ບົດຄວາມສຶກສາທີ 51
ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຄົນທີ່ທໍ້ໃຈ
“ພະເຢໂຫວາຢູ່ໃກ້ຄົນທີ່ຫົວໃຈແຕກສະຫຼາຍ ພະອົງຊ່ວຍຄົນທີ່ທໍ້ໃຈ.”—ເພງ. 34:18, ລ.ມ., ໄຂເງື່ອນ
ເພງ 30 ພະອົງເປັນພະເຈົ້າ ເປັນພໍ່ແລະເພື່ອນຂອງຂ້ອຍ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1-2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
ບາງເທື່ອເຮົາອາດຈະຄິດວ່າຊີວິດຂອງຄົນເຮົາສັ້ນແລະ “ມີແຕ່ຄວາມລຳບາກ.” (ໂຢບ 14:1) ນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ. ຜູ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາສະໄໝກ່ອນກໍຮູ້ສຶກແບບນີ້ ແລະບາງຄົນເຖິງຂັ້ນຢາກຕາຍ. (1 ກະ. 19:2-4; ໂຢບ 3:1-3, 11; 7:15, 16) ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍປອບໃຈແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າສະເໝີ. ເລື່ອງຂອງເຂົາເຈົ້າຂຽນໄວ້ເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາແລະສອນເຮົາ.—ຣມ. 15:4
2 ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາຮຽນເລື່ອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາບາງຄົນທີ່ອົດທົນກັບສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ທໍ້ໃຈ ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນ: ໂຢເຊັບລູກຂອງຢາໂຄບ ນາໂອມີທີ່ເປັນແມ່ໝ້າຍ ຣຸດທີ່ເປັນລູກໃພ້ຂອງນາໂອມີ ຄົນເລວີຜູ້ຂຽນຄຳເພງບົດ 73 ແລະອັກຄະສາວົກເປໂຕ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າແນວໃດ ແລະເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງເຂົາເຈົ້າ? ຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າ “ພະເຢໂຫວາຢູ່ໃກ້ຄົນທີ່ຫົວໃຈແຕກສະຫຼາຍ” ແລະເພິ່ນ “ຊ່ວຍຄົນທີ່ທໍ້ໃຈ.”—ເພງ. 34:18, ລ.ມ., ໄຂເງື່ອນ
ໂຢເຊັບອົດທົນກັບຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳ
3-4. ເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບໂຢເຊັບຕອນທີ່ລາວຍັງເປັນໄວລຸ້ນ?
3 ຕອນທີ່ໂຢເຊັບອາຍຸ 17 ປີ ພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ລາວຝັນ 2 ເລື່ອງ. ຄວາມຝັນນັ້ນບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າລາວຈະກາຍເປັນຄົນສຳຄັນທີ່ທຸກຄົນໃນຄອບຄົວຕ້ອງນັບຖື. (ຕົ້ນ. 37:5-10) ຫຼັງຈາກທີ່ລາວຝັນໄດ້ບໍ່ດົນ ຊີວິດລາວກໍເຈິກັບສິ່ງທີ່ບໍ່ດີເຊິ່ງຕອນນັ້ນພວກອ້າຍບໍ່ໄດ້ນັບຖືລາວເລີຍ. ເຂົາເຈົ້າຂາຍລາວແລະລາວກາຍມາເປັນທາດຢູ່ເຮືອນຂອງນາຍທະຫານຄົນເອຢິບທີ່ຊື່ໂປຕີຟາ. (ຕົ້ນ. 37:21-28) ຊີວິດຂອງໂຢເຊັບໄດ້ປ່ຽນໄປທັນທີ ຈາກທີ່ເຄີຍເປັນລູກທີ່ພໍ່ຮັກກໍກາຍມາເປັນທາດທີ່ບໍ່ສຳຄັນອີ່ຫຍັງເລີຍຢູ່ໃນເອຢິບ ແລະເຮັດວຽກໃຫ້ກັບຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ.