1, 2. Σύμφωνα με το εδάφιο Ματθαίος 5:11, πώς πρέπει να βλέπουμε τις δοκιμασίες;

Ο ΙΗΣΟΥΣ υποσχέθηκε στους ακολούθους του ότι θα ήταν πραγματικά ευτυχισμένοι. Τους προειδοποίησε επίσης ότι θα αντιμετώπιζαν δοκιμασίες. (Ματθ. 10:22, 23· Λουκ. 6:20-23) Χαιρόμαστε που είμαστε μαθητές του Χριστού. Αλλά πώς νιώθουμε για το ενδεχόμενο να υποστούμε εναντίωση από την οικογένειά μας, διωγμό από την κυβέρνηση ή πίεση για να κάνουμε κάτι εσφαλμένο από τους συνεργάτες ή τους συμμαθητές μας; Είναι κατανοητό ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να μας δημιουργεί ανησυχία.

² Οι άνθρωποι κανονικά δεν θεωρούν τον διωγμό λόγο για να χαίρονται. Ωστόσο, αυτό ακριβώς μας λέει ο Λόγος του Θεού να κάνουμε. Για παράδειγμα, ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε ότι, αντί να λυγίζουμε όταν περνάμε δοκιμασίες, θα πρέπει να το θεωρούμε αυτό αιτία για χαρά. (Ιακ. 1:2, 12) Ο δε Ιησούς είπε ότι πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι ακόμα και όταν μας διώκουν. (Διαβάστε Ματθαίος 5:11) Πώς μπορούμε να διατηρούμε τη χαρά μας παρά τις δοκιμασίες; Θα μάθουμε πολλά εξετάζοντας κάποιες σκέψεις από την επιστολή που έγραψε ο Ιάκωβος στους πρώτους Χριστιανούς. Πρώτα, ας εξετάσουμε τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν εκείνοι οι Χριστιανοί.

3. Τι συνέβη λίγο αφότου ο Ιάκωβος έγινε μαθητής του Ιησού;

³ Λίγο αφότου ο Ιάκωβος, ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, έγινε μαθητής, ξέσπασε εναντίωση κατά των Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ. (Πράξ. 1:14· 5:17, 18) Και όταν ο μαθητής Στέφανος δολοφονήθηκε, πολλοί Χριστιανοί έφυγαν από την πόλη για να γλιτώσουν και «διασκορπίστηκαν στις περιοχές της Ιουδαίας και της Σαμάρειας», φτάνοντας τελικά ως την Κύπρο και την Αντιόχεια. (Πράξ. 7:58–8:1· 11:19) Μπορούμε μόνο να φανταστούμε τις κακουχίες που χρειάστηκε να υπομείνουν οι μαθητές. Παρ’ όλα αυτά, εκείνοι κήρυτταν με ζήλο τα καλά νέα οπουδήποτε πήγαιναν, και ιδρύονταν εκκλησίες σε διάφορα μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. (1 Πέτρ. 1:1) Αλλά τους περίμεναν ακόμα πιο ταραχώδεις καιροί.

4. Ποιες άλλες δοκιμασίες έπρεπε να υπομείνουν οι πρώτοι Χριστιανοί;

⁴ Οι πρώτοι Χριστιανοί υπέμειναν πολλές και διάφορες δοκιμασίες. Για παράδειγμα, γύρω στο 50 Κ.Χ., ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κλαύδιος διέταξε όλους τους Ιουδαίους να φύγουν από τη Ρώμη. Έτσι λοιπόν, οι Ιουδαίοι που είχαν γίνει Χριστιανοί εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να εγκατασταθούν αλλού. (Πράξ. 18:1-3) Γύρω στο 61 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι οι συγχριστιανοί του είχαν εκτεθεί δημόσια σε χλευασμούς, είχαν ριχτεί στη φυλακή και είχαν υποστεί την αρπαγή των υπαρχόντων τους. (Εβρ. 10:32-34) Και όπως οι άλλοι άνθρωποι, έτσι και οι Χριστιανοί πάλευαν με τη φτώχεια και τις αρρώστιες.​—Ρωμ. 15:26· Φιλιπ. 2:25-27.

