1. Co Jezus powiedział na temat skarbów w niebie?

 NIE wszystkie skarby są widoczne dla ludzkiego oka. Tak naprawdę tych najcenniejszych nie da się zobaczyć. W Kazaniu na Górze Jezus wspomniał o skarbach w niebie, które są warte o wiele więcej niż jakiekolwiek rzeczy materialne. Następnie dodał: „Gdzie jest twój skarb, tam będzie też twoje serce” (Mat. 6:19-21). Jeśli uważamy coś za cenne, serce pobudza nas, żeby o to zabiegać. ‛Gromadzenie sobie skarbów w niebie’ polega na zabieganiu o uznanie Boga. Jak wyjaśnił Jezus, takich skarbów nie można zniszczyć ani ukraść.

2. (a) Na czym powinniśmy się skupiać zgodnie z zachętą Pawła z 2 Koryntian 4:17, 18? (b) Co omówimy w tym artykule?

² Apostoł Paweł zachęcał, żeby ‛kierować wzrok na to, co niewidoczne’ (odczytaj 2 Koryntian 4:17, 18). Chodzi między innymi o wspaniałe rzeczy, które otrzymamy od Boga w nowym świecie. Ale są też niewidoczne dary, z których korzystamy już dzisiaj. W tym artykule omówimy cztery z nich — przyjaźń z Bogiem, modlitwę, ducha świętego oraz wsparcie, którego w służbie kaznodziejskiej udzielają nam Jehowa, Jezus i aniołowie. Zastanowimy się też, jak możemy okazywać za te dary wdzięczność.

3. Co jest najwspanialszym niewidocznym darem i dzięki czemu jest dla nas dostępny?

³ Najwspanialszym niewidocznym darem jest przyjaźń z Jehową Bogiem (Ps. 25:14). Jak to możliwe, że absolutnie święty Bóg przyjaźni się z grzesznymi ludźmi? Jest tak dzięki złożonej przez Jezusa ofierze okupu, która „usuwa grzech świata” (Jana 1:29). Jehowa z góry wiedział, że Jezus okaże się wierny aż do śmierci i odkupi grzechy ludzi. Właśnie dlatego mógł się z nimi przyjaźnić, zanim jeszcze Jezus oddał życie (Rzym. 3:25).

4. Podaj przykłady osób, które żyły na ziemi przed Jezusem, a zostały przyjaciółmi Boga.

⁴ Weźmy pod uwagę kilka osób, które żyły na ziemi przed Jezusem, a zostały przyjaciółmi Boga. Jedną z nich był Abraham — człowiek, który okazywał niezwykłą wiarę. Ponad 1000 lat po jego śmierci Jehowa nazwał go ‛swoim przyjacielem’ (Izaj. 41:8). Wynika stąd, że nawet kiedy ktoś umrze, Jehowa nadal uważa go za przyjaciela. Takie osoby jak Abraham wciąż są żywe w Jego pamięci (Łuk. 20:37, 38). Innym przykładem jest Hiob. Jehowa w obecności mnóstwa aniołów wypowiedział się o nim z wielkim uznaniem: „Postępuje nieskazitelnie i szlachetnie. Boi się Boga i wystrzega się tego, co złe” (Hioba 1:6-8). Jeszcze innym przyjacielem Jehowy był Daniel. Wiernie służył Mu w pogańskim kraju przez jakieś 80 lat! Kiedy był już w podeszłym wieku, aniołowie trzy razy zapewnili go, że jest dla Boga „bardzo cenny” (Dan. 9:23; 10:11, 19). Jehowa z pewnością bardzo tęskni do chwili, kiedy przywróci życie swoim zmarłym przyjaciołom (Hioba 14:15).

