۱.‏ مطابق سوم یوحنا ۳،‏ ۴ چه چیز ما را شاد می‌سازد؟‏

مطمئناً وقتی یوحنا شنید که شاگردانش در حقیقت پیشرفت کرده‌اند و با وفاداری به یَهُوَه خدمت می‌کنند،‏ بسیار شاد شد.‏ آنان با مشکلات زیادی روبرو بودند و یوحنا سخت تلاش می‌کرد تا به آنان که همچون فرزندانش بودند کمک کند و ایمانشان را تقویت نماید.‏ به طور مشابه،‏ زمانی که فرزندان یا شاگردان ما خود را به یَهُوَه وقف می‌کنند و با وفاداری به او خدمت می‌کنند،‏ بسیار شاد می‌شویم.‏—‏۳یوحنا ۳،‏ ۴ خوانده شود.‏

۲.‏ هدف از نامه‌هایی که یوحنا نوشت چه بود؟‏

^۲ احتمالاً یوحنا در سال ۹۸ میلادی،‏ در شهر اِفِسُس یا در نزدیکی آن زندگی می‌کرد.‏ شاید او پس از پایان دوران حبسش در جزیرهٔ پاتموس به آنجا رفته بود.‏ در آن زمان،‏ روح‌القدس یَهُوَه او را بر آن داشت تا سه نامه بنویسد.‏ هدف از این نامه‌ها این بود که مسیحیان وفادار ترغیب شوند تا ایمانشان را به عیسی حفظ کنند و همچنان در حقیقت گام بردارند.‏

۳.‏ در ادامه به چه سؤالاتی پاسخ خواهیم داد؟‏

^۳ از رسولان عیسی،‏ تنها یوحنا باقی مانده بود.‏ او نگران بود که معلّمان دروغین تأثیری منفی بر جماعات مسیحی بگذارد.‏ * (‏۱یو ۲:‏۱۸،‏ ۱۹،‏ ۲۶‏)‏ آن مرتدان ادعای خداشناسی می‌کردند،‏ اما مطیع فرامین یَهُوَه نبودند.‏ در ادامه سه پند الهامی یوحنا را در نامه‌هایش بررسی می‌کنیم و به این سؤالات پاسخ خواهیم داد:‏ گام برداشتن در حقیقت به چه مفهوم است؟‏ چه موانعی ممکن است ما را از گام برداشتن در حقیقت بازدارد؟‏ چگونه می‌توانیم به یکدیگر کمک کنیم تا همواره در حقیقت گام برداریم؟‏

۴.‏ مطابق اول یوحنا ۲:‏۳-‏۶ و دوم یوحنا ۴،‏ ۶ برای گام برداشتن در حقیقت چه باید بکنیم؟‏

^۴ برای گام برداشتن در حقیقت ابتدا باید حقایق کلام خدا را بیاموزیم.‏ سپس باید از آن‌ها ‹اطاعت کنیم.‏› ‏(‏۱یوحنا ۲:‏۳-‏۶؛‏ ۲یوحنا ۴،‏ ۶ خوانده شود.‏)‏ عیسی والاترین نمونه را در اطاعت از یَهُوَه از خود بجا گذاشت.‏ بنابراین یکی از راه‌های مهم برای اطاعت از یَهُوَه این است که تا جای ممکن از نمونهٔ عیسی سرمشق گیریم.‏—‏یو ۸:‏۲۹؛‏ ۱پطر ۲:‏۲۱‏.‏

