Ο Τζακ και η Μαρί-Λιν είναι μαζί στην ολοχρόνια υπηρεσία από το 1988. Είναι γνωστοί για την αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητά τους και έχουν δεχτεί πολλούς διορισμούς στη Γουαδελούπη και στη Γαλλική Γουιάνα. Και οι δύο αυτές χώρες είναι τώρα υπό την επίβλεψη του γραφείου τμήματος της Γαλλίας. Ας κάνουμε μερικές ερωτήσεις στο ζεύγος Μπεργκάμ.

Τι σας υποκίνησε να αναλάβετε την ολοχρόνια υπηρεσία;

Μαρί-Λιν: Μεγάλωσα στη Γουαδελούπη, και συχνά έβγαινα όλη μέρα στο έργο με τη μητέρα μου, η οποία ήταν ζηλώτρια αδελφή. Αγαπώ τους ανθρώπους, γι’ αυτό μόλις τελείωσα το σχολείο το 1985 άρχισα το σκαπανικό.

Τζακ: Όταν ήμουν μικρός, περιστοιχιζόμουν από ολοχρόνιους υπηρέτες που αγαπούσαν τη διακονία. Στις σχολικές διακοπές, έκανα βοηθητικό σκαπανικό. Τα σαββατοκύριακα, μερικές φορές παίρναμε το λεωφορείο και πηγαίναμε με τους σκαπανείς στον τομέα τους. Κάναμε όλη μέρα έργο και καταλήγαμε στην παραλία. Περνούσαμε φανταστικά!

Λίγο αφότου παντρεύτηκα τη Μαρί-Λιν το 1988, σκέφτηκα: “Αφού δεν έχουμε υποχρεώσεις, γιατί να μην κάνουμε κάτι περισσότερο στη διακονία;” Έτσι λοιπόν, άρχισα και εγώ το σκαπανικό. Έναν χρόνο αργότερα, παρακολουθήσαμε τη σχολή σκαπανέων και διοριστήκαμε ειδικοί σκαπανείς. Ακολούθησαν αρκετοί συναρπαστικοί διορισμοί στη Γουαδελούπη και τελικά προσκληθήκαμε να μετακομίσουμε στη Γαλλική Γουιάνα.

Στο διάβα των ετών, έχετε αλλάξει πολλούς διορισμούς. Τι σας βοηθάει να προσαρμόζεστε στις καινούριες σας περιστάσεις;

Μαρί-Λιν: Οι αδελφοί στο Μπέθελ της Γαλλικής Γουιάνας ήξεραν ότι το αγαπημένο μας εδάφιο είναι το Ησαΐας 6:8. Όταν λοιπόν μας τηλεφωνούσαν, συνήθως έλεγαν χαριτολογώντας: «Θυμάστε το αγαπημένο σας εδάφιο;» Ξέραμε τι σήμαινε αυτό​—μας περίμενε καινούριος διορισμός. Γι’ αυτό απαντούσαμε: «Ορίστε εμείς! Στείλτε εμάς!»

Δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να κάνουμε συγκρίσεις με προηγούμενους διορισμούς γιατί κάτι τέτοιο ίσως θα μας εμπόδιζε να εκτιμούμε αυτό που έχουμε. Επίσης, παίρνουμε την  πρωτοβουλία να γνωρίσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας.

Τζακ: Στο παρελθόν, μερικοί καλοπροαίρετοι αδελφοί προσπάθησαν να μας πείσουν να μη μετακομίσουμε επειδή ήθελαν να μείνουμε κοντά τους. Όταν όμως φεύγαμε από τη Γουαδελούπη, ένας αδελφός μάς υπενθύμισε τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 13:38: «Ο αγρός είναι ο κόσμος». Κάθε φορά λοιπόν που αλλάζουμε διορισμό, υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι εξακολουθούμε να υπηρετούμε στον ίδιο αγρό όπου και αν βρισκόμαστε. Άλλωστε, αυτό που μετράει περισσότερο είναι οι άνθρωποι και ο τομέας!

Όταν φτάνουμε σε καινούριο τομέα, βλέπουμε ότι άλλοι άνθρωποι καταφέρνουν να ζουν εκεί ευτυχισμένοι. Επομένως, προσπαθούμε να ζούμε και εμείς όπως οι ντόπιοι. Τα φαγητά ίσως διαφέρουν, αλλά τρώμε και πίνουμε ό,τι και εκείνοι, παίρνοντας βέβαια τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Προσπαθούμε να μιλάμε θετικά για κάθε διορισμό.

