Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 11

nyaanasnaanam eduppadharku nīngal thayaaraa?

nyaanasnaanam eduppadharku nīngal thayaaraa?

“nyaanasnaanam, . . . ippōdhu ungalai kaappaatrugiradhu.”​—1 pē. 3:21.

paattu 106 yegōvaavin nanbaraai aagungal

indha katturaiyil... a

1. vīdu kattuvadharku munbu oruvar enna seiya vēndum?

 idhai konjam karpanai seidhupaarungal: vīdu katta vēndum endru oruvar mudivu seigiraar. andha vīttai eppadi katta vēndum enbadhil avar thelivaaga irukkiraar. adharkaaga, udanē pōi ellaa saamaangalaiyum vaangivandhu kattida vēlaiyai aarambitthuviduvaaraa? illai! idhellaam seivadharku munbaaga mukkiyamaana oru vishayatthai seiya vēndum. adhaavadhu, vīdu kattuvadharku evvalavu selavaagum enbadhai kanakku pōttu paarkka vēndum. appōdhudhaan, andha vīttai katti mudikkum alavukku thannidam pōdhumaana panam irukkiradhaa endru avaraal therindhukolla mudiyum. selavai gavanamaaga kanakku pōttu paartthaaldhaan andha vīttai avaraal nallapadiyaaga katti mudikka mudiyum.

2. lūkkaa 14:27-30 solvadhupōl, nyaanasnaanam eduppadharku munbu edhai patri gavanamaaga yōsitthuppaarkka vēndum?

2 yegōvaavin mēl anbum nandriyunarvum iruppadhaal nyaanasnaanam edukka vēndum endru mudivedutthirukkirīrgalaa? appadiyendraal, vīdu katta vēndum endru mudiveduttha andha nabarai pōl nīngal irukkirīrgal. eppadi? lūkkaa 14:27-30-il yēsu enna sonnaar endru gavaniyungal. (vaasiyungal.) yaaraavadhu thannudaiya sīsharaaga aaga virumbinaal, avar enna seiya vēndum enbadhai patritthaan yēsu andha vasanangalil solliyirukkiraar. oruvar yēsuvudaiya sīsharaaga aaga virumbinaal, adhōdu sambandhappatta ‘selavugalai’ ētrukkolla manamullavaraaga irukka vēndum. adhaavadhu, sīsharaaga aavadhil irukkum savaalgalai ētrukkolla vēndum; thyaagangal seiyavum thayaaraaga irukka vēndum. (lū. 9:23-26; 12:51-53) adhanaal, nyaanasnaanam eduppadharku munbu, sīsharaaga aavadhil ennenna vishayangal adangiyirukkindrana enbadhai gavanamaaga yōsitthuppaarungal. appadi seidhaal, nyaanasnaanam eduttha piragum ungalaal thodarndhu yegōvaavukku sēvai seiya mudiyum.

3. indha katturaiyil edhai patri paarkkappōgirōm?

3 nyaanasnaanam eduppadharkaaga nīngal seigira thyaagangalukku palan kidaikkumaa? nichayamaaga! nyaanasnaanam eduppadhu, ippōdhum sari edhirkaalatthilum sari aasīrvaadhangalai allittharum! ippōdhu, nyaanasnaanam sambandhappatta sila mukkiyamaana kēlvigalai kalandhu pēsalaam. appadi seiyumpōdhu, ‘nyaanasnaanam edukka naan thayaaraa’ endra kēlvikku ungalukku badhil kidaikkum.

arppanippum nyaanasnaanamum—nīngal therindhukolla vēndiyavai!

4. (a) arppanippadhu endraal enna? (b) matthēyu 16:24-il sollappattiruppadhupōl, thannaitthaanē ‘thurappadhu’ endraal enna?

