۱-‏۲.‏ بهای رهایی چیست و چرا به آن نیاز داریم؟‏

آدم که انسانی کامل بود گناه کرد.‏ او با این کار نه تنها خود زندگی ابدی را از دست داد،‏ بلکه این فرصت را از نوادگانش نیز گرفت.‏ او با آگاهی مرتکب گناه شد.‏ اما نوادگان او در گناهش هیچ نقشی نداشتند.‏ (‏روم ۵:‏۱۲،‏ ۱۴‏)‏ آدم سزاوار مرگ بود.‏ اما آیا یَهُوَه می‌توانست کاری کند که نوادگان آدم به زندگی ابدی دست یابند؟‏ بله!‏ یَهُوَه به‌تدریج نشان داد که چگونه نسل او را از گناه و مرگ نجات خواهد داد.‏ (‏پیدا ۳:‏۱۵‏)‏ او در زمانی که خود تعیین کرده بود،‏ پسرش را به زمین فرستاد تا «جان خود را همچون بهای رهایی در عوض بسیاری بدهد.‏»—‏مرق ۱۰:‏۴۵؛‏ یو ۶:‏۵۱‏.‏

^۲ بهای رهایی چیست؟‏ مطابق با بخش یونانی کتاب مقدّس،‏ بهایی است که عیسی پرداخت تا آنچه را که آدم از دست داده بود،‏ پس بگیرد.‏ (‏۱قر ۱۵:‏۲۲‏)‏ چرا ما به بهای رهایی نیاز داریم؟‏ زیرا یَهُوَه بر اساس عدالتش،‏ قانون جان به عوض جان را در شریعت موسی وضع کرده بود.‏ (‏خرو ۲۱:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ آدم زندگی کاملش را از دست داد.‏ از این رو برای اجرای عدالت یَهُوَه،‏ عیسی زندگی کاملش را فدا کرد.‏ (‏روم ۵:‏۱۷‏)‏ به این شکل،‏ او «پدر سرمدی» همهٔ کسانی شد که به فدیهٔ او ایمان دارند.‏—‏اشع ۹:‏۶؛‏ روم ۳:‏۲۳،‏ ۲۴‏.‏

۳.‏ مطابق با یوحنا ۱۴:‏۳۱ و ۱۵:‏۱۳‏،‏ چرا عیسی حاضر بود جانش را قربانی کند؟‏

^۳ عیسی به دلیل محبت عمیقی که به پدر آسمانی‌اش و انسان‌ها داشت،‏ حاضر بود جانش را قربانی کند.‏ ‏(‏یوحنا ۱۴:‏۳۱؛‏ ۱۵:‏۱۳ خوانده شود.‏)‏ او تا پای مرگ وفادار ماند و خواست پدرش را به انجام رساند.‏ تنها از این طریق است  که مقصود یَهُوَه برای انسان‌ها و زمین به تحقق می‌رسد.‏ در این مقاله خواهیم دید که چرا یَهُوَه اجازه داد عیسی پیش از مرگش درد و رنج زیادی را تحمّل کند؟‏ همچنین نمونهٔ یکی از نویسندگان کتاب مقدّس را مرور می‌کنیم که از فدیهٔ عیسی عمیقاً قدردان بود.‏ در آخر خواهیم دید که ما چگونه می‌توانیم قدردانی‌مان را از این تدارک پرمهر یَهُوَه و عیسی نشان دهیم و چگونه باید بیش از پیش برای آن ارزش قائل شویم.‏

