۱.‏ عیسی چه نمونه‌ای برای شاگردانش به جا گذاشت و آن‌ها چطور از او سرمشق گرفتند؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

وقتی عیسی روی زمین بود،‏ دیدگاه مثبتی به موعظه داشت.‏ او می‌خواهد که شاگردانش هم دیدگاه مشابهی به موعظه داشته باشند.‏ (‏یو ۴:‏۳۵،‏ ۳۶‏)‏ زمانی که عیسی کنار شاگردانش بود،‏ آن‌ها انگیزهٔ زیادی برای موعظه داشتند.‏ (‏لو ۱۰:‏۱،‏ ۵-‏۱۱،‏ ۱۷‏)‏ اما وقتی عیسی دستگیر و کشته شد،‏ آن‌ها انگیزهٔ موعظه کردن را از دست دادند.‏ (‏یو ۱۶:‏۳۲‏)‏ عیسی بعد از رستاخیزش،‏ شاگردانش را تشویق کرد که دوباره بر موعظه تمرکز کنند.‏ در نتیجه،‏ وقتی او به آسمان رفت،‏ شاگردانش طوری به موعظه ادامه دادند که دشمنانشان گفتند:‏ «شما اورشلیم را با تعالیمتان پر کرده‌اید.‏»—‏اعما ۵:‏۲۸‏.‏

۲.‏ یَهُوَه چطور به فعالیت موعظه برکت داده است؟‏

^۲ در قرن اول،‏ عیسی فعالیت موعظهٔ مسیحیان را هدایت می‌کرد و یَهُوَه به موعظهٔ آن‌ها برکت می‌داد.‏ به همین دلیل،‏ خیلی از مردم پیام آن‌ها را قبول کردند.‏ برای مثال،‏ در پِنتیکاست سال ۳۳ میلادی حدود ۳۰۰۰ نفر تعمید گرفتند.‏ (‏اعما ۲:‏۴۱‏)‏ بعد از آن هم تعداد شاگردان به طور چشمگیری زیاد شد.‏ (‏اعما ۶:‏۷‏)‏ با این حال،‏ عیسی پیشگویی کرد که در روزهای آخر،‏ مردم بیشتری پیام کتاب مقدّس را قبول می‌کنند.‏—‏یو ۱۴:‏۱۲؛‏ اعما ۱:‏۸‏.‏

۳-‏۴.‏ چرا موعظه کردن در بعضی از کشورها سخت است و در این مقاله چه موضوعاتی را بررسی می‌کنیم؟‏

^۳ همهٔ ما سعی می‌کنیم دید مثبتی نسبت به موعظه داشته باشیم.‏ داشتن چنین دیدی،‏ در بعضی از کشورها راحت است.‏ چون تعداد علاقه‌مندان  به‌قدری زیاد است که باید منتظر بمانند تا یکی از شاهدان یَهُوَه با آن‌ها تماس بگیرد!‏ اما در بعضی از کشورها موعظه کردن راحت نیست.‏ چون خیلی از مردم خانه نیستند؛‏ یا اگر هم خانه باشند،‏ علاقه‌ای به شنیدن پیام کتاب مقدّس ندارند.‏

^۴ اگر موعظه کردن در منطقهٔ شما راحت نیست،‏ پیشنهادات این مقاله به شما کمک می‌کند.‏ در این مقاله می‌بینیم که بعضی‌ها چطور توانسته‌اند به افراد بیشتری موعظه کنند.‏ همین طور یاد می‌گیریم که صرف‌نظر از واکنش مردم،‏ چرا باید دید مثبتمان را به موعظه حفظ کنیم.‏

۵.‏ خیلی از شاهدان یَهُوَه با چه مشکلاتی روبرو هستند؟‏

^۵ امروزه موعظه کردن برای خیلی از شاهدان یَهُوَه سخت‌تر شده است.‏ در بعضی از مناطق،‏ مبشّران نمی‌توانند به‌راحتی در مجتمع‌های مسکونی موعظه کنند؛‏ چون نگهبان آن مجتمع‌ها به افراد ناشناس اجازهٔ ورود نمی‌دهد.‏ در بعضی از محدوده‌ها هم که مبشّران به‌راحتی به موعظهٔ خانه‌به‌خانه می‌روند،‏ مردم به‌ندرت خانه هستند.‏ بعضی از مبشّران هم در محدوده‌های دورافتاده و کم‌جمعیت موعظه می‌کنند.‏ آن‌ها باید مسافت‌های طولانی طی کنند و شاید اصلاً نتوانند با کسی صحبت کنند.‏ اگر ما هم در موعظه چنین مشکلاتی داریم،‏ نباید ناامید شویم.‏ چطور می‌توانیم بر این مشکلات غلبه کنیم و به مردم بیشتری موعظه کنیم؟‏

