អត្ថបទសិក្សា ១២

សេចក្ដីស្រឡាញ់ជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការស្អប់

លេង

«ការទាំងនេះជាបង្គាប់របស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ប្រសិនបើពិភពលោកនេះស្អប់អ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នាដឹងថាគេបានស្អប់ខ្ញុំ មុនគេស្អប់អ្នករាល់គ្នា»។—យ៉ូន. ១៥:១៧, ១៨

ចម្រៀងលេខ១២៩ យើងនឹងស៊ូទ្រាំ

សេចក្ដីសង្ខេប *

១. យោងទៅតាមម៉ាថាយ ២៤:៩ ហេតុអ្វីយើងមិនគួរភ្ញាក់ផ្អើលពេលពិភពលោកស្អប់យើង?

ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតយើងឲ្យចេះបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅអ្នកឯទៀត ហើយចង់ឲ្យពួកគេស្រឡាញ់យើងវិញ។ ដូច្នេះពេលគេស្អប់យើង យើងឈឺចិត្តនិងប្រហែលជាភ័យខ្លាច។ ជាឧទាហរណ៍ បងស្រីឈ្មោះជជីណា *ដែលរស់នៅទ្វីបអឺរ៉ុបនិយាយថា៖ «ពេលខ្ញុំអាយុ១៤ឆ្នាំ ម្ដាយខ្ញុំចាប់ផ្ដើមស្អប់ខ្ញុំដោយសារខ្ញុំបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ខ្ញុំកើតទុក្ខនិងឯកោ ហើយខ្ញុំចាប់ផ្ដើមគិតថាខ្ញុំជាមនុស្សមិនល្អទេដឹង»។ បងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះដានីឡូរៀបរាប់ថា៖ «ពេលពួកទាហានវាយខ្ញុំ ប្រមាថមើលងាយខ្ញុំ និងគំរាមកំហែងខ្ញុំដោយសារខ្ញុំជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំភ័យខ្លាចនិងមានអារម្មណ៍ថាគេកំពុងជាន់ឈ្លីកិត្តិយសខ្ញុំ»។ ពេលមនុស្សស្អប់យើង យើងឈឺចិត្ត ប៉ុន្តែយើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេ។ នេះគឺដូចអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានប្រកាសទុកជាមុន។—សូមអាន ម៉ាថាយ ២៤:៩

២-៣. ហេតុអ្វីអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូត្រូវគេស្អប់?

^២ពិភពលោកនេះស្អប់អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះដូចលោកយេស៊ូ យើង«មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោក»ទេ។ (យ៉ូន. ១៥:១៧-១៩) យ៉ាងនេះ ទោះជាយើងគោរពពួកអាជ្ញាធរក្ដី យើងមិនគាំទ្រខាងណាមួយក្នុងរឿងនយោបាយ គោរពទង់ជាតិ ឬច្រៀងចម្រៀងជាតិឡើយ។ យើងមានភក្ដីភាពផ្ដាច់មុខចំពោះតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ។ យើងគាំទ្រសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាលើមនុស្សជាតិ។ ប៉ុន្តែ សាថាននិង«ពូជ»របស់វាចោទប្រកាន់ថាព្រះគ្មានសិទ្ធិនោះទេ។ (លោ. ៣:១-៥, ១៥) យើងផ្សព្វផ្សាយថារាជាណាចក្ររបស់ព្រះគឺជាសេចក្ដីសង្ឃឹមតែមួយគត់របស់មនុស្សជាតិ ហើយថាមិនយូរទៀតរាជាណាចក្រនោះនឹងបំផ្លាញអ្នកប្រឆាំងទាំងអស់។ (ដាន. ២:៤៤; បប. ១៩:១៩-២១) ដំណឹងនេះជាដំណឹងល្អចំពោះមនុស្សរាបទាប ប៉ុន្តែជាដំណឹងមិនល្អចំពោះមនុស្សអាក្រក់។—ទំនុក. ៣៧:១០, ១១