۴.‏ مرگ عیسی را توصیف کنید.‏

^۴ آخرین روز زندگی زمینی عیسی را در ذهن تجسّم کنید.‏ او می‌توانست از لشکر فرشتگان کمک بگیرد،‏ اما چنین نکرد و اجازه داد سربازان رومی دستگیرش کنند و با بی‌رحمی شلاقش بزنند.‏ (‏مت ۲۶:‏۵۲-‏۵۴؛‏ یو ۱۸:‏۳؛‏ ۱۹:‏۱‏)‏ آنان طوری عیسی را شلاق می‌زدند که با هر ضربهٔ آن،‏ زخمی عمیق بر بدنش به جا می‌ماند.‏ سپس،‏ تیر چوبی سنگینی را روی زخم‌های عیسی گذاشتند تا آن را حمل کند.‏ عیسی تیر چوبی را به طرف محل اعدامش می‌کشید.‏ اما چیزی نگذشت که سربازان رومی شخصی را وادار کردند تا آن را به جای او حمل کند.‏ (‏مت ۲۷:‏۳۲‏)‏ وقتی عیسی به محل اعدامش رسید،‏ سربازان رومی دست و پایش را به تیر چوبی میخکوب کردند.‏ سنگینی بدن عیسی روی تیر باعث می‌شد که زخم میخ‌ها پاره‌تر شود.‏ دوستان او به همراه مادرش گریه می‌کردند،‏ اما بزرگان قوم یهود مسخره‌اش می‌کردند.‏ (‏لو ۲۳:‏۳۲-‏۳۸؛‏ یو ۱۹:‏۲۵‏)‏ عیسی ساعت‌ها به این شکل درد کشید.‏ ضربان قلبش کند شده بود و نفسش به سختی بالا می‌آمد.‏ عیسی می‌دانست که تا به آخر وفادار مانده است و پیش از مرگ،‏ برای آخرین بار به یَهُوَه دعا کرد.‏ سپس سر خود را پایین آورد و نفس آخر را کشید.‏ (‏مرق ۱۵:‏۳۷؛‏ لو ۲۳:‏۴۶؛‏ یو ۱۰:‏۱۷،‏ ۱۸؛‏ ۱۹:‏۳۰‏)‏ به راستی که مرگ عیسی زجرآور و تحقیرآمیز بود!‏

۵.‏ آنچه عیسی را بیش از نحوهٔ مرگش مضطرب می‌ساخت چه بود؟‏

^۵ آنچه عیسی را بیش از نحوهٔ مرگش مضطرب می‌ساخت،‏ جرمی بود که به دلیل آن محکوم به مرگ شده بود.‏ او به کفرگویی متهم شده بود؛‏ بدین معنی که برای خدا و نام او احترامی قائل نبود.‏ (‏مت ۲۶:‏۶۴-‏۶۶‏)‏ برای عیسی،‏ حتی تصوّر این که بخواهد با چنین اتهامی مجازات شود،‏ به‌قدری سخت بود که امیدوار بود پدرش او را از آن اتهام تحقیرآمیز مبرّا سازد.‏ (‏مت ۲۶:‏۳۸،‏ ۳۹،‏ ۴۲‏)‏ اما چرا یَهُوَه اجازه داد که پسر عزیزش متحمّل درد و رنج شود و کشته شود؟‏ در ادامه به بررسی سه دلیل می‌پردازیم.‏

۶.‏ چرا عیسی باید به تیر شکنجه میخکوب می‌شد؟‏

^۶ اول،‏ عیسی باید به تیر میخکوب می‌شد تا یهودیان را که زیر لعنت بودند آزاد کند.‏ (‏غلا ۳:‏۱۰،‏ ۱۳‏)‏ آنان عهد بسته بودند که از قوانین شریعت اطاعت کنند؛‏ اما از آنجا که چنین نکردند،‏ زیر لعنت بودند.‏ بنابراین،‏ آنان علاوه بر این که به دلیل گناه آدم،‏ محکوم به مرگ بودند،‏ ملعون هم بودند.‏ (‏روم ۵:‏۱۲‏)‏ طبق قوانین شریعت،‏ هرگاه شخصی مرتکب جرمی می‌شد که مستحق مرگ بود باید کشته می‌شد.‏ سپس،‏ جنازهٔ برخی از آنان را به دار می‌آویختند تا نشان دهند که آنان در دید خدا ملعونند.‏ * (‏تث ۲۱:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ ۲۷:‏۲۶‏)‏ با این که عیسی خود کاملاً مطیع قوانین شریعت بود،‏ وقتی به تیر میخکوب شد،‏ لعنتی که بر همهٔ یهودیان وارد بود را به تنهایی متحمّل شد و آنان را از زیر لعنت بیرون آورد.‏ به این شکل،‏  حتی یهودیان که او را رد کرده بودند نیز می‌توانستند از فدیه‌اش فایده برند.‏

