۱.‏ چرا ممکن است خادمان یَهُوَه احساس تنهایی کنند؟‏

ما بعضی وقت‌ها احساس تنهایی می‌کنیم.‏ این احساس برای بعضی از برادران و خواهران زودگذر است،‏ اما برای بعضی دیگر ممکن است مدت‌ها طول بکشد.‏ شاید حتی در جمع دیگران هم احساس تنهایی کنیم.‏ بعضی‌ها نمی‌توانند در جماعت جدیدشان،‏ به‌راحتی دوست پیدا کنند.‏ بعضی دیگر که رابطهٔ خیلی نزدیکی با خانواده‌شان دارند،‏ به جایی دیگر نقل‌مکان کرده‌اند و احساس تنهایی می‌کنند.‏ بعضی از برادران و خواهران به خاطر این که عزیزی را از دست داده‌اند،‏ چنین احساسی دارند.‏ بعضی دیگر که تازه با حقیقت آشنا شده‌اند،‏ به خاطر مخالفت خانواده و دوستان سابقشان،‏ احساس تنهایی می‌کنند.‏

۲.‏ در این مقاله به چه سؤالاتی جواب می‌دهیم؟‏

^۲ یَهُوَه همه چیز را دربارهٔ ما می‌داند.‏ وقتی احساس تنهایی می‌کنیم،‏ او آمادهٔ کمک به ماست.‏ اما یَهُوَه چگونه کمکمان می‌کند؟‏ ما چگونه می‌توانیم به خودمان کمک کنیم؟‏ همچنین چگونه می‌توانیم به کسانی که احساس تنهایی می‌کنند کمک کنیم؟‏ در این مقاله به این سؤالات جواب می‌دهیم.‏

۳.‏ یَهُوَه چطور به ایلیّا کمک کرد؟‏

^۳ یَهُوَه به فکر خادمانش است و می‌خواهد آن‌ها شاد باشند.‏ او نزدیک تک‌تک ماست و وقتی احساس دلسردی می‌کنیم،‏ متوجه می‌شود.‏ (‏مز ۱۴۵:‏ ۱۸،‏ ۱۹‏)‏ نمونهٔ ایلیّای نبی را در نظر بگیرید.‏ او در دوران سختی زندگی می‌کرد.‏ دشمنان،‏ پرستندگان یَهُوَه را شدیداً مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند و می‌خواستند ایلیّا را بکشند.‏ (‏۱پاد ۱۹:‏۱،‏ ۲‏)‏ ایلیّا همچنین فکر می‌کرد که همهٔ پرستندگان یَهُوَه کشته شده‌اند و تنها خودش زنده مانده است.‏ (‏۱پاد ۱۹:‏۱۰‏)‏ اما یَهُوَه برای کمک به ایلیّا،‏ فوراً دست به کار شد.‏ او از طریق فرشته‌ای به ایلیّا گفت که هنوز اسرائیلیان زیادی زنده هستند و یَهُوَه را می‌پرستند.‏—‏۱پاد ۱۹:‏۵،‏ ۱۸‏.‏

۴.‏ مطابق مَرقُس ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۰‏،‏ یَهُوَه چگونه به کسانی که حمایت‌های خانواده و دوستانشان را از دست داده‌اند اهمیت می‌دهد؟‏

^۴ یَهُوَه می‌داند که بعضی از ما باید ازخودگذشتگی‌های زیادی کنیم تا بتوانیم جزو پرستندگان او شویم.‏ برای مثال،‏ شاید حمایت‌های خانواده و دوستانمان را از دست بدهیم.‏ پِطرُس رسول که احتمالاً همین نگرانی را داشت،‏ از عیسی پرسید:‏ «ما همه چیز را رها کرده‌ایم و از تو پیروی می‌کنیم؛‏ پس چه چیز عاید ما خواهد شد؟‏» (‏مت ۱۹:‏۲۷‏)‏ عیسی به‌گرمی به شاگردانش گفت که جماعت،‏ خانوادهٔ آن‌ها می‌شود.‏ ‏(‏مَرقُس ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۰ خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه،‏ پدر مهربانمان هم وعده داده که همیشه آمادهٔ کمک به خادمانش است.‏ (‏مز ۹:‏۱۰‏)‏ در ادامه می‌بینیم وقتی احساس تنهایی می‌کنیم،‏ یَهُوَه از چه راه‌هایی کمکمان می‌کند.‏