5. Σε ποιες ερωτήσεις θα απαντήσουμε;

⁵ Όταν ο Ιάκωβος έγραψε την επιστολή του, πριν από το 62 Κ.Χ., ήξερε πολύ καλά τι δοκιμασίες αντιμετώπιζαν οι αδελφοί και οι αδελφές του. Ο Ιεχωβά τον ενέπνευσε να γράψει σε εκείνους τους Χριστιανούς για να τους δώσει πρακτικές συμβουλές που θα τους βοηθούσαν να διατηρήσουν τη χαρά τους ακόμα και υπό δοκιμασίες. Ας εξετάσουμε την επιστολή του Ιακώβου για να βρούμε την απάντηση στις ακόλουθες ερωτήσεις: Τι είναι η χαρά για την οποία έγραψε ο Ιάκωβος; Τι θα μπορούσε να τη στερήσει από έναν Χριστιανό; Και πώς μας βοηθάει η σοφία, η πίστη και το θάρρος να διατηρούμε τη χαρά μας υπό οποιεσδήποτε δοκιμασίες;

6. Σύμφωνα με τα εδάφια Λουκάς 6:22, 23, γιατί είναι δυνατόν να νιώθει χαρά ένας Χριστιανός όταν περνάει δοκιμασίες;

⁶ Οι άνθρωποι μπορεί να νομίζουν ότι θα είναι ευτυχισμένοι μόνο αν έχουν καλή υγεία, πολλά χρήματα και ειρηνικές οικογενειακές σχέσεις. Αλλά η χαρά για την οποία έγραψε ο Ιάκωβος είναι πτυχή του καρπού του πνεύματος του Θεού και δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις ενός ατόμου. (Γαλ. 5:22) Ο Χριστιανός βρίσκει χαρά, δηλαδή μια βαθιά αίσθηση ευτυχίας, όταν γνωρίζει ότι ευαρεστεί τον Ιεχωβά και ακολουθεί το παράδειγμα του Ιησού. (Διαβάστε Λουκάς 6:22, 23· Κολ. 1:10, 11) Όπως η φλόγα που καίει προστατευμένη μέσα σε ένα φανάρι, έτσι και αυτό το είδος χαράς καίει μέσα στην καρδιά του Χριστιανού. Δεν τρεμοπαίζει όταν κλονίζεται η υγεία του ή λιγοστεύουν τα χρήματά του. Και δεν τη σβήνει ο χλευασμός ή η εναντίωση από την οικογένεια ή άλλους. Αντίθετα, η φλόγα θεριεύει κάθε φορά που οι εναντιούμενοι προσπαθούν να τη σβήσουν. Οι δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε λόγω της πίστης μας επιβεβαιώνουν ότι είμαστε αληθινοί μαθητές του Χριστού. (Ματθ. 10:22· 24:9· Ιωάν. 15:20) Εύλογα, ο Ιάκωβος έγραψε: «Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες».​—Ιακ. 1:2.

7, 8. Πώς ωφελούν οι δοκιμασίες την πίστη μας;

⁷ Ο Ιάκωβος προσδιορίζει έναν επιπρόσθετο λόγο για τον οποίο οι Χριστιανοί είναι διατεθειμένοι να υποστούν ακόμα και σφοδρές δοκιμασίες. Λέει: «Η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας παράγει υπομονή». (Ιακ. 1:3) Οι δοκιμασίες μπορούν να παρομοιαστούν με τη φωτιά που χρησιμοποιείται για τη σφυρηλάτηση μιας ατσάλινης λεπίδας. Όταν η λεπίδα θερμαίνεται και κατόπιν κρυώνει, το ατσάλι γίνεται ισχυρότερο. Παρόμοια, όταν υπομένουμε δοκιμασίες, η πίστη μας ενισχύεται. Να γιατί ο Ιάκωβος έγραψε: «Η υπομονή . . . ας ολοκληρώσει το έργο της, ώστε να είστε πλήρεις και υγιείς από όλες τις απόψεις». (Ιακ. 1:4) Όταν βλέπουμε ότι οι δοκιμασίες κάνουν την πίστη μας ισχυρότερη, μπορούμε να τις υπομένουμε με χαρά.

