ဂျက်​နဲ့ မာ​ရီ​လင်း​တို့ဟာ ၁၉၈၈ ကတည်းက အချိန်ပြည့်​လုပ်ငန်းမှာ အတူပါ​ဝင်​ခဲ့​ကြတယ်။ သူတို့ဟာ ဂွါ​ဒီ​လု​နဲ့ ပြင်သစ် ဂီယာနာ​မှာ တာဝန်​အမျိုးမျိုး ရခဲ့ပြီး အခြေအနေနဲ့​အညီ အလိုက်သင့် ပြုပြင်​ပြောင်းလဲခဲ့ကြ​တယ်။ အခု အဲဒီ​နှစ်​နေရာ​စလုံးက ပြင်သစ် ဌာနခွဲ လက်အောက်မှာ ရှိတယ်။ ဂျက်​နဲ့ မာရီ​လင်း​ကို မေးခွန်း​တချို့ မေးကြည့်​ရအောင်။

အချိန်ပြည့်​လုပ်ငန်းမှာ ပါဝင်ဖို့ ဘာက လှုံ့ဆော်ပေး​သလဲ။

မာ​ရီ​လင်း– ဂွါ​ဒီ​လု​မှာ ကလေးဘဝ​တုန်း​က အမေနဲ့ တစ်နေကုန် ဟော​လေ့​ရှိတယ်။ အမေ​ဟာ ထက်သန်တဲ့ သက်သေခံ တစ်ယောက်ပါ။ လူတွေကို ချစ်လို့ ကျွန်မ ကျောင်းပြီး​ပြီး​ချင်း ၁၉၈၅ မှာ ရှေ့ဆောင် စ​လုပ်တယ်။

ဂျက်– အမှုဆောင်​လုပ်ငန်းကို မြတ်နိုးတဲ့ အချိန်ပြည့် အမှုဆောင်​တွေ ကြားမှာ ကျွန်တော် ကြီးလာ​တယ်။ ကျောင်းအားလပ်ရက်​တွေ​မှာ အရန်ရှေ့ဆောင် လုပ်​လေ့​ရှိတယ်။ တစ်ခါတလေ စ​နေ၊ တနင်္ဂနွေ​နေ့တွေမှာ ရှေ့ဆောင်​တွေ​ဆီ ဘတ်စကား စီး​သွားပြီး တစ်​နေ​ကုန် ဟောတယ်။ ပြီးနောက် ကမ်းခြေကို သွားကြတယ်။ တကယ့်ကို ပျော်စရာ​ကောင်းတဲ့ နေ့​တွေ​ပါပဲ။

၁၉၈၈ မှာ မာ​ရီ​လင်း​နဲ့ လက်ထပ်​လိုက်တယ်။ ‘ဘာ​တာဝန်​မှ မရှိ​သေး​တော့ အမှုဆောင်မှာ ပို​ပါဝင်​ရင် ကောင်းမယ်’ လို့ ကျွန်တော် တွေးမိတယ်။ ဒါနဲ့ ရှေ့ဆောင်​လုပ်နေတဲ့ မာ​ရီ​လင်း​နဲ့​အတူ စ​လုပ်တယ်။ တစ်နှစ်​ကြာ​တော့ ရှေ့ဆောင်​သင်တန်း တက်​ရပြီး အထူး​ရှေ့ဆောင်​တွေ​အဖြစ် တာဝန်​ရတယ်။ ပြင်သစ် ဂီယာနာ​ကို မ​ပြောင်း​ခင်​အထိ ဂွါ​ဒီ​လု​မှာ ပျော်စရာ တာဝန်​အမျိုးမျိုး ရခဲ့တယ်။

နှစ်တွေ​တစ်လျှောက် တာဝန် အပြောင်းအလဲ အတော်​များ​ခဲ့တယ်။ အခြေအနေ​သစ်​မှာ နေသားကျ​ဖို့ ဘာက ကူညီပေး​သလဲ။

