۱.‏ خواهران چگونه از سازمان یَهُوَه پشتیبانی می‌کنند و بسیاری از آنان با چه مشکلاتی روبرویند؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

ما بسیار خوشحالیم که خواهران سخت‌کوش زیادی در جماعات داریم.‏ آنان در جلسات و موعظه شرکت فعال دارند و به برادران و خواهرانشان توجه و علاقه نشان می‌دهند.‏ برخی از آنان در تعمیر و نگهداری سالن جماعت همکاری می‌کنند.‏ مطمئناً این خواهران،‏ خود با مشکلاتی روبرو هستند.‏ برخی از والدین سالمندشان مراقبت می‌کنند.‏ برخی دیگر در مقابل مخالفت اعضای خانواده پایداری می‌کنند.‏ برخی به تنهایی مسئولیت بزرگ کردن فرزندانشان را بر عهده دارند و برای فراهم کردن مایحتاج آنان به‌سختی کار می‌کنند.‏

۲.‏ چرا باید به خواهرانمان کمک کنیم؟‏

^۲ چرا ما باید آمادهٔ کمک به خواهرانمان باشیم؟‏ زیرا مردم دنیا اغلب به زنان آن طور که شایستهٔ آنان است احترام نمی‌گذارند.‏ علاوه بر این،‏ ما با کمک به خواهرانمان،‏ در واقع پند کتاب مقدّس را به کار می‌گیریم.‏ برای مثال،‏ پولُس رسول از جماعت روم خواست که فیبی را به‌گرمی بپذیرند و ‹در هر موردی که به کمک نیاز دارد،‏ او را یاری رسانند.‏› (‏روم ۱۶:‏۱،‏ ۲‏)‏ پولُس خود زمانی یک فَریسی بود و همچون آنان با دیدهٔ حقارت به زنان می‌نگریست.‏ اما پس از این که مسیحی شد،‏ عیسی را سرمشق قرار داد و با احترام و مهربانی با زنان رفتار کرد.‏—‏۱قر ۱۱:‏۱‏.‏

۳.‏ رفتار عیسی با زنان چگونه بود و او چه دیدگاهی نسبت به زنان خداترس داشت؟‏

^۳ عیسی به همهٔ زنان احترام می‌گذاشت.‏ (‏یو ۴:‏۲۷‏)‏ دیدگاه او نسبت به زنان همچون دیدگاه رهبران مذهبی قرن اول نبود.‏ یک مرجع کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «عیسی هرگز در سخنانش به زنان بی‌احترامی نکرد.‏» او برای زنان خداترسی که به خواست پدرش عمل می‌کردند،‏ احترامی خاص قائل بود.‏ عیسی این زنان را خواهران خود خطاب می‌کرد و آنان را همچون مردان باایمان،‏ جزوی از خانوادهٔ روحانی خود می‌دانست.‏—‏مت ۱۲:‏۵۰‏.‏

۴.‏ در این مقاله چه موضوعاتی را بررسی می‌کنیم؟‏

 ^۴ عیسی همیشه به خواهران مسیحی‌اش کمک می‌کرد،‏ از زحماتشان قدردان بود و در صورت لزوم از آنان دفاع می‌کرد.‏ در این مقاله خواهیم دید که ما چگونه می‌توانیم همچون عیسی رفتاری باملاحظه با خواهرانمان داشته باشیم.‏