۵.‏ تمرکز بر کمک‌های یَهُوَه چه فایده‌ای برایمان دارد؟‏

^۵ بر کمک‌هایی که یَهُوَه به شما کرده است تمرکز کنید.‏ ‏(‏مز ۵۵:‏۲۲‏)‏ این کار کمکمان می‌کند که بدانیم تنها نیستیم.‏ خواهری مجرّد به نام کارُل * که تنها شاهد یَهُوَه در خانواده‌اش است می‌گوید:‏ «وقتی به این فکر می‌کنم که یَهُوَه چطور در مشکلات کمکم کرده است،‏ دیگر احساس تنهایی نمی‌کنم.‏ مطمئنم که او در آینده هم کمکم می‌کند.‏»‏

۶.‏ اول پِطرُس ۵:‏۹،‏ ۱۰‏،‏ چگونه به آنانی که احساس تنهایی می‌کنند کمک می‌کند؟‏

^۶ به این فکر کنید که یَهُوَه چگونه به هم‌ایمانانی که احساس تنهایی می‌کنند کمک می‌کند.‏ ‏(‏۱پِطرُس  ۵:‏۹،‏ ۱۰ خوانده شود.‏)‏ برادری به نام هیروشی که تنها شاهد یَهُوَه در خانواده‌اش است می‌گوید:‏ «همهٔ برادران و خواهران مشکلاتی دارند.‏ با این وجود سخت تلاش می‌کنند تا به یَهُوَه خدمت کنند.‏ من که تنها شاهد یَهُوَه در خانواده‌ام هستم با دیدن آن‌ها تشویق می‌شوم.‏»‏

۷.‏ دعا کردن چگونه به شما کمک می‌کند؟‏

^۷ به طور مرتب دعا کنید،‏ کتاب مقدّس را بخوانید و در جلسات شرکت کنید.‏ به یَهُوَه بگویید که چه احساسی دارید.‏ (‏۱پطر ۵:‏۷‏)‏ خواهری جوان به نام مَسیل که تازه خدمت به یَهُوَه را شروع کرده بود،‏ احساس تنهایی می‌کرد؛‏ چون تنها شاهد یَهُوَه در خانواده‌اش بود.‏ او می‌گوید:‏ «دعاهای مرتب کمکم کرد که با احساس تنهایی مقابله کنم.‏ یَهُوَه برایم مثل یک پدر بود.‏ هر روز چندین بار به او دعا می‌کردم و احساسم را به او می‌گفتم.‏»‏

۸.‏ خواندن کلام خدا و تعمّق بر آن چگونه به شما کمک می‌کند؟‏

^۸ کلام خدا را به طور مرتب بخوانید.‏ بر گزارشاتی که نشان می‌دهد یَهُوَه دوستتان دارد تعمّق کنید.‏ خواهری به نام بیانکا که از طرف خانواده‌اش دلسرد شده است می‌گوید:‏ «تعمّق بر گزارشات کتاب مقدّس و زندگی‌نامه کسانی که شرایط مشابهی داشتند،‏ واقعاً کمکم می‌کند.‏» بعضی از برادران و خواهران،‏ آیات دلگرم‌کننده‌ای مثل مزمور ۲۷:‏۱۰ و اِشَعْیا ۴۱:‏۱۰ را به خاطر می‌سپارند.‏ بعضی‌ها هم هنگام آماده کردن برای جلسات و خواندن کتاب مقدّس به فایل‌های صوتی گوش می‌دهند و به این شکل،‏ کمتر احساس تنهایی می‌کنند.‏