မာ​ရီ​လင်း– ကျွန်မတို့ အကြိုက်ဆုံး ကျမ်းချက်​က ဟေရှာယ ၆:၈ ဖြစ်မှန်း ပြင်သစ် ဂီယာနာ ဗေသလ​က ညီအစ်ကို​တွေ သိတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်မတို့​ဆီ ဖုန်းဆက်​တဲ့အခါ “ညီအစ်ကိုတို့​ရဲ့ အကြိုက်ဆုံး ကျမ်းချက်ကို မှတ်မိတယ် မဟုတ်လား” လို့ ဟာသ​နှော​ပြီး မေးလေ့​ရှိတယ်။ တာဝန်​ပြောင်း​တော့​မယ်​ဆိုတာ သိလို့ “ကျွန်တော်တို့ ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကို စေလွှတ်ပါ” လို့ ပြန်​ပြောလေ့ရှိ​တယ်။

 လက်ရှိ​တာဝန်ကို အရင်​တာဝန်နဲ့ မ​နှိုင်းယှဉ်​ဘူး။ ရထားတာ​တွေ​အပေါ် ကျေးဇူးတင်​လေးမြတ်စိတ် လျော့​သွားမှာ စိုးလို့​ပါ။ တာဝန်သစ်​မှာ​ရှိတဲ့ ညီအစ်ကို/မ​တွေ​နဲ့​လည်း ခင်မင်​အောင် ကြိုးစားတယ်။

ဂျက်– စိတ်ရင်း​ကောင်းတဲ့ မိတ်ဆွေ​တချို့က သူတို့ အနီးနား​မှာ နေ​စေချင်လို့ မ​ပြောင်း​စေ​ချင်​ကြဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဂွါဒီလု​ကနေ ထွက်လာ​တော့ “လယ်​က ဒီ​လောက” ဆိုတဲ့ မဿဲ ၁၃:၃၈ ထဲ​က ယေရှုရဲ့ စကားတွေကို ညီအစ်ကို​တစ်ယောက် ပြောပြတယ်။ ဒါကြောင့် ဘယ်​နေရာ​ပဲ​ဖြစ်ဖြစ် လယ်​တစ်မျိုးတည်း​မှာ အမှုဆောင်​နေတာပဲ ဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတိ​ပေးတယ်။ လူတွေက​သာ အရေးကြီးဆုံးပါ။

နယ်မြေသစ်​ကို ရောက်​တိုင်း အဲဒီ​နေရာမှာ ပျော်​နေတဲ့ ဒေသခံ​တွေကို တွေ့​ပြီး ကျွန်တော်တို့လည်း သူတို့​လို နေ​တတ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ အစားအသောက် မတူ​ပေမဲ့ သူတို့ စား​သလို စားတယ်၊ သူတို့ သောက်​သလို သောက်​တယ်။ ကျန်းမာရေး​ကို​တော့ အတော်အသင့် ထည့်​စဉ်းစား​ရတာပေါ့။ တာဝန်​တိုင်း​နဲ့​ပတ်သက်ပြီး အကောင်း​ပဲ ပြောဖို့ ကြိုးစားတယ်။

မာ​ရီ​လင်း– ဒေသခံ ညီအစ်ကို/မ​တွေ​ဆီကနေ အများကြီး သင်ယူ​ရတယ်။ ပြင်သစ် ဂီယာနာ​ကို ရောက်ခါစ​တုန်း​က​အကြောင်း မှတ်မိ​သေးတယ်။ မိုး​သည်း​နေလို့ မိုး​တိတ်​တဲ့​အထိ စောင့်​ပြီးမှ အမှုဆောင်​သွားမယ်လို့ ထင်နေတာ။ “သွား​ကြ​မလား” လို့ ညီအစ်မ​တစ်ယောက်က မေးတော့ ကျွန်မ အံ့ဩ​သွားပြီး “ဘယ်လို သွားမှာ​လဲ” လို့ ပြန်​မေးလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ သူက “ထီး​ယူ​လေ၊ စက်ဘီး​စီး​ပြီး သွား​ကြ​မှာ​ပေါ့” လို့ ပြောတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ထီး​ဆောင်း​ရင်း စက်ဘီး နင်း​တတ်လာတယ်။ အဲဒီလို​မှ မ​နင်း​တတ်​ရင် မိုး​တွင်း​မှာ အမှုဆောင် သွား​ဖြစ်​တော့​မှာ မဟုတ်ဘူး။

၁၅ ကြိမ်​လောက် ပြောင်းရွှေ့​ခဲ့​ရတာ​ဆိုတော့ ပြောင်းရွှေ့တာနဲ့ ​ပတ်သက်ပြီး တခြား​သူတွေကို အကြံဉာဏ်​လေး ပေးပါဦး။