^៣យើងក៏បានត្រូវគេស្អប់ ដោយសារយើងរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះ។ ខ្នាតតម្រារបស់ព្រះគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ពីខ្នាតតម្រាសីលធម៌ថោកទាបរបស់ពិភពលោកនេះ។ ជាឧទាហរណ៍ មនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះមិនប្រកាន់ចំពោះអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ដ៏ស្មោកគ្រោកដែលស្រដៀងនឹងអំពើរបស់ពួកអ្នកក្រុងសូដុមនិងក្រុងកូម៉ូរ៉ា ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបំផ្លាញ។ (យូ. ៧) ដោយសារយើងធ្វើតាមខ្នាតតម្រាក្នុងគម្ពីរអំពីទង្វើទាំងនោះ មនុស្សជាច្រើនចំអកមើលងាយយើងនិងចាត់ទុកយើងជាមនុស្សចង្អៀតចង្អល់។—១ពេ. ៤:៣, ៤

៤. ដើម្បីពង្រឹងកម្លាំងចិត្តយើងពេលមនុស្សស្អប់យើង តើយើងត្រូវការគុណសម្បត្តិអ្វីខ្លះ?

^៤តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំពេលមនុស្សស្អប់យើងនិងជេរប្រមាថយើង? យើងត្រូវមានជំនឿរឹងមាំថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើង។ ដូចខែល ជំនឿរបស់យើងអាច«ពន្លត់អស់ទាំងព្រួញឆេះរបស់មេកំណាច»។ (អេភ. ៦:១៦) ប៉ុន្តែយើងមិនគ្រាន់តែត្រូវការជំនឿប៉ុណ្ណោះទេ យើងក៏ត្រូវការសេចក្ដីស្រឡាញ់ផងដែរ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់«មិនឆាប់ខឹង» ហើយក៏អត់ធន់នឹងអ្វីៗទាំងអស់ និងស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីៗទាំងអស់។ (១កូ. ១៣:៤-៧, ១៣) ឥឡូវសូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ និងថែមទាំងចំពោះសត្រូវ ជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំពេលយើងបានត្រូវគេស្អប់។

សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការស្អប់

៥. ដោយសារលោកយេស៊ូស្រឡាញ់បិតាលោក តើលោកអាចធ្វើអ្វី?

^៥នៅយប់មុនដែលសត្រូវរបស់លោកយេស៊ូសម្លាប់លោក លោកបានមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកកាន់តាមដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកថា៖ «ខ្ញុំស្រឡាញ់បិតានៅស្ថានសួគ៌ [ដូច្នេះ]ខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានបង្គាប់ខ្ញុំឲ្យធ្វើ»។ (យ៉ូន. ១៤:៣១) ដោយសារលោកយេស៊ូស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា លោកអាចស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកដ៏ខ្លាំង។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ាក៏អាចជួយយើង ដូចដែលបានជួយលោកយេស៊ូដែរ។

៦. យោងទៅតាមរ៉ូម ៥:៣-៥ តើអ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះការស្អប់ពីពិភពលោកនេះ?

^៦សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាតែងតែជួយអ្នកបម្រើលោកឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការបៀតបៀន។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលតុលាការកំពូលនៃជនជាតិយូដាបង្គាប់ពួកសាវ័កឲ្យឈប់ផ្សព្វផ្សាយ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកសាវ័កចំពោះព្រះបានជំរុញចិត្តពួកគេឲ្យ«ស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាអ្នកគ្រប់គ្រង ជាជាងមនុស្ស»។ (សកម្ម. ៥:២៩; ១យ៉ូន. ៥:៣) សេចក្ដីស្រឡាញ់មាំមួនបែបនេះដែលយើងមានចំពោះព្រះ ក៏ជួយយើងឲ្យនៅស្មោះត្រង់ដែរ ពេលទទួលការបៀតបៀនពីរដ្ឋាភិបាលដ៏ខ្លាំងក្លានិងឃោរឃៅ។ ជាជាងធ្លាក់ទឹកចិត្ត យើងចាត់ទុកការស្អប់ពីពិភពលោកនេះជាឯកសិទ្ធិ។—សកម្ម. ៥:៤១; សូមអាន រ៉ូម ៥:៣-៥

៧. តើយើងគួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាពេលក្រុមគ្រួសារប្រឆាំងយើង?