۵.‏ ما باید از چه چیز اطمینان داشته باشیم؟‏

^۵ ما برای این که همچنان در حقیقت گام برداریم،‏ باید اطمینان داشته باشیم که تمام گفته‌های یَهُوَه در کتاب مقدّس حقیقت دارد.‏ همچنین باید مطمئن باشیم که عیسی،‏ همان مسیح موعود است.‏ امروزه بسیاری باور ندارند که یَهُوَه عیسی را به عنوان پادشاه منصوب کرده است.‏ یوحنا هشدار داد که ‹فریبکاران بسیاری› هستند که می‌توانند آنانی را که ایمان مستحکمی به یَهُوَه و عیسی ندارند گمراه کنند.‏ (‏۲یو ۷-‏۱۱‏)‏ او گفت:‏ «دروغگو کیست؟‏ مگر آن کسی نیست که مسیح بودن عیسی را انکار کند؟‏» (‏۱یو ۲:‏۲۲‏)‏ مطالعهٔ کلام خدا تنها راهی است که به ما کمک می‌کند هرگز گمراه نشویم،‏ شناخت عمیقی از یَهُوَه و عیسی کسب کنیم و اطمینان یابیم که حقیقت را یافته‌ایم.‏—‏یو ۱۷:‏۳‏.‏

۶.‏ یکی از موانعی که جوانان مسیحی با آن روبرویند چیست؟‏

^۶ همهٔ مسیحیان باید خود را از فلسفه‌های انسانی محفوظ نگاه دارند.‏ (‏۱یو ۲:‏۲۶‏)‏ این خطر،‏ به‌خصوص جوانان مسیحی را تهدید می‌کند.‏ خواهری ۲۵ ساله از فرانسه به نام آلکسیا * می‌گوید:‏ «در دوران مدرسه نظریهٔ تکامل و برخی فلسفه‌های انسانی را به ما می‌آموختند.‏ آن تعالیم گاه به نظرم منطقی می‌رسید.‏ اما با خودم گفتم که نباید فوراً این تعالیم را بپذیرم،‏ باید دیدگاه یَهُوَه را هم دربارهٔ آن‌ها در نظر بگیرم.‏» آلکسیا کتاب «زندگی—‏چگونه پدید آمد؟‏ از طریق تکامل یا آفرینش؟‏» را مطالعه کرد.‏ تنها در عرض چند هفته،‏ شک و تردیدش کاملاً از بین رفت.‏ او می‌گوید:‏ «اطمینان یافتم که تعالیم کتاب مقدّس حقیقت دارد و زندگی مطابق معیارهای آن به من شادی و آرامش می‌بخشد.‏»‏

۷.‏ ما باید از انجام چه کاری خودداری کنیم و چرا؟‏

 ^۷ همهٔ مسیحیان،‏ چه پیر چه جوان،‏ باید مراقب باشند که زندگی دوگانه نداشته باشند و پرستششان ظاهری نباشد.‏ یوحنا اشاره کرد که ما نمی‌توانیم هم در حقیقت گام برداریم و هم زندگی‌ای غیراخلاقی داشته باشیم.‏ (‏۱یو ۱:‏۶‏)‏ اگر می‌خواهیم اکنون و در آینده مورد تأیید یَهُوَه باشیم،‏ باید به یاد داشته باشیم که او شاهد تک‌تک اعمال ماست.‏ در واقع می‌توان گفت که هیچ گناهی از دید یَهُوَه پوشیده نیست،‏ چرا که همه چیز در چشم او نمایان است.‏—‏عبر ۴:‏۱۳‏.‏

۸.‏ ما از چه لحاظ باید مراقب باشیم؟‏

^۸ ما نباید اجازه دهیم که دیدگاه مردم دنیا نسبت به گناه وارد فکر و دلمان شود.‏ یوحنای رسول در این باره گفت:‏ «اگر بگوییم:‏ «بی‌گناه هستیم» خود را فریب می‌دهیم.‏» (‏۱یو ۱:‏۸‏)‏ در آن زمان،‏ مرتدان ادعا می‌کردند که شخصی که عمداً مرتکب گناه شده است نیز می‌تواند با خدا رابطه‌ای نزدیک داشته باشد.‏ ما امروزه در بین انسان‌هایی زندگی می‌کنیم که طرز فکر مشابهی دارند.‏ بسیاری که ادعای خداپرستی می‌کنند،‏ معیارهای یَهُوَه را دربارهٔ گناه،‏ به‌خصوص روابط نامشروع جنسی قبول ندارند.‏ آنان باور دارند که باید به دنبال خواسته‌های دلشان بروند،‏ حتی اگر برخلاف دیدگاه یَهُوَه دربارهٔ اعمال نامشروع جنسی باشد.‏