မာ​ရီ​လင်း– ပြောင်းရွှေ့​ရတာ မလွယ်​ဘူး။ ဒါပေမဲ့ အမှုဆောင်​ကနေ ပြန်လာတဲ့​အခါ အိမ်လို​မျိုး သက်သောင့်သက်သာ ခံစားရ​စေမယ့် နေရာတစ်ခု ရှိဖို့ အရေးကြီးတယ်။

ဂျက်– အိမ်​အတွင်းပိုင်း​ကို ကျွန်တော် ဆေး​ပြန်​သုတ်​လေ့​ရှိတယ်။ အကြာကြီး နေရမှာ မဟုတ်တဲ့ နေရာ​မျိုး​ဆိုရင် ဌာနခွဲက ညီအစ်ကို​တွေ​က “ဒီ​တစ်ခါ​တော့ ဆေး​မ​သုတ်​ပါ​နဲ့​ဦး” လို့ စကြတယ်။

မာ​ရီ​လင်း​ကတော့ ထုပ်ပိုး​တာ သိပ်​ကျွမ်း​တယ်။ ပစ္စည်း​အားလုံးကို ပုံး​တွေ​ထဲ ထည့်​ပြီး ပုံး​တွေကို “ရေချိုးခန်း၊” “အိပ်ခန်း၊” “မီးဖိုချောင်” စ​သဖြင့် စာ​ကပ်​လိုက်တယ်။ အိမ်သစ်​ကို ရောက်တဲ့အခါ ပုံး​တွေကို သူ့​နေရာ​နဲ့​သူ ထားဖို့ ပိုလွယ်​ သွားတာ​ပေါ့။ ပုံး​တစ်​ပုံး​စီ​မှာ ပါတဲ့ ပစ္စည်းတွေကိုလည်း စာရင်း​လုပ်ထား​လို့ လို​တာ​ကို ချက်ချင်း ရှာတွေ့​နိုင်တယ်။

မာ​ရီ​လင်း– စနစ်တကျ စီစဉ်​တတ်အောင် သင်ယူ​ထားလို့ နေရာ​သစ်​ကို ရောက်တာနဲ့ အမှုဆောင်​လုပ်ငန်းမှာ ချက်ချင်း ပါဝင်​နိုင်တယ်။

“ဘုရားပေး​တာဝန်ကို ကျေပွန်​အောင် ဆောင်ရွက်” ဖို့ အချိန်ကို ဘယ်လို စီစဉ်​သလဲ။—၂ တိ. ၄:၅။

မာ​ရီ​လင်း– တနင်္လာ​နေ့တွေမှာ အနားယူပြီး အစည်းအဝေး​တွေ​အတွက် ပြင်ဆင်တယ်။ အင်္ဂါ​နေ့​က​စပြီး အမှုဆောင် သွား​တယ်။

ဂျက်– နာရီ သတ်မှတ်ချက် ရှိပေမဲ့ အဲဒါကို အာရုံမစိုက်​ဘူး။ အမှုဆောင်​လုပ်ငန်းကို​ပဲ အာရုံစိုက်​တယ်။ အိမ်ကနေ ထွက်ပြီး ပြန်ရောက်တဲ့​အထိ ဆုံတွေ့​တဲ့ လူအားလုံးကို ဟောပြောဖို့ ကြိုးစားတယ်။

မာ​ရီ​လင်း– ပျော်ပွဲစား​ထွက်​တဲ့ အချိန်မှာတောင် ဝေစာတွေ အမြဲ ဆောင်ထား​တယ်။ ယေဟောဝါ​သက်သေ​ပါလို့ မပြော​တာ​တောင် တချို့က ကျွန်မတို့​ဆီ စာပေတွေ လာတောင်း​ကြတယ်။ ဒါကြောင့် ဝတ်စား​ပြုမူပုံ​ကို ဂရုစိုက်​ရတယ်။ အဲဒါတွေကို လူတွေ သတိထား​မိ​ကြလို့ပဲ။

