پولُس گفت:‏ «به کمک خودِ شریعت،‏ نسبت به شریعت مُردم تا برای خدا زیست کنم.‏»—‏غلا ۲:‏۱۹‏.‏

در واقع،‏ گفتهٔ پولُس در غَلاطیان ۲:‏۱۹ با نکتهٔ اصلی‌ای که در نامه‌اش به غَلاطیان نوشت هماهنگ بود.‏ در آنجا بعضی از مسیحیان تحت تأثیر معلّم‌های دروغین قرار گرفته بودند.‏ آن معلّم‌ها می‌گفتند اگر شخصی بخواهد نجات پیدا کند،‏ باید از قوانین شریعت مخصوصاً قانون ختنه پیروی کند.‏ اما پولُس می‌دانست که خدا دیگر از خادمانش چنین انتظاری ندارد.‏ او با دلایل قانع‌کننده،‏ ثابت کرد که این تعالیم،‏ غلط است و برادرانش را تشویق کرد تا ایمان بیشتری به بهای رهایی عیسی داشته باشند.‏—‏غلا ۲:‏۴؛‏ ۵:‏۲‏.‏

به گفتهٔ کتاب مقدّس،‏ شخصی که می‌میرد،‏ از اتفاقات اطرافش بی‌خبر است و این اتفاقات دیگر تأثیری بر او ندارند.‏ (‏جا ۹:‏۵‏)‏ وقتی پولُس رسول گفت،‏ «نسبت به شریعت مُردم،‏» منظورش این بود که دیگر تحت قوانین شریعت زندگی نمی‌کند.‏ در عوض،‏ او مطمئن بود که با ایمان به بهای رهایی عیسی،‏ می‌تواند ‹برای خدا زیست کند.‏›‏

پولُس «به کمک خودِ شریعت» زندگی‌اش را تغییر داد.‏ چگونه؟‏ او در آیهٔ ۱۶ گفته بود:‏ «انسان نه با حفظ اعمال شریعت،‏ بلکه تنها از طریق ایمان به عیسی مسیح درستکار شمرده می‌شود.‏» (‏غلا ۲:‏۱۶‏)‏ مسلّماً شریعت نقش مهمی در این موضوع داشت.‏ او به غَلاطیان گفت:‏ «شریعت برای آشکار کردن خطاها افزوده شد و تا زمان آمدن آن نسل پا بر جا ماند؛‏ نسلی که وعده به او اشاره کرده بود.‏» (‏غلا ۳:‏۱۹‏)‏ بله،‏ شریعت ثابت کرده بود که انسان‌های ناکامل و گناهکار نمی‌توانند کاملاً از قوانین شریعت اطاعت کنند و نیاز به یک قربانی کامل و همیشگی دارند.‏ پس شریعت،‏ انسان‌ها را به سوی «آن نسل،‏» یعنی مسیح هدایت کرد.‏ یک شخص،‏ با ایمان به عیسی مسیح می‌تواند از نظر خدا درستکار شمرده شود.‏ (‏غلا ۳:‏۲۴‏)‏ پولُس هم درستکار شمرده شد؛‏ چون به کمک شریعت توانست به عیسی ایمان آورد.‏ او از آن به بعد،‏ ‹نسبت به شریعت مُرد تا برای خدا زیست کند.‏›‏

پولُس در نامه‌اش به جماعت رومیان هم به این نکته اشاره کرد.‏ او گفت:‏ «برادران من،‏ شما نیز از طریق قربانی مسیح،‏ نسبت به شریعت به مرگ سپرده شدید .‏ .‏ .‏ چون نسبت به آنچه ما را در بند نگاه داشته بود،‏ مرده‌ایم،‏ اکنون از شریعت آزاد شده‌ایم.‏» (‏روم ۷:‏۴،‏ ۶‏)‏ در این آیه‌ها و در غَلاطیان ۲:‏۱۹‏،‏ پولُس در مورد یک گناهکار که مطابق با شریعت به مرگ محکوم شده صحبت نمی‌کند.‏ برعکس،‏ او از آزادی‌اش می‌گوید.‏ در واقع،‏ او و دیگر مسیحیانی که به فدیهٔ عیسی ایمان آورده‌اند،‏ دیگر تحت شریعت نیستند.‏