1. Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς για τους ακολούθους του, και πώς ανταποκρίθηκαν εκείνοι; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

Ο ΙΗΣΟΥΣ διατηρούσε θετική στάση σε όλη τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, θέλει δε και οι ακόλουθοί του να διατηρούν θετική στάση για τη διακονία. (Ιωάν. 4:35, 36) Ενόσω ο Ιησούς ήταν με τους μαθητές του, εκείνοι είχαν ενθουσιασμό για το έργο κηρύγματος. (Λουκ. 10:1, 5-11, 17) Όταν όμως ο Ιησούς συνελήφθη και θανατώθηκε, οι μαθητές έχασαν προσωρινά την επιθυμία τους να κηρύττουν. (Ιωάν. 16:32) Όταν αναστήθηκε, ο Ιησούς τούς πρότρεψε να εστιάσουν στο κήρυγμα. Μετά την ανάληψή του στον ουρανό, εκείνοι κήρυτταν με τόσο ζήλο ώστε οι εχθροί τους είπαν με δυσφορία: «Έχετε γεμίσει την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία σας».​—Πράξ. 5:28.

2. Πώς έχει ευλογήσει ο Ιεχωβά το έργο κηρύγματος;

² Ο Ιησούς κατηύθυνε το έργο που έκαναν εκείνοι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, και ο Ιεχωβά τούς ευλογούσε με αύξηση. Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., για παράδειγμα, βαφτίστηκαν περίπου 3.000 άτομα. (Πράξ. 2:41) Και ο αριθμός των μαθητών εξακολούθησε να αυξάνει θεαματικά. (Πράξ. 6:7) Ωστόσο, ο Ιησούς προείπε ότι το έργο κηρύγματος θα είχε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία στις τελευταίες ημέρες.​—Ιωάν. 14:12· Πράξ. 1:8.

3, 4. Γιατί ίσως μερικοί βρίσκουν δύσκολο το έργο κηρύγματος, και τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Όλοι μας προσπαθούμε να διατηρούμε θετική άποψη για τη διακονία. Σε μερικές χώρες, αυτό είναι εύκολο. Γιατί; Επειδή τόσο πολλοί ενδιαφέρονται να κάνουν Γραφική μελέτη ώστε μερικοί  πρέπει να μπουν σε λίστα αναμονής μέχρι να είναι διαθέσιμος κάποιος Μάρτυρας! Αλλά σε άλλα μέρη της γης, οι ευαγγελιζόμενοι βρίσκουν το έργο κηρύγματος πιο δύσκολο. Οι άνθρωποι είναι σπάνια στο σπίτι, και όσοι βρίσκονται στο σπίτι ίσως δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τη Γραφή.

⁴ Αν ζείτε σε μια περιοχή όπου το έργο κηρύγματος παρουσιάζει δυσκολίες, οι πρακτικές συμβουλές σε αυτό το άρθρο πιθανώς θα σας βοηθήσουν. Θα εξετάσουμε τι έχουν κάνει μερικοί για να έρθουν σε επαφή με περισσότερους ανθρώπους στη διακονία τους. Θα δούμε επίσης γιατί μπορούμε να διατηρούμε θετική στάση είτε οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στο άγγελμά μας είτε όχι.

5. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν πολλοί Μάρτυρες;

⁵ Πολλοί Μάρτυρες δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να βρουν ανθρώπους στο σπίτι τους. Μερικοί ευαγγελιζόμενοι ζουν σε περιοχές όπου υπάρχουν πολλές πολυκατοικίες υψηλής ασφαλείας ή συγκροτήματα κατοικιών με κεντρική είσοδο. Ίσως υπάρχει κάποιος θυρωρός ή φύλακας ο οποίος δεν επιτρέπει την είσοδο σε όποιον δεν έχει προσκληθεί από έναν συγκεκριμένο ένοικο. Άλλοι ευαγγελιζόμενοι μπορούν να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα ανεμπόδιστα, αλλά βρίσκουν ελάχιστα άτομα στο σπίτι. Άλλοι πάλι κηρύττουν σε αγροτικές ή απομακρυσμένες περιοχές με λιγοστούς κατοίκους. Ίσως καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις για να μιλήσουν σε κάποιον οικοδεσπότη​—ο οποίος μπορεί να μην είναι καν στο σπίτι! Αν αντιμετωπίζουμε τέτοιες δυσκολίες, δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Τι μπορούμε να κάνουμε για να ξεπεράσουμε τέτοια εμπόδια και να έχουμε παραγωγική διακονία;