5. Co jest potrzebne, żeby przyjaźnić się z Jehową?

⁵ A ilu niedoskonałych ludzi przyjaźni się z Bogiem w naszych czasach? Biblia mówi, że Jehowa „przyjaźni się z prawym” (Prz. 3:32). Dzisiaj Jego prawych zasad trzymają się miliony mężczyzn, kobiet i dzieci! W ten sposób pokazują, że chcą być przyjaciółmi Boga. Zyskują Jego przyjaźń dzięki temu, że wierzą w ofiarę okupu złożoną przez Jezusa. Na podstawie okupu Jehowa życzliwie pozwala każdemu z nas oddać Mu swoje życie i przyjąć chrzest. Kiedy to robimy, dołączamy do milionów oddanych Bogu, ochrzczonych chrześcijan, którzy przyjaźnią się z najwybitniejszą Osobistością we wszechświecie!

6. Jak możemy pokazać, że cenimy przyjaźń z Bogiem?

⁶ Jak możemy pokazać, że cenimy przyjaźń z Bogiem? Podobnie jak Abraham i Hiob, którzy wiernie służyli Jehowie przez ponad 100 lat, musimy pozostawać Mu wierni — bez względu na to, jak długo już służymy Mu w tym złym świecie. I podobnie jak Daniel musimy stawiać przyjaźń z Bogiem ponad własne życie (Dan. 6:7, 10, 16, 22). Z pomocą Jehowy przetrwamy każdą próbę i umocnimy więź, która nas z Nim łączy (Filip. 4:13).

7. (a) Co według Przysłów 15:8 Jehowa myśli o naszych modlitwach? (b) Jak Jehowa odpowiada na nasze modlitwy?

⁷ Innym niewidocznym darem jest modlitwa. Bliscy przyjaciele z przyjemnością dzielą się ze sobą myślami i uczuciami. To samo można powiedzieć o naszej przyjaźni z Jehową. On wyjawia nam swoje myśli i uczucia w swoim Słowie. Z kolei my możemy mówić Mu o swoich najgłębszych myślach i uczuciach w modlitwie. Jehowa słucha nas z przyjemnością (odczytaj Przysłów 15:8). A ponieważ nas kocha, nie tylko słucha naszych modlitw, ale też na nie odpowiada. Czasami taka odpowiedź przychodzi szybko. Ale bywa, że musimy się o coś modlić dłuższy czas. Możemy jednak być pewni, że nasz Przyjaciel odpowie nam we właściwym momencie i w najlepszy sposób. Oczywiście odpowiedź może się różnić od tego, czego byśmy się spodziewali. Na przykład zamiast usunąć jakąś próbę, Jehowa może dać nam mądrość i siły, żebyśmy „mogli ją przetrwać” (1 Kor. 10:13).

8. Jak możemy okazywać wdzięczność za dar modlitwy?

⁸ Jak możemy okazywać wdzięczność za bezcenny dar modlitwy? Jehowa nie zmusza nas do modlitw, bo szanuje naszą wolną wolę. Zachęca nas jednak: „Nieustannie się módlcie” (1 Tes. 5:17; Rzym. 12:12). Możemy więc okazać swoją wdzięczność, modląc się często każdego dnia. Nie powinniśmy też zapominać o tym, żeby w modlitwach dziękować Jehowie i Go wysławiać (Ps. 145:2, 3).

9. Co pewien brat powiedział o darze modlitwy i jakie uczucia ten dar wzbudza w tobie?

⁹ Im dłużej służymy Jehowie i dostrzegamy, jak On odpowiada na nasze modlitwy, tym bardziej powinniśmy cenić ten dar. Pomyślmy o tym, co powiedział Chris, który spędził w służbie pełnoczasowej już 47 lat: „Bardzo lubię wstać z samego rana i modlić się do Jehowy z głębi serca. To cudowne uczucie rozmawiać z Jehową, kiedy poranna rosa skrzy się w pierwszych promieniach słońca! Z całego serca dziękuję Mu wtedy za wszystkie Jego dary, między innymi za dar modlitwy. A kiedy pomodlę się na koniec dnia, mogę położyć się spać z czystym sumieniem”.