۵.‏ چرا معاشرت بناکننده برای برخی خواهران دشوار است؟‏

^۵ همهٔ ما به معاشرت‌هایی بناکننده نیاز داریم.‏ اما گاه چنین معاشرت‌هایی برای خواهران دشوار است.‏ نمونه‌های زیر را در نظر بگیرید.‏ خواهری به نام ماریا * می‌گوید:‏ «من مجرّدم و به این دلیل اغلب نمی‌دانم چه نقشی در جماعت دارم.‏ در نتیجه احساس می‌کنم که واقعاً جزوی از جماعت نیستم.‏» خواهری پیشگام به نام کریستین که به جایی که نیاز بیشتری به مبشّر است نقل‌مکان کرده است،‏ می‌گوید:‏ «ممکن است در جماعت جدیدتان احساس تنهایی کنید.‏» شاید برخی برادران نیز احساس مشابهی داشته باشند.‏ همچنین،‏ هم‌ایمانانی که خانوادهٔ غیرشاهد دارند،‏ شاید نتوانند به‌راحتی با آنان رابطه‌ای نزدیک برقرار کنند و احساس کنند که از خانوادهٔ روحانی‌شان نیز دور هستند.‏ علاوه بر این،‏ شاید برخی خواهران که به دلیل بیماری در منزل هستند یا باید از اعضای بیمار خانواده‌شان مراقبت کنند،‏ احساس تنهایی کنند.‏ خواهری به نام آنِت می‌گوید:‏ «من به تنهایی از مادرم مراقبت می‌کردم و نمی‌توانستم دعوت برادران و خواهران را بپذیرم و با آنان وقت بگذرانم.‏»‏

۶.‏ مطابق با گزارش لوقا ۱۰:‏۳۸-‏۴۲‏،‏ عیسی چگونه به مریم و مارتا کمک کرد؟‏

^۶ عیسی زمانی را به معاشرت با خواهران روحانی‌اش اختصاص می‌داد و دوستی واقعی برای آنان بود.‏ رابطهٔ دوستی او را با مریم و مارتا که ظاهراً مجرّد بودند،‏ در نظر بگیرید.‏ ‏(‏لوقا ۱۰:‏۳۸-‏۴۲ خوانده شود.‏)‏ واضح است که رفتار عیسی طوری بود که آنان با او احساس راحتی می‌کردند.‏ برای مثال،‏ مریم به عنوان یکی از شاگردان عیسی،‏ در کنار پای او نشست.‏ * همچنین وقتی مارتا از مریم ناراحت شد،‏ به‌راحتی افکارش را با عیسی در میان گذاشت.‏ عیسی در آن جمع دوستانه،‏ به آنان درس‌هایی ارزشمند آموخت.‏ او در موقعیت‌های دیگر نیز به دیدن مریم،‏ مارتا و برادرشان ایلعازَر رفت و نشان داد که به آنان علاقه و توجه دارد.‏ (‏یو ۱۲:‏۱-‏۳‏)‏ جای تعجب نیست که وقتی ایلعازَر به‌شدّت بیمار شد،‏ آنان به‌راحتی از عیسی تقاضای کمک کردند.‏—‏یو ۱۱:‏۳،‏ ۵‏.‏

۷.‏ یک راه که می‌توانیم خواهران را تشویق کنیم کدام است؟‏

^۷ برخی خواهران،‏ تنها در جلسات می‌توانند با هم‌ایمانان معاشرت کنند.‏ بنابراین ما باید از این فرصت استفاده کرده و خواهرانمان را در جلسات به‌گرمی بپذیریم،‏ با آنان صحبت کنیم و نشان دهیم که به آنان اهمیت می‌دهیم.‏ ماریا که پیش از این به او اشاره شد می‌گوید:‏ «وقتی دیگران مرا به دلیل جواب‌هایم تحسین می‌کنند،‏ می‌خواهند با من به موعظه بروند یا به هر شکل دیگری نشان می‌دهند که برایم ارزش قائلند،‏ خیلی تشویق می‌شوم.‏» بله،‏ ما باید به خواهرانمان نشان دهیم که برای آنان ارزش قائلیم.‏ خواهری به نام کیا می‌گوید:‏ «می‌دانم که اگر نتوانم در جلسه‌ای حاضر شوم،‏ برادران و خواهران به من پیامک می‌فرستند تا مطمئن شوند که حالم خوب است.‏ این امر نشان می‌دهد که آنان به من اهمیت می‌دهند.‏»‏