ဂျက်– အိမ်နီးချင်းတွေ​နဲ့ အဆင်ပြေအောင် ပေါင်း​တာ​က​လည်း သက်သေခံ​နေတာပဲ။ အမှိုက်​တွေ ကောက်ပြီး အမှိုက်ပုံး​ထဲ ထည့်ပေး​တယ်။ အိမ်နား​တစ်ဝိုက်​က အရွက်​ခြောက်တွေ လှည်း​ပေးတယ်။ အိမ်နီးချင်းတွေ သတိပြုမိ​ပြီး “ကျမ်းစာ​တစ်အုပ်​လောက် ရနိုင်​မလား” လို့ တစ်ခါတလေ မေးကြတယ်။

ဝေးလံတဲ့ ဒေသ​တွေ​မှာလည်း ဟော​လေ့​ရှိတယ်​ဆိုတော့ ထူးခြားတဲ့ ခရီးစဉ်​တွေ​များ ရှိသလား။

ဂျက်– ဂီယာနာ​မှာ နယ်မြေ​တချို့​ဆီ ရောက်​ဖို့ ခက်တယ်။ လမ်း​ကြမ်း​တွေ​မှာ တစ်ပတ်ကို မိုင် ၃၇၀ လောက် ခရီးသွားရလေ့​ရှိတယ်။ အမေ​ဇုန်​တော​ထဲ​က စိန့်​အဲလီ​ရွာ​ကတော့ အမှတ်တရ​ပဲ။ အဲဒီကို ရောက်​ဖို့ လေးဘီးယက်​ကား​နဲ့ လှေ​ကို နာရီပေါင်း​များစွာ စီး​ရတယ်။ အဲဒီမှာ​နေတဲ့​သူ အများစုက ရွှေတူးသ​မား​တွေ။ တချို့က စာပေတွေ​အတွက် အလှူငွေ​အဖြစ် ရွှေ​စ​လေး​တွေ ပေး​ကြတယ်။ ညနေ​ဘက်​ဆို သူတို့ကို အဖွဲ့အစည်း ဗီဒီယိုတွေ ပြတယ်။ ဒေသခံ​များစွာ လာ​ကြည့်ကြ​တယ်။

မာ​ရီ​လင်း– သိပ်​မကြာသေးခင်က က​မိုပီ​ရွာမှာ သတိရအောက်မေ့ပွဲ ဟောပြောချက် ပေးဖို့ ဂျက် တာဝန်​ရတယ်။ အဲဒီကို ရောက်​ဖို့ အို​ရာ​ပေါ့​မြစ်​ထဲမှာ လေး​နာရီ​လောက် လှေ​စီး​ရတယ်။ စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါပဲ။

ဂျက်– ရေ​စီး​သန်​တဲ့​နေရာတွေမှာ ရေ​မော်​တွေ ရှိတယ်။ ရေတိမ်​တဲ့​နေရာမှာ ရေ​မော်​အောက်​က ကျောက်​အငူ​တွေ​နဲ့ တိုက်မိ​နိုင်​လို့ အဲဒီ​နား ဖြတ်သွား​တိုင်း ရင်​တ​မ​မ​နဲ့​ပေါ့။ လှေသမား ကျွမ်းကျင်​ဖို့ လိုတယ်။ ဒါပေမဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ခရီးစဉ်​ပါပဲ။ သက်သေခံ ၆ ယောက်​ပဲ ရှိပေမဲ့ သတိရအောက်မေ့​ပွဲကို ဒေသခံ တိုင်းရင်းသား​တချို့ အပါအဝင် လူ ၅၀ လောက် လာ​တက်​ကြတယ်။

မာ​ရီ​လင်း– ယေဟောဝါ​အတွက် ပို​ပေးဆက်​ချင်တဲ့ လူငယ်တွေ​အတွက် ဒီလို​တွေ့ကြုံမှု​ကောင်း​တွေ စောင့်ကြို​နေတယ်။ ဒီလို​အခြေအနေတွေမှာ ယေဟောဝါကို ယုံကြည်​ကိုးစား​ဖို့ လိုတယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ လက်တော်ကို မကြာခဏ မြင်ရတဲ့​အတွက် ယုံကြည်ခြင်း ခိုင်မာ​လာတယ်။