4 arppanippadhu endraal enna? nyaanasnaanam eduppadharku munbu nīngal yegōvaavukku arppanikka vēndum. adharku, yegōvaavidam urukkamaaga jebam seiya vēndum. andha jebatthil, endrendraikkum avarukku sēvai seivadharkaaga ungal vaalkkaiyai payanpaduttha pōgirīrgal enbadhai solla vēndum. ippadi nīngal arppanikkumpōdhu, ungalaiyē ‘thurakkirīrgal!’ (matthēyu 16:24-ai vaasiyungal.) ippōdhu nīngal yegōvaavukku sondham! idhu evvalavu periya baakkiyam!! (rō. 14:8) ungalai arppanikkumpōdhu, ‘ini ennōda sandhōshatthukkaaga paadupadaama ungalukku sēvai seiradhukkaagatthaan paadupadappōrēn’ endru yegōvaavidam solgirīrgal. arppanippu enbadhu, nīngal yegōvaavukku kodukkum urudhimoli. indha urudhimoliyai nīngal kodukka vēndum endru yegōvaa kattaayappadutthuvadhillai; aanaal, koduttha piragu adhai kaappaatra vēndum endru edhirpaarkkiraar.​—sang. 116:12, 14.

5. arppanippadharkum nyaanasnaanam eduppadharkum enna vitthiyaasam?

5 arppanippum nyaanasnaanamum eppadi ondrōdu ondru sambandhappattirukkiradhu? arppanippu enbadhu, nīngal thanippatta vidhatthil seivadhu; yegōvaavukkum ungalukkum mattumē adhu theriyum. aanaal nyaanasnaanam enbadhu, ellaarukkum munbaaga seivadhu; podhuvaaga maanaadugalil nyaanasnaanam kodukkappadugiradhu. nyaanasnaanam edukkumpōdhu, nīngal ērkenavē yegōvaavukku arppanitthuvittīrgal enbadhai matravargalukku kaattugirīrgal. b adhōdu, nīngal yegōvaamēl mulu idhayatthōdum mulu mūchōdum mulu manadhōdum mulu balatthōdum anbu kaattugirīrgal enbadhaiyum, avarukku endrendrum sēvai seiya mudivedutthirukkirīrgal enbadhaiyum kaattugirīrgal.​—maar. 12:30.

6-7. ondru pēdhuru 3:18-22 kaattugirapadi, nyaanasnaanam eduppadharku irandu kaaranangal enna?

6 kandippaaga oruvar nyaanasnaanam edukka vēndumaa? 1 pēdhuru 3:18-22-il enna solliyirukkiradhu enbadhai gavaniyungal. (vaasiyungal.) nōvaa kattiya pēlai, avarudaiya visuvaasatthukkaana atthaatchiyaaga irundhadhu. nīngal edukkira nyaanasnaanam, yegōvaavukku ungalai arppanitthiruppadharkaana atthaatchiyaaga irukkiradhu. aanaal, nyaanasnaanam eduppadhu avvalavu mukkiyamaa? aamaam, mukkiyamdhaan! idhai patri pēdhuru enna sonnaar endru paarungal. mudhalaavadhaaga, nyaanasnaanam ‘ungalai kaappaatrugiradhu.’ eppadi? yēsuvin mīdhu irukkum visuvaasatthai seyalgal mūlam kaattumpōdhu nyaanasnaanam nammai kaappaatrugiradhu. yēsuvin mīdhu visuvaasam vaippadhil evaiyellaam adangiyirukkindrana? avar namakkaaga irandhaar... paralōgatthukku uyirttheluppappattaar... ippōdhu “kadavuludaiya valadhu pakkatthil irukkiraar”... enbadhaiyellaam nambuvadhum adangiyirukkindrana.

7 irandaavadhaaga, ‘nalla manasaatchiyōdu’ iruppadharku nyaanasnaanam udhavugiradhu. yegōvaavukku nammai arppanitthu nyaanasnaanam edukkumpōdhu, avarōdu namakku visēshamaana oru bandham ērpadugiradhu. naam unmaiyilēyē manam thirundhiyadhaalum, mītpuvilaiyin mēl visuvaasam vaitthadhaalum yegōvaa nammudaiya paavangalai mannikkiraar. adhanaal, nalla manasaatchiyōdu nammaal irukka mudigiradhu.

8. nīngal nyaanasnaanam eduppadharku edhu mukkiya kaaranamaaga irukka vēndum? vilakkungal.