⁸ Στην επιστολή του, ο Ιάκωβος προσδιορίζει επίσης μερικά από τα πράγματα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να χάσουμε τη χαρά μας. Ποια είναι αυτά τα προβλήματα, και πώς μπορούμε να τα υπερνικούμε;

9. Γιατί χρειαζόμαστε σοφία;

⁹ Το πρόβλημα: Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Όταν περνάμε μια δοκιμασία, πρέπει να αποβλέπουμε στον Ιεχωβά για βοήθεια ώστε να κάνουμε επιλογές που τον ευαρεστούν, που ωφελούν τους αδελφούς και τις αδελφές μας και που μας βοηθούν να διακρατούμε την ακεραιότητά μας. (Ιερ. 10:23) Χρειαζόμαστε σοφία για να ξέρουμε ποια πορεία να ακολουθήσουμε και τι να πούμε σε εκείνους που μας εναντιώνονται. Αν δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, ίσως νιώθουμε ότι είμαστε έρμαια των περιστάσεών μας και θα μπορούσαμε να χάσουμε γρήγορα τη χαρά μας.

10. Σύμφωνα με το εδάφιο Ιακώβου 1:5, τι χρειάζεται να κάνουμε για να αποκτήσουμε σοφία;

¹⁰ Η λύση: Να ζητάτε από τον Ιεχωβά σοφία. Προκειμένου να υπομένουμε τις δοκιμασίες μας με χαρά, πρέπει πρώτα να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά ζητώντας του να μας δώσει την αναγκαία σοφία για να παίρνουμε σωστές αποφάσεις. (Διαβάστε Ιακώβου 1:5) Πώς πρέπει να αντιδρούμε αν νιώθουμε ότι ο Ιεχωβά δεν απαντάει στην προσευχή μας αμέσως; Ο Ιάκωβος λέει ότι πρέπει να ζητάμε συνεχώς σοφία από τον Θεό. Ο Ιεχωβά δεν ενοχλείται από τα συνεχή αιτήματά μας. Δεν θα μας αντιμετωπίσει με περιφρόνηση. Ο ουράνιος Πατέρας μας “δίνει γενναιόδωρα” όταν προσευχόμαστε για σοφία ώστε να υπομείνουμε τις δοκιμασίες μας. (Ψαλμ. 25:12, 13) Βλέπει τις δοκιμασίες μας, μας συμπονάει και είναι πρόθυμος να μας βοηθήσει. Σαφώς, αυτό είναι αιτία για χαρά! Πώς όμως μας δίνει ο Ιεχωβά σοφία;

11. Τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να αποκτήσουμε σοφία;

¹¹ Ο Ιεχωβά μάς δίνει σοφία μέσω του Λόγου του. (Παρ. 2:6) Για να αποκτήσουμε αυτή τη σοφία πρέπει να μελετάμε τον Λόγο του Θεού και τις Βιβλικές εκδόσεις. Αλλά δεν αρκεί απλώς να συσσωρεύουμε γνώση. Πρέπει να θέτουμε τη σοφία του Θεού σε εφαρμογή στη ζωή μας ενεργώντας σύμφωνα με τις συμβουλές του. Ο Ιάκωβος έγραψε: «Να γίνεστε εκτελεστές του λόγου και όχι μόνο ακροατές». (Ιακ. 1:22) Όταν εφαρμόζουμε τις συμβουλές του Θεού, γινόμαστε πιο ειρηνικοί, λογικοί και ελεήμονες. (Ιακ. 3:17) Αυτές οι ιδιότητες μας βοηθούν να αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε δοκιμασία χωρίς να χάνουμε τη χαρά μας.