۹.‏ جوانان مسیحی از عمل کردن مطابق اصول کتاب مقدّس،‏ چه فوایدی می‌برند؟‏

^۹ حفظ دیدگاهی صحیح دربارهٔ روابط جنسی،‏ به‌خصوص برای جوانان مسیحی می‌تواند مشکل باشد.‏ زیرا ممکن است از طرف همکلاسی‌ها یا همکارانشان برای برقراری رابطهٔ جنسی تحت فشار قرار گیرند.‏ نمونهٔ آلکساندر را در نظر بگیرید.‏ او می‌گوید:‏ «برخی دختران در مدرسه مرا تحت فشار می‌گذاشتند تا با آنان رابطهٔ جنسی برقرار کنم.‏ از آنجایی که دوست‌دختر نداشتم،‏  آنان می‌گفتند حتماً همجنس‌گرا هستم.‏» شما نیز ممکن است با چنین شرایطی روبرو شوید.‏ در این صورت،‏ اگر قاطعانه و مطابق اصول کتاب مقدّس عمل کنید،‏ همچنان از عزّت‌نفس،‏ سلامت جسم و روح و رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه برخوردار خواهید بود.‏ به علاوه،‏ هر بار که در برابر چنین وسوسه‌هایی مقاومت کنید،‏ راحت‌تر می‌توانید آنچه را که درست است انجام دهید.‏ باید به یاد داشته باشید که شیطان منشأ طرز فکر اشتباه مردم دنیا نسبت به روابط جنسی است.‏ بنابراین،‏ با مقاومت در برابر چنین فشارهایی می‌توانید ‹بر آن شریر غالب آیید.‏›—‏۱یو ۲:‏۱۴‏.‏

۱۰.‏ اول یوحنا ۱:‏۹ چگونه کمکمان می‌کند که با وجدانی پاک به یَهُوَه خدمت کنیم؟‏

^۱۰ تنها یَهُوَه می‌تواند تعیین کند که چه اعمالی گناه محسوب می‌شود.‏ ما باید مصمم باشیم که مرتکب آن اعمال نشویم.‏ با این حال،‏ اگر گناهی مرتکب شویم باید در دعا به گناهمان اعتراف کنیم.‏ ‏(‏۱یوحنا ۱:‏۹ خوانده شود.‏)‏ اگر گناهمان جدّی باشد،‏ باید از پیران جماعت که از طرف یَهُوَه برای محافظت از ما منصوب شده‌اند کمک بگیریم.‏ (‏یعقو ۵:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ در عین حال،‏ نباید همواره بابت گناهانی که در گذشته مرتکب شده‌ایم،‏ عذاب وجدان داشته باشیم.‏ چرا که پدر پرمهرمان یَهُوَه،‏ با قربانی کردن پسرش،‏ امکان بخشش گناهانمان را فراهم کرده است.‏ یَهُوَه وعده داده است که گناهکاران توبه‌کار را می‌بخشد.‏ بله،‏ ما می‌توانیم همواره با وجدانی پاک به یَهُوَه خدمت کنیم.‏—‏۱یو ۲:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۲؛‏ ۳:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱۱.‏ چگونه می‌توانیم از تعالیمی که ایمانمان را ضعیف می‌کند برحذر باشیم؟‏

^۱۱ ما باید از تعالیم مرتدان برحذر باشیم.‏ شیطان از قرن اول تلاش کرده است که ایمان مسیحیان را ضعیف کند.‏ بنابراین بسیار اهمیت دارد که تفاوت تعالیم  حقیقی و تعالیم دروغین را تشخیص دهیم.‏ * شاید مرتدان در اینترنت یا شبکه‌های اجتماعی دروغ‌هایی بگویند که ایمانمان را به یَهُوَه ضعیف سازد و محبتمان را به برادران و خواهران سرد کند.‏ ما هرگز نباید چنین دروغ‌هایی را باور کنیم،‏ چرا که می‌دانیم شیطان در پس همهٔ آن‌هاست!‏—‏۱یو ۴:‏۱،‏ ۶؛‏ مکا ۱۲:‏۹‏.‏

