دۇعالارىمىز قۇدايدىڭ قۇلاعىنا جەتە مە؟
ٴسىز دۇعا قىلعاندا، قۇداي ٴسىزدى شىنىمەن ەستي مە؟
كيەلى كىتاپتىڭ ايتارى:
قۇداي — تىڭداۋشى. كيەلى كىتاپتا «ەحوبا ٶزىن شاقىراتىنداردىڭ ٴبارىنىڭ قاسىندا، ٶزىن شىن جۇرەكتەن شاقىراتىنداردىڭ ٴبارىنىڭ جانىندا» ەكەنى، ٵرى «كومەك سۇراعان ۇندەرىن ەستيتىنى» ايتىلعان (ٴزابۇر 145:18، 19).
قۇداي دۇعا قىلعانىڭىزدى كۇتەدى. «بارلىق وتىنىشتەرىڭدى دۇعا ەتىپ، جالبارىنىپ، ريزاشىلىقپەن قۇدايعا بىلدىرىڭدەر» (فىلىپىلىكتەرگە 4:6).
قۇداي تاعالا — قامقورشى. ول ٴبىزدىڭ ۋايىم-قايعىمىزدىڭ ٴبارىن بىلەتىندىكتەن، بىزگە كومەكتەسكىسى كەلەدى. كيەلى كىتاپتا: «بار ۋايىمدارىڭدى وعان ارتىڭدار، سەبەبى ول قامدارىڭدى ويلايدى»،— دەلىنگەن (پەتىردىڭ 1-حاتى 5:7).