Μαρί-Λιν: Επίσης, μαθαίνουμε πολλά από τους ντόπιους αδελφούς. Θυμάμαι τον πρώτο καιρό που ήρθαμε στη Γαλλική Γουιάνα. Έβρεχε καταρρακτωδώς, και νομίζαμε ότι έπρεπε να περιμένουμε να σταματήσει η βροχή για να βγούμε στο έργο. Αλλά μια αδελφή μού είπε: «Λοιπόν, πάμε;» Έκπληκτη αποκρίθηκα: «Πώς να πάμε;» Εκείνη απάντησε: «Πάρε την ομπρέλα σου, και θα πάμε με τα ποδήλατα». Έτσι έμαθα να κρατάω ομπρέλα και ταυτόχρονα να κάνω ποδήλατο. Ευτυχώς που το έμαθα, γιατί αλλιώς δεν θα κήρυττα καθόλου την εποχή των βροχών!

Έχετε μετακομίσει γύρω στις 15 φορές. Μπορείτε να μας δώσετε κάποιες πρακτικές συμβουλές σχετικά με τη μετακόμιση;

Μαρί-Λιν: Η μετακόμιση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το σημαντικό είναι να βρεις ένα σπίτι όπου θα νιώθεις άνετα όταν γυρίζεις από το έργο.

Τζακ: Συνήθως ξαναβάφω το σπίτι. Μερικές φορές, όταν οι αδελφοί στο γραφείο τμήματος ήξεραν ότι δεν θα μέναμε κάπου για πολύ, μου έλεγαν: «Τζακ, μην μπεις στον κόπο να το βάψεις αυτή τη φορά!»

Η Μαρί-Λιν έχει ειδικευτεί στο πακετάρισμα! Τοποθετεί τα πάντα σε κούτες και βάζει απέξω ετικέτες όπως «μπάνιο», «κρεβατοκάμαρα», «κουζίνα» και ούτω καθεξής. Όταν λοιπόν φτάνουμε στο καινούριο μας σπίτι, ξέρουμε σε ποιο δωμάτιο πηγαίνει η κάθε κούτα. Μάλιστα, η Μαρί-Λιν φτιάχνει κατάλογο με τα περιεχόμενα  κάθε κούτας ώστε να βρίσκουμε γρήγορα ό,τι χρειαζόμαστε.

Μαρί-Λιν: Επειδή έχουμε μάθει να είμαστε καλά οργανωμένοι, μπαίνουμε αμέσως στο πρόγραμμά μας.

Πώς προγραμματίζετε τον χρόνο σας ώστε να “επιτελείτε τη διακονία σας πλήρως”;​—2 Τιμ. 4:5.

Μαρί-Λιν: Τη Δευτέρα ξεκουραζόμαστε και προετοιμαζόμαστε για τις συναθροίσεις. Από την Τρίτη, ξεκινάμε τη διακονία μας.

Τζακ: Παρότι υπάρχει αναμενόμενος αριθμός ωρών, δεν εστιάζουμε σε αυτό. Η διακονία είναι το επίκεντρο της ζωής μας. Από τη στιγμή που βγαίνουμε από το σπίτι μέχρι τη στιγμή που επιστρέφουμε, προσπαθούμε να μιλάμε σε όλους όσους συναντούμε.

Μαρί-Λιν: Λόγου χάρη, όταν πηγαίνουμε για πικνίκ, πάντα παίρνω μαζί μου φυλλάδια. Μερικοί μας πλησιάζουν και ζητούν έντυπα, παρότι δεν τους έχουμε πει ότι είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά. Κατά συνέπεια, προσέχουμε το ντύσιμο και τη συμπεριφορά μας. Οι άνθρωποι τα παρατηρούν αυτά τα πράγματα.

