۱.‏ چرا می‌توان گفت که امروزه بسیاری نسبت به اعضای خانوادهٔ خود بی‌عاطفه شده‌اند؟‏

کتاب مقدّس پیشگویی کرده است که در روزهای آخر،‏ بسیاری نسبت به اعضای خانوادهٔ خود «بی‌عاطفه» می‌شوند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱،‏ ۳‏)‏ ما امروزه شاهد تحقق این پیشگویی هستیم.‏ برای مثال،‏ بسیاری از زوج‌ها طلاق گرفته‌اند و رابطهٔ خوبی با هم ندارند؛‏ در نتیجه،‏ فرزندانشان از لحاظ عاطفی دچار کمبود شده‌اند.‏ حتی برخی خانواده‌ها که با هم زندگی می‌کنند،‏ روابط نزدیکی با یکدیگر ندارند.‏ یک مشاور خانواده در این باره می‌گوید:‏ «پدرها،‏ مادرها و فرزندان به جای صحبت با یکدیگر،‏ دائماً با کامپیوتر،‏ تبلت،‏ تلفن و بازی‌های کامپیوتری مشغولند.‏ آنان زیر یک سقف زندگی می‌کنند،‏ اما یکدیگر را به‌خوبی نمی‌شناسند.‏»‏

۲-‏۳.‏ الف)‏ مطابق رومیان ۱۲:‏۱۰‏،‏ چه کسانی را باید از صمیم دل دوست داشته باشیم؟‏ ب)‏ در این مقاله به بررسی چه موضوعی می‌پردازیم؟‏

^۲ مطمئناً ما نمی‌خواهیم همچون بسیاری از مردم دنیا،‏ بی‌عاطفه شویم.‏ (‏روم ۱۲:‏۲‏)‏ بلکه می‌خواهیم همهٔ هم‌ایمانانمان را همچون اعضای خانواده‌مان از صمیم دل دوست داشته باشیم.‏ ‏(‏رومیان ۱۲:‏۱۰ خوانده شود.‏)‏ محبت ورزیدن از صمیم دل به چه مفهوم است؟‏ در واقع،‏ این عبارت به رابطهٔ گرم و صمیمی بین اعضای خانواده اشاره می‌کند.‏ ما می‌خواهیم چنین محبتی را به برادران و خواهرانمان که اعضای خانوادهٔ روحانی‌مان هستند نشان دهیم.‏ وقتی آنان را از صمیم دل دوست بداریم،‏ می‌توانیم در کنار هم با شادی به یَهُوَه خدمت کنیم.‏—‏میکا ۲:‏۱۲‏.‏

^۳ در ادامه با بررسی برخی از نمونه‌ها در کتاب مقدّس خواهیم دید که  چگونه می‌توانیم چنین محبتی را پرورش دهیم و یکدیگر را از صمیم دل دوست داشته باشیم.‏

۴.‏ خروج ۳۴:‏۶ دربارهٔ عمق محبت یَهُوَه چه می‌گوید؟‏

^۴ کتاب مقدّس خصوصیات زیبای یَهُوَه را آشکار می‌سازد.‏ برای مثال،‏ در آنجا آمده است که «خدا محبت است.‏» (‏۱یو ۴:‏۸‏)‏ همهٔ ما با درک این خصوصیت یَهُوَه،‏ جذب او می‌شویم.‏ کتاب مقدّس همچنین می‌گوید که یَهُوَه «آکنده از محبت» است.‏ ‏(‏خروج ۳۴:‏۶ خوانده شود.‏)‏ به راستی که چه توصیف زیبایی از عمق محبت یَهُوَه نسبت به ما!‏

۵.‏ یَهُوَه چگونه از خود رحمت نشان می‌دهد و ما چگونه می‌توانیم از او سرمشق گیریم؟‏

^۵ توجه کنید که در خروج ۳۴:‏۶‏،‏ علاوه بر محبت یَهُوَه،‏ به رحمت او نیز اشاره شده است.‏ (‏یعقو ۵:‏۱۱‏)‏ بخشش گناهانمان یکی از نشانه‌های رحمت یَهُوَه است.‏ (‏مز ۵۱:‏۱‏)‏ همچنین واژهٔ رحمت در کتاب مقدّس،‏ شامل احساسی نیز می‌شود که شخص را برمی‌انگیزد تا در سختی‌ها به دیگران کمک کند.‏ یَهُوَه در کلامش گفته است که احساسش نسبت به ما بسیار قوی‌تر از احساس یک مادر نسبت به فرزندش است.‏ (‏اشع ۴۹:‏۱۵‏)‏ بله،‏ وقتی ما در سختی هستیم،‏ رحمت یَهُوَه او را بر آن می‌دارد که برای کمک به ما وارد عمل شود.‏ (‏مز ۳۷:‏۳۹؛‏ ۱قر ۱۰:‏۱۳‏)‏ به طور مشابه،‏ وقتی ما از هم‌ایمانی آزرده‌خاطر می‌شویم می‌توانیم از خود رحمت نشان دهیم؛‏ بدین منظور باید او را ببخشیم و کینه به دل نگیریم.‏ (‏افس ۴:‏۳۲‏)‏ راه مهم دیگری که می‌توانیم به هم‌ایمانانمان رحمت نشان دهیم این است که در مشکلات و سختی‌ها به آنان کمک کنیم.‏ در واقع،‏ وقتی از روی محبت،‏ به آنان رحمت نشان می‌دهیم،‏ از یَهُوَه که والاترین نمونهٔ محبت است سرمشق گرفته‌ایم.‏—‏افس ۵:‏۱‏.‏