—ຕົ້ນ. 39:1
4 ຕໍ່ຈາກນັ້ນໂຢເຊັບກໍເຈິເລື່ອງທີ່ຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ. ເມຍຂອງໂປຕີຟາກ່າວຫາວ່າໂຢເຊັບພະຍາຍາມຂົ່ມຂືນລາວ. ໂປຕີຟາໄດ້ເອົາໂຢເຊັບໄປຂັງຄຸກແລະລ່າມໂສ້ໄວ້ໂດຍບໍ່ໄດ້ກວດເບິ່ງວ່າຄວາມຈິງເປັນແນວໃດແທ້ໆ. (ຕົ້ນ. 39:14-20; ເພງ. 105:17, 18) ລອງຄິດເບິ່ງວ່າ ໂຢເຊັບຈະຮູ້ສຶກແນວໃດທີ່ຖືກກ່າວຫາວ່າພະຍາຍາມຂົ່ມຂືນເມຍຄົນອື່ນເຊິ່ງຕອນນັ້ນລາວກໍຍັງເປັນໄວລຸ້ນຢູ່ ແລະຂໍ້ກ່າວຫານີ້ອາດຈະເຮັດໃຫ້ຄົນທີ່ໄດ້ຍິນເວົ້າບໍ່ດີກ່ຽວກັບພະເຈົ້າທີ່ໂຢເຊັບນັບຖື. ເມື່ອຄິດເຖິງເລື່ອງທັງໝົດນີ້ ໂຢເຊັບຕ້ອງຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍແທ້ໆ!
5. ໂຢເຊັບໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຕົວເອງທໍ້ໃຈຫຼາຍເກີນໄປ?
5 ຕອນທີ່ໂຢເຊັບເປັນທາດແລະຢູ່ໃນຄຸກ ລາວບໍ່ສາມາດເຮັດສິ່ງທີ່ຈະປ່ຽນແປງສະພາບການຂອງຕົວເອງໄດ້. ແລ້ວອັນໃດຊ່ອຍລາວໃຫ້ຄິດໃນແງ່ບວກ? ແທນທີ່ລາວຈະຄິດເຖິງແຕ່ສິ່ງທີ່ລາວເຮັດບໍ່ໄດ້ ລາວພັດຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ລາວສາມາດເຮັດໄດ້ ແລະສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ລາວຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. ຍ້ອນແນວນີ້ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຊ່ອຍໃຫ້ທຸກສິ່ງທີ່ໂຢເຊັບເຮັດປະສົບຜົນສຳເລັດ.—ຕົ້ນ. 39:21-23
6. ໂຢເຊັບອາດໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈຈາກຄວາມຝັນຂອງລາວແນວໃດ?
6 ໂຢເຊັບອາດໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈເມື່ອຄິດເຖິງຄວາມຝັນທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ລາວຫຼາຍປີກ່ອນ. ຄວາມຝັນນີ້ເຮັດໃຫ້ຮູ້ວ່າລາວອາດຈະໄດ້ເຫັນຄອບຄົວອີກ ແລະສະພາບການຂອງລາວກໍຈະດີຂຶ້ນ. ແລ້ວສິ່ງນີ້ກໍເກີດຂຶ້ນແທ້ຕອນທີ່ໂຢເຊັບອາຍຸ 37 ປີ ຄວາມຝັນຂອງລາວເກີດຂຶ້ນແບບບໍ່ໄດ້ຄາດຄິດເລີຍ!—ຕົ້ນ. 37:7, 9, 10; 42:6, 9
7. ຕາມ 1 ເປໂຕ 5:10 ສິ່ງໃດຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ອົດທົນກັບຄວາມຍາກລຳບາກໄດ້?