۷.‏ دومین دلیلی که یَهُوَه اجازه داد عیسی متحمّل درد و رنج شود چه بود؟‏

^۷ دوم،‏ یَهُوَه به این شکل عیسی را آماده می‌کرد تا در آینده به عنوان کاهن اعظم خدمت کند.‏ عیسی به‌خوبی می‌دانست که اطاعت از خدا تحت آزمایش‌های سخت،‏ چقدر می‌تواند مشکل باشد.‏ او به‌قدری تحت فشار بود که با ‹فریادهای بلند و اشک› از یَهُوَه درخواست کمک کرد.‏ از آنجا که عیسی خود فشارهای روحی زیادی را متحمّل شد،‏ می‌تواند شرایطمان را درک کند و هنگامی که ‹آزموده می‌شویم› به ما «یاری رساند.‏» ما بسیار قدردانیم که یَهُوَه کاهن اعظمی برایمان برگزیده است که می‌تواند در «ضعف‌هایمان با ما همدردی کند.‏»—‏عبر ۲:‏۱۷،‏ ۱۸؛‏ ۴:‏۱۴-‏۱۶؛‏ ۵:‏۷-‏۱۰‏.‏

۸.‏ سومین دلیلی که یَهُوَه اجازه داد عیسی با درد و رنج آزموده شود چه بود؟‏

^۸ سوم،‏ یَهُوَه اجازه داد که عیسی درد و رنج زیادی را تحمّل کند تا به این سؤال مهم پاسخ داده شود:‏ آیا انسان تحت آزمایش‌های سخت به خدا وفادار می‌ماند؟‏ پاسخ شیطان به این سؤال منفی است!‏ او ادعا می‌کند که انسان‌ها به خاطر نفع شخصی،‏ به خدا خدمت می‌کنند.‏ او همچنین باور دارد که انسان‌ها به یَهُوَه محبت ندارند؛‏ همان طور که پدرشان آدم چنین محبتی نداشت.‏ (‏ایو ۱:‏۹-‏۱۱؛‏ ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ یَهُوَه که به وفاداری پسرش اطمینان داشت،‏ اجازه داد که او تحت سخت‌ترین آزمایش‌ها قرار گیرد.‏ عیسی نیز با حفظ وفاداری‌اش ثابت کرد که شیطان دروغگویی بیش نیست.‏

۹.‏ یوحنای رسول چه نمونه‌ای برای ما به جا گذاشت؟‏

^۹ فدیهٔ عیسی،‏ ایمان بسیاری از مسیحیان را تقویت کرده است.‏ آنان علی‌رغم مخالفت‌ها،‏ هرگز از موعظه دست نکشیده‌اند و حتی در سنین پیری نیز سختی‌ها را تحمّل کرده‌اند.‏ نمونهٔ یوحنای رسول را در نظر بگیرید.‏ او با وفاداری،‏ بیش از ۶۰ سال مردم را با عیسی مسیح و فدیهٔ او آشنا کرد.‏ وقتی یوحنا حدوداً ۱۰۰ ساله بود،‏ امپراتوری روم او را تهدیدی بزرگ می‌دانست.‏ از این رو،‏ او را به جزیرهٔ پاتموس تبعید کردند.‏ جرم یوحنا این بود که ‹در مورد خدا سخن می‌گفت و بر عیسی شهادت می‌داد!‏› (‏مکا ۱:‏۹‏)‏ به راستی که او نمونهٔ برجسته‌ای از ایمان و پایداری است!‏

۱۰.‏ نوشته‌های یوحنا چگونه نشان می‌دهد که او بابت فدیهٔ عیسی قدردان بود؟‏

^۱۰ یوحنا در نوشته‌های الهامی‌اش نشان داد که عیسی را عمیقاً دوست دارد و برای فدیهٔ او ارزش قائل است.‏ او بیش از ۱۰۰ مرتبه به فدیهٔ عیسی و برکات آن اشاره کرد.‏ برای مثال،‏ یوحنا گفت:‏ «اگر کسی گناهی کند،‏ مددکننده‌ای نزد پدر داریم؛‏ یعنی عیسی مسیحِ عادل.‏» (‏۱یو ۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ او همچنین بر اهمیت «شهادت دادن در مورد عیسی» تأکید کرد.‏ (‏مکا ۱۹:‏۱۰‏)‏ بله،‏ یوحنا بابت فدیهٔ عیسی بسیار قدردان بود.‏ ما چگونه می‌توانیم قدردانی خود را بابت فدیه نشان دهیم؟‏