^៧ពេលក្រុមគ្រួសាររបស់យើងប្រឆាំងយើង នេះគឺពិបាកខ្លាំងណាស់។ ពេលយើងចាប់ផ្ដើមចាប់អារម្មណ៍សេចក្ដីពិត សមាជិកក្រុមគ្រួសារយើងខ្លះប្រហែលជាគិតថាយើងបានត្រូវគេបញ្ឆោត។ អ្នកឯទៀតប្រហែលជាគិតថាយើងបានវង្វេងស្មារតី។ (សូមពិនិត្យបន្ថែម ម៉ាកុស ៣:២១) ពួកគេប្រហែលជាថែមទាំងប្រឆាំងយើងយ៉ាងខ្លាំងទៀតផង។ ប្រតិកម្មមិនល្អទាំងនេះមិនគួរធ្វើឲ្យយើងភ្ញាក់ផ្អើលទេ។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «សត្រូវរបស់មនុស្ស នឹងមកពីពួកអ្នកដែលនៅក្នុងផ្ទះជាមួយនឹងពួកគេ»។ (ម៉ាថ. ១០:៣៦) យ៉ាងនេះ មិនថាសាច់ញាតិរបស់យើងមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះយើងក៏ដោយ យើងមិនស្អប់ពួកគេទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពេលយើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា យើងកាន់តែស្រឡាញ់មនុស្សផងដែរ។ (ម៉ាថ. ២២:៣៧-៣៩) ប៉ុន្តែយើងនឹងមិនឈប់ធ្វើតាមច្បាប់និងគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរដើម្បីផ្គាប់ចិត្តមនុស្សឡើយ។

យើងប្រហែលជារងទុក្ខអស់មួយរយៈពេល តែព្រះយេហូវ៉ានឹងនៅក្បែរយើងជានិច្ចដើម្បីសម្រាលទុក្ខនិងពង្រឹងកម្លាំងយើង (សូមមើលវគ្គ៨-១០)

៨-៩. តើអ្វីបានជួយបងស្រីម្នាក់ឲ្យកាន់ជំហរមាំមួន ទោះជាទទួលការប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងក្ដី?

^៨បងជជីណាដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើ បានកាន់ជំហរមាំមួនទោះជាមានការប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងពីម្ដាយរបស់គាត់ក្ដី។ បងជជីណាពន្យល់ថា៖ «ដំបូងខ្ញុំនិងម្ដាយខ្ញុំចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរជាមួយសាក្សី។ ប៉ុន្តែ៦ខែក្រោយ ពេលខ្ញុំចង់ចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ម្ដាយខ្ញុំចាប់ផ្ដើមប្រឆាំងខ្ញុំ។ ក្រោយមកទើបខ្ញុំដឹងថាគាត់ទាក់ទងជាមួយពួកអ្នកក្បត់ជំនឿ ហើយបានប្រើការចោទប្រកាន់មិនពិតរបស់ពួកគេមកនិយាយជាមួយខ្ញុំ។ គាត់ក៏បានប្រមាថមើលងាយខ្ញុំ បោចសក់ខ្ញុំ ច្របាច់កខ្ញុំ ហើយបោះចោលសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំមានអាយុ១៥ឆ្នាំ ខ្ញុំបានទទួលការជ្រមុជទឹក។ ម្ដាយខ្ញុំបានព្យាយាមបញ្ឈប់ខ្ញុំមិនឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ដោយយកខ្ញុំដាក់មណ្ឌលមួយជាមួយយុវវ័យឯទៀត ដែលរួមមានអ្នកខ្លះជាអ្នកញៀនថ្នាំនិងប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋ។ ការប្រឆាំងគឺរឹតតែពិបាកពេលវាមកពីបុគ្គលដែលគួរតែស្រឡាញ់យើងនិងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយើង»។

^៩តើអ្វីបានជួយបងជជីណាឲ្យស៊ូទ្រាំ? គាត់និយាយថា៖ «ថ្ងៃដែលម្ដាយខ្ញុំចាប់ផ្ដើមប្រឆាំងខ្ញុំ គឺជាថ្ងៃដែលខ្ញុំទើបតែអានគម្ពីរទាំងមូលចប់។ ពេលនោះ ខ្ញុំជឿជាក់ទាំងស្រុងថាខ្ញុំបានរកឃើញសេចក្ដីពិត ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធណាស់នឹងព្រះយេហូវ៉ា។ ខ្ញុំអធិដ្ឋានទៅលោកជារឿយៗ ហើយលោកស្ដាប់ខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំរស់នៅមណ្ឌលនោះ បងស្រីម្នាក់បានអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យទៅលេងផ្ទះគាត់ ហើយយើងបានសិក្សាគម្ពីរជាមួយគ្នា។ ក្នុងអំឡុងគ្រានោះ ខ្ញុំទទួលកម្លាំងចិត្តពីបងប្អូននៅសាលប្រជុំ។ ពួកគេចាត់ទុកខ្ញុំដូចជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ ខ្ញុំឃើញច្បាស់ថាព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងក្លាជាងអ្នកប្រឆាំង មិនថាអ្នកនោះជាអ្នកណាក្ដី»។

១០. តើយើងអាចមានទំនុកចិត្តអ្វីលើព្រះយេហូវ៉ា?