7 ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ: ເລື່ອງຂອງໂຢເຊັບເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າ ໂລກນີ້ໂຫດຮ້າຍແລະຜູ້ຄົນປະຕິບັດກັບເຮົາແບບບໍ່ຍຸຕິທຳ. ແມ່ນແຕ່ພີ່ນ້ອງກໍອາດຈະປະຕິບັດກັບເຮົາແບບນັ້ນຄືກັນ. ແຕ່ຖ້າເຮົາເບິ່ງວ່າພະເຢໂຫວາເປັນທີ່ເພິ່ງຫຼືເປັນບ່ອນລີ້ໄພຂອງເຮົາ ເຮົາກໍຈະບໍ່ຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຫຼາຍຫຼືບໍ່ເຊົາຮັບໃຊ້ເພິ່ນ. (ເພງ. 62:6, 7; ອ່ານ 1 ເປໂຕ 5:10) ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ໂຢເຊັບຝັນຕອນທີ່ລາວອາຍຸ 17 ປີ. ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາກໍໄວ້ໃຈຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນທີ່ເປັນໄວລຸ້ນຄືກັນ. ໃນທຸກມື້ນີ້ມີຜູ້ຮັບໃຊ້ໄວລຸ້ນຫຼາຍຄົນທີ່ເປັນຄືກັບໂຢເຊັບ. ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາ ແລະບາງຄົນເຖິງຂັ້ນຕິດຄຸກຍ້ອນພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ.—ເພງ. 110:3
ຜູ້ຍິງສອງຄົນທີ່ເສຍໃຈຫຼາຍ
8. ເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບນາໂອມີແລະຣຸດ?
8 ຍ້ອນມີການຂາດແຄນອາຫານເປັນເວລາຫຼາຍປີ ນາໂອມີແລະຄອບຄົວຂອງລາວຈຶ່ງຍ້າຍຈາກບ້ານເກີດຢູ່ເມືອງຢູດາແລ້ວໄປອາໄສຢູ່ເມືອງໂມອາບແບບຄົນຕ່າງຊາດ. ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ບ່ອນນັ້ນເອລີເມເລກຜົວຂອງລາວກໍຕາຍປະ ເຫຼືອແຕ່ລາວກັບລູກຊາຍສອງຄົນ. ຕໍ່ມາລູກຊາຍທັງສອງຄົນກໍແຕ່ງດອງກັບຜູ້ຍິງໂມອາບທີ່ຊື່ຣຸດແລະໂອລາຟາ. ສິບປີຕໍ່ມາລູກຊາຍທັງສອງຄົນທີ່ຍັງບໍ່ມີລູກກໍໄດ້ຕາຍໄປຄືກັນ. (ລຶດ 1:1-5) ລອງຄິດເບິ່ງວ່າ ນາໂອມີແລະລູກໃພ້ຂອງລາວທັງສອງຄົນຈະຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍສ່ຳໃດ! ທີ່ຈິງ ທັງຣຸດແລະໂອລາຟາສາມາດແຕ່ງດອງໃໝ່ໄດ້. ແຕ່ໃຜຈະເບິ່ງແຍງນາໂອມີທີ່ເຖົ້າແລ້ວ? ນາໂອມີຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍຈົນເວົ້າວ່າ: “ຢ່າເອີ້ນຂ້ອຍວ່ານາໂອມີ. ຈົ່ງເອີ້ນວ່າມາຣາ ເຫດວ່າພະເຈົ້າອົງມີລິດເດດອັນໃຫຍ່ທີ່ສຸດໄດ້ໃຫ້ຂ້ອຍເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຂົມໃຈ.” ຫຼັງຈາກນັ້ນນາໂອມີກໍຕັດສິນໃຈກັບໄປເບັດເລເຮັມແລະຣຸດກໍໄປກັບລາວ.—ລຶດ 1:7, 18-20
ພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ນາໂອມີແລະຣຸດເຫັນວ່າເພິ່ນສາມາດຊ່ອຍຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນໃຫ້ເຊົາໂສກເສົ້າແລະມີກຳລັງໃຈໄດ້. ເພິ່ນກໍຈະຊ່ອຍເຈົ້າຄືກັນ (ເບິ່ງຂໍ້ 8-13) *
9. ຕາມລຶດ 1:16, 17, 22 ຣຸດໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈນາໂອມີແນວໃດ?
9 ສິ່ງໃດຊ່ອຍນາໂອມີໃຫ້ມີກຳລັງໃຈ? ນັ້ນກໍຄື: ຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຣຸດໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ນາໂອມີໂດຍຢູ່ຄຽງຂ້າງລາວສະເໝີ. (ອ່ານລຶດ 1:16, 17, 22) ຕອນທີ່ຢູ່ເບັດເລເຮັມ ຣຸດຕ້ອງອອກໄປເກັບເຂົ້າທີ່ຕົກຢູ່ໃນທົ່ງນາເພື່ອລາວກັບນາໂອມີຈະມີເຂົ້າກິນ. ຍ້ອນຣຸດເຮັດແບບນີ້ ຄົນອື່ນຈຶ່ງເຫັນວ່າລາວເປັນຄົນດີແລະເປັນຄົນດຸໝັ່ນ.—ລຶດ 3:11; 4:15
10. ພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດຫຍັງທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນເຫັນອົກເຫັນໃຈຄົນທຸກຄືກັບນາໂອມີແລະຣຸດ?
10 ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກົດໝາຍກັບຊາດອິດສະຣາເອນທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນເຫັນອົກເຫັນໃຈຄົນທຸກຄືກັບນາໂອມີແລະຣຸດ. ເພິ່ນບອກປະຊາຊົນວ່າ ເມື່ອກ່ຽວເຂົ້າບໍ່ໃຫ້ກ່ຽວຈຳຄັນນາເພື່ອຈະເອົາໄວ້ໃຫ້ຄົນທຸກ. (ເລວີ. 19:9, 10) ດັ່ງນັ້ນ ນາໂອມີແລະຣຸດຈຶ່ງມີເຂົ້າກິນໂດຍທີ່ບໍ່ຕ້ອງໄປຂໍນຳຄົນອື່ນ.
11-12. ໂບອາດໄດ້ເຮັດຫຍັງເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ນາໂອມີແລະຣຸດມີຄວາມສຸກ?
11 ໂບອາດເປັນຄົນຮັ່ງມີ ແລະເປັນເຈົ້າຂອງນາທີ່ຣຸດໄປເກັບເຂົ້າ. ລາວປະທັບໃຈຫຼາຍທີ່ເຫັນຣຸດສະແດງຄວາມຮັກແລະພັກດີຕໍ່ນາໂອມີ. ດັ່ງນັ້ນໂບອາດຈຶ່ງແຕ່ງດອງກັບຣຸດ ແລະຊື້ທີ່ດິນທີ່ເຄີຍເປັນຂອງຄອບຄົວນາໂອມີຄືນມາເພື່ອໃຫ້ເປັນມໍລະດົກຂອງລູກຣຸດ. (ລຶດ 4:9-13) ແລ້ວໂບອາດກັບຣຸດກໍມີລູກຊາຍຊື່ວ່າໂອເບດ ແລະໂອເບດກໍເປັນພໍ່ຕູ້ຂອງກະສັດດາວິດ.—ລຶດ 4:17
12 ນາໂອມີຄືຊິມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆທີ່ໄດ້ເບິ່ງແຍງໂອເບດ ລາວຈຶ່ງອະທິດຖານຂອບໃຈພະເຢໂຫວາ. ນອກຈາກນັ້ນ ນາໂອມີແລະຣຸດຍັງຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່ານີ້ອີກເພາະຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຄືນມາຈາກຕາຍ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮູ້ວ່າໂອເບດໄດ້ເປັນບັນພະບຸລຸດຂອງເມຊີອາຕາມທີ່ສັນຍາໄວ້ເຊິ່ງກໍຄືພະເຢຊູຄລິດ!
13. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງນາໂອມີແລະຣຸດ?
13 ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ: ເມື່ອເຈິກັບບັນຫາ ເຮົາອາດຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈແລະເຖິງຂັ້ນຫົວໃຈແຕກສະຫຼາຍ ບາງເທື່ອເຮົາອາດຮູ້ສຶກວ່າບັນຫາບໍ່ມີທາງອອກ. ຖ້າເປັນແບບນັ້ນ ເຮົາຄວນໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາແລະພະຍາຍາມຄົບຫາກັບພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ. ກໍແມ່ນຢູ່ວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ກຳຈັດບັນຫາຂອງເຮົາອອກໄປ ຄືກັບທີ່ບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຜົວແລະລູກຊາຍຂອງນາໂອມີກັບຄືນມາ. ແຕ່ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ຮັບມືກັບບັນຫາຕ່າງໆໄດ້ເຊິ່ງອາດຈະມາທາງພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາ.—ສຸພາ. 17:17
ຄົນເລວີຜູ້ໜຶ່ງເກືອບເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ
ຜູ້ຂຽນຄຳເພງບົດ 73 ເກືອບເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຍ້ອນເບິ່ງຄືວ່າຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ເພິ່ນມີຊີວິດທີ່ດີ. ສິ່ງນີ້ອາດເກີດຂຶ້ນກັບເຮົາຄືກັນ (ເບິ່ງຂໍ້ 14-16)
14. ເປັນຫຍັງຄົນເລວີຜູ້ໜຶ່ງຈຶ່ງຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ?
14 ຄົນເລວີຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຂຽນຄຳເພງບົດ 73 ຮູ້ສຶກເປັນກຽດທີ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢູ່ໃນວິຫານຂອງເພິ່ນ. ແຕ່ກໍມີບາງເທື່ອທີ່ລາວຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນລາວອິດສາຄົນບໍ່ດີ. ທີ່ຈິງ ລາວບໍ່ໄດ້ອິດສາສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດ ແຕ່ລາວອິດສາຍ້ອນເບິ່ງຄືວ່າເຂົາເຈົ້າມີຊີວິດທີ່ດີກວ່າ. (ເພງ. 73:2-9, 11-14, ລ.ມ.) ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງຄືວ່າຮັ່ງມີ ມີຊີວິດທີ່ສະດວກສະບາຍ ແລະບໍ່ຕ້ອງກັງວົນອີ່ຫຍັງເລີຍ. ເມື່ອລາວເຫັນວ່າຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນແບບນັ້ນ ລາວກໍຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈແລະເວົ້າວ່າ: “ເຖິງຂ້ອຍຈະຮັກສາໃຈໃຫ້ບໍລິສຸດແລະລ້າງມືເພື່ອສະແດງວ່າບໍ່ມີຄວາມຜິດ ກໍບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງເລີຍ.” ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າເລື່ອງນີ້ອາດເຮັດໃຫ້ລາວເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໄດ້.
15. ຕາມຄຳເພງ 73:16-19, 22-25 ຄົນເລວີທີ່ຂຽນຄຳເພງບົດນີ້ໄດ້ເຮັດແນວໃດທີ່ຊ່ອຍໃຫ້ລາວເຊົາທໍ້ໃຈ?
15 ອ່ານຄຳເພງ 73:16-19, 22-25. * ຄົນເລວີ “ເຂົ້າໄປໃນບ່ອນສັກສິດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ.” ຢູ່ບ່ອນນັ້ນລາວຮູ້ສຶກສະຫງົບໃຈຍ້ອນໄດ້ຢູ່ກັບຄົນທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ ແລະລາວໄດ້ອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ອຍ. ຈາກນັ້ນ ລາວກໍເຫັນວ່າການອິດສາຄົນບໍ່ດີເປັນເລື່ອງທີ່ບໍ່ສະຫຼາດເລີຍ ແລະອາດເຮັດໃຫ້ລາວສູນເສຍສາຍສຳພັນທີ່ມີກັບພະເຢໂຫວາ. ລາວຍັງໄດ້ເຂົ້າໃຈອີກວ່າ ຄົນບໍ່ດີໄດ້ຢູ່ “ເທິງບ່ອນມື່ນ” ແລະຈະມີ “ຈຸດຈົບທີ່ເປັນຕາຢ້ານ.” ດັ່ງນັ້ນຄົນເລວີຜູ້ນີ້ຕ້ອງມີຄວາມຄິດຄືກັບພະເຢໂຫວາ ແລ້ວລາວຈະບໍ່ຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈແລະບໍ່ອິດສາຄົນທີ່ບໍ່ດີ. ເມື່ອລາວເຮັດແບບນັ້ນ ລາວກໍມີຄວາມສຸກແລະບໍ່ຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈອີກເລີຍ. ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ຕ້ອງການຫຍັງອີກແລ້ວໃນໂລກນີ້ນອກຈາກ [ພະເຢໂຫວາ].”