۶.‏ موعظه کردن از چه نظر شبیه ماهیگیری است؟‏

^۶ عیسی فعالیت موعظه را به ماهیگیری تشبیه کرد.‏ (‏مرق ۱:‏۱۷‏)‏ بعضی از ماهیگیران ممکن است روزها تلاش کنند ولی نتوانند هیچ ماهی‌ای صید کنند.‏ اما ناامید نمی‌شوند.‏ آن‌ها زمان،‏ مکان و روش ماهیگیری‌شان را عوض می‌کنند.‏ در ادامه می‌بینیم که ما چطور می‌توانیم تغییرات مشابهی را در موعظه‌مان بدهیم.‏

۷.‏ تغییر زمان موعظه چه نتایجی می‌تواند داشته باشد؟‏

^۷ تغییر زمان موعظه.‏ اگر زمانی موعظه کنیم که مردم خانه هستند می‌توانیم با افراد بیشتری صحبت کنیم.‏ از آنجایی که هیچ جا خانهٔ آدم نمی‌شود،‏ مردم دیر یا زود به خانه برمی‌گردند!‏ خیلی از مبشّران ترجیح می‌دهند که عصرها یا شب‌ها موعظه کنند،‏ چون می‌توانند با افراد بیشتری صحبت کنند.‏ به علاوه،‏ مردم در این ساعت‌ها وقت بیشتری برای صحبت کردن دارند.‏ تجربهٔ یک پیر جماعت به نام دیوید،‏ در این باره به ما کمک می‌کند.‏ او و مبشّری دیگر،‏ ابتدا در محدوده‌ای موعظه می‌کنند.‏ بعد از چند ساعت،‏ دوباره به خانه‌هایی می‌روند که موفق نشده بودند با ساکنان آن‌ها صحبت کنند.‏ دیوید می‌گوید:‏ «بار دوم که به محدوده می‌رویم با افراد بیشتری صحبت می‌کنیم.‏»‏ *

۸.‏ جامعه ۱۱:‏۶ چطور در موعظه کمکمان می‌کند؟‏

^۸ ما نباید دست از تلاش بکشیم.‏ آیهٔ اصلی این مقاله نشان می‌دهد که چه طرز فکری باید نسبت به موعظه داشته باشیم.‏ ‏(‏جامعه ۱۱:‏۶ خوانده شود.‏)‏ دیوید هم که به او اشاره شد،‏ دست از تلاش نکشید.‏ او چند بار به یک خانه سر زد تا سرانجام موفق شد با کسی که آنجا زندگی می‌کرد صحبت کند.‏ آن شخص به پیام کتاب مقدّس علاقه نشان داد و گفت:‏ «من حدود ۸ سال است که اینجا زندگی می‌کنم.‏ اما یک بار هم با شاهدان یَهُوَه صحبت نکرده‌ام.‏» دیوید می‌گوید:‏ «وقتی بعد از چند بار تلاش،‏ سرانجام با  کسی صحبت می‌کنیم،‏ معمولاً واکنش مثبتی به پیام کتاب مقدّس نشان می‌دهد.‏»‏

۹.‏ بعضی از شاهدان یَهُوَه چطور توانسته‌اند به مردم بیشتری موعظه کنند؟‏

^۹ تغییر مکان موعظه.‏ بعضی از مبشّران برای این که بتوانند با مردم بیشتری صحبت کنند،‏ مکان موعظه‌شان را تغییر داده‌اند.‏ برای مثال،‏ موعظه در اماکن عمومی یا موعظه با چرخ‌دستی فرصتی است تا بتوانیم با افرادی صحبت کنیم که در مجتمع‌های بزرگ زندگی می‌کنند و ما اجازهٔ ورود به آن‌ها را نداریم؛‏ شاید این تنها راهی باشد که بتوانیم با چنین کسانی صحبت کنیم.‏ همین طور،‏ خیلی از مبشّران به این نتیجه رسیده‌اند که در پارک‌ها،‏ مراکز خرید و مکان‌های تجاری،‏ راحت‌تر می‌توانند با مردم صحبت کنند و به آن‌ها نشریه بدهند.‏ یک سرپرست حوزه به نام فلوران از بولیوی می‌گوید:‏ «ما بین ساعت‌های ۱ تا ۳ بعدازظهر در مراکز خرید موعظه می‌کنیم.‏ چون در آن زمان،‏ رفت و آمد کمتر است و راحت‌تر می‌توانیم با فروشنده‌ها صحبت کنیم و حتی کتاب مقدّس را با آن‌ها مطالعه کنیم.‏»‏