6. Πώς μοιάζουν οι κήρυκες με τους ψαράδες;

⁶ Ο Ιησούς παρομοίασε το έργο κηρύγματος με το ψάρεμα. (Μάρκ. 1:17) Μερικοί ψαράδες ίσως δεν πιάνουν τίποτα επί μέρες. Ωστόσο, δεν το βάζουν κάτω, αλλά προσαρμόζονται. Αλλάζουν ώρα, μέρος ή μέθοδο ψαρέματος. Εμείς μπορούμε να κάνουμε παρόμοιες προσαρμογές στη διακονία μας. Εξετάστε τις εξής πρακτικές συμβουλές.

7. Ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα όταν κηρύττουμε σε διαφορετικές ώρες;

⁷ Δοκιμάστε διαφορετική ώρα. Θα βρούμε περισσότερους ανθρώπους αν κηρύττουμε όταν είναι πιθανό να βρίσκονται στο σπίτι. Εξάλλου, όλοι γυρίζουν στο σπίτι τους κάποια στιγμή! Πολλοί αδελφοί και αδελφές το βρίσκουν πρακτικό να κηρύττουν το απόγευμα ή νωρίς το βράδυ επειδή βρίσκουν περισσότερους ανθρώπους. Επιπρόσθετα, εκείνη την ώρα, οι οικοδεσπότες μπορεί να είναι πιο χαλαροί και πρόθυμοι να μιλήσουν. Ή ίσως σας φανεί χρήσιμη η συμβουλή ενός πρεσβυτέρου, του Ντέιβιντ. Λέει ότι, αφού κηρύξει με τον συνεργάτη του για κάποια ώρα σε έναν τομέα, ξαναπερνούν από όσους δεν βρήκαν. Λέει: «Μου κάνει εντύπωση πόσους οικοδεσπότες βρίσκουμε τη δεύτερη φορά». *

8. Πώς μπορούμε να εφαρμόζουμε το εδάφιο Εκκλησιαστής 11:6 στη διακονία μας;

⁸ Δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. Το θεματικό μας εδάφιο μας υπενθυμίζει τη στάση που χρειάζεται να έχουμε. (Διαβάστε Εκκλησιαστής 11:6) Ο Ντέιβιντ δεν το έβαλε κάτω. Σε κάποιο σπίτι, έπειτα από αρκετές προσπάθειες, βρήκε τελικά τον οικοδεσπότη. Εκείνος ο άνθρωπος έδειξε ενδιαφέρον για τη Γραφή και είπε: «Μένω εδώ περίπου οχτώ χρόνια και δεν έχω δει ποτέ στην πόρτα μου Μάρτυρα του Ιεχωβά». Ο Ντέιβιντ λέει: «Έχω παρατηρήσει ότι, όταν τελικά βρεις τους ανθρώπους στο σπίτι, είναι συχνά δεκτικοί στο άγγελμά μας».

9. Πώς έχουν έρθει μερικοί Μάρτυρες σε επαφή με άτομα που είναι δύσκολο να βρουν;

 ⁹ Δοκιμάστε διαφορετικό μέρος. Προκειμένου να έρθουν σε επαφή με άτομα που είναι δύσκολο να βρουν στο σπίτι, μερικοί ευαγγελιζόμενοι έχουν αλλάξει το μέρος όπου κηρύττουν. Για παράδειγμα, το έργο δρόμου και η χρήση σταντ έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικές μέθοδοι προσέγγισης ανθρώπων που ζουν σε μεγάλες πολυκατοικίες όπου δεν επιτρέπεται η μαρτυρία από πόρτα σε πόρτα. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να μιλούν πρόσωπο με πρόσωπο με άτομα που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να βρουν. Επίσης, πολλοί ευαγγελιζόμενοι έχουν παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι είναι πιο πρόθυμοι να συζητήσουν ή να δεχτούν έντυπα σε πάρκα, αγορές και εμπορικές περιοχές. Ο Φλοϊράν, επίσκοπος περιοχής στη Βολιβία, λέει: «Πηγαίνουμε στις αγορές και στα μαγαζιά από τη μία έως τις τρεις το μεσημέρι, όταν οι πωλητές δεν έχουν τόση δουλειά. Συνήθως κάνουμε ωραίες συζητήσεις και μάλιστα αρχίζουμε Γραφικές μελέτες».