8 nyaanasnaanam eduppadhendru nīngal mudiveduppadharku edhu mukkiya kaaranamaaga irukka vēndum? baibilai gavanamaaga paditthadhaal, yegōvaavai patriyum, avarudaiya valigalai patriyum ungalukku therindhirukkum. adhu ungal manadhai thottirukkum, avarmēl anbu kaatta ungalai thūndiyirukkum. adhanaal, yegōvaamēl irukkira anbudhaan nyaanasnaanam eduppadharku mukkiya kaaranamaaga irukka vēndum.

9. matthēyu 28:19, 20-il solliyiruppadhupōl, thagappanin peyarilum, avarudaiya maganin peyarilum, avarudaiya sakthiyin peyarilum nyaanasnaanam eduppadhu endraal enna?

9 innoru kaaranam, baibilil irukkira unmaigalai nīngal katrukkondu adhai namba aarambitthadhudhaan! matravargalai sīshargalaakkumpadi kattalai kodutthapōdhu, yēsu enna sonnaar endru gavaniyungal. (matthēyu 28:19, 20-ai vaasiyungal.) “paralōga thagappanin peyarilum, avarudaiya maganin peyarilum, avarudaiya sakthiyin peyarilum” nyaanasnaanam edukka vēndum endru sonnaar. idhan arttham enna? yegōvaavai patriyum, avarudaiya maganaana yēsuvai patriyum, avarudaiya sakthiyai patriyum baibil enna solgiradhō adhai nīngal mulu manadhōdu namba vēndum. indha unmaigal, ungal manadhai aalamaaga thodumalavukku valimaiyaanavai! (ebi. 4:12) ivatrai patri ippōdhu paarkkalaam.

10-11. paralōga thandhaiyai patriya ennenna unmaigalai nīngal therindhukondīrgal?

10 paralōga thandhaiyai patriya indha unmaigalaiyellaam nīngal therindhukondīrgal: avarudaiya ‘peyar yegōvaa,’ avardhaan “indha būmi muluvadhaiyum aalugira unnadhamaana kadavul,” avar mattumdhaan “unmai kadavul.” (sang. 83:18; ēsaa. 37:16) adhumattumalla, yegōvaadhaan nammai padaitthavar; ‘yegōvaadhaan mītpu tharugiraar’. (sang. 3:8; 36:9) paavatthilirundhum maranatthilirundhum nammai kaappaatruvadharkum, mudivillaadha vaalvai petrukkolvadharkum avar vali seidhirukkiraar. (yōvaa. 17:3) indha unmaigalaiyellaam therindhukondapōdhu nīngal nichayam pūritthuppōyiruppīrgal! ungalai arppanitthu nyaanasnaanam edukkumpōdhu, nīngal yegōvaavin saatchigalil oruvaraaga aagirīrgal. (ēsaa. 43:10-12) kadavuludaiya peyarai thaangiyiruppadhaiyum, adhai patri matravargalidam solvadhaiyum baakkiyamaaga ninaikkum ulagalaaviya kudumbatthil oruvaraagavum aagirīrgal.​—sang. 86:12.

11 paralōga thandhaiyai patri baibil enna solgiradhu enbadhai purindhukolvadhu unmaiyilēyē namakku kidaitthirukkum oru periya baakkiyam. indha arumaiyaana unmaigalai therindhukollumpōdhu, yegōvaavukku arppanitthu nyaanasnaanam edukka vēndum endra aasai ungal idhayatthil pirakkum.

12-13. maganai patriya ennenna unmaigalai nīngal therindhukondīrgal?