10. Dlaczego powinniśmy być wdzięczni Jehowie za ducha świętego?

¹⁰ Duch święty to kolejny niewidoczny dar od Boga, za który powinniśmy być Mu bardzo wdzięczni. Jezus zachęcał, żebyśmy stale modlili się o tego ducha (Łuk. 11:9, 13). Za jego pośrednictwem Jehowa może dać nam nawet „moc wykraczającą poza to, co normalne” (2 Kor. 4:7, przypis; Dzieje 1:8). Z pomocą ducha Bożego możemy wyjść zwycięsko z każdej próby.

11. Jak duch święty nam pomaga?

¹¹ Duch święty może nas wesprzeć w wywiązywaniu się z zadań w służbie dla Boga. Na przykład może pomóc nam rozwinąć nasze zdolności i umiejętności. Bez wątpienia zasługi za dobre rezultaty naszych wysiłków powinniśmy przypisywać nie sobie, ale wsparciu ducha Bożego.

12. O co powinniśmy się modlić zgodnie z Psalmem 139:23, 24?

¹² Jak możemy pokazać, że cenimy ducha świętego? Jednym ze sposobów jest proszenie Jehowy, żeby pomógł nam dostrzec, czy mamy w sercu złe pragnienia lub myśli (odczytaj Psalm 139:23, 24). W odpowiedzi Jehowa może posłużyć się swoim duchem, żeby uświadomić nam jakieś złe skłonności albo niewłaściwy sposób myślenia. A kiedy już to sobie uświadomimy, powinniśmy się modlić, żeby duch Boży dał nam siły do odrzucania takich myśli lub pragnień. Pokażemy tym, że jesteśmy zdecydowani unikać wszystkiego, przez co Jehowa przestałby udzielać nam swojego ducha (Efez. 4:30).

13. Co pomoże nam jeszcze bardziej cenić ducha świętego?

¹³ Pogłębimy wdzięczność za ducha świętego, jeśli będziemy rozmyślać o tym, co dzięki niemu udaje się osiągnąć w naszych czasach. Jezus przed powrotem do nieba powiedział uczniom: „Gdy zstąpi na was duch święty, otrzymacie moc i będziecie moimi świadkami (...) aż do najdalszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:8). Słowa te spełniają się w niezwykły sposób. Dzięki wsparciu ducha świętego cześć Jehowie oddaje dzisiaj już ponad 8,5 miliona osób z każdego zakątka ziemi. Poza tym tworzymy zjednoczoną rodzinę, bo duch Boży pomaga nam przejawiać takie piękne cechy jak miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność i panowanie nad sobą. Cechy te zostały nazwane „owocem ducha” (Gal. 5:22, 23). Duch święty naprawdę jest wspaniałym darem!

14. Na jakie wsparcie możemy liczyć w służbie kaznodziejskiej?

¹⁴ Jeszcze jednym niewidocznym darem jest współpraca z Jehową oraz niebiańską częścią Jego organizacji (2 Kor. 6:1). Współpracujemy z Nim za każdym razem, gdy bierzemy udział w służbie kaznodziejskiej. Apostoł Paweł powiedział o sobie i o innych chrześcijanach: „Jesteśmy Bożymi współpracownikami” (1 Kor. 3:9). Kiedy idziemy do służby, współpracujemy też z Jezusem. Po tym, jak Jezus polecił swoim naśladowcom ‛pozyskiwać uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów’, dodał: „Będę z wami” (Mat. 28:19, 20). Poza tym kiedy ogłaszamy „wiecznotrwałą dobrą nowinę mieszkańcom ziemi”, możemy liczyć na kierownictwo aniołów (Obj. 14:6).