10. Ποιες μεθόδους μπορείτε να χρησιμοποιείτε για να έρχεστε σε επαφή με τους ανθρώπους;

¹⁰ Δοκιμάστε διαφορετική μέθοδο. Ας υποθέσουμε ότι έχετε προσπαθήσει επανειλημμένα να συναντήσετε κάποιον προσωπικά. Τον έχετε επισκεφτεί σε διαφορετικές ώρες αλλά δεν τον έχετε βρει στο σπίτι. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να έρθετε σε επαφή με ένα τέτοιο άτομο; Η Καταρίνα λέει: «Γράφω προσωπικές επιστολές σε όσους δεν βρίσκω ποτέ στο σπίτι, λέγοντάς τους ό,τι θα τους έλεγα αυτοπροσώπως». Τι μαθαίνουμε; Καθώς επιτελείτε τη διακονία σας να προσπαθείτε να έρχεστε σε επαφή με όλους στον τομέα σας είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο.

11. Γιατί δεν ενδιαφέρονται μερικοί άνθρωποι για το άγγελμά μας;

¹¹ Μερικοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το άγγελμά μας. Δεν βλέπουν την ανάγκη να μάθουν για τον Θεό ή για τη Γραφή. Δεν πιστεύουν στον Θεό επειδή βλέπουν τόσο πολλά βάσανα στον κόσμο. Απορρίπτουν τη Γραφή επειδή βλέπουν την υποκρισία των θρησκευτικών ηγετών οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ζουν σύμφωνα με αυτό το βιβλίο. Άλλοι είναι απασχολημένοι με τις δουλειές τους, τις οικογένειές τους ή προσωπικά προβλήματα, και δεν βλέπουν πώς μπορεί να τους βοηθήσει η Γραφή. Πώς μπορούμε να διατηρούμε τη χαρά μας όταν εκείνοι στους οποίους κηρύττουμε δεν θεωρούν σημαντικό το άγγελμά μας;

12. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η εφαρμογή του εδαφίου Φιλιππησίους 2:4 στη διακονία;

¹² Να δείχνετε προσωπικό ενδιαφέρον. Πολλοί που αρχικά δεν ενδιαφέρονταν ανταποκρίθηκαν αργότερα στα καλά νέα όταν είδαν το ειλικρινές ενδιαφέρον που τους έδειξε ένας ευαγγελιζόμενος. (Διαβάστε Φιλιππησίους 2:4) Για παράδειγμα, ο Ντέιβιντ λέει: «Αν κάποιος πει ότι δεν ενδιαφέρεται, βάζουμε στην άκρη τη Γραφή μας ή τα έντυπά μας και λέμε: “Μπορώ να ρωτήσω γιατί έχετε αυτή την άποψη;”» Οι άνθρωποι το νιώθουν όταν κάποιος νοιάζεται για αυτούς. Ίσως ξεχάσουν τι ακριβώς είπαμε, αλλά πιθανώς θα θυμούνται πώς τους κάναμε να νιώσουν. Ακόμα και αν οι οικοδεσπότες δεν μας αφήσουν να μιλήσουμε, μπορούμε να τους δείξουμε με τη συμπεριφορά μας και τις εκφράσεις του προσώπου μας ότι νοιαζόμαστε για αυτούς.

13. Πώς θα μπορούσαμε να προσαρμόζουμε το άγγελμά μας στις ανάγκες κάθε οικοδεσπότη;

¹³ Δείχνουμε προσωπικό ενδιαφέρον όταν προσαρμόζουμε το άγγελμά μας στις ανάγκες και στα ενδιαφέροντα του οικοδεσπότη. Για παράδειγμα, μήπως βλέπουμε ενδείξεις ότι ζουν παιδιά στο σπίτι; Οι γονείς μπορεί να ενδιαφερθούν για τις συμβουλές της Γραφής όσον αφορά την ανατροφή παιδιών ή για τις πρακτικές της υποδείξεις σχετικά με το πώς θα έχουν πιο ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Μήπως βλέπουμε αρκετές κλειδαριές στην πόρτα τους; Ίσως αποφασίσουμε να μιλήσουμε για το έγκλημα και τον φόβο που κυριαρχούν στον κόσμο. Έπειτα, ο οικοδεσπότης ίσως χαρεί να μάθει πώς θα εξαλειφθεί οριστικά το έγκλημα. Όπως και αν έχει, προσπαθήστε να βοηθήσετε όσους σας ακούν να δουν πώς μπορούν να τους βοηθήσουν οι συμβουλές της Γραφής. Η Καταρίνα λέει: «Υπενθυμίζω στον εαυτό μου πώς βελτίωσε η αλήθεια τη ζωή μου». Ως αποτέλεσμα, η Καταρίνα μιλάει με πεποίθηση, και οι άνθρωποι στους οποίους μιλάει αναμφίβολα το νιώθουν αυτό.

