຂອງເຈົ້າອ່ອນລົງແລະຄິດວ່າຕົວເອງເປັນຄົນບໍ່ດີ. ແຕ່ນັ້ນເປັນຄວາມຈິງບໍ?
2. ໃນຄຳພີໄບເບິນມີຕົວຢ່າງຂອງໃຜແດ່ທີ່ສະແດງວ່າການຮູ້ສຶກກັງວົນຫຼືເຄັ່ງຕຶງບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າເຮົາຂາດຄວາມເຊື່ອ?
2 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນນຳກັນ. ອານາແມ່ຂອງຜູ້ພະຍາກອນຊາມູເອນເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງຫຼາຍ. ແຕ່ລາວທຸກໃຈຫຼາຍຍ້ອນຄົນໃນຄອບຄົວເຮັດບໍ່ດີໃສ່ລາວ. (1 ຊາມ. 1:7) ອັກຄະສາວົກໂປໂລມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ ແຕ່ລາວກໍຮູ້ສຶກ “ກັງວົນກ່ຽວກັບທຸກໆປະຊາຄົມ” ຫຼາຍແທ້ໆ. (2 ກຣ. 11:28) ກະສັດດາວິດມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງແລະພະເຢໂຫວາກໍຮັກແລະພໍໃຈລາວຫຼາຍ. (ກຈກ. 13:22) ແຕ່ດາວິດກໍຍັງເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລາວເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍ. (ເພງ. 38:4) ພະເຢໂຫວາໄດ້ປອບໃຈແລະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາທັງ 3 ຄົນສະບາຍໃຈຂຶ້ນ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າ ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງເຫຼົ່ານີ້.
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກອານາຜູ້ຍິງທີ່ສັດຊື່
3. ເປັນຫຍັງເຮົາອາດຮູ້ສຶກບໍ່ສະບາຍໃຈເມື່ອຄົນອື່ນເວົ້າບໍ່ດີໃຫ້ເຮົາ?
3 ເຮົາອາດຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງເມື່ອຄົນອື່ນເວົ້າແລະເຮັດບໍ່ດີຕໍ່ເຮົາ. ແລະຖ້າເປັນໝູ່ສະໜິດຫຼືຍາດພີ່ນ້ອງເຮັດແບບນັ້ນກັບເຮົາ ເຮົາກໍແຮ່ງເຈັບປວດ. ເຮົາອາດກັງວົນວ່າເຮົາຈະບໍ່ໄດ້ເປັນໝູ່ກັບພວກເຂົາອີກເລີຍ. ບາງເທື່ອຄົນທີ່ເວົ້າແບບບໍ່ຄິດອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາເຈັບຄືກັບຖືກມີດແທງ! (ສຸພາ. 12:18) ຫຼືບາງຄົນກໍອາດຕັ້ງໃຈໃຊ້ຄຳເວົ້າເປັນອາວຸດເພື່ອເຮັດໃຫ້ເຮົາເຈັບ. ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ເປັນໄວລຸ້ນກໍເຄີຍປະສົບກັບເລື່ອງແບບນີ້ ລາວບອກວ່າ: “ປະມານສອງສາມປີກ່ອນ ໝູ່ສະໜິດຂອງຂ້ອຍເລີ່ມໂພສ໌ໃສ່ຮ້າຍຂ້ອຍທາງອິນເຕີເນັດ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເຈັບໃຈແຮງແລະບໍ່ສະບາຍໃຈຫຼາຍ. ຂ້ອຍບໍ່ເຂົ້າໃຈເລີຍວ່າເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງຫັກຫຼັງຂ້ອຍແບບນີ້.” ຖ້າໝູ່ສະໜິດຫຼືຍາດພີ່ນ້ອງເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເຈັບໃຈ ເຈົ້າສາມາດຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງອານາໄດ້.
4. ອານາຕ້ອງຕໍ່ສູ້ກັບບັນຫາຫຍັງແດ່?
