Trigj nom Enhault

No de Enhaultslist gonen

48. ARTIKJEL FA DAUT STUDIUM

”Lot diene Uagen” no daut kjikjen, waut noch kjemt

”Lot diene Uagen” no daut kjikjen, waut noch kjemt

“Lot diene Uagen jlikj ver sikj kjikjen; lot diene Uagen sikj aun daut hoolen waut jlikj un rajcht es” (SPR. 4:25)

LEET 77 Licht en eene diestre Welt

WAUT WIE SEENEN WOAREN *

1-2. Woo kjenn wie daut doonen, waut Spricha 4:25 sajcht? Jeff een Biespel.

WAUT haben eenje Breeda un Sestren beläft? Eene elre Sesta denkjt noch jieren aun de Tiet, aus see junk wia. Nu haft see daut nich mea soo leicht aus ieeschtemma, oba see deit noch aules, waut see kaun, om Jehova to deenen (1. Kor. 15:58). Jieda Dach stalt see sikj väa, woo daut sennen woat, met äare Frind un Frintschoft toop en de niee Welt to sennen. Eene aundre Sesta weet daut noch, daut ar mol een Gloowesbrooda toojesat haft. Oba see es sikj eenich doavon to vejäten (Kol. 3:13). Un een Brooda weet daut noch goot, waut hee mol orrajcht jedonen haft, oba nu schauft hee doaropp Jehova tru to bliewen (Psa. 51:12).

2 Waut haben dise dree äwareen? Dee weeten noch, waut see en de Vegonenheit beläft haben, oba dee denkjen nich en eentwajch doaräwa no. Enne Städ daut kjikjen dee no väaren (läs Spricha 4:25).

3. Wuarom sell wie no väaren kjikjen?

3 Wuarom sell wie no väaren kjikjen? Soo aus een Mensch nich kaun jlikj no väaren gonen, wan dee bloos no hinjen kjikjt, soo kom wie en onsen Deenst fa Jehova nich veraun, wan wie bloos no de Vegonenheit kjikjen (Luk. 9:62).

4. Om waut jeit daut en disen Artikjel?

4 En disen Artikjel jeit daut om dreeatlei, waut wie nich doonen sellen, daut wie nich too sea aun de Vegonenheit denkjen. Wie sellen ons (1) nich no daut ieeschtemmasche bangen un (2) nich vebettat bliewen un ons (3) nich too sea schuldich feelen. Wie woaren seenen, woo de Schreft ons halpen kaun, nich aun daut to denkjen, “waut hinja . . . [ons] licht”, oba aun daut, waut ver ons es (Filip. 3:13).

ONS NICH NO DAUT IEESCHTEMMASCHE BANGEN

Waut kaun ons doavon aufhoolen, no väaren to kjikjen? (See Varsch 5, 9, 13) *

5. Fa waut woarnt Liera 7:10 ons?

5 Läs Liera 7:10. Dis Varsch sajcht nich, daut et orrajcht es to jleewen, daut et ieeschtemma goot wia. Daut es een Jeschenkj von Jehova, daut wie ons aun daut goode erinren kjennen. Oba de Varsch sajcht: “Jleew nich, daut et frieejoa bäta wia aus vondoag”. De Trubbel es, wan wie daut von ieeschtemma un daut von nu jäajenäwa hoolen un dan jleewen, daut nu aules väl schlajchta es. En eene aundre Bibel sajcht daut en Liera 7:10: “Froag kjeenmol: ‘Wuarom wia daut ieeschtemma väl bäta aus nu?’ Kluake Menschen froagen soont nich.”

Waut fa eenen Fäla muaken de Israeliten, nodäm daut dee Ägipten veloten hauden? (See Varsch 6)

6. Wuarom sell wie nich denkjen, daut et ieeschtemma väl bäta wia? Jeff een Biespel.

6 Wuarom wudd daut nich kluak sennen to denkjen, daut et ieeschtemma väl bäta wia? Wan wie ons emma trigjbangen, dan denkj wie woomäajlich bloos aun daut goode, waut wie beläft haben, un vejäten von daut schlajchte. Soo wia daut bie de Israeliten. Aus dee von Ägipten veleeten, hauden dee fuaz vejäten, woo schlajcht daut läwen doa jinkj. Dee dochten bloos noch aun daut scheene Äten doa un säden: “Wie denkjen aun de Fesch, dee wie en Ägipten emsonst eeten, un aun de Kjarps, de Meloonen, daut Luak, de Ziplen un dän Zischnikj” (4. Mo. 11:5). Eeten dee doa werkjlich emsonst? Nä, wiels dee doa aus Sklowen sea lieden un schwoa schaufen musten (2. Mo. 1:13-14; 3:6-9). Oba lota hauden dee von daut schwoare vejäten un bangden sikj trigj. Dee dochten leewa aun de goode ieeschtemmasche Tieden aus aun daut goode, waut Jehova jroz fa an jedonen haud. Doawäajen wort Jehova ontofräd äwa dee (4. Mo. 11:10).