۶.‏ یوناتان و داوود چگونه نشان دادند که یکدیگر را از صمیم دل دوست دارند؟‏

^۶ کتاب مقدّس شامل نمونهٔ افرادی است که با وجود  ناکاملی،‏ یکدیگر را از صمیم دل دوست داشتند.‏ نمونهٔ یوناتان و داوود را در نظر بگیرید.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «دل یوناتان به دل داوود چسبید،‏ و یوناتان داوود را همچون جان خویش دوست می‌داشت.‏» (‏۱سمو ۱۸:‏۱‏)‏ یَهُوَه،‏ داوود را انتخاب کرد تا بعد از شائول پادشاه شود.‏ از این رو،‏ شائول به او حسادت کرد و قصد جان او را داشت.‏ اما یوناتان پسر شائول،‏ برای عملی شدن این نقشه،‏ هیچ کمکی به پدرش نکرد.‏ یوناتان و داوود به هم قول دادند که همواره دوستانی وفادار باشند و به یکدیگر کمک کنند.‏—‏۱سمو ۲۰:‏۴۲‏.‏

۷.‏ چه عاملی می‌توانست مانع دوستی یوناتان و داوود شود؟‏

^۷ به راستی که دوستی و محبت بین یوناتان و داوود فوق‌العاده بود؛‏ زیرا عوامل بسیاری می‌توانست مانع دوستی‌شان شود،‏ اما آنان دوستانی صمیمی برای یکدیگر شدند.‏ برای مثال،‏ یوناتان حدود ۳۰ سال از داوود بزرگ‌تر بود.‏ او می‌توانست با خود فکر کند که هیچ نقطهٔ مشترکی با این مرد جوان و بی‌تجربه ندارد!‏ اما یوناتان هرگز دربارهٔ داوود چنین طرز فکری نداشت و احترام زیادی برایش قائل بود.‏

۸.‏ چرا یوناتان دوست خوبی برای داوود بود؟‏

^۸ به علاوه،‏ یوناتان می‌توانست به داوود حسادت کند و با خود چنین استدلال کند که به عنوان پسر شائول،‏ حق اوست که جانشین پادشاه شود.‏ (‏۱سمو ۲۰:‏۳۱‏)‏ اما او فروتن و به یَهُوَه وفادار بود.‏ از این رو،‏ به انتخاب یَهُوَه احترام گذاشت و از داوود که پادشاه منتخب او بود حمایت کرد.‏ یوناتان به داوود نیز وفادار بود؛‏ با این که این وفاداری،‏ خشم شائول را برانگیخت.‏—‏۱سمو ۲۰:‏۳۲-‏۳۴‏.‏

۹.‏ آیا یوناتان،‏ داوود را رقیب خود می‌دانست؟‏ توضیح دهید.‏

^۹ یوناتان،‏ داوود را از صمیم دل دوست داشت و هرگز او را رقیب خود نمی‌دانست.‏ یوناتان جنگجویی شجاع بود که در جنگ‌های زیادی شرکت کرده بود و در استفاده از تیر و کمان مهارت زیادی داشت.‏ مردم،‏ او و پدرش شائول را «از عقابها تیزپروازتر» و «از شیران نیرومندتر» می‌دانستند.‏ (‏۲سمو ۱:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ بنابراین،‏ یوناتان می‌توانست به اعمال شجاعانهٔ خود ببالد و خود را برتر از داوود بداند.‏ اما هرگز چنین نکرد و به داوود حسادت نورزید.‏ بلکه او را به خاطر شجاعت و توکلش به یَهُوَه،‏ تحسین کرد.‏ در واقع،‏ پس از این که داوود جُلیات را کشت،‏ محبت یوناتان به او چند برابر شد.‏ ما چگونه می‌توانیم چنین محبتی به برادران و خواهرانمان نشان دهیم؟‏