۱۰.‏ شما به چه روش‌هایی می‌توانید به افراد بیشتری موعظه کنید؟‏

^۱۰ تغییر روش موعظه.‏ شاید در زمان‌های مختلف تلاش کرده‌اید شخصی را ببینید،‏ اما موفق نشده‌اید.‏ در این صورت،‏ از چه راهی می‌توانید با آن شخص تماس بگیرید؟‏ کاتارینا می‌گوید:‏ «وقتی نمی‌توانم کسی را حضوری ببینم،‏ به او نامه می‌نویسم و چیزی را که می‌خواستم حضوری به او بگویم در نامه می‌نویسم.‏» ما از کاتارینا چه درسی می‌گیریم؟‏  باید سعی کنیم با روش‌های مختلف به همهٔ مردم محدوده‌مان موعظه کنیم.‏

۱۱.‏ چرا بعضی‌ها علاقه‌ای به پیام ما ندارند؟‏

^۱۱ بعضی از مردم علاقه‌ای به شنیدن پیام ما ندارند.‏ آن‌ها فکر می‌کنند که نیازی به خدا و کتاب مقدّس ندارند.‏ آن‌ها با دیدن سختی‌های دنیا،‏ خدا را انکار می‌کنند.‏ همین طور،‏ وقتی ریاکاری رهبران مذهبی را می‌بینند،‏ کتاب مقدّس را هم رد می‌کنند.‏ بعضی‌ها هم به‌قدری درگیر کار،‏ خانواده و مشکلاتشان هستند که فکر نمی‌کنند کتاب مقدّس بتواند کمکی به آن‌ها بکند.‏ وقتی مردم به پیام موعظهٔ ما اهمیت نمی‌دهند،‏ چطور می‌توانیم شادی‌مان را حفظ کنیم؟‏

۱۲.‏ فیلیپیان ۲:‏۴ چطور در موعظه کمکمان می‌کند؟‏

^۱۲ به دیگران توجه و علاقه نشان دهید.‏ خیلی از مردم که علاقه‌ای به شنیدن پیام ما نداشتند،‏ وقتی دیدند که از ته دل به آن‌ها توجه و علاقه نشان می‌دهیم،‏ نظرشان تغییر کرد.‏ ‏(‏فیلیپیان ۲:‏۴ خوانده شود.‏)‏ برای مثال،‏ دیوید که به او اشاره شد می‌گوید:‏ «اگر کسی به پیام ما علاقه‌ای نشان ندهد،‏ کتاب مقدّس و نشریات را کنار می‌گذارم و می‌گویم:‏ ‹خیلی دوست دارم بدانم که چرا علاقه‌ای ندارید.‏›» وقتی به دیگران اهمیت می‌دهیم،‏ آن‌ها کاملاً متوجه می‌شوند.‏ شاید حرف‌هایمان را فراموش کنند،‏ اما توجهی که به آن‌ها نشان داده‌ایم را هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنند.‏ حتی اگر نخواهند پیاممان را بشنوند،‏ از برخورد دوستانه‌مان پی می‌برند که به آن‌ها اهمیت می‌دهیم.‏