۸.‏ به چه طریق دیگری می‌توانیم از عیسی سرمشق گیریم؟‏

^۸ ما نیز مانند عیسی می‌توانیم زمانی را به معاشرت با خواهرانمان اختصاص دهیم.‏ شاید بتوانیم آنان را برای  صرف غذایی ساده یا فعالیتی سرگرم‌کننده به منزلمان دعوت کنیم و گفتگویی بناکننده با آنان داشته باشیم.‏ (‏روم ۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ پیران جماعت باید طرز فکری مشابه عیسی داشته باشند.‏ او می‌دانست که مجرّد بودن برای برخی دشوار است.‏ با این وجود به روشنی اشاره کرد که ازدواج و داشتن فرزند نیز کلید شادی واقعی نیست؛‏ بلکه شادی واقعی حاصل اولویت دادن به خدمت به یَهُوَه است.‏—‏لو ۱۱:‏۲۷،‏ ۲۸؛‏ مت ۱۹:‏۱۲‏.‏

۹.‏ پیران جماعت چگونه می‌توانند به خواهران کمک کنند؟‏

^۹ به‌خصوص پیران جماعت،‏ باید با زنان مسیحی همچون خواهران و مادران روحانی خود رفتار کنند.‏ (‏۱تیمو ۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ آنان باید تلاش کنند تا قبل و بعد از جلسات زمانی را به گفتگو با خواهران اختصاص دهند.‏ کریستین می‌گوید:‏ «یکی از پیران جماعت متوجه شد که من مشغلهٔ زیادی دارم و با دلسوزی دلیل آن را از من پرسید.‏ از او بابت توجهی که به من نشان داد واقعاً قدردانم.‏» اگر پیران جماعت به طور مرتب زمانی را برای گفتگو با خواهران روحانی‌شان اختصاص دهند،‏ نشان می‌دهند که برای آنان ارزش قائلند.‏ * آنِت که قبلاً نیز به او اشاره شد،‏ دربارهٔ فواید گفتگوی مرتب با پیران جماعت می‌گوید:‏  ‏«یکدیگر را بهتر می‌شناسیم و اگر با مشکلی روبرو شوم،‏ راحت‌تر می‌توانم از آنان کمک بگیرم.‏»‏

۱۰.‏ چه امری باعث شادی خواهرانمان می‌شود؟‏

^۱۰ همهٔ ما وقتی می‌بینیم که دیگران به توانایی‌هایمان توجه دارند و از زحماتمان قدردانند،‏ شاد می‌شویم؛‏ از طرف دیگر،‏ بی‌توجهی آنان ممکن است ما را دلسرد کند.‏ خواهری پیشگام و مجرّد به نام ابیگِیل که گاهی احساس می‌کند دیگران او را نادیده می‌گیرند می‌گوید:‏ «در جماعت مرا تنها به واسطهٔ خانواده‌ام می‌شناسند.‏ گاه فکر می‌کنم اصلاً کسی خودم را نمی‌بیند.‏» خواهر مجرّد دیگری به نام پَم،‏ پس از سال‌ها خدمت میسیونری،‏ برای مراقبت از والدینش به خانه برگشت.‏ او که اکنون بیش از ۷۰ سال دارد و همچنان پیشگام است می‌گوید:‏ «بیش از هر چیز،‏ قدردانی دیگران بابت آنچه انجام می‌دهم،‏ کمکم می‌کند.‏»‏

۱۱.‏ عیسی چگونه نشان داد که از زنانی که در کنار او خدمت می‌کردند قدردان است؟‏

^۱۱ عیسی از زنان باایمانی که با «دارایی خود» به او خدمت می‌کردند،‏ بسیار قدردان بود.‏ (‏لو ۸:‏۱-‏۳‏)‏ او نه تنها فرصت چنین خدمتی را از آنان نمی‌گرفت،‏ بلکه حقایق عمیق روحانی را نیز به آنان تعلیم می‌داد.‏ برای مثال،‏ او آنان را از مرگ و رستاخیز خود مطلع ساخت.‏ (‏لو ۲۴:‏۵-‏۸‏)‏ عیسی آن زنان را همچون رسولانش برای آزمایش‌هایی که در آینده با آن روبرو می‌شدند،‏ آماده کرد.‏ (‏مرق ۹:‏۳۰-‏۳۲؛‏ ۱۰:‏۳۲-‏۳۴‏)‏ حتی وقتی عیسی دستگیر شد و رسولانش فرار کردند،‏ برخی از زنانی که از او حمایت کرده بودند تا زمانی که بر تیر شکنجه جان سپرد،‏ در کنارش بودند.‏—‏مت ۲۶:‏۵۶؛‏ مرق ۱۵:‏۴۰،‏ ۴۱‏.‏