12 maganai patriya indha unmaigalaiyellaam nīngal therindhukondīrgal: indha prabanjatthilēyē avardhaan irandaavadhu mukkiyamaana nabar. avardhaan nam mītpar. avardhaan than uyirai namakkaaga manadhaara kodutthavar. avar koduttha mītpuvilaiyin mīdhu namakku visuvaasam irukkiradhu enbadhai seyalil kaattumpōdhu, nammudaiya paavangalukku mannippu kidaikkum; kadavulōdu natpai valartthukkolla mudiyum; mudivillaadha vaalvaiyum petrukkolla mudiyum. (yōvaa. 3:16) yēsudhaan nammudaiya thalaimai guru. mītpuvilaiyilirundhu nanmaiyadaivadharkum, kadavulōdu nerukkamaana natpai valartthukkolvadharkum avar namakku udhavugiraar. (ebi. 4:15; 7:24, 25) avardhaan kadavuludaiya arasaangatthin raajaa! avar mūlam yegōvaa thannudaiya peyarai parisutthappadutthuvaar, akkiramatthai adiyōdu olitthukkattuvaar, pūnjōlaiyil mudivillaadha aasīrvaadhangalai alli tharuvaar. (mat. 6:9, 10; veli. 11:15) yēsu namakku ōr arumaiyaana munmaadhiri! (1pē. 2:21) eppadi? kadavuludaiya viruppatthai seivadharkaagavē avar thannudaiya vaalkkaiyai arppanitthaarē! (yōvaa. 4:34) indha unmaigalai ellaam therindhukondapōdhu ungalukku eppadi irundhadhu? nichayam sandhōshappattiruppīrgal.

13 kadavuludaiya chella maganaana yēsuvai patri baibil enna sollittharugiradhu enbadhai purindhukondapōdhu, avarmīdhu ungalukku anbu valara aarambitthirukkum. andha anbu, avarai pōlavē kadavuludaiya viruppatthai seiya vēndum endra aasaiyai ungalukkul vidhaikkum. appōdhu, yegōvaavukku arppanitthu nyaanasnaanam edukka vēndum endra thūndudhal ungalukku varum.

14-15. kadavuludaiya sakthiyai patriya ennenna unmaigalai nīngal therindhukondīrgal?

14 kadavuludaiya sakthiyai patriya indha unmaigalaiyellaam nīngal therindhukondīrgal: andha sakthi oru nabar alla, adhu kadavuludaiya seyal nadappikkum aatral. andha sakthiyai payanpadutthi, baibilai eludhumpadi manidhargalai yegōvaa thūndinaar. baibilil iruppadhai purindhukolvadharkum, adhanpadi seivadharkum andha sakthi udhavugiradhu. (yōvaa. 14:26; 2pē. 1:21) andha sakthiyin mūlam, “iyalbukku minjiya” vallamaiyai yegōvaa namakku tharugiraar. (2ko. 4:7) nalla seidhiyai prasangikkavum, sōdhanaigalai edhirtthu pōraadavum, manachōrvai samaalikkavum, prachinaigalai sagitthukkollavum andha sakthi namakku balatthai tharugiradhu. galaatthiyar 5:22, 23-il sollappattirukkum alagaana gunangalai kaattavum adhu udhavugiradhu. andha sakthiyai tharumpadi urukkamaaga kētkiravargalukkum, thannai nambugiravargalukkum yegōvaa adhai dhaaraalamaaga koduppaar.​—lū. 11:13.

15 yegōvaavukku sēvai seivadharku avarudaiya sakthi thangalukku udhavum endru avarudaiya ūliyargal urudhiyaaga nambalaam. idhu evvalavu aarudhalaaga irukkiradhu! kadavuludaiya sakthiyai patriya unmaigalai ētrukkollumpōdhu, avarukku arppanitthu nyaanasnaanam edukka vēndum endra aasai ungalukku varum.

16. naam idhuvarai enna katrukkondōm?

16 yegōvaavukku arppanitthu nyaanasnaanam edukka vēndum endru nīngal seiyum mudivudhaan, ungal vaalkkaiyilēyē romba mukkiyamaana oru mudivu! ērkenavē paartthadhupōl, nyaanasnaanam eduppadhōdu sambandhappatta ‘selavugalai’ ētrukkolla nīngal thayaaraaga irukka vēndum. adhaavadhu, sīsharaaga aavadhil irukkum savaalgalai ētrukkolla vēndum; thyaagangal seiyavum thayaaraaga irukka vēndum. aanaal nīngal seiyum thyaagangalaivida ungalukku kidaikkappōgum aasīrvaadhangal palamadangu adhigamaaga irukkum. nyaanasnaanam ungalai kaappaatrum; nalla manasaatchiyōdu irukkavum udhavum. nīngal nyaanasnaanam eduppadharkaana mukkiya kaaranamē, kadavulmīdhu irukkum anbaagatthaan irukka vēndum. adhōdu, paralōga thandhaiyai patriyum, avarudaiya maganai patriyum, avarudaiya sakthiyai patriyum nīngal therindhukonda vishayangalai manadhaara namba vēndum. idhaiyellaam manadhil vaitthu, indha kēlvikku ippōdhu nīngalē badhil sollungal: nyaanasnaanam edukka nīngal thayaaraa?

nyaanasnaanam eduppadharku munbu nīngal enna seiya vēndum?