۹.‏ شرکت در جلسات چگونه به شما کمک می‌کند؟‏

^۹ سعی کنید تا جای ممکن در همهٔ جلسات شرکت کنید.‏ چون هم از برنامهٔ جلسات تشویق می‌شوید و هم برادران و خواهرانتان را بهتر می‌شناسید.‏ (‏عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ مَسیل که به او اشاره شد می‌گوید:‏ «با این که خیلی خجالتی بودم،‏ تصمیم گرفتم در همهٔ جلسات شرکت کنم و برای هر جلسه یک جواب آماده کنم.‏ این باعث شد که با برادران و خواهران صمیمی‌تر شوم.‏»‏

۱۰.‏ چرا اهمیت دارد که با هم‌ایمانانمان دوست شویم؟‏

^۱۰ با برادران و خواهران دوست شوید.‏ در جماعت با کسانی که می‌توانند الگوی خوبی برایتان باشند دوست شوید؛‏ حتی اگر سن و فرهنگشان با شما یکی نباشد.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «حکمت نزد پیران است.‏» (‏ایو ۱۲:‏۱۲‏)‏ هم‌ایمانان مسن هم می‌توانند چیزهای زیادی از جوانان یاد بگیرند.‏ با این که داوود  و یوناتان اختلاف سنی زیادی داشتند،‏ اما دوستانی صمیمی برای هم شدند.‏ (‏۱سمو ۱۸:‏۱‏)‏ آن‌ها با کمک هم توانستند در شرایط سخت وفادار بمانند.‏ (‏۱سمو ۲۳:‏۱۶-‏۱۸‏)‏ خواهری به نام آیرینا که تنها شاهد یَهُوَه در خانواده‌اش است می‌گوید:‏ «هم‌ایمانانمان می‌توانند پدر،‏ مادر و خواهر و برادرمان شوند.‏ یَهُوَه از طریق آن‌ها به ما کمک می‌کند.‏»‏

۱۱.‏ شما چگونه می‌توانید دوستانی صمیمی پیدا کنید؟‏

^۱۱ افراد خجالتی به‌راحتی نمی‌توانند با دیگران دوست شوند.‏ خواهری خجالتی به نام رَتنا که با وجود مخالفت‌ها تعمید گرفت می‌گوید:‏ «من واقعاً به کمک برادران و خواهران نیاز داشتم.‏» شاید به‌راحتی نتوانید دربارهٔ احساساتتان با دیگران صحبت کنید.‏ اما با این کار می‌توانید دوستانی صمیمی پیدا کنید.‏ دوستانتان می‌خواهند به شما کمک کنند،‏ اما شما اول باید به آنان بگویید که به چه کمکی نیاز دارید.‏

۱۲.‏ فعالیت موعظه چگونه کمکتان می‌کند که با برادران و خواهران دوست شوید؟‏

^۱۲ یکی از بهترین راه‌های دوستی با برادران و خواهران،‏ این است که با آن‌ها به موعظه برویم.‏ کارُل که به او اشاره شد می‌گوید:‏ «در خدمت به یَهُوَه،‏ با خواهران زیادی دوست شده‌ام.‏ یَهُوَه طی سال‌ها،‏ از طریق دوستانم خیلی کمکم کرده است.‏» به راستی که دوست شدن با برادران و خواهران،‏ ارزش هر تلاشی را دارد.‏ یَهُوَه از طریق این دوستان به ما کمک می‌کند تا با دلسردی و احساس تنهایی مقابله کنیم.‏—‏امث ۱۷:‏۱۷‏.‏

۱۳.‏ تک‌تک مبشّران جماعت چه مسئولیتی دارند؟‏

^۱۳ تک‌تک مبشّران باید برای برقراری صلح در جماعت تلاش کنند و به همهٔ برادران و خواهرانشان محبت کنند.‏ در این صورت،‏ دیگر کسی در جماعت احساس تنهایی نمی‌کند.‏ (‏یو ۱۳:‏۳۵‏)‏ سخنان و اعمال شما می‌تواند تأثیر زیادی روی دیگران بگذارد.‏ خواهری می‌گوید:‏ «بعد از این که با حقیقت آشنا شدم،‏ برادران و خواهران مثل خانواده‌ام شدند.‏ اگر کمک‌های آن‌ها نبود،‏ هیچ‌وقت نمی‌توانستم شاهد یَهُوَه شوم.‏» شما چگونه می‌توانید به کسانی که تنها شاهد یَهُوَه در خانواده‌شان هستند کمک کنید تا در جماعت احساس تنهایی نکنند؟‏