ဘာသာစကား အတော်များများ ပြော​တတ်တယ်​ဆိုတော့ ပါရမီ ပါလို့​လား။

ဂျက်– မဟုတ်ပါဘူး။ လိုအပ်လို့ သင်ယူ​ထားတာပါ။ စရန်နန်တွန်​ဂို * စကားနဲ့ ကျမ်းစာ​ဖတ်ရှုခြင်း တာဝန်​တောင် မလုပ်​ရ​သေး​ခင် ကင်းမျှော်စင် သင်တန်း​ကိုင်​ဖို့ တာဝန်​ရတယ်။ ကျွန်တော် သင်တန်း​ကိုင်​တာ ဘယ်လို​နေသလဲ​လို့ ညီအစ်ကို​တစ်ယောက်ကို မေးတော့ “တချို့ စကားလုံးတွေကို နားမလည်ပေမဲ့ သိပ်​ကောင်းတယ်” လို့ ပြောတယ်။ ကလေးတွေ​ကတော့ လူကြီးတွေ​လို မဟုတ်ဘဲ မှားတာ​နဲ့ ထောက်ပြ​ကြ​လို့ သိပ်​အထောက်အကူ​ရတယ်။ ကလေးတွေ​ဆီကနေ အများကြီး သင်ယူ​ခဲ့​ရတယ်။

မာ​ရီ​လင်း– နယ်မြေ​တစ်ခုမှာ​ဆိုရင် ပြင်သစ်၊ ပေါ်တူဂီ၊ စရန်​န​န်တွန်​ဂို စကားနဲ့ သင်အံမှု​တွေ ရှိတယ်။ တစ်နေ့တာမှာ ကိုယ့်​အတွက် အခက်ဆုံး​စကားနဲ့ သင်အံမှု​ကို အရင်​စပြီး အကျွမ်း​ဆုံး​စကားနဲ့ သင်အံမှု​ကို​တော့ နောက်ဆုံး​မှ သွားဖို့ ညီအစ်မ​တစ်ယောက် အကြံ​ပေးတယ်။ အဲဒါက အကြံ​ကောင်း​ပဲ​ဆိုတာ မကြာခင်မှာ သိလာတယ်။

 တစ်နေ့၊ စ​ရန်​န​န်တွန်​ဂို စကားပြော သင်အံမှု​ဆီ အရင်​သွားပြီးမှ ပေါ်တူဂီ စကားပြော သင်အံမှု​ဆီ သွားခဲ့တယ်။ ဒုတိယ သင်အံမှု​ကို လုပ်နေချိန်မှာ ကျွန်မ​နဲ့​အတူ သွားတဲ့ ညီအစ်မ​က “မာ​ရီ​လင်း၊ လွဲ​နေပြီ​နော်” လို့ သတိ​ပေးတယ်။ ဘရာဇီး​အမျိုးသမီးကို ပေါ်တူဂီ​စကားနဲ့ မဟုတ်ဘဲ စ​ရန်​န​န်တွန်​ဂို စကားနဲ့ ပြော​နေ​မိ​တာ​ကိုး။

အတူ အမှုဆောင်​သူတွေက ခင်ဗျားတို့ကို သိပ်​ချစ်​ကြတယ်။ ညီအစ်ကိုတွေနဲ့ ဘယ်လို ရင်းနှီးအောင် လုပ်ခဲ့သလဲ။

ဂျက်– “ရက်ရောတဲ့​သူဟာ ကြီးပွား​လိမ့်မယ်” လို့ ပညာအလိမ္မာ ၁၁:၂၅ မှာ ပြောတယ်။ တခြားသူတွေအတွက် ပေးဆက်​ဖို့ ကျွန်တော်တို့ မတွန့်ဆုတ်​ဘူး။ နိုင်ငံတော်​ခန်းမ ပြုပြင်​ထိန်းသိမ်းရေး​နဲ့​ပတ်သက်ပြီး ညီအစ်ကို​တချို့က “ကြေညာသူတွေ လုပ်ပါ​စေ” လို့ ပြောတယ်။ “ကျွန်တော်လည်း ကြေညာသူ​ပဲ​လေ။ လုပ်စရာ​ရှိရင် ကျွန်တော်လည်း လုပ်ရမှာ​ပေါ့” လို့ ပြန်​ပြော​လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့​အားလုံး ကိုယ့်​အတွက် သီးသန့်​အချိန် လိုအပ်တာ မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တခြားသူတွေ​အတွက် မပေး​ဆက်​နိုင်တဲ့​အထိ မဖြစ်ဖို့​တော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတိ​ပေးတယ်။