^១០សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា គ្មានអ្វីអាច«ធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ដែលត្រូវសម្ដែងតាមរយៈគ្រិស្តយេស៊ូ ជាម្ចាស់របស់យើងឡើយ»។ (រ៉ូម ៨:៣៨, ៣៩) ទោះជាយើងប្រហែលជារងទុក្ខអស់មួយរយៈពេលក្ដី ព្រះយេហូវ៉ានឹងនៅក្បែរយើងជានិច្ចដើម្បីសម្រាលទុក្ខនិងពង្រឹងកម្លាំងយើង។ ម្យ៉ាងទៀត ដូចយើងឃើញពីបទពិសោធន៍របស់បងជជីណា ព្រះយេហូវ៉ាក៏ជួយយើងតាមរយៈបងប្អូនរួមជំនឿជាទីស្រឡាញ់។

សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការស្អប់

១១. តើពាក្យរបស់លោកយេស៊ូនៅយ៉ូហាន ១៥:១២, ១៣អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងជួយអ្នកកាន់តាមលោកយ៉ាងដូចម្ដេច? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។

^១១នៅយប់មុនដែលលោកយេស៊ូស្លាប់ លោកបានរំលឹកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ (សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:១២, ១៣) លោកដឹងថាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួននឹងជួយពួកគេឲ្យរក្សាសាមគ្គីភាព ហើយស៊ូទ្រាំនឹងការស្អប់ពីពិភពលោក។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំនៅក្រុងថែស្សាឡូនិច។ បងប្អូននៅទីនោះទទួលការបៀតបៀនចាប់តាំងពីពេលដែលក្រុមជំនុំនោះបានត្រូវបង្កើតឡើង។ ពួកគេជាគំរូអំពីចិត្តស្មោះឥតងាករេនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (១ថែ. ១:៣,៦,៧) ប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យបន្តបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់«ឲ្យកាន់តែប្រសើរថែមទៀត»។ (១ថែ. ៤:៩, ១០) សេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងជំរុញចិត្តពួកគេឲ្យនិយាយសម្រាលទុក្ខពួកអ្នកដែលធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងគាំពារពួកអ្នកដែលខ្សោយ។ (១ថែ. ៥:១៤) យើងដឹងថា ពួកគេបានធ្វើតាមការណែនាំពីប៉ូល ព្រោះក្នុងសំបុត្រទី២របស់គាត់ដែលសរសេរប្រហែលជាមួយឆ្នាំក្រោយមក ប៉ូលអាចនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «អ្នកទាំងអស់គ្នាស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកកាន់តែខ្លាំងឡើង»។ (២ថែ. ១:៣-៥) សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគេបានជួយពួកគេឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខវេទនានិងការបៀតបៀន។

សេចក្ដីស្រឡាញ់ជាគ្រិស្តសាសនិកពិតអាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការស្អប់ (សូមមើលវគ្គ១២) *

១២. ក្នុងអំឡុងពេលមានសង្គ្រាម តើបងប្អូននៅប្រទេសមួយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងដូចម្ដេច?