Τζακ: Δίνουμε επίσης μαρτυρία με το να είμαστε καλοί γείτονες. Μαζεύω πεταμένα χαρτιά και τα ρίχνω στα σκουπίδια. Καθαρίζω τον κήπο γύρω από το σπίτι μας από τα ξερά φύλλα. Οι γείτονές μας τα παρατηρούν αυτά και μερικές φορές ρωτούν: «Μήπως σας βρίσκεται καμιά Αγία Γραφή και για εμένα;»

Έχετε κηρύξει επανειλημμένα σε απομακρυσμένους τομείς. Ποια από αυτά τα ταξίδια θα ξεχωρίζατε;

Τζακ: Στη Γουιάνα, μερικοί τομείς είναι δυσπρόσιτοι. Πολλές φορές, χρειάζεται να διανύουμε 600 χιλιόμετρα σε κακοτράχαλους δρόμους μέσα σε μια εβδομάδα. Ένα ταξίδι που θα μας μείνει αξέχαστο ήταν όταν πήγαμε στο Σεντ-Ελί, στο δάσος του Αμαζονίου. Κάναμε κάμποσες ώρες να φτάσουμε εκεί με τζιπ και πιρόγα. Οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν χρυσοθήρες. Από ευγνωμοσύνη για τα έντυπά μας, μερικοί μας έδωσαν ψήγματα χρυσού ως συνεισφορά! Το βράδυ προβάλαμε ένα βίντεο της οργάνωσης, και ήρθαν πολλοί ντόπιοι.

Μαρί-Λιν: Πρόσφατα, ζήτησαν από τον Τζακ να εκφωνήσει την ομιλία της Ανάμνησης στο Καμοπί. Για να φτάσουμε εκεί, ταξιδέψαμε τέσσερις ώρες στον ποταμό Ογιαπόκ με πιρόγα. Ήταν συναρπαστική εμπειρία.

Τζακ: Στα βραχώδη σημεία του ποταμού, το νερό ρέει ορμητικά. Αν η στάθμη του νερού είναι χαμηλή, αυτά τα σημεία μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνα. Πιστέψτε με, όταν πλησιάζεις εκεί, το θέαμα σου κόβει την ανάσα. Εκείνος που κατευθύνει το σκάφος πρέπει να είναι πολύ επιδέξιος. Πάντως, εμείς περάσαμε υπέροχα. Στην Ανάμνηση, αν και οι Μάρτυρες ήταν μόνο 6, παρευρέθηκαν συνολικά γύρω στα 50 άτομα, μεταξύ αυτών και κάποιοι Αμερινδοί!

Μαρί-Λιν: Τέτοιες εμπειρίες εμπλουτίζουν τη ζωή, και τα νεαρά άτομα που θέλουν να προσφέρουν περισσότερα στον Ιεχωβά έχουν την προοπτική να τις γευτούν. Σε συνθήκες όπως αυτές, πρέπει να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά και έτσι η πίστη σου ενισχύεται. Βλέπουμε συχνά το χέρι του Ιεχωβά.

Μιλάτε αρκετές γλώσσες. Έχετε έφεση στις γλώσσες;

Τζακ: Ούτε κατά διάνοια. Έμαθα αυτές τις γλώσσες επειδή υπήρχε ανάγκη. Για παράδειγμα, στη γλώσσα σράναν, * ούτε καν ανάγνωση της Γραφής δεν είχα κάνει στη συνάθροιση και μου ανέθεσαν να διεξάγω τη Μελέτη Σκοπιάς! Κάποια φορά ρώτησα έναν αδελφό πώς τα πήγα. Εκείνος απάντησε: «Μερικές λέξεις δεν τις καταλαβαίναμε, αλλά τα πήγες πολύ καλά». Τα παιδιά με βοηθούσαν πολύ. Όταν έκανα λάθη, εκείνα με διόρθωναν, ενώ οι μεγάλοι όχι. Έμαθα πολλά από τα νεαρά άτομα.

Μαρί-Λιν: Σε έναν τομέα, έκανα μελέτες στα γαλλικά, στα πορτογαλικά και στη γλώσσα σράναν. Μια αδελφή με συμβούλεψε να ξεκινάω με τη γλώσσα που με δυσκολεύει περισσότερο και να τελειώνω με αυτήν που ξέρω καλύτερα όταν έχω αρκετές μελέτες την ίδια μέρα. Δεν άργησα να διαπιστώσω πόσο δίκιο είχε.

Κάποια μέρα, είχα μία μελέτη στη σράναν και μία στα πορτογαλικά. Όταν άρχισα τη  δεύτερη μελέτη, η αδελφή που ήταν μαζί μου μού είπε: «Μαρί-Λιν, νομίζω πως έχουμε πρόβλημα!» Συνειδητοποίησα ότι μιλούσα στη Βραζιλιάνα σπουδάστρια στη σράναν αντί να της μιλάω πορτογαλικά!