4 ອານາຕ້ອງຕໍ່ສູ້ກັບບັນຫາທີ່ໜັກໜ່ວງ ເຊິ່ງກໍຄືຕະຫຼອດຫຼາຍປີລາວບໍ່ສາມາດມີລູກ. (1 ຊາມ. 1:2) ໃນວັດທະນາທຳອິດສະຣາເອນ ຜູ້ຍິງຄົນໃດທີ່ເປັນໝັນກໍສະແດງວ່າຄົນນັ້ນຖືກສາບແຊ່ງ ນີ້ເຮັດໃຫ້ອານາຮູ້ສຶກອັບອາຍຂາຍໜ້າຫຼາຍ. (ຕົ້ນ. 30:1, 2) ຊ້ຳບໍ່ໜຳ ເປນີນາເມຍຜູ້ທີສອງສາມາດມີລູກໃຫ້ຜົວລາວໄດ້ ແລະຍັງເບິ່ງວ່າອານາເປັນຄູ່ແຂ່ງ ແລະໄດ້ “ກວນໃຈນາງໃຫ້ມີຄວາມເຈັບໃຈອັນຂົມ.” (1 ຊາມ. 1:6) ທຳອິດ ອານາເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍຈົນທົນບໍ່ໄຫວ ລາວເສຍໃຈຈົນ “ຮ້ອງໄຫ້ແລະບໍ່ກິນເຂົ້າ” ລາວ “ທຸກໃຈຫຼາຍ” ແທ້ໆ. (1 ຊາມ. 1:7, 10) ແຕ່ອານາສະບາຍໃຈຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ?
5. ການອະທິດຖານຊ່ວຍອານາແນວໃດ?
5 ອານາອະທິດຖານລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາ. ຫຼັງຈາກອະທິດຖານແລ້ວ ລາວກໍເລົ່າສະພາບການຂອງລາວໃຫ້ປະໂລຫິດໃຫຍ່ເອລີຟັງ. ເອລີບອກລາວວ່າ: “ຈົ່ງໄປດ້ວຍຄວາມສຸກສຳລານແລະຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າຂອງຍິດສະລາເອນໂຜດປະທານຕາມເຈົ້າໄດ້ຂໍແລ້ວ.” ຜົນເປັນແນວໃດ? ອານາ ‘ກັບໄປ . . . ແລະໄດ້ກິນເຂົ້າແລະມີໜ້າຊື່ນບານຕໍ່ໄປ.’ (1 ຊາມ. 1:17, 18) ການອະທິດຖານຊ່ວຍໃຫ້ອານາສະບາຍໃຈຂຶ້ນ.
ຄືກັບອານາ ເຮົາຈະມີຄວາມສະຫງົບໃຈໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຂໍ້ 6-10)
6. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງແດ່ຈາກອານາ ແລະຈາກຟີລິບປອຍ 4:6, 7 ກ່ຽວກັບການອະທິດຖານ?
6 ເຮົາຈະສະຫງົບໃຈຫຼາຍຂຶ້ນຖ້າເຮົາອະທິດຖານເລື້ອຍໆ. ອານາໃຊ້ເວລາຫຼາຍໃນການລົມກັບພະເຢໂຫວາພໍ່ໃນສະຫວັນ. (1 ຊາມ. 1:12) ເຮົາກໍສາມາດອະທິດຖານລົມກັບພະເຢໂຫວາດົນໆກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ເຮົາກັງວົນ ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຢ້ານ ແລະຂໍ້ອ່ອນແອຂອງເຮົາ. ຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້ພາສາທີ່ສວຍງາມ ສັບສູງ ຫຼືລຽງປະໂຫຍກໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມຫຼັກພາສາ. ເຖິງວ່າບາງຄັ້ງເຮົາຈະຮ້ອງໄຫ້ສະອຶກສະອື້ນຕອນອະທິດຖານລະບາຍເລື່ອງທີ່ທຸກໃຈ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍບໍ່ເຄີຍລຳຄານແລະບໍ່ເຄີຍເມື່ອຍທີ່ຈະຟັງເຮົາ. ນອກຈາກການອະທິດຖານກ່ຽວກັບບັນຫາແລ້ວ ເຮົາກໍຕ້ອງບໍ່ລືມຄຳແນະນຳທີ່ບອກໄວ້ໃນຟີລິບປອຍ 4:6, 7 (ອ່ານ) ເຊິ່ງຂໍ້ນີ້ໂປໂລກໍເນັ້ນໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຄວນອະທິດຖານຂອບໃຈພະເຢໂຫວານຳ. ເຮົາມີຫຼາຍເຫດຜົນທີ່ຈະຂອບໃຈພະອົງ ເຊັ່ນ: ຂອບໃຈພະອົງສຳລັບຊີວິດ ສິ່ງທີ່ສວຍງາມທີ່ພະອົງສ້າງ ຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແລະຄວາມຫວັງທີ່ດີເລີດທີ່ພະອົງໃຫ້ເຮົາ. ແຕ່ຍັງມີຫຍັງອີກທີ່ເຮົາຮຽນຈາກອານາໄດ້?