۱۴.‏ چگونه می‌توانیم با مبشّرانی که تازه به جماعتمان آمده‌اند دوست شویم؟‏

^۱۴ برای دوستی با دیگران پیشقدم شوید.‏ ما می‌توانیم به مبشّرانی که تازه به جماعتمان آمده‌اند خوشامد گوییم.‏ (‏روم ۱۵:‏۷‏)‏ البته نباید تنها به احوال‌پرسی با آن‌ها اکتفا کنیم.‏ ما می‌خواهیم با آن‌ها دوست شویم.‏ بنابراین باید به آن‌ها توجه و علاقه نشان دهیم و بدون این که معذّبشان کنیم ببینیم که چه مشکلاتی دارند.‏ نباید آن‌ها را تحت فشار بگذاریم،‏ چون شاید بعضی‌ها به‌راحتی نتوانند احساساتشان را بیان کنند.‏ ما می‌خواهیم سؤالاتی سنجیده از آن‌ها بپرسیم و وقتی جواب می‌دهند،‏ با حوصله به آن‌ها گوش کنیم.‏ برای مثال،‏ می‌توانیم از آن‌ها بپرسیم چطور با حقیقت آشنا شده‌اند؟‏

۱۵.‏ برادران و خواهران باتجربه چگونه می‌توانند به مبشّران دیگر کمک کنند؟‏

^۱۵ اگر همه،‏ به‌خصوص پیران جماعت به تک‌تک خواهران و برادران توجه و علاقه نشان دهند،‏ ایمان همه قوی‌تر می‌شود.‏ مِلیسا که مادرش او را طبق اصول کتاب مقدّس بزرگ کرده است می‌گوید:‏ «واقعاً از برادرانی که در این سال‌ها،‏ به من اهمیت داده‌اند و برایم مثل پدر بوده‌اند ممنونم.‏ همیشه آماده‌اند که حرف‌هایم را  بشنوند.‏» برادری جوان به نام موریسیو،‏ به خاطر این که معلّمش حقیقت را ترک کرده بود احساس تنهایی می‌کرد.‏ او می‌گوید:‏ «توجه پیران جماعت،‏ خیلی کمکم کرد.‏ آن‌ها همیشه با من صحبت می‌کردند،‏ آیات تشویق‌کننده برایم می‌خواندند،‏ با هم به موعظه می‌رفتیم و حتی ورزش می‌کردیم.‏» مِلیسا و موریسیو به طور تمام‌وقت به یَهُوَه خدمت می‌کنند.‏

۱۶-‏۱۷.‏ به چه روش‌های دیگری می‌توانیم به دیگران کمک کنیم؟‏

^۱۶ به دیگران کمک کنید.‏ ‏(‏غلا ۶:‏۱۰‏)‏ لیو که در کشوری دور از خانواده‌اش به عنوان میسیونر خدمت می‌کند می‌گوید:‏ «بعضی وقت‌ها با ساده‌ترین کارها می‌توانیم به دیگران کمک کنیم.‏ یادم می‌آید که یک روز تصادف کرده بودم و وقتی به خانه رسیدم خیلی استرس داشتم.‏ یک زوج همان شب مرا دعوت کردند و دور هم یک غذای ساده خوردیم.‏ راستش الآن یادم نیست چه غذایی خوردیم،‏ اما یادم می‌آید هر دوی آن‌ها با حوصله به حرف‌هایم گوش کردند.‏ وقتی به خانه برگشتم،‏ خیلی حالم بهتر بود!‏»‏