17. nyaanasnaanam eduppadharku munbu seiya vēndiya sila vishayangal enna?

17 ‘nyaanasnaanam edukka naan thayaardhaan’ endru nīngal sonnaal, yegōvaavōdu nalla bandhatthai valartthukkolla nīngal ērkenavē niraiya padigalai edutthirukkirīrgal endru arttham. c baibilai nīngal thavaraamal paditthadhaal, yegōvaavai patriyum yēsuvai patriyum niraiya vishayangalai therindhukondiruppīrgal. visuvaasatthaiyum valartthiruppīrgal. (ebi. 11:6) yegōvaavudaiya vaakkurudhigal nichayam nadakkum endra nambikkaiyaiyum valartthirukkirīrgal. yēsuvin baliyil visuvaasam vaikkumpōdhu, paavatthilirundhum maranatthilirundhum vidudhalai kidaikkum enbadhai nambugirīrgal. adhumattumalla, nīngal manam thirundhiyirukkirīrgal. adhaavadhu, seidha thavarugalai ninaitthu varutthappattirukkirīrgal; yegōvaavidam mannippaiyum kēttirukkirīrgal. adhōdu, ungal vaalkkaiyai maatriyirukkirīrgal. adhaavadhu, ungal palaiya vaalkkaiyai vittuvittu kadavulukku pidittha maadhiri vaala aarambitthirukkirīrgal. (ap. 3:19) ungaludaiya pudhiya nambikkaiyai patri matravargalidam solla vēndum endra aasaiyai valartthirukkirīrgal. nyaanasnaanam edukkaadha prasthaabiyaaga aagi, sabaiyōdu sērndhu ūliyam seiyavum aarambitthirukkirīrgal. (mat. 24:14) indha maatrangalai ellaam seidhadhaal, yegōvaa ungalai paartthu perumaippadugiraar. avarudaiya idhayatthai nīngal sandhōshappadutthiyirukkirīrgal.​—nīdhi. 27:11.

18. nyaanasnaanam eduppadharku munbu vēru edhaiyum nīngal seiya vēndum?

18 nyaanasnaanam eduppadharku munbu innum sila vishayangalai nīngal seiya vēndum. ērkenavē paartthadhupōl, ungal vaalkkaiyai yegōvaavukku arppanikka vēndum. idhai eppadi seivadhu? yegōvaavidam manam thirandhu jebam seiyungal. avarudaiya viruppatthai seiyatthaan ungal vaalkkaiyai payanpadutthuvīrgal endru andha jebatthil vaakku kodungal. (1 pē. 4:2) piragu, mūppar kuluvin orunginaippaalaridam ungal viruppatthai sollungal. mūppargal ungalai sandhitthu pēsuvadharku avar ērpaadu seivaar. avargalai sandhippadhai ninaitthu bayappadaadhīrgal. andha anbaana sagōdharargalukku ungalai patri nandraaga theriyum, avargal ungalai nēsikkiraargal. idhuvarai nīngal katrukkonda adippadai pōdhanaigalai patri ungalidam avargal kalandhupēsuvaargal. avatraiyum, arppanitthu nyaanasnaanam eduppadhan mukkiyatthuvatthaiyum nīngal nandraaga purindhirukkirīrgalaa enbadhaiyum nichayappadutthikkolvaargal. nyaanasnaanam edukka nīngal thayaar enbadhai urudhi seidhukonda piragu, adutthu varum maanaattil nīngal nyaanasnaanam edukkalaam endru solvaargal.

nyaanasnaanam eduttha piragu enna seiya vēndum?