7. ອານາກັບຜົວຂອງລາວເຮັດຫຍັງເປັນປະຈຳ?
7 ເຖິງວ່າຈະມີບັນຫາ ແຕ່ອານາກໍໄປນະມັດສະການພະເຢໂຫວາກັບຜົວຂອງລາວຢູ່ເມືອງຊີໂລເປັນປະຈຳ. (1 ຊາມ. 1:1-5) ທີ່ຈິງ ອານາຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ ຕອນທີ່ປະໂລຫິດໃຫຍ່ເອລີໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈລາວ ແລະໃຫ້ຄວາມຫວັງວ່າພະເຢໂຫວາຈະຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງລາວ.—1 ຊາມ. 1:9, 17
8. ການປະຊຸມຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍ.
8 ເຮົາຈະສະຫງົບໃຈຂຶ້ນຖ້າເຮົາໄປປະຊຸມເປັນປະຈຳ. ຄຳອະທິດຖານເປີດການປະຊຸມມັກຈະຂໍພະລັງບໍລິສຸດໃຫ້ຢູ່ກັບເຮົາ. ສັນຕິສຸກເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ສະບາຍໃຈເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຜົນທີ່ເກີດຈາກພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າ. (ຄລຕ. 5:22) ເຖິງວ່າເຮົາຈະຍັງກັງວົນແລະທຸກໃຈ ແຕ່ຖ້າເຮົາໄປປະຊຸມເຮົາກໍເປີດໂອກາດໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະພີ່ນ້ອງປອບໃຈເຮົາແລະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີກຳລັງໃຈ. ການອະທິດຖານແລະການປະຊຸມເປັນວິທີທີ່ສຳຄັນທີ່ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ສະບາຍໃຈຂຶ້ນ. (ຮຣ. 10:24, 25) ແຕ່ຍັງມີຫຍັງອີກບໍທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຈາກຕົວຢ່າງຂອງອານາ.
9. ໃນສະພາບການຂອງອານາມີຫຍັງປ່ຽນໄປ ແຕ່ມີຫຍັງທີ່ບໍ່ປ່ຽນ?
9 ບັນຫາທີ່ເຮັດໃຫ້ອານາທຸກໃຈບໍ່ໄດ້ໝົດໄປທັນທີ. ເມື່ອອານາກັບມາຈາກການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ ລາວກໍຍັງຕ້ອງຢູ່ໃນຄອບຄົວດຽວກັນກັບເປນີນາ. ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ບອກວ່ານິດໄສຂອງເປນີນາປ່ຽນໄປ ດັ່ງນັ້ນກໍເປັນໄປໄດ້ທີ່ອານາຍັງຕ້ອງອົດທົນກັບຄຳເວົ້າເຈັບໆຂອງເປນີນາຄືເກົ່າ. ແຕ່ອານາບໍ່ໄດ້ເສຍໃຈອີກແລ້ວ ເພາະຫຼັງຈາກທີ່ລາວຝາກຄວາມກັງວົນໄວ້ກັບພະເຢໂຫວາ ລາວກໍບໍ່ໄດ້ກັງວົນອີກຕໍ່ໄປ. ລາວໃຫ້ພະເຢໂຫວາປອບໃຈແລະຊ່ວຍລາວໃຫ້ສະບາຍໃຈຂຶ້ນ. ຕໍ່ມາ ພະເຢໂຫວາກໍໄດ້ຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງອານາໂດຍໃຫ້ລາວມີລູກ!—1 ຊາມ. 1:19, 20; 2:21
10. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງອານາ?
10 ເຮົາສາມາດສະຫງົບໃຈໄດ້ເຖິງວ່າບັນຫາຍັງມີຢູ່. ເຖິງວ່າເຮົາຈະອະທິດຖານຢ່າງຈິງຈັງຫຼາຍເທື່ອແລະໄປປະຊຸມເປັນປະຈຳ ແຕ່ບັນຫາບາງຢ່າງກໍອາດຈະຍັງມີຢູ່. ແຕ່ຕົວຢ່າງຂອງອານາສອນເຮົາວ່າ ບໍ່ມີອັນໃດທີ່ຈະສາມາດຂັດຂວາງພະເຢໂຫວາບໍ່ໃຫ້ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ສະບາຍໃຈຂຶ້ນ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ມີວັນລືມເຮົາ ແລະບໍ່ຊ້າກໍໄວພະອົງຈະໃຫ້ລາງວັນກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງພະອົງ.—ຮຣ. 11:6
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກອັກຄະສາວົກໂປໂລ
11. ມີຫຍັງແດ່ທີ່ເຮັດໃຫ້ໂປໂລຮູ້ສຶກກັງວົນ?