۱۰.‏ منظور از ‹محبت به یکدیگر از صمیم دل و با تمام وجود› چیست؟‏

^۱۰ کتاب مقدّس ما را چنین ترغیب می‌کند:‏ «از صمیم دل و با تمام وجود به یکدیگر محبت کنید.‏» (‏۱پطر ۱:‏۲۲‏)‏ یَهُوَه در این زمینه،‏ نمونهٔ خوبی برای ماست.‏ محبت او به ما به‌قدری عمیق است که اگر به او وفادار بمانیم،‏ هیچ چیز نمی‌تواند مانع محبت او به ما شود.‏ (‏روم ۸:‏۳۸،‏ ۳۹‏)‏ ریشهٔ یونانی عبارت «با تمام وجود» نشان می‌دهد که برای ابراز محبت باید سعی و تلاش زیادی کنیم.‏ گاه محبت نشان دادن به هم‌ایمانانمان آسان نیست.‏ وقتی از آنان آزرده‌خاطر می‌شویم باید همچنان ‹یکدیگر را با محبت تحمّل کنیم.‏ همچنین سخت تلاش کنیم تا به یاری رشتهٔ صلح که متحد می‌سازد،‏ آن یگانگی را که از روح است،‏ حفظ کنیم.‏› (‏افس ۴:‏۱-‏۳‏)‏ تلاش کردن برای برقراری صلح،‏ کمکمان می‌کند که بر اشتباهات برادران و خواهرانمان تمرکز نکنیم.‏ به این شکل،‏ می‌توانیم آنان را با دید یَهُوَه ببینیم.‏—‏۱سمو ۱۶:‏۷؛‏ مز ۱۳۰:‏۳‏.‏

۱۱.‏ چرا ممکن است ابراز محبت به برادران و خواهرانمان مشکل باشد؟‏

 ^۱۱ همیشه آسان نیست که به برادران و خواهرانمان از صمیم دل محبت ورزیم؛‏ به‌خصوص اگر از اشتباهات آنان آگاه باشیم.‏ ظاهراً برخی از مسیحیان قرن اول نیز در چنین موقعیتی قرار گرفته بودند.‏ برای مثال،‏ اِفودیه و سینتیخی مشتاق بودند که ‹دوشادوش [پولُس] برای بشارت سخت تلاش کنند.‏› اما بنا به دلایلی،‏ به‌راحتی نمی‌توانستند با یکدیگر کنار آیند.‏ از این رو،‏ پولُس آنان را ترغیب کرد که «در خدمت خداوند همفکر باشند.‏»—‏فیلیپ ۴:‏۲،‏ ۳‏.‏

۱۲.‏ ما چگونه می‌توانیم به هم‌ایمانانمان از صمیم دل محبت ورزیم؟‏

^۱۲ ما امروزه چگونه می‌توانیم به برادران و خواهرانمان از صمیم دل محبت ورزیم؟‏ اگر سعی کنیم آنان را بهتر بشناسیم،‏ راحت‌تر می‌توانیم درکشان کنیم و محبتمان را به آنان نشان دهیم.‏ نباید اجازه دهیم که سن و فرهنگ آنان مانع ابراز محبتمان شود.‏ به یاد آورید که یوناتان حدود ۳۰ سال از داوود بزرگ‌تر بود،‏ اما دوستی صمیمی برای او شد.‏ آیا می‌توانید برای دوستی با هم‌ایمانی که از شما بزرگ‌تر یا کوچک‌تر است پیشقدم شوید؟‏ به این شکل،‏ نشان می‌دهید که ‹به جمیع هم‌ایمانان محبت دارید.‏›—‏۱پطر ۲:‏۱۷‏.‏

۱۳.‏ چرا ممکن است با همهٔ هم‌ایمانانمان به یک اندازه صمیمی نباشیم؟‏

^۱۳ آیا محبت ورزیدن از صمیم دل به هم‌ایمانانمان بدین معنی است که با تک‌تک آنان به یک اندازه صمیمی شویم؟‏ خیر،‏ چنین چیزی واقع‌بینانه نیست!‏ کاملاً طبیعی است که با برخی از برادران و خواهران نقاط مشترک بیشتری داشته باشیم و با آنان صمیمی‌تر شویم.‏ عیسی نیز همهٔ رسولان را «دوست» خود خواند؛‏ اما محبتی خاص به یوحنا داشت و با او صمیمی‌تر بود.‏ (‏یو ۱۳:‏۲۳؛‏ ۱۵:‏۱۵؛‏ ۲۰:‏۲‏)‏ با این حال،‏ هرگز بین او و دیگر رسولان فرق نمی‌گذاشت.‏ برای مثال،‏ وقتی یوحنا و برادرش یعقوب از عیسی خواستند که در پادشاهی آسمان جایگاهی ویژه به آنان بدهد،‏ او در  جواب گفت:‏ «من اختیار ندارم که تعیین کنم چه کسی به دست راست و چه کسی به دست چپ من بنشیند.‏» (‏مرق ۱۰:‏۳۵-‏۴۰‏)‏ ما نیز همچون عیسی،‏ هرگز نباید بین دوستان صمیمی‌مان و دیگران فرق بگذاریم.‏ (‏یعقو ۲:‏۳،‏ ۴‏)‏ چنین کاری باعث ترویج روحیهٔ دودستگی می‌شود؛‏ روحیه‌ای که در جماعت مسیحی جایی ندارد.‏—‏یهو ۱۷-‏۱۹‏.‏