۱۲.‏ عیسی چه وظایفی به زنان واگذار کرد؟‏

^۱۲ عیسی وظایف مهمی به زنان می‌سپرد.‏ اولین کسانی که رستاخیز عیسی را دیدند،‏ زنانی باایمان و خداترس بودند.‏ او آنان را مأمور کرد که خبر رستاخیزش را به رسولان برسانند.‏ (‏مت ۲۸:‏۵،‏ ۹،‏ ۱۰‏)‏ همچنین در پِنتیکاست ۳۳ میلادی،‏ هنگامی که شاگردان عیسی با روح‌القدس مسح شدند،‏ احتمالاً زنانی نیز در آنجا حضور داشتند.‏ اگر چنین باشد،‏ این زنان مسیحی که به‌تازگی مسح‌شده بودند،‏ به طور معجزه‌آسایی می‌توانستند به زبان‌های دیگر صحبت کنند و «اعمال عظیم خدا» را به گوش دیگران برسانند.‏—‏اعما ۱:‏۱۴؛‏ ۲:‏۲-‏۴،‏ ۱۱‏.‏

۱۳.‏ خواهران امروزه به چه طرقی خدمت می‌کنند و شما چگونه می‌توانید از زحماتشان قدردانی کنید؟‏

^۱۳ خواهرانمان بابت تمام زحماتی که در خدمت به یَهُوَه می‌کشند،‏ شایستهٔ تحسینند.‏ خدمت آنان شامل شرکت در پروژه‌های ساخت و تعمیر مکان‌های پرستش،‏ همکاری با گروه‌های خارجی‌زبان و خدمت داوطلبانه در دفاتر شعبه است.‏ آنان همچنین در پروژه‌های امدادرسانی و ترجمهٔ نشریات همکاری می‌کنند یا به عنوان پیشگام یا میسیونر خدمت می‌کنند.‏ خواهران نیز همچون برادران،‏ در مدرسهٔ خدمت پیشگامی،‏ دورهٔ آموزشی برای بشارت‌دهندگان و مدرسهٔ جِلعاد شرکت می‌کنند.‏ علاوه بر این،‏ خواهران متأهل به شوهران خود کمک می‌کنند تا آنان بتوانند مسئولیت‌های سنگینشان را به انجام رسانند.‏ این برادران که «انسان‌هایی همچون عطایا» هستند بدون حمایت همسرانشان نمی‌توانند وظایف خود را به‌خوبی به انجام رسانند.‏ (‏افس ۴:‏۸‏)‏ شما چگونه می‌توانید از خواهران حمایت کنید؟‏

۱۴.‏ پیران جماعت با در نظر گرفتن مزمور ۶۸:‏۱۱‏،‏ چگونه حکیمانه عمل می‌کنند؟‏

^۱۴ پیران جماعت می‌دانند که خواهران «سپاه عظیمی» هستند که در موعظهٔ خبر خوش مهارت زیادی دارند.‏ ‏(‏مزمور ۶۸:‏۱۱ خوانده شود.‏)‏ بنابراین سعی می‌کنند که از تجربهٔ خواهران بهره برند.‏ ابیگِیل که پیش از  این نیز به او اشاره شد می‌گوید که وقتی برادران از او می‌پرسند که چگونه در موعظه،‏ سر صحبت را با دیگران را باز می‌کند،‏ تشویق می‌شود.‏ او همچنین می‌گوید:‏ «اینچنین پی می‌برم که یَهُوَه نقشی مهم در سازمانش به من سپرده است.‏» به علاوه،‏ پیران جماعت می‌دانند که خواهران باتجربه و باایمان می‌توانند به نحوی مؤثر به خواهران جوان‌تر کمک کنند تا با مشکلاتشان مقابله نمایند.‏ (‏تیت ۲:‏۳-‏۵‏)‏ به راستی که خواهرانمان شایستهٔ قدردانی و تقدیرند!‏