11 ໂປໂລມີຫຼາຍຢ່າງທີ່ເຮັດໃຫ້ກັງວົນແລະເຄັ່ງຕຶງ ເຊັ່ນ: ຍ້ອນລາວຮັກພີ່ນ້ອງ ລາວຈຶ່ງກັງວົນກັບບັນຫາທີ່ພີ່ນ້ອງປະສົບ. (2 ກຣ. 2:4; 11:28) ໃນວຽກມອບໝາຍຖານະອັກຄະສາວົກ ໂປໂລໄດ້ຖືກຜູ້ຕໍ່ຕ້ານຂ້ຽນຕີແລະຈັບເຂົ້າຄຸກ. ນອກຈາກນັ້ນ ລາວຍັງຕ້ອງອົດທົນກັບຄວາມຍາກລຳບາກຫຼາຍຢ່າງເຊັ່ນ ‘ຕອນທີ່ຂັດສົນ’ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລາວກັງວົນແລະເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍ. (ຟລປ. 4:12) ໃນວຽກຮັບໃຊ້ ໂປໂລໄດ້ປະສົບກັບເຮືອແຕກຢ່າງໜ້ອຍ 3 ເທື່ອ ລອງຄິດເບິ່ງວ່າລາວຈະກັງວົນແລະເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍສ່ຳໃດຖ້າຕ້ອງເດີນທາງທາງເຮືອອີກ. (2 ກຣ. 11:23-27) ແລ້ວອັນໃດຊ່ວຍໂປໂລໄດ້ເມື່ອລາວກັງວົນ?
12. ອັນໃດຊ່ວຍໂປໂລບໍ່ໃຫ້ກັງວົນຫຼາຍເກີນໄປ?
12 ໂປໂລຮູ້ສຶກກັງວົນເມື່ອພີ່ນ້ອງມີບັນຫາ ແຕ່ລາວບໍ່ໄດ້ພະຍາຍາມແກ້ໄຂບັນຫາຂອງພີ່ນ້ອງດ້ວຍຕົວເອງ. ລາວຈຽມຕົວແລະຮູ້ວ່າເຮັດທຸກຢ່າງເອົາເອງບໍ່ໄດ້. ລາວຈຶ່ງຂໍໃຫ້ພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນຊ່ວຍເບິ່ງແຍງພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ ເຊັ່ນ: ລາວມອບໝາຍໃຫ້ຜູ້ຊາຍທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ຄືກັບຕີໂມທຽວແລະຕີໂຕຊ່ວຍ. ວຽກທີ່ພີ່ນ້ອງສອງຄົນນີ້ເຮັດຕ້ອງຊ່ວຍຫຼຸດຄວາມກັງວົນຂອງໂປໂລຫຼາຍແທ້ໆ.—ຟລປ. 2:19, 20; ຕຕ. 1:1, 4, 5
ຈາກຕົວຢ່າງຂອງໂປໂລ ເຮົາຈະເຮັດຫຍັງໄດ້ແດ່ເພື່ອຈະບໍ່ກັງວົນຫຼືເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍເກີນໄປ? (ເບິ່ງຂໍ້ 13-15)
13. ຜູ້ດູແລຈະຮຽນແບບໂປໂລແນວໃດ?
13 ຂໍໃຫ້ຄົນອື່ນຊ່ວຍເຈົ້າ. ຄືກັບໂປໂລ ຜູ້ດູແລທີ່ສົນໃຈພີ່ນ້ອງມັກຈະກັງວົນເມື່ອພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມປະສົບບັນຫາ. ແຕ່ຜູ້ດູແລຄົນດຽວອາດບໍ່ສາມາດຊ່ວຍທຸກຄົນໃນປະຊາຄົມໄດ້. ຖ້າລາວຈຽມຕົວແລະຍອມຮັບວ່າຕົວເອງເຮັດທຸກຢ່າງບໍ່ໄດ້ ລາວກໍຈະແບ່ງວຽກໃຫ້ຄົນທີ່ມີຄຸນສົມບັດແລະຝຶກພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ຍັງໜຸ່ມໃຫ້ຊ່ວຍເບິ່ງແຍງຝູງແກະຂອງພະເຈົ້າ.—2 ຕມ. 2:2
14. ໂປໂລບໍ່ຢ້ານຫຍັງ ແລະເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງລາວ?