^១២សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងដានីឡូដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើនិងប្រពន្ធរបស់គាត់។ ពេលសង្គ្រាមរាលដាលដល់ក្រុងដែលពួកគាត់រស់នៅ ពួកគាត់បន្តចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ផ្សព្វផ្សាយអស់ពីសមត្ថភាព និងចែករំលែកម្ហូបអាហារដែលពួកគាត់មានជាមួយបងប្អូន។ ស្រាប់តែថ្ងៃមួយ ពួកទាហានប្រដាប់ដោយកាំភ្លើងមកផ្ទះរបស់បងដានីឡូ។ បងដានីឡូនិយាយថា៖ «ពួកគេបានទាមទារឲ្យខ្ញុំលះចោលជំនឿ។ ពេលខ្ញុំមិនព្រម ពួកគេវាយខ្ញុំ ហើយជន្លបាញ់កាំភ្លើងហួសក្បាលខ្ញុំ។ មុនចាកចេញ ពួកគេគំរាមថានឹងមកវិញរំលោភប្រពន្ធខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែភ្លាមៗ បងប្អូនរបស់យើងនាំយើងទៅរថភ្លើងដើម្បីជិះទៅក្រុងផ្សេង។ ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ទាំងនោះទេ។ ពេលយើងទៅដល់ក្រុងថ្មី បងប្អូនបានឲ្យអាហារយើង ហើយបានជួយយើងឲ្យរកផ្ទះស្នាក់នៅ និងជួយខ្ញុំឲ្យរកការងារ។ ដូច្នេះក្រោយមក យើងអាចជួយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាឯទៀតដែលភៀសខ្លួនពីសង្គ្រាម ឲ្យស្នាក់នៅជាមួយយើង»។ បទពិសោធន៍នេះបង្ហាញថាសេចក្ដីស្រឡាញ់ជាគ្រិស្តសាសនិកពិតអាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការស្អប់។

សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះសត្រូវជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការស្អប់

១៣. តើតាមរបៀបណាសកម្មពលបរិសុទ្ធជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាគេស្អប់យើងក្ដី?

^១៣លោកយេស៊ូបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកឲ្យស្រឡាញ់សត្រូវ។ (ម៉ាថ. ៥:៤៤, ៤៥) តើនោះស្រួលធ្វើឬទេ? មិនមែនទេ! តែយើងអាចធ្វើបានដោយមានជំនួយពីសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ ផលដែលបង្កើតដោយសកម្មពលរបស់ព្រះរួមមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ចិត្តធ្ងន់ សេចក្ដីសប្បុរស ចិត្តស្លូតបូត និងការចេះទប់ចិត្ត។ (កាឡ. ៥:២២, ២៣) គុណសម្បត្តិទាំងនេះជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំពេលគេស្អប់យើង។ ម្យ៉ាងទៀត មនុស្សជាច្រើនឈប់ប្រឆាំងយើង ដោយសារប្ដី ប្រពន្ធ កូន ឬអ្នកជិតខាងបានបង្ហាញគុណសម្បត្តិទាំងនេះរបស់ព្រះ ហើយពួកគេជាច្រើននាក់ថែមទាំងបានទៅជាបងប្អូនរួមជំនឿរបស់យើងផងដែរ។ ដូច្នេះ បើគេស្អប់អ្នក ដោយសារតែអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយអ្នកមានអារម្មណ៍ថាពិបាកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះពួកគេ សូមអធិដ្ឋានសុំសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ (លូក. ១១:១៣) ម្យ៉ាងទៀត សូមជឿជាក់ទាំងស្រុងថាការស្ដាប់បង្គាប់ព្រះតែងតែល្អបំផុត។—សុភ. ៣:៥-៧

១៤-១៥. តើតាមរបៀបណារ៉ូម ១២:១៧-២១ជួយបងយ៉ាស្មីនឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់ប្ដីគាត់ ទោះជាប្ដីប្រឆាំងគាត់យ៉ាងខ្លាំងក្ដី?

^១៤សូមគិតអំពីគំរូរបស់បងស្រីយ៉ាស្មីនដែលរស់នៅមជ្ឈិមបូព៌ា។ ពេលគាត់ទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ប្ដីរបស់គាត់បានគិតថាគាត់ចាញ់បោកគេ ហើយព្យាយាមបញ្ឈប់គាត់មិនឲ្យបម្រើព្រះ។ ប្ដីគាត់បានប្រមាថមើលងាយគាត់ ហើយញុះញង់សាច់ញាតិ គ្រូគង្វាល និងគ្រូមន្តអាគមឲ្យគំរាមធ្វើបាបគាត់ ព្រមទាំងចោទប្រកាន់ថាគាត់ធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារបែកបាក់គ្នា។ ប្ដីរបស់គាត់ថែមទាំងជេរប្រមាថបងប្អូនក្នុងអំឡុងកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំទៀតផង! បងយ៉ាស្មីនយំជារឿយៗ ដោយសារគេបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងអាក្រក់មកលើគាត់។