۱۲.‏ چرا باید ایمانمان را به حقایقی که آموخته‌ایم تقویت نماییم؟‏

^۱۲ برای مقاومت در برابر حملات شیطان،‏ باید ایمانمان را به عیسی و نقش او در مقصود یَهُوَه تقویت نماییم.‏ همچنین باید به «غلام امین و دانا» که یَهُوَه از طریق آن سازمانش را هدایت می‌کند کاملاً اعتماد داشته باشیم.‏ (‏مت ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ ما می‌توانیم با مطالعهٔ مرتب کلام خدا،‏ اعتمادمان را تقویت نماییم.‏ به این شکل،‏ ایمانمان همچون درختی مستحکم می‌شود که ریشه‌هایش در اعماق زمین فرو رفته است.‏ پولُس در نامه‌اش به جماعت کولُسیان به نکتهٔ مشابهی اشاره کرد.‏ او گفت:‏ ‹همان گونه که سَرورمان مسیحْ عیسی را پذیرفته‌اید،‏ همچنان در اتحاد با او گام بردارید؛‏ در او ریشه بگیرید و بنا شوید و در ایمان پابرجا مانید.‏› (‏کول ۲:‏۶،‏ ۷‏)‏ اگر ما برای تقویت ایمانمان سخت تلاش کنیم،‏ شیطان و همدستانش هرگز نخواهند توانست ما را از گام برداشتن در حقیقت بازدارند.‏—‏۲یو ۸،‏ ۹‏.‏

۱۳.‏ از چه امری نباید تعجب کنیم و چرا؟‏

^۱۳ نفرت مردم دنیا از ما،‏ نباید باعث تعجبمان شود.‏ (‏۱یو ۳:‏۱۳‏)‏ یوحنا گفت:‏ «تمام دنیا زیر سلطهٔ آن شریر است.‏» (‏۱یو ۵:‏۱۹‏)‏ همچنان که به انتهای نظام حاضر نزدیک‌تر می‌شویم،‏ خشم شیطان بیشتر می‌شود.‏ (‏مکا ۱۲:‏۱۲‏)‏ او علاوه بر غیراخلاقیات و تعالیم مرتدان،‏ به طور مستقیم به مسیحیان حمله می‌کند؛‏ برای مثال،‏ امروزه در برخی کشورها شاهدان یَهُوَه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.‏ شیطان می‌داند که برای متوقف ساختن خدمت موعظه و در هم شکستن ایمانمان،‏ زمان بسیار کمی دارد.‏ بنابراین جای تعجب نیست که فعالیت شاهدان یَهُوَه در برخی کشورها ممنوع یا محدود شده است.‏ با این حال،‏ برادران و خواهرانمان در این کشورها همچنان پایدار مانده‌اند.‏ آنان ثابت کرده‌اند که با وجود حملات شیطان،‏ همهٔ ما می‌توانیم وفاداری خود را حفظ کنیم.‏

۱۴.‏ یکی از راه‌هایی که می‌توانیم به هم‌ایمانانمان کمک کنیم همواره در حقیقت گام بردارند چیست؟‏

^۱۴ برای این که به برادران و خواهرانمان کمک کنیم که همواره در حقیقت گام بردارند باید از خود رحمت و همدردی نشان دهیم.‏ (‏۱یو ۳:‏۱۰،‏ ۱۱،‏ ۱۶-‏۱۸‏)‏ ما نه تنها در شرایط خوب،‏ بلکه در مشکلات نیز باید به یکدیگر محبت ورزیم.‏ برای مثال،‏ آیا هم‌ایمانی را می‌شناسید که عزیزش را از دست داده است و نیاز به تسلّی و کمک دارد؟‏ یا شاید هم‌ایمانانتان دارایی‌هایشان را در یک فاجعهٔ طبیعی از دست داده‌اند و برای بازسازی خانه‌ها و سالن‌های جماعت به کمک شما نیاز دارند.‏ بسیار اهمیت دارد که در چنین شرایطی،‏ محبت عمیق و همدردی خود را نه فقط در کلام،‏ بلکه در اعمال نیز نشان دهید.‏