14 ຍອມຮັບວ່າເຈົ້າຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈ. ໂປໂລຖ່ອມຕົວ ລາວຮູ້ວ່າຕົວເອງຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈຈາກໝູ່. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າ ລາວບໍ່ຢ້ານທີ່ຈະຖືກເບິ່ງວ່າອ່ອນແອຖ້າລາວຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຄົນອື່ນ. ລາວໄດ້ຂຽນເຖິງຟີເລໂມນວ່າ: “ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກແລະໄດ້ກຳລັງໃຈຫຼາຍເມື່ອໄດ້ຍິນກ່ຽວກັບຄວາມຮັກຂອງເຈົ້າ.” (ຟລມ. 7) ໂປໂລເວົ້າເຖິງເພື່ອນຮ່ວມວຽກຮັບໃຊ້ຫຼາຍຄົນວ່າພວກເຂົາໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ກຳລັງໃຈລາວຫຼາຍໃນໄລຍະທີ່ຕຶງຄຽດ. (ກລຊ. 4:7-11) ເມື່ອເຮົາຖ່ອມຕົວຍອມຮັບວ່າເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈ ພີ່ນ້ອງກໍຈະດີໃຈທີ່ໄດ້ຊ່ວຍເຮົາ.
15. ໂປໂລເຮັດຫຍັງເມື່ອລາວຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງ?
15 ໝາຍເພິ່ງພະຄຳຂອງພະເຈົ້າ. ໂປໂລຮູ້ວ່າຄຳພີໄບເບິນຊ່ວຍໃຫ້ກຳລັງໃຈລາວໄດ້. (ຣມ. 15:4) ແລະຄຳພີໄບເບິນຍັງໃຫ້ສະຕິປັນຍາເພື່ອຈະຮັບມືກັບບັນຫາທຸກຢ່າງ. (2 ຕມ. 3:15, 16) ຕອນທີ່ຖືກກັກບໍລິເວນເທື່ອທີສອງຢູ່ເມືອງໂຣມ ໂປໂລຮູ້ວ່າໃກ້ຈະຮອດມື້ຕາຍແລ້ວ. ລາວໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອຮັບມືກັບຄວາມເຄັ່ງຕຶງນີ້? ລາວຂໍໃຫ້ຕີໂມທຽວມາຫາລາວໄວໆແລະເອົາ “ມ້ວນໜັງສືຕ່າງໆ” ມາໃຫ້ລາວນຳ. (2 ຕມ. 4:6, 7, 9, 13) ຍ້ອນຫຍັງ? ກໍເພາະມ້ວນໜັງສືເຫຼົ່ານັ້ນອາດຈະເປັນພະຄຳພີພາກພາສາເຮັບເຣີທີ່ໂປໂລໃຊ້ສຶກສາສ່ວນຕົວ. ຖ້າເຮົາຮຽນແບບໂປໂລໂດຍສຶກສາສ່ວນຕົວເປັນປະຈຳ ພະເຢໂຫວາກໍຈະໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາສະບາຍໃຈຂຶ້ນບໍ່ວ່າເຮົາຈະປະສົບບັນຫາຫຍັງກໍຕາມ.
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກກະສັດດາວິດ
ຄືກັບດາວິດ ອັນໃດຈະຊ່ວຍເຮົາຖ້າເຮົາເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ? (ເບິ່ງຂໍ້ 16-19)
16. ດາວິດຮູ້ສຶກແນວໃດຫຼັງຈາກທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ?