19-20. nyaanasnaanatthukku piragu nīngal enna seiya vēndum, adhai eppadi seiyalaam?

19 nyaanasnaanatthukku piragu nīngal sila vishayangalai seiya vēndum. d arppanippu enbadhu, nīngal yegōvaavukku kodukkum urudhimoli enbadhai marandhuvidaadhīrgal. adhai nīngal kaappaatra vēndum endru avar edhirpaarkkiraar. adhanaal, nyaanasnaanam eduttha piragu andha urudhimolikku ētrapadi nīngal vaala vēndum. adhai eppadi seivadhu?

20 sabaiyōdu nerungi irungal. nyaanasnaanam edukkumpōdhu, ulagam muluvadhum irukkira ‘sagōdharargalil’ oruvaraaga nīngalum aagirīrgal. (1 pē. 2:17) sabaiyil irukkira sagōdhara sagōdharigalum ungalukku kudumbampōl irukkiraargal. thavaraamal kūttangalukku varumpōdhu avargalōdu irukkum natpu innum urudhiyaaga aagum. adhōdu, baibilai dhinamum paditthu adhai aalamaaga yōsitthuppaarungal. (sang. 1:1, 2) oru pagudhiyai paditthuvittu, adhai nandraaga yōsitthuppaarkka nēram odhukkungal. appōdhu, andha vishayangal ungal manadhil aalamaaga padhiyum. adutthu, “thodarndhu jebam seiyungal.” (mat. 26:41) manamvittu yegōvaavidam pēsumpōdhu, nīngal avaridam nerungi varuvīrgal. adhōdu, ‘eppōdhumē kadavuludaiya arasaangatthukku . . . mudhalidam kodungal.’ (mat. 6:33) prasanga vēlaikku adhiga mukkiyatthuvam koduppadhan mūlam nīngal adhai seiyalaam. thavaraamal ūliyam seiyumpōdhu, ungal visuvaasam balamaagum. mudivillaadha vaalvukkaana paadhaiyil matravargal varuvadharkum ungalaal udhava mudiyum.​—1 thī. 4:16.

21. nyaanasnaanam eduppadhaal ennenna aasīrvaadhangal kidaikkum?

21 yegōvaavukku ungalai arppanitthu nyaanasnaanam edukka vēndum endra mudivudhaan vaalkkaiyilēyē romba romba mukkiyamaana oru mudivu! nyaanasnaanam edukkumpōdhu, adhōdu sambandhappatta ‘selavugalai’ ētrukkolla vēndum enbadhu unmaidhaan. aanaal, ungalukku kidaikkum aasīrvaadhangal andha ‘selavugalai’ ellaam minjividum. nyaanasnaanam eduppadhaal ungalukku ippōdhē thirupthiyaana vaalkkai kidaikkum; edhirkaalatthil ‘unmaiyaana vaalvum’ kidaikkum. (1 thī. 6:19) avatrōdu oppidumpōdhu, ippōdhu irukkira kashtangal ellaamē “lēsaanavai, adhu nodippoludhudhaan irukkum.” (2 ko. 4:17) adhanaal, nandraaga yōsitthu, jebam seidhu, indha kēlvikku badhil sollungal: “nyaanasnaanam edukka nīngal thayaaraa?”

paattu 58 en arppana jebam

a nyaanasnaanam eduppadhai patri yōsitthukkondirukkirīrgalaa? appadiyendraal, ungalai manadhil vaitthudhaan indha katturai thayaarikkappattirukkiradhu. nyaanasnaanam sambandhamaaga nīngal kēttukkolla vēndiya sila mukkiyamaana kēlvigalai idhil paarkkalaam. andha kēlvigalukku nīngal eppadi badhil solgirīrgal enbadhai vaitthu, nyaanasnaanam eduppadharku thayaaraa endru nīngal mudivu seidhukollalaam.

d baibil namakku enna solli tharugiradhu? endra butthagatthaiyum, kadavuludaiya anbil nilaitthirungal endra butthagatthaiyum nīngal paditthu mudikkavillai endraal, ungalukku padippu nadatthiyavarōdu sērndhu andha irandu butthagangalaiyum paditthu mudiyungal.