Εκείνοι με τους οποίους έχετε συνεργαστεί σας αγαπούν πάρα πολύ. Πώς καταφέρνετε να δένεστε τόσο πολύ με τους αδελφούς;

Τζακ: Το εδάφιο Παροιμίες 11:25 λέει: «Το γενναιόδωρο άτομο θα ευημερεί». Δεν διστάζουμε να δίνουμε από τον εαυτό μας για τους άλλους. Μερικοί μου λένε όσον αφορά τη συντήρηση της Αίθουσας Βασιλείας: «Άσε τους ευαγγελιζομένους να το κάνουν αυτό». Αλλά τους απαντώ: «Και εγώ ευαγγελιζόμενος είμαι. Αν λοιπόν πρέπει να γίνει κάποια δουλειά, θέλω να συμμετάσχω». Μολονότι όλοι χρειαζόμαστε κάποιον χρόνο για εμάς, υπενθυμίζουμε συχνά στον εαυτό μας πως αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίζει να κάνουμε το καλό στους άλλους.

Μαρί-Λιν: Προσπαθούμε να δείχνουμε προσωπικό ενδιαφέρον στους αδελφούς και στις αδελφές μας. Με αυτόν τον τρόπο, ξέρουμε πότε χρειάζονται κάποιον να τους κρατήσει τα παιδιά ή να τα πάρει από το σχολείο. Τότε προσαρμόζουμε το πρόγραμμά μας ώστε να είμαστε διαθέσιμοι για να τους βοηθήσουμε. Έτσι αναπτύσσεται στενός δεσμός μεταξύ μας, καθώς είμαστε στη διάθεσή τους όποτε χρειαστεί.

Ποιες ευλογίες έχετε γευτεί υπηρετώντας εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη;

Τζακ: Η ολοχρόνια υπηρεσία έχει εμπλουτίσει τη ζωή μας. Βρισκόμαστε συχνά κοντά στη φύση, όπου απολαμβάνουμε την πολυποίκιλη δημιουργία του Ιεχωβά. Παρότι αντιμετωπίζουμε και δυσκολίες, έχουμε ειρήνη διάνοιας επειδή ξέρουμε ότι ο λαός του Θεού μάς στηρίζει οπουδήποτε βρισκόμαστε.

Όταν ήμουν νέος, είχα φυλακιστεί στη Γαλλική Γουιάνα για τη Χριστιανική μου ουδετερότητα. Πού να το φανταζόμουν τότε ότι μια μέρα θα επέστρεφα εδώ ως ιεραπόστολος και ότι θα ήμουν εξουσιοδοτημένος να επισκέπτομαι τις φυλακές ως θρησκευτικός λειτουργός! Πραγματικά, ο Ιεχωβά ευλογεί γενναιόδωρα!

Μαρί-Λιν: Η μεγαλύτερη χαρά μου είναι το να δίνω από τον εαυτό μου στους άλλους. Είμαστε ευτυχισμένοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Αυτό μας έχει φέρει επίσης πιο κοντά ως ζευγάρι. Κατά καιρούς, ο Τζακ ρωτάει αν γίνεται να προσκαλέσουμε για φαγητό ένα αποθαρρυμένο αντρόγυνο. Πολλές φορές τού απαντώ: «Σκεφτόμουν ακριβώς το ίδιο!» Μας συμβαίνει πολύ συχνά.

Τζακ: Πρόσφατα έμαθα ότι πάσχω από καρκίνο του προστάτη. Παρότι η Μαρί-Λιν δεν θέλει να το ακούει, της λέω: «Αγάπη μου, αν πεθάνω αύριο, δεν θα πεθάνω σε βαθιά γηρατειά. Αλλά θα πεθάνω ικανοποιημένος, ξέροντας ότι γέμισα τη ζωή μου με πνευματικά, αξιόλογα πράγματα».​—Γέν. 25:8.

Μαρί-Λιν: Ο Ιεχωβά άνοιξε απρόσμενους δρόμους και μας επέτρεψε να κάνουμε πράγματα που δεν μπορούσαμε καν να φανταστούμε. Έχουμε όντως ζήσει μια ζωή γεμάτη ωραία πράγματα. Με πλήρη πεποίθηση στον Θεό, θα πάμε οπουδήποτε μας ζητήσει η οργάνωσή του!