^۱۷ ما از لحظه‌هایی که با هم‌ایمانانمان هستیم لذّت می‌بریم؛‏ مثلاً در کنگره‌ها و مجمع‌ها.‏ چون می‌توانیم راجع به سخنرانی‌هایی که شنیدیم با هم صحبت کنیم.‏ اما کارُل که به او اشاره شد،‏ می‌گوید:‏ «در این گردهمایی‌ها،‏ بین صدها یا هزاران خواهر و برادر،‏ باز احساس تنهایی می‌کنم.‏ چون بیشتر آن‌ها با خانواده‌هایشان هستند.‏» بعضی از هم‌ایمانانمان هم به‌تازگی همسرشان را از دست داده‌اند و برایشان سخت است که به‌تنهایی در یک مجمع یا کنگره شرکت کنند.‏ آیا کسی را می‌شناسید که در این شرایط باشد؟‏ در این صورت،‏ می‌توانید دعوتش کنید که همراه شما و خانواده‌تان در کنگرهٔ بعدی شرکت کند.‏

۱۸.‏ وقتی می‌خواهیم با هم‌ایمانانمان وقت بگذرانیم،‏ دوم قُرِنتیان ۶:‏۱۱-‏۱۳ چگونه کمکمان می‌کند؟‏

^۱۸ با هم‌ایمانانتان وقت بگذرانید.‏ با همهٔ هم‌ایمانان،‏ مخصوصاً آن‌هایی که احساس تنهایی می‌کنند وقت بگذرانید.‏ ما می‌خواهیم ‹دل خود را به روی هم‌ایمانانمان بگشاییم.‏› ‏(‏۲قُرِنتیان ۶:‏۱۱-‏۱۳ خوانده شود.‏)‏ مِلیسا که به او اشاره شد می‌گوید:‏  ‏«وقتی برادران و خواهران ما را به خانه‌شان دعوت می‌کردند یا با هم جایی می‌رفتیم،‏ از صحبت با آنان و خانواده‌شان خیلی خوشحال می‌شدیم.‏» شما فکر می‌کنید با کدام برادر یا خواهر در جماعت می‌توانید بیشتر وقت بگذرانید؟‏

۱۹.‏ در چه روزهای خاصّی می‌توانیم بیشتر با هم‌ایمانانمان وقت بگذرانیم؟‏

^۱۹ شاید وقت گذراندن با هم‌ایمانانمان در روزهایی خاص،‏ واقعاً آن‌ها را خوشحال کند.‏ برای بعضی از آن‌ها سخت است که در تعطیلات کنار خانواده‌شان باشند.‏ چون خانوادهٔ آن‌ها شاهد یَهُوَه نیستند و در جشن‌هایی شرکت می‌کنند که بر اساس کتاب مقدّس نیست.‏ بعضی از هم‌ایمانانمان هم در روزهایی خاص خیلی ناراحت هستند؛‏ مثلاً در سالگرد مرگ یکی از عزیزانشان.‏ وقتی در این سختی‌ها در کنار برادران و خواهرانمان باشیم،‏ به آنان نشان می‌دهیم که ‹به فکرشان هستیم.‏›—‏فیلیپ ۲:‏۲۰‏.‏

۲۰.‏ وقتی احساس تنهایی می‌کنیم،‏ گفتهٔ عیسی در مَتّی ۱۲:‏۴۸-‏۵۰ چگونه کمکمان می‌کند؟‏

^۲۰ ما مسیحیان به دلیل‌های زیادی ممکن است احساس تنهایی کنیم.‏ اما نباید فراموش کنیم که یَهُوَه از دلمان خبر دارد.‏ او بیشتر وقت‌ها از طریق برادران و خواهرانمان به ما کمک می‌کند.‏ ‏(‏مَتّی ۱۲:‏۴۸-‏۵۰ خوانده شود.‏)‏ ما از یَهُوَه قدردانیم که یک خانوادهٔ روحانی به ما داده است و می‌خواهیم با کمک به برادران و خواهرانمان قدردانی‌مان را به او نشان می‌دهیم.‏ شاید گاهی احساس تنهایی کنیم؛‏ اما هیچ وقت تنها نیستیم.‏ چون یَهُوَه همیشه کنارمان است.‏