۱۱.‏ ما چگونه می‌توانیم در برابر وسوسه مقاومت کنیم؟‏

^۱۱ مقاومت در برابر وسوسه.‏ اگر ما قدر فدیهٔ عیسی را بدانیم،‏ هرگز نخواهیم گفت:‏ ‹لازم نیست در برابر وسوسه،‏ زیاد مقاومت کنم.‏ می‌توانم گناه کنم و از یَهُوَه درخواست بخشش کنم.‏› بلکه می‌خواهیم هنگام وسوسه،‏ چنین طرز فکری داشته باشیم:‏ ‹با وجود همهٔ کارهایی که یَهُوَه و عیسی برایم کرده‌اند،‏ چگونه می‌توانم دست به چنین کاری بزنم؟‏› همچنین می‌توانیم قوّت یَهُوَه را بطلبیم و از او چنین تمنا کنیم:‏ ‹مرا در وسوسه میاور.‏›—‏مت ۶:‏۱۳‏.‏

۱۲.‏ ما چگونه می‌توانیم پند اول یوحنا ۳:‏۱۶-‏۱۸ را به کار گیریم؟‏

 ^۱۲ محبت به برادران و خواهران.‏ ما با محبت به برادران و خواهران نشان می‌دهیم که از فدیهٔ عیسی قدردانیم.‏ چرا؟‏ زیرا عیسی جانش را نه فقط برای ما،‏ بلکه برای تک‌تک برادران و خواهرانمان هم داد.‏ این امر نشان می‌دهد که آنان در نظر عیسی بسیار باارزشند.‏ ‏(‏۱یوحنا ۳:‏۱۶-‏۱۸ خوانده شود.‏)‏ ما می‌توانیم با سخنان و اعمالمان نشان دهیم که به برادران و خواهرانمان محبت داریم.‏ (‏افس ۴:‏۲۹،‏ ۳۱–‏۵:‏۲‏)‏ برای مثال،‏ وقتی آنان بیمارند یا با سختی‌هایی همچون فجایع طبیعی روبرو می‌شوند،‏ کمکشان می‌کنیم.‏ اما اگر هم‌ایمانی با سخنان یا اعمالش باعث رنجشمان شود چطور؟‏

۱۳.‏ چرا باید دیگران را ببخشیم؟‏

^۱۳ آیا گاه بخشیدن هم‌ایمانتان برایتان دشوار است؟‏ (‏لاو ۱۹:‏۱۸‏)‏ در این صورت،‏ این پند کتاب مقدّس را به کار گیرید:‏ «حتی اگر دلیلی برای شکایت از دیگری داشته باشید،‏ همچنان یکدیگر را تحمّل کنید و همدیگر را بدون قید و شرط ببخشید.‏ آری،‏ همان طور که یَهُوَه بدون قید و شرط شما را بخشید،‏ شما نیز یکدیگر را ببخشید.‏» (‏کول ۳:‏۱۳‏)‏ هر بار که هم‌ایمانی را می‌بخشید،‏ به یَهُوَه ثابت می‌کنید که بابت فدیهٔ عیسی بسیار قدردانید.‏ در ادامه خواهیم دید که چگونه باید بیش از پیش برای فدیه ارزش قائل شویم.‏

۱۴.‏ یکی از راه‌هایی که می‌توانیم قدردانی‌مان را از فدیهٔ عیسی افزایش دهیم چیست؟‏