16. ເຮົາຮຽນຫຍັງໄດ້ຈາກຄົນເລວີຜູ້ນີ້?
16 ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ: ເຮົາບໍ່ຄວນຮູ້ສຶກອິດສາຄົນບໍ່ດີທີ່ເບິ່ງຄືວ່າມີຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກ ເພາະຄວາມສຸກທີ່ເຂົາເຈົ້າມີນັ້ນເປັນຄວາມສຸກຊົ່ວຄາວບໍ່ແມ່ນຄວາມສຸກແທ້. (ຜູ້ປ. 8:12, 13) ຖ້າເຮົາອິດສາເຂົາເຈົ້າ ເຮົາກໍຈະຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈແລະອາດສູນເສຍສາຍສຳພັນທີ່ມີກັບພະເຢໂຫວາໄດ້. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າກຳລັງເລີ່ມອິດສາຄົນບໍ່ດີ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າເຮັດຄືຄົນເລວີຜູ້ນີ້ໂດຍເຊື່ອຟັງຄຳແນະນຳຈາກພະເຢໂຫວາ ແລະຄົບຫາກັບຄົນທີ່ນະມັດສະການເພິ່ນ. ເມື່ອເຈົ້າຮັກພະເຢໂຫວາຫຼາຍກວ່າສິ່ງອື່ນໆ ເຈົ້າກໍຈະມີຄວາມສຸກແທ້ແລະຢູ່ໃນເສັ້ນທາງທີ່ຈະໄດ້ຮັບ “ຊີວິດແທ້.”—1 ຕມ. 6:19
ຄວາມຜິດພາດເຮັດໃຫ້ເປໂຕທໍ້ໃຈ
ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແລະຊ່ອຍຄົນອື່ນໄດ້ເມື່ອຄິດເຖິງຕົວຢ່າງຂອງເປໂຕຕອນທີ່ເຊົາທໍ້ໃຈແລະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໄປ (ເບິ່ງຂໍ້ 17-19)
17. ມີເຫດການຫຍັງແດ່ທີ່ເຮັດໃຫ້ເປໂຕຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍ?
17 ອັກຄະສາວົກເປໂຕເປັນຄົນຫ້າວຫັນ ແຕ່ກໍມີບາງເທື່ອທີ່ລາວເວົ້າແບບບໍ່ຄິດ ຫຼືເຮັດສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວຮູ້ສຶກເສຍໃຈພາຍຫຼັງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຕອນທີ່ພະເຢຊູບອກກັບພວກອັກຄະສາວົກວ່າເພິ່ນຈະຕ້ອງເຈິກັບຄວາມທຸກແລະຕ້ອງຕາຍ ເປໂຕກໍເວົ້າໃຫ້ເພິ່ນວ່າ: “ທ່ານຈະບໍ່ເຈິກັບເລື່ອງຮ້າຍໆແບບນັ້ນດອກ.” ຈາກນັ້ນ ພະເຢຊູໄດ້ປັບຄວາມຄິດຂອງເປໂຕ. (ມທ. 16:21-23) ຕອນທີ່ພວກຜູ້ຕໍ່ຕ້ານຈະມາຈັບພະເຢຊູ ເປໂຕກໍໄດ້ລົງມືເຮັດແບບບໍ່ຄິດໂດຍຕັດຫູເບື້ອງໜຶ່ງຂອງທາດມະຫາປະໂລຫິດຈົນຂາດ. ແລ້ວພະເຢຊູກໍໄດ້ປັບຄວາມຄິດຂອງລາວອີກ. (ຢຮ. 18:10, 11) ນອກຈາກນັ້ນ ເປໂຕຍັງເວົ້າອວດວ່າເຖິງອັກຄະສາວົກຄົນອື່ນໆຈະຖິ້ມພະເຢຊູໄປ ແຕ່ລາວຈະບໍ່ມີວັນຖິ້ມພະເຢຊູເດັດຂາດ! (ມທ. 26:33) ແຕ່ເປໂຕກໍບໍ່ໄດ້ເຮັດຄືກັບທີ່ລາວເວົ້າ. ຕໍ່ມາໃນຄືນນັ້ນ ລາວກໍຮູ້ສຶກຢ້ານແລະໄດ້ປະຕິເສດວ່າບໍ່ຮູ້ຈັກພະເຢຊູເຖິງສາມເທື່ອ. ເປໂຕຕ້ອງຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍແທ້ໆ ລາວ “ອອກໄປທາງນອກແລະຮ້ອງໄຫ້ດ້ວຍຄວາມເຈັບປວດໃຈຫຼາຍ.” (ມທ. 26:69-75) ລາວຄືຊິຄິດວ່າພະເຢຊູບໍ່ໃຫ້ອະໄພລາວແລ້ວ.