12. Γιατί είναι σημαντικό να ξέρουμε τη Γραφή καλά;

¹² Ο Λόγος του Θεού λειτουργεί σαν καθρέφτης, βοηθώντας μας να προσδιορίζουμε τομείς στους οποίους χρειαζόμαστε βελτίωση και να ενεργούμε αναλόγως. (Ιακ. 1:23-25) Για παράδειγμα, καθώς μελετάμε τον Λόγο του Θεού, ίσως αντιληφθούμε ότι χρειάζεται να ελέγχουμε τα νεύρα μας. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά μαθαίνουμε πώς να δείχνουμε πραότητα όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους ή προβλήματα που θα μπορούσαν να μας εξοργίσουν. Η πραότητα μας βοηθάει να χειριζόμαστε καλύτερα τις πιέσεις. Μας καθιστά ικανούς να σκεφτόμαστε πιο καθαρά και να παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις. (Ιακ. 3:13) Πόσο σημαντικό είναι να ξέρουμε τη Γραφή καλά!

13. Γιατί πρέπει να διδασκόμαστε από το παράδειγμα Βιβλικών προσώπων;

¹³ Μερικές φορές, μαθαίνουμε τι πρέπει να αποφεύγουμε μόνο αφού κάνουμε κάποιο λάθος. Αλλά αυτός είναι ο δύσκολος τρόπος για να μάθουμε. Ένας καλύτερος τρόπος για να αποκτήσουμε σοφία είναι να μαθαίνουμε από τις επιτυχίες και τα λάθη των άλλων. Να γιατί ο Ιάκωβος μας προτρέπει να διδασκόμαστε από το παράδειγμα Βιβλικών προσώπων όπως ο Αβραάμ, η Ραάβ, ο Ιώβ και ο Ηλίας. (Ιακ. 2:21-26· 5:10, 11, 17, 18) Εκείνοι οι όσιοι υπηρέτες του Ιεχωβά κατάφεραν να υπομείνουν δοκιμασίες που θα μπορούσαν να τους είχαν στερήσει τη χαρά. Το παράδειγμα υπομονής που έθεσαν δείχνει ότι με τη βοήθεια του Ιεχωβά μπορούμε να κάνουμε και εμείς το ίδιο.

14, 15. Γιατί δεν πρέπει να αγνοούμε τις αμφιβολίες μας;

¹⁴ Το πρόβλημα: Ανεπίλυτες αμφιβολίες. Κατά καιρούς, ίσως δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε κάτι από τον Λόγο του Θεού. Ή ίσως ο Ιεχωβά να μην απαντάει στις προσευχές μας έτσι όπως αναμέναμε. Αυτό ενδέχεται να γεννήσει κάποιες αμφιβολίες. Αν τις αγνοήσουμε, αυτές θα εξασθενίσουν την πίστη μας και θα βλάψουν τη σχέση μας με τον Ιεχωβά. (Ιακ. 1:7, 8) Θα μπορούσαν ακόμα και να μας κάνουν να χάσουμε την ελπίδα μας για το μέλλον.

¹⁵ Ο απόστολος Παύλος παρομοίασε την ελπίδα μας για το μέλλον με άγκυρα. (Εβρ. 6:19) Η άγκυρα σταθεροποιεί το πλοίο στη διάρκεια μιας θύελλας και δεν το αφήνει να παρασυρθεί στα βράχια. Αν όμως σπάσει η αλυσίδα που την κρατάει στο πλοίο, τότε η άγκυρα θα είναι άχρηστη. Όπως η σκουριά διαβρώνει την αλυσίδα μιας άγκυρας, έτσι και οι ανεπίλυτες αμφιβολίες διαβρώνουν την πίστη μας. Όταν ένα άτομο που αμφιβάλλει αντιμετωπίζει εναντίωση, θα μπορούσε να χάσει την πίστη του ότι ο Ιεχωβά θα εκπληρώσει τις υποσχέσεις Του. Αν χάσουμε την πίστη μας, χάνουμε και την ελπίδα μας. Ο Ιάκωβος λέει ότι εκείνος που αμφιβάλλει «μοιάζει με κύμα της θάλασσας που το σπρώχνει ο άνεμος και το παρασύρει εδώ και εκεί». (Ιακ. 1:6) Το άτομο που βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση πιθανότατα δεν θα νιώθει καθόλου χαρά!