15. Podaj biblijny przykład, który pokazuje, jak ważne w służbie jest wsparcie Jehowy.

¹⁵ Kiedy głosimy, niektóre zasiane przez nas ziarna dobrej nowiny o Królestwie trafiają na grunt wrażliwych serc (Mat. 13:18, 23). Kto sprawia, że te ziarna wzrastają i wydają plon? Jezus wyjaśnił, że nikt nie może zostać jego uczniem, jeśli „Ojciec (...) go nie pociągnie” (Jana 6:44). Zobaczmy przykład. Pewnego razu apostoł Paweł wyszedł poza miasto Filippi i głosił tam grupie kobiet. O jednej z nich, która miała na imię Lidia, Biblia mówi: „Jehowa szeroko otworzył jej serce, żeby zwracała uwagę na to, co mówi Paweł” (Dzieje 16:13-15). W podobny sposób Jehowa pociągnął do siebie miliony innych osób.

16. Komu należy się uznanie, jeśli uda nam się osiągnąć w służbie coś dobrego?

¹⁶ Komu należy się uznanie, jeśli uda nam się osiągnąć w służbie coś dobrego? Na to pytanie odpowiedział apostoł Paweł. Do chrześcijan w Koryncie napisał: „Ja zasadziłem, Apollos podlał, ale to Bóg dawał wzrost. Dlatego nie liczy się ani ten, kto sadzi, ani ten, kto podlewa, tylko Bóg, który daje wzrost” (1 Kor. 3:6, 7). My też powinniśmy pamiętać, że wszelka chwała należy się Jehowie.

17. Jak możemy okazywać wdzięczność za zaszczyt współpracy z Bogiem, Jezusem i aniołami?

¹⁷ Jak możemy okazywać wdzięczność za zaszczyt współpracy z Bogiem, Jezusem i aniołami? Ze wszystkich sił starajmy się wykorzystywać okazje, żeby dzielić się z drugimi dobrą nowiną. Możemy to robić na różne sposoby, na przykład głosząc „publicznie i od domu do domu” (Dzieje 20:20). Wielu lubi też głosić nieoficjalnie. Kiedy spotykają nieznajomego, miło go witają i zaczynają z nim rozmawiać. Jeśli rozmówca reaguje pozytywnie, taktownie próbują nawiązać do dobrej nowiny o Królestwie.

18, 19. (a) Jak możemy podlewać zasiane ziarna prawdy? (b) Opowiedz przeżycie pokazujące, jak Jehowa może pomóc komuś, kto studiuje Biblię.

¹⁸ „Boży współpracownicy” nie tylko sieją ziarna prawdy, ale też je podlewają. Kiedy ktoś okazuje zainteresowanie, chcemy do niego wrócić albo postarać się, żeby inny głosiciel się z nim skontaktował i spróbował założyć studium biblijne. W miarę jak zainteresowany robi postępy, mamy coraz większą radość, bo widzimy, jak Jehowa kształtuje jego sposób myślenia i pobudki.

¹⁹ Zastanówmy się nad przeżyciami pewnego mężczyzny z RPA, który był znachorem. Zaczął studiować Biblię i to, czego się uczył, bardzo mu się podobało. Miał jednak duże opory przed zaakceptowaniem Bożego poglądu na komunikowanie się ze zmarłymi przodkami (Powt. Pr. 18:10-12). Ale stopniowo pozwolił, żeby Bóg ukształtował jego sposób myślenia. Z czasem porzucił swoje zajęcie, chociaż było dla niego jedynym źródłem utrzymania. Obecnie ma 60 lat. Mówi: „Jestem bardzo wdzięczny Świadkom Jehowy, że pomogli mi na mnóstwo sposobów, między innymi w znalezieniu nowej pracy. A przede wszystkim jestem wdzięczny Jehowie, że pomógł mi odrzucić nieczyste praktyki. Teraz mogę pełnić dla Niego służbę jako Jego ochrzczony Świadek”.

20. Na co jesteś zdecydowany?

²⁰ W artykule tym omówiliśmy cztery niewidoczne dary. Najwspanialszy z nich to bliska przyjaźń z Jehową. Jest ona warunkiem skorzystania z pozostałych trzech darów — modlitwy, ducha świętego oraz wsparcia Jehowy, Jezusa i aniołów w naszej służbie. Zawsze wysoko ceńmy te dary. I zawsze dziękujmy Jehowie, że jest dla nas tak wspaniałym Przyjacielem.