14. Με βάση το εδάφιο Παροιμίες 27:17, πώς μπορούν οι συνεργάτες στο κήρυγμα να βοηθούν ο ένας τον άλλον;

 ¹⁴ Να ωφελείστε από τη βοήθεια των άλλων. Τον πρώτο αιώνα, ο Παύλος μάθαινε στον Τιμόθεο τις μεθόδους του για το κήρυγμα και τη διδασκαλία και τον παρότρυνε να χρησιμοποιεί αυτές τις μεθόδους για να βοηθάει άλλους. (1 Κορ. 4:17) Όπως ο Τιμόθεος, έτσι και εμείς μπορούμε να ωφελούμαστε από έμπειρα άτομα στην εκκλησία. (Διαβάστε Παροιμίες 27:17) Σκεφτείτε το παράδειγμα ενός αδελφού, του Σον. Για κάποιο διάστημα, έκανε σκαπανικό σε μια αγροτική περιοχή όπου οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν ικανοποιημένοι με τη θρησκεία τους. Πώς διατηρούσε τη χαρά του; «Όποτε μπορούσα, συνεργαζόμουν στο έργο με άλλους αδελφούς», λέει. «Καθώς πηγαίναμε από το ένα σπίτι στο άλλο, εγώ και ο συνεργάτης μου αξιοποιούσαμε τον χρόνο μας για να βελτιώνουμε τις δεξιότητές μας στη διδασκαλία. Για παράδειγμα, συζητούσαμε πώς τα πήγαμε στο προηγούμενο σπίτι και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά αν μας ξανατύχαινε μια παρόμοια περίπτωση».

15. Γιατί είναι η προσευχή ουσιώδης για τη διακονία μας;

¹⁵ Να προσεύχεστε στον Ιεχωβά για βοήθεια. Να στρέφεστε στον Ιεχωβά για καθοδηγία κάθε φορά που συμμετέχετε στη διακονία. Χωρίς τη βοήθεια του ισχυρού αγίου πνεύματός του, κανένας μας δεν θα μπορούσε να επιτελέσει τίποτα. (Ψαλμ. 127:1· Λουκ. 11:13) Όταν ζητάτε τη βοήθεια του Ιεχωβά με προσευχή, να είστε συγκεκριμένοι. Λόγου χάρη, ζητήστε του να σας κατευθύνει σε οποιονδήποτε ίσως έχει τη σωστή διάθεση και είναι πρόθυμος να ακούσει. Κατόπιν, ενεργήστε σε αρμονία με την προσευχή σας κηρύττοντας σε όλους όσους συναντάτε.

16. Γιατί είναι η προσωπική μελέτη σημαντική για τη διακονία μας;

¹⁶ Να αφιερώνετε χρόνο για προσωπική μελέτη. Ο Λόγος του Θεού λέει: «Να αποδεικνύετε στον εαυτό σας το καλό και ευπρόσδεκτο και τέλειο θέλημα του Θεού». (Ρωμ. 12:2) Όσο πιο πεπεισμένοι είμαστε ότι γνωρίζουμε την αλήθεια για τον Θεό, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πεποίθησή μας όταν μιλάμε σε άλλους στη διακονία. Η Καταρίνα λέει: «Πριν από λίγο καιρό, συνειδητοποίησα ότι χρειαζόταν να ενισχύσω την πίστη μου όσον αφορά κάποιες βασικές Βιβλικές διδασκαλίες. Γι’ αυτό, μελέτησα λεπτομερώς τις αποδείξεις για το ότι υπάρχει Δημιουργός, για το ότι η Γραφή είναι πράγματι ο Λόγος του Θεού και για το ότι ο Θεός έχει μια οργάνωση που τον εκπροσωπεί σήμερα». Η Καταρίνα λέει ότι η προσωπική της μελέτη ενίσχυσε την πίστη της και αύξησε τη χαρά της στη διακονία.