^១៥នៅសាលប្រជុំ បងប្អូនរួមជំនឿបានសម្រាលទុក្ខនិងពង្រឹងកម្លាំងបងយ៉ាស្មីន។ អ្នកចាស់ទុំបានលើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យធ្វើតាមយោបល់នៅរ៉ូម ១២:១៧-២១។ (សូមអាន) បងយ៉ាស្មីននិយាយថា៖ «នោះគឺពិបាក តែខ្ញុំបានសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយខ្ញុំ ហើយខ្ញុំខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមអ្វីដែលគម្ពីរចែង។ ដូច្នេះពេលប្ដីខ្ញុំបាចដីចូលក្នុងផ្ទះបាយ ខ្ញុំសម្អាត។ ពេលគាត់និយាយប្រមាថមើលងាយខ្ញុំ ខ្ញុំតបឆ្លើយដោយស្លូតបូត ហើយពេលគាត់ឈឺ ខ្ញុំមើលថែគាត់»។

ពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះពួកអ្នកប្រឆាំងយើង យើងប្រហែលជាធ្វើឲ្យពួកគេទន់ចិត្តជាង (សូមមើលវគ្គ១៦-១៧) *

១៦-១៧. តើអ្នករៀនអ្វីពីគំរូរបស់បងយ៉ាស្មីន?

^១៦បងយ៉ាស្មីនបានទទួលពរចំពោះការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់ប្ដីរបស់គាត់។ គាត់និយាយថា៖ «ប្ដីខ្ញុំចាប់ផ្ដើមទុកចិត្តខ្ញុំជាង ដោយសារគាត់ដឹងថាខ្ញុំតែងតែនិយាយពិតត្រង់។ គាត់ចាប់ផ្ដើមស្ដាប់ខ្ញុំដោយការគោរពពេលយើងនិយាយគ្នាអំពីសាសនា ហើយគាត់យល់ព្រមមិនចង់បង្ករឿងក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ ឥឡូវគាត់លើកទឹកចិត្តខ្ញុំឲ្យចូលរួមកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ។ ជីវិតគ្រួសាររបស់យើងល្អប្រសើរជាងមុនឆ្ងាយណាស់ ហើយក្នុងផ្ទះមានសេចក្ដីសុខ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាប្ដីខ្ញុំនឹងបើកចិត្តទទួលយកសេចក្ដីពិត ហើយបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាមួយខ្ញុំ»។

^១៧គំរូរបស់បងយ៉ាស្មីនបង្ហាញថាសេចក្ដីស្រឡាញ់«អត់ធន់នឹងអ្វីៗទាំងអស់ . . . សង្ឃឹមលើអ្វីៗទាំងអស់ ស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីៗទាំងអស់»។ (១កូ. ១៣:៤, ៧) ការស្អប់មានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងនិងធ្វើឲ្យឈឺចិត្ត តែសេចក្ដីស្រឡាញ់មានឥទ្ធិពលខ្លាំងជាងការស្អប់។ សេចក្ដីស្រឡាញ់អាចយកឈ្នះចិត្តរបស់មនុស្ស។ ពេលយើងបន្តបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ារីករាយ។ ប៉ុន្តែទោះជាអ្នកប្រឆាំងបន្តស្អប់យើងក៏ដោយ យើងនៅតែអាចសប្បាយរីករាយបាន។ តើតាមរបៀបណា?

សប្បាយទោះជាត្រូវគេស្អប់

១៨. ហេតុអ្វីយើងអាចសប្បាយពេលគេស្អប់?

^១៨លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កាលណាមនុស្សស្អប់អ្នករាល់គ្នា . . . នោះអ្នកមានសុភមង្គលហើយ!»។ (លូក. ៦:២២) បើមានជម្រើស យើងមិនមែនឲ្យគេស្អប់យើងទេ ហើយក៏មិនចូលចិត្តឲ្យគេបៀតបៀនយើងដែរ។ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីយើងអាចអរសប្បាយពេលគេស្អប់? សូមគិតអំពីមូលហេតុបី។ ទី១ ពេលយើងស៊ូទ្រាំ យើងទទួលការពេញចិត្តពីព្រះ។ (១ពេ. ៤:១៣, ១៤) ទី២ ជំនឿរបស់យើងបានត្រូវសម្រិតសម្រាំងឲ្យមានតម្លៃជាងនិងមាំមួនជាង។ (១ពេ. ១:៧) ទី៣ យើងនឹងទទួលរង្វាន់ដ៏អស្ចារ្យ ពោលគឺជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។—រ៉ូម ២:៦, ៧

១៩. ហេតុអ្វីពួកសាវ័កត្រេកអរក្រោយពីបានត្រូវវាយនឹងរំពាត់?