^۱۴ سپاسگزاری از یَهُوَه بابت فدیهٔ عیسی.‏ خواهری ۸۳ ساله به نام جوآنا از هند می‌گوید:‏ «برایم بسیار اهمیت دارد که هر روز از یَهُوَه بابت فدیه تشکر کنم.‏» هر روز در دعاهای شخصی‌تان،‏ به اشتباهاتی که در طول روز مرتکب شده‌اید فکر کنید و بابت آن‌ها از یَهُوَه طلب بخشش کنید.‏ البته اگر مرتکب گناهی جدّی شده‌اید،‏ باید از پیران جماعت نیز کمک بگیرید.‏ آنان به صحبت‌های شما گوش می‌دهند و از کلام خدا پندهایی پرمهر به شما می‌دهند.‏ همچنین،‏ در حضور شما دعا می‌کنند و از یَهُوَه می‌خواهند که بر پایهٔ فدیهٔ عیسی گناهتان را ببخشد تا بتوانید دوباره رابطه‌ای نزدیک با او داشته باشید.‏—‏یعقو ۵:‏۱۴-‏۱۶‏.‏

۱۵.‏ چرا اهمیت دارد که برای مطالعه و تعمّق بر فدیهٔ عیسی وقت بگذاریم؟‏

^۱۵ تعمّق بر فدیهٔ عیسی.‏ خواهری ۷۳ ساله به نام  راجامانی می‌گوید:‏ «هر بار که گزارش درد و رنج عیسی را می‌خوانم،‏ اشک در چشمانم حلقه می‌زند.‏» تصوّر درد و رنج عیسی،‏ شاید برای شما نیز بسیار دردناک باشد.‏ اما هر چه بیشتر بر فدیهٔ او تعمّق کنید،‏ محبتتان نسبت به او و یَهُوَه بیشتر خواهد شد.‏ برای تعمّق بر فدیهٔ عیسی،‏ شاید بتوانید این موضوع را در مطالعات خود با جزئیات بیشتری بررسی کنید.‏

۱۶.‏ صحبت کردن با دیگران دربارهٔ فدیهٔ عیسی چه تأثیری بر ما می‌گذارد؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

^۱۶ آشنا کردن دیگران با فدیهٔ عیسی.‏ هر بار که دربارهٔ فدیهٔ عیسی با دیگران صحبت می‌کنیم،‏ قدردانی‌مان بابت آن افزایش می‌یابد.‏ ما با استفاده از ابزارهای خوبی که داریم می‌توانیم به دیگران توضیح دهیم که چرا عیسی جانش را برای ما داد.‏ برای مثال،‏ می‌توانیم از درس ۴ بروشور خبری خوش از سوی خدا با عنوان «عیسی مسیح کیست؟‏» یا فصل ۵ کتاب آشنایی با تعالیم کتاب مقدّس با عنوان «فدیه بزرگ‌ترین هدیهٔ خدا به بشر» استفاده کنیم.‏ همچنین هر ساله با شرکت در مراسم یادبود مرگ عیسی و دعوت دیگران به این مراسم،‏ قدردانی‌مان را بابت فدیه افزایش می‌دهیم.‏ به راستی که باعث افتخار ماست که یَهُوَه این فرصت را به ما داده است تا دیگران را با پسرش آشنا کنیم!‏

۱۷.‏ چرا فدیه،‏ بزرگ‌ترین هدیهٔ خدا به انسان‌هاست؟‏

^۱۷ بدون شک،‏ دلایل خوبی داریم که بابت فدیهٔ عیسی قدردان باشیم و بیش از پیش برای آن ارزش قائل شویم.‏ از طریق فدیه،‏ حتی با وجود ناکاملی‌مان می‌توانیم رابطهٔ نزدیکی با یَهُوَه داشته باشیم.‏ از طریق فدیه،‏ اعمال شیطان و تأثیرات آن کاملاً از بین می‌رود.‏ (‏۱یو ۳:‏۸‏)‏ از طریق فدیه،‏ مقصود یَهُوَه برای زمین به تحقق می‌رسد.‏ تمام زمین به بهشتی زیبا تبدیل می‌شود.‏ همهٔ انسان‌ها یَهُوَه را دوست خواهند داشت و به او خدمت خواهند کرد.‏ باشد که هر روز به دنبال فرصتی باشیم تا قدردانی‌مان را بابت فدیهٔ عیسی،‏ بزرگ‌ترین هدیهٔ خدا نشان دهیم!‏