17. Γιατί διατηρούσε ο Ιησούς θετική στάση στη διακονία του;

¹⁷ Ο Ιησούς διατηρούσε θετική στάση και συνέχιζε να κηρύττει παρότι μερικοί δεν ενδιαφέρονταν για το άγγελμά του. Γιατί; Ήξερε πόσο πολύ χρειάζονταν οι άνθρωποι να γνωρίσουν την αλήθεια και ήθελε να δώσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους την ευκαιρία να δεχτούν το άγγελμα της Βασιλείας. Επίσης, ήξερε ότι μερικοί που αρχικά δεν ενδιαφέρονταν θα ανταποκρίνονταν αργότερα. Σκεφτείτε τι συνέβη στην οικογένειά του. Στα τριάμισι χρόνια της διακονίας του, κανένας από τους αδελφούς του δεν έγινε μαθητής του. (Ιωάν. 7:5) Ωστόσο, μετά την ανάστασή του, έγιναν Χριστιανοί.​—Πράξ. 1:14.

18. Γιατί συνεχίζουμε να κηρύττουμε;

¹⁸ Δεν γνωρίζουμε ποιοι θα δεχτούν τελικά τις Βιβλικές αλήθειες που διδάσκουμε. Μερικοί άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο χρόνο από άλλους για να ανταποκριθούν στο άγγελμά μας. Ακόμα και αυτοί που δεν θέλουν να μας ακούσουν βλέπουν την καλή μας διαγωγή και τη θετική μας στάση  και ίσως αρχίσουν τελικά να “δοξάζουν τον Θεό”.​—1 Πέτρ. 2:12.

19. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Κορινθίους 3:6, 7, τι πρέπει να αναγνωρίζουμε;

¹⁹ Καθώς φυτεύουμε και ποτίζουμε, οφείλουμε να αναγνωρίζουμε τον ρόλο που παίζει ο Θεός. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 3:6, 7) Ο Γκετάχουν, ένας αδελφός που υπηρετεί στην Αιθιοπία, λέει: «Επί 20 και πλέον χρόνια, ήμουν ο μόνος Μάρτυρας σε έναν τομέα που καλυπτόταν σπάνια. Αλλά τώρα υπάρχουν εδώ 14 ευαγγελιζόμενοι. Δεκατρείς από αυτούς έχουν βαφτιστεί, μεταξύ αυτών η γυναίκα μου και τα τρία παιδιά μου. Κατά μέσο όρο, παρακολουθούν τις συναθροίσεις 32 άτομα». Ο Γκετάχουν χαίρεται που συνέχισε να κηρύττει καθώς περίμενε υπομονετικά να ελκύσει ο Ιεχωβά ειλικρινή άτομα στην οργάνωσή Του!​—Ιωάν. 6:44.

20. Από ποια άποψη μοιάζουμε με διασώστες;

²⁰ Ο Ιεχωβά θεωρεί κάθε ανθρώπινη ζωή πολύτιμη. Μας δίνει το προνόμιο να συνεργαζόμαστε με τον Γιο του στη συγκέντρωση ανθρώπων από όλα τα έθνη προτού έρθει το τέλος αυτού του συστήματος. (Αγγ. 2:7) Το έργο κηρύγματος μπορεί να παρομοιαστεί με μια αποστολή διάσωσης. Εμείς μοιάζουμε με μέλη μιας ομάδας διάσωσης που έχει σταλεί να απεγκλωβίσει ανθρώπους από ένα ορυχείο. Αν και ελάχιστοι μπορεί να βρεθούν ζωντανοί, το έργο όλων των διασωστών είναι πολύτιμο. Το ίδιο αληθεύει και για τη διακονία μας. Δεν ξέρουμε πόσα άτομα θα διασωθούν ακόμα από το σύστημα του Σατανά. Αλλά ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιονδήποτε από εμάς για να τους βοηθήσει. Ο Αντρέας, που ζει στη Βολιβία, λέει: «Θεωρώ κάθε άτομο που μαθαίνει τις Βιβλικές αλήθειες και βαφτίζεται αποτέλεσμα ομαδικής προσπάθειας». Ας διατηρούμε παρόμοια θετική στάση για τη διακονία μας. Αν το κάνουμε αυτό, ο Ιεχωβά θα μας ευλογεί, και η διακονία μας θα είναι πραγματική πηγή χαράς.