16. Τι πρέπει να κάνουμε αν έχουμε αμφιβολίες;

¹⁶ Η λύση: Αντιμετωπίστε τις αμφιβολίες σας και ενισχύστε την πίστη σας. Μην είστε αναποφάσιστοι. Στις ημέρες του προφήτη Ηλία, ο λαός του Ιεχωβά είχε γίνει αναποφάσιστος. Ο Ηλίας τούς είπε: «Ως πότε θα αμφιταλαντεύεστε ανάμεσα σε δύο διαφορετικές απόψεις; Αν είναι ο Ιεχωβά ο αληθινός Θεός, ακολουθήστε αυτόν· αλλά αν είναι ο Βάαλ, ακολουθήστε εκείνον!» (1 Βασ. 18:21) Το ίδιο ισχύει και σήμερα. Χρειάζεται να κάνουμε έρευνα για να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός, ότι η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του και ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ο λαός του. (1 Θεσ. 5:21) Με αυτόν τον τρόπο, θα διαλύσουμε τις αμφιβολίες μας και θα ενισχύσουμε την πίστη μας. Αν χρειαζόμαστε βοήθεια για να αντιμετωπίσουμε τις αμφιβολίες μας, μπορούμε να στραφούμε στους πρεσβυτέρους. Πρέπει να αντιδράσουμε αποφασιστικά αν θέλουμε να διατηρήσουμε τη χαρά μας στην υπηρεσία του Ιεχωβά!

17. Τι θα συμβεί αν χάσουμε το θάρρος μας;

¹⁷ Το πρόβλημα: Αποθάρρυνση. Ο Λόγος του Θεού λέει: «Αν αποθαρρυνθείς την ημέρα της στενοχώριας, η δύναμή σου θα είναι λιγοστή». (Παρ. 24:10) Αν χάσετε το θάρρος σας, θα χάσετε γρήγορα και τη χαρά σας.

18. Τι σημαίνει να υπομένουμε;

¹⁸ Η λύση: Βασιστείτε στον Ιεχωβά για να σας δώσει το θάρρος να υπομείνετε. Χρειαζόμαστε θάρρος για να υπομένουμε τις δοκιμασίες. (Ιακ. 5:11) Η λέξη ὑπομονή του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, την οποία χρησιμοποίησε ο Ιάκωβος, μεταδίδει την ιδέα κάποιου που παραμένει σταθερός στη θέση του. Αυτό ίσως μας φέρνει στον νου έναν στρατιώτη ο οποίος στέκεται με θάρρος απέναντι στον εχθρό και αρνείται να υποχωρήσει έστω και μια σπιθαμή, ανεξάρτητα από τη σφοδρότητα της επίθεσης που δέχεται.

19. Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου;

¹⁹ Ο απόστολος Παύλος έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα θάρρους και υπομονής. Κάποιες φορές, ένιωθε αδύναμος. Αλλά κατάφερνε να υπομένει επειδή βασιζόταν στον Ιεχωβά για να του δίνει τη δύναμη που χρειαζόταν. (2 Κορ. 12:8-10· Φιλιπ. 4:13) Μπορούμε και εμείς να έχουμε τέτοια δύναμη και θάρρος αν αναγνωρίζουμε ταπεινά ότι χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Ιεχωβά.​—Ιακ. 4:10.

20, 21. Για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι;

²⁰ Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε δεν είναι τιμωρία από τον Ιεχωβά. Ο Ιάκωβος μας διαβεβαιώνει: «Κανείς όταν περνάει δοκιμασία να μη λέει: “Από τον Θεό δοκιμάζομαι”. Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και δοκιμάζει ο ίδιος κανέναν». (Ιακ. 1:13) Όταν είμαστε πεπεισμένοι για αυτό το γεγονός, πλησιάζουμε περισσότερο τον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας.​—Ιακ. 4:8.

²¹ Ο Ιεχωβά «δεν μεταβάλλεται ούτε αλλάζει». (Ιακ. 1:17) Στήριξε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα στις δοκιμασίες τους και θα κάνει το ίδιο για τον καθέναν από εμάς σήμερα. Να ζητάτε ένθερμα από τον Ιεχωβά να σας βοηθάει να αποκτάτε σοφία, πίστη και θάρρος. Εκείνος θα απαντάει στις προσευχές σας. Τότε θα είστε σίγουροι ότι θα σας βοηθάει να διατηρείτε τη χαρά σας όταν υπομένετε δοκιμασίες!