۱۳.‏ چطور می‌توانیم طبق نیاز دیگران به آن‌ها موعظه کنیم؟‏

^۱۳ یک راه که می‌توانیم به دیگران توجه و علاقه نشان دهیم این است که طبق نیازشان به آن‌ها موعظه کنیم.‏ برای مثال،‏ آیا بیرون خانه چیزی می‌بینید که نشان دهد خانواده‌ای که آنجا زندگی می‌کنند،‏ فرزند دارند؟‏ در این صورت،‏ شاید والدین به موضوعاتی مثل تربیت فرزندان یا خانوادهٔ شاد علاقه‌مند باشند.‏ یا آیا چند مدل قفل روی در خانه می‌بینید؟‏ در این صورت،‏ شاید بتوانید به آن‌ها نشان دهید که همهٔ جرم و جنایت‌ها به‌زودی به پایان می‌رسد.‏ پس در هر شرایطی،‏ موضوعی را از کتاب مقدّس انتخاب کنید که به دیگران کمک کند.‏ کاتارینا که به او اشاره شد می‌گوید:‏ «همیشه به این فکر می‌کنم که کتاب مقدّس چطور به خودم کمک کرد.‏» در نتیجه،‏ وقتی او با دیگران صحبت می‌کند،‏ آن‌ها می‌توانند ایمانش را به کتاب مقدّس ببینند.‏

۱۴.‏ طبق امثال ۲۷:‏۱۷‏،‏ مبشّران چگونه می‌توانند در موعظه به یکدیگر کمک کنند؟‏

 ^۱۴ در موعظه از مبشّران دیگر کمک بگیرید.‏ در قرن اول،‏ پولُس روش‌های موعظه‌اش را به تیموتائوس یاد داد و او را تشویق کرد که آن روش‌ها را به دیگران هم بیاموزد.‏ (‏۱قر ۴:‏۱۷‏)‏ ما هم مثل تیموتائوس می‌توانیم از تجربهٔ برادران و خواهرانمان استفاده کنیم.‏ ‏(‏امثال ۲۷:‏۱۷ خوانده شود.‏)‏ برای مثال،‏ برادری به نام شان،‏ برای مدتی در یک منطقهٔ دورافتاده موعظه می‌کرد که مردم آنجا فقط دین خودشان را قبول داشتند.‏ او چگونه شادی‌اش را حفظ کرد؟‏ شان می‌گوید:‏ «تا جای ممکن،‏ از مبشّران دیگر می‌خواستم که با من به موعظه بیایند.‏ وقتی از یک خانه به خانهٔ دیگر می‌رفتیم،‏ به هم کمک می‌کردیم که مهارت‌هایمان را در موعظه بالا ببریم.‏ برای مثال،‏ دربارهٔ گفتگویی که با مخاطبمان داشتیم صحبت می‌کردیم و به این فکر می‌کردیم که اگر شخص دیگری آن موضوع را مطرح کرد،‏ به چه شکل دیگری می‌توانیم به او جواب دهیم.‏»‏

۱۵.‏ چرا اهمیت دارد که قبل از موعظه دعا کنیم؟‏

^۱۵ در دعا از یَهُوَه کمک بخواهید.‏ همیشه قبل از موعظه دعا کنید.‏ ما هیچ کاری را بدون کمک روح‌القدس نمی‌توانیم انجام دهیم.‏ (‏مز ۱۲۷:‏۱؛‏ لو ۱۱:‏۱۳‏)‏ چیزی را که می‌خواهید،‏ مشخصاً در دعا به یَهُوَه بگویید.‏ برای مثال،‏ از یَهُوَه بخواهید شما را به سمت کسانی هدایت کند که تشنهٔ حقیقتند.‏ بعد،‏ هماهنگ با دعایتان به هر کسی که می‌بینید موعظه کنید.‏

۱۶.‏ مطالعهٔ شخصی چه تأثیری بر موعظه‌مان می‌گذارد؟‏

^۱۶ برای مطالعهٔ شخصی وقت کنار بگذارید.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹باید برای شما ثابت شود که خواست نیکو،‏ مقبول و کامل خدا چیست.‏› (‏روم ۱۲:‏۲‏،‏ پاورقی)‏ هر چه بهتر یَهُوَه را بشناسیم،‏ با اطمینان بیشتری دربارهٔ او با دیگران صحبت می‌کنیم.‏ کاتارینا که به او اشاره شد می‌گوید:‏ «مدتی قبل متوجه شدم که باید ایمانم را دربارهٔ بعضی از تعالیم پایه‌ای کتاب مقدّس قوی‌تر کنم.‏ برای همین دربارهٔ وجود آفریدگار،‏ کلام خدا و سازمان زمینی یَهُوَه،‏ مطالعه و تحقیق کردم.‏» مطالعهٔ شخصی به کاتارینا کمک کرد که ایمانش را قوی‌تر کند و با شادی بیشتری موعظه کند.‏