18. ພະເຢຊູຊ່ອຍເປໂຕແນວໃດໃຫ້ເຊົາທໍ້ໃຈ?
18 ແຕ່ເປໂຕກໍບໍ່ໄດ້ທໍ້ໃຈຈົນເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ຫຼັງຈາກທີ່ລາວເຮັດຜິດພາດ ລາວກໍໄດ້ປັບປຸງຕົວເອງແລະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໄປ. (ຢຮ. 21:1-3; ກຈກ. 1:15, 16) ສິ່ງໃດຊ່ອຍລາວໃຫ້ຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ? ລາວຈື່ຄຳອະທິດຖານຂອງພະເຢຊູກ່ອນໜ້ານີ້ທີ່ຂໍໃຫ້ລາວແລະລູກສິດຄົນອື່ນໆມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງຕໍ່ໆໄປ ແລະພະເຢໂຫວາກໍໄດ້ຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງພະເຢຊູແທ້. ແລະພະເຢຊູຍັງໄດ້ກະຕຸ້ນເປໂຕໃຫ້ກັບມາແລະໃຫ້ຊ່ອຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ. ຕໍ່ມາ ພະເຢຊູກໍໄດ້ປາກົດຕົວໃຫ້ລາວເຫັນ ແລະຊ່ອຍລາວໃຫ້ມີກຳລັງໃຈ. (ລກ. 22:32; 24:33, 34; 1 ກຣ. 15:5) ພະເຢຊູຍັງໄດ້ປາກົດຕົວຕໍ່ໜ້າພວກອັກຄະສາວົກທຸກຄົນຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາເຈົ້າໄປຫາປາໝົດຄືນ ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ປາຈັກໂຕ. ໃນຕອນນັ້ນພະເຢຊູໃຫ້ໂອກາດເປໂຕທີ່ຈະສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ເພິ່ນ ແລະພະເຢຊູຍັງໄດ້ໃຫ້ອະໄພເປໂຕ ແລ້ວມອບໝາຍວຽກໃຫ້ເປໂຕເຮັດຫຼາຍຂຶ້ນ.—ຢຮ. 21:15-17
19. ຄຳເພງ 103:13, 14 ຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຄິດແນວໃດເມື່ອເຮົາເຮັດຜິດ?
19 ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ: ວິທີທີ່ພະເຢຊູປະຕິບັດກັບເປໂຕສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ພະເຢຊູມີຄວາມເມດຕາຄືກັບພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນ. ດັ່ງນັ້ນເມື່ອເຮົາເຮັດຜິດ ເຮົາກໍບໍ່ຄວນຄິດວ່າພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ໃຫ້ອະໄພເຮົາ. ແຕ່ຊາຕານຢາກໃຫ້ເຮົາຄິດແບບນັ້ນ. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ ພະເຢໂຫວາຮູ້ຂີດຈຳກັດຂອງເຮົາແລະຢາກໃຫ້ອະໄພເຮົາ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາເອງກໍຄວນຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາໂດຍໃຫ້ອະໄພຄົນອື່ນເມື່ອເຂົາເຈົ້າເຮັດຜິດຕໍ່ເຮົາ.—ອ່ານຄຳເພງ 103:13, 14
20. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ?