7. Waut holp eene Sesta, sikj nich too sea no daut ieeschtemmasche to bangen?

7 Waut kjenn wie doonen, daut wie ons nich no daut ieeschtemmasche bangen? Daut wiest ons de Jeschicht von eene Sesta, waut aune 1945 aunfunk em Betel en Brooklyn to deenen. Lota befried see sikj met eenen Betelbrooda un see wieren lang toop em Betel. Oba aune 1976 wort äa Maun krank. Aus hee meist batem stoawen wia, jeef hee ar eenen gooden Rot fa dee Tiet, wan hee nich mea wudd doa sennen. Hee säd to ar: “Wie haben een scheenet befriedet Läwen jehaut. Un daut haben nich väle.” Oba hee säd uk: “Du woascht secha nich von daut goode vejäten, oba denkj nich en eentwajch trigj. Met de Tiet woascht du nich mea soo truarich sennen. Denkj nich too sea äwa diene Loag no un woa nich too mootloos. Frei die äwa daut scheene, waut wie toop em Deenst fa Jehova beläft haben. Daut es een Jeschenkj von Gott, daut wie ons aun daut goode erinren kjennen.” Wia daut nich een sea feina Rot?

8. Woo kjeem onse Sesta daut togood, daut see no väaren kjikjen deed?

8 Onse Sesta neem sikj disen Rot to Hoaten un deend Jehova tru, bat see storf. See wort 92 Joa. Een poa Joa ver äaren Doot säd see: “Ekj sie nu aul äwa 63 Joa em Voltietdeenst jewast un hab opp iernst een scheenet Läwen jehaut.” Wuarom? See säd: “Waut ons Läwen scheen moakt, sent onse feine Gloowesbreeda un de Hopninj, daut wie met dee toop em Paradies oppe Ieed läwen kjennen. Un daut wie onsen Schepfa, dän eensich woaren Gott Jehova, fa emma deenen kjennen.” * Wie kjennen väl von dise Sesta lieren, waut emma no väaren kjikjen deed!

NICH VEBETTAT BLIEWEN

9. Wanea kaun daut no 3. Mose 19:18 no fa ons besonda schwoa sennen, wäm togood hoolen?

9 Läs 3. Mose 19:18. Foaken felt ons daut schwoa, to vejäwen, wan een Gloowesbrooda ooda een gooda Frint ooda wäa von daut Frintschoft ons schlajcht behaundelt haft. Soo jinkj daut biejlikj eene Sesta. See wort von eene aundre Sesta beschulcht, daut see sull Jelt jestolen haben von dee. Lota wort dise Sesta dan en, daut et nich soo wia, un fruach om togoodhoolen. Oba de Sesta, waut doa beschulcht wort, kunn von dise Sach nich vejäten. Haft die daut uk mol soo jegonen? Veleicht haben se die nich krakjt soo behaundelt aus dise Sesta. Oba wie aula haben ons veleicht mol äwa wäm jeoajat un dochten dan, daut wie dän kjeenmol wudden togood hoolen kjennen.

10. Waut kaun ons halpen, daut wie aundre vejäwen kjennen?

10 Waut kaun ons halpen, wan ons daut schwoa felt, wäm to vejäwen? Eent es, daut wie doaraun denkjen, daut Jehova aules sitt. Hee weet, waut wie derchmoaken, biejlikj wan ons wäa ojjerajcht behaundelt (Heb. 4:13). Am jaumat daut, wan wie lieden motten (Jes. 63:9). Un hee vesprakjt ons, daut hee waut doonen woat, daut aul daut ojjerajchte, waut wie beläft haben, ons nich mea toosaten woat (Opb. 21:3-4).