မာ​ရီ​လင်း– ညီအစ်ကို/မ​တွေကို စိတ်ဝင်စားမှု ပြဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ကလေးထိန်း​ပေးဖို့၊ ကျောင်း​ကြို​ပေးဖို့ လို​နေတဲ့​အချိန်တွေကို သိလာတဲ့​အခါ ကိုယ့်​အစီအစဉ်တွေကို ပြောင်း​ပြီး သူတို့ကို ကူညီ​ပေးတယ်။ လိုအပ်​ချိန်မှာ ကူညီ​ပေးတဲ့​အတွက် သူတို့နဲ့ ရင်းနှီး​လာတယ်။

ပို​လိုအပ်တဲ့​နေရာမှာ အမှုဆောင်​လို့ ဘာ​ကောင်းချီးတွေ ရသလဲ။

ဂျက်– အချိန်ပြည့်​လုပ်ငန်း​က ဘဝကို ကြွယ်ဝစေ​တယ်။ သဘာဝတရား​နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် နေရလို့ ယေဟောဝါရဲ့ ဖန်ဆင်းခြင်း လက်ရာတွေကို မြင်ခွင့်​ရတယ်။ အခက်အခဲ​တွေ ရှိပေမဲ့ ဘယ်​နေရာမှာ​ဖြစ်ဖြစ် ဘုရား​လူမျိုးရဲ့ ကူညီမှု ရမယ်ဆိုတာ သိလို့ စိတ်​ငြိမ်သက်မှု ခံစား​ရတယ်။

လူငယ်​ဘဝ​တုန်း​က ခရစ်ယာန် ကြားနေမှု​ကြောင့် ပြင်သစ် ဂီယာနာ​မှာ ထောင်ကျ​ဖူး​တယ်။ တစ်နေ့ကျရင် ဒီ​နေရာကို သာသနာပြု​အဖြစ် ပြန်လာပြီး ထောင်​တွေကို လည်ပတ်ခွင့် ရမယ်လို့ မထင်​ခဲ့​ဘူး။ ယေဟောဝါရဲ့ ကောင်းချီးတွေ​က ရက်ရော​လိုက်တာ။

မာ​ရီ​လင်း– တခြားသူတွေ​အတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပေးဆက်​ရတာ အပျော်ဆုံး​ပဲ။ ယေဟောဝါရဲ့ လုပ်ငန်းမှာ ကျွန်မတို့ သိပ်​ပျော်တယ်။ အိမ်ထောင်​နှောင်ကြိုးလည်း ခိုင်မြဲ​လာတယ်။ တစ်ခါတလေ ဂျက်​က စိတ်ဓာတ်​ကျနေ​တဲ့ မောင်နှံ​တစ်စုံ​ကို ထမင်း​ဖိတ်ကျွေး​ကြ​မလားလို့ မေးတဲ့အခါ “ကျွန်မ​လည်း အဲဒီလို စဉ်းစား​နေတာ” လို့ ပြော​ရတဲ့​အထိ စိတ်​တူ​ကိုယ်​တူ ဖြစ်လာတယ်။

ဂျက်– ကျွန်တော့်မှာ ဆီး​ကျိတ်​ကင်ဆာ ရှိနေမှန်း မကြာခင်​က သိလိုက်​ရတယ်။ “မနက်ဖြန် သေရ​မယ်​ဆိုရင်တောင် ယေဟောဝါရဲ့ အမှုတော်မှာ ကျေနပ်စရာ​ကောင်းတဲ့ ဘဝ ရခဲ့လို့ သေပျော်​ပါပြီ” လို့ မာ​ရီ​လင်း​ကို ပြောခဲ့တယ်။—က. ၂၅:၈။

မာ​ရီ​လင်း– မမျှော်လင့်​ထားတဲ့ တံခါးတွေကို ယေဟောဝါ ဖွင့်ပေး​ပြီး တစ်ခါ​မှ မတွေး​ဖူး​တာတွေကို လုပ်​ခွင့်​ပေးခဲ့တယ်။ ဘဝမှာ ပျော်စရာ​တွေ အပြည့်​ပဲ။ ဘုရား​အဖွဲ့အစည်း​က ဘယ်ကိုပဲ သွား​ခိုင်းပါ​စေ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှု​အပြည့်​နဲ့ သွားပါမယ်။