20 ເລື່ອງຂອງໂຢເຊັບ ນາໂອມີ ຣຸດ ຄົນເລວີ ແລະເປໂຕເປັນຕົວຢ່າງໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າ “ພະເຢໂຫວາຢູ່ໃກ້ຄົນທີ່ຫົວໃຈແຕກສະຫຼາຍ.” (ເພງ. 34:18, ລ.ມ.) ເຖິງວ່າພະເຢໂຫວາຈະຍອມໃຫ້ເຮົາເຈິຄວາມທຸກແລະຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ ແຕ່ເພິ່ນກໍຊ່ອຍໃຫ້ພວກເຮົາອົດທົນໄດ້ແລະໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງ. (1 ປຕ. 1:6, 7) ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າ ພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ອຍຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງເພິ່ນແນວໃດທີ່ຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຍ້ອນຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບຂອງຕົວເອງ ຫຼືຍ້ອນສະພາບການຕ່າງໆ.
ເພງ 7 ພະເຢໂຫວາເປັນກຳລັງຂອງເຮົາ
^ ຂໍ້ 5 ໂຢເຊັບ ນາໂອມີ ຣຸດ ຄົນເລວີ ແລະອັກຄະສາວົກເປໂຕເຈິສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ທໍ້ໃຈ. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າພະເຢໂຫວາປອບໂຍນແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າແນວໃດ ແລະເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຈາກວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ອຍເຂົາເຈົ້າດ້ວຍຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈ.
^ ຂໍ້ 15 ຄຳເພງ 73:16-19, 22-25 (ລ.ມ.): “ເມື່ອຂ້ອຍພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈເລື່ອງນີ້ ຂ້ອຍກໍທຸກໃຈ. ຈົນວ່າຂ້ອຍເຂົ້າໄປໃນບ່ອນສັກສິດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ ຂ້ອຍກໍຮູ້ວ່າອະນາຄົດຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນແນວໃດ. ພະອົງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຢູ່ເທິງບ່ອນມື່ນ ພະອົງເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າລົ້ມລົງຈົນພິນາດ. ເຂົາເຈົ້າຖືກທຳລາຍຢ່າງກະທັນຫັນ. ຢູ່ດີໆເຂົາເຈົ້າກໍເຈິຈຸດຈົບທີ່ເປັນຕາຢ້ານ. ຂ້ອຍເປັນຄົນບໍ່ມີເຫດຜົນແລະບໍ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ສຳລັບພະອົງຂ້ອຍເປັນຄືກັບສັດທີ່ໂງ່. ແຕ່ຕອນນີ້ຂ້ອຍຢູ່ກັບພະອົງສະເໝີ ພະອົງຈັບມືຂວາຂອງຂ້ອຍໄວ້ ພະອົງໃຫ້ຄຳແນະນຳເພື່ອຊີ້ນຳທາງໃຫ້ຂ້ອຍໄປ ແລ້ວພະອົງຈະຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຮັບກຽດຕິຍົດ. ຂ້ອຍຈະມີໃຜອີກບໍໃນສະຫວັນ? ຂ້ອຍບໍ່ຕ້ອງການຫຍັງອີກແລ້ວໃນໂລກນີ້ນອກຈາກພະອົງ.”
^ ຂໍ້ 57 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ນາໂອມີ ຣຸດ ແລະໂອລາຟາຮູ້ສຶກເສຍໃຈແລະທໍ້ໃຈຍ້ອນຜົວຂອງເຂົາເຈົ້າຕາຍ. ແຕ່ຕໍ່ມານາໂອມີກໍມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ເຫັນໂອເບດເຊິ່ງເປັນລູກຊາຍຂອງໂບອາດແລະຣຸດ.