16 ດາວິດເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ. ລາວຫຼິ້ນຊູ້ກັບນາງບາດເຊບາ ວາງແຜນຂ້າຜົວຂອງນາງ ແລະພະຍາຍາມປົກປິດຄວາມຜິດນັ້ນ. (2 ຊາມ. 12:9) ຍ້ອນດາວິດບໍ່ໄດ້ໃສ່ໃຈຕໍ່ຄວາມຮູ້ສຶກຜິດ ຜົນກໍຄືສາຍສຳພັນຂອງລາວກັບພະເຢໂຫວາຖືກທຳລາຍ ລາວຍັງເຈັບປ່ວຍທາງຮ່າງກາຍ ແລະຈິດໃຈກໍມີແຕ່ຄວາມຕຶງຄຽດ. (ເພງ. 32:3, 4) ອັນໃດຊ່ວຍດາວິດໃຫ້ຮັບມືກັບຄວາມເຄັ່ງຕຶງຍ້ອນເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ແລະອັນໃດຈະຊ່ວຍເຮົາຖ້າເຮົາເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ?
17. ດາວິດເຮັດໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າລາວກັບໃຈຢ່າງແທ້ຈິງຕາມທີ່ບອກໃນຄຳເພງ 51:1-4?
17 ອະທິດຖານຂໍພະເຈົ້າຍົກໂທດໃຫ້. ດາວິດກັບມາຫາພະເຢໂຫວາໂດຍອະທິດຖານເຖິງພະອົງ. ລາວກັບໃຈຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະສາລະພາບຄວາມຜິດ. (ອ່ານຄຳເພງ 51:1-4) ນີ້ຊ່ວຍລາວໃຫ້ສະຫງົບໃຈແລະມີຄວາມສຸກໄດ້. (ເພງ. 32:1, 2, 4, 5) ຖ້າເຈົ້າເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ຢ່າພະຍາຍາມປົກປິດ ແຕ່ໃຫ້ອະທິດຖານສາລະພາບຄວາມຜິດກັບພະເຢໂຫວາ. ແລ້ວເຈົ້າຈະເລີ່ມຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນແລະບໍ່ກັງວົນຍ້ອນຮູ້ສຶກຜິດ. ແຕ່ຖ້າເຈົ້າຢາກໃຫ້ສາຍສຳພັນຂອງເຈົ້າກັບພະເຢໂຫວາກັບມາດີຄືເກົ່າ ເຈົ້າກໍຕ້ອງເຮັດຫຼາຍກວ່າບໍ່ພຽງແຕ່ອະທິດຖານເທົ່ານັ້ນ.
18. ດາວິດຍອມຮັບການສັ່ງສອນແນວໃດ?
18 ຍອມຮັບການສັ່ງສອນ. ເມື່ອພະເຢໂຫວາສົ່ງຜູ້ພະຍາກອນນາທານໄປຊ່ວຍດາວິດໃຫ້ສຳນຶກວ່າລາວເຮັດຜິດ ດາວິດກໍບໍ່ໄດ້ແກ້ໂຕຫຼືພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ຄວາມຜິດນັ້ນເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ຮ້າຍແຮງ. ລາວຍອມຮັບທັນທີວ່າລາວບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດຜິດຕໍ່ຜົວຂອງບາດເຊບາເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຮ້າຍແຮງກວ່ານັ້ນຄືເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ດາວິດຍອມຮັບການສັ່ງສອນຈາກພະເຢໂຫວາ ແລະພະອົງກໍຍົກໂທດໃຫ້ລາວ. (2 ຊາມ. 12:10-14) ຖ້າເຮົາເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ເຮົາຕ້ອງໄປລົມກັບຄົນທີ່ພະເຢໂຫວາແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເບິ່ງແຍງເຮົາ. (ຢກບ. 5:14, 15) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງບໍ່ພະຍາຍາມແກ້ໂຕ. ແຮ່ງເຮົາຍອມຮັບການສັ່ງສອນແລະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳໄວເທົ່າໃດ ເຮົາກໍແຮ່ງຈະກັບມາສະຫງົບໃຈແລະມີຄວາມສຸກໄວຂຶ້ນເທົ່ານັ້ນ.
19. ເຮົາຄວນຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດຫຍັງ?
19 ຕັ້ງໃຈທີ່ຈະບໍ່ເຮັດຜິດຊ້ຳອີກ. ກະສັດດາວິດຮູ້ວ່າຖ້າບໍ່ຢາກເຮັດຜິດຊ້ຳອີກ ລາວຕ້ອງໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍ. (ເພງ. 51:7, 10, 12) ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢໂຫວາຍົກໂທດໃຫ້ແລ້ວ ດາວິດກໍຕັ້ງໃຈບໍ່ຄິດເລື່ອງທີ່ບໍ່ດີອີກຕໍ່ໄປ. ຜົນກໍຄື ລາວໄດ້ກັບມາມີຄວາມສະຫງົບໃຈອີກ.
20. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຫັນຄ່າທີ່ພະເຢໂຫວາຍົກໂທດໃຫ້ເຮົາ?
20 ເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາເຫັນຄ່າທີ່ພະເຢໂຫວາຍົກໂທດໃຫ້ເຮົາໂດຍການອະທິດຖານ ຍອມຮັບການສັ່ງສອນຈາກພະອົງ ແລະພະຍາຍາມທີ່ຈະບໍ່ເຮັດຜິດຊ້ຳອີກ. ເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສະຫງົບໃຈ. ພີ່ນ້ອງເຈມເຊິ່ງເຄີຍເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງຍອມຮັບວ່ານີ້ເປັນຄວາມຈິງ ລາວບອກວ່າ: “ເມື່ອຂ້ອຍສາລະພາບຜິດກັບຜູ້ດູແລ ຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກໂລ່ງໃຈຄືກັບຍົກຂອງໜັກອອກຈາກບ່າ ແລ້ວຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກສະຫງົບໃຈ.” ເຮົາໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈຫຼາຍແທ້ໆທີ່ຮູ້ວ່າ “ພະເຢໂຫວາສະຖິດຢູ່ໃກ້ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈຂາດ ແລະພະອົງຊ່ອຍຄົນທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ເສຍໃຈແລ້ວ”!—ເພງ. 34:18
21. ເຮົາຈະໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ສະບາຍໃຈຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ?
21 ໃນຂະນະທີ່ສະໄໝສຸດທ້າຍໃກ້ຈະເຖິງຈຸດຈົບ ເຮົາແຮ່ງຈະມີເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ກັງວົນແລະຕຶງຄຽດຫຼາຍຂຶ້ນ. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກກັງວົນ ໃຫ້ອະທິດຖານຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາທັນທີ ດຸໝັ່ນສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ຮຽນຈາກຕົວຢ່າງຂອງອານາ ໂປໂລ ແລະດາວິດ. ໃຫ້ຂໍພະເຢໂຫວາພໍ່ໃນສະຫວັນຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ວ່າເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງກັງວົນແລະທຸກໃຈ. (ເພງ. 139:23) ແລະຂໍພະອົງຊ່ວຍເຈົ້າໂດຍສະເພາະແມ່ນເລື່ອງທີ່ເຈົ້າຄວບຄຸມໄດ້ໜ້ອຍໜຶ່ງຫຼືຄວບຄຸມບໍ່ໄດ້ເລີຍ. ຖ້າເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ ເຈົ້າຈະເປັນຄືກັບຜູ້ຂຽນຄຳເພງທີ່ຮ້ອງເພງສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາວ່າ: “ເມື່ອຂ້ອຍກັງວົນ ພະອົງກໍປອບໃຈຂ້ອຍແລະເຮັດໃຫ້ສະບາຍໃຈຂຶ້ນ.”—ເພງ. 94:19, ລ.ມ.
ເພງ 4 “ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ລ້ຽງຂ້ອຍ”
^ ຂໍ້ 5 ບາງຄັ້ງເຮົາທຸກຄົນອາດຮູ້ສຶກກັງວົນແລະເຄັ່ງຕຶງກັບບັນຫາທີ່ປະສົບ. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະພິຈາລະນາຕົວຢ່າງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ 3 ຄົນໃນສະໄໝທີ່ຂຽນຄຳພີໄບເບິນທີ່ຮູ້ສຶກກັງວົນແລະເຄັ່ງຕຶງ ແລະເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ປອບໃຈແລະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາແຕ່ລະຄົນສະບາຍໃຈຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ.
^ ຂໍ້ 1 ການອະທິບາຍສຳນວນ: ຄວາມກັງວົນແລະຄວາມເຄັ່ງຕຶງອາດມີສາເຫດມາຈາກບັນຫາທາງການເງິນ ບັນຫາສຸຂະພາບ ບັນຫາຄອບຄົວ ຫຼືບັນຫາສ່ວນຕົວ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາອາດກັງວົນແລະເຄັ່ງຕຶງຍ້ອນຄວາມຜິດທີ່ເຮົາເຮັດໃນອະດີດຫຼືບັນຫາທີ່ເຮົາຄິດວ່າອາດຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ.