۱۴.‏ فیلیپیان ۲:‏۳ چگونه کمکمان می‌کند که هم‌ایمانانمان را رقیب خود ندانیم؟‏

^۱۴ وقتی ما از صمیم دل به برادران و خواهرانمان در جماعت محبت ورزیم،‏ دیگر آنان را رقیب خود نمی‌دانیم.‏ به یاد آورید که یوناتان با داوود رقابت نکرد و سعی نکرد که به جای او پادشاه شود.‏ همهٔ ما می‌توانیم از یوناتان سرمشق گیریم.‏ هرگز هم‌ایمانانتان را به دلیل توانایی‌هایشان،‏ رقیب خود ندانید،‏ «بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید.‏» ‏(‏فیلیپیان ۲:‏۳ خوانده شود.‏)‏ به یاد داشته باشید که هر یک از مبشّران می‌تواند نقش مؤثری در جماعت ایفا کند.‏ ما با حفظ فروتنی می‌توانیم بر خصوصیات خوب برادران و خواهرانمان تمرکز کنیم و از وفاداری آنان درس بگیریم.‏—‏۱قر ۱۲:‏۲۱-‏۲۵‏.‏

۱۵.‏ شما از نمونهٔ تانیا و خانواده‌اش چه می‌آموزید؟‏

^۱۵ وقتی ما با اتفاقات ناگوار و پیش‌بینی‌نشده مواجه می‌شویم،‏ یَهُوَه از طریق محبت و کمک برادران و خواهرانمان به ما دلگرمی می‌دهد.‏ نمونهٔ تانیا و سه فرزندش را در نظر بگیرید که در کنگرهٔ بین‌المللی ۲۰۱۹ آمریکا با عنوان «محبت هرگز از میان نمی‌رود!‏» شرکت کرده بودند.‏ او می‌گوید:‏ «ما بعد از برنامهٔ روز شنبه با  ماشین به هتل برمی‌گشتیم که راننده‌ای کنترل ماشینش را از دست داد و با ما تصادف کرد.‏ ما صدمه‌ای ندیدیم،‏ اما از آنجایی که شوکه شده بودیم،‏ پیاده شدیم و کنار اتوبان ایستادیم.‏ راننده‌ای توقف کرد و از ما خواست که برای امنیت بیشتر،‏ در ماشینش بنشینیم.‏ او یکی از برادرانمان بود که از کنگره برمی‌گشت.‏ او تنها کسی نبود که به خاطر ما توقف کرد.‏ پنج نفر از مهمانانی که از سوئد به کنگره آمده بودند نیز توقف کردند.‏ خواهران،‏ من و دخترم را به‌گرمی در آغوش گرفتند و به ما قوّت قلب دادند!‏ من به آنان گفتم که همه چیز خوب است و نباید به خاطر ما معطل شوند.‏ اما آنان حتی بعد از رسیدن آمبولانس هم پیشمان ماندند و اطمینان یافتند که به چیزی نیاز نداشته باشیم.‏ ما در آن حادثه،‏ محبت یَهُوَه را حس کردیم.‏ پس از آن،‏ محبتمان به برادران و خواهران و همچنین به یَهُوَه بیشتر شد و بیش از پیش از یَهُوَه قدردان بودیم.‏» آیا شما موقعیتی را به یاد دارید که به کمک نیاز داشته‌اید و هم‌ایمانی از صمیم دل محبتش را به شما نشان داده است؟‏

۱۶.‏ چرا باید از صمیم دل به هم‌ایمانانمان محبت ورزیم؟‏

^۱۶ به این فکر کنید که ابراز محبت از صمیم دل به هم‌ایمانانمان چه نتایجی خواهد داشت.‏ ما به این شکل،‏ به آنانی که در سختی هستند دلگرمی می‌دهیم.‏ اتحاد بین برادران و خواهرانمان را تقویت می‌کنیم.‏ ثابت می‌کنیم که شاگرد عیسی هستیم و این امر،‏ افراد صادق‌دل را جذب حقیقت می‌کند.‏ مهم‌تر از همه این که یَهُوَه،‏ «پدر رحمت‌ها و خدای همه گونه دلگرمی‌ها» را جلال می‌دهیم.‏ (‏۲قر ۱:‏۳‏)‏ باشد که بیش از پیش از صمیم دل به یکدیگر محبت ورزیم!‏