۱۵.‏ مطابق اول یوحنا ۴:‏۷،‏ ۸ ما چه باید بکنیم؟‏

^۱۵ ما با محبت به یکدیگر،‏ در واقع از یَهُوَه پدر پرمهرمان سرمشق می‌گیریم.‏ ‏(‏۱یوحنا ۴:‏۷،‏ ۸ خوانده شود.‏)‏ یک راه ابراز محبت،‏ بخشش خطاهای یکدیگر است.‏ برای مثال،‏ شاید کسی ما را برنجاند و از ما عذرخواهی کند.‏ اگر او را ببخشیم و خطایش را فراموش  کنیم،‏ در واقع محبتمان را به او نشان داده‌ایم.‏ (‏کول ۳:‏۱۳‏)‏ برادری به نام آلدو با چنین شرایطی روبرو شد.‏ او برای برادری دیگر احترام زیادی قائل بود.‏ اما آن برادر دربارهٔ نژاد و ملیت آلدو با بی‌مهری اظهار نظر کرد.‏ آلدو می‌گوید:‏ «مرتباً در دعا از یَهُوَه کمک می‌خواستم تا طرز فکر منفی‌ای نسبت به آن برادر نداشته باشم.‏» با این حال،‏ آلدو پا فراتر گذاشت و از آن برادر خواست که با هم به موعظه بروند.‏ او در موعظه،‏ به آن برادر گفت که سخنانش چگونه باعث رنجش او شده است.‏ آلدو می‌گوید:‏ «آن برادر از من عذرخواهی کرد.‏ از لحن صدایش مشخص بود که چقدر از گفته‌اش پشیمان است.‏ پس از آن،‏ دوباره دوستانی صمیمی شدیم و آن مشکل را فراموش کردیم.‏»‏

۱۶-‏۱۷.‏ ما باید مصمم به انجام چه کاری باشیم؟‏

^۱۶ یوحنای رسول عمیقاً نگران وضعیت روحانی برادران و خواهرانش بود.‏ این احساس او در سه نامهٔ الهامی‌اش کاملاً نمایان است.‏ به راستی مایهٔ دلگرمی ماست که مردان و زنانی همچون یوحنای رسول برای پادشاهی در کنار عیسی برگزیده شده‌اند.‏—‏۱یو ۲:‏۲۷‏.‏

^۱۷ ما می‌خواهیم آنچه را که در این مقاله آموختیم به دل خود راه دهیم.‏ باشد که مصمم باشیم در حقیقت گام برداریم و در تمام جنبه‌های زندگی مطیع فرامین یَهُوَه باشیم.‏ کلام خدا را مطالعه کنیم و به حقایق موجود در آن اعتماد داشته باشیم.‏ ایمانمان را به عیسی تقویت نماییم.‏ خود را از فلسفه‌های انسانی و تعالیم مرتدان محفوظ نگاه داریم.‏ زندگی دوگانه نداشته باشیم و پرستشمان ظاهری نباشد.‏ در برابر وسوسه مقاومت کنیم و زندگی‌مان را با معیارهای اخلاقی یَهُوَه هماهنگ سازیم.‏ به علاوه،‏ می‌خواهیم با بخشش هم‌ایمانانمان و کمک به آنان در هنگام نیاز،‏ کمکشان کنیم که همچنان در حقیقت استوار بمانند.‏ به این شکل،‏ علی‌رغم موانعی که سر راهمان قرار می‌گیرد می‌توانیم همواره در حقیقت گام برداریم.‏