Paweł napisał: „Przez Prawo umarłem dla Prawa, żeby ożyć dla Boga” (Gal. 2:19).

Słowa Pawła harmonizują z głównym tematem jego listu do zborów w rzymskiej prowincji Galacja. Niektórzy tamtejsi chrześcijanie dostali się pod wpływ fałszywych nauczycieli. Tacy ludzie uczyli, że wybawienie jest możliwe tylko dzięki przestrzeganiu Prawa Mojżeszowego, a zwłaszcza przepisu co do obrzezania. Paweł jednak wiedział, że Bóg już nie wymaga od swoich sług, żeby się obrzezywali. Za pomocą przekonującej argumentacji obalił ten fałszywy pogląd i umocnił wiarę braci w ofiarę okupu złożoną przez Jezusa Chrystusa (Gal. 2:4; 5:2).

Paweł stwierdził: „Umarłem dla Prawa”. Co miał na myśli? Biblia wyraźnie uczy, że człowiek, który umarł, nie jest niczego świadomy i że nic nie ma na niego wpływu (Kazn. 9:5). Paweł więc ‛umarł dla Prawa’ w tym sensie, że Prawo Mojżeszowe nie miało już żadnego wpływu na jego życie. Był pewny, że dzięki wierze w ofiarę okupu ‛ożył dla Boga’.

Zmiana sytuacji Pawła nastąpiła „przez Prawo”. Jak to rozumieć? Nieco wcześniej wyjaśnił on, że „człowiek zostaje uznany za prawego nie na podstawie uczynków wymaganych przez Prawo, lecz tylko dzięki wierze w Jezusa Chrystusa” (Gal. 2:16). Oczywiście Prawo odegrało ważną rolę. Paweł napisał: „Nadano je, żeby ujawniło występki, aż przyjdzie potomek, którego dotyczyła obietnica” (Gal. 3:19, przypis). Prawo wyraźnie pokazywało, że niedoskonali, grzeszni ludzie nie są w stanie przestrzegać go w sposób doskonały i że potrzebują jednej, doskonałej ofiary. Tym samym prowadziło ludzi do obiecanego „potomka”, czyli Chrystusa, żeby dzięki wierze w niego mogli zostać uznani przez Boga za prawych (Gal. 3:24). Tak więc to właśnie Prawo sprawiło, że Paweł uwierzył w Jezusa. W rezultacie ‛umarł dla Prawa’, a ‛ożył dla Boga’. Prawo nie miało już nad nim władzy — miał ją Bóg.

Tę samą myśl Paweł wyraził w swoim liście do Rzymian: „Podobnie wy, moi bracia, dzięki ofierze Chrystusa umarliście dla Prawa (...). Zostaliśmy uwolnieni spod Prawa — umarliśmy w stosunku do tego, co nas trzymało w więzach” (Rzym. 7:4, 6). Ani w tych wersetach, ani w Liście do Galatów 2:19 Paweł nie mówił o śmierci potępionego przez Prawo grzesznika. Mówił raczej o uwolnieniu spod Prawa. Nie miało już ono żadnej władzy ani nad nim, ani nad innymi chrześcijanami. Dzięki wierze w okup Chrystusa zostali wyzwoleni.