^១៩មិនយូរក្រោយពីលោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ពួកសាវ័កបានទទួលសុភមង្គលដូចដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍។ ក្រោយពីពួកគាត់បានត្រូវគេវាយនឹងរំពាត់និងបង្គាប់ឲ្យឈប់ផ្សព្វផ្សាយ ពួកគាត់ត្រេកអរ។ ហេតុអ្វី? «ពីព្រោះពួកគាត់បានត្រូវរាប់ជាសមនឹងទទួលការមើលងាយ ដោយសារនាមរបស់លោក[យេស៊ូ]»។ (សកម្ម. ៥:៤០-៤២) សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគាត់ចំពោះម្ចាស់របស់ពួកគាត់ខ្លាំងជាងការភ័យខ្លាចចំពោះការស្អប់ពីពួកសត្រូវ។ ពួកគាត់ក៏បានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយប្រកាសដំណឹងល្អ«ឥតឈប់»។ បងប្អូនរបស់យើងជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះបន្តបម្រើព្រះដោយស្មោះត្រង់ ទោះជាមានការពិបាកផ្សេងៗក្ដី។ ពួកគេដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនបំភ្លេចការដែលពួកគេធ្វើនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកគេបង្ហាញចំពោះនាមរបស់លោកឡើយ។—ហេ. ៦:១០

២០. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីនៅអត្ថបទបន្ទាប់?

^២០មនុស្សនឹងស្អប់យើង ដរាបណាដែលនៅតែមានរបៀបរបបពិភពលោកនេះ។ (យ៉ូន. ១៥:១៩) ប៉ុន្តែ យើងមិនចាំបាច់ភ័យខ្លាចទេ។ ដូចដែលយើងនឹងពិចារណានៅអត្ថបទបន្ទាប់ ព្រះយេហូវ៉ានឹង«ធ្វើឲ្យ[អ្នកបម្រើស្មោះត្រង់របស់លោក]មាំមួន ព្រមទាំងការពារ»ពួកគេ។ (២ថែ. ៣:៣) ដូច្នេះ សូមយើងបន្តស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ស្រឡាញ់បងប្អូនរបស់យើង និងស្រឡាញ់សត្រូវរបស់យើង។ ពេលយើងធ្វើតាមយោបល់នេះ យើងនឹងរក្សាឲ្យមានសាមគ្គីភាព លើកកិត្តិយសព្រះយេហូវ៉ា និងមានជំនឿមាំមួន។ យើងក៏នឹងបង្ហាញថាសេចក្ដីស្រឡាញ់គឺមានឥទ្ធិពលខ្លាំងជាងការស្អប់ឆ្ងាយណាស់។

ចម្រៀងលេខ១០៦ បណ្ដុះសេចក្ដីស្រឡាញ់

^ វគ្គ 5 ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងឃើញអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ និងថែមទាំងចំពោះសត្រូវរបស់យើង ជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការស្អប់ពីពិភពលោកនេះ។ យើងក៏នឹងស្វែងយល់អំពីមូលហេតុដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា យើងអាចសប្បាយទោះជាគេស្អប់យើងក្ដី។

^ វគ្គ 1 ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។

^ វគ្គ 58 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ក្រោយពីពួកទាហានបានគំរាមកំហែងបងដានីឡូ បងប្អូនបានជួយគាត់និងប្រពន្ធរបស់គាត់ឲ្យរើទៅកន្លែងផ្សេង ហើយបងប្អូននៅទីនោះបានទទួលស្វាគមន៍ពួកគាត់យ៉ាងកក់ក្ដៅ។

^ វគ្គ 60 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ប្ដីរបស់បងយ៉ាស្មីនបានប្រឆាំងគាត់ ប៉ុន្តែអ្នកចាស់ទុំបានឲ្យយោបល់ល្អដល់គាត់។ គាត់ធ្វើជាប្រពន្ធល្អ ហើយមើលថែប្ដីគាត់ពេលឈឺ។

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម សម្រាប់សិក្សា