۱۷.‏ چرا عیسی با حفظ طرز فکر مثبت،‏ به موعظه ادامه داد؟‏

^۱۷ با این که بعضی‌ها عیسی را قبول نداشتند،‏ اما او طرز فکر مثبتش را حفظ کرد و به موعظه ادامه داد.‏ چرا؟‏ چون او می‌دانست که پیام پادشاهی خدا چقدر می‌تواند به مردم کمک کند.‏ برای همین سعی می‌کرد این پیام را به افراد بیشتری اعلام کند.‏ همین طور می‌دانست که بعضی‌ها در ابتدا علاقه‌ای نشان نمی‌دهند،‏ اما بعدها نظرشان تغییر می‌کند.‏ برای مثال،‏ طی سه سال و نیم خدمت زمینی عیسی،‏ هیچ کدام از برادرانش به او ایمان نیاوردند.‏ (‏یو ۷:‏۵‏)‏ اما بعد از رستاخیز او،‏ همهٔ آن‌ها ایمان آوردند و مسیحی شدند.‏—‏اعما ۱:‏۱۴‏.‏

۱۸.‏ چرا ما از موعظه کردن دست نمی‌کشیم؟‏

^۱۸ ما نمی‌دانیم چند نفر از کسانی که به آن‌ها موعظه می‌کنیم،‏ بعدها شاهد یَهُوَه می‌شوند.‏ بعضی‌ها برای یادگیری حقیقت به زمان بیشتری نیاز دارند.‏ حتی کسانی که الآن پیام ما را قبول نمی‌کنند،‏ رفتار خوب و مثبت ما را می‌بینند و شاید در آینده «خدا را .‏ .‏ .‏ جلال دهند.‏»—‏۱پطر ۲:‏۱۲‏.‏

۱۹.‏ اول قُرِنتیان ۳:‏۶،‏ ۷ دربارهٔ موعظه،‏ چه نکته‌ای به ما می‌آموزد؟‏

^۱۹ ما بذر را می‌کاریم و آبیاری می‌کنیم،‏ ولی این یَهُوَه  است که آن را رشد می‌دهد.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۳:‏۶،‏ ۷ خوانده شود.‏)‏ برادری به نام گِتاهون از اتیوپی می‌گوید:‏ «بیشتر از ۲۰ سال،‏ من تنها شاهد یَهُوَه در منطقهٔ خودمان بودم.‏ اما الآن ۱۴ مبشّر داریم که ۱۳ نفر آن‌ها از جمله همسر و سه فرزندم تعمید گرفته‌اند.‏ جمعاً حدود ۳۲ نفر در جلسات ما شرکت می‌کنند.‏» گِتاهون خوشحال است که از موعظه دست نکشید و منتظر ماند تا یَهُوَه افرادی را که دل پذیرا دارند به سمت خودش جذب کند.‏—‏یو ۶:‏۴۴‏.‏

۲۰.‏ فعالیت موعظه از چه لحاظ شبیه عملیات نجات است؟‏

^۲۰ یَهُوَه به ما فرصت داده تا با پسرش عیسی همکاری کنیم و قبل از پایان این دنیا،‏ به همهٔ انسان‌ها موعظه کنیم؛‏ چون تک‌تک آن‌ها در دید یَهُوَه ارزشمندند.‏ (‏حج ۲:‏۷‏)‏ فعالیت موعظه شبیه عملیات نجات است.‏ ما هم مثل اعضای تیم نجات هستیم که می‌خواهند گروهی را از درون معدن نجات دهند.‏ حتی اگر فقط چند نفر از آن گروه،‏ نجات پیدا کنند،‏ تک‌تک اعضای تیم نجات در این کار نقش داشته‌اند.‏ فعالیت موعظه هم به همین شکل است.‏ ما دقیقاً نمی‌دانیم که چند نفر از دنیای شیطان نجات پیدا می‌کنند.‏ اما یَهُوَه از تک‌تک ما برای کمک به آن‌ها استفاده می‌کند.‏ آندریاس از بولیوی می‌گوید:‏ «آشنایی هر شخص با حقیقت و تعمید او،‏ نتیجهٔ یک کار تیمی است.‏» ما هم می‌خواهیم این طرز فکر مثبت را نسبت به موعظه‌مان داشته باشیم.‏ در این صورت،‏ یَهُوَه به ما برکت می‌دهد و موعظه برایمان لذّت‌بخش‌تر می‌شود.‏