11. Wuarom es daut goot fa ons, wan wie aundre vejäwen kjennen?

11 Un wan wie aundre togood hoolen kjennen, dan es daut uk goot fa ons. Daut wort uk de Sesta en, waut se ojjerajcht beschulcht hauden. Met de Tiet kunn see de aundre Sesta togood hoolen. See docht doaraun, wan wie aundre vejäwen, dan vejeft Jehova ons uk (Mat. 6:14). Wan daut, waut de aundre Sesta jedonen haud, uk orrajcht wia, wia see doawäajen reed, von de Sach to vejäten. Doaderch wia see schaftja un haud wada mea Tiet un Krauft fa äaren Deenst fa Jehova.

ONS NICH TOO SCHULDICH FEELEN

12. Waut lieet ons 1. Johanes 3:19-20, wan wie ons mol schuldich feelen?

12 Läs 1. Johanes 3:19-20. Wie aula feelen ons mol schuldich. Eenje feelen sikj schuldich, wiels see waut orrajchtet jedonen haben, ea see de Woarheit kjanen lieeden, ooda wäajen see no äare Doop eenen Fäla jemoakt haben (Reem. 3:23). Secha well wie daut rajchte doonen, oba “wie loten ons aula veschiednet to schulden komen” (Jak. 3:2; Reem. 7:21-23). Kjeena jleicht daut, sikj schuldich to feelen, oba eenjemol es daut noch waut goodet. Wuahäa? Wiels daut halpt ons, ons to endren un dänselwjen Fäla nich noch eemol to moaken (Heb. 12:12-13).

13. Wuarom mott wie oppaussen, daut wie ons nich too sea schuldich feelen?

13 Oba eena wudd sikj uk noch kjennen too sea schuldich feelen. Daut bediet, daut eena sikj noch emma schuldich feelt, wan eenem daut uk aul leet wia un Jehova eenem aul vejäft haft. Soo to denkjen wudd ons bloos schoden (Psa. 31:11; 38:4-5). Woosoo? Daut see wie aun daut Biespel von eene Sesta, waut sikj noch lang schuldich feeld wäajen eenen Fäla, waut see mol jemoakt haud. See sajcht: “Ekj docht, daut et vejäfs wia, mie enne Woarheit noch auntostrenjen, wiels Jehova wudd mie aulmols nich aunnämen.” Wie aula weeten, von waut de Sesta hia rät. Doawäajen mott wie oppaussen, daut wie ons nich äwamotich schuldich feelen. Wuarom? Na, denkj mol han, woo schaftich de Soton sennen wudd, wan du opphieezhd Jehova to deenen, wan hee die doch aul togood jehoolen haud! (See uk 2. Korinta 2:5-7, 11.)

14. Woo kjenn wie weeten, daut Jehova ons togood helt?

14 Veleicht denkj wie soo: “Woo kaun ekj krakjt weeten, aus Jehova mie togood jehoolen haft?” Wan eena soone Froag stalt, dan wiest daut aul, daut Jehova eenem vejäwen kaun. Väl Joaren trigj säd daut em Woaktorm mol: “Veleicht moak wie emma wada dänselwjen Fäla. Daut kaun, daut wie nu Gott deenen, oba noch emma nich von eene Schwakheit looskomen, waut wie noch von ea haben. . . . Dan jeff nich opp. Jleew nich, daut du wäajen diene Schwakheit eene Sind begonen hast, waut Jehova die nich vejäwen kaun. Daut es krakjt daut, waut de Soton die wudd jleichen entobillen. Daut du die äwa dienen Fäla schlajcht feelst, bewiest aul, daut du nich een schlajchta Mensch best un daut Jehova die vejäwen kaun. Bäd emma wada deemootich to Gott, daut hee die vejeft un die halpt un die een reinet Jewessen jeft. Froag am emma wada no Help, soo aus een Kjint daut bie siene Pape deit. Jehova es metliedent un hee woat die wellich met diene Schwakheit halpen.” *

15-16. Woo haft eenje daut jeholpen, aus dee enworden, daut Jehova an leewd?

15 Väl von Jehova siene Deena haft daut sea jetreest, aus dee vestunden, daut hee an togood jehoolen haft. Eenen Brooda biejlikj jinkj daut sea to Hoaten, aus hee een poa Joa trigj eent von de Artikjels läsd “Die Bibel hat ihr Leben verändert”. En dän Artikjel räd daut von eene Sesta, waut aul Joaren jedeept wia, oba daut schia nich jleewen kunn, daut Jehova ar leewd, wäajen see soo väl schwoaret beläft haud. Waut holp ar? Aus see mea äwa daut Leesjelt nodocht, kunn see vestonen, daut Jehova ar werkjlich leewd. *