۱۵.‏ خواهران در چه شرایطی ممکن است به کمک نیاز داشته باشند؟‏

^۱۵ گاه خواهران با مشکلی روبرو می‌شوند و شاید نیاز داشته باشند که کسی به آنان یاری رساند یا از آنان دفاع کند.‏ (‏اشع ۱:‏۱۷‏)‏ برای مثال،‏ خواهری که طلاق گرفته است یا بیوه شده است،‏ شاید به شخصی نیاز داشته باشد تا در انجام اموری که قبلاً بر عهدهٔ شوهرش بوده است،‏ به او کمک کند.‏ یا شاید خواهری سالمند برای صحبت با پزشکان نیاز به کمک داشته باشد.‏ همچنین ممکن است خواهری پیشگام بخشی از زمانش را صرف انجام پروژه‌های دیگر در سازمان یَهُوَه کند و به دلیل این که کمتر از گذشته در موعظه دیده می‌شود،‏ مورد انتقاد دیگران قرار گیرد.‏ ما از چه راه‌هایی می‌توانیم به خواهرانمان کمک کنیم؟‏ بیایید دوباره نمونهٔ عیسی را در نظر بگیریم.‏

۱۶.‏ مطابق با گزارش مَرقُس ۱۴:‏۳-‏۹‏،‏ عیسی چگونه از مریم دفاع کرد؟‏

^۱۶ وقتی زنان مسیحی قرن اول مورد قضاوت قرار می‌گرفتند،‏ عیسی فوراً از آنان دفاع می‌کرد.‏ برای مثال،‏ عیسی از مریم در برابر انتقاد مارتا دفاع کرد.‏ (‏لو ۱۰:‏۳۸-‏۴۲‏)‏ همچنین وقتی دیگران به دلیل این که فکر می‌کردند مریم تصمیمی اشتباه گرفته است،‏ او را سرزنش کردند،‏ عیسی بار دیگر از او دفاع کرد.‏ ‏(‏مَرقُس ۱۴:‏۳-‏۹ خوانده شود.‏)‏ عیسی انگیزهٔ مریم را درک کرد و او را چنین تحسین نمود:‏ «او کاری نیکو برای من کرد؛‏ .‏ .‏ .‏ این زن آنچه در توان داشت،‏ انجام داد.‏» عیسی حتی پیشگویی کرد که «در سراسر دنیا هر جا که بشارت موعظه شود،‏» به این عمل فروتنانه و محبت‌آمیز مریم نیز اشاره خواهد شد.‏ قطعاً این سخنان دلگرم‌کنندهٔ عیسی به مریم که مورد قضاوت قرار گرفته بود،‏ قوّت قلب داد.‏

۱۷.‏ با مثالی توضیح دهید که چه زمانی ممکن است نیاز باشد از خواهری دفاع کنیم.‏

^۱۷ آیا شما نیز در صورت نیاز از خواهرانتان دفاع می‌کنید؟‏ برای مثال،‏ این موقعیت را در نظر بگیرید؛‏ خواهری که شوهرش شاهد یَهُوَه نیست،‏ اغلب دیر به جلسه می‌رسد و به محض این که جلسه تمام می‌شود سالن جماعت را ترک می‌کند.‏ به علاوه،‏ او به‌ندرت فرزندانش را با خود به جلسه می‌آورد.‏ از این رو،‏ برخی مبشّران او را مورد انتقاد قرار می‌دهند.‏ آنان فکر می‌کنند که او باید بیشتر به شوهرش پافشاری کند تا بتواند فرزندانش را به جلسات بیاورد.‏ اما واقعیت این است که خواهرمان هر آنچه از دستش بر می‌آید،‏ انجام می‌دهد.‏ او نمی‌تواند کاملاً مستقل برای زندگی خود برنامه‌ریزی کند.‏ همچنین او تصمیم‌گیرندهٔ نهایی نیست!‏ اگر شما چنین انتقادهایی در مورد خواهری بشنوید،‏ چه می‌توانید بکنید؟‏ اگر آن خواهر را بابت زحماتش تحسین کنید و کارهای خوبش را به دیگران یادآوری نمایید،‏ ممکن است آنان از انتقادجویی دست بکشند.‏