16 Woo holp dän Brooda daut, waut dise Sesta säd? Hee schreef: “Aus ekj junk wia, besach ekj mie foaken noaktje Bilda un ekj must sea schaufen, daut ekj doavon looskjeem. Nich lang trigj deed ekj daut wada. Ekj fruach de Eltestasch no Help un nu hab ekj miene Schwakheit dolla unja Kontroll. De Eltestasch muaken mie dietlich, daut Gott mie leeft un mie togood hoolen well. Un doch feel ekj mie eenjemol gaunz tonuscht un jleew, daut Jehova mie goanich leewen kaun. [Dise Sesta] äare Jeschicht holp mie sea. Ekj sie enjeworden, daut wan ekj denkj, daut Gott mie nich vejäwen kaun, es daut soo, aus wan ekj wudd sajen, daut daut Opfa von sienen Sän nich wudd toorieekjen fa miene Sinden. Ekj hab mie disen Artikjel oppbewoat, daut ekj dän emma wada läsen kaun un doaräwa nodenkjen, wan ekj mie tonuscht feel.”

17. Waut holp Paulus, daut hee sikj nich too schuldich feeld?

17 Dise Breeda beläwden meist soowaut aus de Apostel Paulus. Ea hee een Christ wort, haud hee väl jedonen, waut gaunz orrajcht wia. Paulus wist daut noch, oba hee docht doa nich en eentwajch äwa no (1. Tim. 1:12-15). Hee wist, daut Jesus sien Läwen fa am jejäft haud (Gal. 2:20). Daut holp Paulus, daut hee sikj nich too schuldich feeld un Jehova soo goot aus mäajlich deend.

NO VÄAREN KJIKJEN

Well wie no väaren kjikjen! (See Varsch 18-19) *

18. Waut hab wie en disen Artikjel jelieet?

18 Waut hab wie en disen Artikjel jelieet? (1) Daut es een Jeschenkj von Jehova, daut wie ons aun daut goode erinren kjennen, waut wie beläft haben. Oba en de niee Welt woa wie noch väl mea goodet beläwen kjennen. (2) Woomäajlich woaren aundre ons nu noch velazen. Oba wan wie reed sent, dee to vejäwen, dan kjenn wie no väaren kjikjen un wieda Jehova deenen. (3) Un wan wie ons too sea schuldich feelen, dan kjenn wie Jehova nich met Freid deenen. Soo aus Paulus mott wie vestonen, daut Jehova ons togood jehoolen haft.

19. Woa wie daut en de niee Welt noch met daut schwoa haben, waut ea jeworden es? Laj daut ut.

19 Wie haben de Hopninj, daut wie noch mol fa emma läwen kjennen. Un en de niee Welt woa wie daut nich mea schwoa haben met soont, waut ea mol jeworden es. De Schreft sajcht: “Waut verhäa wia, woat nich mea aun jedocht woaren” (Jes. 65:17). Eenje von ons haben Jehova aul lang jedeent un sent nu aul ella. Oba en de niee Welt woa wie aula wada junk sennen (Hiob 33:25). Woat daut nich wundascheen sennen? Doawäajen well wie nich too sea aun de Vegonenheit denkjen. Well wie leewa no väaren kjikjen un doaropp schaufen, daut wie en de niee Welt nenkomen!

LEET 142 Ons aun de Hopninj hoolen

^ Varsch 5 Daut kaun goot sennen, aun daut to denkjen, waut eena ea beläft haft. Oba wan wie too väl aun ieeschtemma denkjen, dan doo wie veleicht nich mea soo väl fa Jehova, aus wie wudden kjennen. Ooda wie denkjen nich mea aun daut wundascheene Paradies, waut Jehova ons vesproaken haft. En disen Artikjel woa wie dreeatlei seenen, waut wie nich doonen sellen, daut wie nich too sea aune Vegonenheit denkjen. Wie woaren seenen, woo de Schreft un de Biespels von onse Breeda un Sestren ons halpen kjennen.

^ Varsch 14 See dän Wachtturm vom 15. Aprell 1954, S. 251.

^ Varsch 58 BILTBESCHRIEWUNK: Wan wie ons no daut ieeschtemmasche bangen ooda vebettat bliewen ooda ons too schuldich feelen, dan es daut soo aus eene schwoare Laust, waut wie met ons metdroagen. Soo kjenn wie opp dän Läweswajch nich wiedakomen.

^ Varsch 65 BILTBESCHRIEWUNK: Wan wie ons von dise Laust loosmoaken, dan feel wie ons leicht un schaftich un haben wada Krauft. Dan kjenn wie wada no väaren kjikjen.