۱۸.‏ از چه راه‌های دیگری می‌توانیم به خواهرانمان کمک کنیم؟‏

^۱۸ ما می‌توانیم برای انجام برخی کارها،‏ به خواهرانمان پیشنهاد کمک دهیم.‏ به این طریق نشان می‌دهیم که به آنان توجه داریم.‏ (‏۱یو ۳:‏۱۸‏)‏ آنِت که از مادر بیمارش مراقبت می‌کرد می‌گوید:‏ «برخی از برادران و خواهران  برایمان غذا می‌آوردند یا از مادرم مراقبت می‌کردند تا من به کارهای دیگر رسیدگی کنم.‏ احساس می‌کردم آنان مرا دوست دارند و خود را جزوی از جماعت می‌دانستم.‏» ماریا نیز از کمک هم‌ایمانانش برخوردار شد.‏ برادری به او یاد داد که چگونه به ماشینش رسیدگی کند.‏ او می‌گوید:‏ «خوشحالم که ایمنی من حین رانندگی برای برادران و خواهرانم اهمیت دارد.‏»‏

۱۹.‏ پیران جماعت از چه راه‌های دیگری می‌توانند به خواهران کمک کنند؟‏

^۱۹ پیران جماعت نیز تلاش می‌کنند که به نیازهای خواهران توجه کنند.‏ آنان می‌دانند که یَهُوَه انتظار دارد با خواهران به‌خوبی رفتار شود.‏ (‏یعقو ۱:‏۲۷‏)‏ پیران جماعت همچون عیسی معقول هستند.‏ آنان بجای وضع کردن قوانین،‏ سعی می‌کنند شرایط را درک کنند.‏ (‏مت ۱۵:‏۲۲-‏۲۸‏)‏ پیران جماعت در کمک کردن به خواهران پیشقدم می‌شوند و سعی می‌کنند که آنان توجه و حمایت یَهُوَه و سازمانش را احساس کنند.‏ وقتی کیا می‌خواست به خانه‌ای دیگر نقل‌مکان کند،‏ برادری که سرپرست گروه او بود،‏ فوراً ترتیبی داد تا به او کمک شود.‏ کیا می‌گوید:‏ «کمک‌های آنان و سخنان تشویق‌کننده‌شان استرس مرا واقعاً کمتر کرد.‏ پیران به‌وضوح نشان دادند که من برای جماعت مهم هستم و در شرایط سخت،‏ تنها نیستم.‏»‏

۲۰-‏۲۱.‏ چگونه می‌توانیم نشان دهیم که همهٔ خواهرانمان را دوست داریم؟‏

^۲۰ امروزه خواهران سخت‌کوش بسیاری در جماعات هستند که شایستهٔ حمایت و قدردانی‌اند.‏ همان طور که از نمونهٔ عیسی آموختیم،‏ ما برای حمایت از این خواهران می‌توانیم وقتی را به معاشرت با آنان اختصاص دهیم و با آنان آشنا شویم.‏ ما می‌توانیم از زحماتشان در خدمت به یَهُوَه قدردانی کنیم و در صورت لزوم از آنان دفاع کنیم.‏

^۲۱ پولُس رسول در انتهای نامه‌اش به رومیان،‏ از نُه زن مسیحی نام برد.‏ (‏روم ۱۶:‏۱،‏ ۳،‏ ۶،‏ ۱۲،‏ ۱۳،‏ ۱۵‏)‏ بی‌شک آن زنان با شنیدن تحسین‌ها و سلام‌های پولُس تشویق شدند.‏ باشد که ما نیز همهٔ خواهران را در جماعت حمایت کنیم.‏ به این شکل نشان می‌دهیم که آنان را به عنوان عضوی از خانوادهٔ روحانی‌مان دوست داریم.‏